Gezondheid
alle pijlers
de ongemakken van de overgang
maandag 22 augustus 2016 13:44
Hallo allemaal,
Sinds een half jaar zo ongeveer ben ik begonnen met de pre menopauze zoals dat chique heet.
De menstruaties zijn veel heviger dan normaal en duren ook zeker 2 a 3 dagen langer.
Het verschijnsel pijn in alle ledematen alsof er overheen gewalst is heb ik ook.
De psychische kant vind ik veel erger.
Ben in een rollercoaster van emoties terecht gekomen waarin ik mezelf soms zo onredelijk vind reageren op situaties maar kan ze niet tegen gaan.
Ben een ontzettende twijfelaar geworden. Heb heel veel moeite met gezag gekregen en kan overal om huilen.
Mijn huisarts wil er voorlopig niets mee doen....het hoort bij je leeftijd en het wordt weer beter kreeg ik te horen.
Voel me sommige momenten ontzettend verdrietig en alleen en verlang dan ineens naar iemand naast me en andere momenten kan ik euforisch van de daken schreeuwen dat ik alles alleen kan en me daar prettig bij voel.
Zijn er misschien dames hier die er met mij over willen schrijven in een ongedwongen sfeer?
Het forum vrouw en overgang heb ik uiteraard bekeken maar dat is het niet voor mij.
Sinds een half jaar zo ongeveer ben ik begonnen met de pre menopauze zoals dat chique heet.
De menstruaties zijn veel heviger dan normaal en duren ook zeker 2 a 3 dagen langer.
Het verschijnsel pijn in alle ledematen alsof er overheen gewalst is heb ik ook.
De psychische kant vind ik veel erger.
Ben in een rollercoaster van emoties terecht gekomen waarin ik mezelf soms zo onredelijk vind reageren op situaties maar kan ze niet tegen gaan.
Ben een ontzettende twijfelaar geworden. Heb heel veel moeite met gezag gekregen en kan overal om huilen.
Mijn huisarts wil er voorlopig niets mee doen....het hoort bij je leeftijd en het wordt weer beter kreeg ik te horen.
Voel me sommige momenten ontzettend verdrietig en alleen en verlang dan ineens naar iemand naast me en andere momenten kan ik euforisch van de daken schreeuwen dat ik alles alleen kan en me daar prettig bij voel.
Zijn er misschien dames hier die er met mij over willen schrijven in een ongedwongen sfeer?
Het forum vrouw en overgang heb ik uiteraard bekeken maar dat is het niet voor mij.
zondag 1 november 2020 12:15
Dat is (volgens mijn ha) de gemiddelde leeftijd dat je een jaar geen menstruatie hebt gehad en dat je, achteraf bekeken, dus in de menopauze zit. Wat er aan de voorkant gebeurt is pre menopauze.Desalniette_ schreef: ↑01-11-2020 11:29Ik ben zo verbaasd om hier te lezen dat velen melden ergens in de 40 te zijn, terwijl de officiële gemiddelde leeftijd voor de menopause rond de 52 ligt. Hoe kan dat nou?
Er is een verschil in "medische menopauze" en wat er in de volksmond, menopauze wordt genoemd.
Beide keren is het gewoon stom.
En vwb droogte. Alles wordt droog
zondag 1 november 2020 13:27
Desalniette_ schreef: ↑01-11-2020 11:29Ik ben zo verbaasd om hier te lezen dat velen melden ergens in de 40 te zijn, terwijl de officiële gemiddelde leeftijd voor de menopause rond de 52 ligt. Hoe kan dat nou?
De menopauze is natuurlijk alleen maar de week van je allerlaatste menstruatie.
Als je rekent dat de overgang voor sommigen 10 jaar of meer kan duren is midden 40 dus vrij normaal voor het begin.
Ik ben nu 58 en hopelijk is het binnenkort echt over. Begin het goed zat te worden na ruim 9 jaar.
Er bestaan ook vrouwen die nóg later beginnen aan de overgang, en halverwege de 60 nog steeds opvliegers hebben en emotioneel instabiel zijn
nounou
zondag 1 november 2020 13:41
Ik ben echt een hypochonder geworden sinds mijn 43e. Echt elk pijntje vind ik eng. Had ik vroeger helemaal niet. Dat er in mijn omgeving veel kanker en ellende is helpt ook niet echt mee. En in de overgang zijn er nogal wat pijntjes. Mijn darmen doen vervelend, mijn spieren, ogen en borsten...ben er wel klaar mee eigenlijk.
zondag 1 november 2020 16:10
RockOla schreef: ↑01-11-2020 13:41Ik ben echt een hypochonder geworden sinds mijn 43e. Echt elk pijntje vind ik eng. Had ik vroeger helemaal niet. Dat er in mijn omgeving veel kanker en ellende is helpt ook niet echt mee. En in de overgang zijn er nogal wat pijntjes. Mijn darmen doen vervelend, mijn spieren, ogen en borsten...ben er wel klaar mee eigenlijk.
O precies dit. Vooral pijntjes rond de borst en hartstreek. Ik ga al bijna afscheid nemen van mensen.
Such fun!1
zondag 1 november 2020 16:18
Ja het is echt vreselijk. Alle enge ziektes zijn de revue al gepasseerd..en bij mijn nicht die een jaar jonger is gaat het al net zo. Ik word ook direct getriggerd door alles. Bij mijn moeder is een kwaadaardige darmpoliep gevonden, nu voel ik elk darmkrampje en vrees voor bloed in mijn ontlasting. Ik schaam me er gewoon voor. Waar komen dit soort gevoelens in godsnaam vandaan??
zondag 1 november 2020 23:06
Dit is zó herkenbaar! Hier ook een enorme hypochonder, ik vind het echt vreselijk dat ik steeds van alles voel en zo onrustig ben. Ik heb het vooral savonds als ik in bed lig, ik ga dan heel erg op mijn ademhaling letten en ga daardoor dan juist raar ademen. Dan schiet ik weer rechtop en heb ik het benauwd. Of ik voel mijn hart raar kloppen, terwijl er niks aan de hand is. Ik slaap ook slecht en schrik vaak wakker (de laatste 2 weken ook omdat ik erg pijn in mijn handen heb, komt vanuit mijn nek en zal wel gewoon een ouderdomskwaaltje zijn). Maar pfffff.... en mijn nek zit helemaal vast, bijna elke dag hoofdpijn, ook een leuke. Ik moet ook maar een masseur zoeken, naast de fysioRockOla schreef: ↑01-11-2020 16:18Ja het is echt vreselijk. Alle enge ziektes zijn de revue al gepasseerd..en bij mijn nicht die een jaar jonger is gaat het al net zo. Ik word ook direct getriggerd door alles. Bij mijn moeder is een kwaadaardige darmpoliep gevonden, nu voel ik elk darmkrampje en vrees voor bloed in mijn ontlasting. Ik schaam me er gewoon voor. Waar komen dit soort gevoelens in godsnaam vandaan??
maandag 2 november 2020 10:33
Hormonen zijn echt de horror. Tijdens mijn zwangerschappen ook erg veel last van gehad.
Maar dat nachtzweten vind ik ook heel erg. Sta je weer midden in de nacht je bed te verschonen, omdat je zeiknat bent.
Maar al die kwaaltjes ben ik ook bekend mee. Nu heb ik ook wel het 1 en ander, waaronder een traagwerkende schildklier, die (surprise, surprise) ook weer het nodige met je hormonen doet......dus waar het dan soms vandaan komt, Joost mag het weten.
Hebben jullie het er wel eens over met je eigen moeder?
Mijn moeder is er doorheen gehuppeld, want was met 34 haar baarmoeder al kwijt. Heeft misschien 1 of 2x een opvlieger gehad en that's it.
Maar dat nachtzweten vind ik ook heel erg. Sta je weer midden in de nacht je bed te verschonen, omdat je zeiknat bent.
Maar al die kwaaltjes ben ik ook bekend mee. Nu heb ik ook wel het 1 en ander, waaronder een traagwerkende schildklier, die (surprise, surprise) ook weer het nodige met je hormonen doet......dus waar het dan soms vandaan komt, Joost mag het weten.
Hebben jullie het er wel eens over met je eigen moeder?
Mijn moeder is er doorheen gehuppeld, want was met 34 haar baarmoeder al kwijt. Heeft misschien 1 of 2x een opvlieger gehad en that's it.
maandag 2 november 2020 13:05
Het is echt een klotenjaar hoor. Een dierbare vriend is onlangs overleden aan kanker, we hebben hem ruim 2 maand bijgestaan en verzorgd. Op de dag van zijn crematie kreeg ik het bericht van mijn moeder. Dus nu spookt dit weer door mijn hoofd, ik snap eigenlijk niet dat ik niet helemaal gek word. Ik ben tot dusver sterker dan ik dacht, maar ik ben evengoed schijtbenauwd voor wat er nog gaat komen. De nachten zijn echt mijn vijand op dit moment. En dat maakt mijn humeur er ook niet beter op.
maandag 2 november 2020 14:02
Mijn moeder is overleden aan schildklierkanker.
Heeft jarenlang enorme opvliegers gehad en andere ellende die bij de overgang hoort.
maandag 2 november 2020 14:11
Ja, maar ja op een gegeven moment ben je ook wel uitgepraat. Mijn moeder zat ook vervroegd in de overgang. Zij is nu 61. Ik ben 36. Ik heb niet veel mensen waar ik ermee over kan praten want ze begrijpen het toch niet.Purple43 schreef: ↑02-11-2020 10:33Hormonen zijn echt de horror. Tijdens mijn zwangerschappen ook erg veel last van gehad.
Maar dat nachtzweten vind ik ook heel erg. Sta je weer midden in de nacht je bed te verschonen, omdat je zeiknat bent.
Maar al die kwaaltjes ben ik ook bekend mee. Nu heb ik ook wel het 1 en ander, waaronder een traagwerkende schildklier, die (surprise, surprise) ook weer het nodige met je hormonen doet......dus waar het dan soms vandaan komt, Joost mag het weten.
Hebben jullie het er wel eens over met je eigen moeder?
Mijn moeder is er doorheen gehuppeld, want was met 34 haar baarmoeder al kwijt. Heeft misschien 1 of 2x een opvlieger gehad en that's it.
maandag 2 november 2020 14:14
Dit herken ik zo!! Naast een continu opgejaagd gevoel kan ik overal een drama van maken terwijl ik een heel kalm en realistisch persoon ben normaal gesproken. Opeens heb ik overal gevoelens bij en ik moet mijn best doen om niet op ieder emotie in te gaan. Sinds kort gebruik ik zowel passiflora als Famosan van dr. Vogel. Normaal gesproken ben ik niet zo van homeopatisch maar tot ik hulp krijg vanuit de menopauze poli houdt dit het voor mij wel leefbaar. Ik heb zelfs al minder droge ogenRockOla schreef: ↑01-11-2020 16:18Ja het is echt vreselijk. Alle enge ziektes zijn de revue al gepasseerd..en bij mijn nicht die een jaar jonger is gaat het al net zo. Ik word ook direct getriggerd door alles. Bij mijn moeder is een kwaadaardige darmpoliep gevonden, nu voel ik elk darmkrampje en vrees voor bloed in mijn ontlasting. Ik schaam me er gewoon voor. Waar komen dit soort gevoelens in godsnaam vandaan??
maandag 2 november 2020 14:41
Heb hier ook een potje famosan bij opvliegers gekocht.
Hoop dat het gaat helpen, ik kan overdag ook ineens vreselijk gaan transpiren , mijn hele hoofd gaat gloeien. En daarna trekt het weer weg.Maar ben er ondertussen er wel klaar mee. Mijn huisarts vindt het geen ziekte en ze kunnen er ook weinig aan doen. ,behalve wat hormonen.
Hoop dat het gaat helpen, ik kan overdag ook ineens vreselijk gaan transpiren , mijn hele hoofd gaat gloeien. En daarna trekt het weer weg.Maar ben er ondertussen er wel klaar mee. Mijn huisarts vindt het geen ziekte en ze kunnen er ook weinig aan doen. ,behalve wat hormonen.
dinsdag 3 november 2020 09:40
Nog een kleine tip die bij mij wel werkt. Ik word nogal eens overmand door mijn emoties. Ik moet dan eigenlijk aan het werk zijn maar concentratie is weg, of ik zit down te zijn op de bank terwijl ik net zo goed kan gaan schoonmaken of hobbyen. Ik zet tegenwoordig een koptelefoon op met fijne muziek en probeer me eerst daar op te concentreren en daarna op de taken die ik eigenlijk zou moeten doen. Dan kom ik makkelijker over de emoties heen want daar is dan geen plek meer voor.
