Moeder ziek (?)

Ohhhwat naar!!

Ik snap je angst maar mss is het allemaal goed he!!!
En stel dat het terug is. Ze kan mss weer succesvol geopereerd worden

Sterkte

Ik weet hoe je je voelt.....
Mijn moeder heeft longkanker, laatste stadium.
Zij vecht nu voor de laatste tijd die ze nog heeft, ik heb haar al 2 maanden niet meer gezien.

Ik woon 200 km bij haar vandaan en vanwege de corona durf ik haar niet te bezoeken, veel te bang haar te besmetten en het nog erger te maken voor haar dan het al is.

We bellen veel maar zou haar ook zo graag nog even vasthouden en "in het echt" willen zien, maar ben bang dat dat 2 maanden geleden helaas voor het laatst zal zijn geweest.

Heel veel sterkte voor jou en je moeder gewenst, hopelijk krijgt ze wel goed nieuws volgende week.

Blauw-vinkje, wat enorm naar voor jou en voor je moeder, dat je niet bij haar kunt zijn,
Ik vind dit zo ongeveer nog het meest erge van deze periode, dat er mensen zijn die hun laatste fase in hun eentje moeten doormaken, terwijl hun geliefden maar al te graag willen bijstaan, maar niet mogen/kunnen.. zó enorm machteloos moet dat zijn, en zo mensonterend is dit, wat een wrede tijd is het momenteel, en je hebt geen keuze en ook geen invloed daarop. Ik wens jou en je moeder alle mogelijke sterkte

@Popii: jij ook heel veel sterkte, hopelijk valt het mee, dat kan allemaal ook nog, denk niet het ergste nu er nog hoop is, want niks staat nog vast. Houd moed

Suzy65 schreef: ↑

05-04-2020 02:12

Blauw-vinkje, wat enorm naar voor jou en voor je moeder, dat je niet bij haar kunt zijn,
Ik vind dit zo ongeveer nog het meest erge van deze periode, dat er mensen zijn die hun laatste fase in hun eentje moeten doormaken, terwijl hun geliefden maar al te graag willen bijstaan, maar niet mogen/kunnen.. zó enorm machteloos moet dat zijn, en zo mensonterend is dit, wat een wrede tijd is het momenteel, en je hebt geen keuze en ook geen invloed daarop. Ik wens jou en je moeder alle mogelijke sterkte

@Popii: jij ook heel veel sterkte, hopelijk valt het mee, dat kan allemaal ook nog, denk niet het ergste nu er nog hoop is, want niks staat nog vast. Houd moed

Is idd het #W$#%W#$
Mijn vader heeft mijn moeder, ook longkanker en opgegeven, in de auto gehesen om de kleinkinderen nog even te zien. De hele familie daar was snotterig maar ja, je weet niet hoe lang ze heeft. Dus hebben ze de auto op de stoep voor het raam geparkeerd zodat ze iig even konden zwaaien...
Wij hebben elkaar ook al lang niet gezien. 5 maart voor het laatst (met de nodige maatregelen)
Tis gewoon kut.
Ook als er iemand overlijd dat je er niet bij kunt bv.. het idee alleen al. Bah.

Sterkte poppii en blauw vinkje.

Sterkte allemaal. Lijkt me vreselijk. Ik hoop dat jullie je ouders toch snel even kunnen zien.

Bedankt voor de lieve reacties, ook voor poppii natuurlijk.
We zitten allebei een beetje in het zelfde schuitje idd.

Ik slaap bijna niet meer, eten moet anders komt het helemaal niet goed (daar zorgt mijn lieve man wel voor).

Mijn moeder is verder alleen, mij broer die vlakbij woont gaat 1x per week langs (ook om besmetting te voorkomen) voor boodschappen en kijken hoe het met haar gaat.

Mijn hart zegt rijd er heen, ga voor het raam staan zodat je haar kan zien, maar ben bang dat ik daar stuk aan ga vanbinnen, simpelweg omdat ik haar dan ook wil vasthouden.

Wat een tijd leven we in, wat gebeurd er allemaal in de wereld, zo had niemand zich het voorgesteld een paar maanden geleden.

Ik wil iedereen hier sterkte wensen, ben blij dat ik even van me kan afschrijven (sorry dat ik dat doe/deed in jou topic poppii)

Blijf gezond allemaal!

Blauw-Vinkje, ik schreef net op een ander topic:

Klussen aan huis en tuin enzo geeft iets te doen, verder is het hooguit afleiding zoeken van deze door een onzichtbare vijand/virus opgedrongen ingrijpende veranderingen, een spannend boek lezen zodat je een paar uur in een andere wereld verblijft (of een luchtige serie/film), voor mezelf heb ik na de eerste weken vanalles volgen rondom dat virus nu een limiet gesteld aan alle info hierover.

Vroeg of laat ontkom je niet aan reflecteren op het leven, je eigen leven, jezelf, essenties en betekenis, de rol die je inneemt in dat geheel en wat je kunt doen om van enige positieve invloed te kunnen zijn, meer dan uitsluitend "ieder voor zich" zo relaxt mogelijk zien te blijven en zo goed mogelijk voor jezelf (en evt partner/gezin) te zorgen.. (en op afstand andere dierbaren).

Ik houd mijn hart vast voor wat dat betekent voor de mentale en fysieke gezondheid van mensen die nu elke vorm van nabijheid en huidcontact moeten missen, ik hoop maar dat deze toestand niet te lang duurt en dat dat vol te houden is, want juist in zware tijden hebben mensen altijd nog de mogelijkheid gehad om elkaar te troosten en omhelzen, arm om elkaar heen te kunnen slaan. Dat dat nu juist niet mag/ kan omdat je er een ander kwaad mee zou kúnnen berokkenen is een schrikbeeld.

Het idee dat je met iets wat normaal dus iets fijns en gezonds is (omarmen, aanraken, knuffelen, arm om je meest dierbaren heen slaan, hand vasthouden) nu een potentieel kwaadaardig iets is, is diepingrijpend. Zeker als het om mensen gaat waarbij het niet een kwestie van uitstellen en wachten is tot het weer wél kan, omdat het onzeker is of ze dat nog gaan meemaken.

Echt een ondenkbare en onmenselijke verschrikking vind ik het, voor alle betrokkenen die hiermee te maken hebben (of krijgen door dat virus itself, wat mensen met kwetsbare gezondheid vervroegd zo hard en meedogenloos snel kan treffen, dat het voor achterblijvende geliefden niet te bevatten is en een stuk moeilijker te verwerken zal zijn, om er niet bij te mogen/kunnen zijn.

Ik vind dat daar toch uitzonderingen op mogelijk zouden moeten zijn, zeker op het moment dat iemand al echt aan het eind is vanwege een andere ziekte en mogelijke besmetting geen rol speelt, dat je dan wel bij dat laatste stukje mag zijn en je je zo dierbare geliefde mag bijstaan en begeleiden daarbij..

Ik hoop voor jou en Popii dat jullie hun spoedig weer in de armen kunnen sluiten

blauw-vinkje schreef: ↑

05-04-2020 11:55

Bedankt voor de lieve reacties, ook voor poppii natuurlijk.
We zitten allebei een beetje in het zelfde schuitje idd.

Ik slaap bijna niet meer, eten moet anders komt het helemaal niet goed (daar zorgt mijn lieve man wel voor).

Mijn moeder is verder alleen, mij broer die vlakbij woont gaat 1x per week langs (ook om besmetting te voorkomen) voor boodschappen en kijken hoe het met haar gaat.

Mijn hart zegt rijd er heen, ga voor het raam staan zodat je haar kan zien, maar ben bang dat ik daar stuk aan ga vanbinnen, simpelweg omdat ik haar dan ook wil vasthouden.

Wat een tijd leven we in, wat gebeurd er allemaal in de wereld, zo had niemand zich het voorgesteld een paar maanden geleden.

Ik wil iedereen hier sterkte wensen, ben blij dat ik even van me kan afschrijven (sorry dat ik dat doe/deed in jou topic poppii)

Blijf gezond allemaal!

Wat vreselijk allemaal

Is de kans dat jij haar besmet heel erg groot?
Is het niet allemaal waard om haar nog eenmaal vast te houden?

Poppii wat een goed nieuws! En ook fijn dat ze onder controle blijft.

Geniet van elkaar, zeker in deze tijden.
Dikke knuffel voor jou!

@Calvijn1 ja die kans is er, ben zelf al poosje snotterig, en mijn moeder is erg zwak.

Elke bacterie, corona of een eenvoudige griep kan voor haar net fataal zijn nu.

Ik wil het zo graag, maar durf het gewoon niet aan....

blauw-vinkje schreef: ↑

07-04-2020 23:40

Poppii wat een goed nieuws! En ook fijn dat ze onder controle blijft.

Geniet van elkaar, zeker in deze tijden.
Dikke knuffel voor jou!

@Calvijn1 ja die kans is er, ben zelf al poosje snotterig, en mijn moeder is erg zwak.

Elke bacterie, corona of een eenvoudige griep kan voor haar net fataal zijn nu.

Ik wil het zo graag, maar durf het gewoon niet aan....

Keus tussen 2 kwaden dus.
Vreselijk zwaar

Sterkte