Geld & Recht
alle pijlers
Mag een kind zelf kiezen bij welke ouder het wil wonen?
donderdag 28 januari 2021 09:03
Eens met de post van makreel. Zet je eigen belangen eens in de koelkast en kijk naar wat op de lange duur het beste is voor je kind en de relatie met beide ouders. Dan hoeft er hoogstwaarschijnlijk ook niemand naar de rechtbank.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
donderdag 28 januari 2021 09:14
In hoeverre wil ze minder naar vader?
Kan je iets meer vertellen over de omstandigheden? Als het gaat om een vriendje die in de buurt woont is het een ander verhaal dan wanneer vader ver van school woont en ze het lastig vindt om elke keer haar schoolspullen heen en weer te slepen (ook daar zijn oplossingen voor).
Kan je iets meer vertellen over de omstandigheden? Als het gaat om een vriendje die in de buurt woont is het een ander verhaal dan wanneer vader ver van school woont en ze het lastig vindt om elke keer haar schoolspullen heen en weer te slepen (ook daar zijn oplossingen voor).
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
donderdag 28 januari 2021 09:35
Probeer jij alleen je ex zover te krijgen om akkoord te gaan met het voorstel van puber? Of mag je kind ook de wensen wat opschuiven om tot een compromis te komen?
Het is niet raar dat je puber behoefte heeft aan een meer vaste plek, maar probeer ook begrip te hebben voor de vrees van je ex om zijn kind kwijt te raken. Dat begrip kun je ook stimuleren bij je kind en dan kunnen ze samen verder in gesprek vanuit begrip ipv conflict.
Naar de rechter gaan is in dit geval de allerslechtste oplossing.
Het is niet raar dat je puber behoefte heeft aan een meer vaste plek, maar probeer ook begrip te hebben voor de vrees van je ex om zijn kind kwijt te raken. Dat begrip kun je ook stimuleren bij je kind en dan kunnen ze samen verder in gesprek vanuit begrip ipv conflict.
Naar de rechter gaan is in dit geval de allerslechtste oplossing.
donderdag 28 januari 2021 09:35
.Blauw_bloempje schreef: ↑28-01-2021 08:28Laat ik een andere vraag stellen dan, wanneer is een kind wel oud genoeg om zelf te mogen kiezen? En tot welke leeftijd ga je eenkind dwingen tot een omgangsregeling waar het zich ongelukkig bij voelt?
Ik vind 15 toch aardig in de buurt komen van de leeftijd waarop een kind zelf mag beslissen.
Mijn kind was 16 toen het tegen de zin van de andere ouder hier kwam wonen, moet dat kind dan aan de haren mee terug gesleurd worden ? Komt dat ten goede voor het kind ? Een 15-jarige reist net zo gemakkelijk weer zelfstandig terug naar de andere ouder.
Niet geschoten is altijd mis
donderdag 28 januari 2021 09:40
Lees de post van Makreel en zoek externe hulp voor vader en kind.Blauw_bloempje schreef: ↑28-01-2021 09:26Mijn kind voelt zich er al langere tijd niet prettig als in, geaccepteerd, gehoord, gezien.
Dit heeft kind zelf met andere ouder besproken, meerdere keren, waarin andere ouder alles onzin vindt wat kind aandraagt, ik heb geprobeerd te bemiddelen maar andere ouder ligt dit dwars, wilmij niet bij gesprekken hebben, en zit daarnaast vol verwijten naar mij.
donderdag 28 januari 2021 09:42
Misschien kan iemand anders helpen in die gesprekken, als je ex het lastig vindt om dat met jou te regelen?Blauw_bloempje schreef: ↑28-01-2021 09:26Mijn kind voelt zich er al langere tijd niet prettig als in, geaccepteerd, gehoord, gezien.
Dit heeft kind zelf met andere ouder besproken, meerdere keren, waarin andere ouder alles onzin vindt wat kind aandraagt, ik heb geprobeerd te bemiddelen maar andere ouder ligt dit dwars, wilmij niet bij gesprekken hebben, en zit daarnaast vol verwijten naar mij.
Ik lees hier tussen de regels door dat jij vindt dat je kind een punt heeft als ze zegt dat ze zich niet geaccepteerd, gehoord en gezien voelt.
Wat eten we vanavond?
donderdag 28 januari 2021 09:45
En dat tussen de regels door lezen: dat doet die puber horen he...
Echt to, regel hulp. Je kind is het waard.
donderdag 28 januari 2021 09:52
Ik hink een beetje op 3 gedachten eerlijk gezegd. Aan de ene kant denk ik wat bitje zegt, ik vind 15 best wel een leeftijd waarop een kind ook zelf iets kan besluiten. Daarnaast vind ik inderdaad dat kind een punt heeft in het zich niet geaccepteerd voelen. En heb ik echt mijn best gedaan en denk ik dat de bal nu bij de andere ouder ligt eerlijk gezegd. En denk ik dat het voor kind zelf ook goed zal zijn even wat meer ruimte en afstand. Maar contact verbreken is niet de insteek en sta ik ook absoluut niet achter
anoniem_402813 wijzigde dit bericht op 28-01-2021 10:01
0.88% gewijzigd
donderdag 28 januari 2021 10:03
15 lijkt heel volwassen, en dat vindt iemand van 15 zelf ook, maar kijk even naar je eigen kinderfoto's van toen je 15 was. 15 is nog jong en kwetsbaar en je probeert van alles uit om uit te vinden hoe het leven werkt en hoe je zelf in elkaar zit. Meestal eindigt dat alleen maar met beroerde kapsels en verrassende kledingkeuzesBlauw_bloempje schreef: ↑28-01-2021 09:52Ik hink een beetje op 3 gedachten eerlijk gezegd. Aan de ene kant denk ik wat bitje zegt, ik vind 15 best wel een leeftijd waarop een kind ook zelf iets kan besluiten. Daarnaast vind ik inderdaad dat kind een punt heeft in het zich niet geaccepteerd voelen. En heb ik echt mijn best gedaan en denk ik dat de bal nu bij de andere ouder ligt eerlijk gezegd. En denk ik dat het voor kind goed zal zijn even wat meer ruimte en afstand. Maar contact verbreken is niet de insteek en sta ik ook absoluut niet achter
Heb jij je best gedaan? Vast wel, maar het resultaat is er nog niet en dus moet je nog meer je best doen. Oneerlijk? Ja, maar jij bent de ouder, jij bent de opvoeder, het is geen wedstrijd en niemand krijgt een medaille.
Heeft kind een punt? Misschien wel, maar die problemen los je niet op door elkaar niet te zien, maar juist door met elkaar in contact te blijven. Als jullie nog getrouwd waren, kon kind jullie ook niet zo uitspelen en dan was de optie van 'elkaar een tijdje niet meer zien' er ook niet.
makreel wijzigde dit bericht op 28-01-2021 10:05
0.48% gewijzigd
Wat eten we vanavond?
donderdag 28 januari 2021 10:05
Ik denk dat er genoeg reacties zijn waar je wat aan hebt. Ik lees in jouw reactie alleen maar dat het verzoek van kind wil volgen.Blauw_bloempje schreef: ↑28-01-2021 09:52Ik hink een beetje op 3 gedachten eerlijk gezegd. Aan de ene kant denk ik wat bitje zegt, ik vind 15 best wel een leeftijd waarop een kind ook zelf iets kan besluiten. Daarnaast vind ik inderdaad dat kind een punt heeft in het zich niet geaccepteerd voelen. En heb ik echt mijn best gedaan en denk ik dat de bal nu bij de andere ouder ligt eerlijk gezegd. En denk ik dat het voor kind goed zal zijn even wat meer ruimte en afstand. Maar contact verbreken is niet de insteek en sta ik ook absoluut niet achter
Mijn zoon zat in hetzeldde schuitje, wilde niet naar vader want.... het liefst had ik hem hier gehouden maar dat vind ik naar vader niet terecht (ongeacht wat hij mij heeft aangedaan).
Maar zoon kon daar niet heen zonder dat hij hulp zocht in de opvoeding en het omgaan met pubers. Ik heb met zoon afgesproken dat hij hier even mocht zijn omdat het daar uit de hand liep en er wel degelijk gevaar was maar er wel een oplossing moest komen. Vader heeft hulp gezocht en zoon is weer naar vader gegaan.
Ik vind dat je als moeder verplicht bent de vand tussen vader en kind in goede banen te leiden. Dan schakel je maar hulp in. Maar de omgang eenzijdig veranderen kan je echt niet doen.
Niet alleen om bovenstaande reden. Maar stel nu dat kind 1x per 2 weken een weekend gaat, jij bent de opvoeder en er zullen echt momenten in de oubertijd komen dat het zich ook tegen jou gaat opzetten. Je wil voorkomen dat het dan roept ik ga naar mijn vader en vader zegt kom maar binnen kind en dan zonder overleg jullie kind niet meer naar jou laat gaan.
Wat zo is de situatie nu ook.....
donderdag 28 januari 2021 10:11
'En als je het er niet mee eens bent, is daar het gat van de deur', hoe vaak denk je dat dat door puberouders wordt gezegd? En dan maak je het weer goed, ook met die mokkende puber, en die boze ouder. Dan ga je ook niet bespreken of pleegzorg een optie is of een verhuizing naar opa en oma.Blauw_bloempje schreef: ↑28-01-2021 10:08Ja dat is ook mijn punt, in het vorige gesprek wees andere ouder kind het gat van de deur als kind het er niet mee eens was. Alsof je je kind buiten kunt of wilt zetten als je nog getrouwd zou zijn.
En nu heeft je kind in de andere ouder een bondgenoot die zegt (of laat merken): je hebt wel een punt, en papa is lastig, en misschien kun je hier wel wat vaker blijven. Niet OK.
makreel wijzigde dit bericht op 28-01-2021 10:13
13.64% gewijzigd
Wat eten we vanavond?
donderdag 28 januari 2021 10:12
Schakel inderdaad externe hulp in. Misschien (weer) de mediator? Zo jammer als een ouder niet wil meewerken in het belang van kind 
Mijn man heeft drie kinderen uit een vorige relatie. Zij mochten (toen ze 11, 12 en 14 waren) zelf kiezen waar ze wilde wonen (van beide ouders mocht dat dus) en zelf bepalen wanneer ze waar waren, als het maar van te voren gevraagd/afgesproken werd. Ook toen puberella een tijdje niet meer wilde langskomen, hebben mijn man en zijn ex dat samen besproken. Een kind dwingen heeft geen zin, soms hebben ze gewoon even tijd nodig om zich weer happy te voelen, en door haar (tijdelijk) haar "zin" te geven, kwam het contact al weer snel op gang.
Mijn man heeft drie kinderen uit een vorige relatie. Zij mochten (toen ze 11, 12 en 14 waren) zelf kiezen waar ze wilde wonen (van beide ouders mocht dat dus) en zelf bepalen wanneer ze waar waren, als het maar van te voren gevraagd/afgesproken werd. Ook toen puberella een tijdje niet meer wilde langskomen, hebben mijn man en zijn ex dat samen besproken. Een kind dwingen heeft geen zin, soms hebben ze gewoon even tijd nodig om zich weer happy te voelen, en door haar (tijdelijk) haar "zin" te geven, kwam het contact al weer snel op gang.
donderdag 28 januari 2021 10:25
Blauw_bloempje schreef: ↑28-01-2021 10:11Ja dat is ook zo Nanouk, maar ik denk dat dit wel iets dieper gaat dan puberproblemen en ouders uitspelen tegen elkaar. Wat voor hulp kan ik inschakelen
Juist dán moet je hulp zoeken. Ben je al bij de HA geweest hiermee? CJG? Gezocht op bemiddeling of opvoedondersteuning? Kom in actie.
Als je puber aangeeft zich niet fijn te voelen bij je en niet geaccepteerd en dat je kwetsende grapjes maakt en je veegt dan alles van tafel en daar is het gat van de deur, dan denk ik,puber heeft een punt
En hoe help jij haar om weerbaarder te worden en meer voor zichzelf op te komen?
donderdag 28 januari 2021 10:30
Bij ons waren geen puberproblemen, sterker nog, zoon is hier een enorm fijne puber met puberstreken.Blauw_bloempje schreef: ↑28-01-2021 10:11Ja dat is ook zo Nanouk, maar ik denk dat dit wel iets dieper gaat dan puberproblemen en ouders uitspelen tegen elkaar. Wat voor hulp kan ik inschakelen
Ik snap dus dat het lastig is omdatde reden niet te willen misschien terecht is. Al zien pubers soms dingen anders als een volwassene en ook jij kunt niet bepalen of dit zo is want je was er niet bij.
En als ik 1 ding zeker weet is dat puber hun verhaal okk regelmatig hun verhaal (onbewust) wel eens kunnen verdraaien zeker als ze weten dat ouders niet met elkaar communiceren.
Ik zou vader een mail sturen en uitleggen met welke vraag kind bij jou is gekomen en dat je hier graag met z'n drieen over in gesprek wil om te kijken wat er voor nodig is om ervoor te zorgen dat kind wel weer graag naar vader wil.
Wil hij huer niet aan mee werken, bel dan het wijkteam om daarmee te overleggen wellicht kunnen zij vader motiveren mee te werken en lukt dat niet dan hebben zij wel advjes hoe en welke wegen jullie kunnen bewandelen.
Het zomaar doen en uit laten draaien op een rechtzaak is voor niemand goed.
Kind wil nu niet omdat het zich er niet fijn voelt. Maar weglopen is geen optie em de ruimte voelen dit zomaar te doen ook niet.
Het zou toch voo alle partijen beter zijn ala kind het ook bij vader fijn heeft?!
donderdag 28 januari 2021 11:00
Hoe kan TO nou externe hulp zoeken voor vader en kind? Daar gaat vader toch zelf over?
Ik vind 15 ook wel een leeftijd waarop kinderen inspraak hebben in waar ze wanneer wonen. Zeker als ze zich ergens niet thuis voelen. Lijkt me vreselijk om ergens te wonen, waar je je niet thuis voelt.
donderdag 28 januari 2021 11:04
TO kan niemand dwingen maar TO kan wel in overleg gaan met vader, zodat áls dit voor de rechter zou komen, ze kan zeggen dat ze er alles aan gedaan heeft. Meteen naar de rechter stappen heeft als enige resultaat dat je teruggestuurd wordt met de mededeling "probeer het eerst zelf maar eens op te lossen."
Dus TO kan:
- ex mailen en zelf uitnodigen voor een gesprek
- als dat niet werkt, een mediator inschakelen
- als dat ook niet werkt, advies vragen bij jeugdzorgachtige instanties
- als dat ook niets oplevert als allerlaatste redmiddel naar de rechter
Maar dan ga ik er wel van uit dat TO gelijk heeft dat man niet mee wil werken en, niet, wat ook best kan, dat TO gewoon een andere opvoedstijl heeft dan man en dus geen gegronde reden heeft om kind te laten gaan (want dat wordt me dus niet echt duidelijk; soms is het ook best oké om tegen een puber te zeggen "stel je niet zo aan").
Kijk uit malloot, een kokosnoot.
donderdag 28 januari 2021 11:10
Blauw_bloempje schreef: ↑28-01-2021 07:24Ja dat wist ik. Toen we de omgangsregeling afspraken is kind ook gehoord door de rechter en dat was niet meer dan formaliteit want het ouderschapsplan wat we hebben gemaakt was gewoon leidend.
Alleen nu is kind een paar jaar ouder en wil kind niet meer volgens afspraak naar de andere ouder. Als de andere ouder niet meewerkt en het tot een rechtszaak komt..is mijn vraag
Niemand gaat een kind van 15 dwingen hoor. Die komen ze echt niet ophalen.
donderdag 28 januari 2021 11:48
Vind ik ook.Blauw_bloempje schreef: ↑28-01-2021 10:18Als het gaat om op welke tijd de puber thuis moet komen of dat puber al dan niet mag afspreken dan zou dat misschien een passende opmerking zijn. Als het je niet bevalt is daar het gat van de deur.
Als je puber aangeeft zich niet fijn te voelen bij je en niet geaccepteerd en dat je kwetsende grapjes maakt en je veegt dan alles van tafel en daar is het gat van de deur, dan denk ik,puber heeft een punt
En ik vind het ook schadelijk om kinderen hun mening te diskwalificeren, 'omdat ze 15 zijn'. Alles op de hormonen en hun puberbrein gooien.
Ik was 15 toen ik helemaal het contact verbrak met mijn vader en ik ben blij dat niemand mij gedwongen heeft.
Nu ik 20 jaar verder ben en via stiefbroer en zus hoor hoe het is gegaan na mijn vertrek, ben ik er nog goed vanaf gekomen.
Het is namelijk niet zo dat alleen mishandeling en misbruik schadelijk voor kinderen zijn. Er kunnen hele zieke schadelijke gezinssituaties zijn waar niemand geslagen wordt.
Jouw dochter heeft hele valide redenen voor haar wens.
donderdag 28 januari 2021 11:51
Blauw_bloempje schreef: ↑28-01-2021 10:11Ja dat is ook zo Nanouk, maar ik denk dat dit wel iets dieper gaat dan puberproblemen en ouders uitspelen tegen elkaar. Wat voor hulp kan ik inschakelen
Ik zou eens gaan praten bij het CJG, wellicht kunnen zij je zoon bijstaan in gesprek met vader.
