Gezondheid
alle pijlers
hypochonder/knobbel borst
woensdag 28 januari 2015 om 10:42
Hoi allemaal
Ik ben nieuw op dit forum en heb jullie hulp nodig
ben een erge hypochonder, met name op borstknobbel gebied. Ben er erg bang voor en heb al maanden gevoeld en knobbels gevoeld die toch niks zijn. Maar vorige week tijdens het insmeren voelde ik echt iets! Helemaal in paniek natuurlijk. Was tijdens de eisprong dus ga mijn menstruatie afwachten. Ben paar maanden terug ook al bij de huisarts geweest , was ook niks te zien op de echo. Maar moet dus wachten tot volgende week. Heeft iemand tips om niet te paniekerig te zijn? Ik denk zelf dat t gewoon klierweefsel is, maar mijn hypochonder denkt hier anders over.... Ben 32, knobbel is goed beweeglijk en voelt als de andere kant alleen veeel dikker. Heb een kleintje van 2 en moet al huilen als ik eraan denk haar achter te moeten laten ☹ heeft iemand tips??? Heel erg bedankt!!!!
Ik ben nieuw op dit forum en heb jullie hulp nodig
ben een erge hypochonder, met name op borstknobbel gebied. Ben er erg bang voor en heb al maanden gevoeld en knobbels gevoeld die toch niks zijn. Maar vorige week tijdens het insmeren voelde ik echt iets! Helemaal in paniek natuurlijk. Was tijdens de eisprong dus ga mijn menstruatie afwachten. Ben paar maanden terug ook al bij de huisarts geweest , was ook niks te zien op de echo. Maar moet dus wachten tot volgende week. Heeft iemand tips om niet te paniekerig te zijn? Ik denk zelf dat t gewoon klierweefsel is, maar mijn hypochonder denkt hier anders over.... Ben 32, knobbel is goed beweeglijk en voelt als de andere kant alleen veeel dikker. Heb een kleintje van 2 en moet al huilen als ik eraan denk haar achter te moeten laten ☹ heeft iemand tips??? Heel erg bedankt!!!!
woensdag 28 januari 2015 om 19:51
woensdag 28 januari 2015 om 20:55
Geldt voor mij ook, dat het me heel erg goed doet om jullie verhalen te lezen en dat ik echt gewoon rustig ben nu. Ik heb me maar weer eens voorgenomen om niet te gaan googelen. Niet voelen vind ik echt heel erg moeilijk. Ik ben in staat om af en toe naar de WC te lopen zodat ik even kan voelen.
En inderdaad Sunshine, zo is het bij mij ook: alles gaat goed en dan 'verzin' ik weer iets om me druk over te maken.
Lotje06, goed dat jij er al zo mee om kan gaan. Lukt het dan ook echt om bijvoorbeeld niet meer te voelen aan een knobbel o.i.d.? En gaat je angst weg zonder dat je weet of het wel/niet iets is?
En inderdaad Sunshine, zo is het bij mij ook: alles gaat goed en dan 'verzin' ik weer iets om me druk over te maken.
Lotje06, goed dat jij er al zo mee om kan gaan. Lukt het dan ook echt om bijvoorbeeld niet meer te voelen aan een knobbel o.i.d.? En gaat je angst weg zonder dat je weet of het wel/niet iets is?
woensdag 28 januari 2015 om 21:02
quote:pamelacourson schreef op 28 januari 2015 @ 11:00:
Ik heb ook onrustig klierweefsel en toen ik nog de pil slikte, was het nog veel erger. De arts met wie ik mijn mammografie besprak, gaf aan dat die klieren net een trosje druiven zijn waarvan er een paar soms wat groter of harder zijn. Als jij zegt dat de ene kant hetzelfde voelt als de andere, alleen wat dikker, lijkt mij dat er niks aan de hand is. Pas als je echt duidelijke andere afwijkingen voelt, zou ik naar de huisarts gaan.Maar hoe voelt dan een duidelijke afwijking? Ik weet dat gewoon echt niet en blijf het me afvragen.
Ik heb ook onrustig klierweefsel en toen ik nog de pil slikte, was het nog veel erger. De arts met wie ik mijn mammografie besprak, gaf aan dat die klieren net een trosje druiven zijn waarvan er een paar soms wat groter of harder zijn. Als jij zegt dat de ene kant hetzelfde voelt als de andere, alleen wat dikker, lijkt mij dat er niks aan de hand is. Pas als je echt duidelijke andere afwijkingen voelt, zou ik naar de huisarts gaan.Maar hoe voelt dan een duidelijke afwijking? Ik weet dat gewoon echt niet en blijf het me afvragen.
donderdag 29 januari 2015 om 12:55
Hoe is het met je Sunshine? Ben je rustig of er toch weer veel mee bezig?
Ik ben wel aan het voelen, ben redelijk rustig, maar ik kom er gewoon niet uit. Ik voel iets wat er volgens mij eerst niet zat, een soort verdikking. Ik voel het alleen als ik mijn borst (redelijk hard) samen knijp. Als ik mijn borst zeg maar van bovenaf plat duw voel ik het niet (dus vanaf tepel naar ribben). Dan voel ik zelfs mijn ribben gewoon (heb hele kleine borsten).
Hoe voelt een tumor dan vraag ik me steeds maar af.
Maar goed, ik kan het gelukkig ook wel redelijk uit mijn hoofd krijgen als ik maar bezig ben met andere dingen. Het lukt me ook om niet te googelen, dat scheelt al een hoop onrust.
Ik ben wel aan het voelen, ben redelijk rustig, maar ik kom er gewoon niet uit. Ik voel iets wat er volgens mij eerst niet zat, een soort verdikking. Ik voel het alleen als ik mijn borst (redelijk hard) samen knijp. Als ik mijn borst zeg maar van bovenaf plat duw voel ik het niet (dus vanaf tepel naar ribben). Dan voel ik zelfs mijn ribben gewoon (heb hele kleine borsten).
Hoe voelt een tumor dan vraag ik me steeds maar af.
Maar goed, ik kan het gelukkig ook wel redelijk uit mijn hoofd krijgen als ik maar bezig ben met andere dingen. Het lukt me ook om niet te googelen, dat scheelt al een hoop onrust.
donderdag 29 januari 2015 om 15:20
Hi Kattie
Gaat vrij goed vandaag. Heb ook wel weer gevoeld en het idee dat ik t een beetje uit elkaar kan spreiden. Dan is t niks hoop ik
ik voel t meer vanaf de boven/buitenkant. Voelt ook dikker en steviger. Heb ook maar cupje a/b dus voel alles. Ga jij ermee naar de huisarts?? Ik wellicht toch na de menstruatie. En dan alleen om haar te laten voelen. Want een mammogram is ook niet echt geweldig en omdat ik zo jong ben ook niet altijd goed te beoordelen. Dus moet afgaan op wat dr huisarts zegt. Denk dat ik t niet helemaal van me af kan zetten zonder een bezoekje, jij wel??
Gaat vrij goed vandaag. Heb ook wel weer gevoeld en het idee dat ik t een beetje uit elkaar kan spreiden. Dan is t niks hoop ik
ik voel t meer vanaf de boven/buitenkant. Voelt ook dikker en steviger. Heb ook maar cupje a/b dus voel alles. Ga jij ermee naar de huisarts?? Ik wellicht toch na de menstruatie. En dan alleen om haar te laten voelen. Want een mammogram is ook niet echt geweldig en omdat ik zo jong ben ook niet altijd goed te beoordelen. Dus moet afgaan op wat dr huisarts zegt. Denk dat ik t niet helemaal van me af kan zetten zonder een bezoekje, jij wel??
donderdag 29 januari 2015 om 16:52
Sunshine, kattie & lotje... Het is alsof ik jullie stukjes heb geschreven.
De onrust, de zorgen, het voelen en het opzoeken op internet... 1 en al herkenning. Ik ben zelf onder behandeling van een psych en ik gebruik AD. Ook ik heb een angst voor kanker. Verder niet echt voor een andere ziekte.
Therapie gaat me eigenlijk te langzaam naar mijn zin. Maar goed, het is niet realistisch om te denken dat iets wat er misschien al jaren zit, in een maand over is.
Misschien dat jullie ook iets hebben aan het topic hypochonder, schrijf hier van je af. Veel herkenning en steun daar!
Ben benieuwd hoe het verder met jullie gaat! Gebruiken jullie ook AD? Verder nog in therapie (geweest)?
Liefs
De onrust, de zorgen, het voelen en het opzoeken op internet... 1 en al herkenning. Ik ben zelf onder behandeling van een psych en ik gebruik AD. Ook ik heb een angst voor kanker. Verder niet echt voor een andere ziekte.
Therapie gaat me eigenlijk te langzaam naar mijn zin. Maar goed, het is niet realistisch om te denken dat iets wat er misschien al jaren zit, in een maand over is.
Misschien dat jullie ook iets hebben aan het topic hypochonder, schrijf hier van je af. Veel herkenning en steun daar!
Ben benieuwd hoe het verder met jullie gaat! Gebruiken jullie ook AD? Verder nog in therapie (geweest)?
Liefs
donderdag 29 januari 2015 om 18:39
Hi Toetie
Vervelend dat je er ook last van hebt. Het is zo irritant he. Ikzelf heb geen ad, durf daar niet goed aan te beginnen. Therapie ook gedaan maar vond ik niet echt helpen. Als t even goed gaat, stopt de therapie. en dan heb je er in slechte tijden niet veel meer aan.ga jij vaak naar de huisarts voor je zorgen? En wat zeggen ze dan??
Vervelend dat je er ook last van hebt. Het is zo irritant he. Ikzelf heb geen ad, durf daar niet goed aan te beginnen. Therapie ook gedaan maar vond ik niet echt helpen. Als t even goed gaat, stopt de therapie. en dan heb je er in slechte tijden niet veel meer aan.ga jij vaak naar de huisarts voor je zorgen? En wat zeggen ze dan??
donderdag 29 januari 2015 om 19:27
Hi sun! (Als ik je zo mag noemen )
Ik heb gesprektherapie bij een psychiater. Psycholoog hielp bij mij niet blijvend. De ontwikkeling van mijn hypochondrie zit duidelijk dieper dan ik dacht. Waarom durf je niet aan de AD?
Ik ga best regelmatig naar de huisarts... Wil het niet maar zolang ik het niet doe neemt de onrust toe. Constant die onrust in mn hoofd: "wat nou als er iets mis is", "wat nou als ik kanker heb", "ik moet het laten controleren want dit kan echt niet goed zijn", "ze kunnen wel zeggen dat het in m'n spieren zit maar dat voelt toch niet zoals dit?!?!"... echt om totaal gek van te worden... Ik zit nog in de opstartfase van mijn AD, merk zeker verschil maar ben er nog niet. Huisarts is gelukkig erg begripvol, denkt mee en wijst me op een duidelijke manier op mijn angst. Gaat er niet overdreven in mee maar maakt het ook absoluut niet belachelijk. Gewoon heel open minded. Wat voor een therapie heb jij gedaan? Cognitieve of ook gesprekken? Hoe lang heb je er al last van? En hoe oud ben je (ongeveer) als ik mag vragen?
Ik heb gesprektherapie bij een psychiater. Psycholoog hielp bij mij niet blijvend. De ontwikkeling van mijn hypochondrie zit duidelijk dieper dan ik dacht. Waarom durf je niet aan de AD?
Ik ga best regelmatig naar de huisarts... Wil het niet maar zolang ik het niet doe neemt de onrust toe. Constant die onrust in mn hoofd: "wat nou als er iets mis is", "wat nou als ik kanker heb", "ik moet het laten controleren want dit kan echt niet goed zijn", "ze kunnen wel zeggen dat het in m'n spieren zit maar dat voelt toch niet zoals dit?!?!"... echt om totaal gek van te worden... Ik zit nog in de opstartfase van mijn AD, merk zeker verschil maar ben er nog niet. Huisarts is gelukkig erg begripvol, denkt mee en wijst me op een duidelijke manier op mijn angst. Gaat er niet overdreven in mee maar maakt het ook absoluut niet belachelijk. Gewoon heel open minded. Wat voor een therapie heb jij gedaan? Cognitieve of ook gesprekken? Hoe lang heb je er al last van? En hoe oud ben je (ongeveer) als ik mag vragen?
donderdag 29 januari 2015 om 20:54
Sunshine, ik weet nog niet wat ik doe. Ik moet binnenkort toch naar de huisarts voor een uitstrijkje, dus misschien dat ik dan even laat voelen. Maar ik wil dus eigenlijk niet weer doorverwezen worden voor een mammografie, dat levert voor mij zoveel extra onrust en stress op. Vorige keer zagen ze op de mammo/echo meteen dat die knobbel die ik voelde niets was, maar ze zagen op een andere plek verdikt klierweefsel waar ze over twijfelden Bleek uiteindelijk ook goed te zijn, maar ik ben toen een paar dagen volledig in paniek geweest. Maar goed, ik wacht in ieder geval nog even af. Dat lukt aardig op dit moment, maar of de onrust echt helemaal kan verdwijnen zonder doktersbezoekje vraag ik me af. Tenzij die bobbel verdwijnt, maar dat zie ik ook niet zomaar gebeuren.
Toetie1985, ik heb jouw andere topic net ook gelezen. Ik denk dat het bij jou wel wat dieper zit dan bij mij, aangezien jij zelfs na een goede uitslag nog niet helemaal gerust bent. Dat heb ik (nog?) niet. Goed van je dat ze zo bezig bent je hypochondrie aan te pakken. Ik ben daar blijkbaar nog niet aan toe. Ik gebruik geen AD en heb geen therapie. Wel in het verleden therapie gehad voor eetstoornissen. Ik heb denk ik een soort aanleg voor dwangmatigheid die zich iedere keer anders uit. Het zit dan allemaal niet heel diep (eetstoornis heb ik ook prima onder controle gekregen), maar er komt wel steeds iets nieuws. En dat is nu dus deze neiging tot hypochondrie. Ontstaan na de geboorte van mijn tweede kind en toen mijn vader kanker kreeg (is wel goed afgelopen trouwens). Dat is nu ruim 3 jaar geleden. Het valt allemaal nog mee hoor, ik kan er maanden geen last van hebben, alleen lijken die periodes wel steeds korter te worden.
Dank je voor de tip over het hypochonder topic. Daar ga ik ook maar eens kijken.
Fijne avond verder dames!
Toetie1985, ik heb jouw andere topic net ook gelezen. Ik denk dat het bij jou wel wat dieper zit dan bij mij, aangezien jij zelfs na een goede uitslag nog niet helemaal gerust bent. Dat heb ik (nog?) niet. Goed van je dat ze zo bezig bent je hypochondrie aan te pakken. Ik ben daar blijkbaar nog niet aan toe. Ik gebruik geen AD en heb geen therapie. Wel in het verleden therapie gehad voor eetstoornissen. Ik heb denk ik een soort aanleg voor dwangmatigheid die zich iedere keer anders uit. Het zit dan allemaal niet heel diep (eetstoornis heb ik ook prima onder controle gekregen), maar er komt wel steeds iets nieuws. En dat is nu dus deze neiging tot hypochondrie. Ontstaan na de geboorte van mijn tweede kind en toen mijn vader kanker kreeg (is wel goed afgelopen trouwens). Dat is nu ruim 3 jaar geleden. Het valt allemaal nog mee hoor, ik kan er maanden geen last van hebben, alleen lijken die periodes wel steeds korter te worden.
Dank je voor de tip over het hypochonder topic. Daar ga ik ook maar eens kijken.
Fijne avond verder dames!
vrijdag 30 januari 2015 om 13:44
Hoi allemaal
Eigenlijk grappig om te lezen dat onze verhalen zoveel op elkaar elkaar ik ben 32, en heb hier al jaaaaaren last van. Meerdere malen bij psych geweest maar helpt steeds maar kort. Deze keer mag ik niet eerder naar de dokter dan na mijn menstruatie en gek genoeg helpt dat. Ook heb ik ontdekt dat de grote knobbel er altijd al zat. In de paniek vergeten.... En de kleine bobbeltjes kan ik gladstrijken. Dus ik ben iets geruster nu. Maar dan twijfel ik weer wel of niet dokter... Ad hoor ik dat je er veel bijwerkingen van krijgt en echt mat wordt. Dus ook geen leuke dingen meer ziet. Is dat zo??
En een mammogram, doet dat zeer?? Denk inderdaad dat dat me niet gaat helpen dus denk dat ik dat niet doe. Maar vroeg het me af. Nou ik ga de kleine weer vermaken hopelijk een goed weekend allemaal!!
Eigenlijk grappig om te lezen dat onze verhalen zoveel op elkaar elkaar
ik ben 32, en heb hier al jaaaaaren last van. Meerdere malen bij psych geweest maar helpt steeds maar kort. Deze keer mag ik niet eerder naar de dokter dan na mijn menstruatie en gek genoeg helpt dat. Ook heb ik ontdekt dat de grote knobbel er altijd al zat. In de paniek vergeten.... En de kleine bobbeltjes kan ik gladstrijken. Dus ik ben iets geruster nu. Maar dan twijfel ik weer wel of niet dokter... Ad hoor ik dat je er veel bijwerkingen van krijgt en echt mat wordt. Dus ook geen leuke dingen meer ziet. Is dat zo??En een mammogram, doet dat zeer?? Denk inderdaad dat dat me niet gaat helpen dus denk dat ik dat niet doe. Maar vroeg het me af. Nou ik ga de kleine weer vermaken
hopelijk een goed weekend allemaal!!
vrijdag 30 januari 2015 om 18:17
Bij mij deed de mammografie totaal geen pijn. Ik vond het op zich geen vervelend onderzoek, maar was wel doodsbang voor wat ze zouden zien...
Ik ben trouwens 41 dus val al wat meer in de risicogroep om allerlei nare ziektes te krijgen.
Maar de meeste knobbels in de borst bij vrouwen voor de menopauze zijn geloof ik goedaardig. Het bevolkingsonderzoek start natuurlijk ook niet voor niets vanaf de 50 jaar.
Ik ga het ook nog een week aankijken. Het slaat gewoon ook nergens op. Ik deed nooit borstonderzoek totdat ik getriggerd werd door een topic op het forum hier. Toen vond ik dus een knobbel. Na die hele panieksituatie daarna had ik besloten niet meer te voelen, na 3 maanden voel ik weer en meteen weer een knobbel. Dat is gewoon niet logisch. En natuurlijk ook nog in de borst die toen niet uitgebreid is onderzocht.
Met moedervlekken had ik dit ook, ik lette er nooit op en toen ik er op ging letten vond ik natuurlijk een 'verdachte'. Weg laten halen en ook weer niets natuurlijk.
Ik heb echt heel veel uren op internet gezocht naar foto's en verhalen van verdachte moedervlekken/borsten etc. Echt dwangmatig dus.
Maar ik kom er steeds niet uit wat normaal is en wat niet.
En als ik dan (bv. hier op het viva forum) lees dat mensen die iets niet meteen laten checken zo ongeveer voor gek verklaard worden en onverantwoordelijk gevonden worden, ga ik weer enorm twijfelen of ik ook niet allerlei dingen aan mij lichaam over het hoofd zie.
Ja ik weet het, weg blijven van dit soort topics, maar ze trekken me aan als een magneet.
Fijn Sunshine, dat jouw voornemen om pas na je menstruatie naar de dokter te gaan je rust geeft! Goed weekend en geniet van je kleintje!
Ik ben trouwens 41 dus val al wat meer in de risicogroep om allerlei nare ziektes te krijgen.
Maar de meeste knobbels in de borst bij vrouwen voor de menopauze zijn geloof ik goedaardig. Het bevolkingsonderzoek start natuurlijk ook niet voor niets vanaf de 50 jaar.
Ik ga het ook nog een week aankijken. Het slaat gewoon ook nergens op. Ik deed nooit borstonderzoek totdat ik getriggerd werd door een topic op het forum hier. Toen vond ik dus een knobbel. Na die hele panieksituatie daarna had ik besloten niet meer te voelen, na 3 maanden voel ik weer en meteen weer een knobbel. Dat is gewoon niet logisch. En natuurlijk ook nog in de borst die toen niet uitgebreid is onderzocht.
Met moedervlekken had ik dit ook, ik lette er nooit op en toen ik er op ging letten vond ik natuurlijk een 'verdachte'. Weg laten halen en ook weer niets natuurlijk.
Ik heb echt heel veel uren op internet gezocht naar foto's en verhalen van verdachte moedervlekken/borsten etc. Echt dwangmatig dus.
Maar ik kom er steeds niet uit wat normaal is en wat niet.
En als ik dan (bv. hier op het viva forum) lees dat mensen die iets niet meteen laten checken zo ongeveer voor gek verklaard worden en onverantwoordelijk gevonden worden, ga ik weer enorm twijfelen of ik ook niet allerlei dingen aan mij lichaam over het hoofd zie.
Ja ik weet het, weg blijven van dit soort topics, maar ze trekken me aan als een magneet.
Fijn Sunshine, dat jouw voornemen om pas na je menstruatie naar de dokter te gaan je rust geeft! Goed weekend en geniet van je kleintje!
vrijdag 30 januari 2015 om 19:39
Wat een verhalen hier, zeg...voor mij ook herkenbaar.
Gelukkig ben ik niet echt hypochondrisch, uitgezonderd voor mijn borsten. Mijn beste vriendin heb ik een 3-tal jaar gelden verloren aan borstkanker, ..zal er wel een beetje mee te maken hebben.
Ik voel wel nooit, ik haat ook voelen (sorry, misschien helemaal fout ), heb eigenlijk het voelen aan de borsten afgeleerd omdat ik vroeger altijd wel iets voelde, en niet kon inschatten "wat is nu normaal", dus doe ik het niet meer.
Ik vertelde dit aan de gyn en die gaf aan om toch regelmatig voor de spiegel te kijken, maandelijks, ze zegt ook dat "als er iets mis gaat" dat je het eerder zal zien, dan voelen. Dus bij de minste verandering, van huid, kleur, intrekken, enzo, moet je je laten controleren door een dokter. Ik doe het dus zo...vooral kijken en letten op ieder verandering.
Gelukkig ben ik niet echt hypochondrisch, uitgezonderd voor mijn borsten. Mijn beste vriendin heb ik een 3-tal jaar gelden verloren aan borstkanker, ..zal er wel een beetje mee te maken hebben.
Ik voel wel nooit, ik haat ook voelen (sorry, misschien helemaal fout ), heb eigenlijk het voelen aan de borsten afgeleerd omdat ik vroeger altijd wel iets voelde, en niet kon inschatten "wat is nu normaal", dus doe ik het niet meer.
Ik vertelde dit aan de gyn en die gaf aan om toch regelmatig voor de spiegel te kijken, maandelijks, ze zegt ook dat "als er iets mis gaat" dat je het eerder zal zien, dan voelen. Dus bij de minste verandering, van huid, kleur, intrekken, enzo, moet je je laten controleren door een dokter. Ik doe het dus zo...vooral kijken en letten op ieder verandering.
vrijdag 30 januari 2015 om 20:02
quote:kattie2 schreef op 28 januari 2015 @ 15:36:
Nou, dit had mijn topic kunnen zijn. Zo herkenbaar. 3 maanden geleden gedoe gehad met knobbels die niets bleken te zijn. Me toen voorgenomen niet meer aan mijn borsten te komen, eergisteren toch gevoeld en ja hoor, voel meteen weer een knobbel. Je zou juist wel regelmatig je borsten moeten onderzoeken. Veel vrouwen hebben 'knobbels' oiv hun cyclus. Met regelmatige controle leer je je borsten kennen en ontdek je een bepaald patroon
Nou, dit had mijn topic kunnen zijn. Zo herkenbaar. 3 maanden geleden gedoe gehad met knobbels die niets bleken te zijn. Me toen voorgenomen niet meer aan mijn borsten te komen, eergisteren toch gevoeld en ja hoor, voel meteen weer een knobbel. Je zou juist wel regelmatig je borsten moeten onderzoeken. Veel vrouwen hebben 'knobbels' oiv hun cyclus. Met regelmatige controle leer je je borsten kennen en ontdek je een bepaald patroon
Je bent zelf een theepot
vrijdag 30 januari 2015 om 21:54
SuzanneSuus, daar heb je natuurlijk helemaal gelijk in. Juist omdat ik mijn borsten niet ken, schrik ik als ik wel een keer voel.
Woedie, wat vreselijk naar dat je je beste vriendin hebt verloren aan borstkanker. Ik kan me voorstellen dat je je dan ook een beetje hypochonder wordt op dat gebied. Ben jij vaak naar de huisarts gegaan met de dingen die je voelde? Interessant advies van je arts om te kijken in plaats van te voelen. Ik zie nu bij mezelf niets dat afwijkt, dus dat scheelt....
Maar toch ook wel vreemd al die verschillende adviezen. Ik heb ook wel eens horen zeggen (door een arts) dat je net zo goed geen zelfonderzoek kunt doen (tenzij je erfelijk belast bent met borstkanker) omdat het voornamelijk onrust oplevert en eigenlijk niet zo veel bijdraagt aan preventie. Aan de andere kant wordt het zelfonderzoek door allerlei organisaties juist heel erg gepromoot.
Wat is dan wijsheid vraag ik me af?
Woedie, wat vreselijk naar dat je je beste vriendin hebt verloren aan borstkanker. Ik kan me voorstellen dat je je dan ook een beetje hypochonder wordt op dat gebied. Ben jij vaak naar de huisarts gegaan met de dingen die je voelde? Interessant advies van je arts om te kijken in plaats van te voelen. Ik zie nu bij mezelf niets dat afwijkt, dus dat scheelt....
Maar toch ook wel vreemd al die verschillende adviezen. Ik heb ook wel eens horen zeggen (door een arts) dat je net zo goed geen zelfonderzoek kunt doen (tenzij je erfelijk belast bent met borstkanker) omdat het voornamelijk onrust oplevert en eigenlijk niet zo veel bijdraagt aan preventie. Aan de andere kant wordt het zelfonderzoek door allerlei organisaties juist heel erg gepromoot.
Wat is dan wijsheid vraag ik me af?
zaterdag 31 januari 2015 om 09:46
Inderdaad heel erg van je vriendin woedie, ik heb ook twee collega's met borstkanker en dat helpt niet mee zeg maar. Ik weet ook nooit of je nu wel of niet moet voelen... Ik weet vrij goed hoe het voelt maar toch af en toe is het weer anders. Alles voelt soepel en op t zicht is het goed. Zelfonderzoek maandelijks wordt niet meer gepromoot maar wel dat je af en toe voelt ofzo. Daar heb je dan toch ook niks aan . Wij als hypochonders moeten denk ik ook proberen op te brengen niet meteen naar de dokter te rennen maar eerst even rustig afwachten. Dat helpt t beste. Maar zal altijd een ding blijven, die angst.
. Wij als hypochonders moeten denk ik ook proberen op te brengen niet meteen naar de dokter te rennen maar eerst even rustig afwachten. Dat helpt t beste. Maar zal altijd een ding blijven, die angst.
zondag 1 februari 2015 om 09:14
Hoi allemaal
Iedereen een beetje een goed weekend?? Willen jullie eens meedenken? Mijn man heeft geen idee namelijk. Ik voel mijn knobbel alleen maar als ik zit en dan mijn elle boog leunend op de tafel. Als ik normaal onderzoek doe zeg maar voel ik t niet. En ik kan het ook uitspreiden en dan is de knobbel weg. Dan kan t toch bijna niks zijn?? Bleh, ik wilde wachten tot komende week en nu wil ik liefst morgen al naar de dokter maar dat kan niet. Iemand een idee?? Fijne zondag!!
Iedereen een beetje een goed weekend?? Willen jullie eens meedenken? Mijn man heeft geen idee namelijk. Ik voel mijn knobbel alleen maar als ik zit en dan mijn elle boog leunend op de tafel. Als ik normaal onderzoek doe zeg maar voel ik t niet. En ik kan het ook uitspreiden en dan is de knobbel weg. Dan kan t toch bijna niks zijn?? Bleh, ik wilde wachten tot komende week en nu wil ik liefst morgen al naar de dokter maar dat kan niet. Iemand een idee?? Fijne zondag!!
zondag 1 februari 2015 om 10:00
Klinkt niet als iets waar je ongerust over zou moeten zijn. Een tumor zou je niet kunnen uitspreiden, dus dit is gewoon een klier, vermoed ik. Maar ja, het is je hypochondrie, dus over een paar dagen heb je weer wat anders of lijkt dit toch weer erger. Zelfs als je naar de huisarts gaat komt er snel wel weer wat anders. Dat moet je dus oplossen.
zondag 1 februari 2015 om 10:01
Hallo allemaal,
Ik heb dit topic de afgelopen dagen gevolgd omdat jullie verhalen voor mij zó herkenbaar zijn. Ik ben hypochondrisch en volg daarvoor sinds een aantal weken cognitieve gedragstherapie.
Sunshine, ik herken je dwang om te controleren. En maar voelen, voelen voelen.... Het helpt echt niet. Denk eens goed na hoe een arts voelt. Die laat je of liggen of staan en gaat dan met de vlakke hand over je borst heen. Op deze manier is voor hem/haar goed te voelen of er iets zit wat er niet hoort. Mijn psychosomatisch fysiotherapeut legde aan mij uit waarom dat op deze manier gebeurt, namelijk omdat een tumor kan wegschieten als je er hard op druk en deze dan dus niet te voelen is.
Als ik zo lees wat jij allemaal moet doen om het te voelen, lijkt het mij dus onlogisch dat er iets aan de hand is. Hopelijk ben je hiermee iets gerust gesteld. Al weet ik ook dat je deze geruststelling zelf weer moet weten te vinden.
Ik ben er nog lang niet maar merk wel dat het voelen en googelen het voor mij alleen maar erger maakt. Hiermee voedt je je eigen angsten. Maar oh wat is het zwaar en lastig!
Ik heb dit topic de afgelopen dagen gevolgd omdat jullie verhalen voor mij zó herkenbaar zijn. Ik ben hypochondrisch en volg daarvoor sinds een aantal weken cognitieve gedragstherapie.
Sunshine, ik herken je dwang om te controleren. En maar voelen, voelen voelen.... Het helpt echt niet. Denk eens goed na hoe een arts voelt. Die laat je of liggen of staan en gaat dan met de vlakke hand over je borst heen. Op deze manier is voor hem/haar goed te voelen of er iets zit wat er niet hoort. Mijn psychosomatisch fysiotherapeut legde aan mij uit waarom dat op deze manier gebeurt, namelijk omdat een tumor kan wegschieten als je er hard op druk en deze dan dus niet te voelen is.
Als ik zo lees wat jij allemaal moet doen om het te voelen, lijkt het mij dus onlogisch dat er iets aan de hand is. Hopelijk ben je hiermee iets gerust gesteld. Al weet ik ook dat je deze geruststelling zelf weer moet weten te vinden.
Ik ben er nog lang niet maar merk wel dat het voelen en googelen het voor mij alleen maar erger maakt. Hiermee voedt je je eigen angsten. Maar oh wat is het zwaar en lastig!
zondag 1 februari 2015 om 10:07
Vanuit ons ziekenhuis wordt zelfonderzoek door voelen vooral aangeraden bij dames na de menopauze. Dan is het borstklierweefsel niet meer zo veranderlijk door de invloed van hormonen, neemt het vetweefsel af in de borsten en kun je knobbels dus duidelijk voelen. Vóór de menopauze stimuleren wij vooral visueel onderzoek, dus goed kijken naar je borsten naar deuken, bobbels, kleurverschillen.
Vaak knijpen in de borsten om te controleren op knobbels stimuleert ook het klierweefsel waardoor de trossen dikker worden. Door te veel zelfonderzoek door voelen stimuleer je juist verdikkingen. Je onderzoek werkt dus averechts.
Vaak knijpen in de borsten om te controleren op knobbels stimuleert ook het klierweefsel waardoor de trossen dikker worden. Door te veel zelfonderzoek door voelen stimuleer je juist verdikkingen. Je onderzoek werkt dus averechts.
zondag 1 februari 2015 om 10:14
Het lijkt me vooral erg vermoeiend voor jullie. Je weet verstandelijk dat de kans dat het écht wat is klein is, en dan toch steeds met die angst leven omdat je je gevoel niet onder controle hebt. Dan kan ik wel lekker rationeel vertellen dat je zelf die knobbels veroorzaakt door het gevoel en geknijp, maar dat helpt natuurlijk helemaal niets. Zou willen dat ik iets kon zeggen dat jullie van die gedachten af zou houden.
Ergens herken ik de hypochondrie wel. Heb in het verleden kanker gehad, en vooral het eerste jaar erg vaak gehad bij het minste geringste pijntje, 'het zal toch niet?' Hoofdpijn->hersentumor, zere rib->botmetastase. Nu kan ik het beter van me afzetten, als het niet overgaat binnen een afzienbare tijd, dan pas aan de bel trekken. Is gelukkig tot nu toe niet nodig geweest, alle pijntjes verdwenen vanzelf. Maar het is vermoeiend, en je voelt je ergens ook zo stom, dat je met die angst rondloopt waarvan je wéét dat het niet rationeel is, en toch zit het er.
Sterkte, ik hoop voor jullie dat de therapie hulp biedt om er in ieder geval mee om te gaan en liefst om er van af te komen!
Ergens herken ik de hypochondrie wel. Heb in het verleden kanker gehad, en vooral het eerste jaar erg vaak gehad bij het minste geringste pijntje, 'het zal toch niet?' Hoofdpijn->hersentumor, zere rib->botmetastase. Nu kan ik het beter van me afzetten, als het niet overgaat binnen een afzienbare tijd, dan pas aan de bel trekken. Is gelukkig tot nu toe niet nodig geweest, alle pijntjes verdwenen vanzelf. Maar het is vermoeiend, en je voelt je ergens ook zo stom, dat je met die angst rondloopt waarvan je wéét dat het niet rationeel is, en toch zit het er.
Sterkte, ik hoop voor jullie dat de therapie hulp biedt om er in ieder geval mee om te gaan en liefst om er van af te komen!
zondag 1 februari 2015 om 10:30
Bedankt voor je relativerende reactie OlympeMaxime. Ik denk dat je hier veel van ons mee helpt.
Heftig dat je kanker hebt gehad en heel begrijpelijk dat je je overal druk om maakte. Hopelijk hoef je het nooit meer mee te maken. Wat je schrijft over hoofdpijn en zere rib is voor ook herkenbaar. Het springt van de ene plek naar de andere plek en telkens is daar die angst die zegt "stel je voor dat het nou toch wel echt iets is". Inmiddels weet ik ook wat je zelf aan spanning kan inbouwen en wat dat met je klachten doet. Zover ben ik al, nu het vertrouwen in mijn lichaam nog zien terug te krijgen en niet bij elke nieuwe klacht weer in paniek schieten.
Heftig dat je kanker hebt gehad en heel begrijpelijk dat je je overal druk om maakte. Hopelijk hoef je het nooit meer mee te maken. Wat je schrijft over hoofdpijn en zere rib is voor ook herkenbaar. Het springt van de ene plek naar de andere plek en telkens is daar die angst die zegt "stel je voor dat het nou toch wel echt iets is". Inmiddels weet ik ook wat je zelf aan spanning kan inbouwen en wat dat met je klachten doet. Zover ben ik al, nu het vertrouwen in mijn lichaam nog zien terug te krijgen en niet bij elke nieuwe klacht weer in paniek schieten.
zondag 1 februari 2015 om 18:22
Hoi girls!
Sunshine: don't worry... Als je zoveel moeite moet doen om het te voelen, je kan het spreiden en je periode komt eraan (als het goed is... Of zit ik ernaast?) ik zou me niet te druk maken.
Adem in, adem uit, zoek afleiding en probeer het los te laten jup, i know... Makkelijk gezegd. Gewoon proberen, lukt je best!
Woedie: weet wat het is om je beste vriendinnetje kwijt te raken aan die rotziekte (niet aan borstkanker overigens)...
OlympeMaxime: heftig zeg dat je kanker bent gehad... Wat fijn dat je die gedachten ook hebt kunnen uitschakelen. Idd heel erg vermoeiend om constant zo'n focus op je lichaam te hebben. Jammer dat ze er niet gewoon een pilletje voor hebben wat ervoor zorgt dat dat ineens verdwijnt...
Jerami: ook ik herken die gedachten hoor... Heb al sinds eind november last van mijn rechterarm, borst, borstkas. Mammografie gehad, niks afwijkends gezien maar blijf pijn/last houden. Tussenribspieren die overbelast zijn zeggen de fysio en huisarts. Plausibele verklaring uiteraard maar het ene moment makkelijker te accepteren dan de andere keer. Ik hoop dat de therapie voor je werkt! Ben benieuwd
Kattie: ik heb er idd best veel last van...
Voorheen was de bevestiging van een arts voldoende om het rot gevoel weg te nemen bij me maar dat is inmiddels niet (altijd) meer zo. Gelukkig kan ik daar open over praten met mijn huisarts... Ze probeert me alles zo duidelijk mogelijk uit te leggen en dat werkt goed. Verder gaan met therapie is de enige optie... Dus dat doen we maar gewoon
Oh en dan nog even over de AD Sunshine... Bijwerkingen verschillen per persoon, de een heeft er geen last van de ander meer. Daarnaast is het uiteraard afhankelijk van de dosering en de soort AD. Bijwerkingen bij mij waren vooral vlagen van misselijkheid, hangerig en lui zijn. Dat is allemaal tijdelijk, voel me nu al stukken beter.
Mammografie vond ik niet prettig maar pijn is iets anders. Je voelt het even maar niet meer dan dat. Zo heb ik het ervaren, denk dat iedereen dat anders voelt...
Geniet nog even van de avond!
Liefs!!
Sunshine: don't worry... Als je zoveel moeite moet doen om het te voelen, je kan het spreiden en je periode komt eraan (als het goed is... Of zit ik ernaast?) ik zou me niet te druk maken.
Adem in, adem uit, zoek afleiding en probeer het los te laten jup, i know... Makkelijk gezegd. Gewoon proberen, lukt je best!
Woedie: weet wat het is om je beste vriendinnetje kwijt te raken aan die rotziekte (niet aan borstkanker overigens)...
OlympeMaxime: heftig zeg dat je kanker bent gehad... Wat fijn dat je die gedachten ook hebt kunnen uitschakelen. Idd heel erg vermoeiend om constant zo'n focus op je lichaam te hebben. Jammer dat ze er niet gewoon een pilletje voor hebben wat ervoor zorgt dat dat ineens verdwijnt...
Jerami: ook ik herken die gedachten hoor... Heb al sinds eind november last van mijn rechterarm, borst, borstkas. Mammografie gehad, niks afwijkends gezien maar blijf pijn/last houden. Tussenribspieren die overbelast zijn zeggen de fysio en huisarts. Plausibele verklaring uiteraard maar het ene moment makkelijker te accepteren dan de andere keer. Ik hoop dat de therapie voor je werkt! Ben benieuwd
Kattie: ik heb er idd best veel last van...
Voorheen was de bevestiging van een arts voldoende om het rot gevoel weg te nemen bij me maar dat is inmiddels niet (altijd) meer zo. Gelukkig kan ik daar open over praten met mijn huisarts... Ze probeert me alles zo duidelijk mogelijk uit te leggen en dat werkt goed. Verder gaan met therapie is de enige optie... Dus dat doen we maar gewoon
Oh en dan nog even over de AD Sunshine... Bijwerkingen verschillen per persoon, de een heeft er geen last van de ander meer. Daarnaast is het uiteraard afhankelijk van de dosering en de soort AD. Bijwerkingen bij mij waren vooral vlagen van misselijkheid, hangerig en lui zijn. Dat is allemaal tijdelijk, voel me nu al stukken beter.
Mammografie vond ik niet prettig maar pijn is iets anders. Je voelt het even maar niet meer dan dat. Zo heb ik het ervaren, denk dat iedereen dat anders voelt...
Geniet nog even van de avond!
Liefs!!
zondag 1 februari 2015 om 21:29
quote:OlympeMaxime schreef op 01 februari 2015 @ 10:14:
Het lijkt me vooral erg vermoeiend voor jullie. Je weet verstandelijk dat de kans dat het écht wat is klein is, en dan toch steeds met die angst leven omdat je je gevoel niet onder controle hebt. Dan kan ik wel lekker rationeel vertellen dat je zelf die knobbels veroorzaakt door het gevoel en geknijp, maar dat helpt natuurlijk helemaal niets.
Nou, daar help je mij wel mee hoor! Dit soort relativeringen kunnen mij echt gerust stellen. Ik moet ook echt in mijn borst knijpen om deze knobbel te voelen. Als ik plat voel, voel ik eigenlijk helemaal niets.
Heftig dat jij kanker hebt gehad, ik hoop dat het nu goed met je gaat!
Het lijkt me vooral erg vermoeiend voor jullie. Je weet verstandelijk dat de kans dat het écht wat is klein is, en dan toch steeds met die angst leven omdat je je gevoel niet onder controle hebt. Dan kan ik wel lekker rationeel vertellen dat je zelf die knobbels veroorzaakt door het gevoel en geknijp, maar dat helpt natuurlijk helemaal niets.
Nou, daar help je mij wel mee hoor! Dit soort relativeringen kunnen mij echt gerust stellen. Ik moet ook echt in mijn borst knijpen om deze knobbel te voelen. Als ik plat voel, voel ik eigenlijk helemaal niets.
Heftig dat jij kanker hebt gehad, ik hoop dat het nu goed met je gaat!
zondag 1 februari 2015 om 21:51
Jerami, ook jouw uitleg helpt mij zeker! Alleen snap ik het 'wegschieten' van een tumor niet helemaal, ik dacht juist dat een tumor vaak vast zit aan omliggend weefsel (huid etc).
Merk jij al dat de therapie je helpt?
Sunshine, weer zo herkenbaar, dat je ineens weer in de paniek schiet en het liefst meteen naar een dokter wil rennen. Goed dat je dan je vraag hier stelt. Aan mij heb je wat dat betreft niet veel, want ik weet dus niet goed hoe het moet voelen. Maar ik heb wel weer heel veel aan jou, want jouw knobbel lijkt misschien wel enigszins op de mijne (die van mij is ook niet voelbaar bij 'normaal' borstonderzoek, als ik dat goed ten minste, ook daar twijfel ik aan). Dus de antwoorden die op jouw vragen worden gegeven stellen mij nu gerust.
Ik ben je echt heel dankbaar voor dit topic, weet je dat. Het helpt mij enorm!
Mijn weekend was goed, ik werd genoeg in beslag genomen door andere zaken en heb weinig aan mijn knobbel gedacht. Wel gevoeld af en toe, maar niet gegoogeld en geen paniek. Maar goed, dat kan zomaar weer omslaan helaas.
Soms denk ik, ik ben er echt klaar mee, ik ga gewoon nergens meer op letten en dan moet de tijd maar uitwijzen of iets wel of niet kwaadaardig is. Ik heb gewoon echt geen zin om mijn hele leven bang te zijn voor kanker en artsen te bezoeken voor niets.
Nou, ik heb weer even van me afgeschreven. Fijne avond allemaal!
Merk jij al dat de therapie je helpt?
Sunshine, weer zo herkenbaar, dat je ineens weer in de paniek schiet en het liefst meteen naar een dokter wil rennen. Goed dat je dan je vraag hier stelt. Aan mij heb je wat dat betreft niet veel, want ik weet dus niet goed hoe het moet voelen. Maar ik heb wel weer heel veel aan jou, want jouw knobbel lijkt misschien wel enigszins op de mijne (die van mij is ook niet voelbaar bij 'normaal' borstonderzoek, als ik dat goed ten minste, ook daar twijfel ik aan). Dus de antwoorden die op jouw vragen worden gegeven stellen mij nu gerust.
Ik ben je echt heel dankbaar voor dit topic, weet je dat. Het helpt mij enorm!
Mijn weekend was goed, ik werd genoeg in beslag genomen door andere zaken en heb weinig aan mijn knobbel gedacht. Wel gevoeld af en toe, maar niet gegoogeld en geen paniek. Maar goed, dat kan zomaar weer omslaan helaas.
Soms denk ik, ik ben er echt klaar mee, ik ga gewoon nergens meer op letten en dan moet de tijd maar uitwijzen of iets wel of niet kwaadaardig is. Ik heb gewoon echt geen zin om mijn hele leven bang te zijn voor kanker en artsen te bezoeken voor niets.
Nou, ik heb weer even van me afgeschreven. Fijne avond allemaal!
