Gezondheid alle pijlers

Dilemma / vader / verzorgingshuis

18-09-2020 12:01 69 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn oude vader is aan het dementeren (incontinent, kan en begrijpt bijna niks meer). Mijn moeder is zijn mantelzorger; ze krijgt wel hulp thuis daarbij (hem douchen/aankleden etc). En hij gaat twee dagen naar een dagopvang. Op dit moment is het zwaar voor mijn bejaarde moeder, maar nog net te doen. Mijn moeder verwacht dat met het tempo waarin mijn vader achter uit gaat; ze het over 6 maanden niet meer vol houdt. Dan zou hij naar een gesloten verpleeghuis 'moeten'.

De casemanager die met mijn ouders praat onderschrijft dit ook. En die casemanager heeft nu een plek gevonden in een gesloten instelling in de buurt. Maar daar is over 1 maand al plek. Dat is eigenlijk net een paar maanden 'te vroeg' zeg maar. Maar de casemanager geeft aan dat als we de plek afwijzen dat we dan onderaan de lijst komen.

Wat een dilemma. Nu mijn vader al naar het verpleeghuis doen terwijl hij eigenlijk nog een paar maanden thuis zouden kunnen wonen.. OF straks als het echt urgent wordt onderin de lijst staan en dan dus geen plek kunnen krijgen.. en dan zou alleen crisisopvang nog mogelijk zijn. pfff..

Iemand een gedachte hierover?
Alle reacties Link kopieren
Ik zou het doen. Je moeder kan het net aan, wat als zij ziek wordt? Straks is het noodzakelijk en is er geen plek in het huis waar je hem het liefst hebt en zit hij in een huis 20 km verderop.
Nu doen. Voor je moeder moet je niet het risico lopen dat het dan nog langer duurt.
Gezien de recente uitbraken her en der in die verpleeghuizen zou ik het niet over mijn hart kunnen verkrijgen.
toffifee schreef:
18-09-2020 12:04
Ik zou het doen. Je moeder kan het net aan, wat als zij ziek wordt? Straks is het noodzakelijk en is er geen plek in het huis waar je hem het liefst hebt en zit hij in een huis 20 km verderop.
Precies,dan ga je naar een crisisplek wat veel verder weg kan zijn.
anoniem_277465 wijzigde dit bericht op 18-09-2020 12:06
0.60% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Je moeder denkt dat ze het over 6 maanden niet meer aankan, wat als dat er ineens 2 worden omdat die sneller achteruit gaat. Ik zou het gewoon doen. En je hebt dan rustig de tijd om zijn kamer daar in te richten enzo. Dat is alleen maar fijn.
Mijn ervaring van hier uit de omgeving is dat zulke plekken schaars zijn. Deze plek is dicht bij huis wat het langs gaan voor je moeder een stuk makkelijker maakt.
Zijn jullie er al gaan kijken? Voelde de plek goed?

Het is lastig dat hij niet meer thuis kan wonen. Dat zal over 6 maanden niet anders zijn. Mijn instelling zou zijn, op een waardige manier laten verhuizen terwijl iedereen nog jn zijn kracht staat en hem goed kan begeleiden dan wachten tot het echt niet meer anders kan. Dan zal hij van crisisplek naar crisiplek moeten en niet zeker zijn waar, wanneer en hoe ver weg een definitieve plek gevonden wordt.
Nu doen. Wat als hij toch ineens harder achteruit gaat of je moeder het niet meer aankan?
Die paar maanden maken echt geen verschil.
redbulletje schreef:
18-09-2020 12:06
Gezien de recente uitbraken her en der in die verpleeghuizen zou ik het niet over mijn hart kunnen verkrijgen.
Een overbelaste mantelzorger is ook geen pretje.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou het doen. Ik werk in zo'n instelling en heb gezien wat het met mantelzorgers doet die nét te lang zijn doorgegaan.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
Alle reacties Link kopieren
Ik ken de situatie uit eigen ervaring en weet dus hoe moeilijk deze beslissing voor je moet zijn.

Maar of je het nu volgende maand doet of over een half jaar, het blijft even moeilijk. Ik denk zelfs dat je er alleen maar langer tegenaan zit te hikken als je wacht.

En wij redeneren als gezonde mensen, maar voor je vader maakt het waarschijnlijk niks uit. Achteraf dacht ik, mijn vader was daar beter af op die gesloten afdeling met structuur en bezigheden en er werd goed voor hem gezorgd. Voor je moeder zal het misschien, naast de vreselijke keuze, ook wel een opluchting zijn dat ze het wat makkelijker krijgt.

Ik vind een maand overigens nog best lang, wij moesten maandag beslissen over een opname op vrijdag. Ik schrok me wezenloos.

Ik wens je sterkte met je beslissing.
madeleine66 wijzigde dit bericht op 18-09-2020 12:12
8.80% gewijzigd
gizzmo-returns schreef:
18-09-2020 12:07
Een overbelaste mantelzorger is ook geen pretje.
Een levenslang trauma overhouden omdat je vader wekenlang geen bezoek mag krijgen en eenzaam sterft is ook geen pretje.

Bovendien gaan demente mensen harder achteruit als je ze uit hun vertrouwde omgeving haalt.
Doe het. Je vader kan onverwacht harder achteruit gaan, maar ook je moeder kan zwaarder overbelast zijn dan ze momenteel misschien zelf aanvoelt. Dan hoeft er maar iets te gebeuren en het loopt fout.
Het is nu echt geen makkelijkere stap dan over zes maanden. Misschien is het zelfs moeilijker voor je moeder als ze echt op haar laatste kracht loopt en ze krijgt zo'n verhuizing er ook nog eens bij.
Het blijft een hartverscheurende beslissing, hoe dan ook. :hug:
Alle reacties Link kopieren
Heb een soort gelijke situatie van dichtbij meegemaakt. Alleen was daar een kind de mantelzorger. Mevrouw was er eigenlijk al maanden aan toe om naar een verzorgingstehuis te gaan, maar het ging nog net in eigen woning. Er kwam een plek vrij, zeer dichtbij, maar kind vond het nog niet nodig genoeg. En toen kind 4 maanden erna vond dat het nodig was was er geen plek meer, en kwam mevrouw veel verderop te wonen in een ander verzorgingstehuis. (mevrouw ging zo hard achteruit dat ze zelf geen inspraak meer had).

Mijn advies....voor de waardigheid van allemaal....nu verhuizen.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou het doen. Mijn oma woonde nog thuis en ineens ging het toen heel hard, viel ze opa aan en werd het een spoed crisisopname. Dan liever iets vroeger en gepland.
redbulletje schreef:
18-09-2020 12:11
Een levenslang trauma overhouden omdat je vader wekenlang geen bezoek mag krijgen en eenzaam sterft is ook geen pretje.

Bovendien gaan demente mensen harder achteruit als je ze uit hun vertrouwde omgeving haalt.
Ik denk niet dat je TO echt helpt met zulke reacties. Hoe moeilijk ook: zo'n beslissing is op een gegeven moment onvermijdelijk voor beide ouders. Als moeder het niet meer trekt, dan heeft dat immers ook zijn weerslag op (de zorg voor) vader.
Hoe het met corona verloopt weet niemand. Ik verwacht geen algehele lockdown van verzorgingshuizen meer; hier in de omgeving hoor ik wel dat afdelingen tijdelijk in quarantaine gaan. Naar als dat je treft, maar het blijft kiezen tussen twee kwaden in dit geval.
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
18-09-2020 12:11
Een levenslang trauma overhouden omdat je vader wekenlang geen bezoek mag krijgen en eenzaam sterft is ook geen pretje.

Bovendien gaan demente mensen harder achteruit als je ze uit hun vertrouwde omgeving haalt.
Gelukkig zijn de regels inmiddels alweer anders. Corona gevallen gaan naar een cohort afdeling, worden daar afgezonderd van de "gezonde bewoners" verpleegd. Dus dat hoeft geen reden te zijn.

Overigens, als hij thuis corona krijgt, is het ook geen pretje hoor. Het krijgen van corona is helaas niet alleen toegespitst op een verzorgingstehuis.

Bovendien, demente mensen kun je niet thuis blijven verzorgen als de persoon die daar verantwoordelijk voor is het niet meer aan kan. Je kan niet ten koste van de mantelzorger maar zorgen dat een demente thuis kan blijven wonen. Als het niet gaat, dan gaat het niet.
Alle reacties Link kopieren
Heel veel sterkte allereerst want dit is niet niks. :hug:
Ik werk op een pg afdeling .Ik zie het van twee kanten . Ik ken zelf ook mensen die hun partner zo lang mogelijk thuis houden ( logisch ) met het gevolg dat als de partner ineens toch thuis weg moet ( omdat de mantelzorger plots iets overkomt en in het ziekenhuis beland of de persoon gaat zo hard achteruit bijvoorbeeld) dat die persoon alleen ergens kan gaan wonen waar plek is en dat kan dan ook 50 km of nog verder verderop zijn.
Op onze afdeling wonen ook mensen die niet uit onze woonplaats komen . En in omliggende dorpen en steden wonen mensen die uit mijn woonplaats komen.Dit is gewoon omdat er op dat moment dat ze uit huis moesten plek was op die locatie .
Het is al heel moeilijk om een persoon uit huis te plaatsen maar ik zou deze kans nu wel pakken dan is hij in elk geval dicht in de buurt en kan je moeder en de rest van familie/vrienden hem beter bezoeken dan wanneer hij ver weg woont. Als je eenmaal ergens woont kun je niet zomaar overgeplaatst worden is onze ervaring.
Covid-19 kan overal opduiken en dat is niet weg over een paar maanden .
Een dag zonder latte anais, is als een vrieskist zonder ais.
Alle reacties Link kopieren
Natuurlijk doen. Je moeder is de partner van je vader niet de verpleegkundige of verzorger. Ze is er niet voor opgeleid en je kan niet verwachten dat 1 persoon 24/7 kan zorgen.

Ze kan veel beter elke dag naar je vader gaan om voor te lezen, koffie te drinken met hem naar buiten te gaan, helpen, etc. Dan heeft de rest van de tijd geen zorgen meer en kan ze genieten van haar kinderen, kleinkinderen, vriendinnen en heeft ze tijd voor haar zelf
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Alle reacties Link kopieren
Kan je inschatten hoe 'eerlijk' je moeder is over dat het nog wel 6 maanden vol te houden is. Hoe is je moeder er dan aan toe over 6 maanden? Opgebrand en ook toe aan ondersteuning?

Dementie gaat soms met sprongen achteruit. Nooit vooruit meer. En dan kan het zijn dat die 6 maanden misschien 6 weken worden.

Mijn vader ging ook het pad van dagopvang, naar open opvang naar gesloten opvang. Gesloten opvang omdat hij agressief was (zijn hele leven al, maar nu nog ongeremder) en mijn moeder was heel hard toe aan wat rust in haar leven.

Onderschat dus niet hoe zwaar 24/7 zorgen voor een partner met dementie is. En ook hoe lang het meestal duurt voordat er plek is als het wel acuut wordt.

Ga er in ieder geval eens langs, vraag of je op de afdeling waar je vader komt mag kijken.

Sterkte; ik zou het doen.
Everything you see I owe to spaghetti!
Alle reacties Link kopieren
Doen! Als het over 6 maanden moet dan is de kans groot dat hij heel ver weg zit.

Hier zelfde dilemma 3 maanden terug. Gedaan. Direct erna huis op slot vanwege corona. Heel zuur. Maar het was de beste keuze. Voor hem en voor zijn vrouw. Helaas is het allemaal heel snel gegaan uiteindelijk en is hij 3 weken geleden overleden. Maar wel omringd door ons allemaal. Iedereen heeft goed afscheid kunnen nemen. En we hebben een goed gevoel bij die maanden in het huis. Het personeel was ook zo lief.
redbulletje schreef:
18-09-2020 12:06
Gezien de recente uitbraken her en der in die verpleeghuizen zou ik het niet over mijn hart kunnen verkrijgen.

Dit.

En ook gezien die uitbraken zal er wel weer een plek komen tegen de tijd dat je vader (of eigenlijk je moeder) er echt aan toe is.

Dagbesteding uitbreiden nog een mogelijkheid?
Mijn vader ging uiteindelijk 5 dagen naar dagbesteding.
Wat moeilijk en verdrietig.

Ik zou het wel doen, soms is het nodig om de langere termijn te denken.
Alle reacties Link kopieren
Annapicobella schreef:
18-09-2020 12:23
Kan je inschatten hoe 'eerlijk' je moeder is over dat het nog wel 6 maanden vol te houden is. Hoe is je moeder er dan aan toe over 6 maanden? Opgebrand en ook toe aan ondersteuning?

Dementie gaat soms met sprongen achteruit. Nooit vooruit meer. En dan kan het zijn dat die 6 maanden misschien 6 weken worden.

Mijn vader ging ook het pad van dagopvang, naar open opvang naar gesloten opvang. Gesloten opvang omdat hij agressief was (zijn hele leven al, maar nu nog ongeremder) en mijn moeder was heel hard toe aan wat rust in haar leven.

Onderschat dus niet hoe zwaar 24/7 zorgen voor een partner met dementie is. En ook hoe lang het meestal duurt voordat er plek is als het wel acuut wordt.

Ga er in ieder geval eens langs, vraag of je op de afdeling waar je vader komt mag kijken.

Sterkte; ik zou het doen.
Dit. Wij hebben dit meegemaakt met mijn schoonouders. Schoonmoeder wilde ook zo lang mogelijk voor hem zorgen, en ondanks dat wij haar zoveel mogelijk ondersteunden (boodschappen doen, huishoudelijke klusjes, erg vieze was van 'ongelukjes' meenemen, op schoonvader 'passen' zodat ze even naar de kapper kon of even koffie kon gaan drinken bij een vriendin) konden wij niet de nachten van haar overnemen. Schoonvader had op een gegeven moment geen besef meer van dag- en nachtritme, en schoonmoeder kwam helemaal niet meer aan rust toe. Zij ging er volkomen aan onderdoor en was totaal opgebrand toen schoonvader uiteindelijk naar een verzorgingshuis ging. Achteraf gaf ze zelf ook toe dat ze zich voor ons groot had gehouden en dat schoonvader eerder naar het verzorgingshuis had moeten gaan. Maar ja, plichtsbesef, want je doet toch je man niet de deur uit .....
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook in ongeveer deze positie gezeten en ik zou het nú doen. Wij hadden het achteraf eerder moeten doen. Als je vader ineens harde achteruit gaat of als je moeder een simpel griepje oid krijgt is het ineens acuut en zal je vader wellicht veel verder weg een plek krijgen.
The owls are not what they seem

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven