Gezondheid
alle pijlers
Bang voor borstonderzoek
zondag 26 september 2021 10:39
Goedemorgen allemaal,
Ik zit de laatste maanden echt ergens mee en ik merk dat ik gestresst hierdoor wordt. Om maar meteen met de deur in huis te vallen, ik kan echt een hypochonder zijn. Iets kan me heel lang bezig houden en daardoor raak ik gewoon van het padje af en gestrest. (Loop al bij een psycholoog)
Even mijn verhaal. Mijn borsten. Die zijn groot, echt groot. CupH, ik ben ook aan het afvallen voor een borstverkleining. (ben zelf 37). Mijn borsten zijn een soort obsessie voor mij geworden. Telkens als ik iets zie/voel denk ik meteen aan het ergste. Borstkanker. Ik heb zelf geen familieleden met deze vreselijke ziekte, wel een verre tante, maar volgens de arts is die lijn zo ver dat het absoluut niet genetisch kan zijn. Eind 2016 heb ik een mammografie gehad omdat ik een pijnlijke linkerborst had. Deze was gelukkig goed!
Sinds maart dit jaar, echt totaal out of the blue ben ik ermee bezig. Zelfonderzoek is ok en goed, maar ik sla erin door. Ik kijk en kijk en kijk totdat ik me zelfs in ga beelden dat ik "iets geks" zie. Ik ben in deze maand ook naar de huisarts geweest en ze kon gelukkig niks voelen, het luchte op! Ik kon het weer loslaten.. een maand daarna merkte ik een soort lange deukje aan de zijkant van mijn borst. Het is net geen deuk, maar striae maar dan kleurloos. Ik heb een afspraak gemaakt weken later en een andere huisarts (heb er twee) zei dat het niets ergs is, en de borsten soepel en zacht aanvoelen. Maar omdat ik toch hele grote borsten heb blijft het toch een twijfelgeval, maar... ik moest me geen zorgen maken want volgens haar was het niks. Voor mijn gemoedsrust kon ik altijd bellen voor een mammografie en even de boel aankijken.
Ik ben dan iemand die zoiets heeft, prima ik vertrouw de huisarts en basta, maar als ik thuis kom ga ik weer denken en kijken en twijfelen aan haar woorden en me steeds inbeelden waarom ze eerst zei dat ze bij grote borsten toch niet alles kan bevoelen maar mij wel kort daarna verteld dat ik me geen zorgen moet maken. Ik raak weer in de stress en nu maanden later nog steeds.
Ik wil dus morgen toch bellen voor een mammografie. Ik ben niet bang voor dat apparaat of dat me borsten geplet worden of de pijn, waar ik zo vreselijk bang voor ben is dat er echt iets is met mijn borsten. De linkerborst is sinds een aantal weken ook 2 cupmaten groter geworden. Ik weet dat onze bordten asymmetrisch zijn maar het valt erg op. Weer iets waar ik me gek over aan het maken ben.. kortom de angst breekt me echt op. Ik haal de allerergste doem scenario's voor me en het is gewoon niet gezond. Ben ook hierdoor geen leuke mama en vrouw en trek me soms helemaal terug.
Sorry voor de lap tekst maar ik moest het even van me afschrijven..
Ik zit de laatste maanden echt ergens mee en ik merk dat ik gestresst hierdoor wordt. Om maar meteen met de deur in huis te vallen, ik kan echt een hypochonder zijn. Iets kan me heel lang bezig houden en daardoor raak ik gewoon van het padje af en gestrest. (Loop al bij een psycholoog)
Even mijn verhaal. Mijn borsten. Die zijn groot, echt groot. CupH, ik ben ook aan het afvallen voor een borstverkleining. (ben zelf 37). Mijn borsten zijn een soort obsessie voor mij geworden. Telkens als ik iets zie/voel denk ik meteen aan het ergste. Borstkanker. Ik heb zelf geen familieleden met deze vreselijke ziekte, wel een verre tante, maar volgens de arts is die lijn zo ver dat het absoluut niet genetisch kan zijn. Eind 2016 heb ik een mammografie gehad omdat ik een pijnlijke linkerborst had. Deze was gelukkig goed!
Sinds maart dit jaar, echt totaal out of the blue ben ik ermee bezig. Zelfonderzoek is ok en goed, maar ik sla erin door. Ik kijk en kijk en kijk totdat ik me zelfs in ga beelden dat ik "iets geks" zie. Ik ben in deze maand ook naar de huisarts geweest en ze kon gelukkig niks voelen, het luchte op! Ik kon het weer loslaten.. een maand daarna merkte ik een soort lange deukje aan de zijkant van mijn borst. Het is net geen deuk, maar striae maar dan kleurloos. Ik heb een afspraak gemaakt weken later en een andere huisarts (heb er twee) zei dat het niets ergs is, en de borsten soepel en zacht aanvoelen. Maar omdat ik toch hele grote borsten heb blijft het toch een twijfelgeval, maar... ik moest me geen zorgen maken want volgens haar was het niks. Voor mijn gemoedsrust kon ik altijd bellen voor een mammografie en even de boel aankijken.
Ik ben dan iemand die zoiets heeft, prima ik vertrouw de huisarts en basta, maar als ik thuis kom ga ik weer denken en kijken en twijfelen aan haar woorden en me steeds inbeelden waarom ze eerst zei dat ze bij grote borsten toch niet alles kan bevoelen maar mij wel kort daarna verteld dat ik me geen zorgen moet maken. Ik raak weer in de stress en nu maanden later nog steeds.
Ik wil dus morgen toch bellen voor een mammografie. Ik ben niet bang voor dat apparaat of dat me borsten geplet worden of de pijn, waar ik zo vreselijk bang voor ben is dat er echt iets is met mijn borsten. De linkerborst is sinds een aantal weken ook 2 cupmaten groter geworden. Ik weet dat onze bordten asymmetrisch zijn maar het valt erg op. Weer iets waar ik me gek over aan het maken ben.. kortom de angst breekt me echt op. Ik haal de allerergste doem scenario's voor me en het is gewoon niet gezond. Ben ook hierdoor geen leuke mama en vrouw en trek me soms helemaal terug.
Sorry voor de lap tekst maar ik moest het even van me afschrijven..
zondag 26 september 2021 11:00
Zoals je zelf al zegt: het zit in je hoofd en je maakt jezelf gek. Hoe moeilijk ook, maar laat het los. Je bent hartstikke jong (borstkanker komt veel vaker voor bij vrouwen boven de 50) en niet erfelijk belast. De kans dat je borstkanker hebt is heel klein en zelfs als dat zo is dan is het hoogstwaarschijnlijk goed te behandelen. Ik heb het gepresteerd om voor m’n 40e twee keer borstkanker te ontwikkelen en zal niet ontkennen dat de behandeling ingrijpend is, maar ik leef nog, ben weer helemaal gezond en mijn derde paar (nep-) borsten zijn wederom prachtig geworden. Wat ik hiermee wil zeggen is dat je je zorgen maakt over iets waarvan de kans dat het gebeurt heel klein is en zelfs als het gebeurt niet rampzalig. Probeer het dus echt los te laten.
zondag 26 september 2021 11:10
Je bent niet bang voor het onderzoek, maar voor de uitkomst ervan.
Ik zou het onderzoek laten doen, dan heb je een goede kans dat de uitslag goed is en dan weet je dat er niks aan de hand is. Mocht er iets aan de hand zijn, kan er actie ondernomen worden en dat is ook beter dan in de zorgen zitten en niks doen behalve wakker liggen.
Ik zou het onderzoek laten doen, dan heb je een goede kans dat de uitslag goed is en dan weet je dat er niks aan de hand is. Mocht er iets aan de hand zijn, kan er actie ondernomen worden en dat is ook beter dan in de zorgen zitten en niks doen behalve wakker liggen.
zondag 26 september 2021 11:20
Kijken naar je borsten helpt je niet verder. Als je een zelfonderzoek wilt doen, doe het dan goed.
Bij voorkeur een week na je menstruatie, dan zijn ze het zachtst. En ook bij voorkeur op een maandag. Als er écht ooit eens iets is kun je meteen naar een arts.
Ga rechtop staan. Leg je hand op je borst en draai in kringetjes je hele borst na. Van boven naar het midden, van rechts naar het midden, links naar het midden, onder naar het midden. Als het goed is voel je allemaal kleine bobbeltjes, dit zijn (melk)klieren. Die horen daar!!!! Stevig duwen, die bobbels zitten bijna op je borstkas.
Beide borsten gehad, dan buig je voorover, zodat ze hangen, en gaat ze nog eens na.
Als je dit een aantal keren gedaan hebt, laten we zeggen, na een jaartje, dan ken je je borsten en je weet ook welk bobbeltje waar thuis hoort. En dan voel je ook afwijkingen. Daarom is het ook belangrijk dat je een zelfonderzoek in dezelfde periode uitvoert. Vlak voor je menstruatie zijn ze vaak hard(er) en soms pijnlijk. Als je dus altijd een week na je menstruatie dit uitvoert en dan ineens twee dagen voor je menstruatie, kun je er donder op zeggen dat het anders aanvoelt.
Als één borst ineens heel warm wordt duidt dat meestal op een ontsteking en niet op kanker. Tepels horen te veranderen als je het koud hebt, warm hebt, opgewonden bent. De gevoeligheid verandert dan (meestal) ook. De ene is ook groter dan de andere. Heel normaal allemaal. En ik durf niet met zekerheid te zeggen of het ermee te maken heeft, maar ik weet wel dat je menstruatie doorgaans de ene keer meer met je linkereileider te maken heeft, en de andere keer met de rechter. Onder invloed van onze horrormonen gebeurt er vanalles en stress helpt daar goed aan mee.
Je hebt geen enkele reden om bang te zijn voor borstkanker. Juist daarom is het misschien goed als je je je eigen borsten goed leert kennen. Daar heb je meer aan dan aan dagelijks in de spiegel kijken.
Bij voorkeur een week na je menstruatie, dan zijn ze het zachtst. En ook bij voorkeur op een maandag. Als er écht ooit eens iets is kun je meteen naar een arts.
Ga rechtop staan. Leg je hand op je borst en draai in kringetjes je hele borst na. Van boven naar het midden, van rechts naar het midden, links naar het midden, onder naar het midden. Als het goed is voel je allemaal kleine bobbeltjes, dit zijn (melk)klieren. Die horen daar!!!! Stevig duwen, die bobbels zitten bijna op je borstkas.
Beide borsten gehad, dan buig je voorover, zodat ze hangen, en gaat ze nog eens na.
Als je dit een aantal keren gedaan hebt, laten we zeggen, na een jaartje, dan ken je je borsten en je weet ook welk bobbeltje waar thuis hoort. En dan voel je ook afwijkingen. Daarom is het ook belangrijk dat je een zelfonderzoek in dezelfde periode uitvoert. Vlak voor je menstruatie zijn ze vaak hard(er) en soms pijnlijk. Als je dus altijd een week na je menstruatie dit uitvoert en dan ineens twee dagen voor je menstruatie, kun je er donder op zeggen dat het anders aanvoelt.
Als één borst ineens heel warm wordt duidt dat meestal op een ontsteking en niet op kanker. Tepels horen te veranderen als je het koud hebt, warm hebt, opgewonden bent. De gevoeligheid verandert dan (meestal) ook. De ene is ook groter dan de andere. Heel normaal allemaal. En ik durf niet met zekerheid te zeggen of het ermee te maken heeft, maar ik weet wel dat je menstruatie doorgaans de ene keer meer met je linkereileider te maken heeft, en de andere keer met de rechter. Onder invloed van onze horrormonen gebeurt er vanalles en stress helpt daar goed aan mee.
Je hebt geen enkele reden om bang te zijn voor borstkanker. Juist daarom is het misschien goed als je je je eigen borsten goed leert kennen. Daar heb je meer aan dan aan dagelijks in de spiegel kijken.
ceylon wijzigde dit bericht op 26-09-2021 11:28
1.41% gewijzigd
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
zondag 26 september 2021 11:21
sophiax schreef: ↑26-09-2021 11:00Zoals je zelf al zegt: het zit in je hoofd en je maakt jezelf gek. Hoe moeilijk ook, maar laat het los. Je bent hartstikke jong (borstkanker komt veel vaker voor bij vrouwen boven de 50) en niet erfelijk belast. De kans dat je borstkanker hebt is heel klein en zelfs als dat zo is dan is het hoogstwaarschijnlijk goed te behandelen. Ik heb het gepresteerd om voor m’n 40e twee keer borstkanker te ontwikkelen en zal niet ontkennen dat de behandeling ingrijpend is, maar ik leef nog, ben weer helemaal gezond en mijn derde paar (nep-) borsten zijn wederom prachtig geworden. Wat ik hiermee wil zeggen is dat je je zorgen maakt over iets waarvan de kans dat het gebeurt heel klein is en zelfs als het gebeurt niet rampzalig. Probeer het dus echt los te laten.
Het gekke is dat ik precies diezelfde woorden tegen mezelf zeg. Niet voor lang want ineens glipt het stemmetje dat er misschien toch wel iets is met mijn borsten. Ik heb al sinds de bevalling (7 jaar terug) "last" van mijn linkerborst. Er is echt altijd wel wat. Ik voel niks, maar ik moet elke moedervlek inspecteren, ik moet elke tepel inspecteren en ik raak daar zo vermoeid onder. Mijn partner hoeft mij maar even aan te raken richting mijn borsten en ik tier het hele huis bij elkaar. Zo diep zit het..
Vreselijk dat je het trouwens mee heb moeten maken. Soms schaam ik mij dood dat ik me hier zo druk om maar en wellicht het vals alarm is terwijl er vrouwen zijn die het echt ervaren hebben.
zondag 26 september 2021 11:24
Je partner juist wel aan je borsten laten. Een doemscenario, maar wel echt gebeurd: de oom van mijn man ontdekte een knobbeltje bij zijn vrouw. Zij deed niet aan onderzoek, hij wel aan ... (teken maar uit 
)
)
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
zondag 26 september 2021 11:26
Zou kunnen. Ik houd me er verder niet zo mee bezig moet ik eerlijk bekennen. Ik beheers de struisvogeltechniek prima. Waar het om gaat is dat je je eigen hobbeltjes, knobbeltjes en bobbeltjes moet leren kennen. En dan niet die van de buitenkant maar echt onderin. Alleen in de spiegel kijken naar je vel brengt je helemaal niks.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
zondag 26 september 2021 11:26
Ceylon schreef: ↑26-09-2021 11:20Kijken naar je borsten helpt je niet verder. Als je een zelfonderzoek wilt doen, doe het dan goed.
Bij voorkeur een week na je menstruatie, dan zijn ze het zachtst. En ook bij voorkeur op een maandag. Als er écht ooit eens iets is kun je meteen naar een arts.
Ga rechtop staan. Leg je hand op je borst en draai in kringetjes je hele borst na. Van boven naar het midden, van rechts naar het midden, links naar het midden, onder naar het midden. Als het goed is voel je allemaal kleine bobbeltjes, dit zijn (melk)klieren. Die horen daar!!!!
Beide borsten gehad, dan buig je voorover, zodat ze hangen, en gaat ze nog eens na.
Als je dit een aantal keren gedaan hebt, laten we zeggen, na een jaartje, dan ken je je borsten en je weet ook welk bobbeltje waar thuis hoort. En dan voel je ook afwijkingen. Daarom is het ook belangrijk dat je een zelfonderzoek in dezelfde periode uitvoert. Vlak voor je menstruatie zijn ze vaak hard(er) en soms pijnlijk. Als je dus altijd een week na je menstruatie dit uitvoert en dan ineens twee dagen voor je menstruatie, kun je er donder op zeggen dat het anders aanvoelt.
Als één borst ineens heel warm wordt duidt dat meestal op een ontsteking en niet op kanker. Tepels horen te veranderen als je het koud hebt, warm hebt, opgewonden bent. De gevoeligheid verandert dan (meestal) ook. De ene is ook groter dan de andere. Heel normaal allemaal. En ik durf niet met zekerheid te zeggen of het ermee te maken heeft, maar ik weet wel dat je menstruatie doorgaans de ene keer meer met je linkereileider te maken heeft, en de andere keer met de rechter. Onder invloed van onze horrormonen gebeurt er vanalles en stress helpt daar goed aan mee.
Je hebt geen enkele reden om bang te zijn voor borstkanker. Juist daarom is het misschien goed als je je je eigen borsten goed leert kennen. Daar heb je meer aan dan aan dagelijks in de spiegel kijken.
Je hebt een punt hoor, en ik laat het zelf onderzoeken door de huisarts. Juist omdat ze zo groot zijn voel ik echt van alles. Een tijd terug las ik een artikel over een vrouw die andere waarschuwt dat voelen alleen niets zegt over borstkanker maar kijken ook. De vrouw had zelf een deuk in één van haar borsten en bij nader onderzoek bleek dat het dus om een tumor ging die de deuk veroorzaakte. Sindsdien ben ik geobsedeerd door kijken en kijken.. komt er ook nog eens bij dat ik die "gekke" lange diepe streep aan de zijkant van mijn linkerborst heb. Hoe lang die daar al is zou ik niet weten want het is me nooit opgevallen. Maar goed, deuken kunnen dus ook een teken van bk zijn dus daar ga ik weer met met mijn gestress..
zondag 26 september 2021 11:29
parbleumondieu schreef: ↑26-09-2021 11:10Je bent niet bang voor het onderzoek, maar voor de uitkomst ervan.
Ik zou het onderzoek laten doen, dan heb je een goede kans dat de uitslag goed is en dan weet je dat er niks aan de hand is. Mocht er iets aan de hand zijn, kan er actie ondernomen worden en dat is ook beter dan in de zorgen zitten en niks doen behalve wakker liggen.
Precies, ik ben meer bang voor de uitkomst. Echt ik ben nergens bang voor wat dat betreft. Ik laat dat gewoon over me heen komen maar als dat achter de rug is komen de zenuwen en angsten opdoemen..
zondag 26 september 2021 11:30
Ik vraag het ook aan mijn partner, hij zegt niks te voelen en de linkerborst is duidelijk iets groter geworden als de rechter en dat ziet hij niet.. ik weet niet of ik veel aan hem heb wat dat betreft.
zondag 26 september 2021 11:33
Niet helemaal. Een extreme deuk of ingetrokken tepel kán duiden op borstkanker. Maar je huid verandert ook. En (helaas weet ik dit uit ervaring) na verloop van tijd verandert je maat en krijg je deuken en kreukels op plekken waar je niet blij van wordt en gaat je bh duwen en prikken. Eenmaal richting overgang wordt het helemaal drama, want 'een week na je menstruatie' kan op een gegeven moment variëren van doorlopend tot 1x per jaar. Ik heb maandelijks keiharde, pijnlijke borsten maar menstruatie?? Neuh.Angstigmuisje schreef: ↑26-09-2021 11:26Je hebt een punt hoor, en ik laat het zelf onderzoeken door de huisarts. Juist omdat ze zo groot zijn voel ik echt van alles. Een tijd terug las ik een artikel over een vrouw die andere waarschuwt dat voelen alleen niets zegt over borstkanker maar kijken ook. De vrouw had zelf een deuk in één van haar borsten en bij nader onderzoek bleek dat het dus om een tumor ging die de deuk veroorzaakte. Sindsdien ben ik geobsedeerd door kijken en kijken.. komt er ook nog eens bij dat ik die "gekke" lange diepe streep aan de zijkant van mijn linkerborst heb. Hoe lang die daar al is zou ik niet weten want het is me nooit opgevallen. Maar goed, deuken kunnen dus ook een teken van bk zijn dus daar ga ik weer met met mijn gestress..
Ik maak me ook totaal niet druk. Misschien ook niet helemaal goed hoor. Maar ik ben meer van het team "wat ik niet weet is er niet" en vooral "wat komt dat komt".
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
zondag 26 september 2021 11:34
Nee, absoluut niet. Ik zou er wel meer vrede mee hebben. Het is alleen die stap nemen om er één te laten doen. Soms zeg ik tegen mijzelf, twee artsen hebben je bekeken en alles is in orde volgens hun. Ondanks dat de laatste huisarts twijfelde omdat de borsten groot zijn bleef ze toch voet bij stuk houden dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Dat geeft me dan toch weer een goed gevoel dat het vast niks is. Maar een mammografie is natuurlijk veel beter, maar die stap zetten om er één te laten doen is zo verdomd moeilijk..
zondag 26 september 2021 11:38
ik kan je wel vertellen dat een mammografie peanuts is vergeleken bij alles wat op je afkomt als het inderdaad borstkanker is. Maar begrijp ik het goed dat je huisarts een mammografie heeft aangeboden en jij niet wil? of wil jij graag? Want je hebt het over de stap om er een te laten zetten. Die kun je alleen doen als je een verwijzing hebt.. Vertrouw op je huisarts die stuurt je echt wel in als het nodig is. Er hebben al 2 artsen na gekeken. Toch denk ik dat met je angst als er een goede uitslag is je alsnog gaat weer gaat twijfelen want ook een mammografie laat niet alles zien....Angstigmuisje schreef: ↑26-09-2021 11:34Nee, absoluut niet. Ik zou er wel meer vrede mee hebben. Het is alleen die stap nemen om er één te laten doen. Soms zeg ik tegen mijzelf, twee artsen hebben je bekeken en alles is in orde volgens hun. Ondanks dat de laatste huisarts twijfelde omdat de borsten groot zijn bleef ze toch voet bij stuk houden dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Dat geeft me dan toch weer een goed gevoel dat het vast niks is. Maar een mammografie is natuurlijk veel beter, maar die stap zetten om er één te laten doen is zo verdomd moeilijk..
zondag 26 september 2021 11:40
Ceylon schreef: ↑26-09-2021 11:33Niet helemaal. Een extreme deuk of ingetrokken tepel kán duiden op borstkanker. Maar je huid verandert ook. En (helaas weet ik dit uit ervaring) na verloop van tijd verandert je maat en krijg je deuken en kreukels op plekken waar je niet blij van wordt en gaat je bh duwen en prikken. Eenmaal richting overgang wordt het helemaal drama, want 'een week na je menstruatie' kan op een gegeven moment variëren van doorlopend tot 1x per jaar. Ik heb maandelijks keiharde, pijnlijke borsten maar menstruatie?? Neuh.
Ik maak me ook totaal niet druk. Misschien ook niet helemaal goed hoor. Maar ik ben meer van het team "wat ik niet weet is er niet" en vooral "wat komt dat komt".
II wil zo graag lid worden van dat team!
Hier is de deuk overgings niet extreem hoor, ik heb even zitten Googlen toen (I know..) maar de deuken die ik voorbij zag komen waren echt veel dieper en opvallender. De lange deuk is hier wel enkel zichtbaar als ik mijn armen omhoog doe. Ik weet dat ik er niet zo overdreven bezig mee moet zijn, zo was ik trouwens nooit.
zondag 26 september 2021 11:42
zzonnetje schreef: ↑26-09-2021 11:38ik kan je wel vertellen dat een mammografie peanuts is vergeleken bij alles wat op je afkomt als het inderdaad borstkanker is. Maar begrijp ik het goed dat je huisarts een mammografie heeft aangeboden en jij niet wil? of wil jij graag? Want je hebt het over de stap om er een te laten zetten. Die kun je alleen doen als je een verwijzing hebt.. Vertrouw op je huisarts die stuurt je echt wel in als het nodig is. Er hebben al 2 artsen na gekeken. Toch denk ik dat met je angst als er een goede uitslag is je alsnog gaat weer gaat twijfelen want ook een mammografie laat niet alles zien....
Nee de huisarts heeft me toen (een maandje geleden) geen verwijzing gegeven voor een mammografie. Ze zei wel dat als ik het zelf wilde (denk ook meer voor mijn gemoedsrust) ik er wel eentje kan krijgen, maar volgens haar hoefde ik me geen zorgen te maken. Ik wilde het toen niet aangezien ik de huisarts wel vertrouw. Maar bij thuiskomst ging het weer malen..
zondag 26 september 2021 11:51
Niks om je voor te schamen. Ik denk oprecht dat jij meer stress hebt van je angst voor kanker dan ik had van borstkanker. Laat gerust nog eens een mammografie doen, als dat je geruststelt. Als de uitslag goed is dan is deze goed en is er dus echt niks om je druk over te maken. Laat je man ook gerust aan je borsten zitten: bij mij is borstkanker ontdekt door een TinderdateAngstigmuisje schreef: ↑26-09-2021 11:21Het gekke is dat ik precies diezelfde woorden tegen mezelf zeg. Niet voor lang want ineens glipt het stemmetje dat er misschien toch wel iets is met mijn borsten. Ik heb al sinds de bevalling (7 jaar terug) "last" van mijn linkerborst. Er is echt altijd wel wat. Ik voel niks, maar ik moet elke moedervlek inspecteren, ik moet elke tepel inspecteren en ik raak daar zo vermoeid onder. Mijn partner hoeft mij maar even aan te raken richting mijn borsten en ik tier het hele huis bij elkaar. Zo diep zit het..
Vreselijk dat je het trouwens mee heb moeten maken. Soms schaam ik mij dood dat ik me hier zo druk om maar en wellicht het vals alarm is terwijl er vrouwen zijn die het echt ervaren hebben.
zondag 26 september 2021 11:57
Als je zulke grote borsten hebt, is zo’n streep vaak striae.
Maandelijks zelfonderzoek - in elk geval bij jonge vrouwen - heeft volgens de onderzoeken geen meerwaarde. Je merkt veranderingen meestal toevallig op, tijdens het inzepen onder de douche, bh aantrekken of de partner tijdens het vrijen. Zelfonderzoek van jonge vrouwen levert vooral extra onderzoeken op en nauwelijks vroegere diagnoses. Ik ben trouwens zelf zo’n ‘inzepen onder de douche’ geval, inmiddels volledig hersteld
Wel wil ik je ter overweging meegeven om te proberen iets aan je angst / onzekerheid te doen voordat je je borsten evt laat verkleinen. Door de verkleining worden je borsten hobbeliger en is mammografie vaak lastiger te beoordelen. (En uitwendige littekens zeggen heel weinig over hoe uitgebreid de inwendige littekens zijn - ik had na borstamputatie uitwendig misschien 10 cm littekens op de borst, maar inwendig was de wond veel groter).
Maandelijks zelfonderzoek - in elk geval bij jonge vrouwen - heeft volgens de onderzoeken geen meerwaarde. Je merkt veranderingen meestal toevallig op, tijdens het inzepen onder de douche, bh aantrekken of de partner tijdens het vrijen. Zelfonderzoek van jonge vrouwen levert vooral extra onderzoeken op en nauwelijks vroegere diagnoses. Ik ben trouwens zelf zo’n ‘inzepen onder de douche’ geval, inmiddels volledig hersteld
Wel wil ik je ter overweging meegeven om te proberen iets aan je angst / onzekerheid te doen voordat je je borsten evt laat verkleinen. Door de verkleining worden je borsten hobbeliger en is mammografie vaak lastiger te beoordelen. (En uitwendige littekens zeggen heel weinig over hoe uitgebreid de inwendige littekens zijn - ik had na borstamputatie uitwendig misschien 10 cm littekens op de borst, maar inwendig was de wond veel groter).
en dat hij het aangaf.
zondag 26 september 2021 12:34
Angstigmuisje schreef: ↑26-09-2021 11:40II wil zo graag lid worden van dat team!
Hier is de deuk overgings niet extreem hoor, ik heb even zitten Googlen toen (I know..) maar de deuken die ik voorbij zag komen waren echt veel dieper en opvallender. De lange deuk is hier wel enkel zichtbaar als ik mijn armen omhoog doe. Ik weet dat ik er niet zo overdreven bezig mee moet zijn, zo was ik trouwens nooit.
Je zei het eerder zelf al: die "deuk" is gewoon striae. Als je wat grotere en zwaardere borsten hebt, dan hangt er best wel wat gewicht aan de huid die meer richting de oksel loopt. Logisch dus dat je hier dan sneller striae krijgt. Ik heb ook aan de zijkant een plek die echt wat langer en breder is, gewoon bleek van kleur. Het voelt wat zachter (of een deuk, als je het zo wilt noemen), maar dat komt omdat het onderhuidse bindweefsel wat gescheurd is (dat is de definitie van striae) en dat heeft dus echt helemaal niks met borstkanker te maken.
Here am I in my little bubble
zondag 26 september 2021 13:05
Eigenlijk vind ik dat dit soort angsten correct behandeld moeten worden. Dus behandeling op angst.
Niet ter geruststelling dan maar een mammografie laten maken. Je bent bij 2 artsen geweest, je kent je eigen angsten, begrens jezelf daarin. En als dat niet lukt, zoek je daar hulp bij.
Serieus, het is onnodige zorgcomsumptie.
Niet ter geruststelling dan maar een mammografie laten maken. Je bent bij 2 artsen geweest, je kent je eigen angsten, begrens jezelf daarin. En als dat niet lukt, zoek je daar hulp bij.
Serieus, het is onnodige zorgcomsumptie.
Geloof niet alles wat je denkt.
