Geld & Recht alle pijlers

Bureaucratische missers

12-08-2019 11:50 201 berichten
Nederland, bureaucratisch land. Al die regels zorgen voor absurde situaties waar mensen tussen wal en schip vallen en gezond verstand er niet toe lijkt te doen. Schrijnende of lachwekkende voorbeelden, deel ze in dit topic.
Alle reacties Link kopieren
Mevrouw75 schreef:
18-08-2019 20:50
Ik heb weleens op mijn kop gekregen dat ik 7 voor 5 bij de prikdame zat, omdat ze om 5 uur gaan sluiten, kan ik er wat aan doen dat ik haastig uit mijn werk nog op tijd! mijn prik kom halen? Om 6 en een half voor 5 was ze klaar trouwens.
Mijn apotheek is open op werkdagen van 8:00 tot 17:00. Prima, maar ik werk zelf ook fulltime op ongeveer dezelfde tijden. Ik had de pil nodig. Ik had ze nog gebeld met de vraag of hij ook bezorgd kon worden of dat ik gebruik kon maken van een ophaalkluisje maar dan kon niet voor de pil die moest ik perse ophalen.
Ik stond dus om 8:00 voor de deur zodat ik daarna gelijk door kon naar mijn werk en daar maar een kleine beetje later als anders zou zijn. Kreeg ik ook op mijn kop, waarom ik zo achterlijk vroeg voor de deur stond. Dat ze 's ochtend eerst mensen met spoed willen helpen moet je maar later op de dag komen. Ik kreeg mijn pil trouwens wel mee.

Maar wat verwachten ze dan van mensen met een baan?
Alle reacties Link kopieren
Ik wilde bij de dela mijn bedrag verhogen wat mijn nabestaanden krijgen na mijn overlijden omdat ik besloten heb op een natuurbegraafplaats te willen liggen en dat is duurder.
Telefonisch werd mij gevraagd welke medicatie ik slikte. Ik slik een medicatie die bijna niemand kent ook artsen niet dus ik ben erin getraind om te zeggen wat voor soort medicatie is en voor het gemak spel ik het ook altijd.
Ik krijg een brief omdat ik medicatie X gebruik moest ik werkelijk mijn halve levensverhaal beschrijven. Wanneer de diagnose gesteld is, wat de levensverwachtingen zijn, welke klachten ik nu nog heb, wanneer ik naar welke arts geweest ben enz enz.
Ik was erg verbaasd omdat het helemaal niet zo'n heftige medicatie is. Ik kijk goed en ik zie dat ze de naam verkeerd gespeld hadden. Ik google en kom erachter dat zij dachten dat ik medicatie gebruikte tegen tumoren ja dan snap ik de vragen wel. Dus ik dacht kom ik bel dan klaren we de lucht gelijk even.
Nee mevrouw u moet verplicht de vragenlijst invullen. Uh nou maar deze medicatie slik ik niet. Als u de vragenlijst niet retour stuurt kunnen wij uw aanvraag niet toekennen. Ja maar dit gaat over een medicatie tegen tumoren en die heb ik niet.
Kunt u wellicht de naam van de medicatie aanpassen en dan een nieuwe aanvraag indienen? Nee want wijzigingen mogen alleen schriftelijk. He, dus de aanvraag kan telefonisch maar als u collega een fout maakt moet ik dat schriftelijk laten herstellen?
ja was het antwoord.
Uiteindelijk heb ik gezegd dat ik wel de brief terug zou sturen met daarbij de bijsluiter van de medicatie die ik wel slik en ik dus duidelijk benoem dat het hier om een ander middel ging. Daarbij een briefje of ik even een bevestiging van ontvangst kon krijgen.
Geen bevestiging. 3 weken later een brief dat de afdeling medische zaken naar de dela had gestuurd dat ze aanraden een hogere premie te innen wegens hoger risico. Daar stond ook in dat ik binnen 3 werkdagen een brief van de dela ontving.
3 weken later maar eens gebeld. Dame kijkt en geeft aan dat ik per maand 40 cent meer moet gaan betalen. Niet te geloven nou ik moet echt 100 worden willen ze de arbeidskosten die gemaakt zijn terug willen verdienen met die 40 cent. Ik vraag waarom ik daar geen brief over heb ontvangen. Ow hier staat dat u uw polis digitaal ontvangt. Ja dat zou kunnen maar er werd gesproken over een brief. Nog gevraagd of ze dan in de toekomst kunnen mailen: Er staat een nieuwe polis voor u klaar. Maar nee dat was onmogelijk dat deden ze maar eens per jaar.
Zucht regeltjes, regeltjes en nog meer regeltjes en het gedoe bij de klant leggen.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
Alle reacties Link kopieren
Bureaucratisch hilarisch dan: in de vorige eeuw heb ik een kleine 8 jaar in het buitenland gewoond. Was wel een woon- en verblijfsvergunning voor nodig. Samen met nog een ander stel, wat er ook net woonde, naar de bedrijfsarts voor bloedprikken, urine- en ontlastingcontrole. Zo ging dat toen. Wij dachten dat dat in de beste man zijn praktijk was. Nee, bij hem thuis, in zijn werkkamer, met een soort van tapijt op zijn werktafel. Oke, al wat typisch. Dan werden we toch zeker wel ieder apart geholpen. Nee, ook niet. Alledrie op een rijtje aan tafel, potjes zichtbaar en bloed prikken.

Achteraf gezien zo onhygienisch als de piete natuurlijk maar wat hebben we gelachen toen we buiten stonden. Woon-werkvergunning kregen we 3 maanden erna en moesten we ophalen aan de andere kant van de stad.
wij slapen nooit.
Alle reacties Link kopieren
Ow en idd het UWV ik had een wia aanvraag gedaan en kreeg daar alsmaar geen uitsluitsel over. Na weken belde een mevrouw van het UWV dat het nog wel een tijd langer ging duren. Dus ik zeg: uh ja maar waar moet ik dan van rond komen?
Nou zegt die vrouw: u bent getrouwd en ik neem aan dat uw partner inkomsten heeft. Dus ik zeg: ik ben niet getrouwd. Jawel hoor zegt die vrouw. Ik werd nogal boos en zei dat ik heus wel 100% WIA zou krijgen als ik zelf niet eens meer zou weten als ik getrouwd was of niet.
Ik weet wel hoe ze daarbij kwam ik had destijds een dubbele achternaam idd van mijn echtgenoot maar die was 3 jaar daarvoor overleden en kon zodoende ook niet meer bijdragen. Dus ik zei dat zegt ze: ow ja dat had ik gelezen en ik dacht nog: wat jong (was 27) dame echt je maakt het er niet beter op. Je had gewoon mijn dossier niet gelezen, je zag een dubbele naam en trok je (onjuiste) conclusies.

Toen ik in de ziektewet zat was ook zoiets geks. Ik had 3 dagen per week therapie en had ze verzocht niet op die dagen te bellen omdat ik daar nerveus van werd. Toch belde ze. Die man bleef maar zeggen dat als ik niet wilde bellen dan zouden ze mijn betaling van die week niet kunnen doen. Hij zat maar door te zagen over vrijwilligerswerk, oppakken van betaald werk enz. Dus ik zei op een gegeven moment: ik snap er niks van ik ben net een week weer thuis na een opname van een aantal weken. Hier wordt juist gezegd dat ik minder moet gaan doen.
Die man viel stil en zei bits: wat zei je ben je opgenomen geweest? Ik zeg ja. Zegt die man ineens: Ja zeg dan had jij helemaal niet in mijn dossier moeten zitten. Ik heb ruim 3 kwartier met je gesproken en dat is verloren tijd ik hang nu op ik heb wel andere dingen te doen.
Wat uh wat?
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
Alle reacties Link kopieren
Zwartvlekje schreef:
18-08-2019 22:51
Mijn apotheek is open op werkdagen van 8:00 tot 17:00. Prima, maar ik werk zelf ook fulltime op ongeveer dezelfde tijden. Ik had de pil nodig. Ik had ze nog gebeld met de vraag of hij ook bezorgd kon worden of dat ik gebruik kon maken van een ophaalkluisje maar dan kon niet voor de pil die moest ik perse ophalen.
Ik stond dus om 8:00 voor de deur zodat ik daarna gelijk door kon naar mijn werk en daar maar een kleine beetje later als anders zou zijn. Kreeg ik ook op mijn kop, waarom ik zo achterlijk vroeg voor de deur stond. Dat ze 's ochtend eerst mensen met spoed willen helpen moet je maar later op de dag komen. Ik kreeg mijn pil trouwens wel mee.

Maar wat verwachten ze dan van mensen met een baan?
Dat die nooit naar de huisarts gaan en nooit medicijnen gebruiken. Ik werk fulltime en in een afspraak te maken bij mijn huisarts moet je bellen tussen half negen en half tien. Waarbij de lijn overbezet is. Als je later belt kun je geen afspraak meer maken.. ik kom dus nooit bij de huisarts, of het gaat over of ik word uiteindelijk spoed. Bij mijn kapper kan ik online een afspraak maken... En waarom geen avond spreekuur bij de huisarts en bij de apotheek een avond openstelling.
Christiana schreef:
18-08-2019 23:57
Dat die nooit naar de huisarts gaan en nooit medicijnen gebruiken. Ik werk fulltime en in een afspraak te maken bij mijn huisarts moet je bellen tussen half negen en half tien. Waarbij de lijn overbezet is. Als je later belt kun je geen afspraak meer maken.. ik kom dus nooit bij de huisarts, of het gaat over of ik word uiteindelijk spoed. Bij mijn kapper kan ik online een afspraak maken... En waarom geen avond spreekuur bij de huisarts en bij de apotheek een avond openstelling.
Wij kunnen de hele dag door bellen met onze huisartsen praktijk om een afspraak te maken. Daarbij kunnen we ook onze klachten mailen en krijgen we advies, recept of moeten de huisarts mailt terug als hij ons wil zien en kan je alsnog een afspraak maken.
Alle reacties Link kopieren
Tvp
Alle reacties Link kopieren
Christiana schreef:
18-08-2019 23:57
Dat die nooit naar de huisarts gaan en nooit medicijnen gebruiken. Ik werk fulltime en in een afspraak te maken bij mijn huisarts moet je bellen tussen half negen en half tien. Waarbij de lijn overbezet is. Als je later belt kun je geen afspraak meer maken.. ik kom dus nooit bij de huisarts, of het gaat over of ik word uiteindelijk spoed. Bij mijn kapper kan ik online een afspraak maken... En waarom geen avond spreekuur bij de huisarts en bij de apotheek een avond openstelling.
Ik geloof dat wij s ochtends in zo’n tijdvak moeten bellen als huisbezoek gewenst is of als het spoed heeft, verder kun je ook daarbuiten bellen.
Weet dat niet zeker, want heb ooit eens 1 afspraak nodig gehad en dat kon de assistente zelf afhandelen (verwijderen hechtingen).
liever een leuke hond in een restaurant dan zeurende kinderen
Alle reacties Link kopieren
Gemeente Rotterdam..paar jaar geleden zijn wij op dezelfde straat naar een andere woning verhuisd, zeg van nummer 1 naar nummer 99. Dan krijg je op nummer 1 een stukje belasting terug (ik meen dat het afvalstoffenheffing was, in ieder geval iets dat niet bij notaris verrekend wordt) en moet je voor nummer 99 precies datzelfde bedrag weer betalen. Dan zet de gemeente in een brief dat ze op elkaar verrekenen, dus ik was klaar dacht ik..voor nummer 1 kreeg ik € 34 terug, voor nummer 99 € 34 te betalen; gemeente verrekent dit op elkaar en klaar. Tot zover de theorie. Toen kwamen de aanmaningen op nummer 99..na de derde aanmaning die € 34 maar betaald en toen had ik geld van de gemeente tegoed..Maar eens gebeld..ja mevrouw, dan moet u eerst een rekeningnummer doorgeven waar we op kunnen storten en dan duurt het zes weken. Ok, dus ik het rekeningnummer (waar ik al 10 jaar de gemeentebelasting van overmaak) doorgegeven en wachten maar weer.. na 6 weken was er uiteraard nog niets gebeurd, dus weer bellen en dan krijg je weer diezelfde riedel...toen ik enigszins pissig aangaf dat ik het rekeningnummer had doorgegeven en dat die 6 weken inmiddels om waren werd ik doorverbonden met iemand die het wel snapte en had ik de volgende dag het geld op Mn rekening 😁.
liever een leuke hond in een restaurant dan zeurende kinderen
Alle reacties Link kopieren
Nog een keer de gemeente Rotterdam: ik heb een aantal jaren binnen de gemeente een bedrijfspand gehuurd. Je krijgt dan van de gemeente als huurder een aanslag voor bepaalde kosten. Toen ging het bedrijf verhuizen naar buiten de gemeente. Aan de gemeente netjes een brief gestuurd dat bedrijf XY per datum 01-01-2010 in gemeente A ingeschreven wordt en de gemeente Rotterdam dus verlaat. Drie maanden later krijg ik van de gemeente dus de jaarlijkse aanslag voor het pand in Rotterdam toegestuurd op het nieuwe adres in gemeente A.. :facepalm: begrijpend lezen is kennelijk erg moeilijk. Uiteraard niet betaald, nooit meer wat van gehoord.
liever een leuke hond in een restaurant dan zeurende kinderen
Alle reacties Link kopieren
Ik weet niet hoe het nu is, maar in mijn tijd was de jeugdzorg een zooitje.

Ik in pleeggezin A, broer in tehuis B. Pleegmoeder wordt ernstig ziek dus ik moet weg. Men bedacht dat het gezond was dat broer en zus samen zaten, dus ik moest ook naar tehuis B. Echter, tehuis B had geen plaats, dus ik naar tehuis C tot dat tehuis B plaats had. Twee maanden later had tehuis B plaats. Ik weer verscheept naar tehuis B. Drie maanden later werd mijn broer 12 en mocht hij dus niet meer in tehuis B blijven, dus broer naar tehuis D. Vervolgens besluit iemand in al zijn wijsheid dat we het toch maar eens bij onze moeder moesten proberen, twee maanden nadat broer naar tehuis D verscheept was. Wij naar moeder, dat ging natuurlijk meteen verkeerd (want zo ging het alle andere keren ook) Broer en ik naar tehuis E (want we konden niet terug naar tehuis B of D want andere regio). Het zou bij nader inzien toch beter zijn om in een gezins samenstelling te wonen, ik dus naar pleeggezin F, broer blijft in tehuis E.

En dat is gewoon maar 1 jaar. Echt het is een wonder dat ik uberhaupt mijn hele jeugd ooit mijn koffer uitgepakt heb. Ik snap niet welke idioot bedenkt dat kinderen aan de lopende band verhuisd moeten worden.
Christiana schreef:
18-08-2019 23:57
Dat die nooit naar de huisarts gaan en nooit medicijnen gebruiken. Ik werk fulltime en in een afspraak te maken bij mijn huisarts moet je bellen tussen half negen en half tien. Waarbij de lijn overbezet is. Als je later belt kun je geen afspraak meer maken.. ik kom dus nooit bij de huisarts, of het gaat over of ik word uiteindelijk spoed. Bij mijn kapper kan ik online een afspraak maken... En waarom geen avond spreekuur bij de huisarts en bij de apotheek een avond openstelling.
Mijn huisarts had 2 keer per week avondspeekuur op afspraak. Ideaal was dat.
Alle reacties Link kopieren
florence13 schreef:
19-08-2019 02:58
Ik weet niet hoe het nu is, maar in mijn tijd was de jeugdzorg een zooitje.

Ik in pleeggezin A, broer in tehuis B. Pleegmoeder wordt ernstig ziek dus ik moet weg. Men bedacht dat het gezond was dat broer en zus samen zaten, dus ik moest ook naar tehuis B. Echter, tehuis B had geen plaats, dus ik naar tehuis C tot dat tehuis B plaats had. Twee maanden later had tehuis B plaats. Ik weer verscheept naar tehuis B. Drie maanden later werd mijn broer 12 en mocht hij dus niet meer in tehuis B blijven, dus broer naar tehuis D. Vervolgens besluit iemand in al zijn wijsheid dat we het toch maar eens bij onze moeder moesten proberen, twee maanden nadat broer naar tehuis D verscheept was. Wij naar moeder, dat ging natuurlijk meteen verkeerd (want zo ging het alle andere keren ook) Broer en ik naar tehuis E (want we konden niet terug naar tehuis B of D want andere regio). Het zou bij nader inzien toch beter zijn om in een gezins samenstelling te wonen, ik dus naar pleeggezin F, broer blijft in tehuis E.

En dat is gewoon maar 1 jaar. Echt het is een wonder dat ik uberhaupt mijn hele jeugd ooit mijn koffer uitgepakt heb. Ik snap niet welke idioot bedenkt dat kinderen aan de lopende band verhuisd moeten worden.
Het is schrijnend dat er zo met kinderen in Nederland omgegaan wordt. Ik heb een aantal jaren in het sbo gewerkt waar wij een aantal kinderen uit een tehuis op school hadden. En daar kwam ik voor het eerst de term uitgewoond, in de betekenis van daar niet meer kunnen blijven, tegen. We waren op bezoek, uitgenodigd door de leiding, en een van die leidsters zei heel terloops dat de kinderen na een paar jaar daar wel uitgewoond waren en ze verder moesten. Verschrikkelijk, helemaal geen veilige plek, als iemand beslist dat je verder moet kan je je koffer pakken. En die leidsters deden heel erg hun best hoor, maar dat leek toen zo nutteloos, als het allemaal maar tijdelijk is.
Alle reacties Link kopieren
Andersom schreef:
12-08-2019 21:18
Twee vreselijke procedures met bouwvergunningen.

Met het vooruitzicht op de wijziging in de regels omtrent bouwvergunningen vroegen wij een bouwvergunning aan voor een dakkapel die groter was dan op dat moment mocht maar binnen de nieuwe regels (over enkele maanden) wel zou mogen. Mocht niet, moest volgens de oude regels, terwijl de regels gewijzigd zouden zijn voordat het klaar zou zijn. Wij konden niet wachten ivm verhuizing en lekkage.

Aanvraag bouwvergunning voor aanbouw. Prachtig ontwerp met doorlopende zichtlijnen. Daklijn gelijk aan daklijn van orginele huis. Goothoogte gelijk aan luifel bij de voordeur, ambtenaar vond het heel mooi, maar volgens de regels mocht het niet. We hebben nu een grotere (gelukkig wel) uitbouw, maar van buiten niet heel mooi, gewoon plomp, maar wel volgens de regels van de 'schoonheidscommissie'.

Hier ook iets soortgelijks.... Dakkapel wilden we, zodat we de kamer ook daadwerkelijk konden gebruiken, ipv alleen gebogen in rondlopen (hij telde wel mee als slaapkamer....)

Er zat een ieniemienie dakkapelletje, raam van 30x40cm, dat werk....

Wij aanvraag ingediend voor een fatsoenlijk dakkapel. Heeft 8 maanden en een hoorzitting gekost... Reden? We wilden tussen het raamkozijn en de dakrand een extra balk, zodat we een gordijnrails op konden hangen, en dat de ramen zodanig open konden dat ze niet tegen het plafond zouden schuren (moesten naar binnen open). Niet iets raars of zo, lijkt mij. Nou, we hebben het niet voor elkaar gekregen hoor.... "Dat komt niet overeen met dakkapellen in de rest van de straat".
:roll: "Deze straat is bijna 150 jaar oud, er is niet één dakkapel dat er hetzelfde uitziet meneer."

Na lang, heel lang, heen en weer gevraag en gedonder (ze konden namelijk eerst niet zeggen wát er niet goed aan was, alleen maar "lijkt niet op de rest" en dus werden de tekeningen steeds afgekeurd. :roll: "Ja maar, wát lijkt er niet op? Hij wordt nl 10x zo groot als wat er zit"....), bleek dat die ene balk zorgt dat het niet genoeg leek op de rest. Dat het dakkapel van 35x30 cm aan raam, naar 350x300 cm aan raam zou gaan, dát maakte dan gek genoeg niet uit :facepalm: (de raamkozijnen lager maken maakte niets uit; het ging puur en alleen om die extra balklaag die niet mocht, dát zou het aangezicht van de straat te veel veranderen. :facepalm: )

We hebben dus nu een prachtige kamer, waar we prima kunnen staan en lopen, maar we hebben heel erg moeten puzzelen om toch een gordijnrails achtig iets te kunnen ophangen....
Alle reacties Link kopieren
florence13 schreef:
19-08-2019 02:58
Ik weet niet hoe het nu is, maar in mijn tijd was de jeugdzorg een zooitje.

Ik in pleeggezin A, broer in tehuis B. Pleegmoeder wordt ernstig ziek dus ik moet weg. Men bedacht dat het gezond was dat broer en zus samen zaten, dus ik moest ook naar tehuis B. Echter, tehuis B had geen plaats, dus ik naar tehuis C tot dat tehuis B plaats had. Twee maanden later had tehuis B plaats. Ik weer verscheept naar tehuis B. Drie maanden later werd mijn broer 12 en mocht hij dus niet meer in tehuis B blijven, dus broer naar tehuis D. Vervolgens besluit iemand in al zijn wijsheid dat we het toch maar eens bij onze moeder moesten proberen, twee maanden nadat broer naar tehuis D verscheept was. Wij naar moeder, dat ging natuurlijk meteen verkeerd (want zo ging het alle andere keren ook) Broer en ik naar tehuis E (want we konden niet terug naar tehuis B of D want andere regio). Het zou bij nader inzien toch beter zijn om in een gezins samenstelling te wonen, ik dus naar pleeggezin F, broer blijft in tehuis E.

En dat is gewoon maar 1 jaar. Echt het is een wonder dat ik uberhaupt mijn hele jeugd ooit mijn koffer uitgepakt heb. Ik snap niet welke idioot bedenkt dat kinderen aan de lopende band verhuisd moeten worden.
:| Pfff, veel van de missers in dit topic zijn wel grappig maar dit... Wat erg :redrose:
Alle reacties Link kopieren
Ons zoontje zit in buitengewoon onderwijs. In België is het zo dat je enkel mee kan met de bus als je de dichtstbijzijnde school neemt van het net (katholiek of gemeenschaps) die dat type aanbiedt. Nu zitten er 2 scholen in onze buurt, de één een paar honderd meter dichter dan de andere, van hetzelfde net die allebei dat type aanbieden. Ik had nog gevraagd aan CLB of dat geen probleem zou zijn, nee hoor. Eerst idd geen probleem, vorig jaar ineens wel. De plaats waar hij afgezet werd en waar de bus notabene passeert mocht niet meer omdat die andere school - juist ja - een paar honderd meter dichter was. Nu moet ik hem dus een paar honderd meter verder gaan ophalen. De vorige plek kon ik letterlijk zien liggen als ik de voordeur open deed, nu moet ik eerder vertrekken. En aangezien je niet op 15 min kunt zeggen wanneer de bus daar aankomt, verlies je zo elke dag tijd.

Leuk werd het ook toen ik hem naar de opvang wou doen. De naschoolse die het dichtst is voor ons, daar mocht de bus hem niet afzetten want - opnieuw - te ver. Nu gaat hij dus een gehucht verder naar de opvang waarvoor ik de auto moet nemen maar hij mag daar wel afgezet worden want dichter. :facepalm:

En het erge is dat de organiserende busmaatschappij soms auto's ter controle achter de bus aan laat rijden om te kijken of ze nergens stoppen waar ze niet mogen.
Ik ben het levende bewijs dat je niet moet drinken om onnozel te doen.
Alle reacties Link kopieren
Vlinder1963 schreef:
19-08-2019 00:27
Wij kunnen de hele dag door bellen met onze huisartsen praktijk om een afspraak te maken. Daarbij kunnen we ook onze klachten mailen en krijgen we advies, recept of moeten de huisarts mailt terug als hij ons wil zien en kan je alsnog een afspraak maken.
Dat is fijn, helaas mijn huisarts doet niet aan mailen, wat zo veel makkelijker zou zijn. Nog twee jaar en hij gaat met pensioen.
Alle reacties Link kopieren
florence13 schreef:
19-08-2019 02:58
Ik weet niet hoe het nu is, maar in mijn tijd was de jeugdzorg een zooitje.

Ik in pleeggezin A, broer in tehuis B. Pleegmoeder wordt ernstig ziek dus ik moet weg. Men bedacht dat het gezond was dat broer en zus samen zaten, dus ik moest ook naar tehuis B. Echter, tehuis B had geen plaats, dus ik naar tehuis C tot dat tehuis B plaats had. Twee maanden later had tehuis B plaats. Ik weer verscheept naar tehuis B. Drie maanden later werd mijn broer 12 en mocht hij dus niet meer in tehuis B blijven, dus broer naar tehuis D. Vervolgens besluit iemand in al zijn wijsheid dat we het toch maar eens bij onze moeder moesten proberen, twee maanden nadat broer naar tehuis D verscheept was. Wij naar moeder, dat ging natuurlijk meteen verkeerd (want zo ging het alle andere keren ook) Broer en ik naar tehuis E (want we konden niet terug naar tehuis B of D want andere regio). Het zou bij nader inzien toch beter zijn om in een gezins samenstelling te wonen, ik dus naar pleeggezin F, broer blijft in tehuis E.

En dat is gewoon maar 1 jaar. Echt het is een wonder dat ik uberhaupt mijn hele jeugd ooit mijn koffer uitgepakt heb. Ik snap niet welke idioot bedenkt dat kinderen aan de lopende band verhuisd moeten worden.
Dit is zo triest! Heb zelf op een schippersinternaat gezeten met verschillende gebouwen door de stad heen. Elk jaar een nieuwe groep, slaapzaal met 16 meiden. Om de twee jaar in een ander gebouw met weer nieuwe groepsleden. Heb nooit met een van mijn zussen op de groep gezeten scheelde 2 en 4 jaar met hun.

In schril contrast met wat jouw broer en jou is overkomen, maar snapte dat bij ons al niet..

Ik ben reuze handig in tassen pakken en verhuizen daardoor...
Alle reacties Link kopieren
Christiana schreef:
19-08-2019 22:42
Dat is fijn, helaas mijn huisarts doet niet aan mailen, wat zo veel makkelijker zou zijn. Nog twee jaar en hij gaat met pensioen.
Ik kon mijn huisarts mailen, maar sinds de AVG mag dat niet meer, dus nu moet ik via een speciaal systeem mailen. Dat gaat nog wel, maar een herhaalrecept via de website aanvragen gaat ook niet meer. Dat moet nu per telefoon doen, een soort sprong terug in de tijd dus.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
aquake82 schreef:
19-08-2019 20:39
Ons zoontje zit in buitengewoon onderwijs. In België is het zo dat je enkel mee kan met de bus als je de dichtstbijzijnde school neemt van het net (katholiek of gemeenschaps) die dat type aanbiedt. Nu zitten er 2 scholen in onze buurt, de één een paar honderd meter dichter dan de andere, van hetzelfde net die allebei dat type aanbieden. Ik had nog gevraagd aan CLB of dat geen probleem zou zijn, nee hoor. Eerst idd geen probleem, vorig jaar ineens wel. De plaats waar hij afgezet werd en waar de bus notabene passeert mocht niet meer omdat die andere school - juist ja - een paar honderd meter dichter was. Nu moet ik hem dus een paar honderd meter verder gaan ophalen. De vorige plek kon ik letterlijk zien liggen als ik de voordeur open deed, nu moet ik eerder vertrekken. En aangezien je niet op 15 min kunt zeggen wanneer de bus daar aankomt, verlies je zo elke dag tijd.
He ik snap het niet. Er kwam eerst een bus om hem te brengen naar een school die zó dichtbij is dat je hem vanuit je voordeur kon zien, en nu komt er een bus om hem te brengen naar een school die een paar honderd meter verder - dus nog steeds heel dicht bij je woning is?
Waarom ga je dan niet gewoon lopen of op de fiets, dat is toch veel sneller dan op een bus wachten?
Ik huur van de woningbouw en die hebben bureaucratie tot een ware kunst verheven dus ik heb een heel scala aan verhalen maar deze is wel leuk.

Ik verhuisde een aantal jaar geleden naar een typisch Amsterdams huis: aantal appartementen boven elkaar met een gezamenlijk trappenhuis en op zolder ieder een eigen stuk berging.
Bijkt op de overloop van die berging een Groot Zwaar Meubelstuk te staan dat zo oud, groot, onhandig en zwaar is dat het waarschijnlijk 100 jaar geleden door een van de eerste huurders is achtergelaten. Bij navraag aan mijn boven- en onderburen kan inderdaad niemand zich herinneren van wie dat ding is en of het er ooit niet gestaan heeft. Woningbouw moest toch nog wat dingen klussen voor ik kon verhuizen dus ik vragen of ze Groot Zwaar Meubelstuk dan misschien weg konden halen. Nou, dat kon natuurlijk niet want ze konden niet zomaar iemands spullen verwijderen, zelfs niet als het van niemand was.
Ok goed, het staat maar matig in de weg en ik ga het zeker niet zelf helemaal van zolder naar beneden slepen dus ik doe wat alle bewoners voor mij ook gedaan hebben: negeren en omheen lopen.
Komt de woningbouw laatst voor onderhoud en controle in het trappenhuis en sindsdien krijgen we officiële brieven: dat het niet toegestaan is om spullen in de gemeenschappelijke overloop neer te zetten en dat Groot Zwaar Meubelstuk dus door de eigenaar verwijderd moet worden en dat als dit niet binnen 3 maanden gebeurt ze het zelf weg zullen komen halen. Volgende brief: 2 maanden. Volgende brief, iets dreigender van toon, één maand de tijd nog.
Wij vinden het allemaal een zeer goed idee dat ze het zelf weg komen halen dus we wachten vrolijk af XD
Alle reacties Link kopieren
ClumsyNinja schreef:
20-08-2019 08:48
He ik snap het niet. Er kwam eerst een bus om hem te brengen naar een school die zó dichtbij is dat je hem vanuit je voordeur kon zien, en nu komt er een bus om hem te brengen naar een school die een paar honderd meter verder - dus nog steeds heel dicht bij je woning is?
Waarom ga je dan niet gewoon lopen of op de fiets, dat is toch veel sneller dan op een bus wachten?
Volgens mij moet haar kind per sé naar de school die het dichtste bij is maar is de bushalte daarvan juist verder weg (en bedoelde ze dat ze die andere bushalte vanuit haar voordeur kan zien).
Alle reacties Link kopieren
Overigens is ‘al die regeltjes’ echt niet iets typisch Nederlands hoor.

Mijn familie woonde in Spanje. Moest iets geregeld worden op het gemeentehuis. Online of telefonisch een afspraak maken is een soort ‘vliegende auto’ concept, dus zelf er heen. Dan zit daar een man achter een bureautje, met een schrift en een potlood. Bij die man maak je dan een afspraak, en die schrijft hij in zijn schrift. Nou denk heb misschien: ok, niet online, maar hoe erg is dat nou? Nou, die afspraak in dat schrift is dus niet om je zaak te komen regelen, die afspraak is om langs te komen om de echte afspraak te komen maken. Bij jawel, diezelfde man.
Echt hoor, van die relaxte landen zijn leuk als je alle tijd van de wereld hebt, maar als je gewoon een baan/gezin hebt, ineens veel minder grappig.

Nog een: auto moest gekeurd worden. Dus naar het keuringsstation met alle papieren. Daar in de rij (wederom: online afspraken maken, nee dus). Vooraan de rij: meneer bekijkt de auto eens. Mijn familielid wil hem de papieren geven, nee, kan niet, dat moet bij het loket. Ok, zou kunnen dat daar iemand iets moet invullen/checken etc. Dus naar het loket. Daar zit niemand. Na 20 minuten wachten komt er iemand. Dezelfde man als net bij de auto liep. Die pakt de papieren aan via het loket, stopt ze in zijn zak en loopt weer naar de auto. Kijkt nog eens, en zegt dan: nee, ik heb nu pauze. Over twee uur ben ik er weer. En verdwijnt, mét alle papieren, zodat je ook niet meer weg kunt. Protest hielp niet, eenmaal overhandigd, krijg je de boel pas terug als de keuring klaar is.
Bij het UWV, de keuringsarts.
Oke mevrouw, dus u heeft een diagnose, ligt tussen de 15 en 20 uur per dag op bed, slikt zware pijnmedicatie, kans op genezing is nihil, lopen is lastig, u mag niet tillen, bukken of andere fysiek belastende dingen doen. Goh, wat vervelend.

Maar, u kunt 30 uur per week werken in functies die eigenlijk zwaarder zijn dan wat u deed. Want wij kijken niet naar uw beperkingen maar bepalen zelf wel wat u wel en niet kunt.

Medewerker WW: u kunt zo echt niet werken hoor! U bent hartstikke ziek!
Baan opgezegd bij werkgever A. Na het nieuwe jaar geen jaaropgave gekregen binnen de gestelde termijn. Ik gebeld. Medewerker HR: die staat in het intranet, kun je gewoon downloaden.
Ja, maar dat werkt niet meer als je er niet meer werkt. Medewerker HR: oh echt? Wat vervelend. Maar dat is wel de manier.

Na enige discussie kon het dan toch opgestuurd worden.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven