Geld & Recht alle pijlers

Verdeling vaste lasten

16-05-2018 17:14 235 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,

Helaas alweer dezelfde vraag :( maar ik kon mijn situatie niet echt terug vinden in de andere topics.

Ik woon al een tijdje samen, ik werk in loondienst partner is zzp.
Ik verwachte dat partner na verloop van tijd wel in staat zou zijn de helft van de vaste lasten te gaan betalen.

Hoewel partner er financieel op vooruit is gegaan is de verhouding nog steeds 80/20.

Dit onder het motto van geld aan de kant moeten zetten voor belasting, geen pensioen opbouw enz.
Ik verdien genoeg en kan het betalen dus waarom zou ik klagen is het antwoord, echter ben ik niet van mening dat omdat ik het kan betalen ik het ook maar moet doen.
Als ik alles alleen had willen doen was ik wel alleen gebleven.

Daarbij doe ik ook bijna al het huishouden. Wassen, zuigen, dweilen, stof vegen, kleding vouwen/ ophangen, toilet&badkamer doe ik allemaal.

1 x per week komt iemand poetsen dat betaald partner meestal.

De inkomsten van partner variëren flink per maand en verdiend ook wel eens zwart bij. Als we uit eten gaan betaald hij dit meestal of andere uitjes maar ik deel dat liever en vind dat hij dat beter per maand in de vaste lasten kan steken.

Verhouding lasten betalen is even grof gezegd.
1000 euro vaste lasten waarvan partner 270 betaald en ik de rest.

Ik werk in 3 diensten a 40 uur gemiddeld. Partner werkt vooral in het weekend en door de week thuis.

Wat vinden jullie van de situatie want ik kom er niet uit, ik wordt er niet blij van hoe het nu gaat, maar heb moeite dit te uiten. Omdat ik dan als egoist bestempeld wordt en niet met geld om kan gaan.

Ik moet kunnen sparen in deze situatie maar omdat ik een lening heb om het huis te kunnen huren destijds en ook nog tussendoor ontslagen ben geweest en tijdelijk werk en uitkering heb gehad ben ik pas sinds kort net uit het rood.


Sorry voor het lange verhaal, voor meer info vraag gerust.
Alle reacties Link kopieren
Hoe lang hebben jullie al een relatie? Je schrijft dat je zelf jaren geleden amper rondkwam, maar toen kende je hem nog niet? Hij lijkt namelijk niet " jouw ervaring" van het alleen moeten rooien met heel weinig geld te ervaren. Daar refereer jij wel veel naar in het begin van het topic.

Heeft hij altijd als werknemer gewerkt voordat hij ZZP-er werd? Zit hij in een gunstige sector waar de verdiensten straks kunnen oplopen? Vaak heb je toch wel 2 jaar nodig om een stabiel inkomen te genereren wat boven minimumloon ligt per jaar.
Veel mensen die de overstap maken van vast dienstverband naar ZZP onderschatten volledig alle verplichtingen die er dan bij komen kijken: marktwerking (uurtarief), pensioenafdracht, zorgpremie afdracht, BTW aftrek, buffer aanleggen en daarnaast nog alle vaste lasten en variabele lasten. Kortom: zoveel houd je niet over.

Hij heeft natuurlijk veel meer te verliezen op dit moment, want nu heeft hij wel zijn passie, alle tijd en weinig andere verplichtingen waardoor het ZZP-en helemaal niet zo heftig lijkt. Echter: in de praktijk is het enorm hard werken om ervan te kunnen leven. Dat hij niets anders wil zou mij meer zorgen baren, omdat er geen flexibiliteit in zijn opstelling zit terwijl je dit juist als ZZP-er moet hebben.

Een vriendin heeft hetzelfde gehad en heeft een LAT-relatie pauze ingelast, woonde samen, waarin hij eens echt voor zichzelf moest zorgen. dus eigen woonruimte met alles erop en eraan. Dat was echt een goed leerproces.
samen sta je sterker
Alle reacties Link kopieren
Bim schreef:
16-05-2018 21:59
Hij wil een heleboel dingen niet. Dat kan. Maar zoals het nu gaat, zo wil jij het niet.
Waarom weegt zijn 'wil niet' zwaarder dan het jouwe?

Ik zou beginnen met het huishouden. Wat jij wilt doen doe je en wel op jouw manier. Wil hij het anders? Prima, doet hij het op zijn manier.
Laat hem maar wennen aan die sterkere jij, waar je aan werkt.
Ja dat is mijn zwakke kant, het altijd goed willen doen voor anderen, en ik weet dat ik over me heen laat lopen, daar werk ik ook aan. Wou dat ik al veel verder was daarmee, maar ik ben nog snel van me stuk gebracht.

Bedankt die sterkere ik wil ik zeker laten zien en vooral ook zelf voelen.
Alle reacties Link kopieren
Firenze57 schreef:
16-05-2018 22:03
Ja dat is mijn zwakke kant, het altijd goed willen doen voor anderen, en ik weet dat ik over me heen laat lopen, daar werk ik ook aan. Wou dat ik al veel verder was daarmee, maar ik ben nog snel van me stuk gebracht.

Bedankt die sterkere ik wil ik zeker laten zien en vooral ook zelf voelen.
Tijd om jezelf op de eerste plaats te zetten. Je doet jezelf echt tekort zo. Sterkte!
Life is short. Eat dessert first.
Alle reacties Link kopieren
maestro schreef:
16-05-2018 22:00
Hoe lang hebben jullie al een relatie? Je schrijft dat je zelf jaren geleden amper rondkwam, maar toen kende je hem nog niet? Hij lijkt namelijk niet " jouw ervaring" van het alleen moeten rooien met heel weinig geld te ervaren. Daar refereer jij wel veel naar in het begin van het topic.

Heeft hij altijd als werknemer gewerkt voordat hij ZZP-er werd? Zit hij in een gunstige sector waar de verdiensten straks kunnen oplopen? Vaak heb je toch wel 2 jaar nodig om een stabiel inkomen te genereren wat boven minimumloon ligt per jaar.
Veel mensen die de overstap maken van vast dienstverband naar ZZP onderschatten volledig alle verplichtingen die er dan bij komen kijken: marktwerking (uurtarief), pensioenafdracht, zorgpremie afdracht, BTW aftrek, buffer aanleggen en daarnaast nog alle vaste lasten en variabele lasten. Kortom: zoveel houd je niet over.

Hij heeft natuurlijk veel meer te verliezen op dit moment, want nu heeft hij wel zijn passie, alle tijd en weinig andere verplichtingen waardoor het ZZP-en helemaal niet zo heftig lijkt. Echter: in de praktijk is het enorm hard werken om ervan te kunnen leven. Dat hij niets anders wil zou mij meer zorgen baren, omdat er geen flexibiliteit in zijn opstelling zit terwijl je dit juist als ZZP-er moet hebben.

Een vriendin heeft hetzelfde gehad en heeft een LAT-relatie pauze ingelast, woonde samen, waarin hij eens echt voor zichzelf moest zorgen. dus eigen woonruimte met alles erop en eraan. Dat was echt een goed leerproces.
Al een aantal jaar hebben we een relatie 6.
Waarvan ik de afgelopen 2 a 3 al meermaals heb aangegeven niet blij te zijn met de situatie. Ik voel me er niet prettig onder.

Hij was er zeker bij toen ik moeilijk rond kwam, ik heb dit niet openlijk elke week lopen verkondigen maar hij wist dit wel.
Ik heb het al die tijd toch draaiende weten te houden. Weliswaar met een lening, maar toch.

Ik heb ook aangegeven in de laatste discussie hierover dat ik niet uit het rood kwam omdat de lasten te hoog waren om wat over te houden. Dan had ik de woning niet moeten huren wordt dan gezegd, wat wel erg makkelijk klinkt, ik wilde toch proberen om wat op te bouwen.

Hij is zover ik weet al heel lang zzp, heeft weliswaar jaren geleden part time voor een bedrijf gewerkt. Maar niet jaren achtereen.
Mij hoor je ook niet zeggen dat het niet zwaar is en moeilijk.
Maar als ik te weinig zou verdienen moet ik ook wat anders zoeken, ik snap best dat het hard werken is maar er zijn ook tijden dat er heel weinig gebeurd althans fysiek om het zo te zeggen, die luxe heb ik ook niet.
En dat mijn baas veel regelt wil niet zeggen dat ik niet elke dag mijn best niet moet doen om mijn baan te behouden.

Heb ook nooit gezegd dat er niet gewerkt wordt of dat hij lui is, ondanks dat ik de lasten kan bestalen vind dat geen uitgangspunt punt.
Alle reacties Link kopieren
Dan zou ik nu een gesprek aan gaan en aangeven dat de grens bereikt is. Aangezien al jouw opties afgeschoten worden, heeft hij nu de kans om zelf met een voorstel te komen hoe het meer recht te gaan trekken. Indien hij dit niet wil, worden de lasten 50/50 en is het aan hem hoe hij aan geld komt.

Ik zou niet beginnen over hoe het voor jou eerder is geweest en wat je van hem vindt hierin, maar puur zakelijk. En uiteindelijk is deze afspraak dat ook geweest, financiën op orde hoort daar net zo hard bij.
samen sta je sterker
Alle reacties Link kopieren
Gewoon eerlijk zijn dat de huidige situatie de liefde in de weg staat: je vindt het eenrichtingsverkeer van communicatie. Hij vertelt hoe het gebeurt en dat beknelt jou. Als jullie verder willen in deze relatie moet er beter worden gecommuniceerd en als jullie daarin de huidige vorm niet uit komen, is het beter als hij even elders gaat wonen om zijn zaakjes op orde te krijgen.

Na 5 jaar nog steeds niet je hoofd boven water kunnen houden, betekent dat je als ondernemer toch even jezelf flink achter de oren moet krabben: kan het niet anders? Je partner klinkt vanuit jouw opzicht allesbehalve flexibel. Hij nestelt zich graag in de slachtofferrol en wil alleen zijn geld laten rollen/handjes flapperen als hij hier aanzien mee weet te verkrijgen: uit eten gaan wél betalen, stofzuigen ALS er een klant langs komt. Ai ai....

Sterkte TO! Sta op je strepen! Je bent zijn moeder niet.
Alle reacties Link kopieren
Firenze57 schreef:
17-05-2018 06:54
Ik heb ook aangegeven in de laatste discussie hierover dat ik niet uit het rood kwam omdat de lasten te hoog waren om wat over te houden. Dan had ik de woning niet moeten huren wordt dan gezegd, wat wel erg makkelijk klinkt, ik wilde toch proberen om wat op te bouwen.

Daar heeft hij natuurlijk wel een punt; als je vaste lasten eigenlijk net te hoog voor je zijn (en dat zijn ze blijkbaar) dan woon je boven je stand. Ook in een goedkopere woning kun je iets opbouwen.
Neemt niet weg dat hij ook gewoon een normaal bedrag moet bijdragen hoor, als hij onderhouden wil worden had hij bij zijn ouders moeten blijven wonen.
Alle reacties Link kopieren
Firenze57 schreef:
16-05-2018 17:34
Klopt het huishouden is vooral ergernis, hij verwacht heel veel en wil het op een bepaalde manier, maar ik heb hier niet altijd zin, tijd en energie voor.

Oh daar zou ik heel makkelijk in zijn hoor
Als hij het op een bepaalde manier wil, dan mag hij het vooral lekker zelf doen
Hij weet het toch zo goed?
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
Alle reacties Link kopieren
Ik zit dit met verbijstering te lezen.
To: hou jij nog wel van hem?
Alle reacties Link kopieren
Losstaand van het geld:

Voel jij je gelukkig, geliefd?
Voel jij je gewaardeerd?
Voel jij je gelijkwaardig aan hem?
Voel jij je gesteund en gesterkt?
Voel jij je gerespecteerd?
Alle reacties Link kopieren
legallyblonde schreef:
17-05-2018 11:30
Ik zit dit met verbijstering te lezen.
To: hou jij nog wel van hem?
Houden van zeker, anders was het vast al anders gelopen.

Ik zit met het feit dat hij het nu niet eens wil proberen.
En voor mij alleen is het boven Mn stand maar we zijn er samen gaan wonen.

Ik ik verwacht op een gegeven moment de helft, ik snap dat het ooit beter kan gaan maar moet ik daar nog eens 5 jaar op wachten? Het principe is nu ook ik had het er wel voor over maar hij niet, dat doet pijn.
Alle reacties Link kopieren
s-a-r-kast schreef:
17-05-2018 12:07
Losstaand van het geld:

Voel jij je gelukkig, geliefd?
Voel jij je gewaardeerd?
Voel jij je gelijkwaardig aan hem?
Voel jij je gesteund en gesterkt?
Voel jij je gerespecteerd?
Op dit moment niet zo gekukkig nee omdat er ruzie over komt.
In plaats van een oplossing.

Daardoor niet echt gesteund nee. En gelijkwaardig ook niet.
En geloof me ik heb dit al geprobeerde uit te leggen hoe ik me erdoor voel.

En ik wil niet de bitch zijn maar ik had deze situatie niet verwacht.
Alle reacties Link kopieren
'Geld stress' is hier nu een gevolg. Niet het probleem, niet de oorzaak.
Het probleem/de oorzaak is dat jij het gevoel hebt niet jezelf te kunnen verdedigen zonder een 'bitch' te zijn (en alle andere vragen die jij met 'nee' moet beantwoorden).
Jouw mening is niet belangrijk genoeg voor hem om echt aan te horen (of hij het er nou mee eens is of niet).
s-a-r-kast wijzigde dit bericht op 17-05-2018 14:30
Reden: typo
0.99% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het idee dat jij erg onzeker bent! Wat je financiële situatie betreft, is dat zeker niet nodig. Je hebt door hard werken en verstandig omgaan met je geld, jezelf uit de problemen gehaald en daar mag je trots op zijn.

Ook los van het geld, behandelt hij je niet gelijkwaardig. Ik herken mijn ex een beetje in hem. Die relatie verbreken was het beste dat ik ooit gedaan heb.
I can keep my mouth shut, but you can read the subtitles on my face.
s-a-r-kast schreef:
17-05-2018 12:41
'Geld stress' is hier een nu gevolg. Niet het probleem, niet de oorzaak.
Het probleem/de oorzaak is dat jij het gevoel hebt niet jezelf te kunnen verdedigen zonder een 'bitch' te zijn (en alle andere vragen die jij met 'nee' moet beantwoorden)
Jouw mening is niet belangrijk genoeg voor hem om echt aan te horen (of hij het er nou mee eens is of niet).
Helemaal eens met dit!!!

Je zit behoorlijk klem, omdat je nu dus ergens woont wat je niet in je eentje kunt betalen, maar je betaalt het wel bijna in je eentje. Ik vind het raar dat iemand die niet genoeg verdient om zijn vaste lasten te betalen, wel geld apart zet voor pensioen en spaargeld, dat klopt niet helemaal volgens mij. En het allerraarste vind ik dat hij niks in het huishouden doet. Echt, HOEZO NIET????????? En waarom begin je daar niet gewoon mee? Denk nog even wat langer na over hoe je het wil met de financiën, maar houd gewoon op met bepaalde dingen in huis en laat hem die doen. Of doe ze alleen nog voor jezelf ofzo. En als hij daar kwaad over wordt, dan weet je toch hoe laat het is?

Ik vind echt niet dat je in een normale, gezonde relatie zit. Sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb jarenlang een relatie met een jongetje met een hobby (ipv onderneming) gehad, die ik financierde. Want hij droeg niets bij, sterker nog, hij gaf mijn geld uit.

Ik weet nog steeds niet hoe dit ooit zo ver heeft kunnen komen en zo lang heeft bestaan. En ik sta nu niet bepaald bekend als iemand zonder mening.

Maar toch wist hij het altijd zo te draaien dat het 'volgende maand' wel goed kwam. En dat hij er toch niets aan kon doen? Deze maand ging het niet want hij moest investeren. Of hij moest een belastingaanslag betalen. Of...

Als ik jouw verhaal zo lees denk ik: run run run

Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Je schrijft dat je eraan werkt om sterker te worden, hoe doe je dat? Heb je daar hulp bij? Je zou via de huisarts een verwijzing naar een coach/psycholoog kunnen vragen, die kun je dit ook eens voorleggen. Samen kun je dan oefenen hoe je dingen wilt zeggen, wat voor argumenten je hebt enzo.

Wat je vriend nu doet als je het aankaart, is het terugkaatsen (jij hebt een te duur huis, jij hebt een lening, jij koopt onnodige dingen). Je insteek zou moeten zijn dat jullie de vaste lasten delen, ga maar gewoon even uit van 50/50. Als hij dat niet kan betalen, is HIJ degene die teveel uitgeeft aan andere dingen en is HIJ degene die een betere baan moet zoeken (in plaats van zijn hobby). Ga je niet verdedigen over jouw uitgaven, keuzes of wat dan ook. Jullie moeten allebei 50% van de vaste lasten betalen, jij doet dat -en meer. Nu aan hem de stap om zijn 50% te gaan betalen.

Los van deze geld-discussie denk ik dat jullie op meer vlakken anders in het leven staan en zou ik goed nadenken of je wilt verder gaan. Hoe oud ben je? Zie je jezelf oud worden met deze man? Op een leuke, gezellige, liefdevolle manier? Houden van is ook gewenning, ben je nog wel eens verliefd op hem?
Alle reacties Link kopieren
Wat zul jij je rot voelen zeg.

Ik kan me voorstellen dat je baalt van deze situatie. Er zijn volgens meer wegen om op een eerlijke manier om huishoudelijke kosten en huishoudelijk taken te verdelen, Maar zoals het nu is lijkt me dat niet. Volgens mij wil je er allebei een goed gevoel bij hebben.

Lees dit topic nog een keer goed door. Iedereen hier vind dat je groot gelijk hebt dat je verwacht dat je vriend bij gaat dragen als een volwaardige partner, dus op een gelijkwaardige manier, zowel in kosten als in taken. Dat mag je dus ook echt verwachten van je partner.

Nu is het dus aan jou om te bepalen wat jij ziet als een gelijkwaardige bijdrage. Daarbij zou ik aan twee dingen in je achterhoofd houden, waarschijnlijk gaat hij proberen tijd te rekken, en dat hoeft geen probleem te zijn, maar zorg er dat dat terecht is EN probeer te benadrukken dat je verwacht dat hij in elk geval regelmatig een stap de goede richting in doet als blijkt dat hij nu nog niet volwaardig kan bijdragen (Dus elke maand 50 euro meer lijkt mij te verkiezen boven, over 6 maanden betaal ik 300 euro meer per maand).

En houdt er rekening mee dat hij liever in deze situatie blijft zitten en dus helemaal niet wil veranderen. Dan kun je kiezen, of je accepteerd dat het zo blijft en je laat de rest van je relatie zo over je heen lopen, betaald altijd meer en zult altijd meer doen in het huishouden.

P.S. en knoop in je oren dat, ik moet hier even over nadenken en reageer later altijd een goede reactie is in een gesprek.

Heel veel succes!
Alle reacties Link kopieren
Ik had echt niet zoveel reacties verwacht, dank voor steunende en ook confronterende woorden.

Ik kan best wat hebben, en ja ik ben ook super onzeker over mezelf, financiën enz.
Daar draagt hij wel in bij op dit moment.

Ik ben in behandeling bij psychologe, dit ook omdat ik een aantal jaar terug een depressie / angst stoornis had. Dat gaat gelukkig goed alhoewel ik voor stress nog erg gevoelig ben.
Ik heb de 3.0 update al gehad qua leeftijd en helaas komen er nu nog dingen van vroeger baar boven waar ik eerst even aan moet werken om sterker in mijn schoenen te staan. Dit topic ligt ook zeker op de tafel.

Ik wil iedereen altijd het beste gunnen maar ben wel al zover dat ik daar niet meer onder wil lijden. Hij verwacht ook dat ik alles op orde heb ik ga dat nu terug verwachten.

Alweer bedankt voor jullie input ik waardeer dit enorm en hoop dat ik snel de moed heb en alles goed heb uitgewerkt om dit op te lossen, wat de uitkomst ook is.
Alle reacties Link kopieren
Firenze57 schreef:
17-05-2018 12:26
Op dit moment niet zo gekukkig nee omdat er ruzie over komt.
In plaats van een oplossing.

Daardoor niet echt gesteund nee. En gelijkwaardig ook niet.
En geloof me ik heb dit al geprobeerde uit te leggen hoe ik me erdoor voel.

En ik wil niet de bitch zijn maar ik had deze situatie niet verwacht.
Waarom blijf je deels de schuld bij jezelf leggen? Dit ligt niet aan jou hè, hij is de lamzak hier. Moet je dit dan maar gewoon slikken en een rondedansje maken als hij eens 500 euro wil betalen? Hij hoort ELKE maand zijn deel te betalen en anders moet hij maar alleen gaan wonen of een baan zoeken.
Life is short. Eat dessert first.
Alle reacties Link kopieren
Trotter schreef:
17-05-2018 10:53
Daar heeft hij natuurlijk wel een punt; als je vaste lasten eigenlijk net te hoog voor je zijn (en dat zijn ze blijkbaar) dan woon je boven je stand. Ook in een goedkopere woning kun je iets opbouwen.
Neemt niet weg dat hij ook gewoon een normaal bedrag moet bijdragen hoor, als hij onderhouden wil worden had hij bij zijn ouders moeten blijven wonen.
Hij is met ruzie het huis uit gegaan. Wellicht had Hotel Mama er ook geen zin meer in.
TO, wat haal jij nog uit deze relatie? Als je continue stress en gedoe ervaart om zaken als huishoudelijke taken en financiën, weegt dat dan op tegen de sporadische keer uiteten waarbij hij zijn portemonnee trekt? In andere woorden: weegt die ene leuke avond in de maand op tegen 30 dagen gezeur?

Waarom ga je niet (tijdelijk) latten als een punt achter deze relatie zetten een brug te ver is? Als je apart zou gaan wonen houd je waarschijnlijk onderaan de streep meer over. De vaste lasten blijven weliswaar gelijk en hij draagt dan niks meer bij, maar je gemeentelijke belastingen/verzekeringen en variabele kosten als voedsel gaan waarschijnlijk harder naar beneden dan de hoogte van zijn bijdrage was.
Kan jij ondertussen stressloos je op je psychologische traject richten zonder voortdurend te twijfelen of je gevoelens terecht zijn en hoef je je ook niet te verantwoorden. En je vriend kan aan de situatie wennen dat hij oud genoeg is om zijn eigen broek op te houden en dus zelfstandig te worden. Win-win
Alle reacties Link kopieren
doornroosje9 schreef:
17-05-2018 17:29
Waarom blijf je deels de schuld bij jezelf leggen? Dit ligt niet aan jou hè, hij is de lamzak hier. Moet je dit dan maar gewoon slikken en een rondedansje maken als hij eens 500 euro wil betalen? Hij hoort ELKE maand zijn deel te betalen en anders moet hij maar alleen gaan wonen of een baan zoeken.
Ik denk omdat hij de verantwoordelijkheid bij mij legt, hij moet heel hard werken om het allemaal voor elkaar te krijgen en daarbij geld voor later enz aan de kant te houden.
Het feit dat ik om meer vraag maakt me een egoïst volgens hem.
Ik moet immers geld overhouden volgens hem. Dat is nu ook wel zo maar voorheen niet.

Als ik van begin af aan op 0 stond had ik ook wat overgehouden maar realiteit is soms anders. Onverwachte kosten enz.
Nu met vakantie geld ben ik volledig op de rit gelukkig.

Ik ben ergens bang dat hij gelijk heeft en ik oneerlijk ben. Dit is een angst uit het verleden ook maar dat maakt niet minder moeilijk.
Alle reacties Link kopieren
Firenze57 schreef:
17-05-2018 18:57
Ik denk omdat hij de verantwoordelijkheid bij mij legt, hij moet heel hard werken om het allemaal voor elkaar te krijgen en daarbij geld voor later enz aan de kant te houden.
Het feit dat ik om meer vraag maakt me een egoïst volgens hem.
Ik moet immers geld overhouden volgens hem. Dat is nu ook wel zo maar voorheen niet.

Als ik van begin af aan op 0 stond had ik ook wat overgehouden maar realiteit is soms anders. Onverwachte kosten enz.
Nu met vakantie geld ben ik volledig op de rit gelukkig.

Ik ben ergens bang dat hij gelijk heeft en ik oneerlijk ben. Dit is een angst uit het verleden ook maar dat maakt niet minder moeilijk.
Wat vind je ervan, dat je partner je zo laat voelen? En zulke dingen zegt?

En nog belangrijker, waarom pik jij dit?
Life is short. Eat dessert first.
Firenze57 schreef:
17-05-2018 18:57
Ik denk omdat hij de verantwoordelijkheid bij mij legt, hij moet heel hard werken om het allemaal voor elkaar te krijgen en daarbij geld voor later enz aan de kant te houden.
Het feit dat ik om meer vraag maakt me een egoïst volgens hem.
Ik moet immers geld overhouden volgens hem. Dat is nu ook wel zo maar voorheen niet.

Als ik van begin af aan op 0 stond had ik ook wat overgehouden maar realiteit is soms anders. Onverwachte kosten enz.
Nu met vakantie geld ben ik volledig op de rit gelukkig.

Ik ben ergens bang dat hij gelijk heeft en ik oneerlijk ben. Dit is een angst uit het verleden ook maar dat maakt niet minder moeilijk.
Je ziet het verkeerd, hij laat zich onderhouden door jou zodat het kleine beetje geld dat hij bij elkaar sprokkelt (over jouw rug dus) opzij kan zetten voor ZIJN later. En daardoor heb jij geen spaargeld meer om wat opzij te zetten voor jou later, of om zelf eens wat fijner in je geld te zitten in het nu.

Dat hij puur voor eigen belang gaat is niet zo gek, wel ongezond maar niet gek. Maar dat jij zijn welbehagen vele malen belangrijker vind dan dat van jezelf daar schrik ik van.

Is er niemand in je omgeving die jou in bescherming kan nemen en jou belang even zwaar mee telt als zijn belang zodat je dit soort beslissingen kan checken?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven