Gezondheid
alle pijlers
Medische fout? Zoon ligt op IC
woensdag 15 februari 2017 om 04:27
Mijn zoontje van 8 maanden is opgenomen op de IC ivm vermoedelijk een hersenvliesontsteking. De situatie is zorgelijk, hij ligt aan de beademing en wordt in slaap gehouden.
Donderdagavond ben ik met hem naar de eerste hulp gegaan omdat hij hele hoge koorts kreeg (41,5), heel suf was en slecht contact kon maken. Daar hebben ze hem nagekeken en ons naar huis gestuurd met de boodschap: uitzieken, hij heeft een virale infectie.
De dag erna op vrijdag ging het wat beter maar zaterdag was hij de hele dag suf, wel ging zijn koorts omlaag en dronk hij weer beter dus ik dacht dat hij aan het uitzieken was en heb niet aan de bel getrokken. Zaterdagnacht werd ik wakker en heb direct de ambulance gebeld omdat ik zag dat het foute boel was. Maar waarschijnlijk speelde dit dus al sinds donderdag en zijn we er nu heel laat bij. Het is nog maar de vraag of en hoe hij straks bij gaat komen.
Ik kan dit maar niet uit mijn hoofd krijgen en heb dit ook al besproken met de verpleegkundigen op de IC. Zijn wij wel terecht naar huis gestuurd donderdag of is hier een ernstige inschattingsfout gemaakt? Hadden wij veel eerder de behandeling kunnen starten? Iedereen zegt hetzelfde: het is zo moeilijk in te schatten bij baby's/kinderen. Ja dat zal best maar met de complexe medische achtergrond die mijn zoontje al heeft, heeft de arts op de eerste hulp wel de juiste beslissing gemaakt door ons naar huis te sturen?
Mijn vraag is hoe kan ik dit het beste aanpakken? Ik wil dat een onafhankelijk persoon gaat beoordelen of hier wel zorgvuldig genoeg is gehandeld. Misschien moet ik hier nog even mee wachten maar het is voor mij belangrijk om te weten, ik heb heel lang het gevoel dat ik niet serieus genomen wordt door het ziekenhuis, maar deze inschattingsfout gaat ons waarschijnlijk zeer duur komen te staan.
Ik snap dat mensen nu zullen zeggen, steek je energie in je zoontje, maar dat doe ik ook, ik zit dag en nacht aan zijn bed, maar hij wordt in slaap gehouden en is nog niet wakker geweest. Dit geeft mij het gevoel dat ik tenminste wat kan doen en ik hoop dat er hier mensen zijn die mij advies kunnen geven hoe ik dit moet aanpakken.
Donderdagavond ben ik met hem naar de eerste hulp gegaan omdat hij hele hoge koorts kreeg (41,5), heel suf was en slecht contact kon maken. Daar hebben ze hem nagekeken en ons naar huis gestuurd met de boodschap: uitzieken, hij heeft een virale infectie.
De dag erna op vrijdag ging het wat beter maar zaterdag was hij de hele dag suf, wel ging zijn koorts omlaag en dronk hij weer beter dus ik dacht dat hij aan het uitzieken was en heb niet aan de bel getrokken. Zaterdagnacht werd ik wakker en heb direct de ambulance gebeld omdat ik zag dat het foute boel was. Maar waarschijnlijk speelde dit dus al sinds donderdag en zijn we er nu heel laat bij. Het is nog maar de vraag of en hoe hij straks bij gaat komen.
Ik kan dit maar niet uit mijn hoofd krijgen en heb dit ook al besproken met de verpleegkundigen op de IC. Zijn wij wel terecht naar huis gestuurd donderdag of is hier een ernstige inschattingsfout gemaakt? Hadden wij veel eerder de behandeling kunnen starten? Iedereen zegt hetzelfde: het is zo moeilijk in te schatten bij baby's/kinderen. Ja dat zal best maar met de complexe medische achtergrond die mijn zoontje al heeft, heeft de arts op de eerste hulp wel de juiste beslissing gemaakt door ons naar huis te sturen?
Mijn vraag is hoe kan ik dit het beste aanpakken? Ik wil dat een onafhankelijk persoon gaat beoordelen of hier wel zorgvuldig genoeg is gehandeld. Misschien moet ik hier nog even mee wachten maar het is voor mij belangrijk om te weten, ik heb heel lang het gevoel dat ik niet serieus genomen wordt door het ziekenhuis, maar deze inschattingsfout gaat ons waarschijnlijk zeer duur komen te staan.
Ik snap dat mensen nu zullen zeggen, steek je energie in je zoontje, maar dat doe ik ook, ik zit dag en nacht aan zijn bed, maar hij wordt in slaap gehouden en is nog niet wakker geweest. Dit geeft mij het gevoel dat ik tenminste wat kan doen en ik hoop dat er hier mensen zijn die mij advies kunnen geven hoe ik dit moet aanpakken.
vrijdag 17 februari 2017 om 01:38
Ik snap niet helemaal waarom een val of stoten oid niet mogelijk wordt geacht als oorzaak voor dat opgehoopte bloed. Als mishandeling als mogelijke oorzaak wordt gezien, is er dus iets van geweld op zijn hoofd geweest, waarom denken ze meteen aan een mens? Je kunt toch ook keihard je hoofd stoten, en dat weer vergeten? Lijkt mij een logische gedachte, toch, als ik het verhaal zo hoor.
Maar hij heeft toch ook hoge koorts, dat heeft toch niks met mishandeling te maken. Nou ja wat een nachtmerrie idd. Sterkte.
Maar hij heeft toch ook hoge koorts, dat heeft toch niks met mishandeling te maken. Nou ja wat een nachtmerrie idd. Sterkte.
vrijdag 17 februari 2017 om 02:13
Nee mijn zoontje is niet mishandeld ook niet door iemand anders. Omdat hij verhoogde hersendruk heeft, kan het medisch gezien dat er bloedvat knapt, dit vinden ze een logische verklaring maar... omdat mishandeling niet uitgesloten kan worden moeten ze die optie verplicht ook onderzoeken.
Dat bloed staat los van de hersenvliesontsteking, hij heeft daarnaast een waterhoofdje, dus alles wijst erop dat zijn hoofdje kwetsbaar is en daar dingen fout gaan, maar toch mag dit blijkbaar niet uitgesloten worden.
Dat bloed staat los van de hersenvliesontsteking, hij heeft daarnaast een waterhoofdje, dus alles wijst erop dat zijn hoofdje kwetsbaar is en daar dingen fout gaan, maar toch mag dit blijkbaar niet uitgesloten worden.
vrijdag 17 februari 2017 om 02:42
Ik zie dat je ook wakker bent... Ik heb niet eerder gereageerd, maar in de nacht krijg je misschien minder reacties, dus wilde toch even wat schrijven voor je. Wat een verdriet en zorgen heb je zeg. Inderdaad ongelofelijk waar sommige mensen doorheen moeten zoals iemand hierboven schreef. Zit je bij je lieve kindje, met al je zorgen, word je ook nog ondervraagd. Heel zwaar lijkt me dat. Maar zoals je zelf al zegt, het is natuurlijk protocol. Veel sterkte bij het gesprek morgen. Hoe gaat het nu met je zoontje?
vrijdag 17 februari 2017 om 06:30
Wat vervelend. Ze moeten een dergelijk onderzoek doen, maar ik kan me voorstellen dat het ontzettend naar is als moeder. Ik zou ook direct overal aan gaan twijfelen.
Naast dat deze situatie buitengewoon ellendig is, is het toch wel weer een geluk bij een ongeluk dat ze deze bloedophoping ontdekt hebben. Kunnen de artsen iets zeggen over wanneer deze ontstaan is? Zou het een verklaring kunnen zijn voor de onrust van je zoon?
Naast dat deze situatie buitengewoon ellendig is, is het toch wel weer een geluk bij een ongeluk dat ze deze bloedophoping ontdekt hebben. Kunnen de artsen iets zeggen over wanneer deze ontstaan is? Zou het een verklaring kunnen zijn voor de onrust van je zoon?
vrijdag 17 februari 2017 om 07:22
@anky: dat is nou precies wat er continue door mijn gedachten gaat. Ze kunnen zien dat het oud is, dus in ieder geval zit het er al weken. En het ging de afgelopen weken steeds slechter en slechter met hem, ik denk dus dat hij daar last van heeft gehad. Ik heb geen idee hoe hij straks bij gaat komen of wat hij over zal houden aan de hersenvliesontsteking maar in het gunstigste scenario komt hij straks bij en gaat het dus juist beter omdat die ophoping weg is. Ik durf dat bijna niet te hopen, maar toch heb ik een klein beetje hoop.
@elise en ikhouvanmijnbed: mijn ex wil graag aanwezig zijn bij het gesprek wat ik goed kan begrijpen. Onze verstandshouding is goed dus dat is prima. Het gesprek is voor vandaag gepland dus te kort van te voren om te regelen dat de fysio of onze eigen kinderarts erbij aanwezig kan zijn. Maar ik ga er vanuit dat mij verhaal straks gecheckt wordt en ze contact gaan opnemen met de professionals die bij ons betrokken zijn.
&nelladella1: dankjewel, ja ik kan niet anders zeggen dan dat het vreselijk zwaar en verdrietig is dat je je hier voor moet verantwoorden terwijl je die energie juist zo hard nodig bent om er voor je zoontje te zijn. Het gaat nog niet zo goed, zijn koorts kwam gisteren continue terug. Ze hebben zijn slaapmedicatie iets verminderd en hij is daardoor in minder diepe slaap. Hij heeft af en toe zijn ogen open maar als hij wakker is lijkt hij heel veel pijn te hebben dus een heel naar gezicht. Verder kijkt hij heel wazig en gedessorienteerd, er is nog geen echt contact maar hij zit onder de medicatie nog.
@elise en ikhouvanmijnbed: mijn ex wil graag aanwezig zijn bij het gesprek wat ik goed kan begrijpen. Onze verstandshouding is goed dus dat is prima. Het gesprek is voor vandaag gepland dus te kort van te voren om te regelen dat de fysio of onze eigen kinderarts erbij aanwezig kan zijn. Maar ik ga er vanuit dat mij verhaal straks gecheckt wordt en ze contact gaan opnemen met de professionals die bij ons betrokken zijn.
&nelladella1: dankjewel, ja ik kan niet anders zeggen dan dat het vreselijk zwaar en verdrietig is dat je je hier voor moet verantwoorden terwijl je die energie juist zo hard nodig bent om er voor je zoontje te zijn. Het gaat nog niet zo goed, zijn koorts kwam gisteren continue terug. Ze hebben zijn slaapmedicatie iets verminderd en hij is daardoor in minder diepe slaap. Hij heeft af en toe zijn ogen open maar als hij wakker is lijkt hij heel veel pijn te hebben dus een heel naar gezicht. Verder kijkt hij heel wazig en gedessorienteerd, er is nog geen echt contact maar hij zit onder de medicatie nog.
vrijdag 17 februari 2017 om 07:36
vrijdag 17 februari 2017 om 07:41
@nansie: ik ken de maatschappelijk werkster van dit ziekenhuis niet. Het is gewoon het nadeel dat ik niet in mijn eigen ziekenhuis ben. Ik ga eerst zo het gesprek in en mocht het gesprek niet goed verlopen dat vraag ik onze kinderarts erbij. Zij heeft mijn zoontje letterlijk ieder week gezien. Ik vind het ook raar dat het ziekenhuis in Groningen niet eerst contact met onze eigen artsen heeft gehad hierover, maar zij volgen gewoon eigen protocol.
vrijdag 17 februari 2017 om 08:25
Pfff ik ben erg voor het tegengaan van mishandeling van kinderen hoor maar dit slaat natuurlijk nergens meer op. Dat je dat gesprek nog aan wilt gaan zeg. Kun je niet weigeren? Nee he. Waren ze maar zo alert in een boel andere gevallen geweest waar echt mishandeling een rol speelde zoals bij dat meisje dat van de flat werd gedonderd. En nog wat zaken waarbij men steken liet vallen. En jij hebt een doodziek kind en dan moeten ze een protocol afwerken.
Het moet niet gekker worden hoor. Nou ja ik neem aan dat je binnen 10 minuten klaar bent. Ik vind dat ze je dit niet aan kunnen doen maar goed, in het Engels zeggen ze, when it rains, it pours. Ik hoop dat je snel wat beter weer treft in je leven.
Het moet niet gekker worden hoor. Nou ja ik neem aan dat je binnen 10 minuten klaar bent. Ik vind dat ze je dit niet aan kunnen doen maar goed, in het Engels zeggen ze, when it rains, it pours. Ik hoop dat je snel wat beter weer treft in je leven.
vrijdag 17 februari 2017 om 08:49
Tryto, heel veel sterkte met het gesprek vandaag. Ik hoop dat je je niet aangevallen voelt tijdens het gesprek en het inderdaad kunt zien als het afstrepen van een protocol. Dan daarna snel weer naar je ventje. Wat moet het hartverscheurend zijn om hem zo te zien liggen, met pijn. Kon je maar iets van hem overnemen. Succes!
vrijdag 17 februari 2017 om 08:58
@ameliaa: weigeren zou niet slim zijn, ik wil nu juist graag mijn verhaal doen omdat er blijkbaar twijfels zijn, dan is de bewijsdrang groot. Ik moest ook aan die gevallen denken die jij nu schetst maar mijn fysio zei dat juist door dat soort fouten die zijn gemaakt de protocollen verscherpt zijn. Zoiets mag nooit meer gebeuren, en dat snap ik ook. Maar ik snap niet dat niet eerst informatie is opgevraagd bij de artsen en professionals die ons wekelijks zien..
vrijdag 17 februari 2017 om 09:25
Dat snap ik heel goed! Het voelt waarschijnlijk alsof je van iets wordt beschuldigd wat het absoluut tegenovergestelde is wat je ooit met je zoontje zou doen. Ik kan me een hoop onmacht voorstellen van jouw kant. Maar ik las ook dat je mensen aan 'jouw kant' hebt staan, al is dat waarschijnlijk hier niet de juiste formulering. Misschien is het goed om aan het begin van het gesprek uit te spreken hoe je je erover voelt? Het kan natuurlijk dat degene met wie je het gesprek hebt zich ook niet fijn voelt bij de situatie, maar dat het echt protocol is, dus dat het móet.
En iemand hier raadde eens aan om met een maatschappelijk werkster te gaan praten, mbt de hele situatie. Heb je dat overwogen? Zeker met dit erbij, is het nogal een zware last om te dragen.
En iemand hier raadde eens aan om met een maatschappelijk werkster te gaan praten, mbt de hele situatie. Heb je dat overwogen? Zeker met dit erbij, is het nogal een zware last om te dragen.
vrijdag 17 februari 2017 om 09:25
quote:Trytostaypositive schreef op 17 februari 2017 @ 08:58:
@ameliaa: weigeren zou niet slim zijn, ik wil nu juist graag mijn verhaal doen omdat er blijkbaar twijfels zijn, dan is de bewijsdrang groot. Ik moest ook aan die gevallen denken die jij nu schetst maar mijn fysio zei dat juist door dat soort fouten die zijn gemaakt de protocollen verscherpt zijn. Zoiets mag nooit meer gebeuren, en dat snap ik ook. Maar ik snap niet dat niet eerst informatie is opgevraagd bij de artsen en professionals die ons wekelijks zien..Ja okee, beter te vaak vragen dan te weinig. Maar het zou mij errrg recalcitrant maken hoor. Sommige protocollen kwetsen. En dat zouden ze moeten snappen, vind ik, in deze situatie. Succes met je gesprek, adem in, adem uit. Niet boos worden, zometeen gaan ze nog denken dat je je niet kunt beheersen. Maar wie kan dat nog in survivalmodus terwijl je je super zorgen maakt over je kind? En terwijl je boos bent. Ik denk dat ik mijn vriend mee zou nemen om me op tijd de mond te snoeren.
@ameliaa: weigeren zou niet slim zijn, ik wil nu juist graag mijn verhaal doen omdat er blijkbaar twijfels zijn, dan is de bewijsdrang groot. Ik moest ook aan die gevallen denken die jij nu schetst maar mijn fysio zei dat juist door dat soort fouten die zijn gemaakt de protocollen verscherpt zijn. Zoiets mag nooit meer gebeuren, en dat snap ik ook. Maar ik snap niet dat niet eerst informatie is opgevraagd bij de artsen en professionals die ons wekelijks zien..Ja okee, beter te vaak vragen dan te weinig. Maar het zou mij errrg recalcitrant maken hoor. Sommige protocollen kwetsen. En dat zouden ze moeten snappen, vind ik, in deze situatie. Succes met je gesprek, adem in, adem uit. Niet boos worden, zometeen gaan ze nog denken dat je je niet kunt beheersen. Maar wie kan dat nog in survivalmodus terwijl je je super zorgen maakt over je kind? En terwijl je boos bent. Ik denk dat ik mijn vriend mee zou nemen om me op tijd de mond te snoeren.
vrijdag 17 februari 2017 om 10:25
Misschien kan je vragen of je het gesprek met je telefoon mag opnemen.
Met dit soort gesprekken vergeet je vaak de helft.
Ook kan het zijn dat je je aangevallen voelt en daar erg verdrietig van wordt. Als je het dan nog eens terug luistert blijkt dat misschien helemaal niet zo te zijn.
Mocht het gesprek toch vervelend verlopen heb in ieder geval iets in handen om uit te laten zoeken.
Met dit soort gesprekken vergeet je vaak de helft.
Ook kan het zijn dat je je aangevallen voelt en daar erg verdrietig van wordt. Als je het dan nog eens terug luistert blijkt dat misschien helemaal niet zo te zijn.
Mocht het gesprek toch vervelend verlopen heb in ieder geval iets in handen om uit te laten zoeken.
vrijdag 17 februari 2017 om 10:35
Trytostaypositive, ik wens je een goed gesprek. Hopelijk is het een heel open gesprek en wellicht is het voor jou zelfs fijn om je zorgen te delen en kan deze persoon zelfs adviseren voor verdere begeleiding, als je dat prettig vindt.
Ik snap dat het naar voelt, maar als neutrale buitenstaander ben ik blij dat het protocol gevolgd wordt en dat ze niet denken dat die lieve betrokken dame toch nooit zoiets zou kunnen doen. Want dat is nou juist niet verstandig. Niet omdat jij wat doet of gedaan hebt, maar omdat je nou eenmaal vaak niet aan de buitenkant kunt zien wat er echt gebeurt in een gezin. Daarom een gesprek met iedereen. Ook met verstandige en betrokken ouders, om te kijken of dat inderdaad zo is, of dat dat alleen een masker is dat mensen ophebben, terwijl ze het niet aankunnen wellicht.
Ik snap dat het naar voelt, maar als neutrale buitenstaander ben ik blij dat het protocol gevolgd wordt en dat ze niet denken dat die lieve betrokken dame toch nooit zoiets zou kunnen doen. Want dat is nou juist niet verstandig. Niet omdat jij wat doet of gedaan hebt, maar omdat je nou eenmaal vaak niet aan de buitenkant kunt zien wat er echt gebeurt in een gezin. Daarom een gesprek met iedereen. Ook met verstandige en betrokken ouders, om te kijken of dat inderdaad zo is, of dat dat alleen een masker is dat mensen ophebben, terwijl ze het niet aankunnen wellicht.
vrijdag 17 februari 2017 om 10:54
TO, je hebt geen toestemming nodig om het gesprek op te nemen. Je bent ook niet verplicht om te melden dat je dat doet, je staat in je recht.
Ik heb in een soortgelijke situatie gezeten, en heb ook ALLES opgenomen. Zet je tas(je) open op tafel, mobieltje bovenop, appeltje, eitje!
Doen hoor! Ik heb er later veel aan gehad, want
woorden werden achteraf verdraaid zodat er complete leugens in het verslag kwamen te staan.
Houd je gewoon voor dat niemand te vertrouwen is. (Behalve dan alle artsen en verpleegkundig personeel natuurlijk, dat zijn helden en die blijf je eeuwig dankbaar!)
Heel veel sterkte met je kleine man!
Wat jou betreft; jij staat je mannetje, jij kunt dit!!
Succes, en een knuffel.
En: Thiss will pass....
Ik heb in een soortgelijke situatie gezeten, en heb ook ALLES opgenomen. Zet je tas(je) open op tafel, mobieltje bovenop, appeltje, eitje!
Doen hoor! Ik heb er later veel aan gehad, want
woorden werden achteraf verdraaid zodat er complete leugens in het verslag kwamen te staan.
Houd je gewoon voor dat niemand te vertrouwen is. (Behalve dan alle artsen en verpleegkundig personeel natuurlijk, dat zijn helden en die blijf je eeuwig dankbaar!)
Heel veel sterkte met je kleine man!
Wat jou betreft; jij staat je mannetje, jij kunt dit!!
Succes, en een knuffel.
En: Thiss will pass....
vrijdag 17 februari 2017 om 11:04
vrijdag 17 februari 2017 om 11:43
Zonder snor, ik weet niet of het wel klopt wat je zegt, dat je geen toestemming hoeft te vragen. En ook al hoeft het niet, ik zou het toch doen. Je hebt er namelijk gewoon recht op tegenwoordig. Waarom zou je dat verzwijgen, dat kan de relaties verslechteren en daar heeft niemand wat aan.
Zeg gewoon zoiets als, ik neem het gesprek op want ik heb de ervaring dat ik veel vergeet van een officieel gesprek en ik wil het later terug kunnen luisteren. Voila, hele normale verklaring. En als het nodig blijkt te zijn later, heb je het op tape staan.
Het kan zijn dat ze er bezwaar tegen maken, dan zeg je, dat kan maar het is tegenwoordig legaal dus ik wil het toch graag doen. Ik heb er geen kwade bedoelingen mee en stel nou dat we wel in een conflict belanden is het voor jullie zelf ook handig dat vaststaat wat jullie gezegd hebben. Als ze dan nog mopperen, tja, ik zou dat heel raar vinden. Je staat voor je product en voor hoe je met patienten omgaat, neem ik aan dus het zou niks uit moeten maken.
Zeg gewoon zoiets als, ik neem het gesprek op want ik heb de ervaring dat ik veel vergeet van een officieel gesprek en ik wil het later terug kunnen luisteren. Voila, hele normale verklaring. En als het nodig blijkt te zijn later, heb je het op tape staan.
Het kan zijn dat ze er bezwaar tegen maken, dan zeg je, dat kan maar het is tegenwoordig legaal dus ik wil het toch graag doen. Ik heb er geen kwade bedoelingen mee en stel nou dat we wel in een conflict belanden is het voor jullie zelf ook handig dat vaststaat wat jullie gezegd hebben. Als ze dan nog mopperen, tja, ik zou dat heel raar vinden. Je staat voor je product en voor hoe je met patienten omgaat, neem ik aan dus het zou niks uit moeten maken.
