Na 5 weken antidepressiva nog steeds slecht

Wat een mooie manier van benaderen watermanneke en wat een goeie adviezen en suggesties heb je voor prinses! Ik ben het heel erg eens met jouw insteek en je schrijft er ook nog eens mooi over...



Na zovele topics over pillenperikelen van jou prinses begin ik er steeds meer van overtuigd te raken dat je veel te veel hangt aan je medicatie, er teveel van verwacht en jezelf er veel te afhankelijk en passief van maakt.



Ik heb de indruk (maar dat kan ik mis hebben, het komt door wat jij deelt) dat je alleen maar zit te wachten en je tijd uit te zitten totdat de pillen hun werk gaan doen. Je leunt letterlijk achterover (ik lees alleen maar dat je veel slaapt , rondhangt en piekert nl) en je laat je leven volledig bepalen door wat de medicatie met je doet.



Get a grip girl!



Wat doe jij zelf prinses?



Loop je nog hard?

Wandel je, fiets je?

Krijg je beweging, buitenlucht?

Pak je jezelf af en toe bij de lurven om je tot actie aan te zetten?

Je lijf in beweging te zetten?

Je focus te veranderen (lees watermanneke!)?

Je dagelijkse routine te veranderen?

Jezelf uit te dagen anders over dingen (angsten/zorgen/overtuigingen) te denken?

Iets nieuws te doen?

Of juist iets te laten?

Jezelf iets te gunnen (een leuke dag, nachtrust, een relaxte wandeling...)?

Iets zelf te maken (tekening, stoel opknappen, bloemstuk, oorbellen, kerstkaarten, taart, ovenschotel ...whatever)?



Jouw leven valt of staat wat jij ermee doet. Geen pil kan dat voor jou verbeteren. Een AD is een hooguit een hulpmiddeltje, geen motor, geen fundament. Probeer dat eens anders te benaderen.

Stop met navelstaren. Stop al die uitwisselingen over AD's en start eindelijk eens met leven en beleven (zoals het motto van watermannekje zo treffend luidt). Al is het maar met halve babysteps....



Niemand kan jou hier beter mee helpen dan jezelf meid. Niemand kan jouw angsten wegnemen, behalve jij. Niemand kan jou levensgeluk geven, alleen jij. Hoog tijd dat je dat tot je door laat dringen!

En de regie over je leven terugneemt van de pillen...

Waarom open je niet eens een topic waarin je elke dag benoemd wat je die dag positief vond en wat jou goed gedaan heeft? Wat jij zelf gedaan hebt wat goed voor je was of goed voelde?



Dus geen verhalen over AD's , geen negatieve wanklanken, niet zeggen hoe erg het is en hoe slecht je dag was en hoeveel last je hebt....



Op zoek naar de lichtpuntjes!

Want die zijn er, wedden?

Ik daag je uit....

Prinses,ik snap je wel. Ik heb die afschuwelijke paniekaanvallen ook,nu al een jaar lang. Soms is het minder,soms is het heel heel erg. Het wakker worden is het ergste vind ik,als je wakker word met een hele heftige paniekaanval en helemaal trilt. Ik moet eerlijk zeggen dat ik 5 weken best lang vind maar ik geloof dat het na 1 week toch zou moeten verbeteren. (dan heb je als het goed is een 'spiegel' opgebouwd) 1 weekje meid,zet hem op! Ik heb trouwens ook die ontzettende jankbuien erbij,vooral deze week is het niet te harden. Hopelijk kom je er toch snel uit. Ik probeer altijd leuke dingen te doen. Heb daar echt geen reet zin in want als ik me zo voel wil ik het liefste bij mijn katten zijn. Maar als ik dan na weken terugkijk herinner ik me alleen de leuke dingen. Ik weet ook wel dat ik me zo kut voelde maar dat valt meer weg bij de dingen die ik gedaan heb. Heel veel sterkte nog..hopelijk kom je eruit met de andere mensen hier die je helpen.

Hoe was je nacht?



Heb je al gezien wat een stralende dag het geworden is? Bliksemse_bende en ik vinden dat je een frisse neus moet halen. Het is heerlijk buiten en de herfst kleurt mooi dit jaar



Bewegen is goed voor je bloedsomloop. Stoffen in je bloed en ook de afvalstoffen worden sneller rond gepompt en afgevoerd.



---



Ik wil nog even stil staan bij wat ik gisteren vroeg. Ik wil niet ontzettend doordrammerig zijn, maar misschien moet ik toch expliciet het voorbeeld laten zien:



quote:prinses1970 schreef op 13 november 2012 @ 22:52:

[...]





lang over na moeten denken ik zit nu in niemandsland ik heb een latent angstgevoel bang voor vanacht bang voor morgen bang voor dat het nooit meer overgaat dus concreet verhoogde hartslag, zweverig misselijkachtig



Mijn versie:



Daar heb ik lang over na moeten denken. Ik zit nu in niemandsland. Ik heb een latent angstgevoel, ben bang voor vannacht, ben bang voor morgen, bang dat het nooit meer overgaat. Dus concreet: verhoogde hartslag, zweverig misselijkachtig.



---



Ik hoop echt dat je mijn boodschap oppakt en naar je zelf leert kijken en jezelf corrigeert. Kun je aangeven of je deze boodschap wel meegekregen hebt?



Realisme



Je schrijft 'dat het nooit meer goedkomt' en 'nooit meer overgaat'. Nooit is heel ver weg. Ik zou liever lezen dat je er niet in gelooft dat het de komende weken veel beter wordt.



Je schrijft ook 'onvoorstelbaar hoe je leven zo binnen een paar weken tijd van de een op de andere dag zo kan veranderen'. Onthoud dat goed. Dat geeft ook gudrun aan. Het werkt in twee richtingen.



Emoties in de geschiedenis



Ik vroeg je gisteren op te schrijven hoe je je voelde, dat wil ik je nogmaals vragen. Als je dag in dag uit opschrijft wat je beleeft kun je dat teruglezen.

Bliksemse_bende was me net voor. Ik ben van mening dat je alles moet opschrijven. Als je selectief bent in wat je noteert weet je later ook dat je selectief was. Laat gewoon zien wie je bent met alles erop en eraan.

prinses,ik heb trouwens een fout in mijn stukje geschreven!



Het duurt geloof ik 6 weken tot de antidepressiva aanslaat dus ook als je verhoogd hebt. Ik lees dat je er nu 5 weken op hebt zitten. Ik zou zeggen dus dat je het nog een weekje moet zien vol te houden. Zoals watermanneke zegt: heb je een dagboek? Het is heel leuk om alles op te schrijven. Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik alle lelijke en niet leuke dingen liever tegen een psychiater vertel dan tegen een dagboek. Mijn dagboek lees ik graag op momenten dat ik me rot voel. Ook kijk ik graag foto's dan van momenten dat ik me wel goed voelde en daar hou ik me aan vast.



Trouwens van mij mag je best zeggen hoe kut je je voelt! Ik heb soms dagen dat ik zou willen dat iedereen kapot viel,vooral die schijtziekte waaraan ik lijdt. Maar die momenten gaan altijd weer voorbij,vergeet dat niet!

Heel goed dat je er genoeg van krijgt en begint te kotsen van jezelf prinses! Dat gevoel zou je moeten cultiveren. Het brengt je namelijk bij woede en waar woede is, is geen angst. Woede is naar buiten gericht en zet je tot actie aan, waar angst naar binnen gericht is en je passief maakt. Woede geeft kracht, angst maakt je krachteloos.



Er is maar één iemand die jou weer op weg kan helpen naar vrolijk zijn, naar weer de hort op gaan en een prettig leven leiden en dat -ja inderdaad- ben jij.

En er is ook maar één manier om die weg weer te vinden en binnen je bereik te krijgen en dat is -ja inderdaad- doen wat je niet durft.

(Overigens is het een illusie dat het weer wordt zoals voorheen prinses. Je kunt nooit terug, alleen maar vooruit.....)



Dùs......wel eruit, angst of niet! Kleine stapjes, maar dòen!

Wèl bewegen, zin of niet! Zwaar of niet, naar buiten, frisse lucht!

Roep jezelf tot orde als je merkt dat je gaat klagen en vervalt in negativiteit! (af en toe klagen màg best hoor, maar het krijgt bij jou buitenproportioneel veel aandacht, daardoor hou je jezelf gevangen in een negatieve cirkel)

En leer jezelf aan om je op andere dingen te focussen en zie de uitdaging om in het leven de lichtpuntjes eruit te filteren!



Doe nou es wat met al die goeie tips en adviezen meid, die je op al je topics hebt gekregen! Probeer het nou gewoon een keer, in plaats van te reageren met allemaal mitsen en maren en klaagzangen en er vervolgens niks mee te doen...

Echt waar, je beseft kennelijk niet dat jij zèlf alle touwtjes in handen hebt. Je geeft ze alleen steeds weer uit handen, je vertrouwt op medicatie ipv jezelf en gaat vervolgens bij de pakken neerzitten.



Morgen een blokje hardlopen, om te beginnen?

En dan hier verslag doen van wat er goed ging die dag?

quote:prinses1970 schreef op 15 november 2012 @ 00:24:ik weet dat iedereen het goed bedoelt met naar buiten gaan enzo dat zei ik eerder ook tegen mensen die angst en paniekklachten hebben

Waarom zei jij dat tegen mensen met angst en paniekklachten?

Wat is er, volgens jou, goed aan naar buiten gaan enzo?

En waarom geldt dat dan niet voor jou?

Ben jij dan anders?

Waarom ga jij niet naar buiten en bewegen, even los van het zwaar en eng is?

Is het bij jou dan anders?

@ bliksemse bende



Klopt helemaal wat jij zegt!

Woede verdrijft de andere emoties, ik ben er geen voorstander van maar in deze situaties kan dat je echt uit die angst halen.

Boos zijn vind ik verder nl een negatieve emotie die heel veel energie vreet en je ook geen prettig mens maakt hihi...



@ prinses



Nog ff volhouden meid, er komt echt verbetering!

En dan kun je ook weer meer ondernemen, problemen aanpakken.

Ik snap heel goed dat je op dit moment niet uit die zwarte waas kan komen. Sterkte!

Prinses, is het echt teveel gevraagd om naar je eigen tekst te kijken? Je reageert ook niet op mijn opmerking over zinnetjes maken, maar je gooit er gewoon uit wat op dat moment in je hoofd zit.



Ik begrijp wel dat emoties de overhand nemen en dat het lastig is daaruit te komen, maar je bent wel in staat een stukje te schrijven en je laat ook zien dat je andermans reacties meekrijgt.



Ik vind dus ook dat stapjes moet ondernemen en probeerde het kleinste stapje aan te leveren dat ik kon bedenken.