Kinderen
alle pijlers
Broer (10) en zus (8) elkaar pijn doen/vervelen
dinsdag 26 maart 2024 09:19
Hallo,
Overal is wel eens wat in huis![🙂]()
maar ik ben benieuwd naar jullie tips bij ruziënde kinderen (dochter 8 en zoon 10).
Zoals vanmorgen. Dochter deed een pakje crackers in haar broodtrommel. Laatste pakje. Zoon wilde die ook. Hij ging bozig achter haar staan, want hij wil de crackers! Uitgelegd: helaas, voor nu zijn ze op. We nemen nieuwe mee met de boodschappen. Er ligt genoeg in de kast. (zo doen we het wel vaker)
Hij loopt langs zijn zusje en geeft haar een flinke stomp op haar schouder, vanwege de crackers. Zusje huilen. Het deed haar flink pijn. Zo gaat het vaker om 'niks'.
Ik heb dochter getroost en zoon (voor de zoveelste keer) duidelijk gemaakt dat we elkaar hier in huis geen pijn doen. Vaker met hem besproken: ga uit de situatie als je voelt dat je boos wordt, tel daar tot 10. Niet gedaan helaas, met deze reactie tot gevolg. Als straf schermverbod voor 1 dag + excuses aanbieden aan zusje (elkaar aankijken, sorry zeggen, knuffel). Bij geen fatsoenlijk en gemeend excuus: nog een dag schermverbod erbij.
Zusje is vergevingsgezind dus de lucht is daarna snel geklaard. Zoon kan niet goed uitleggen hoe hij tot zijn actie komt en geeft iedereen de schuld, behalve hemzelf. Moeder en zusje maakten hem boos, moeder trekt partij, ik deed het niet expres. Hij heeft moeite met het verschil tussen per ongeluk en expres. Dat blijft lastig voor hem.
Ik had gedacht met zoon te praten en hem zelf te laten bedenken hoe zo'n situatie voorkomen of opgelost kan worden. Ik wil wel een 'straf' aan verbinden aan elkaar pijn doen.
Hoe kan ik hier beter of anders mee omgaan? In de 'hectische ochtendspits' valt het me extra zwaar en word ik er soms zelf emotioneel van.
Dit hiervoor is een incident, maar het komt vaak voor dat ze elkaar bij het ontbijt blijven triggeren, onder tafel elkaar vervelen met de voeten en 'hou op' naar elkaar roepen. Ook als iemand niet de kaas wil aangeven. Om vanalles. Ze blijven over elkaars grenzen heen gaan.
Mijn partner is op dat moment al naar zijn werk.
Nog andere tips of ervaringen? Ik dacht zelf ook aan de luisterkind methode. Iemand ervaring?
Overal is wel eens wat in huis
maar ik ben benieuwd naar jullie tips bij ruziënde kinderen (dochter 8 en zoon 10).Zoals vanmorgen. Dochter deed een pakje crackers in haar broodtrommel. Laatste pakje. Zoon wilde die ook. Hij ging bozig achter haar staan, want hij wil de crackers! Uitgelegd: helaas, voor nu zijn ze op. We nemen nieuwe mee met de boodschappen. Er ligt genoeg in de kast. (zo doen we het wel vaker)
Hij loopt langs zijn zusje en geeft haar een flinke stomp op haar schouder, vanwege de crackers. Zusje huilen. Het deed haar flink pijn. Zo gaat het vaker om 'niks'.
Ik heb dochter getroost en zoon (voor de zoveelste keer) duidelijk gemaakt dat we elkaar hier in huis geen pijn doen. Vaker met hem besproken: ga uit de situatie als je voelt dat je boos wordt, tel daar tot 10. Niet gedaan helaas, met deze reactie tot gevolg. Als straf schermverbod voor 1 dag + excuses aanbieden aan zusje (elkaar aankijken, sorry zeggen, knuffel). Bij geen fatsoenlijk en gemeend excuus: nog een dag schermverbod erbij.
Zusje is vergevingsgezind dus de lucht is daarna snel geklaard. Zoon kan niet goed uitleggen hoe hij tot zijn actie komt en geeft iedereen de schuld, behalve hemzelf. Moeder en zusje maakten hem boos, moeder trekt partij, ik deed het niet expres. Hij heeft moeite met het verschil tussen per ongeluk en expres. Dat blijft lastig voor hem.
Ik had gedacht met zoon te praten en hem zelf te laten bedenken hoe zo'n situatie voorkomen of opgelost kan worden. Ik wil wel een 'straf' aan verbinden aan elkaar pijn doen.
Hoe kan ik hier beter of anders mee omgaan? In de 'hectische ochtendspits' valt het me extra zwaar en word ik er soms zelf emotioneel van.
Dit hiervoor is een incident, maar het komt vaak voor dat ze elkaar bij het ontbijt blijven triggeren, onder tafel elkaar vervelen met de voeten en 'hou op' naar elkaar roepen. Ook als iemand niet de kaas wil aangeven. Om vanalles. Ze blijven over elkaars grenzen heen gaan.
Mijn partner is op dat moment al naar zijn werk.
Nog andere tips of ervaringen? Ik dacht zelf ook aan de luisterkind methode. Iemand ervaring?
dinsdag 26 maart 2024 09:33
Oh, jouw zoon is precies als mijn oudste dochter. Ook snel fysiek naar haar zusje, niet goed kunnen reguleren en het ligt altijd aan een ander en wij trekken partij. Dus ik lees even mee. Ze is nu meer van het lelijke dingen zeggen dan het fysieke, nu ze 12 is, maar wij hebben ook de regel; fysiek is schermtijd kwijt. Ik vind dat niet persé een goede regel, maar we moesten iets laat maar zeggen.
dinsdag 26 maart 2024 09:37
Wat hier het beste werkt is bij elkaar uit de buurt blijven. Niet samen ontbijten, niet op hetzelfde tijdstip lunches moeten maken etc. Het is een beetje de leeftijd om in elkaars allergie te zitten. Het samen ontbijten hebben we hier op een bepaald ogenblik ook losgelaten. Het kwam de sfeer niet echt ten goede zeg maar.
dinsdag 26 maart 2024 09:39
Doe je dat wel vaker, dat je zegt 'pak maar iets anders' als de laatste van de 2 misgrijpt? Want dan voed je ze zelf een beetje op als haviken, natuurlijk. Die situatie van vanochtend had je op kunnen lossen door genoeg van hetzelfde voor beiden in huis te hebben / het pakje crackers in tweeën te delen / tot morgen te bewaren zodat je extra bij kon kopen en ze allebei iets anders mee te geven of erom te loten.
dinsdag 26 maart 2024 09:45
Ik denk dat ze de kinderen probeert te leren de ander wat te gunnen. Het kan toch niet altijd gelijk zijn?frambozentaartje schreef: ↑26-03-2024 09:39Doe je dat wel vaker, dat je zegt 'pak maar iets anders' als de laatste van de 2 misgrijpt? Want dan voed je ze zelf een beetje op als haviken, natuurlijk. Die situatie van vanochtend had je op kunnen lossen door genoeg van hetzelfde voor beiden in huis te hebben / het pakje crackers in tweeën te delen / tot morgen te bewaren zodat je extra bij kon kopen en ze allebei iets anders mee te geven of erom te loten.
dinsdag 26 maart 2024 09:46
Straf geven, die iets niets met het vergrijp te maken heeft zou ik zelf niet doen. Daar leert je zoon weinig van. Ik zou er op een rustig moment op terugkomen en het uitpraten. Je kunt dan ook gerichte tips geven. Wij hebben hier voor dit soort situaties een boksbal hangen. Voel je je gefrustreerd, dan kun je je op de bal uitleven.
Wat betreft het pakje crackers: hier is dan delen vaak de beste oplossing. Tenzij een van de kinderen zelf al zegt dat hij/zij wacht op de boodschappen (dat is hier meestal het geval).
Maar best reageer je constructief op dit soort escalaties als de gemoederen bij beide partijen wat bedaard zijn (dus op een later moment na de ochtendspits).
Wat betreft het pakje crackers: hier is dan delen vaak de beste oplossing. Tenzij een van de kinderen zelf al zegt dat hij/zij wacht op de boodschappen (dat is hier meestal het geval).
Maar best reageer je constructief op dit soort escalaties als de gemoederen bij beide partijen wat bedaard zijn (dus op een later moment na de ochtendspits).
dinsdag 26 maart 2024 09:47
dinsdag 26 maart 2024 09:48
Eens!frambozentaartje schreef: ↑26-03-2024 09:39Doe je dat wel vaker, dat je zegt 'pak maar iets anders' als de laatste van de 2 misgrijpt? Want dan voed je ze zelf een beetje op als haviken, natuurlijk. Die situatie van vanochtend had je op kunnen lossen door genoeg van hetzelfde voor beiden in huis te hebben / het pakje crackers in tweeën te delen / tot morgen te bewaren zodat je extra bij kon kopen en ze allebei iets anders mee te geven of erom te loten.
dinsdag 26 maart 2024 09:49
Het goede voorbeeld is toch gewoon even wat anders pakken en volgende keer beter? Beetje onzin dat het niet voor mag komen dat er een keer maar een pakje crackers is.
september wijzigde dit bericht op 26-03-2024 09:50
16.97% gewijzigd
dinsdag 26 maart 2024 09:50
Zo lees ik het ook. Krijg beetje medelijden met de jongen. Zijn zusje lijkt perfect en hij krijgt straf.
Waarom niet gewoon het pakje gedeeld?
dahlia74 wijzigde dit bericht op 26-03-2024 09:55
5.77% gewijzigd
dinsdag 26 maart 2024 09:50
Zo doen wij het thuis nu ook en dat werkt inderdaad beter.frambozentaartje schreef: ↑26-03-2024 09:39Doe je dat wel vaker, dat je zegt 'pak maar iets anders' als de laatste van de 2 misgrijpt? Want dan voed je ze zelf een beetje op als haviken, natuurlijk. Die situatie van vanochtend had je op kunnen lossen door genoeg van hetzelfde voor beiden in huis te hebben / het pakje crackers in tweeën te delen / tot morgen te bewaren zodat je extra bij kon kopen en ze allebei iets anders mee te geven of erom te loten.
Frankly my dear, I don"t give a damn
dinsdag 26 maart 2024 09:52
Het goede voorbeeld lijkt mij de kinderen te leren dat ze even overleggen en bijvoorbeeld besluiten de crackers samen te delen. Op is op en de eerste die grijpt heeft geluk, vind ik ook weer niet helemaal de juiste strategie. Dat zou hier in huis niet werken.
dinsdag 26 maart 2024 09:53
Dit.frambozentaartje schreef: ↑26-03-2024 09:39Doe je dat wel vaker, dat je zegt 'pak maar iets anders' als de laatste van de 2 misgrijpt? Want dan voed je ze zelf een beetje op als haviken, natuurlijk. Die situatie van vanochtend had je op kunnen lossen door genoeg van hetzelfde voor beiden in huis te hebben / het pakje crackers in tweeën te delen / tot morgen te bewaren zodat je extra bij kon kopen en ze allebei iets anders mee te geven of erom te loten.
Ik zorg dat van de zaken die mijn beide kinderen willen, er altijd een even aantal is. Dus óf er zijn er nog 8,6,4, 2 óf het is op.
Natuurlijk is hij kwaad dat zij aan het langste eind trekt. En omdat hij dat stom vind, heeft hij nu óók nog 2 dagen schermtijd kwijt. Ik vind het ene beetje buiten proportioneel eerlijk gezegd.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
dinsdag 26 maart 2024 09:53
lonelycat schreef: ↑26-03-2024 09:37Wat hier het beste werkt is bij elkaar uit de buurt blijven. Niet samen ontbijten, niet op hetzelfde tijdstip lunches moeten maken etc. Het is een beetje de leeftijd om in elkaars allergie te zitten. Het samen ontbijten hebben we hier op een bepaald ogenblik ook losgelaten. Het kwam de sfeer niet echt ten goede zeg maar.
Ja dit vind ik wel een goede tip. Wij laten ze ook om de beurt tandenpoetsen 's avonds
dinsdag 26 maart 2024 09:54
Wat ik weet van meiden van 8 is dat die ook niet altijd onschuldig zijn. Ze zijn alleen vaak wat ‘stiekemer’ dan jongens. Kan best zijn dat door het hele ontbijt proces er zich al frustratie bij je zoon opbouwt en dan bij het crackers incident ontploft hij.
Het zijn geen kleuters meer. Ruzie over iets betekent dat ze beide iets anders moeten pakken. Ontbijten op twee verschillende plekken zodat er geen frustratie opgebouwd kan worden. Lunch pakketten de avond van te voren al klaarmaken.
Het zijn geen kleuters meer. Ruzie over iets betekent dat ze beide iets anders moeten pakken. Ontbijten op twee verschillende plekken zodat er geen frustratie opgebouwd kan worden. Lunch pakketten de avond van te voren al klaarmaken.
dinsdag 26 maart 2024 09:55
Doreia* schreef: ↑26-03-2024 09:53Dit.
Ik zorg dat van de zaken die mijn beide kinderen willen, er altijd een even aantal is. Dus óf er zijn er nog 8,6,4, 2 óf het is op.
Natuurlijk is hij kwaad dat zij aan het langste eind trekt. En omdat hij dat stom vind, heeft hij nu óók nog 2 dagen schermtijd kwijt. Ik vind het ene beetje buiten proportioneel eerlijk gezegd.
Nou, hij is een dag schermtijd kwijt omdat hij iets stom vond en daarom zijn zusje een harde stomp gaf.
Ik weet niet of jouw kinderen elkaar fysiek pijn doen, maar ik vind dat heel erg.
dinsdag 26 maart 2024 09:56
Ik snap in dit geval ook niet waarom je het pakje niet openmaakt en de inhoud verdeelt. Dat is toch veel eerlijker?
Verder heel herkenbaar hoe irritant kinderen kunnen zijn tegen elkaar. Dat heeft veel te maken met hun hersenen die natuurlijk nog lang niet volgroeid zijn. Een emotie zorgt voor een impulsieve actie. Je staat dicht bij je zusje dat irritant is en haalt in een reflex uit. Hij kan niet uitleggen waarom hij het doet, omdat hij dat zelf waarschijnlijk niet weet.
Dat is eigenlijk heel normaal kindergedrag, iets wat je natuurlijk af wilt leren, maar je moet je wel realiseren dat er beperkingen zijn aan wat een kind kan beheersen. Ik vind het zelf soms ook lastig, maar probeer daarom niet te streng te zijn.
Kinderen zijn vaak erg fysiek met elkaar, een duw hier, een trap daar, stoeien wordt vechten.. hiermee zoeken ze elkaars grenzen op. Ik merk bij mijn dochters dat het 'erger' is als ze moe zijn, dan is het verstandig om ze meer uit elkaar te houden om drama's te voorkomen
Oh, er is trouwens een verschil tussen even boos zijn en uithalen en gemeen zijn.
Verder heel herkenbaar hoe irritant kinderen kunnen zijn tegen elkaar. Dat heeft veel te maken met hun hersenen die natuurlijk nog lang niet volgroeid zijn. Een emotie zorgt voor een impulsieve actie. Je staat dicht bij je zusje dat irritant is en haalt in een reflex uit. Hij kan niet uitleggen waarom hij het doet, omdat hij dat zelf waarschijnlijk niet weet.
Dat is eigenlijk heel normaal kindergedrag, iets wat je natuurlijk af wilt leren, maar je moet je wel realiseren dat er beperkingen zijn aan wat een kind kan beheersen. Ik vind het zelf soms ook lastig, maar probeer daarom niet te streng te zijn.
Kinderen zijn vaak erg fysiek met elkaar, een duw hier, een trap daar, stoeien wordt vechten.. hiermee zoeken ze elkaars grenzen op. Ik merk bij mijn dochters dat het 'erger' is als ze moe zijn, dan is het verstandig om ze meer uit elkaar te houden om drama's te voorkomen
Oh, er is trouwens een verschil tussen even boos zijn en uithalen en gemeen zijn.
dinsdag 26 maart 2024 09:57
Het is heel fijn als je als kind wel het gevoel hebt dat je ouders je gelijk behandelen. Ik ben zelf opgegroeid in een vrij groot gezin (+4 kinderen) en mijn moeder was niet te beroerd om het laatste speculaasje of blokje chocola in zes stukjes te hakken, zo nodig.
Daarnaast, als je al het gevoel hebt dat je tekort komt, is die ruimte er niet om de ander wat te gunnen. Dit soort op zichzelf onbenullige akkefietjes kunnen heel erg opstapelen .
dinsdag 26 maart 2024 10:00
Alssss zusje een wel erg triomfantelijke blik had bij het scoren van het laatste pakje, alsss broer eerder gezegd had dat pakje te willen maar zij had ze sneller, alssss ze fluisterzacht “ nanana nanaaaa “ gezegd zou hebben, alssss broer altijd dat pakje wil maar zij ineens , omdat het de laatste is, dat pakje wil , etc. Allemaal dingen die je als ouder zou kunnen ontgaan.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
