Gezondheid
alle pijlers
Herstel na CarpaalTunnelSyndroom-operatie
zondag 9 november 2014 om 16:03
Hallo,
Sinds een tijdje heb ik last van tintelende vingers en pijn in vingers en hand. Aan beide handen maar rechts is het ergste. Het is op sommige momenten niet uit te houden van de pijn, vooral 's nachts en 's ochtends. Ik ben 2 weken terug naar de huisarts geweest en hij denkt aan Carpaal Tunnel Syndroom. Nu heb ik over 2 weken een afspraak bij een neuroloog voor een onderzoek (EMG). Van internet begreep ik dat als het inderdaad CTS blijkt te zijn je eventueel geopereerd kan worden daaraan. Nu zie ik het absoluut niet zitten om geopereerd te worden maar de pijn is gewoon niet te harden af en toe dus als dat er voor zorgt dat de pijn weggaat wil ik het zeker overwegen.
Nu lees ik ook op internet dat je na zo'n operatie een tijdje je hand niet (goed) kan gebruiken maar is dat alleen de eerste paar dagen of duurt het herstel toch wel vrij lang? Het zou ook weer terug kunnen komen na een operatie begreep ik? Heeft iemand hier toevallig ervaring mee? En heeft iemand wel eens zo'n EMG gehad? Is dat pijnlijk of stelt dat niet veel voor? Bedankt alvast voor eventuele reacties!
Sinds een tijdje heb ik last van tintelende vingers en pijn in vingers en hand. Aan beide handen maar rechts is het ergste. Het is op sommige momenten niet uit te houden van de pijn, vooral 's nachts en 's ochtends. Ik ben 2 weken terug naar de huisarts geweest en hij denkt aan Carpaal Tunnel Syndroom. Nu heb ik over 2 weken een afspraak bij een neuroloog voor een onderzoek (EMG). Van internet begreep ik dat als het inderdaad CTS blijkt te zijn je eventueel geopereerd kan worden daaraan. Nu zie ik het absoluut niet zitten om geopereerd te worden maar de pijn is gewoon niet te harden af en toe dus als dat er voor zorgt dat de pijn weggaat wil ik het zeker overwegen.
Nu lees ik ook op internet dat je na zo'n operatie een tijdje je hand niet (goed) kan gebruiken maar is dat alleen de eerste paar dagen of duurt het herstel toch wel vrij lang? Het zou ook weer terug kunnen komen na een operatie begreep ik? Heeft iemand hier toevallig ervaring mee? En heeft iemand wel eens zo'n EMG gehad? Is dat pijnlijk of stelt dat niet veel voor? Bedankt alvast voor eventuele reacties!
zondag 9 november 2014 om 16:11
Bij mij duurde het een week of 6 a 8 voordat ik alles weer kon. Maar ik heb werk waar ik veel met mijn handen doe. Emg stelt niets voor behalve dat je armen leuk gaan rondvliegen.
Wss krijg je eerst spalken, dit biedt verlichting maar bij mij was dat van korte duur. Cts is bij mij terug gekomen maar niet zo heftig als dat ik het eerst had.
Wss krijg je eerst spalken, dit biedt verlichting maar bij mij was dat van korte duur. Cts is bij mij terug gekomen maar niet zo heftig als dat ik het eerst had.
zondag 9 november 2014 om 16:12
Bij CTS zit er een zenuwknel in de pols. Soms kan met behulp van de fysio meer ruimte in de pols worden gemaakt, soms is een kleine operatie nodig waarbij het kanaal in de pols ruimer wordt gemaakt, tav herstel kan het handig zijn om gebruik te maken va fysiotherapie.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 9 november 2014 om 16:17
Ik ben 22 jaar geleden geopereerd aan carpaal tunnensyndroom. De operatie stelt niets voor. Ik heb helemaal meegekeken. Er komt een klein sneetje in je hand die precies de lijn van je hand naar je pols volgt. Vervolgens wordt het bandje dat over de zenuw loopt iets omhoog gehaald en iets ingesneden zodat je meer ruimte krijgt. Daarna wordt de wond weer gehecht. Ik had op dat moment 2 hele kleine kinderen. Het was wel lastig want ik kon mijn hand een dag of 10 niet goed gebruiken. Ik ben rechts geopereeerd. Links had ik ook last maar toen rechts geopereeerd was kreeg ik links ook meer rust.
De pijn is lang weggebleven tot ik hem weer heel erg ging overbelasten door enorm veel te gaan schilderen en aarde kruien. De geopereerde hand trekt snel bij. Toen ik de linkerhand echt teveel had overbelast en ik een operatie wilde stelde de huisarts een injectie voor. Ik geloofde daar niet erg in maar het heeft uiteindelijk heel goed geholpen.
Als ik nu weet dat ik mijn linkerhand erg ga overbelasten of als ik al te laat ben draag ik een spalk. Dan trekt het snel weer weg.
Dat onderzoek van de neuroloog gaat met kleine naaldjes en daar sturen ze stroom doorheen. Niet echt lekker maar ook zeker niet iets om bang voor te zijn.
Wees dus niet bang voor onderzoek of injectie of operatie. De resultaten zijn meestal heel erg goed en het valt ook erg mee.
De pijn is lang weggebleven tot ik hem weer heel erg ging overbelasten door enorm veel te gaan schilderen en aarde kruien. De geopereerde hand trekt snel bij. Toen ik de linkerhand echt teveel had overbelast en ik een operatie wilde stelde de huisarts een injectie voor. Ik geloofde daar niet erg in maar het heeft uiteindelijk heel goed geholpen.
Als ik nu weet dat ik mijn linkerhand erg ga overbelasten of als ik al te laat ben draag ik een spalk. Dan trekt het snel weer weg.
Dat onderzoek van de neuroloog gaat met kleine naaldjes en daar sturen ze stroom doorheen. Niet echt lekker maar ook zeker niet iets om bang voor te zijn.
Wees dus niet bang voor onderzoek of injectie of operatie. De resultaten zijn meestal heel erg goed en het valt ook erg mee.
zondag 9 november 2014 om 16:22
Injecties hielpen mij redelijk. Aan delinkerarm ben ik er met 3 injecties met tussenpozen van circa 6 maanden goed mee geholpen. Het is niet over, maar ook niet meer dan 'ongemak'.
Rechts is een ander verhaal. Injecties hielpen niet, spalken hielpen niet, en ongeveer een jaar geleden ben ik geopereerd en ook dat heeft niet genoeg geholpen. De tintelingen zijn weg (meteen na de operatie al) maar de -hevige- pijn en krachtsverlies niet.
Het herstel viel me enorm tegen. Ik keeg vooraf een folder mee over CTS met daarin welgeteld twee alineas over de operatie. Eenvoudige ingreep, 2dagen drukverband en arm stilhouden, daarna dagelijkse dingen voorzichtig weer oppakken. Na twee weken zou ik de meeste dingen weer moeten kunnen en na 8 weken alles. Nou, dat viel tegen. De eerste weken paar keer bij chirurg teruggeweest wegens ongewone zwellingen, geen gevoel, en bloed wegtrekken uit vingers. De eerste beweging kreeg ik pas na 4 weken terug, toen kon ik mijn vingers een klein beetje wiebelen. Na 6 weken kon ik een theelepeltje vasthouden. Een deurklink opendoen, een plakje kaas schaven, mijn kind optillen, mijn fiets de schuur in duwen etc kan ik nog steeds niet. Ook tuinieren, koken, handwerken etc gaat heel moeizaam. Ben paar keer teruggeweest bij de neuroloog, die zegt dat het normaal is en dat het herstel altijd minstens een jaar (!!!) duurt. Ik voel me behoorlijk beetgenomen, zo stond het absoluut niet in de folder. Ik heb over twee weken weer een afspraak en dan ga ik een verwijzing naar een gespecialiseerde handkliniek vragen.
Maar goed, dit is misschien een extreem voorbeeld. Een kennis is pianiste van beroep en kon na 2 dagen weer een beetje pianospelen en na een maand weer volledig op niveau. Dus zo kan het ook...
Rechts is een ander verhaal. Injecties hielpen niet, spalken hielpen niet, en ongeveer een jaar geleden ben ik geopereerd en ook dat heeft niet genoeg geholpen. De tintelingen zijn weg (meteen na de operatie al) maar de -hevige- pijn en krachtsverlies niet.
Het herstel viel me enorm tegen. Ik keeg vooraf een folder mee over CTS met daarin welgeteld twee alineas over de operatie. Eenvoudige ingreep, 2dagen drukverband en arm stilhouden, daarna dagelijkse dingen voorzichtig weer oppakken. Na twee weken zou ik de meeste dingen weer moeten kunnen en na 8 weken alles. Nou, dat viel tegen. De eerste weken paar keer bij chirurg teruggeweest wegens ongewone zwellingen, geen gevoel, en bloed wegtrekken uit vingers. De eerste beweging kreeg ik pas na 4 weken terug, toen kon ik mijn vingers een klein beetje wiebelen. Na 6 weken kon ik een theelepeltje vasthouden. Een deurklink opendoen, een plakje kaas schaven, mijn kind optillen, mijn fiets de schuur in duwen etc kan ik nog steeds niet. Ook tuinieren, koken, handwerken etc gaat heel moeizaam. Ben paar keer teruggeweest bij de neuroloog, die zegt dat het normaal is en dat het herstel altijd minstens een jaar (!!!) duurt. Ik voel me behoorlijk beetgenomen, zo stond het absoluut niet in de folder. Ik heb over twee weken weer een afspraak en dan ga ik een verwijzing naar een gespecialiseerde handkliniek vragen.
Maar goed, dit is misschien een extreem voorbeeld. Een kennis is pianiste van beroep en kon na 2 dagen weer een beetje pianospelen en na een maand weer volledig op niveau. Dus zo kan het ook...
zondag 9 november 2014 om 16:25
Misschien loop ik inderdaad een beetje hard van stapel wat een operatie betreft maar de klachten zijn in korte tijd zo snel toegenomen dat de huisarts zelf zei dat het waarschijnlijk een operatie zou gaan worden.
Over 2 weken heb ik dus dat onderzoek en daarna gelijk een afspraak met een neuroloog om eventuele behandelingen te bespreken en ik wilde dus goed weten wat de herstelperiode van zo'n operatie in de praktijk is. Dit ook ivm mijn werk.
En heeft iemand ervaring met het dragen van een spalk? Hielp dat echt?
Of ervaring met zo'n injectie? Heb je daarbij ook een herstelperiode of kun je dan gelijk weer alles doen met je hand?
En ik zal het ook aankaarten bij mijn fysiotherapeut. Heb toevallig fysio op het moment voor iets anders;)
Over 2 weken heb ik dus dat onderzoek en daarna gelijk een afspraak met een neuroloog om eventuele behandelingen te bespreken en ik wilde dus goed weten wat de herstelperiode van zo'n operatie in de praktijk is. Dit ook ivm mijn werk.
En heeft iemand ervaring met het dragen van een spalk? Hielp dat echt?
Of ervaring met zo'n injectie? Heb je daarbij ook een herstelperiode of kun je dan gelijk weer alles doen met je hand?
En ik zal het ook aankaarten bij mijn fysiotherapeut. Heb toevallig fysio op het moment voor iets anders;)
zondag 9 november 2014 om 16:32
Na de injecties voelde mijn hand het eerste half uur beetje gek, daarna was dat over. Ik wachtte voor de zekerheid altijd even een half uurtje voor ik op de fiets stapte, dat ik geen gekke beweging zou maken ofzo. Wel nog iets pijnlijk de eerste dagen maar dat viel in het niet bij de pijn van de CTS.
zondag 9 november 2014 om 17:15
zondag 9 november 2014 om 17:41
Wat een hoop verschillende reacties staan hier. Ik denk dat dat de pest vaak is, je hebt iets, gaat lezen op internet en dan word je harstikke bang voor alle informatie die je leest.
Ik ben vorig jaar geopereerd aan het carpaal tunnel syndroom, eerst de ene hand, na een week of vijf de tweede hand. Voor het zover kwam heb ik toch wel een hele tijd baat gehad bij braces 's nachts. Dit ging prima, ik kom er ook goed mee slapen, het zat me niks in de weg. De klachten gingen weg maar jaren later kwamen ze weer terug en ook de braces voldeden niet meer. Toen heb ik nog injecties geprobeerd maar die hielpen mij helemaal niet. Ik zag zó op tegen een operatie, heb het zolang voor me uitgeschoven.. Ik ben geen held, zo onder plaatselijke verdoving, en gewoon de romslomp die je ermee hebt, je bent toch weken uit de running.. maar wat moet dat moet. Ik had niet echt pijn maar werd elke nacht wakker van een tintelend gevoel in mijn vingers, slapende handen zeg maar. Die EMG waar jij het over had was niet echt pijnlijk maar een beetje vervelend, alsof je je hand op een prikkeldraad legt. Maar goed te doen.
In ieder geval moest ik op een gegeven moment aan een operatie geloven, want het lost zich niet vanzelf op. Op zich was dit niet vervelender dan een tandarts gevoel. Ik had van te voren muziek op mijn mp3 speler gezet met de bedoeling om die af te spelen, me af te sluiten van de operatie, maar het personeel begon tegen me te praten en leidde me goed af, dus daar heb ik geen gebruik van gemaakt. Ik kwam wel klappertandend buiten, vanwege de schrik. Pijn deed het niet maar ik ben gewoon niet zo'n flinkerd. Maar ja, toen dacht ik; Nou, dit heb ik achter de rug, nu komt het herstel maar, ik moet me daaraan overgeven, het is niet anders. Ik ga maar wat lezen, wat wandelen met de hond, een puzzeltje maken en tv kijken. Want meer kun je echt niet de eerste week. Ook bv mijn beha aandoen ging niet.Na een week of twee kon ik al wat meer huishoudelijke dingen, beetje stofzuigen en voorzichtig wat tillen, al was het met mate, ik nam het met de dag, hoe het kwam. Na vier weken ben ik weer aan het werk gegaan (werk bij een bakker) en dat ging redelijk, liever was ik vijf weken hersteld. Daarna is mijn andere hand aan de beurt gekomen en omdat ik al wist hoe het herstel zou gaan vond ik het makkelijker te accepteren. Ik denk dat dat heel belangrijk is: Je hebt geen keus, want het lost zich niet vanzelf op. Als je de brace en de injectie hebt gehad (arts zei tegen mij dat een injectie eigenlijk nooit echt iets opleverde) dan moet je gewoon geopereerd worden, of je klachten accepteren. En als je voor de operatie kiest, dan moet je loslaten dat je normaal een druk leven hebt, en accepteren dat je een paar weken afhankelijk bent van anderen en je dagen moet vullen met niks doen. Maar wat is een paar weken op een mensenleven. Verder, lees niet te veel ervaringen op internet, want mensen zetten vaak niet iets online als het naar tevredenheid verloopt, je leest dan alleen kommer en kwel. Bij mij is de operatie nu een anderhalf jaar geleden geweest en ik ben helemaal klachtenvrij tot nu.
Ik ben vorig jaar geopereerd aan het carpaal tunnel syndroom, eerst de ene hand, na een week of vijf de tweede hand. Voor het zover kwam heb ik toch wel een hele tijd baat gehad bij braces 's nachts. Dit ging prima, ik kom er ook goed mee slapen, het zat me niks in de weg. De klachten gingen weg maar jaren later kwamen ze weer terug en ook de braces voldeden niet meer. Toen heb ik nog injecties geprobeerd maar die hielpen mij helemaal niet. Ik zag zó op tegen een operatie, heb het zolang voor me uitgeschoven.. Ik ben geen held, zo onder plaatselijke verdoving, en gewoon de romslomp die je ermee hebt, je bent toch weken uit de running.. maar wat moet dat moet. Ik had niet echt pijn maar werd elke nacht wakker van een tintelend gevoel in mijn vingers, slapende handen zeg maar. Die EMG waar jij het over had was niet echt pijnlijk maar een beetje vervelend, alsof je je hand op een prikkeldraad legt. Maar goed te doen.
In ieder geval moest ik op een gegeven moment aan een operatie geloven, want het lost zich niet vanzelf op. Op zich was dit niet vervelender dan een tandarts gevoel. Ik had van te voren muziek op mijn mp3 speler gezet met de bedoeling om die af te spelen, me af te sluiten van de operatie, maar het personeel begon tegen me te praten en leidde me goed af, dus daar heb ik geen gebruik van gemaakt. Ik kwam wel klappertandend buiten, vanwege de schrik. Pijn deed het niet maar ik ben gewoon niet zo'n flinkerd. Maar ja, toen dacht ik; Nou, dit heb ik achter de rug, nu komt het herstel maar, ik moet me daaraan overgeven, het is niet anders. Ik ga maar wat lezen, wat wandelen met de hond, een puzzeltje maken en tv kijken. Want meer kun je echt niet de eerste week. Ook bv mijn beha aandoen ging niet.Na een week of twee kon ik al wat meer huishoudelijke dingen, beetje stofzuigen en voorzichtig wat tillen, al was het met mate, ik nam het met de dag, hoe het kwam. Na vier weken ben ik weer aan het werk gegaan (werk bij een bakker) en dat ging redelijk, liever was ik vijf weken hersteld. Daarna is mijn andere hand aan de beurt gekomen en omdat ik al wist hoe het herstel zou gaan vond ik het makkelijker te accepteren. Ik denk dat dat heel belangrijk is: Je hebt geen keus, want het lost zich niet vanzelf op. Als je de brace en de injectie hebt gehad (arts zei tegen mij dat een injectie eigenlijk nooit echt iets opleverde) dan moet je gewoon geopereerd worden, of je klachten accepteren. En als je voor de operatie kiest, dan moet je loslaten dat je normaal een druk leven hebt, en accepteren dat je een paar weken afhankelijk bent van anderen en je dagen moet vullen met niks doen. Maar wat is een paar weken op een mensenleven. Verder, lees niet te veel ervaringen op internet, want mensen zetten vaak niet iets online als het naar tevredenheid verloopt, je leest dan alleen kommer en kwel. Bij mij is de operatie nu een anderhalf jaar geleden geweest en ik ben helemaal klachtenvrij tot nu.
zondag 9 november 2014 om 17:48
Ik ben beiderzijds geopereerd met een tussenpoos van een paar maanden en vond het een eitje, zowel de operatie als het herstel.
Ik kon met 2-3 weken vrijwel alles weer, voor de hele zware dingen droeg ik als bescherming wel een brace. Het heeft wel een tijdje geduurd voordat ik weer druk op de wond kon verdragen ( lees maanden) dus opdrukken en sommige pilates oefeningen zaten er niet in
Als je geopereerd moet worden zou ik naar de Expertclinic gaan.
Ik kon met 2-3 weken vrijwel alles weer, voor de hele zware dingen droeg ik als bescherming wel een brace. Het heeft wel een tijdje geduurd voordat ik weer druk op de wond kon verdragen ( lees maanden) dus opdrukken en sommige pilates oefeningen zaten er niet in
Als je geopereerd moet worden zou ik naar de Expertclinic gaan.
maandag 10 november 2014 om 09:28
Bij klachten zoals in dit geval Carpaal Tunnel Syndroom kunnen er verschillende oorzaken zijn van de klachten. Misschien is dit artikel interessant : http://shiatsudevries.nl/ ... om-cts-en-triggerpoints/.
Ik raad iedereen aan met dit soort klachten om naar een therapeut te gaan die ook op de hoogte is van triggerpoints. Een operatie is toch wel het laatste waar je op zit te wachten?
Jelle
Ik raad iedereen aan met dit soort klachten om naar een therapeut te gaan die ook op de hoogte is van triggerpoints. Een operatie is toch wel het laatste waar je op zit te wachten?
Jelle
maandag 10 november 2014 om 21:02
Ik ben 7 jaar geleden geopereerd, rechts. Bij mij kwam het ook snel opzetten en injecties haalden niets uit. Ik kreeg het overigens door het lopen met krukken. Dat mag ik nooit meer.
Ik ben in een privékliniek geweest want de ziekenhuizen hadden lange wachttijden. Ik kon ook meekijken. Ze maakten een sneetje van 4/5 cm en daarna knipten ze het hele peesplaatje door. De ctsklachten waren heel snel over. Ik kon vrij snel weer dingen doen maar de kracht in mijn hand is heel lang weggeweest. Sowieso mag je 6wk geen potten ed opendraaien, maar dat duurde bij mij wel een half jaar tot een jaar voor ik weer kon. En het littekentje duurde wel een paar jaar voor ik die niet meer vernam (trekkerig gevoel). Litteken zelf valt bijna niet op, al met al zie je maar 2cm en valt in mijn handplooi.
Ik ben in een privékliniek geweest want de ziekenhuizen hadden lange wachttijden. Ik kon ook meekijken. Ze maakten een sneetje van 4/5 cm en daarna knipten ze het hele peesplaatje door. De ctsklachten waren heel snel over. Ik kon vrij snel weer dingen doen maar de kracht in mijn hand is heel lang weggeweest. Sowieso mag je 6wk geen potten ed opendraaien, maar dat duurde bij mij wel een half jaar tot een jaar voor ik weer kon. En het littekentje duurde wel een paar jaar voor ik die niet meer vernam (trekkerig gevoel). Litteken zelf valt bijna niet op, al met al zie je maar 2cm en valt in mijn handplooi.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
donderdag 26 februari 2015 om 08:55
quote:JoniJoni schreef op 09 november 2014 @ 17:41:
Wat een hoop verschillende reacties staan hier. Ik denk dat dat de pest vaak is, je hebt iets, gaat lezen op internet en dan word je harstikke bang voor alle informatie die je leest.
Ik ben vorig jaar geopereerd aan het carpaal tunnel syndroom, eerst de ene hand, na een week of vijf de tweede hand. Voor het zover kwam heb ik toch wel een hele tijd baat gehad bij braces 's nachts. Dit ging prima, ik kom er ook goed mee slapen, het zat me niks in de weg. De klachten gingen weg maar jaren later kwamen ze weer terug en ook de braces voldeden niet meer. Toen heb ik nog injecties geprobeerd maar die hielpen mij helemaal niet. Ik zag zó op tegen een operatie, heb het zolang voor me uitgeschoven.. Ik ben geen held, zo onder plaatselijke verdoving, en gewoon de romslomp die je ermee hebt, je bent toch weken uit de running.. maar wat moet dat moet. Ik had niet echt pijn maar werd elke nacht wakker van een tintelend gevoel in mijn vingers, slapende handen zeg maar. Die EMG waar jij het over had was niet echt pijnlijk maar een beetje vervelend, alsof je je hand op een prikkeldraad legt. Maar goed te doen.
In ieder geval moest ik op een gegeven moment aan een operatie geloven, want het lost zich niet vanzelf op. Op zich was dit niet vervelender dan een tandarts gevoel. Ik had van te voren muziek op mijn mp3 speler gezet met de bedoeling om die af te spelen, me af te sluiten van de operatie, maar het personeel begon tegen me te praten en leidde me goed af, dus daar heb ik geen gebruik van gemaakt. Ik kwam wel klappertandend buiten, vanwege de schrik. Pijn deed het niet maar ik ben gewoon niet zo'n flinkerd. Maar ja, toen dacht ik; Nou, dit heb ik achter de rug, nu komt het herstel maar, ik moet me daaraan overgeven, het is niet anders. Ik ga maar wat lezen, wat wandelen met de hond, een puzzeltje maken en tv kijken. Want meer kun je echt niet de eerste week. Ook bv mijn beha aandoen ging niet.Na een week of twee kon ik al wat meer huishoudelijke dingen, beetje stofzuigen en voorzichtig wat tillen, al was het met mate, ik nam het met de dag, hoe het kwam. Na vier weken ben ik weer aan het werk gegaan (werk bij een bakker) en dat ging redelijk, liever was ik vijf weken hersteld. Daarna is mijn andere hand aan de beurt gekomen en omdat ik al wist hoe het herstel zou gaan vond ik het makkelijker te accepteren. Ik denk dat dat heel belangrijk is: Je hebt geen keus, want het lost zich niet vanzelf op. Als je de brace en de injectie hebt gehad (arts zei tegen mij dat een injectie eigenlijk nooit echt iets opleverde) dan moet je gewoon geopereerd worden, of je klachten accepteren. En als je voor de operatie kiest, dan moet je loslaten dat je normaal een druk leven hebt, en accepteren dat je een paar weken afhankelijk bent van anderen en je dagen moet vullen met niks doen. Maar wat is een paar weken op een mensenleven. Verder, lees niet te veel ervaringen op internet, want mensen zetten vaak niet iets online als het naar tevredenheid verloopt, je leest dan alleen kommer en kwel. Bij mij is de operatie nu een anderhalf jaar geleden geweest en ik ben helemaal klachtenvrij tot nu.JoniJoni, ik zou ook geopereerd moeten worden, maar de chirurg wil het niet omdat ik te zwaar werk doe (ik werk in een restaurant, zowel keuken als bediening). Is dat ter spraken geweest bij jou? En kun jij jou werk nu weer volledig doen?
Wat een hoop verschillende reacties staan hier. Ik denk dat dat de pest vaak is, je hebt iets, gaat lezen op internet en dan word je harstikke bang voor alle informatie die je leest.
Ik ben vorig jaar geopereerd aan het carpaal tunnel syndroom, eerst de ene hand, na een week of vijf de tweede hand. Voor het zover kwam heb ik toch wel een hele tijd baat gehad bij braces 's nachts. Dit ging prima, ik kom er ook goed mee slapen, het zat me niks in de weg. De klachten gingen weg maar jaren later kwamen ze weer terug en ook de braces voldeden niet meer. Toen heb ik nog injecties geprobeerd maar die hielpen mij helemaal niet. Ik zag zó op tegen een operatie, heb het zolang voor me uitgeschoven.. Ik ben geen held, zo onder plaatselijke verdoving, en gewoon de romslomp die je ermee hebt, je bent toch weken uit de running.. maar wat moet dat moet. Ik had niet echt pijn maar werd elke nacht wakker van een tintelend gevoel in mijn vingers, slapende handen zeg maar. Die EMG waar jij het over had was niet echt pijnlijk maar een beetje vervelend, alsof je je hand op een prikkeldraad legt. Maar goed te doen.
In ieder geval moest ik op een gegeven moment aan een operatie geloven, want het lost zich niet vanzelf op. Op zich was dit niet vervelender dan een tandarts gevoel. Ik had van te voren muziek op mijn mp3 speler gezet met de bedoeling om die af te spelen, me af te sluiten van de operatie, maar het personeel begon tegen me te praten en leidde me goed af, dus daar heb ik geen gebruik van gemaakt. Ik kwam wel klappertandend buiten, vanwege de schrik. Pijn deed het niet maar ik ben gewoon niet zo'n flinkerd. Maar ja, toen dacht ik; Nou, dit heb ik achter de rug, nu komt het herstel maar, ik moet me daaraan overgeven, het is niet anders. Ik ga maar wat lezen, wat wandelen met de hond, een puzzeltje maken en tv kijken. Want meer kun je echt niet de eerste week. Ook bv mijn beha aandoen ging niet.Na een week of twee kon ik al wat meer huishoudelijke dingen, beetje stofzuigen en voorzichtig wat tillen, al was het met mate, ik nam het met de dag, hoe het kwam. Na vier weken ben ik weer aan het werk gegaan (werk bij een bakker) en dat ging redelijk, liever was ik vijf weken hersteld. Daarna is mijn andere hand aan de beurt gekomen en omdat ik al wist hoe het herstel zou gaan vond ik het makkelijker te accepteren. Ik denk dat dat heel belangrijk is: Je hebt geen keus, want het lost zich niet vanzelf op. Als je de brace en de injectie hebt gehad (arts zei tegen mij dat een injectie eigenlijk nooit echt iets opleverde) dan moet je gewoon geopereerd worden, of je klachten accepteren. En als je voor de operatie kiest, dan moet je loslaten dat je normaal een druk leven hebt, en accepteren dat je een paar weken afhankelijk bent van anderen en je dagen moet vullen met niks doen. Maar wat is een paar weken op een mensenleven. Verder, lees niet te veel ervaringen op internet, want mensen zetten vaak niet iets online als het naar tevredenheid verloopt, je leest dan alleen kommer en kwel. Bij mij is de operatie nu een anderhalf jaar geleden geweest en ik ben helemaal klachtenvrij tot nu.JoniJoni, ik zou ook geopereerd moeten worden, maar de chirurg wil het niet omdat ik te zwaar werk doe (ik werk in een restaurant, zowel keuken als bediening). Is dat ter spraken geweest bij jou? En kun jij jou werk nu weer volledig doen?
donderdag 26 februari 2015 om 09:15
Ik eb er ervaring mee, Er stond bij mij een wachtlijst voor maar ben wel snel geholpen omdat er iemand uitviel.
Ik heb het gehad aan beide handen, Bij mij was rechts het ergste, en daar hebben ze me toen aan geopereerd, je moet 2 dagen je hand in een mitella houden en dan 14dgn rustig aan doen, tussen de operatie van me rechterhand en linkerhand zat 4wkn tussen, , Vrij snel daarna ongeveer een jaar is mijn rechterhand weer geopereerd, En een paar jaar later zat ik weer bij de neuroloog met de zelfde klachten en die vond dat er te weinig tijd tussen zat dus hebben ze er niks aan gedaan loop nu nog steeds met die klachten
Ik heb het gehad aan beide handen, Bij mij was rechts het ergste, en daar hebben ze me toen aan geopereerd, je moet 2 dagen je hand in een mitella houden en dan 14dgn rustig aan doen, tussen de operatie van me rechterhand en linkerhand zat 4wkn tussen, , Vrij snel daarna ongeveer een jaar is mijn rechterhand weer geopereerd, En een paar jaar later zat ik weer bij de neuroloog met de zelfde klachten en die vond dat er te weinig tijd tussen zat dus hebben ze er niks aan gedaan loop nu nog steeds met die klachten
donderdag 26 februari 2015 om 10:18
Ik heb al verschillende soorten therapie geprobeerd en absoluut geen voorstander van injecties. Mijn vader heeft die gehad en hebben alleen maar voor rotzooi in zn lichaam gezorgd en geen verbetering. De neuroloog zei ook dat ik een operatie zou krijgen, maar daar dacht de chirurg zelf dus anders over. Opzich snap ik de reden wel. Maar een baan vinden waar ik lichter werk bij doe is erg lastig te vinden.
donderdag 26 februari 2015 om 10:36
Hoi missbutterfly, ik heb nu twee kleine littekentjes en dat is eigenlijk het enige wat me er nog aan herinnert dat ik geopereerd ben geweest. Ik ben nog steeds klachtenvrij en merk nooit iets van dingen die ik nu niet meer kan, krachtverlies enzo. Voor mij was er gewoon geen andere optie dan opereren, als een brace en injectie niet helpt dan zul je toch iets moeten. Ik ben heel blij dat ik van mijn klachten af ben. Ik vind het vreemd dat die chirurg je niet wil helpen, bij mij is niet eens gevragen wat voor werk ik deed volgens mij.
