Gezondheid
alle pijlers
Ervaringen operatie hypospadie
vrijdag 17 oktober 2014 om 06:11
Na maanden wachten op de oproep voor de operatie kregen we gistermiddag eindelijk te horen wanneer de operatie zal zijn.
Op woensdag 29 oktober wordt onze zoon van nu ruim 14 maanden hier 's morgens aan geopereerd in het Radboud ziekenhuis. Ik zie er best wel tegenop dat hij onder narcose gaat en de tijd erna met blijven in het ziekenhuis met waarschijnlijk pijn en een week een katheter, waardoor hij niet mag zitten.
Heeft iemand ervaring met deze operatie en misschien wel tips o.i.d. waar we ons op voor kunnen bereiden?
Op woensdag 29 oktober wordt onze zoon van nu ruim 14 maanden hier 's morgens aan geopereerd in het Radboud ziekenhuis. Ik zie er best wel tegenop dat hij onder narcose gaat en de tijd erna met blijven in het ziekenhuis met waarschijnlijk pijn en een week een katheter, waardoor hij niet mag zitten.
Heeft iemand ervaring met deze operatie en misschien wel tips o.i.d. waar we ons op voor kunnen bereiden?
vrijdag 17 oktober 2014 om 07:09
Mijn zoontje is 2 jaar geleden aan hypospadie geopereerd. Hij was toen 6 maanden. Voordelen; zitten en kruipen deed hij nog niet en hij sliep ook nog braaf op zijn rug.
De operatie hier was een dagopname, 's ochtends melden om 8u (nuchter), voorbereiden voor de ok en tegen 12-en werd hij geopereerd (nog steeds nuchter!). De operatie duurde een klein uur. Daarna kregen we uitleg van de verpleegkundige hoe we de catheter moesten verzorgen en hoe we de luiers moesten doen (een gewone luier met een gat erin waar piemeltje doorheen ging en daaromheen een luier een maat groter dan wat hij eigenlijk droeg). Thuis moesten we dus verschonen en voorkomen dat a) hij de katheter eruit zou trekken en b) dat er poep in de catheter of aan het verband zou komen. Na 2 dagen terug voor verwijderen drukverband en na een week terug voor het verwijderen van catheter. Dat laatste is uiteindelijk een dag eerder gebeurd omdat de blaas de catheter eruit werkte.
Hij kreeg ook pijnstilling en een middel om te voorkomen dat de blaas samentrekt. Pijn heeft hij - afgezien van die laatste dag toen we dus eerder naar het ziekenhuis zijn gegaan - niet gehad.
Sterkte, ik vond het een hele zware week en heb er flink wat tranen om gelaten! Maar nu kan ik zeggen dat hij er niks aan over heeft gehouden, behalve een 'gewoon' besneden piemeltje!
Jouw zoon is al wat ouder natuurlijk. Tips: Neem wat afleiding mee naar ziekenhuis. Probeer voor de dagen dat hij nog met verband enzo 'zit' genoeg te doen te hebben dat liggend kan (filmpjes kijken, boekjes lezen, euhhh een ballon omhoog slaan?). Overigens was mijn zoontje die week een stuk rustiger en sliep hij ook wel meer alsof hij het zelf aanvoelde. Ik vond het ook heel fijn dat er elke dag eens iemand langskwam (familie en vrienden) want we zaten aan huis gekluisterd. Oh dat het de kerstweek was maakte het toch extra emotioneel en eenzaam hier.
Heb je nog specifieke vragen? Blijft hij in het ziekenhuis tot alles verwijderd wordt?
De operatie hier was een dagopname, 's ochtends melden om 8u (nuchter), voorbereiden voor de ok en tegen 12-en werd hij geopereerd (nog steeds nuchter!). De operatie duurde een klein uur. Daarna kregen we uitleg van de verpleegkundige hoe we de catheter moesten verzorgen en hoe we de luiers moesten doen (een gewone luier met een gat erin waar piemeltje doorheen ging en daaromheen een luier een maat groter dan wat hij eigenlijk droeg). Thuis moesten we dus verschonen en voorkomen dat a) hij de katheter eruit zou trekken en b) dat er poep in de catheter of aan het verband zou komen. Na 2 dagen terug voor verwijderen drukverband en na een week terug voor het verwijderen van catheter. Dat laatste is uiteindelijk een dag eerder gebeurd omdat de blaas de catheter eruit werkte.
Hij kreeg ook pijnstilling en een middel om te voorkomen dat de blaas samentrekt. Pijn heeft hij - afgezien van die laatste dag toen we dus eerder naar het ziekenhuis zijn gegaan - niet gehad.
Sterkte, ik vond het een hele zware week en heb er flink wat tranen om gelaten! Maar nu kan ik zeggen dat hij er niks aan over heeft gehouden, behalve een 'gewoon' besneden piemeltje!
Jouw zoon is al wat ouder natuurlijk. Tips: Neem wat afleiding mee naar ziekenhuis. Probeer voor de dagen dat hij nog met verband enzo 'zit' genoeg te doen te hebben dat liggend kan (filmpjes kijken, boekjes lezen, euhhh een ballon omhoog slaan?). Overigens was mijn zoontje die week een stuk rustiger en sliep hij ook wel meer alsof hij het zelf aanvoelde. Ik vond het ook heel fijn dat er elke dag eens iemand langskwam (familie en vrienden) want we zaten aan huis gekluisterd. Oh dat het de kerstweek was maakte het toch extra emotioneel en eenzaam hier.
Heb je nog specifieke vragen? Blijft hij in het ziekenhuis tot alles verwijderd wordt?
vrijdag 17 oktober 2014 om 07:39
Hoi huissen84,
Toevallig.. Terwijl ik dit lees zit net het eerste nachtje in het ziekenhuis erop.
Mijn zoontje van bijna 7 maanden is gistermiddag geopereerd aan hypospadie in het Sophia kinderziekenhuis.
Het is gelukkig allemaal meegevallen en hij lijkt er helemaal geen pijn aan te hebben. Ze krijgen ook een aantal keer per dag pijnstilling.
De narcose is achteraf ook mee gevallen. Viel heel boos in slaap maar werd gelukkig heel rustig wakker.
Probeer je niet te druk te maken, al weet ik dat het heel moeilijk is!
Toevallig.. Terwijl ik dit lees zit net het eerste nachtje in het ziekenhuis erop.
Mijn zoontje van bijna 7 maanden is gistermiddag geopereerd aan hypospadie in het Sophia kinderziekenhuis.
Het is gelukkig allemaal meegevallen en hij lijkt er helemaal geen pijn aan te hebben. Ze krijgen ook een aantal keer per dag pijnstilling.
De narcose is achteraf ook mee gevallen. Viel heel boos in slaap maar werd gelukkig heel rustig wakker.
Probeer je niet te druk te maken, al weet ik dat het heel moeilijk is!
vrijdag 17 oktober 2014 om 08:48
Hier ook 7 jaar geleden een mannetje gehad die geopereerd is. Bij ons ook goed gegaan maar meneer heeft wel pijn gehad. En ook in het radboud geopereerd. Nu bij 8 jarige leeftijd weet hij er niks meer van, ik helaas wel. En sinds 4 jaar geleden zijn broer is geboren zonder de afwijking merken we dat het voor hem heel normaal is dat hij besneden en geopereerd is.
vrijdag 17 oktober 2014 om 09:55
Mijn zoontje is twee jaar geleden geopereerd aan een hypospadie, ook met 14 maanden.
Hij heeft er eigenlijk helemaal geen last van gehad. Ik kan me niet herinneren dat hij niet mocht zitten. Hebben ze dat tegen je gezegd of denk je dat dat niet kan vanwege de katheter?
Want met een katheter mag je gewoon zitten, maar misschien ligt het aan de ernst van de hypospadie.
Ohja en bij ons was het ook dagbehandeling, eind van de dag konden we weer fijn naar huis en na een dag of vijf waren we volgens mij terug voor het verwijderen van alles.
Hij heeft er eigenlijk helemaal geen last van gehad. Ik kan me niet herinneren dat hij niet mocht zitten. Hebben ze dat tegen je gezegd of denk je dat dat niet kan vanwege de katheter?
Want met een katheter mag je gewoon zitten, maar misschien ligt het aan de ernst van de hypospadie.
Ohja en bij ons was het ook dagbehandeling, eind van de dag konden we weer fijn naar huis en na een dag of vijf waren we volgens mij terug voor het verwijderen van alles.
vrijdag 17 oktober 2014 om 10:59
Hij wordt op woensdag geopereerd en mag dan waarschijnlijk vrijdag naar huis. Dus niet een dagopname. Hij krijgt inderdaad ook 2 luiers aan, we hebben van de Aldi de luiers en ook een maat groter gekocht als de buitenste luier.
Hij mocht wel op zijn buik slapen, want dan schuift hij er niet mee en hij mocht niet in een fietsstoeltje zitten, maar misschien wel in een kinderstoel of buggy, dat weet ik niet meer (gesprek was maanden terug). Maar hij kruipt niet (slaat dat over) maar staat wel graag aan een tafel om te spelen. Lijkt mij dat dat toch wel zou kunnen? Zou namelijk alles een heel stuk makkelijker maken, want hij ligt niet graag.
Hij mocht wel op zijn buik slapen, want dan schuift hij er niet mee en hij mocht niet in een fietsstoeltje zitten, maar misschien wel in een kinderstoel of buggy, dat weet ik niet meer (gesprek was maanden terug). Maar hij kruipt niet (slaat dat over) maar staat wel graag aan een tafel om te spelen. Lijkt mij dat dat toch wel zou kunnen? Zou namelijk alles een heel stuk makkelijker maken, want hij ligt niet graag.
vrijdag 17 oktober 2014 om 17:30
Hoi, hier ook een zoontje die 4 jaar geleden is geopereerd. Het verschilt natuurlijk wat de afwijking precies is. Moeten ze veel of weinig "herstellen"? Bij mijn zoon zat het plasbuisje iets verschoven en hebben ze hem besneden omdat het velletje wat over de eikel komt, niet helemaal netjes dicht was (dus niet rond, maar een u-vorm). Daarna vond ik het best heftig. Die katheter zat in het plasgaatje en daar omheen komt een korstje dat moet je "nat"houden, zodat het niet vast komt te zitten. Komt toch best veel voor, alhoewel ik niemand in mijn omgeving ken.
vrijdag 17 oktober 2014 om 18:59
Mijn zoontje is vorig jaar geopereerd.
Het was zeker geen dagname en de operatie duurde best lang, maar moet wel eerlijk zeggen dat hij na de operatie wel pijn had, maar dat het ook snel weer over was. Het was voor mij heftiger dan voor hem. Met het slangetje in zijn plasbuis moet hij zo rustig mogelijk doen, daarna mag hij wel gewoon weer bewegen (je kunt een kind van 1 niet laten stilzitten)
Sterkte en onthoud, hij weet er straks echt niets meer van!
Het was zeker geen dagname en de operatie duurde best lang, maar moet wel eerlijk zeggen dat hij na de operatie wel pijn had, maar dat het ook snel weer over was. Het was voor mij heftiger dan voor hem. Met het slangetje in zijn plasbuis moet hij zo rustig mogelijk doen, daarna mag hij wel gewoon weer bewegen (je kunt een kind van 1 niet laten stilzitten)
Sterkte en onthoud, hij weet er straks echt niets meer van!
vrijdag 17 oktober 2014 om 20:06
Bij mijn zoon zit de opening van zijn urinebuis meer aan de onderkant, en zijn urinebuis is dus ook te kort. Hij wordt verlengd en op de juiste plek wordt het uiteinde gemaakt. Het overtollige voorhuid gedeelte (flinke flap bovenop) wordt deels gebruikt om het te verlengen en de rest wordt als er genoeg over is gebruikt om voorhuid om de hele penis te maken ipv alleen bovenop. En anders wordt hij besneden.
Ze weten pas met opereren hoelang de operatie duurt en hoe lang het herstel ongeveer zal zijn.
Ze weten pas met opereren hoelang de operatie duurt en hoe lang het herstel ongeveer zal zijn.
zaterdag 18 oktober 2014 om 10:19
Best behoorlijk dus. Het is gewoon rot, was ook best over de flos en hikte er al een jaar naar toe. Het is een week opletten en goed verzorgen en dan zijn jullie er vanaf, als het goed is. Is het piemeltje bij jullie jongens ook wat kleiner? En is het bij jullie een drempel om voor nog een kindje te gaan? Het heeft mij er eigenlijk best van weerhouden. De eerste heeft het niet, de 2e wel. Ik heb verhalen gelezen over hele erge varianten en dat heeft me doen besluiten dat ik blij ben wat ik heb.
zaterdag 18 oktober 2014 om 10:46
Ik vind het lastig om te zeggen of hij een klein piemeltje heeft. Toen ik hem voor het eerst zag dacht ik meteen: gelukkig is hij niet zo klein, maar toen wist ik nog niet dat hij hypospadie had. Hij heeft een flinke flap bovenop, dus misschien lijkt hij groter. Ik ben dus eigenlijk wel heel erg benieuwd hoe groot/klein hij is na de operatie. Als hij er dus 'normaal' uit ziet.
Dat hij hypospadie heeft is niet de reden dat we nog niet weten of hij een broertje/zusje zal krijgen. Voor mij is het meer het 1e jaar wat ik best heftig vond. Hij heeft een hele zware start gehad en regelmatig voor controles in ziekenhuis geweest. En veel fysio gehad, met uiteindelijk redressiehelm een paar maanden.
Het hypospadie gedeelte is niet de reden, maar misschien na de operatie dat het wel een reden kan zijn. Aangezien bij nog een zoon vrij veel kans is op ook hypospadie.
Dat hij hypospadie heeft is niet de reden dat we nog niet weten of hij een broertje/zusje zal krijgen. Voor mij is het meer het 1e jaar wat ik best heftig vond. Hij heeft een hele zware start gehad en regelmatig voor controles in ziekenhuis geweest. En veel fysio gehad, met uiteindelijk redressiehelm een paar maanden.
Het hypospadie gedeelte is niet de reden, maar misschien na de operatie dat het wel een reden kan zijn. Aangezien bij nog een zoon vrij veel kans is op ook hypospadie.
zaterdag 18 oktober 2014 om 12:15
Onze tweede zoon heeft gelukkig geen hypospadie. De hele zwangerschap toch wel door mijn hoofd gespookt: Ik hoop niet dat hij hypospadie heeft, dan gaan we weer die zware procedure en periode tegemoet. Was (naast zijn volle bos haar) het eerste wat ik na de geboorte opmerkte: Gelukkig, een normaal piemeltje!
Na de ok mocht hij trouwens ook 6 weken lang niet zwemmen en niet lang badderen (wel gewoon even in bad maar geen half uur lang liggen weken).
En arts en cb stelden mij beiden gerust dat zoontje een prima besneden piemel heeft, dat het geen afwijkend formaat is en dat gewone piemeltjes bij babyjongens ook vaak vertekenen door de voorhuid (die bij zoontje dus gebruikt is voor reconstructie van de plasbuis).
Na de ok mocht hij trouwens ook 6 weken lang niet zwemmen en niet lang badderen (wel gewoon even in bad maar geen half uur lang liggen weken).
En arts en cb stelden mij beiden gerust dat zoontje een prima besneden piemel heeft, dat het geen afwijkend formaat is en dat gewone piemeltjes bij babyjongens ook vaak vertekenen door de voorhuid (die bij zoontje dus gebruikt is voor reconstructie van de plasbuis).
zaterdag 18 oktober 2014 om 18:18
Wat fijn om ervaringen te lezen en tips te krijgen zeg! Ik denk er (te) veel over na, maar ik wil graag goed voorbereid zijn.
Ik zal erbij zijn als hij onder narcose gaat, en als hij wakker wordt. En dan blijf ik alle tijd dat hij in het ziekenhuis bij hem. Voor hem wel fijn denk ik! En ik wilde zo'n mooie ziekenhuis ballon voor hem kopen en ik neem speelgoed mee wat hij erg leuk vindt.
Wij gaan normaal elke vrijdagochtend babyzwemmen, dus aankomende vrijdag maar vragen of hij misschien voor uitzondering 2 lessen mag volgen. Hij vindt het zooooo leuk!! Normaal blijven we altijd nog ff ietsjes langer zwemmen, maar we mogen inderdaad minimaal 6 weken niet zwemmen en als het verband eraf is maar kort in bad (is hij ook al zo gek op).
Ik zal erbij zijn als hij onder narcose gaat, en als hij wakker wordt. En dan blijf ik alle tijd dat hij in het ziekenhuis bij hem. Voor hem wel fijn denk ik! En ik wilde zo'n mooie ziekenhuis ballon voor hem kopen en ik neem speelgoed mee wat hij erg leuk vindt.
Wij gaan normaal elke vrijdagochtend babyzwemmen, dus aankomende vrijdag maar vragen of hij misschien voor uitzondering 2 lessen mag volgen. Hij vindt het zooooo leuk!! Normaal blijven we altijd nog ff ietsjes langer zwemmen, maar we mogen inderdaad minimaal 6 weken niet zwemmen en als het verband eraf is maar kort in bad (is hij ook al zo gek op).
zondag 19 oktober 2014 om 13:31
Ik vond het eerlijk gezegd allemaal niet zo heftig. Misschien komt het door het werk wat ik doe, waar ik wel ernstigere dingen zie.
Het is even vervelend om hem onder narcose te zien gaan, maar daarna verliep alles prima. Ook op die leeftijd hebben ze er weinig besef van, misschien wat pijnlijk de eerste dag, maar dat gaat de tweede dag al een stuk beter.
Heeft bij mij nooit meegespeeld om te twijfelen over een tweede, volgens mij is het ook niet erfelijk, gewoon domme pech dat hij het had. Maar er zijn veel ergere afwijkingen om te krijgen (tenzij je een ernstige vorm hebt van hypospadie).
Zijn piemel is nu van normaal formaat als ik dat vergelijk met andere 3-jarigen.
Het is even vervelend om hem onder narcose te zien gaan, maar daarna verliep alles prima. Ook op die leeftijd hebben ze er weinig besef van, misschien wat pijnlijk de eerste dag, maar dat gaat de tweede dag al een stuk beter.
Heeft bij mij nooit meegespeeld om te twijfelen over een tweede, volgens mij is het ook niet erfelijk, gewoon domme pech dat hij het had. Maar er zijn veel ergere afwijkingen om te krijgen (tenzij je een ernstige vorm hebt van hypospadie).
Zijn piemel is nu van normaal formaat als ik dat vergelijk met andere 3-jarigen.
zondag 19 oktober 2014 om 20:20
Wij gaan mee doen met een bloedonderzoek. Dan wordt er tijdens de operatie bij zoon bloed af genomen en ook wij geven dan bloed. Dan gaan ze onderzoeken of het erfelijk bepaald kan zijn of niet. We weten dan daarna niet of het erfelijk is, maar ze gaan dan heel veel verschillende mensen onderzoeken om het te vergelijken.
woensdag 12 november 2014 om 18:00
De operatie ging 29 oktober niet door, want onze zoon had waterpokken. Wat hebben we gebaald!!! Want we hadden ons al helemaal voorbereidt en alles was geregeld op mijn werk en de opvang.
Maar we hebben een nieuwe datum: 24 november. Dus hopelijk houdt niets ons meer tegen. En is alles snel achter de rug!
Maar we hebben een nieuwe datum: 24 november. Dus hopelijk houdt niets ons meer tegen. En is alles snel achter de rug!
donderdag 13 november 2014 om 13:54
Besnijden moet je ten alle tijden afwijzen. Het zorgt vaak, zoniet altijd voor sexuele problemen. De voorhuid is essentieel voor de beleving en zorgt en ook voor dat de eikel wordt beschermd. Wanneer dit niet meer het geval is, zoals bij mij, verdikt zich de huid van de eikel ter bescherming en neemt het gevoel sterk af. Dat levert problemen op tot impotentie aan toe. Verder is de beleving sowieso niet meer wat het zijn moet. Daar wordt door de meeste urologen geen aandacht aan besteed en hierover vertellen ze je meestal niks of beweren dat het niet zo is. Zoek ook eens bij weigeruroloog Michael van Balken voor meer over het belang van de voorhuid.
Bij het behandelen van de aandoening moet er naar gestreefd worden de voorhuid te behouden en zoveel mogelijk in tact te houden.
Ikzelf ben ruim 20 jaar na een onterecht uitgevoerde circumcisie maar weer begonnen met mijn tocht langs plastisch chirurgen, om mogelijk een voorhuidsreconstructie te realiseren.
Mijn grootste spijt tot nu is dat ik ooit een uroloog het vertrouwen heb gegeven mij van een vernauwing af te helpen en daarna pas echt met een probleem zat.
Wanneer u besluit uw zoon te laten behandelen, laat dit dan door een plastisch chirurg doen. Het merendeel van de Nederlandse urologen snijdt allen maar weg en heeft geen enkel benul waar ze mee bezig zijn op dit vlak. Zij zijn niet terzake kundig en incapabel. Zij pretenderen moderne westerse medische ingrepen te plegen, maar voeren gewoon een eeuwenoude rituele verminking uit.
Bezint eer gij begint. Uw zoon zal dankbaar zijn voor uw zorgvuldigheid.
Bij het behandelen van de aandoening moet er naar gestreefd worden de voorhuid te behouden en zoveel mogelijk in tact te houden.
Ikzelf ben ruim 20 jaar na een onterecht uitgevoerde circumcisie maar weer begonnen met mijn tocht langs plastisch chirurgen, om mogelijk een voorhuidsreconstructie te realiseren.
Mijn grootste spijt tot nu is dat ik ooit een uroloog het vertrouwen heb gegeven mij van een vernauwing af te helpen en daarna pas echt met een probleem zat.
Wanneer u besluit uw zoon te laten behandelen, laat dit dan door een plastisch chirurg doen. Het merendeel van de Nederlandse urologen snijdt allen maar weg en heeft geen enkel benul waar ze mee bezig zijn op dit vlak. Zij zijn niet terzake kundig en incapabel. Zij pretenderen moderne westerse medische ingrepen te plegen, maar voeren gewoon een eeuwenoude rituele verminking uit.
Bezint eer gij begint. Uw zoon zal dankbaar zijn voor uw zorgvuldigheid.
zaterdag 15 november 2014 om 16:28
Wat rot dat de operatie uitgesteld is! Hopelijk kan hij de volgende keer wel doorgaan.
Ik heb alleen vanuit stages ervaringen met hypospadie. Zo ben ik aanwezig geweest bij de ok. Ik heb gemerkt dat het erg fijn is voor een kind als de ouder bij het inslapen is, de ruimte en alle mensen in rare pakken zijn al eng genoeg. Soms merkte je echt dat het kind bij het horen van de stem van de ouder tot rust kwam, waarna het inslapen ook een stuk rustiger gaat.
Besnijden wordt alleen gedaan als het nodig is voor de reconstructie of als de ouders dit wensen (je bent tenslotte toch bezig). Het herstel is voornamelijk afhankelijk van de ernst, ik kan me dan ook voorstellen dat een lichtere vorm een dagopname is terwijl zwaardere vormen een langere opname geven.
Is het in het radboud ook mogelijk om bij je kind te slapen? Dat kan ik zeker aanraden, maar mocht de opname om wat voor reden dan ook langer duren dan kan een nacht (afwisselen met partner) en thuis slapen voor jezelf erg prettig zijn. In het ziekenhuis slaap je toch anders en soms is een uitgeslapen ouder ok in het belang van t kind. Veel kinderafdelingen hebben een aparte onderzoekskamer. In de slaapkamer word dan geen bloed geprikt dat gebeurd in de onderzoekskamer. Zo is de slaapkamer echt het veilige plekje.
Er is momenteel wel een vermoeden dat hypospadie erfelijk is. In sommige gevallen zie je namelijk dat opa/vader/broertje ook hypospadie hebben gehad. Andere factoren zijn roken tijdens de zwangerschap of dat het medicijn DES door moeder/oma is gebruikt. In veel gevallen is het toeval.
Ik heb alleen vanuit stages ervaringen met hypospadie. Zo ben ik aanwezig geweest bij de ok. Ik heb gemerkt dat het erg fijn is voor een kind als de ouder bij het inslapen is, de ruimte en alle mensen in rare pakken zijn al eng genoeg. Soms merkte je echt dat het kind bij het horen van de stem van de ouder tot rust kwam, waarna het inslapen ook een stuk rustiger gaat.
Besnijden wordt alleen gedaan als het nodig is voor de reconstructie of als de ouders dit wensen (je bent tenslotte toch bezig). Het herstel is voornamelijk afhankelijk van de ernst, ik kan me dan ook voorstellen dat een lichtere vorm een dagopname is terwijl zwaardere vormen een langere opname geven.
Is het in het radboud ook mogelijk om bij je kind te slapen? Dat kan ik zeker aanraden, maar mocht de opname om wat voor reden dan ook langer duren dan kan een nacht (afwisselen met partner) en thuis slapen voor jezelf erg prettig zijn. In het ziekenhuis slaap je toch anders en soms is een uitgeslapen ouder ok in het belang van t kind. Veel kinderafdelingen hebben een aparte onderzoekskamer. In de slaapkamer word dan geen bloed geprikt dat gebeurd in de onderzoekskamer. Zo is de slaapkamer echt het veilige plekje.
Er is momenteel wel een vermoeden dat hypospadie erfelijk is. In sommige gevallen zie je namelijk dat opa/vader/broertje ook hypospadie hebben gehad. Andere factoren zijn roken tijdens de zwangerschap of dat het medicijn DES door moeder/oma is gebruikt. In veel gevallen is het toeval.
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
maandag 17 november 2014 om 21:03
Bedankt voor je reactie neweve!!!
Mijn zoon heeft een lichtere vorm van hypospadie werd ons verteld. Maar ze gaan wel uit van ongeveer 2/3 dagen blijven omdat ze pas met operatie weten wat ze precies kunnen doen.
Het kan dan alleen maar mee vallen!
Ik ben erbij als hij onder narcose gaat en als hij weer wakker wordt. En alle tijd ben ik ook bij hem en slaap dan ook 's nachts naast hem! Ik wilde dit zelf ook graag, ik kan anders toch niet slapen als ik weet dat hij misschien wel huilt en me nodig heeft. Mijn partner is totaal niet van ziekenhuizen dus die vroeg of ik er voor onze zoon wil zijn 's nachts.
En wat je schrijft over erfelijkheid had ik ook al gelezen. Ik heb nooit gerookt/gedronken tijdens de zwangerschap (ervoor of erna trouwens ook niet). Maar mijn moeder heeft vroeger wel Clomid ( of hoe dat heet) geslikt om zwanger te kunnen raken van mij. Ze bleek verminderd vruchtbaar. Maar volgens mij is dat een veiliger medicijn dan wat er veel vroeger was (ik ben nu 30).
En bij beide kanten vd familie komt het niet voor.
We willen daarom ook mee doen met bloedonderzoek omdat ze het nog steeds niet helemaal weten.
Bij onze zoon wordt tijdens de operatie bloed afgenomen en wij geven dan ook bloed.
Ze willen dan gaan kijken of ze op die manier een oorzaak kunnen vinden. Tot nu toe weten we geen reden.
Mijn zoon heeft een lichtere vorm van hypospadie werd ons verteld. Maar ze gaan wel uit van ongeveer 2/3 dagen blijven omdat ze pas met operatie weten wat ze precies kunnen doen.
Het kan dan alleen maar mee vallen!
Ik ben erbij als hij onder narcose gaat en als hij weer wakker wordt. En alle tijd ben ik ook bij hem en slaap dan ook 's nachts naast hem! Ik wilde dit zelf ook graag, ik kan anders toch niet slapen als ik weet dat hij misschien wel huilt en me nodig heeft. Mijn partner is totaal niet van ziekenhuizen dus die vroeg of ik er voor onze zoon wil zijn 's nachts.
En wat je schrijft over erfelijkheid had ik ook al gelezen. Ik heb nooit gerookt/gedronken tijdens de zwangerschap (ervoor of erna trouwens ook niet). Maar mijn moeder heeft vroeger wel Clomid ( of hoe dat heet) geslikt om zwanger te kunnen raken van mij. Ze bleek verminderd vruchtbaar. Maar volgens mij is dat een veiliger medicijn dan wat er veel vroeger was (ik ben nu 30).
En bij beide kanten vd familie komt het niet voor.
We willen daarom ook mee doen met bloedonderzoek omdat ze het nog steeds niet helemaal weten.
Bij onze zoon wordt tijdens de operatie bloed afgenomen en wij geven dan ook bloed.
Ze willen dan gaan kijken of ze op die manier een oorzaak kunnen vinden. Tot nu toe weten we geen reden.
vrijdag 21 november 2014 om 15:23
vrijdag 21 november 2014 om 17:19
Mijn neef heeft het Beckwith Wiedemann syndroom, door de hypospadie in combinatie met een vergrote tong waren ze dit op het spoor gekomen. Hij is ook aan hypospadie geopereerd toen hij een kleuter was. Wat ik heb begrepen is dat er niet altijd standaard wordt gekeken of het Beckwith Wiedemann syndroom de oorzaak is van de hypospadie. Dit is wel heel belangrijk omdat kinderen met dit syndroom een verhoogde kans hebben op ernstige tumoren in de kindertijd en ze regelmatig medisch moeten worden onderzocht. Met mijn neef is alles goedgekomen. Hij is uit de risicoleeftijd en hoeft niet meer voor controles.
vrijdag 21 november 2014 om 22:09
2x is mijn zoon nu geopereerd. mijn ervaring is dat operatiepersoneel superaardig is en altijd het kind op zijn gemak wil stellen. De 1e x was ie een jaar of 2 en terwijl hij op de operatietafel lag begon ik een kinderliedje te zingen voor hem. Voor ik het wist stond het hele operatieteam mee te zingen
2de keer afgelopen voorjaar in het Radboud. Ook hier werd er weer alles aan gedaan om de spanning te verminderen voor mijn zoon (nu 11). Dit werd echt heel leuk gedaan. Ik ging met een gerust hart van de operatiekamer af.
Huissen84 heel veel succes maandag en een voorspoedig herstel voor je kleine vent.
2de keer afgelopen voorjaar in het Radboud. Ook hier werd er weer alles aan gedaan om de spanning te verminderen voor mijn zoon (nu 11). Dit werd echt heel leuk gedaan. Ik ging met een gerust hart van de operatiekamer af.
Huissen84 heel veel succes maandag en een voorspoedig herstel voor je kleine vent.
