Werk & Studie
alle pijlers
Reintegratietraject maar wil naar andere sector
vrijdag 3 mei 2024 12:43
Ivm mogelijke herkenning even een nieuwe nick gekozen.
Ik heb wat inzichten nodig, omdat ik niet weet hoe ik aan de juiste informatie kom, en welke stappen ik in welke volgorde kan zetten.
Sinds zomer vorig jaar ben ik uitgevallen op werk ivm psychische klachten (burnout-achtig). Deze worden veroorzaakt door problemen in mijn privesituatie, en de manier waarop ik daarmee omga. Mijn werk was dus niet de oorzaak, maar ik vond mijn baan al een poos niet meer erg leuk/uitdagend, dus dat hielp niet in de situatie. Als ik mijn werk wel fijn(er) had gevonden, had ik daar mijn batterij wat kunnen opladen.
In de afgelopen maanden ben ik hard op zoek geweest naar psychische hulp, maar ivm wachtlijsten en langdurige intake-trajecten ben ik pas een paar weken geleden echt met therapie begonnen. Dat wordt ook een lang traject.
In de herfst ben ik begonnen met reïntegreren op het werk, en ik zit nu op zo'n 2/3 van mijn contracturen. MAAR: ik vind het echt niet meer leuk. Mijn werkgever is heel begripvol geweest in mijn situatie, en steunt me in alles, maar ik mis het hogere doel. Het is "gewoon" een commercieel bedrijf waarin het uiteindelijk om geld verdienen gaat. Niks mis mee, maar voor mij niet (meer) genoeg.
Ik heb in de tussentijd wat vrijwilligerswerk gedaan in de educatieve sector (ik hou het een beetje vaag, weer ivm herkenning). En daar bloeide ik enorm van op. Ik word er blij van, vind het leuk om te doen, zie het nut er helemaal van in. Het heeft allerlei aspecten die ik allemaal even leuk vind. Praktisch probleem is dat ik geen ervaring heb in die branche, anders dan mijn vrijwilligerswerk, en de branche heeft een veel lager salarisniveau dan ik gewend ben (maar daar valt wel een mouw aan te passen, levensstandaard aanpassen kan als nodig). Er zit groei in die branche, en er zijn best veel vacatures.
Maar nu: hoe verder? Ik heb wel eens gehoord van Spoor 2 integratie, maar als ik dat google dan vind ik alleen situaties waar mijn werkgever mij niet wil bieden wat ik nodig heb. Maar mijn werkgever wil van alles bieden, zij zijn het probleem niet. Ik ben het probleem omdat ik gewoon niet meer wil - in die sector. En ik heb allerlei loyaliteitsissues die het me ook moeilijk maken. En grote beslissingen ben ik al helemaal niet goed in.
Dus, wie geeft me wat inzicht, stapjes in de goede richting?
Ik heb wat inzichten nodig, omdat ik niet weet hoe ik aan de juiste informatie kom, en welke stappen ik in welke volgorde kan zetten.
Sinds zomer vorig jaar ben ik uitgevallen op werk ivm psychische klachten (burnout-achtig). Deze worden veroorzaakt door problemen in mijn privesituatie, en de manier waarop ik daarmee omga. Mijn werk was dus niet de oorzaak, maar ik vond mijn baan al een poos niet meer erg leuk/uitdagend, dus dat hielp niet in de situatie. Als ik mijn werk wel fijn(er) had gevonden, had ik daar mijn batterij wat kunnen opladen.
In de afgelopen maanden ben ik hard op zoek geweest naar psychische hulp, maar ivm wachtlijsten en langdurige intake-trajecten ben ik pas een paar weken geleden echt met therapie begonnen. Dat wordt ook een lang traject.
In de herfst ben ik begonnen met reïntegreren op het werk, en ik zit nu op zo'n 2/3 van mijn contracturen. MAAR: ik vind het echt niet meer leuk. Mijn werkgever is heel begripvol geweest in mijn situatie, en steunt me in alles, maar ik mis het hogere doel. Het is "gewoon" een commercieel bedrijf waarin het uiteindelijk om geld verdienen gaat. Niks mis mee, maar voor mij niet (meer) genoeg.
Ik heb in de tussentijd wat vrijwilligerswerk gedaan in de educatieve sector (ik hou het een beetje vaag, weer ivm herkenning). En daar bloeide ik enorm van op. Ik word er blij van, vind het leuk om te doen, zie het nut er helemaal van in. Het heeft allerlei aspecten die ik allemaal even leuk vind. Praktisch probleem is dat ik geen ervaring heb in die branche, anders dan mijn vrijwilligerswerk, en de branche heeft een veel lager salarisniveau dan ik gewend ben (maar daar valt wel een mouw aan te passen, levensstandaard aanpassen kan als nodig). Er zit groei in die branche, en er zijn best veel vacatures.
Maar nu: hoe verder? Ik heb wel eens gehoord van Spoor 2 integratie, maar als ik dat google dan vind ik alleen situaties waar mijn werkgever mij niet wil bieden wat ik nodig heb. Maar mijn werkgever wil van alles bieden, zij zijn het probleem niet. Ik ben het probleem omdat ik gewoon niet meer wil - in die sector. En ik heb allerlei loyaliteitsissues die het me ook moeilijk maken. En grote beslissingen ben ik al helemaal niet goed in.
Dus, wie geeft me wat inzicht, stapjes in de goede richting?
vrijdag 3 mei 2024 13:39
Je kunt prima re-integreren in jouw huidige baan, omdat daar het probleem niet ligt. Jouw werkgever is heel begripvol geweest toen het even niet meer ging.
Ik denk dat het niet redelijk is om te verwachten dat jouw werkgever je een 2e spoor aanbiedt omdat jij je werk nu niet meer leuk vindt en liever iets anders wil gaan doen. Je wordt immers betaald om dit werk te doen en bent neem ik aan ook tijdens je uitval betaald.
Mijn advies: ga gewoon weer aan het werk, zet op een rijtje wat je nodig hebt om uiteindelijk betaald in die educatieve sector aan de slag te gaan en maak en plan van aanpak om dat te bereiken. Als je duidelijk hebt wat je precies wil en hoe je daar kunt komen kun je met je werkgever eventueel gaan overleggen of zij je daarin kunnen steunen, bijv. minder gaan werken o.i.d.
Ik denk dat het niet redelijk is om te verwachten dat jouw werkgever je een 2e spoor aanbiedt omdat jij je werk nu niet meer leuk vindt en liever iets anders wil gaan doen. Je wordt immers betaald om dit werk te doen en bent neem ik aan ook tijdens je uitval betaald.
Mijn advies: ga gewoon weer aan het werk, zet op een rijtje wat je nodig hebt om uiteindelijk betaald in die educatieve sector aan de slag te gaan en maak en plan van aanpak om dat te bereiken. Als je duidelijk hebt wat je precies wil en hoe je daar kunt komen kun je met je werkgever eventueel gaan overleggen of zij je daarin kunnen steunen, bijv. minder gaan werken o.i.d.
vrijdag 3 mei 2024 13:54
Wat goed, dat je alweer op ruim 60% zit.
En dat je werkgever begripvol is. (Gebeurt niet overal.)
Ik hoop, dat je de niet-commerciële sector niet idealiseert.
Bij een stichting/ziekenhuis/school/overheid was/is er van alles aan de hand.
Een paar uur per week vrijwilligerswerk doen in een sector toont niet het kijven van een paar alfamannetjes aan de top of het gedoe met ouders (die dreigen met juridische procedures als hun zoon Roderick geen vwo-advies krijgt).
Zolang je nog niet volledig hersteld bent, geen drastische beslissingen nemen. (Dat heeft de bedrijfsarts vast tegen je gezegd.)
Denk eens na over en-en.
De rest van 2024 verder uren opbouwen en je vrijwilligerswerk blijven doen.
En kan je voorsorteren op ander werk? Bijvoorbeeld een thuiscursus doen?
En dat je werkgever begripvol is. (Gebeurt niet overal.)
Ik hoop, dat je de niet-commerciële sector niet idealiseert.
Bij een stichting/ziekenhuis/school/overheid was/is er van alles aan de hand.
Een paar uur per week vrijwilligerswerk doen in een sector toont niet het kijven van een paar alfamannetjes aan de top of het gedoe met ouders (die dreigen met juridische procedures als hun zoon Roderick geen vwo-advies krijgt).
Zolang je nog niet volledig hersteld bent, geen drastische beslissingen nemen. (Dat heeft de bedrijfsarts vast tegen je gezegd.)
Denk eens na over en-en.
De rest van 2024 verder uren opbouwen en je vrijwilligerswerk blijven doen.
En kan je voorsorteren op ander werk? Bijvoorbeeld een thuiscursus doen?
'Durf te antwoorden' is één van de leukste topics op het forum.
vrijdag 3 mei 2024 13:59
Sinds zomer vorig jaar ben ik uitgevallen op werk ivm psychische klachten (burnout-achtig). Deze worden veroorzaakt door problemen in mijn privesituatie, en de manier waarop ik daarmee omga. Mijn werk was dus niet de oorzaak, maar ik vond mijn baan al een poos niet meer erg leuk/uitdagend, dus dat hielp niet in de situatie.
In de herfst ben ik begonnen met reïntegreren op het werk, en ik zit nu op zo'n 2/3 van mijn contracturen. MAAR: ik vind het echt niet meer leuk.
Maar nu: hoe verder? Ik heb wel eens gehoord van Spoor 2 integratie, maar als ik dat google dan vind ik alleen situaties waar mijn werkgever mij niet wil bieden wat ik nodig heb. Maar mijn werkgever wil van alles bieden, zij zijn het probleem niet. Ik ben het probleem omdat ik gewoon niet meer wil - in die sector.
Ik denk dat je bij de arbeidsdeskundige/bedrijfsarts moet zijn met jouw specifieke situatie. Van wat ik ervan weet denk ik dat het lastig gaat worden in jouw geval om naar 2e spoor te kunnen, je bent namelijk al een paar maanden succesvol aan het reïntegreren.
Volgens de wet moet eerst worden onderzocht of de werknemer bij de huidige werkgever kan terugkeren, in eerste instantie in de eigen functie. Is dit niet mogelijk, dan in een andere functie binnen het eigen bedrijf. Dat is het 1e spoor.
Als het niet lukt om de werknemer bij de huidige werkgever aan passende arbeid te helpen, dan pas moet de werkgever samen met de werknemer op zoek naar passende arbeid bij een andere werkgever. Dat is het 2e spoor. Het moet dan duidelijk zijn dat er geen mogelijkheden zijn om de werknemer te re-integreren bij de huidige werkgever
Ik zie niet zo snel dat dat in jouw situatie van toepassing is, je zult met je vraag echt bij de BA/AD moeten zijn vermoed ik.
vrijdag 3 mei 2024 14:12
Ik denk eerlijk dat je beter eerst aan je prive situatie moet werken omdat daar je grootste probleem zit zeg je en nu even idd blij moet zijn met een begripvolle werkgever en zeker als het niet aan hun ligt. Ga eerst herstellen en als dan alsnog wilt omscholen wat anders doe het dan nu ben je te veel bezig met vlucht gedrag en zit je 0 % goed in je vel.
vrijdag 3 mei 2024 14:14
Ja, dat heb ik me ook steeds voorgehouden: eerst gewoon reintegreren in huidige baan, en dan pas wat anders. Maar: het lukt me echt niet. Mijn werk bestaat uit geheel zelfstandig allerlei weldoordachte beslissingen/plannen/experimenten doen. Hiervoor heb ik een geconcentreerd brein nodig. En dat brein weigert dienst in deze functie. Als ik nou enveloppen in dozen moest stoppen, dan kon ik nog de blik op oneindig doen, leuk podcastje op en gaan. Maar ik moet diep en creatief nadenken voor mijn functie, en mijn brein vindt dat niet nuttig en weigert dienst.
Het klinkt kinderachtig - maar een van mijn grote tekortkomingen is dat ik heel slecht naar mijn gevoel luister, en vooral heel streng ben voor mezelf. En het lukt me al helemaal niet om hierin mild voor mezelf te zijn, want dan doe ik echt niks. Maar met continu streng zijn, help ik mezelf zo weer terug de burnout in
Het klinkt kinderachtig - maar een van mijn grote tekortkomingen is dat ik heel slecht naar mijn gevoel luister, en vooral heel streng ben voor mezelf. En het lukt me al helemaal niet om hierin mild voor mezelf te zijn, want dan doe ik echt niks. Maar met continu streng zijn, help ik mezelf zo weer terug de burnout in
vrijdag 3 mei 2024 14:18
ik zou eerst dit traject afmaken, weer aan t werk gaan voor je normale uren, kijken hoe dat gaat. En dan , als het goed blijft gaan, op zoek gaan naar andere baan in de gewenste sector. Let op voor het "gras is altijd groener aan de overkant "effect.
Dat jouw brein niet werkt zoals het zou moeten is m.i. een effect van je burn out, dus ik zou heel goed nadenken voordat je life changing beslissingen gaat nemen
Dat jouw brein niet werkt zoals het zou moeten is m.i. een effect van je burn out, dus ik zou heel goed nadenken voordat je life changing beslissingen gaat nemen
vrijdag 3 mei 2024 15:01
Pofbroek schreef: ↑03-05-2024 14:14Ja, dat heb ik me ook steeds voorgehouden: eerst gewoon reintegreren in huidige baan, en dan pas wat anders. Maar: het lukt me echt niet. Mijn werk bestaat uit geheel zelfstandig allerlei weldoordachte beslissingen/plannen/experimenten doen. Hiervoor heb ik een geconcentreerd brein nodig. En dat brein weigert dienst in deze functie. Als ik nou enveloppen in dozen moest stoppen, dan kon ik nog de blik op oneindig doen, leuk podcastje op en gaan. Maar ik moet diep en creatief nadenken voor mijn functie, en mijn brein vindt dat niet nuttig en weigert dienst.
Het klinkt kinderachtig - maar een van mijn grote tekortkomingen is dat ik heel slecht naar mijn gevoel luister, en vooral heel streng ben voor mezelf. En het lukt me al helemaal niet om hierin mild voor mezelf te zijn, want dan doe ik echt niks. Maar met continu streng zijn, help ik mezelf zo weer terug de burnout in
Voordat je evt. naar 2e spoor zou kunnen zou er eerst nog naar aanpassingen in je huidige functie gekeken moeten worden. Dan nog naar andere functie bij huidige wg en daarna pas evt. 2e spoor.
zondag 5 mei 2024 09:04
Wauw sorry voor de herhaling. Ik zou eerst volledig re-integreren en dan gaan solliciteren.
Ziek zijn is geen carriere-move. Zoals je zelf aangeeft lag het aan prive. Ik zou dat eerst onder controle brengen stap voor stap, 100% reintegreren en dan rustig verder kijken.
Niet alles te gelijk en ook niet alles hoeft meteen 100% perfect te zijn.
Ziek zijn is geen carriere-move. Zoals je zelf aangeeft lag het aan prive. Ik zou dat eerst onder controle brengen stap voor stap, 100% reintegreren en dan rustig verder kijken.
Niet alles te gelijk en ook niet alles hoeft meteen 100% perfect te zijn.
zondag 5 mei 2024 14:00
Waarom of, of en niet en of en?
Ik zit in een tweede spoor traject en ik ervaar het als belastend. Ik ben me aan het omscholen en een bijna volledige studie is pittig. Ook om de onduidelijkheid van een nieuwe baan. En je komt niet zomaar in zo'n traject dus hiervoor heeft het nodige plaatsgevonden.
Ik volg ook therapie en ik had het prettiger gevonden om eerst de therapie af te ronden en het op een ander vlak stabiel gehouden. Nu heb ik het idee dat het allemaal tegelijk komt en is het e.e.a. in een stroomversnelling gekomen.
Toen ik nog aan het werk was, deed ik allerlei cursussen en trainingen in de branche waar ik me nu in aan het omscholen ben. Vandaar mijn vraag waarom of ,of. Ook ik wist dat ik niet op mijn plek zat met wat ik deed en ben begonnen met omscholen. Ik ben uitgevallen in mijn geval door voornamelijk werkproblemen. Arbeidsdeskundig onderzoek heeft plaatsgevonden en mijn werkgever en ik gaan er niet meer uitkomen.
Je geeft gaan dat je met minder inkomen rond kan komen als je in de andere branche werkt. Kijk dan naar de mogelijkheden om misschien scholing in deeltijd te doen of solliciteer naar een traineeship of een bbl-opleiding of doe een avondcursus of online opleiding en daarnaast een of twee dagen vrijwilligerswerk om werkervaring op te doen.
Zoals ik het lees, is er geen reden om de vraag bij je werkgever neer te leggen. Je kunt re-integreren in je eigen functie bij je begripvolle werkgever, hij heeft je doorbetaald en je de ruimte gegeven om te herstellen en dat niet alleen ook schijnbaar heb je vrijwilligerswerk kunnen doen(wat vaak tijdens ziekte niet kan, omdat dit je herstel kan belemmeren). Bedank ook dat een werkgever als de jouwe niet vanzelfsprekend is.
Persoonlijk zal ik zorgen om niet in de wia terecht te komen, therapie afmaken en een plan maken van wat je wilt en hoe je daar komt, maak een plan voor een of twee jaar en werk aan je doelen. Hoe financieer je het? In welk tijdbestek? Misschien kan een loopbaancoach je daarmee ondersteunen of vraag chatgpt om een 12 maanden plan te maken.
Ik zit in een tweede spoor traject en ik ervaar het als belastend. Ik ben me aan het omscholen en een bijna volledige studie is pittig. Ook om de onduidelijkheid van een nieuwe baan. En je komt niet zomaar in zo'n traject dus hiervoor heeft het nodige plaatsgevonden.
Ik volg ook therapie en ik had het prettiger gevonden om eerst de therapie af te ronden en het op een ander vlak stabiel gehouden. Nu heb ik het idee dat het allemaal tegelijk komt en is het e.e.a. in een stroomversnelling gekomen.
Toen ik nog aan het werk was, deed ik allerlei cursussen en trainingen in de branche waar ik me nu in aan het omscholen ben. Vandaar mijn vraag waarom of ,of. Ook ik wist dat ik niet op mijn plek zat met wat ik deed en ben begonnen met omscholen. Ik ben uitgevallen in mijn geval door voornamelijk werkproblemen. Arbeidsdeskundig onderzoek heeft plaatsgevonden en mijn werkgever en ik gaan er niet meer uitkomen.
Je geeft gaan dat je met minder inkomen rond kan komen als je in de andere branche werkt. Kijk dan naar de mogelijkheden om misschien scholing in deeltijd te doen of solliciteer naar een traineeship of een bbl-opleiding of doe een avondcursus of online opleiding en daarnaast een of twee dagen vrijwilligerswerk om werkervaring op te doen.
Zoals ik het lees, is er geen reden om de vraag bij je werkgever neer te leggen. Je kunt re-integreren in je eigen functie bij je begripvolle werkgever, hij heeft je doorbetaald en je de ruimte gegeven om te herstellen en dat niet alleen ook schijnbaar heb je vrijwilligerswerk kunnen doen(wat vaak tijdens ziekte niet kan, omdat dit je herstel kan belemmeren). Bedank ook dat een werkgever als de jouwe niet vanzelfsprekend is.
Persoonlijk zal ik zorgen om niet in de wia terecht te komen, therapie afmaken en een plan maken van wat je wilt en hoe je daar komt, maak een plan voor een of twee jaar en werk aan je doelen. Hoe financieer je het? In welk tijdbestek? Misschien kan een loopbaancoach je daarmee ondersteunen of vraag chatgpt om een 12 maanden plan te maken.
zondag 5 mei 2024 14:27
Oh en een toevoeging, ik ben ook herstellende van een burn-out en ervaar behoorlijke terugval in klachten met de bijna full-time studie en de bijbehorende stress. Ik ben heel prikkelbaar, kan weinig hebben en ben ook weer terug somber en vermoeid. Verkijk je daar niet op. Focus is ook moeilijk en ik ga ook niet goed op teveel prikkels.
Onderschat dit niet. Wat ik me kan voorstellen als je je niet kan of onvoldoende kan focussen op je werk dan is het verstandig om een afspraak te maken bij de bedrijfsarts. En zal er gekeken kunnen worden naar aangepaste werkzaamheden, lichtere werkzaamheden zoals archiveren, dossiers opschonen, eentonigere klussen waar anders nooit tijd voor is of een lagere opbouw van uren enz. In elk geval is dat iets voor de bedrijfsarts om te bespreken.
Naar mijn idee, is het een signaal dat je nog niet bent hersteld en ik zal als ik je nog een laatste advies mag geven, waken voor een terugval l in klachten. Ik zit nu anderhalf jaar thuis en als ik iets heb geleerd dan is het dat mijn gezondheid het allerbelangrijkste is. Leuk als je leuk werk hebt enkel de belangrijkste dingen haal je uit vrienden, familie, gezondheid, je relatie, leuke dingen doen, je hobbies. Bij mij was dat allemaal ondergesneeuwd totdat de rek er volledig uit was en de "verloren"tijd krijg ik niet meer terug. Verloren tussen aanhalingstekens omdat ik het inmiddels ervaar als een zeer leerzame periode met lessen die ik graag eerder had geweten dan had ik dit kunnen voorkomen.
Onderschat dit niet. Wat ik me kan voorstellen als je je niet kan of onvoldoende kan focussen op je werk dan is het verstandig om een afspraak te maken bij de bedrijfsarts. En zal er gekeken kunnen worden naar aangepaste werkzaamheden, lichtere werkzaamheden zoals archiveren, dossiers opschonen, eentonigere klussen waar anders nooit tijd voor is of een lagere opbouw van uren enz. In elk geval is dat iets voor de bedrijfsarts om te bespreken.
Naar mijn idee, is het een signaal dat je nog niet bent hersteld en ik zal als ik je nog een laatste advies mag geven, waken voor een terugval l in klachten. Ik zit nu anderhalf jaar thuis en als ik iets heb geleerd dan is het dat mijn gezondheid het allerbelangrijkste is. Leuk als je leuk werk hebt enkel de belangrijkste dingen haal je uit vrienden, familie, gezondheid, je relatie, leuke dingen doen, je hobbies. Bij mij was dat allemaal ondergesneeuwd totdat de rek er volledig uit was en de "verloren"tijd krijg ik niet meer terug. Verloren tussen aanhalingstekens omdat ik het inmiddels ervaar als een zeer leerzame periode met lessen die ik graag eerder had geweten dan had ik dit kunnen voorkomen.
woensdag 8 mei 2024 13:21
Nee hoor, eerste en tweede spoor kunnen prima naast elkaar lopen. Gebeurde bij mij ook. Wel oriënteren op werk elders, waarbij terugkeer niet werd uitgesloten.
woensdag 8 mei 2024 13:38
Ik wilde dat ook niet. Maar het gebeurde wel.Fietsbel schreef: ↑05-05-2024 14:00
Persoonlijk zal ik zorgen om niet in de wia terecht te komen, therapie afmaken en een plan maken van wat je wilt en hoe je daar komt, maak een plan voor een of twee jaar en werk aan je doelen. Hoe financieer je het? In welk tijdbestek? Misschien kan een loopbaancoach je daarmee ondersteunen of vraag chatgpt om een 12 maanden plan te maken.
En het gaf mij rust en ruimte om verder te herstellen en van daar uit te kijken waar ik naar toe wilde bewegen.
Achteraf gezien vond ook ik, net als jij, het tweede spoor belastend. Als ik in die periode al een andere baan had gevonden, dan was ik binnen no time weer uitgevallen.
Inmiddels werk ik weer een aantal uren per week, in een compleet ander werkveld. Ik ben er niet voor opgeleid, maar er wordt vooral gewerkt vanuit vertrouwen in mij. Ik ervaar nauwelijks druk.
Voor mij is die pauze in de vorm van WIA erg goed geweest.
Ik zal nooit meer op mijn oude niveau kunnen werken. Het heeft me veel tijd en verdriet gekost om dat te accepteren. Dat lukte me niet in de periode waarin moest reïntegreren en het tweede spoor er bij moest doen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
