Gezondheid
alle pijlers
ik heb fibromyalgie!
maandag 22 februari 2010 om 18:06
Sorry dames, maar vanwege het nieuwe knopjes-beleid waarmee een heel topic op allerlei netwerksites kan worden gezet en mijn recentelijk gebleken herkenbaarheid, ga ik al mijn berichten uit dit topic verwijderen waar mogelijk. Jammer genoeg kan ik dat met evt. gequote berichten niet doen, dus mocht je mij ergens gequote hebben, zou ik het fijn vinden als jullie die quotes ook willen verwijderen.
Deze actie betekent dus helaas ook dat de openingspost verdwijnt. Het spijt me, maar als VIVA deze nieuwe knopjes inderdaad laat staan, post ik hier echt niet meer....
Deze actie betekent dus helaas ook dat de openingspost verdwijnt. Het spijt me, maar als VIVA deze nieuwe knopjes inderdaad laat staan, post ik hier echt niet meer....
Een mening is als een erectie. Je hebt er zo een, maar dan moet je hem nog staande zien te houden. Anders wordt het al snel slap gelul...
woensdag 21 april 2010 om 21:31
Hallo allemaal,
ongeveer een tweetal jaar geleden heeft mijn huisarts me voor de eerste keer gesproken over de mogelijkheid dat ik fibromyalgie had. Hij is echter al oud en loopt tegen zijn pensioen, en hij enige wat hij zegt is: hoogstwaarschijnlijk heb je het, maar ik ga je niet verder sturen, want je hebt er toch niets aan om te weten of je het hebt of niet, want ze kunnen er niets aan doen.
Ik heb de laatste twee weken erg veel last van gevoelloze handen, en zocht eens op internet waar dat mee te maken kon hebben, en toen belandde ik op dit forum...alles wat jullie schrijven is zo ontzettend confronterend, ik moest er zo hard van huilen, alles moest er ineens uit....
Ik weet me met mezelf echt geen raad. Ik ben 26 en voel me een oude vrouw. zelfs typen kost vandaag teveel moeite, maar ik wil zo graag mijn verhaal doen, en iemand vinden die me kan zeggen welke stappen ik moet ondernemen. Hoor ik niet te weten wat er precies met me scheelt en welke stappen ik kan ondernemen of welke mogelijkheden ik heb om me soms wat beter te voelen? Of is mijn leven gedaan?
Ik ben zo moe en kan zo weinig. In mijn omgeving is er niemand die me begrijpt, mijn man moet zoveel taken van me overnemen, men denkt dat ik depressief ben, maar volgens mij is dat helemaal niet het probleem! Ik voel me mentaal goed, maar mijn lichaam werkt me tegen...
Meer krijg ik niet getypt vandaag, hoop op wat reactie, want op dit moment zie ik het echt niet meer zitten.
Veel liefs en sterkte allemaal
K
ongeveer een tweetal jaar geleden heeft mijn huisarts me voor de eerste keer gesproken over de mogelijkheid dat ik fibromyalgie had. Hij is echter al oud en loopt tegen zijn pensioen, en hij enige wat hij zegt is: hoogstwaarschijnlijk heb je het, maar ik ga je niet verder sturen, want je hebt er toch niets aan om te weten of je het hebt of niet, want ze kunnen er niets aan doen.
Ik heb de laatste twee weken erg veel last van gevoelloze handen, en zocht eens op internet waar dat mee te maken kon hebben, en toen belandde ik op dit forum...alles wat jullie schrijven is zo ontzettend confronterend, ik moest er zo hard van huilen, alles moest er ineens uit....
Ik weet me met mezelf echt geen raad. Ik ben 26 en voel me een oude vrouw. zelfs typen kost vandaag teveel moeite, maar ik wil zo graag mijn verhaal doen, en iemand vinden die me kan zeggen welke stappen ik moet ondernemen. Hoor ik niet te weten wat er precies met me scheelt en welke stappen ik kan ondernemen of welke mogelijkheden ik heb om me soms wat beter te voelen? Of is mijn leven gedaan?
Ik ben zo moe en kan zo weinig. In mijn omgeving is er niemand die me begrijpt, mijn man moet zoveel taken van me overnemen, men denkt dat ik depressief ben, maar volgens mij is dat helemaal niet het probleem! Ik voel me mentaal goed, maar mijn lichaam werkt me tegen...
Meer krijg ik niet getypt vandaag, hoop op wat reactie, want op dit moment zie ik het echt niet meer zitten.
Veel liefs en sterkte allemaal
K
donderdag 22 april 2010 om 10:58
Hoi Kisske
Je huisarts heeft in zoverre gelijk, dat men niet weet waar FM vandaan komt en duszodoende ook niet weet wat eraan te doen, maar..... (en een groot MAARR) wanneer je weet dat je het hebt, kun je je leven er veel beter op aanpassen!
Met FM is prima te leven, maar je moet rustpauzes inbouwen. Wanneer je niet weet wat je hebt, ben je mogelijk iemand die doorgaat en doorgaat, tot het echt niet meer kan. Wanneer je weet dat je FM hebt, ga je niet achter de azalea's zitten, maar je rent ook niet ongecontroleerd door. (in theorie dan ) Je gaat proberen hier een balans in te vinden. Er zijn diverse specialisten, die je daarmee kunnen helpen. In elk geval kun je tegen anderen zeggen dat je daadwerkelijk een aandoening hebt, waardoor je niet alles (meer) kunt. Ikzelf noem het reuma, omdat dat een bekende ziekte is, waarvoor mensen ontzag hebben. FM moet je vaak nog weer uitleggen of heeft een "het is geen echte ziekte, zal wel tussen de oren zitten"- aspect.
Ik ben bij de reumatoloog gekomen, doordat ik er bij m'n huisarts op gestaan heb doorverwezen te worden. Ik ging eerst naar de .. eh.. knieëndokter, die me na een röntgen en mri doorstuurde naar reumatoloog. Dit lijkt me voor jou een eerste stap.
Sterkte en succes!
Je huisarts heeft in zoverre gelijk, dat men niet weet waar FM vandaan komt en duszodoende ook niet weet wat eraan te doen, maar..... (en een groot MAARR) wanneer je weet dat je het hebt, kun je je leven er veel beter op aanpassen!
Met FM is prima te leven, maar je moet rustpauzes inbouwen. Wanneer je niet weet wat je hebt, ben je mogelijk iemand die doorgaat en doorgaat, tot het echt niet meer kan. Wanneer je weet dat je FM hebt, ga je niet achter de azalea's zitten, maar je rent ook niet ongecontroleerd door. (in theorie dan ) Je gaat proberen hier een balans in te vinden. Er zijn diverse specialisten, die je daarmee kunnen helpen. In elk geval kun je tegen anderen zeggen dat je daadwerkelijk een aandoening hebt, waardoor je niet alles (meer) kunt. Ikzelf noem het reuma, omdat dat een bekende ziekte is, waarvoor mensen ontzag hebben. FM moet je vaak nog weer uitleggen of heeft een "het is geen echte ziekte, zal wel tussen de oren zitten"- aspect.
Ik ben bij de reumatoloog gekomen, doordat ik er bij m'n huisarts op gestaan heb doorverwezen te worden. Ik ging eerst naar de .. eh.. knieëndokter, die me na een röntgen en mri doorstuurde naar reumatoloog. Dit lijkt me voor jou een eerste stap.
Sterkte en succes!
Later is nu
donderdag 22 april 2010 om 18:20
Hallo Ayla en Dreamer,
bedankt voor jullie reacties, het heeft me toch wat rustiger gemaakt, heb ook al veel gelezen op het forum. Mijn (kersverse) man heeft het er allemaal heel moeilijk mee en wil vooral oplossingen zoeken, en daar word ik zo moe van...
Soms voel ik me dat Plopfiguurtje: ik word daar zo moe van...
Ach, ik heb gewoon enkele slechte dagen, over een paar dagen zal het weer heel wat beter gaan, hoop ik. Ik ben namelijk zelfstandige, ben vertaler en juweelontwerpster, voor beide heb ik natuurlijk volop handen en vingers nodig, en als die zo "dood" aanvoelen, dan duurt het allemaal net wat langer...
Als het begin volgende week nog zo erg is met mijn vingers, dan moet ik toch terug naar de huisarts, en dan ga ik proberen een doorverwijzing te krijgen. als hij me niet wil doorverwijzen, dan ga ik ergens anders eens een tweede mening vragen.
Mijn ervaring is inderdaad dat mensen denken dat het 'tussen je oren zit", en dat vind ik heel moeilijk om mee om te gaan...Mijn eigen gezin en familie hebben al zoveel meegemaakt ( mijn papa is heel plots gestorven, zo'n 8 jaar geleden) en ik kan dus van mijn mama of zus geen steun verwachten, zij hebben het al moeilijk genoeg om zelf een beetje redelijk te kunnen leven...
als ik nalees wat ik schrijf, dan klinkt het allemaal superpessimistisch, en dat is heel jammer, want dat ben ik eigenlijk niet! Ik moet gewoon zo vaak zwijgen over mijn eigen problemen, dat het er nu allemaal in één keer uitmoet precies, sorry!!
Ik zal misschien nog eens iets leukers schrijven morgen als ik me wat beter voel, als ik dan nog op het forum durf te komen na al mijn pessimisme
Knuffel aan iedereen! xxx
bedankt voor jullie reacties, het heeft me toch wat rustiger gemaakt, heb ook al veel gelezen op het forum. Mijn (kersverse) man heeft het er allemaal heel moeilijk mee en wil vooral oplossingen zoeken, en daar word ik zo moe van...
Soms voel ik me dat Plopfiguurtje: ik word daar zo moe van...
Ach, ik heb gewoon enkele slechte dagen, over een paar dagen zal het weer heel wat beter gaan, hoop ik. Ik ben namelijk zelfstandige, ben vertaler en juweelontwerpster, voor beide heb ik natuurlijk volop handen en vingers nodig, en als die zo "dood" aanvoelen, dan duurt het allemaal net wat langer...Als het begin volgende week nog zo erg is met mijn vingers, dan moet ik toch terug naar de huisarts, en dan ga ik proberen een doorverwijzing te krijgen. als hij me niet wil doorverwijzen, dan ga ik ergens anders eens een tweede mening vragen.
Mijn ervaring is inderdaad dat mensen denken dat het 'tussen je oren zit", en dat vind ik heel moeilijk om mee om te gaan...Mijn eigen gezin en familie hebben al zoveel meegemaakt ( mijn papa is heel plots gestorven, zo'n 8 jaar geleden) en ik kan dus van mijn mama of zus geen steun verwachten, zij hebben het al moeilijk genoeg om zelf een beetje redelijk te kunnen leven...
als ik nalees wat ik schrijf, dan klinkt het allemaal superpessimistisch, en dat is heel jammer, want dat ben ik eigenlijk niet! Ik moet gewoon zo vaak zwijgen over mijn eigen problemen, dat het er nu allemaal in één keer uitmoet precies, sorry!!
Ik zal misschien nog eens iets leukers schrijven morgen als ik me wat beter voel, als ik dan nog op het forum durf te komen na al mijn pessimisme
Knuffel aan iedereen! xxx
donderdag 22 april 2010 om 21:43
OPlossingen zoeken
Mijn man kwam ook al aan met "en als je nou eens dit" of "en als je nou eens dat..." heel lief en ook heel man eigen, maar ik raak een beetje uit gedokterd in de para-medische wereld. Als ik nou eens gewoon leer ermee om te gaan
En dat is een kwestie van vallen en opstaan. Ik kan er vooral goed mee omgaan op de goede dagen
En die pijn, het is ook zo ráár.. wekenlang heb ik last van m'n knieën.. ik ga een dagje Keukenhof bezoeken, niet het beste medicijn, gaat het met de knieën ineens beter! Maar.. niet te vroeg gejuicht.. schouder en pols doen weer zeer
EN dan zou ik wel eens een een weekje/maandje/j... vrij willen hebben, om er in m 'n eigen tempo mee om te leren gaan, zonder vanalles te moeten. Maarja, dan leer je ermee omgaan op lager tempo en uiteindelijk moet je toch weer aan 't werk. Uiteindelijk moet je weer vanalles.
Verder zou ik niet gaan invullen voor je moeder en zus. Ik zou het nooit erg vinden als m'n zus even bij mij kwam om te klagen/zeuren. Hoe lief en goed je vriend man ook is, soms wil je gewoon even met een vrouw/vriendin praten. Die gaan er anders mee om. Het zou jammer zijn als jullie door het plotselinge overlijden van je vader van elkaar zouden verwijderen, toch? Doen jullie wel weer eens wat leuks samen? Uiteindelijk moeten zij het toch weten, want op een gegeven moment moet je mensen vragen rekening met je te houden.
Veel sterkte
Mijn man kwam ook al aan met "en als je nou eens dit" of "en als je nou eens dat..." heel lief en ook heel man eigen, maar ik raak een beetje uit gedokterd in de para-medische wereld. Als ik nou eens gewoon leer ermee om te gaan
En dat is een kwestie van vallen en opstaan. Ik kan er vooral goed mee omgaan op de goede dagen
En die pijn, het is ook zo ráár.. wekenlang heb ik last van m'n knieën.. ik ga een dagje Keukenhof bezoeken, niet het beste medicijn, gaat het met de knieën ineens beter! Maar.. niet te vroeg gejuicht.. schouder en pols doen weer zeer
EN dan zou ik wel eens een een weekje/maandje/j... vrij willen hebben, om er in m 'n eigen tempo mee om te leren gaan, zonder vanalles te moeten. Maarja, dan leer je ermee omgaan op lager tempo en uiteindelijk moet je toch weer aan 't werk. Uiteindelijk moet je weer vanalles.
Verder zou ik niet gaan invullen voor je moeder en zus. Ik zou het nooit erg vinden als m'n zus even bij mij kwam om te klagen/zeuren. Hoe lief en goed je vriend man ook is, soms wil je gewoon even met een vrouw/vriendin praten. Die gaan er anders mee om. Het zou jammer zijn als jullie door het plotselinge overlijden van je vader van elkaar zouden verwijderen, toch? Doen jullie wel weer eens wat leuks samen? Uiteindelijk moeten zij het toch weten, want op een gegeven moment moet je mensen vragen rekening met je te houden.
Veel sterkte
Later is nu
zaterdag 24 april 2010 om 10:56
Ik pak zéker een paar uurtjes in de tuin! Krijg dan wel weer kriebels om er vanalles in te doen en morgen (weer) drukke dag op pad, dus moet ik mij beheersen..
Overigens Duet, op de dag dat jij je in het zweet werkt om te verhuizen, zit ik in de sauna Gemeen he
Oooh, daar heb ik zo'n zin in! De afgelopen jaren ging ik vaak een paar keer per winter, maar door allerlei omstandigheden (sport dochter, bijvoorbeeld) is het er niet van gekomen. En nu gaan de kinderen (en hond) met de vakantie naar m'n ouders, dus ga ik lekker met m'n man.
Overigens Duet, op de dag dat jij je in het zweet werkt om te verhuizen, zit ik in de sauna Gemeen he
Oooh, daar heb ik zo'n zin in! De afgelopen jaren ging ik vaak een paar keer per winter, maar door allerlei omstandigheden (sport dochter, bijvoorbeeld) is het er niet van gekomen. En nu gaan de kinderen (en hond) met de vakantie naar m'n ouders, dus ga ik lekker met m'n man.
Later is nu
zondag 25 april 2010 om 20:02
Bedankt voor jouw verhaal Vos En zo waar!
Ik merkte trouwens in het jaar dat ik begon met 's winters regelmatig naar de sauna te gaan, dat het met mij beter ging. Toen wist ik nog niet dat ik FM had. Maar gewoon 1x per 6 weken "gedwongen" een dag totaal niets doen (liefst met een massage) is echt heerlijk! En opwarmen natuurlijk.
Vandaag ook heerlijk opgewarmd. In Dld fossielen gezocht. M"n zus doet dit vaker en de kinderen wilden wel eens mee. Ik heb erbij gezeten in een stoeltje, tijdschrift erbij, eten en drinken ernaast. Het leek wel vakantie Op het laatst ook nog 'gehakt', want dat was toch wel leuk.
Ik merkte trouwens in het jaar dat ik begon met 's winters regelmatig naar de sauna te gaan, dat het met mij beter ging. Toen wist ik nog niet dat ik FM had. Maar gewoon 1x per 6 weken "gedwongen" een dag totaal niets doen (liefst met een massage) is echt heerlijk! En opwarmen natuurlijk.
Vandaag ook heerlijk opgewarmd. In Dld fossielen gezocht. M"n zus doet dit vaker en de kinderen wilden wel eens mee. Ik heb erbij gezeten in een stoeltje, tijdschrift erbij, eten en drinken ernaast. Het leek wel vakantie Op het laatst ook nog 'gehakt', want dat was toch wel leuk.
Later is nu
maandag 26 april 2010 om 11:05
Kun jij normaal gemasseerd worden dan Dreamer? Dat kan ik helaas echt niet. Ook al zeg ik dat ik FM heb en word ik uiterst zacht gemasseerd. Mijn spieren reageren daar meteen heel sterk op en ik voel me ontzettend beroerd dan en overal pijn. Zelfs bij de fysio lig ik de eerste 6x kotsend over de wc van de pijn, voordat ik het zachtste niveau van massage aankan.
maandag 26 april 2010 om 12:24
Ik vind massages heerlijk! En ja, ik kan er goed tegen. Heb alleen vorig jaar gehad dat ik vreselijke pijn in de onderrug kreeg van op m'n buik of rug liggen. Dat is dan na de massage niet zo fijn. Van de week leek het minder erg te zijn.
Ik ga trouwens voor de hotstone-massage.. heb ik 1x (te) kort gehad.. die warme stenen op m'n ruggegraat, heerlijk! (maar doen ze neit bij korte massage)
Ik ga trouwens voor de hotstone-massage.. heb ik 1x (te) kort gehad.. die warme stenen op m'n ruggegraat, heerlijk! (maar doen ze neit bij korte massage)
Later is nu
woensdag 28 april 2010 om 09:35
Ik ben jaloers op je. Vind massages namelijk heerlijk, alleen de naweeën niet. Hotstone massage heb ik nooit geprobeerd, maar ik weet dat die juist worden aanbevolen voor FM-patiënten. Ik durf t inmiddels alleen niet meer aan. Voel me vaak genoeg al slecht zónder dat ik dat zelf veroorzaak
Zo, ik word weer langzaam de oude. Die crematie vorige week hakte er lichamelijk (en uiteraard ook geestelijk) behoorlijk in. De volgende dag had ik een feest dat tot 4.00 uur doorging. Dat is jaren geleden dat ik het zo laat heb gemaakt, maar ik heb mijn energie goed verdeeld. Veel gezeten en alleen tijdens het concert gestaan en de volgende dag was ik wel moe, maar had niet enorm veel last van de FM. Fijn!
Zo, ik word weer langzaam de oude. Die crematie vorige week hakte er lichamelijk (en uiteraard ook geestelijk) behoorlijk in. De volgende dag had ik een feest dat tot 4.00 uur doorging. Dat is jaren geleden dat ik het zo laat heb gemaakt, maar ik heb mijn energie goed verdeeld. Veel gezeten en alleen tijdens het concert gestaan en de volgende dag was ik wel moe, maar had niet enorm veel last van de FM. Fijn!
donderdag 29 april 2010 om 15:43
Ik ben ook heel blij dat ik wel tegen massage kan! Moet er niet aan denken dat dat niet meer zou kunnen zeg.. pfoei.
Ik ben nog aan 't dubben. Heb een tijdje de kinderen niet, deze vakantie en Elvis gaat zaterdagavond naar feestje van vriend. In eerste instantie was er niet aan mij gedacht, want vriend van hem, oppas regelen enzo, maar nu zijn de kinderen er dus neit en zou ik zo aan kunnen schuiven. In feite. Maar ik vind avondje rustig alleen thuis misschien ook wel lekker. Nu vraag ik me dus af of ik het mezelf niet moet gunnen, lekker avondje weg.. of ik het wel leuk zou vinden, want waarschijnlijk ken ik niemand en ..dus.. ja.. dat. Nouja, ik heb nog 2 dagen
Ik heb dus geen vakantie maar de kinderen weg en daar komt zoveel rust achter weg! Geen geren en gevlieg naar de sport na het werk, geen wás van de sport, geen 'ohjee, het is al bijna weer zo laat'- stress.. Het voelt al een beetje als vakantie
Ik ben nog aan 't dubben. Heb een tijdje de kinderen niet, deze vakantie en Elvis gaat zaterdagavond naar feestje van vriend. In eerste instantie was er niet aan mij gedacht, want vriend van hem, oppas regelen enzo, maar nu zijn de kinderen er dus neit en zou ik zo aan kunnen schuiven. In feite. Maar ik vind avondje rustig alleen thuis misschien ook wel lekker. Nu vraag ik me dus af of ik het mezelf niet moet gunnen, lekker avondje weg.. of ik het wel leuk zou vinden, want waarschijnlijk ken ik niemand en ..dus.. ja.. dat. Nouja, ik heb nog 2 dagen
Ik heb dus geen vakantie maar de kinderen weg en daar komt zoveel rust achter weg! Geen geren en gevlieg naar de sport na het werk, geen wás van de sport, geen 'ohjee, het is al bijna weer zo laat'- stress.. Het voelt al een beetje als vakantie
Later is nu
dinsdag 4 mei 2010 om 11:49
Zo dames... wat een stilte hier. Goed teken?
Heb ik me opgegeven voor de hotstone massage, de lange, zodat er ook stenen op m'n rug gelegd worden... is er een hele waslijst waarbij je die massage niet mag! Onder andere eczeem. Aangeraden werd om even langs de dokter te gaan, maar dat lukt dus niet meer. Ik ga het gewoon doen, wil het al zo lang. En m'n eczeem smeer ik altijd extra goed weg voor een dagje sauna, omdat dat gewoon ook geen prettige combi is. Probleem was vooral ontstekingen in de huid, die heb ik gelukkig niet.
Verder van 't weekend weer tijdschrift van de patientenvereniging gelezen. Zo raar, als ik dat lees, heb ik totaal niet het gevoel dat het op mij van toepassing is. Wel voor Vos: er staan ook altijd artikelen in van partners van.. Dit keer dus 2 heren, die de drukte van hun vrouwen in de gaten hielden. Omdat ze de neiging hadden door te gaan.
Ik weet niet of ik er tegen zou kunnen, dat mijn man mij gaat vertellen dat ik iets niet moet of kan doen. Brr..
Maar goed, (veel) mensen die stoppen met werken, in rolstoelen terecht komen en dergelijke. Ik herken mezelf er niet in en kan me ook niet voorstellen dat mij dat gaat overkomen. Ik geloof toch eerder (nog steeds) dat met beleid de conditie enzo beter kan worden. Dat ik in elk geval kan blijven fietsen. Dat wil ik gewoon geloven!
Hoewel het me af en toe heerlijk lijkt om (een tijd[je]) niet (meer) te hoeven werken. Alles op m'n eigen tempo doen, M'n eigen dingen kunnen doen, zonder in m'n vrije tijd beperkt te worden, doordat ik moe ben of pijn heb van 't werk.
Maar dan bedenk ik me weer dat ik daarvan alleen maar lui word en waarschijnlijk steeds minder ga doen. Ik weet niet of niet werken wel zo goed voor mij is.
Dus..
en met deze filosofiën en overpeinzingen heb ik het topic weer omhoog gehaald
Heb ik me opgegeven voor de hotstone massage, de lange, zodat er ook stenen op m'n rug gelegd worden... is er een hele waslijst waarbij je die massage niet mag! Onder andere eczeem. Aangeraden werd om even langs de dokter te gaan, maar dat lukt dus niet meer. Ik ga het gewoon doen, wil het al zo lang. En m'n eczeem smeer ik altijd extra goed weg voor een dagje sauna, omdat dat gewoon ook geen prettige combi is. Probleem was vooral ontstekingen in de huid, die heb ik gelukkig niet.
Verder van 't weekend weer tijdschrift van de patientenvereniging gelezen. Zo raar, als ik dat lees, heb ik totaal niet het gevoel dat het op mij van toepassing is. Wel voor Vos: er staan ook altijd artikelen in van partners van.. Dit keer dus 2 heren, die de drukte van hun vrouwen in de gaten hielden. Omdat ze de neiging hadden door te gaan.
Ik weet niet of ik er tegen zou kunnen, dat mijn man mij gaat vertellen dat ik iets niet moet of kan doen. Brr..
Maar goed, (veel) mensen die stoppen met werken, in rolstoelen terecht komen en dergelijke. Ik herken mezelf er niet in en kan me ook niet voorstellen dat mij dat gaat overkomen. Ik geloof toch eerder (nog steeds) dat met beleid de conditie enzo beter kan worden. Dat ik in elk geval kan blijven fietsen. Dat wil ik gewoon geloven!
Hoewel het me af en toe heerlijk lijkt om (een tijd[je]) niet (meer) te hoeven werken. Alles op m'n eigen tempo doen, M'n eigen dingen kunnen doen, zonder in m'n vrije tijd beperkt te worden, doordat ik moe ben of pijn heb van 't werk.
Maar dan bedenk ik me weer dat ik daarvan alleen maar lui word en waarschijnlijk steeds minder ga doen. Ik weet niet of niet werken wel zo goed voor mij is.
Dus..
en met deze filosofiën en overpeinzingen heb ik het topic weer omhoog gehaald
Later is nu
woensdag 5 mei 2010 om 22:34
Lekker, daagjes weg
Hotstone was lekker, ware het niet dat ik last had van hoofdpijn. Voor die tijd al en eigenlijk de hele dag wat. Is hormonaal, maar had van mij niet gehoeven Voel me na dit dagje wel heerlijk ontspannen en... energiek! Maarja, nu moet ik toch eigenlijk wel naar bed.
Op de goede dagen ben ik juist ook bezig met FM. Vooral met de vraag: wat kan ik nu wel en niet doen en hoe voorkom ik weer last. Ik zit nog te denken over een therapie/therapeut/coach. Mindfulness zit ik over te denken, maar anders Psycho Motorische Therapie, die ik jaren terug ook om iets anders (wel wegens pijn in pols) heb gehad. Vooral omdat het toen met die therapeute erg klikte en omdat ik graag zou laten zien hoe goed het nu met me gaat op vlak van zaken, waar ik toen moeite mee had
Duet: lekker verhuisd vandaag? Gelukkig was het wel droog en niet al te warm.
Hotstone was lekker, ware het niet dat ik last had van hoofdpijn. Voor die tijd al en eigenlijk de hele dag wat. Is hormonaal, maar had van mij niet gehoeven Voel me na dit dagje wel heerlijk ontspannen en... energiek! Maarja, nu moet ik toch eigenlijk wel naar bed.
Op de goede dagen ben ik juist ook bezig met FM. Vooral met de vraag: wat kan ik nu wel en niet doen en hoe voorkom ik weer last. Ik zit nog te denken over een therapie/therapeut/coach. Mindfulness zit ik over te denken, maar anders Psycho Motorische Therapie, die ik jaren terug ook om iets anders (wel wegens pijn in pols) heb gehad. Vooral omdat het toen met die therapeute erg klikte en omdat ik graag zou laten zien hoe goed het nu met me gaat op vlak van zaken, waar ik toen moeite mee had
Duet: lekker verhuisd vandaag? Gelukkig was het wel droog en niet al te warm.
Later is nu
zondag 9 mei 2010 om 18:54
Hoi Allemaal, ik spook hier wel vaker rond op dit forum en aangezien ik vermoed dat ik fybromalgie heb,ben ik hier beland. Ik hoop dat het topic nog actief is, of anders dat ik het actief kan maken.
Wie van jullie kent het fybromalgie-dieet? Het schijnt ook raakvlakken te hebben met prikkelbaar darmsyndroom en jawel, raad eens waar ik ook last van heb?
Hoe is de diagnose bij jullie gesteld?
Wie van jullie kent het fybromalgie-dieet? Het schijnt ook raakvlakken te hebben met prikkelbaar darmsyndroom en jawel, raad eens waar ik ook last van heb?
Hoe is de diagnose bij jullie gesteld?
zondag 9 mei 2010 om 19:56
IK ken geen fm dieet, heb net wel van .. eh.. iemand van het forum eetregels toegestuurd gekregen. Ik heb het nog niet helemaal gelezen, maar herken er veel in uit de alternatieve sfeer. Nou hoeft daar niets verkeerd aan te zijn, maar er worden dingen beweerd, die bij de reguliere geneeskunde (nog) niet aantoonbaar is. Ik weet eigenlijk ook niet of er veel onderzoek naar FM gedaan wordt. Ik doneer wel braaf aan de deur aan het reumafonds
Prikkelbaardarmsyndroom of een spastische dikke darm is zeker verwant aan FM. Volgens mij hebben de meeste mensen met FM er last van. Tenminste, ik lees dat altijd bij de symptomen. Ook dat mensen óf last hebben van verstopping, óf van diarree. Sinds ik bijna geen zoete koemelkproducten meer gebruik, heb ik daar minder last van, trouwens, van verstopping. En oh, dat is zo heerlijk
De diagnose wordt gesteld door een reumatoloog, die is de enige die dat mag doen, hoewel je daar vaak heengestuurd wordt, wanneer andere specialisten al een vermoeden hebben. Andere oorzaken van de pijn worden uitgesloten, drukpunten worden gecheckt en dan ... heb je het of niet.
Het topic was trouwens nog best redelijk actief hoor
Prikkelbaardarmsyndroom of een spastische dikke darm is zeker verwant aan FM. Volgens mij hebben de meeste mensen met FM er last van. Tenminste, ik lees dat altijd bij de symptomen. Ook dat mensen óf last hebben van verstopping, óf van diarree. Sinds ik bijna geen zoete koemelkproducten meer gebruik, heb ik daar minder last van, trouwens, van verstopping. En oh, dat is zo heerlijk
De diagnose wordt gesteld door een reumatoloog, die is de enige die dat mag doen, hoewel je daar vaak heengestuurd wordt, wanneer andere specialisten al een vermoeden hebben. Andere oorzaken van de pijn worden uitgesloten, drukpunten worden gecheckt en dan ... heb je het of niet.
Het topic was trouwens nog best redelijk actief hoor
Later is nu
maandag 10 mei 2010 om 12:09
Nee, het zijn 23 paginas
we kunnen wel vriendjes worden, emailadressen uitwisselen en dan stuur ik het je toe
Ik ben trouwens vandaag ondanks pijn in de knieën toch fietsend naar het werk gegaan. Ben momenteel echt goed bezig met gezonder eten/afvallen en dan vind ik het zo zonde dat ik ineens m'n beweging niet krijg! Door vakantie gaat het zwemmen ook al niet door. Hopelijk krijg ik niet extra veel last.
we kunnen wel vriendjes worden, emailadressen uitwisselen en dan stuur ik het je toe
Ik ben trouwens vandaag ondanks pijn in de knieën toch fietsend naar het werk gegaan. Ben momenteel echt goed bezig met gezonder eten/afvallen en dan vind ik het zo zonde dat ik ineens m'n beweging niet krijg! Door vakantie gaat het zwemmen ook al niet door. Hopelijk krijg ik niet extra veel last.
Later is nu
maandag 10 mei 2010 om 21:13
Dreamer: muisje1966 apenstaartje online punt en el.
Muisje en 1966 is aan elkaar.
Ik ook, ik let ook veel meer op mijn eten maar bijv. met die kou en regen dan doet ook alles weer zoveel zeer.
Vandaag naar de HA geweest. Die nam mij gelukkig heel serieus - doet ze altijd wel - en heeft bloed laten prikken. Het schijnt dat er wel een speciale methode is die in ieder geval kan opsporen of je een verhoogde onstekingsfactor hebt. Maar als dat onvoldoende blijkt, dan stuurt ze me toch wel door, heeft ze gezegd. Mede omdat ik ook aangaf dat het bij ons in de familie zit en ik in het verleden nogal eens met een of andere onsteking bij haar zat. Die dan weliswaar op 1 plek zat en mogelijk een aanwijsbare reden had, maar ze gaf aan dat ze dat wel opvallend vond.
Ik heb enige tijd forse pijnstillers geslikt tegen pijn in mijn rug (hallo herkenbaar) en toen had ik iets minder stijfheid. Nu dat het metmijn rug beter gaat en ik die pillen niet meer slik, komt het gelijk weer terug. Ook dat vond ze een opvallend iets.
Enfin, we gaan het afwachten, de uitslag duurt twee weken.
Ik stuur je ook een vriendjesverzoek
Muisje en 1966 is aan elkaar.
Ik ook, ik let ook veel meer op mijn eten maar bijv. met die kou en regen dan doet ook alles weer zoveel zeer.
Vandaag naar de HA geweest. Die nam mij gelukkig heel serieus - doet ze altijd wel - en heeft bloed laten prikken. Het schijnt dat er wel een speciale methode is die in ieder geval kan opsporen of je een verhoogde onstekingsfactor hebt. Maar als dat onvoldoende blijkt, dan stuurt ze me toch wel door, heeft ze gezegd. Mede omdat ik ook aangaf dat het bij ons in de familie zit en ik in het verleden nogal eens met een of andere onsteking bij haar zat. Die dan weliswaar op 1 plek zat en mogelijk een aanwijsbare reden had, maar ze gaf aan dat ze dat wel opvallend vond.
Ik heb enige tijd forse pijnstillers geslikt tegen pijn in mijn rug (hallo herkenbaar) en toen had ik iets minder stijfheid. Nu dat het metmijn rug beter gaat en ik die pillen niet meer slik, komt het gelijk weer terug. Ook dat vond ze een opvallend iets.
Enfin, we gaan het afwachten, de uitslag duurt twee weken.
Ik stuur je ook een vriendjesverzoek
