Gezondheid alle pijlers

Jong en Burn-out deel 2

19-06-2017 15:58 882 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hier schrijven we verder over onze ervaringen rond burn-out.

Deel één werd gestart door ingeb84 en kan je hier vinden:

gezondheid/jong-en-burnout/list_messages/238113



Iedereen op dit topic kent het gevoel dat je lange teksten niet kunt lezen door de 'mist' in je hoofd, door vermoeidheid of nog een andere reden. Je hoeft je dus zeker niet te excuseren als je niet alles leest of niet altijd op iedereen reageert.
Always believe that something wonderful is about to happen.
Hoi Allemaal

Fijn om zoveel herkenning te lezen in jullie verhalen. Deze week weer een gesprek met de psycholoog, ik ga een boekje meenemen , dat was een goede tip Vienna!

Fijn dat je weer beter bent Gele Suikerspin. Het lastige van een burnout vind ik dat je het niet aan de buitenkant kan zien, als je loopt te hoesten en te kuchen heeft iedereen het in de gaten. Maar allebei tegelijk is wel veel van het goede.

Rode Limo bedankt voor je verhaal. Dat van die gedachten heb ik precíés zo. Ik word er zo moe van. Ik moet echt leren om te accepteren dat ik dingen niet kan en ook uit moet leggen aan andere mensen.
En dat 'moeten' is ook herkenbaar. Ik ben gestopt met sporten omdat ik zo moe was na mijn werk en het niet meer op kon brengen om nog weer meer te 'moeten'.

Mrs Williams , heeft iemand al iets gezegd van je jubileum? Wat pijnlijk voor je. :hug:

Mijn bazin is helaas een van de mensen die het niet snapt. Ik heb jaren geleden al aangegeven bij haar dat het te druk was nu er collega's minder zijn en steeds meer werk. Naast de geestelijke belasting is er ook de lichamelijke, ik werk in de zorg dus veel staan en tillen en lopen. Achteraf zie ik precies het patroon. Vervangend werk is nu lastig omdat er meteen weer een beroep op me wordt gedaan. Ik voel me ook schuldig naar de andere collega's. Grenzen bewaken wordt lastig. Hopelijk heeft de psych daar ook tips voor.
Alle reacties Link kopieren
Welkom Luna! Fijn dat je mee komt schrijven.
Denk dat het goed is dat je een afspraak met je huisarts maakt. Het is ook goed dat hij je kan opvolgen, hij zal je zeker geen zeur vinden.

Gele Suikerspin: fijn dat de griep uit je systeem is en je weer dingen kan ondernemen. Heb je nog leuke afspraken om naar uit te kijken?

Nirakkam: onbegrip van mensen die BO en je werklast niet begrijpen is heel herkenbaar. Het lijkt alsof je je moet verdedigen om ziek te zijn. Bij mij op het werk was de werklast ook veel te hoog en daar hebben de collega's samen gewerkt om ons bedrijfsmanagement duidelijk te maken dat het teveel is. Voorbeelden gegeven van hoe het eerder was en welk werk erbij is gekomen . Waar er geen of weinig tijd voor was. En dat was bij ons bijvoorbeeld de ruimte om cliënten hun verhaal te laten doen, waardoor je hen dan ook beter kan begeleiden. Misschien iets wat je op een gegeven moment samen met je collega's kunt doen? (niet op dit moment, nu staat je herstel voorop). Misschien is het voor nu een idee om met je leidinggevende en de arbeidsarts (of HR medewerker of preventieadviseur of misschien wel je eigen psycholoog) een gesprek te hebben over je ziekte en je grenzen. Hoor dat mensen dit wel vaker doen en dat hoeft geen gesprek te zijn die echt ingaat op je ziek zijn, maar net op wat jij nodig hebt om je werk te kunnen doen en je herstel zo goed mogelijk te laten verlopen.

Mrs Williams: wat jammer dat ze je jubileum vergeten zijn. Misschien bij HR eens gaan polsen? Bij ons zijn zij verantwoordelijk om iets te organiseren en ze zijn euh licht uitgedrukt, nogal slordig hiermee.

Rodelimo: merci voor de website. Vorige week van manlief het boek Nooit meer diëten deel vier gekregen. Vol gezonde recepten waar je energie van krijgt. Er staat ook een recept voor tiramisu in, gezond en tiramisu, dat klinkt te goed om waar te zijn ;) Wat goed dat je bij je doelstellingengesprek op jezelf gepast hebt en voor haalbare doelen gekozen hebt. Mooi voor jezelf gezorgd :)
Zalig zo gaan zwemmen. Tof dat het gelukt, dat is een mooie overwinning.
Willen ipv moeten zeggen is een goeie. Dat klinkt ook veel positiever. Ik las dat er een challange komt om 30 dagen niet te klagen. Ik ben benieuwd of ik er iets van ga merken bij mensen in mijn omgeving https://www.hln.be/nina/psycho/wie-durf ... ~a52436a6/

Gisteren echt een dagje moeten bijkomen van de twee gesprekken van afgelopen maandag. Makkelijke series zoals CSI kijken. Hebben jullie dat ook dat sommige films nog te moeilijk zijn. Afgelopen weekend een film gekeken en manlief vond hem heel goed, ik kon hem gewoon niet goed volgen en ben dan maar gaan slapen. Vond het een beetje een domper op een fijne avond samen.
Always believe that something wonderful is about to happen.
Alle reacties Link kopieren
Hoe gaat het bij jullie?

Bij mij merk ik dat de feestdagen er toch wel in hebben gehakt qua energie. Ik heb toch onbewust meer verbruikt dan ik dacht ondanks dat het gezellig was. Ik doe er dus weer rustiger aan. Ben weer heel erg bezig met het indelen van mijn afspraken (wat een gepuzzel) en voldoende rustmomenten tussendoor. Of rust dagen. Kan momenteel eigenlijk maar 1 ingewikkelde (energie kostende) afspraak per week. Dus de psycholoog en bedrijfsarts in 1 week is weer even te veel.

Ik moet ook echt weer dingen doen die mij energie geven ipv nemen.

Volgens mij ben ik nu weer goed bezig. Maar voelde mij echt weer overspannen en worden geleefd.

Hoe is het bij jullie?
Alle reacties Link kopieren
Ik geef ook gewoon weer even toe aan de moeheid en doe dan soms even een dutje overdag. S nachts slaap ik ook behoorlijk veel, waarschijnlijk heeft mijn lichaam het even nodig.
Hier afgelopen week een gesprek met de bedrijfsarts gehad. Een vreemd gesprek waarin hij zei geen hoogte van mij te kunnen krijgen want ik zag er best goed uit (Ik ben getint) :sarcastic:
Vervolgens ben ik in tranen uitgebarsten en gezegd dat hij maar contact met mijn huisarts moest opnemen. Daarvoor ook gelijk toestemming gegeven.
Daarnaast had ik een gesprek met mijn manager, Ik was nog steeds emotioneel dus huilen huilen. Erg vervelend want het was op het werk. LG schrok zich een ongeluk en wad ontdaan dat ik me zo rot voel. Voorlopig pas over 6 weken weer terug naar de bedrijfsarts.
Straks voor mijn eerste gesprek bij de POH. Zie er erg tegenop om erover te praten want dan gaan de sluizen weer open... :|
Wordt vervolgd.
Alle reacties Link kopieren
Sterkte. Bij de poh is een veilige omgeving, dus daar mag het. Lucht misschien juist op.
Oh Vienna, gezonde tiramisu! :worship: Dat dat bestaat! Klinkt in ieder geval echt als een wonder :). Heb je het inmiddels geprobeerd te maken? Is het lekker?
Ben je weer wat bijgekomen van de gesprekken afgelopen week?

Gele Suikerspin, goed bezig! Jammer dat de kerstperiode toch wat teveel energie gevraagd heeft, maar het klinkt alsof je er verstandig mee omgaat :). 's Middags even slapen doe ik nog bijna iedere dag, het helpt mij echt! Ik mocht dat blijven doen zolang ik 's avonds ook maar in slaap viel van mijn psycholoog :).
Lukt het nog wel om af en toe naar de dagbesteding te gaan?

Lilybit, jammer dat het gesprek met de bedrijfsarts niet zo lekker ging. Ik hoop voor je dat het als hij met jouw huisarts/POH gesproken heeft het voor hem allemaal wat duidelijker wordt. Succes bij de POH zometeen!

Hier gaat het op het moment even niet zo lekker. Afgelopen week voelde ik me al een beetje ziekig (maar niet echt heel erg, maar gewoon net vervelend), waardoor ik de hele tijd supermoe was. Heb het werk dan ook alle dagen niet zolang volgehouden als eigenlijk het plan was, maar ik was zoooo moe :zzz:.

Donderdag nog wel een afspraak gehad met de nieuwe bedrijfsarts (bedrijf is gewisseld van arbodienstverlener). Het was gelukkig een erg aardige man die begrip leek te hebben voor mijn situatie. Hij legt me in ieder geval geen druk op en motiveert me vooral om door te gaan met opbouwen hoe ik bezig was. Eind februari weer een afspraak, hopelijk ben ik dan al een aardig eind richting de 32 uur!

Afgelopen zaterdag heb ik voor het eerst sushi gegeten. Kennissen hadden ons al lang geleden uitgenodigd, omdat ze geschokt waren dat we nog nooit sushi hadden gegeten, en dat dan toch eens mee moesten maken :P.
Ik voelde me niet echt lekker, maar ben toch gegaan. Niet erg handig, bleek achteraf. De sushi was erg lekker, het was erg gezellig, maar sinds gister ben ik echt een beetje ingestort. Keelpijn, hoofdpijn, enorm veel pijn in mijn keel bij niezen/ hoesten. Kost me direct zoveel energie :cry:.
Vandaag ben ik dan ook thuisgebleven van werk en heb eigenlijk alleen nog maar in bed gelegen, voel me zo slap. Baal er behoorlijk van!
(okee, even een zeurstukje, excuus :$ )

Nu maar even lekker een film kijken en nog even slapen. Man is wel superlief, had speciaal bij het boodschappen doen honingdropjes, citroenen voor in de thee en ijs meegenomen :flirting:. Wat een lieverd is het ook :heart:.

Morgen gaat het hopelijk weer beter :)
Alle reacties Link kopieren
Kan best een griepje zijn of buikgriep dat gaat enorm rond. Ik hoop het natuurlijk niet! maar bij mij duurde het 2 weken. Rustig aan doen en goed uitzieken. :koffie:

Dagbesteding lukt gelukkig wel. Maar vliegen naar huisarts en dan s middags naar psycholoog, en de volgende dag weer een afspraak, dat soort dagen lukt even niet meer.
Alle reacties Link kopieren
Gele suikerspin: die onregelmatigheid en drukte van de feestdagen hebben er hier ook ingehakt. Het is een hele opluchting dat het normale dagritme er weer is. Fijn dat de dagbesteding nog steeds goed gaat. Ben je ergens specifiek mee bezig? Zo rondvleg dagen met meerdere afspraken zijn hopeloos vermoeiend en mijn ervaring is dat ik dan ook veel minder aan mijn afspraken heb. Je doet er goed aan om je afspraken te beperken en goed voor jezelf te zorgen.

Lillybit: Vervelend dat de bedrijfsarts zo reageert. Hij lijkt het helemaal niet begrepen te hebben. Je hebt het goed opgelost met te verwijzen naar je huisarts. Hoe ging je gesprek met de POH? Niet te streng voor jezelf zijn, als je behoefte hebt om te huilen, laat het toe, dat lucht op en zo raak je de nare emoties kwijt. Het is één van de nadelen van een BO dat we er niet ziek uitzien en vaak na een tijdje thuis zijn er beter uit gaan zien (oa door het bijslapen).

Rodelimo: wat heb je toch een lieve man. Hoe gaat nu met je? Er heerst inderdaad een griepepidemie. Misschien heb je dat onder leden?

Ik vond het wel een lekker recept van de tiramisu, echt gezond was het niet, maar gezonder dan de normale versie. Voor de liefhebbers dit is het recept:

Voor twee personen:
1 ei
1el Acaciahoning
merg 1 vanillestokje
75 gr mascarpone
100gr platte kaas (Kwark)
4 volkoren speculaaskoekjes
1 kopje koffie
1 tl kaneel
40 gr 70% chocolade
een scheutje amaretto (optioneel, staat in het recept, maar voor mij is het geen tiramisu zonder amaretto ;) )
Meng de eidooier met de honing en de vanille, voeg de mascarpone en de platte kaas toe, klop het eiwit en voeg toe aan het mengsel, laat de speculaasje kort weken in de koffie met amaretto en maak dan laagjes met op de speculaas een beetje extra kaneel en bovenop de geraspte chocolade.

Verder gaat het hier wel ca va. Moest echt bijkomen van de afspraken van vorige week en veel last van spierspanning (trekkende spieren in bovenarmen en bovenbenen) en ook een trekkend spiertje onder mijn oog. Kennen jullie dit? Volgens google komt dit van vermoeidheid en/of teveel schermgebruik. Met meer slapen en minder tv en pc werd het niet minder. Nu heb ik sinds zondag eigenhandig AD verminderd en heb het idee dat het minder wordt. Donderdag een afspraak met de psychiater en zal haar ook vragen wat ze denkt dat het kan zijn.

Vorige week heb ik een namiddag cursus mindfullness hoofdmassage, zowel jezelf masseren als iemand anders. Nu begin ik mijn ochtend met deze oefeningen en het lijkt mijn lichaam 'wakker' te maken. Eén deel van de oefeningen bestaat uit zacht kloppen op je lichaam. Het lijkt een beetje op de EFT die eerder al eens aan bod kwam (weet niet meer wie het hierover had).
Always believe that something wonderful is about to happen.
Alle reacties Link kopieren
Kan een verzwakte weerstand ook komen door burnout? Ooginfectie duurt nu echt bizar lang. En elke verkoudheid krijg ik.
De poh heeft wat testen gedaan en het bleek dat ik zwaar overspannen ben, duh :-D
Het gesprek duurde een uur en was best fijn, natuurlijk moest ik weer janken.
Vanmorgen op gesprek geweest bij bedrijfsmaatschappelijk werker en deze gaf ook aan eerst energie aanvullen dan pas gaan proberen om iets op te bouwen.
Energie opbouwen vind ik nog niet zo makkelijk, Ik slaap slecht en heb een B12 tekort en daardoor allerlei lichamelijke klachten.
Dus ja, Ik herken het kwakkelen met de gezondheid wel, opknappen duurt heel lang want je weerstand is natuurlijk ook laag.

Beterschap voor een ieder en vooral kalm aan.
Alle reacties Link kopieren
Stress heeft zeker invloed op je gezondheid. Rust nemen, stress vermijden, een vitamine pil dagelijks slikken is ook verstandig, burn-out kost veel energie en zo krijg je wat extra ondersteuning. Vitamine d smelttablet (voor onder je tong) is ook aan te raden in de winter. Verder veel fruit eten en groente.

Ooginfectie, tijd geen oog make up gebruiken en de make up weggooien.

Anders steek je jezelf steeds aan, met mascara bijvoorbeeld. De infectie gaat inde mascara zitten en dat smeer je er dan weer op. Zo blijft het ontstoken.

Pas je nieuwe make up gebruiken als de infectie over is.

Verder kan een watje met gekookt water (even af laten.koelen) en wat kamille of kamile theezakje ontspannen en helpen.
Alle reacties Link kopieren
Possa: verminderde weerstand kan één van de signalen van burn-out (en bijnieruitputting zijn. Het is best interessant om eens te lezen wat je hormonen (cortisol) met je lichaam doet en welk effect het heeft wanneer je te lang veel cortisol in je lichaam hebt.

Het volgende is gekopieerd van deze website: http://bijnieruitputting.com/symptomen

6. Een verzwakt immuun systeem
Cortisol heeft een ontstekingsremmend effect dat bijdraagt een de regulering van je immuunsysteem. Een ontsteking is vaak een signaal dat je lichaam tegen een infectie aan het vechten is, maar cortisol zorgt ervoor dat deze reactie niet uit de hand loopt. De handhaving van gebalanceerde cortisol waardes – niet te hoog en niet te laag – is een belangrijke pijler in onze gezondheid.

Als stress je cortisol waardes omhoog duwt, dan wordt het ontstekingsremmende effect te sterk. Feitelijk zorgt dit ervoor dat je immuunsysteem niet meer werkt zoals het zou moeten en dit houdt net zo lang aan als hetgeen de stress veroorzaakt.

Zonder een goed werkend immuunsysteem ben je kwetsbaar voor ziektes. Omgekeerd, lagere cortisol waardes kan ervoor zorgen dat je immuunsysteem overreageerd op pathogenen. Dit kan resulteren in chronische ontstekingen en een aantal luchtweg gerelateerde of autoimmuun ziektes.

Dus wat betekent dit voor mensen met Bijnieruitputting? Het ligt eraan in welke fase je zit. In de vroege fases, constant verhoogde cortisol waardes onderdrukken je immuunreactie en maken je kwetsbaar voor infecties.

In de latere fases van Bijnieruitputting, lagere cortisol waardes kunnen leiden tot chronische ontstekingen, allergieën en autoimmuun ziektes. Geen van beide is een fijne uitkomst en dus moet een behandeling van Bijnieruitputting zich concentreren op het herstellen van de cortisol waardes tot een acceptabel en gebalanceerd niveau.


Voor ik ziek viel sukkelde ik maandenlang met bronchitis en het heeft lang geduurd voor dit weer een beetje onder controle was. Verder viel mij op dat bijvoorbeeld een wondje veel moeilijker genas.
Always believe that something wonderful is about to happen.
Alle reacties Link kopieren
Lillybit: je wist al dat je zwaar overspannen/bo bent, maar altijd goed om toch nog een bevestiging te krijgen. Energie krijgen is niet makkelijk. Slaap, voeding en (lichte) beweging zijn belangrijk om mee te beginnen. Misschien is slaap je prioriteit op dit moment?

Ik had mij ingeschreven voor 30 dagen zonder klagen. De opdracht van vandaag is een beetje te hoog gegrepen (zware fitnessoefening), zal gaan wandelen in de plaats.
Always believe that something wonderful is about to happen.
Alle reacties Link kopieren
Zal proberen mijn verhaal wat bondig te houden voor de leesbaarheid haha. Ik kreeg last van overspannenheidsklachten tijdens het schrijven van mijn masterthesis. Ben toen bij de huisarts geweest, maar heb de scriptie wel afgeschreven, wat meer rust genomen en afgestudeerd (jeej!), maar mijn klachten bleven uiteindelijk. Ik heb sinds maart last van moeheid, verminderde energie, hoofdpijn, besluiteloosheid, slechter slapen etc, maar dingen ondernemen lukt nog wel redelijk.

Merk heel erg verschil in weken / dagen. De ene week valt het wel mee en de andere week ben ik echt een wrak. Wel ben ik gestopt met mijn bijbaantje omdat het me echt tegen ging staan. Gevolg hiervan is dat ik nu veel thuis ben en wel 'stilstand' ervaar. Ik wilde na mijn studie een halfjaar gaan reizen, maar dat heb ik nu dus uitgesteld..

Ik loop bij een psycholoog, wandel regelmatig, probeer wat meer te slapen en rust te nemen en eet gezond. Ik vroeg me af of jullie nog tips hebben die hielpen bij je herstel? En hoe ziet jullie dag eruit? Misschien dat ik daar nog wat uit kan halen en me zo minder verveel.

Contact met 'lotgenoten' heb ik in mijn omgeving nog niet echt, dus wellicht dat dit al helpt :)
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal!

Al even niet geschreven, maar wel meegelezen ;).

Lijkt me een lekker recept Vienna :). Met mij gaat het de ene dag beter dan de ander. Ik heb een verwijzing gekregen van de huisarts voor de psycholoog. Toen ik de brief kreeg en zag staan vermoeden van een aanpassingsstoornis toen werd ik een beetje down. Ik weet wel hoe het werkt dat er een diagnose nodig is om ergens terecht te komen en dat ze geld voor mij krijgen. Heb zelf een opleiding gedaan in hulpverlening. Maar het woord stoornis klinkt zo ontzettend negatief. Het is echt even een stap om toe te geven en over te geven aan psychische klachten. Heb binnenkort telefonische intake maar waarschijnlijk duurt het daarna nog wel twee maanden, wat een lange wachttijden. Ben je eindelijk zo ver om ergens aan te gaan werken moet je zo lang wachten. Verder probeer ik mezelf op de been te houden met sporten en creatief bezig zijn.

Kennen jullie de documentaire Embrace? Deze is te zien op Netflix. Super inspirerend over vrouw zijn en je kijk op je eigen lichaam. Mezelf accepteren zoals ik ben vind ik lastig. Ze hebben naar aanleiding van de documentaire een online cursus gemaakt, deze vandaag gekocht en daar ga ik mee aan de slag, ben zo benieuwd :)

Welkom James! Herkenbaar je verhaal over je studie, bij mij is het precies zo gelopen dat ik klachten kreeg tijdens mijn afstuderen. Daarna dacht ik dat het wel weer over zou gaan maar mijn lichaam lijkt niet meer uit de stress modus te kunnen komen. Stom dat je, je plannen heb moeten omgooien. Maar wel goed en knap dat je dat hebt gedaan! Mijn dagindeling vind ik zelf ook lastig want ik ben ook veel thuis en mijn huisgenoot werkt gewoon fulltime. Het gevoel dat je leven stil staat herken ik wel :(. Ik probeer wel een beetje ritme te creëren door vaak in ochtend te gaan sporten (groepslessen en alleen dingen die ik leuk vind en zo lang ik het vol hou). Dan heb ik vaak daarna een fijn gevoel en kan ik beter ontspannen heb ik niet constant gevoel dat ik helemaal niet productief ben of niets heb gedaan. Verder wilde ik al heel lang een kookboek maken dus heb ik dat nu opgepakt, lekker met muziekje op de achtergrond. Toch heb ik ook vaak momenten dat ik in piekerstand schiet of eindeloos voor de tv hang en me dan niet echt fijn voel.
Alle reacties Link kopieren
Ik doe vrij weinig op een dag, vind ik zelf.
Maar in ieder geval meer als 2 jaar terug.

Het verschilt; op een heel onproductieve dag, douche ik niet. Rommel ik wat in huis. Doe ik een middagdutje. Ik denk 1x per week zo'n dag.

Op een 'normale' dag, ontbijt ik rond 9uur, douche ik rond 11uur, daarna lunchen, daarna een boodschapje/winkeltje.
Soms heb ik natuurlijk een afspraak. Dan ga ik of smorgen ergens heen een uurtje of smiddags.

Op een hele productieve dag doe ik 2 kleine activiteiten, of bijvoorbeeld naar de bioscoop of zoiets.

Verder is koken best wel energie kostend nog, dat gaat met vlagen goed en ook periodes dat het niet lukt.

Ehumm, klinkt nog niet echt als veel.

Kun je tegen verveling geen dagbesteding vinden, via sociaal wijkteam. Of een hobby. Of gewoon even googlen. Verder zou je een sport op kunnen pakken of proberen te gaan zwemmen. Je moet jezelf wel een klein beetje uit blijven dagen anders gaat je conditie snel achteruit en blijf je moe.

Ook proberen elke dag balans te vinden. Dus niet hollen en stilstaan. Veel doen en dan dagen instorten. Beter elke dag iets kleins doen.

Ik doe qua dagbesteding, schilderen, creatief bezig zijn. Maar je kunt er ook helpen in een 2e hands winkel of met planten bezig zijn of wat je maar wilt. Of alleen gezellig koffie drinken.

Ik weet niet of je een vrouw of man bent, maar er zijn ook veel mannen die creatief bezig zijn.

Even googlen op dagbesteding in jou woonplaats. Kom je ook weer wat onder de mensen.
Alle reacties Link kopieren
Welkom James. De stress bij de masterthesis is heel herkenbaar, het is voor mij al langer geleden, maar pffff dat was een hectische periode met heel veel druk en stress. Denk dat je al heel goede stappen hebt ondernomen met rustiger aan doen, psycholoog, beweging, slapen en gezond eten. Bij mij heeft een dagindeling ook veel bijgedragen. De eerste periode lukte dit niet, toen was ik al blij als ik aangekleed en tandengepoetst weer op de bank geraakte. Heb mijn dagindeling gebaseerd op het boek over bijnieruitputting (van James Wilson). Hij geeft aan dat je best kunt opstaan tussen 7:00 en 9:00 en gaan slapen tussen 21:00 en 21:30, daarnaast meerder momenten per dag voor ontspanningsoefeningen, rustmomenten en dagelijks iets doen dat je leuk vindt. Na iedere inspanning rust nemen. Daarnaast beveelt hij extra inname van vitamine C aan. Vanuit dit schema ben ik verder gaan opbouwen. Mijn dag ziet er nu ongeveer zo uit (lben bijna een jaar thuis).:

6:30 opstaan + aankleden tandenpoetsen etc
7:00 ontspanningsoefening (meestal ademhalingsoefeningen of stretchoefeningen)
7:30 ontbijt en daarna even relaxen met laptop, youtube of iets dergelijks
8:30 Hond, kip en konijnen eten geven
9:00 Paard gaan verzorgen (dit hangt heel erg af aan hoe mijn dag is, als ik mij goed voel besteed ik er meer tijd, op hele slechte dagen ben ik minder dan 15 minuten kwijt)
11:00 rust moment
12:30 lunch
13:00 op minder goede dag slapen of tv kijken. Op een goede dag ga ik dan wandelen met de hond
15:00 Huishoudelijk werk (ook passend bij hoe ik mij die dag voel, minimum is de vaatwasser inladen)
16:00 een activiteit (kan van alles zijn)
18:00 koken (gaat nu bijna altijd, aan het begin van mijn BO kon ik dit helemaal niet.
19:00 Wisselend, de laatste tijd vaak lezen of PC maar ook steeds vaker (gelukkig) een activiteit zoals vanavond gaan we naar een voorstelling.
21:30-22:30 slapen

Ik let nog steeds heel goed op met ruimte maken voor vermoeidere activiteiten. Zoals de voorstelling van vanavond, dan doe ik overdag minder. Ook als ik naar de psycholoog ga, plan ik verder die dag weinig.
Er zijn niet zoveel plaatsen waar je BO lotgenoten tegenkomt. Zelf ben ik heel blij met dit topic. Daarnaast heb ik mij pas ingeschreven voor een BO wandelgroep. Waarschijnlijk komen we dit weekend voor de eerste keer samen.
En wat mij echt nog geholpen zijn ademhalingsoefeningen, vaak doe ik die tijdens een wandeling (mindfull wandelen) of ik zet youtube op om mee te zingen (ook heel goed om te ontspannen en diep adem te halen :) )

Hey Rietje: Confronterend dat je het woord 'stoornis' op de doorverwijzing zag staan. Gelukkig kun je zelf al redeneren dat het puur is om je de juiste hulpverlening te kunnen bieden. Goed van je dat je deze stap zet en ik hoop dat ze sneller tijd voor je hebben. Klinkt als een mooie documentaire. Ben heel benieuwd naar de cursus die je gaat volgen. Tof dat je een kookboek aan het maken bent. Met een speciaal thema?

GeleSuikerspin: het valt heel goed mee wat je op een dag doet en er duidelijk een positieve tendens, je doet zonder dat het je opvalt steeds meer.
Always believe that something wonderful is about to happen.
..
anoniem_350396 wijzigde dit bericht op 23-03-2018 14:29
99.12% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Het is denk ik iets wat jezelf anders moet aanpakken. Door gewoon NEE te zeggen.

Ik denk niet dat het alleen iets van de zorg is, in het bedrijfsleven word je ook gepusht gewoon te komen, vanuit huis te werken, nog even die overdracht te doen of de lopende zaken af te handelen.

Het antwoord ligt bij jezelf en is Nee.
Je gaat alleen werken als dat medische verantwoord is.

Het is misschien wel typisch iets van mensen in de zorg, dat ze niet goed voor zichzelf zorgen. :P
gele_suikerspin wijzigde dit bericht op 18-01-2018 17:39
0.42% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Je kunt je gewoon ziek melden en niet heen gaan. Ik denk dat iedereen met een burn-out heel duidelijk moet zijn.
Alle reacties Link kopieren
@Rietje Het idee om te gaan reizen is nog steeds niet uit m’n hoofd en moet er nog wel aan wennen hoor, maar heb me er wel semi bij neergelegd dat het niet goed is om die reis nu te maken. De onzekerheid vind ik denk ik vooral lastig. Ik had voorheen alles wel redelijk uitgekiend en nu heb ik geen idee wanneer ik kan werken of reizen. En omdat ik ging reizen had ik ook mijn studentenkamer opgezegd en woon ik weer tijdelijk thuis. Nu is dat tijdelijk wat langer en dat vind ik ook best wennen, omdat ik nu weer in een dorp woon en eerst in een stad waar altijd wel wat te beleven is haha.

Maar jij bent dus ook uitgevallen tijdens je studie? Ben je daarna nog gaan werken of vanaf die tijd eigenlijk thuis? En wat ga je dan doen nadat je gesport hebt of in de avonden? Een kookboek klinkt leuk! Wat voor kookboek gaat het worden en ga je de gerechten ook zelf allemaal proeven? Lijkt me in ieder geval een leuk, en lekker, vooruitzicht!

@Gele_suikerspin Je herkent dus wel heel goed wat voor dag je hebt! Weet je dat ‘s ochtends al of wanneer bepaal je wat voor dag het gaat worden? Ik probeer ook wel elke dag even het huis uit te gaan. Al is het voor een boodschapje of wandelen en de ene keer wat langer om wat vrienden te zien bijvoorbeeld. En als koken te zwaar voor je wordt, heb je dan overdag te veel gedaan? Ik vind het koken vaak wel ontspannend, maar soms ook vervelend en dan merk ik wel dat het veel energie kost.

Thanks voor de tips in ieder geval :) Ik ga nog even uitzoeken wat er hier in de buurt zit voor dagbesteding of activiteiten. Binnenkort ga ik aan Running therapy beginnen dus dan heb ik wel wat actievere sport dan alleen wandelen. En ik heb best wat ideetjes voor tijdsbesteding, maar ik merk dat ik het soms niet aan kan beginnen. Herken je dat dat je geen werk uit handen krijgt?

@Vienna Zo’n wandelgroep klinkt ook leuk! Ben je dit weekend gegaan? Zo ja, hoe was het? Je bent er wel vroeg bij hoor om 06.30 haha. Lukt het goed om er elke ochtend uit te komen? Ik ben er vaak rond 08.00 - 08.30 uit en slaap wel rond 22.00 - 23.00 uur. Hoewel de dagen redelijk voorbij vliegen, vind ik een dag soms wel lang duren. Misschien ook wel omdat ik natuurlijk gewend was om hele dagen gas te geven qua werk en studie. Ik probeer het nu idd zoals jou te doen. Als ik ‘s avonds een verjaardag heb, dan doe ik overdag en/of de ochtend erna weinig dingen. Je schema helpt me wel en ik ga vanmiddag even proberen zoiets voor mezelf te maken :) Weet jouw omgeving ook dat je in deze situatie zit? Houden ze er ook meer rekening mee?
Alle reacties Link kopieren
Hier even een update, vanaf mobiel en dat werkt altijd beetje ruk;

Toen ik dat net had geschreven was een dieptepunt. Ik heb gelijk de huisarts gebeld en die vond het heel naar en vervelend om te horen dat de afspraken tussen behandelend artsen niet goed gecommuniceerd was. Ik mocht gelijk langskomen en dezelfde dag heeft de nieuwe psychologe gebeld. Is toch weer een opluchting zeg. Dus bij deze nog bedankt voor de tips!

Gelukkig had de “nieuwe” psychologe zich goed ingelezen en kon ik eigenlijk gelijk verder. Wel wees ze mij erop dat het misschien toch ook een vorm van PMS is. Dus de nieuwe planning is koperspiraal eruit en beginnen aan de pil. Ik sta hiervoor wel open merk ik hopelijk werkt het.
Alle reacties Link kopieren
Hey allemaal! Fijn weekend gehad? Heeft het bij jullie ook (een beetje) gesneeuwd?

Nirrakam: in de zorg komt BO jammer genoeg nog veel meer voor en door personeelstekort (of budgettekort) wordt er in mijn ogen meer druk gelegd op zo snel mogelijk weer volledig aan de slag te gaan. Om een diagnose vragen lijkt mij een goed idee. Niet alleen om je te verantwoorden naar je werkgever, ook voor jezelf. Het is best confronterend om een diagnose te krijgen, maar het helpt ook om aan herstel te werken.

James: tof dat je running therapie gaat doen. Wanneer start je? Is het met een BO-coach? Mijn omgeving is op de hoogte van mijn situatie en ze weten dat ik niet altijd alles kan. Ik vond dat eerst heel moeilijk om te vertellen, het was zo kwetsbaar. Ben wel blij dat ik het gedaan heb. Iedereen houdt rekening met mij, zelfs mijn buren. Vrijdag nog kwam een buurvrouw vragen om samen een wandeling met de honden te maken en ze houdt dan rekening met mijn energieniveau. Niet meer alles kunnen vond/vind ik heel confronterend. Ik ben ook het type van schouders eronder en we gaan ervoor. Dat is nu al bijna een jaar niet mogelijk. Ik hou een vooruitgangsdagboek bij. Iedere avond geef ik de dag een energiecijfer. Ook speciale gebeurtenissen schrijf ik op. Het is prettig om te lezen dat ik al veel vooruitgang heb gemaakt, dat geeft moet om verder te gaan.
De BO wandeling was heel fijn. Het was heel slecht weer dus een kleinere wandeling gemaakt en nog iets gaan drinken. De verhalen waren herkenbaar en nog tips gekregen over activiteiten hier in de buurt. Via Google en FB zijn tig BO wandelgroepen te vinden. Zeker de moeite waard.

Mijn slaap is momenteel niet zo goed. Onze hond heeft dat door en maakt mij wakker en eens ik beneden ben, wil ze niet meer terug in haar mand. Zit nu weer wakker naast haar, zij ligt heerlijk te snurken, maar als ik een poging doe om weer naar boven te gaan, gaat ze huilen, zucht....
Always believe that something wonderful is about to happen.
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,

Nieuw hier.
Sinds oktober een burnout en sinds 2 weken ziektewet.
Mijn werkgever vind dat je gewoon moet blijven werken met een burn out. De praktijkondersteuners van de bedrijfsarts dachten daar iets anders over.

Heb teveel mee gemaakt, altijd gedacht (zelfs als kind) ik kan dit, ben sterke vrouw. Sta positief in het leven en niets is teveel.
Helaas!!! Gebeurde toch..

Volgende week begin ik bij de psycholoog nadat maatschappelijk werk gewoon niet voldoende was.

Mijn teammanager vind het nog raar, vraagt bijvoorbeeld hoe ik de dagen nu toch indeelt en mijn structuur opbouw zonder werk.

Heb 2 kinderen van 4,5 en van 3,5
Mijn man doet veel en het naar school brengen blijf ik doen. Direct smorgens even eruit alleen daarna kan ik zo weer de pyjama broek aan doen hoor.

Mijn jongste gaat op de dagen dat ik zou werken naar de opvang.

20u werk(te) ik op een gesloten PG afdeling.

Fijn om hier wat herkenning te lezen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven