Gezondheid
alle pijlers
Ik heb kanker en niks meer aan te doen ben pas 37
vrijdag 3 november 2017 00:50
Hallo
2 weken geleden is er lymfeklierkanker bij mij geconstateerd en uit onderzoek is dus gebleken dat er niks meer aan te doen is.
Ik ben pas 37 en alleenstaande vader van 3 schatten van kinderen ik ben zo verdrietig en probeer mij tegenover mijn kinderen groot te houden wat erg moeilijk is.
Mijn oudste 2 zijn 11 en 13 jaar die weten het sinds een paar dagen en oh wat heb ik gehuild toen ik het vertelde.
Mijn jongste zoon is pas 2 die zal mij dus nooit kunnen herrinneren.
Ik weet niet wat mij is overkomen maar ik ga de komende tijd veel met mijn kinderen ondernemen en van hun genieten nu het nog kan.
Gr verdrietige papa
2 weken geleden is er lymfeklierkanker bij mij geconstateerd en uit onderzoek is dus gebleken dat er niks meer aan te doen is.
Ik ben pas 37 en alleenstaande vader van 3 schatten van kinderen ik ben zo verdrietig en probeer mij tegenover mijn kinderen groot te houden wat erg moeilijk is.
Mijn oudste 2 zijn 11 en 13 jaar die weten het sinds een paar dagen en oh wat heb ik gehuild toen ik het vertelde.
Mijn jongste zoon is pas 2 die zal mij dus nooit kunnen herrinneren.
Ik weet niet wat mij is overkomen maar ik ga de komende tijd veel met mijn kinderen ondernemen en van hun genieten nu het nog kan.
Gr verdrietige papa
vrijdag 3 november 2017 19:30
Superrr!!!! Wat zal je het moeilijk hebben gehad! Dank je voor je antwoord, zit hier gewoon met een lach van oor tot oor!karin12345 schreef: ↑03-11-2017 17:56Na heel veel vijven en zessen ( 4 maanden maar liefst) bleken ze er goddank naast te zitten.
Ze hebben ook hun excuses daarvoor aangeboden, dat ze te snel waren met hun diagnose.
Na twintig jaar leef ik nog steeds, hoezee!!
vrijdag 3 november 2017 19:33
Ja....dat heb ik dus ook! Maar Karin...je geloofde dus echt dat je dood zou gaan! Hoe voelde je je toen er ontdekt was dat die prognose er helemaal naast zat?meikebikker schreef: ↑03-11-2017 19:30Superrr!!!! Wat zal je het moeilijk hebben gehad! Dank je voor je antwoord, zit hier gewoon met een lach van oor tot oor!
vrijdag 3 november 2017 19:39
vrijdag 3 november 2017 19:49
Waarom-Ik-1980 schreef: ↑03-11-2017 19:39Iedereen bedankt voor de fijne opbeurende berichtjes.
Mijn avond kan niet meer stuk net mijn jongste zoon in bed gelegd.
En nu filmavond met zoon en dochter aan allebei mn zijde.
Popcorn chips en voor deze keer cola tis toch weekend.
Nogmaals bedankt
Een mooie avond gewenst met je kiddo's Waaromik!!
vrijdag 3 november 2017 20:01
Met vechten bedoel ik dat mijn man alle behandelopties met beide handen aangegrepen heeftkarin12345 schreef: ↑03-11-2017 19:27Gecondoleerd fysiogirl.
Met alle respect, dat vechten, waar vecht je dan voor?
Het is toch meer een kwestie van simpel weg geluk of pech hebben?
Je kunt er als patient weinig aan doen tot welke groep je gaat behoren.
vrijdag 3 november 2017 20:27
Oh wat erg Waarom-ik, wat ***.
Ik denk dat ik persoonlijk ook de 10% kans aan zou grijpen omdat ik graag het gevoel zou willen hebben alles geprobeerd te hebben.
Naast alle tips die al gegeven zijn, dacht ik aan brieven schrijven voor je kinderen voor 'de belangrijke gebeurtenissen' in hun leven, waarop ze je extra zullen missen. Misschien aan hun moeders geven in dichte enveloppen? Een brief voor elk kind die ze krijgen als ze hun diploma halen, gaan trouwen of samenwonen, hun eerste kind krijgen.
Bovenal wens ik je vooral nog zo veel mogelijk fijne tijd met je kinderen toe, en heel veel sterkte.
Ik denk dat ik persoonlijk ook de 10% kans aan zou grijpen omdat ik graag het gevoel zou willen hebben alles geprobeerd te hebben.
Naast alle tips die al gegeven zijn, dacht ik aan brieven schrijven voor je kinderen voor 'de belangrijke gebeurtenissen' in hun leven, waarop ze je extra zullen missen. Misschien aan hun moeders geven in dichte enveloppen? Een brief voor elk kind die ze krijgen als ze hun diploma halen, gaan trouwen of samenwonen, hun eerste kind krijgen.
Bovenal wens ik je vooral nog zo veel mogelijk fijne tijd met je kinderen toe, en heel veel sterkte.
vrijdag 3 november 2017 20:31
Het bericht drong in eerste instantie niet echt door.francieneke schreef: ↑03-11-2017 19:33Ja....dat heb ik dus ook! Maar Karin...je geloofde dus echt dat je dood zou gaan! Hoe voelde je je toen er ontdekt was dat die prognose er helemaal naast zat?
Het heeft dagen geduurd voor ik echt blij kon zijn.
vrijdag 3 november 2017 20:32
Heel veel plezier met je kinderen!Waarom-Ik-1980 schreef: ↑03-11-2017 19:39Iedereen bedankt voor de fijne opbeurende berichtjes.
Mijn avond kan niet meer stuk net mijn jongste zoon in bed gelegd.
En nu filmavond met zoon en dochter aan allebei mn zijde.
Popcorn chips en voor deze keer cola tis toch weekend.
Nogmaals bedankt
Geniet maar lekker van ze.
vrijdag 3 november 2017 20:58
Dat betekend niet dat TO niet vecht, hij maakt alleen een andere keus dan je man heeft gedaan en dat maakt TO niet zwak of wat dan ook. Als patiënt ben je overgeleverd aan de artsen en ik vind het bewonderingswaardig dat TO dat niet wilt ( al vind ik het wel jammer dat TO geen poging wilt wagen maar dat is een beslissing die alleen hij kan maken).
zaterdag 4 november 2017 01:04
To, misschien heel stomme vraag, maar heb je al overwogen om met je exen af te spreken hoe en wat voor jou met de kinderen geregeld moet worden? Wat je wil doen met ze of wat je wil met betrekking tot bezoeken als je zieker wordt? Wat je wensen zijn in de opvoeding op de langere termijn (welke dingen vind je belangrijk en moeten echt plaatsvinden)? Ik weet natuurlijk niet op wat voor voet je staat, maar ik weet beroepsmatig dat dit vaak heel fijne en waardevolle gesprekken blijken te zijn.
anoniem_131921 wijzigde dit bericht op 04-11-2017 01:11
6.67% gewijzigd
zaterdag 4 november 2017 01:33
Het heeft ook te maken wat je kwaliteit van leven is, als je je wel laat behandelen.Pieps2016 schreef: ↑03-11-2017 20:58Dat betekend niet dat TO niet vecht, hij maakt alleen een andere keus dan je man heeft gedaan en dat maakt TO niet zwak of wat dan ook. Als patiënt ben je overgeleverd aan de artsen en ik vind het bewonderingswaardig dat TO dat niet wilt ( al vind ik het wel jammer dat TO geen poging wilt wagen maar dat is een beslissing die alleen hij kan maken).
Zeker als je kansen niet zo groot zijn.
Betekent het, dat je maanden lang doodziek zult zijn of kun je zonder behandelingen nog vrij lange tijd de dingen doen die je nog graag wil doen.
Zonder al te veel pijn.
Iedereen is vrij de keuze te maken die hem of haar het beste past in de gegeven situatie.
zaterdag 4 november 2017 01:57
konijn82 schreef: ↑04-11-2017 01:04To, misschien heel stomme vraag, maar heb je al overwogen om met je exen af te spreken hoe en wat voor jou met de kinderen geregeld moet worden? Wat je wil doen met ze of wat je wil met betrekking tot bezoeken als je zieker wordt? Wat je wensen zijn in de opvoeding op de langere termijn (welke dingen vind je belangrijk en moeten echt plaatsvinden)? Ik weet natuurlijk niet op wat voor voet je staat, maar ik weet beroepsmatig dat dit vaak heel fijne en waardevolle gesprekken blijken te zijn.
zaterdag 4 november 2017 02:16
zaterdag 4 november 2017 03:54
Hoe was de filmavond waaromik? Klonk erg gezellig!
Ik weet ook niet hoe de band met je exen is, en daar hoef je het ook niet over te hebben als je dat niet wilt, maar is het een optie dat je kinderen ook op andere dagen even langs komen? Als ik naar mezelf kijk, vind ik het best zwaar om een hele dag alleen met de kinderen kan zijn en ben ik blij als man s avonds thuis komt. Inmiddels kijken de kinderen ook wel eens op de klok en zeggen dan "oh, het ligt niet aan ons hoor, het is gewoon 6 uur geweest. Dan gaat mamma altijd snauwen ". Het zou zonde zijn als een heel weekend te veel voor je wordt en je ze daardoor minder vaak ziet of dat dat leuke dingen gaat overschaduwen.
Hoe is het nu eigenlijk? Heb je pijn (lichamelijk ), kan je alles nog doen?
Heel veel sterkte en geniet dit weekend!!
Ik weet ook niet hoe de band met je exen is, en daar hoef je het ook niet over te hebben als je dat niet wilt, maar is het een optie dat je kinderen ook op andere dagen even langs komen? Als ik naar mezelf kijk, vind ik het best zwaar om een hele dag alleen met de kinderen kan zijn en ben ik blij als man s avonds thuis komt. Inmiddels kijken de kinderen ook wel eens op de klok en zeggen dan "oh, het ligt niet aan ons hoor, het is gewoon 6 uur geweest. Dan gaat mamma altijd snauwen ". Het zou zonde zijn als een heel weekend te veel voor je wordt en je ze daardoor minder vaak ziet of dat dat leuke dingen gaat overschaduwen.
Hoe is het nu eigenlijk? Heb je pijn (lichamelijk ), kan je alles nog doen?
Heel veel sterkte en geniet dit weekend!!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zaterdag 4 november 2017 06:12
Hoi AnnaAnnA_C schreef: ↑04-11-2017 03:54Hoe was de filmavond waaromik? Klonk erg gezellig!
Ik weet ook niet hoe de band met je exen is, en daar hoef je het ook niet over te hebben als je dat niet wilt, maar is het een optie dat je kinderen ook op andere dagen even langs komen? Als ik naar mezelf kijk, vind ik het best zwaar om een hele dag alleen met de kinderen kan zijn en ben ik blij als man s avonds thuis komt. Inmiddels kijken de kinderen ook wel eens op de klok en zeggen dan "oh, het ligt niet aan ons hoor, het is gewoon 6 uur geweest. Dan gaat mamma altijd snauwen ". Het zou zonde zijn als een heel weekend te veel voor je wordt en je ze daardoor minder vaak ziet of dat dat leuke dingen gaat overschaduwen.
Hoe is het nu eigenlijk? Heb je pijn (lichamelijk ), kan je alles nog doen?
Heel veel sterkte en geniet dit weekend!!
Het was een gezellige avond werd al flink in de watten gelegd.
The good dinosaur gekeken wat achteraf een moeilijke film was om na te kijken omdat papa dinosaur dood gaat wat ik niet wist dus met zn drieen een traantje weg gepinkt.
Zoon schonk drinken in mijn dochter heeft toastjes gemaakt.
Lichamelijk gelukkig nog geen last alleen veel kopzorgen.
Vandaag lekker op pad met mn kroost
zaterdag 4 november 2017 09:14
Of juist wel goed dat papa dood ging.
Voor de kinderen ook, die zien dat het leven daarna doorgaat en dat je ook verdrietig kan zijn maar ook om een grapje kan lachen. Of iets anders wat raar kan voelen.
Een mooie aanleiding om over leven en dood te praten.
Mijn kinderen heb ik geleerd dat je twee keer dood kan gaan, in het echt, en als niemand meer weet dat je er geweest bent/ je dood zwijgt. Toen zij geboren werden was mijn vader al twintig jaar dood. En toch is het één van de opa's.
Voor de kinderen ook, die zien dat het leven daarna doorgaat en dat je ook verdrietig kan zijn maar ook om een grapje kan lachen. Of iets anders wat raar kan voelen.
Een mooie aanleiding om over leven en dood te praten.
Mijn kinderen heb ik geleerd dat je twee keer dood kan gaan, in het echt, en als niemand meer weet dat je er geweest bent/ je dood zwijgt. Toen zij geboren werden was mijn vader al twintig jaar dood. En toch is het één van de opa's.
