Gezondheid alle pijlers

Mevrouw u heeft kanker

20-03-2020 23:29 1652 berichten
Op 16 februari ben ik voor de 2jaarlijkse MRI scans in het ziekenhuis geweest (Omdat ik het Men1 syndroom heb)
er worden dan scans van je hoofd ,hals en buik gemaakt en het gekke was dat ik nooit bang ben geweest en dit keer wel dacht: ze zullen toch niks vinden he.
Op 19 februari ging de telefoon en de specialist die je dan verteld dat er afwijkingen zijn gevonden in je alvleesklier en je lever .
Je spreekt af dat je een bloed prikbriefje en een briefje om je urine in te leveren krijgt ,maar dat duurt een week omdat het carnaval is en dan letterlijk alles hier plat ligt .
Vrijdag 28 februari bloed geprikt en urine ingeleverd, zaterdag 7maart een gerichte MRI van mijn lever en alvleesklier .
12 maart word er dan door de specialist gezegd : Mevrouw u heeft kanker en hij snapt er net zoveel van als ik , ik weet niet meer wat ik voel of denken moet ik ga van nul naar honderd van huilen naar lachen en ondertussen zit daar de specialist die een fitte gezonde vrouw voor zich heeft en er zelf ook van ondersteboven is.
Afgelopen dinsdag een punctie van de lever laten doen,daarna in alle rust op een kamer gelegen die ik door de Corona niet heb hoeven delen en weg kon doezelen.
Wanneer ik de uitslag krijg weten we nog niet het weefsel moet een week op kweek daarna maakt de specialist waar ik bij loop een afspraak met de juiste oncoloog ,als we die afspraak hebben zal ook de specialist er bij zijn .
Ik weet gewoon niet meer wat te doen ,ik probeer me te concentreren op de mooie dingen ,maar ik betrap mezelf erop dat ik niet aan de toekomst durf te denken dat de onbevangenheid weg is , ik heb het gevoel dat ik haast moet maken met alles dat er van alles geregeld moet worden ,maar ook dat ik sterk moet zijn voor mijn man ,mijn dochters en de omgeving .
Vandaag van de collega"s van mijn man een heel mooi boeket en een lief beertje ontvangen ,en voor het eerst gewoon gehuild ik zag de bezorger ons tuin pad oplopen en ik was vol ongeloof en zo emotioneel .
Ik ben dankbaar voor al het mooie wat op ons pad komt en opgelucht dat mijn man zo gesteund word op zijn werk,maar ik weet gewoon niet wat ik met mezelf aan moet ik wil nog niet weg ,ik wil nog blijven ik zou zo graag het gewoon willen uitgillen .
Ik schrijf het daarom maar van me af ,want ik weet het niet meer .
Ik zal zeker blijven schrijven, alles wat er door me heen gaat zal hier komen te staan.
Het is dubbel om te weten dat je ziek bent, ik heb dit kunnen gebruiken om zo veel mogelijk in orde te maken voor mijn geliefden zodat hun niet bang hoeven te zijn dat het niet goed is, net als dat we heel veel praten.
Daarbij is het ook nog zo dat we veel plannen hadden om dingen zoals een nieuwe bank, een tv en weekje vakantie te plannen. In de week van het slechte nieuws kregen we bericht dat we toeslagen moeten terug betalen, we hadden al een aardig bedrag betaald em dachten klaar te zijn en nu we weten dat mijn leven niet eeuwig duurd en mijn inkomen dan ook stopt eerst maar de belastingdienst betalen incl de aanslag over 2019 wat samen toch al €2000,- is en daarboven op ook nog eens €642,-gemeentelijke lasten dus eerst die betalingen en daarna zien we verder.
Normaal zou dat per maand afgelost worden nu moet er zoveel mogelijk ingelost worden voor ik overlijd. Een geluk bij een ongeluk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach vlinder... ik zou willen dat er ergens een dikke zak met geld stond zodat je je daar geen zorgen over hoefde te maken.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren Quote
Vlinder, wat ben jij een sterke vrouw.

Juist nu jij zo ziek bent, zorgen voor je dierbaren, knap hoor!!
Het zal hen rust geven, dat jij nu de regie hebt, zoals bijvoorbeeld het uitzoeken van de muziek. Nu weten zij dat ze het straks “goed” doen.

Maar laat ook voor je zorgen, dat is fijn voor jou, maar ook voor hen. Zij staan nu machteloos en zullen blij zijn met elk verzoek van jou. Al is het maar je lievelings taart bakken of halen, gewoon de kleine dingetjes waar jij blij van wordt.

Wat een geweldig idee, die ring. Die zullen ze later koesteren.

Misschien een idee om op korte termijn wat mooie gezinsfoto’s te (laten) maken.

Heel veel sterkte lieve vrouw :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat ongelooflijk absurd toch dat je twee maanden geleden nog van niets wist en nu al zo bezig moet zijn met je afscheid, en dat dan ook nog in een wereld die Polak compleet anders is dan twee maanden geleden. :hug: voor jou en de jouwen (virtueel dan, want ook je vrienden mogen je nu niet eens even flink knuffelen...)!
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
Vanmorgen naar umc Maastricht geweest om bloed te prikken voor mijn calcium en gelijk door naar de afdeling en kamer waar ik gelegen heb om te kijken of er een mevrouw daar nog was waar ik zo 'n fijne klik mee had. En ze was er nog ze was heel blij om me te zien en we hebben zo geknuffeld. Gelijk onze nummers uitgewisseld.
Ik durfde het woensdag niet goed te vragen, en zij zat er dubbel in omdat ze het zo moeilijk vind dat ik er over een poosje niet meer zal zijn.
Ze had tegen de verpleegkundigen verteld hoe fijn we het gehad hebben en hoe ze er spijt van had dat ze er niet om gevraagd had en ineens stond ik daar in de kamer. De verpleegkundigen kwamen er op een gegeven moment ook even bijstaan die vonden dat zo leuk, één sprak over onze telepathie.
Was weer een mooie ochtend ja ze hielden enigzins afstand maar zonder mond kapjes toen ze mij zagen.
Het leven is niet altijd kut ;-)
Vlinder1963 schreef:
03-04-2020 23:02

En ze was er nog ze was heel blij om me te zien en we hebben zo geknuffeld. Gelijk onze nummers uitgewisseld.
{........}
Was weer een mooie ochtend ja ze hielden enigszins afstand maar zonder mond kapjes toen ze mij zagen.
Het leven is niet altijd kut ;-)
Wat fijn !
Vlinder1963 schreef:
03-04-2020 23:02
Vanmorgen naar umc Maastricht geweest om bloed te prikken voor mijn calcium en gelijk door naar de afdeling en kamer waar ik gelegen heb om te kijken of er een mevrouw daar nog was waar ik zo 'n fijne klik mee had. En ze was er nog ze was heel blij om me te zien en we hebben zo geknuffeld. Gelijk onze nummers uitgewisseld.
Ik durfde het woensdag niet goed te vragen, en zij zat er dubbel in omdat ze het zo moeilijk vind dat ik er over een poosje niet meer zal zijn.
Ze had tegen de verpleegkundigen verteld hoe fijn we het gehad hebben en hoe ze er spijt van had dat ze er niet om gevraagd had en ineens stond ik daar in de kamer. De verpleegkundigen kwamen er op een gegeven moment ook even bijstaan die vonden dat zo leuk, één sprak over onze telepathie.
Was weer een mooie ochtend ja ze hielden enigzins afstand maar zonder mond kapjes toen ze mij zagen.
Het leven is niet altijd kut ;-)

Mooi verhaal!

Wat me wel heel erg steekt is dat je in deze situatie nog steeds bezig moet zijn met een teveel aan zorgtoeslag en gemeente belasting. Die zorgtoeslag is misschien niet eens terecht. En ik snap je van die gemeente belasting, je wil het netjes achter laten. Ik snap het.

Maar dat geld een rol speelt in deze omstandigheden is zo verdrietig. Daar zou je helemaal niet mee bezig moeten zijn. Zeker niet als je er na jaren knokken er eindelijk bovenop bent.

Je verhaal grijpt me aan. Het kan iedereen overkomen en is vreselijk. Nu nog zorgen hebben over geld stoort me. Ik ben ook wel bereid om te doneren omdat ik besef dat ik het goed heb en weet hoe het kan zijn. Misschien zijn er meer mensen die zo denken en kunnen we wat organiseren?

Ander PM ik je wel en krijg je in ieder geval van mij wat.

Mooi verhaal van die ringen btw. Zou er zelf heel blij mee zijn!
Vlinder, ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen. Ik vind het zo vreselijk verdrietig voor jullie
Wat een fijn bericht Vlinder. Een klein lichtpuntje in deze donkere tijd.
Vandaag weer bij mijn oud kamer genoot op visite geweest gewoon een soort van surprise. Ze lag te slapen toen ik kwan van kriebelen op haar arm werd ze niet wakker dus haar koptelefoon voorzichtig er afgehaald en haar naam genoemd. Ze was zo blij om mij te zien we hebben gezellig gekletst op haar bed en geknuffeld voor ik naar huis ging. Wat is er een mooier compliment dan dat iemand vind dat je haar jongere zusje zou kunnen zijn
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach Vlinder, Ik heb net alles bij gelezen. Wat heftig zeg. Maar ook fijn dat je nog mooie dingen mee mag maken zoals met je kamergenoot. :hug: Sterkte!
roxxeanne wijzigde dit bericht op 06-04-2020 00:35
Reden: Betere verwoording
17.27% gewijzigd
I never failed, I just found another way how not to do things
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een lief verhaal met de kamergenoot. Dat zijn toch hele kleine geschenkjes in een voor de rest o zo moeilijke tijd.
De afgelopen dagen in de tuin ontbeten en er enkel uit geweest om boodschappen te doen of met ons Boyke te lopen.
Aan het genieten van het mooie weer en het goede leven :-)
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is ook wel heerlijk weer gelukkig, met dit weer in je eigen coconnetje zitten thuis is helemaal niet verkeerd. Geniet ze!
Geniet er van! Lees je je PB? Had er één gestuurd.
RocketScienceFiction schreef:
09-04-2020 20:01
Geniet er van! Lees je je PB? Had er één gestuurd.
Ik stuur je morgen een pb terug :rose:
Vlinder1963 schreef:
09-04-2020 23:44
Ik stuur je morgen een pb terug :rose:

Goed zo! Slaap lekker en morgen lekker ontbijten!
Ik heb Monuta een mail gestuurd omdat ik alleen een nummer kon vinden die je moet bellen bij overlijden, natuurlijk doordat je toch wel zenuwachtig bent kan ik het juiste nummer niet vinden :facepalm:
Maar goed ik heb een mail terug gehad morgen even bellen voor een afspraak en foto's sorteren en plakken voor mijn beide dochters en drie kleinkinderen. Mijn jongste dochter heeft nog geen kinderen maar ik zit er aan te denken om ook voor de zekerheid twee leuke foto boekjes te maken die ze met haar eventuele kinderen kan delen. Als ik naar mezelf kijk heb ik veel over mijn ouders gesproken mijn vader hebben ze nooit gekend maar ze hebben wel een goede band met mijn moeder gehad.
Dus niet alleen ontbijten in de tuin maar ook met de foto's aan de slag.
Ik ben niet boos gelukkig, wel verdrietig en ook gelukkig.
Het blijft nog onwerkelijk als je mij ziet zie je geen zieke vrouw, maar je hoord wel verdriet in mijn stem een oude vriendin die ik via de viva heb leren kennen waar ik inmiddels 15jaar contact mee heb af en aan hoorde het toen ik haar gisteren een filmpje stuurde en ik doe juist zo mijn best om opgewekt te klinken :facepalm:
Ik hoop stiekem op een wonder, je weet maar nooit bij mij hoe zaken lopen ;-)

Ik zall morgen wat linkjes van you tube plaatsen van muziek wat ik uitgekozen heb en de betekenis voor mij.
Nee geen psalmen of jankliedjes gewoon wat ik mooi vind.
Natuurlijk moet je ook een fotoboekje maken voor je dochter die nog geen kinderen heeft!

Zij zal ook graag laten zien waar ze vandaan komt! Een dierbaar iets is het zeker.
RocketScienceFiction schreef:
10-04-2020 00:10
Natuurlijk moet je ook een fotoboekje maken voor je dochter die nog geen kinderen heeft!

Zij zal ook graag laten zien waar ze vandaan komt! Een dierbaar iets is het zeker.
Daar om wil ik het ook doen, het verdriet kan ik niet weg halen wel mooie herinneringen mee geven ;-)
Vlinder1963 schreef:
10-04-2020 00:19
Daar om wil ik het ook doen, het verdriet kan ik niet weg halen wel mooie herinneringen mee geven ;-)
Mooi!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het prachtig om te lezen hoe je je verdriet omzet in mooie dingen voor een ander, genieten van de kleine momenten. Hoe intens naar de situatie ook is, ik lees echt een hele mooie krachtige vrouw. :loveys:
Rocket ik schrijf je gauw een pb ik heb even een dip.
Gisteren en vandaag foto's en kaarten door mijn handen laten gaan en het verdriet speelt even de boventoon, ik voel me beroerd en kan bijna niet stoppen met huilen en laat het ook maar even gaan.
Dank je wel allemaal voor de lieve berichtjes :rose:
Alle reacties Link kopieren Quote
:hug: :redrose: Voor jou Vlinder.
Vlinder1963 schreef:
11-04-2020 14:16
Rocket ik schrijf je gauw een pb ik heb even een dip.
Gisteren en vandaag foto's en kaarten door mijn handen laten gaan en het verdriet speelt even de boventoon, ik voel me beroerd en kan bijna niet stoppen met huilen en laat het ook maar even gaan.
Dank je wel allemaal voor de lieve berichtjes :rose:

Maakt niet uit, ik hoor het wel.

Ik kan me voorstellen dat je moet huilen.

:hug:

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven