Gezondheid
alle pijlers
Nog steeds chronische pijnen
zaterdag 29 december 2018 om 22:05
zaterdag 2 maart 2019 om 12:41
Ik lees vooral, maar ben er nog wel hoor!
En ja, ik kan zelf ook nog een heleboel. Ik hou het alleen allemaal maar max 30 tot 60 minuten vol. (en in ruimtes stappen waar veel lawaai is, is het met 5 minuten klaar)
Dus een ander die mij toevallig tegen komt als ik even een boodschapje doe, of als ik wat onkruid uit de tuin trek of de kinderen naar school breng denken ook (en zeggen het ook tegen mij! ) die kan nog een hoop, het gaat vast béter!
Ik heb nou eenmaal geen toeschouwers de momenten dat ik op de bank/bed lig.
En ja, ik kan zelf ook nog een heleboel. Ik hou het alleen allemaal maar max 30 tot 60 minuten vol. (en in ruimtes stappen waar veel lawaai is, is het met 5 minuten klaar)
Dus een ander die mij toevallig tegen komt als ik even een boodschapje doe, of als ik wat onkruid uit de tuin trek of de kinderen naar school breng denken ook (en zeggen het ook tegen mij! ) die kan nog een hoop, het gaat vast béter!
Ik heb nou eenmaal geen toeschouwers de momenten dat ik op de bank/bed lig.
zaterdag 2 maart 2019 om 14:02
Ik vind dit echt heel mooi verwoord yellow! Ik denk wel dat gezonde mensen het moeilijk vinden om het onderscheid te maken tussen deze twee dingen, omdat dit amper voor te stellen is, maar voor ons zit er echt een wezenlijk verschil tussen.YellowLemon schreef: ↑02-03-2019 12:03En ik snapte Lise haar reactie wel een klein beetje als iemand zegt dat je “nog best veel kan” terwijl je de laatste jaren alleen maar aan het inleveren bent geweest. Het is eerder dat er “gelukkig nog wat dingen zijn die je kan met moeite”.
zaterdag 2 maart 2019 om 17:21
Yellow, klopt.
In dat dromenboek kan je een verklaring voor je dromen opzoeken.
Soms kan ik er alsnog niks mee, maar in dit geval snap ik het. De dromen geven haarscherp aan waar ik mee zit.
Ik heb best veel dingen waar ik over / mee tob, en zit misschien wel op het randje van een geestelijke burn out.
Maar mijn geest en onderbewustzijn laten dat niet toe, en in mijn dromen los ik blijkbaar de problemen waar ik mee zit op.
Of laat ze los, door flink te huilen in mijn droom. Vandaar wellicht het gevoel van opluchting waar ik mee wakker word.
Wel lekker eigenlijk, dat mijn onderbewustzijn ' s nachts mijn geestelijke problemen/ dingen waar ik mee zit , uit zichzelf oplost en daarmee een burn out voorkomt.
Ik ben wel een beetje een apart geval .
In dat dromenboek kan je een verklaring voor je dromen opzoeken.
Soms kan ik er alsnog niks mee, maar in dit geval snap ik het. De dromen geven haarscherp aan waar ik mee zit.
Ik heb best veel dingen waar ik over / mee tob, en zit misschien wel op het randje van een geestelijke burn out.
Maar mijn geest en onderbewustzijn laten dat niet toe, en in mijn dromen los ik blijkbaar de problemen waar ik mee zit op.
Of laat ze los, door flink te huilen in mijn droom. Vandaar wellicht het gevoel van opluchting waar ik mee wakker word.
Wel lekker eigenlijk, dat mijn onderbewustzijn ' s nachts mijn geestelijke problemen/ dingen waar ik mee zit , uit zichzelf oplost en daarmee een burn out voorkomt.
Ik ben wel een beetje een apart geval .
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
zaterdag 2 maart 2019 om 19:29
"Zo te lezen kun je best wel wat ondernemen maar met veel pijn tijdens of erna"
Dit schreef ik Lise1985 toen je een paar dagen in Parijs was. Was helemaal mijn bedoeling niet om te doen of laten blijken dat t allemaal wel mee valt. Als iemand weet hoe die rot zenuwpijn voelt en hoe t je leven beheerst ben ik t en vele met mij.
Sorry als het zo over kwam.
Natuurlijk heb ik ook jaren lang van die reacties gehad; gaat goed he je loopt zo recht Duhhh ik draag een rugbrace. Ik weet niet hoe t met anderen is maar ik heb nu een vast vrienden groepje en er zijn er behoorlijk wat afgevallen, zogenaamde vrienden, het zij zo.
Zitten kan ik niet meer, langzamerhand ging dat, lig zo,n 20 u per dag. Verder doe ik nog wel wat hoor als t kan. Iedereen zal dat hebben als je een goed moment heb uitkijken dat je niet teveel doe.
Heb vanmorgen een stukje kozijn geverfd ook al doe ik het maar 20 minuten ik haal er toch een goed gevoel uit.
Maar ik moet zeggen ik heb dit al jaren, echt accepteren blijft moeilijk , mis werk en t sociale leven wat daar aan vast zit nog steeds.
Wat ook moeilijk is als je qua gezondheid andere klachten krijg, dan heb je al wat waarom moet ik dan met nog meer dealen.
Verder ben ik een optimistisch mens, haha je zou t bijna niet zeggen, dank lieve mensen voor de reacties! Fijne avond met hopelijk niet veel pijn.
Dit schreef ik Lise1985 toen je een paar dagen in Parijs was. Was helemaal mijn bedoeling niet om te doen of laten blijken dat t allemaal wel mee valt. Als iemand weet hoe die rot zenuwpijn voelt en hoe t je leven beheerst ben ik t en vele met mij.
Sorry als het zo over kwam.
Natuurlijk heb ik ook jaren lang van die reacties gehad; gaat goed he je loopt zo recht Duhhh ik draag een rugbrace. Ik weet niet hoe t met anderen is maar ik heb nu een vast vrienden groepje en er zijn er behoorlijk wat afgevallen, zogenaamde vrienden, het zij zo.
Zitten kan ik niet meer, langzamerhand ging dat, lig zo,n 20 u per dag. Verder doe ik nog wel wat hoor als t kan. Iedereen zal dat hebben als je een goed moment heb uitkijken dat je niet teveel doe.
Heb vanmorgen een stukje kozijn geverfd ook al doe ik het maar 20 minuten ik haal er toch een goed gevoel uit.
Maar ik moet zeggen ik heb dit al jaren, echt accepteren blijft moeilijk , mis werk en t sociale leven wat daar aan vast zit nog steeds.
Wat ook moeilijk is als je qua gezondheid andere klachten krijg, dan heb je al wat waarom moet ik dan met nog meer dealen.
Verder ben ik een optimistisch mens, haha je zou t bijna niet zeggen, dank lieve mensen voor de reacties! Fijne avond met hopelijk niet veel pijn.
zaterdag 2 maart 2019 om 19:48
Ik lees dat kozijn verven chia, en dat brengt me gelijk terug naar 28 jaar geleden.
Na mijn herseninfarct kochten wij een huis.
Ik ging dan heen om wat te klussen. Maar kon dat maar heel kort volhouden natuurlijk.
De buren wisten niks van mijn infarct en bijbehorende beperking af .
Als ik dan een klein stukje van het kozijn had geschilderd, ging ik eerst een uur rusten op een stretcher.
Buren zeiden toen tegen elkaar, nou, in dit tempo is dat huis over 30 jaar nog niet af!
Niet wetend van mijn beperkingen.
Inmiddels kan ik heel veel meer gelukkig. Wel met veel pijn, of een rustdag erna.
Maar het idee is hetzelfde, mensen zien alleen dat wat je doet, en niét wat je niet doet ( of daarna, bijvoorbeeld een hele dag in bed liggen)
Ik ben dus daarom eigenlijk altijd heel open over wat ik mankeer.
Als mensen weten dat er iets met je aan de hand is, kweek je meer begrip.
Na mijn herseninfarct kochten wij een huis.
Ik ging dan heen om wat te klussen. Maar kon dat maar heel kort volhouden natuurlijk.
De buren wisten niks van mijn infarct en bijbehorende beperking af .
Als ik dan een klein stukje van het kozijn had geschilderd, ging ik eerst een uur rusten op een stretcher.
Buren zeiden toen tegen elkaar, nou, in dit tempo is dat huis over 30 jaar nog niet af!
Niet wetend van mijn beperkingen.
Inmiddels kan ik heel veel meer gelukkig. Wel met veel pijn, of een rustdag erna.
Maar het idee is hetzelfde, mensen zien alleen dat wat je doet, en niét wat je niet doet ( of daarna, bijvoorbeeld een hele dag in bed liggen)
Ik ben dus daarom eigenlijk altijd heel open over wat ik mankeer.
Als mensen weten dat er iets met je aan de hand is, kweek je meer begrip.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
zaterdag 2 maart 2019 om 20:06
Dat moet ik nog even leren geloof ik.Vergeetmenietje1980 schreef: ↑02-03-2019 20:04Ja en nee. Ik vertel het niet op voorhand, want dan vinden mensen weer dat je jezelf als slachtoffer en zielig ziet. Ik ben wel gestopt met uitleggen/verdedigen als ze het eigenlijk toch niet willen horen.
zaterdag 2 maart 2019 om 23:10
Bij het uwv telde zelfs mee dat ik mijn telefoon oppakte en een normaal gesprek met die meneer kon hebben. Dan heb je meteen werknemers vaardigheden. Hij benoemde het meteen.
Ik zou dan bij een bezwaar ook duidelijk aangegeven dat je het hebt uitbesteed. Want anders kun je administratief werk doen. Ze gebruiken alles.
Ook letten ze op je in de gang bij het uwv. Of je koffie kunt pakken, op een stoel kunt zitten etc.
Moest ik blijkbaar kwijt. Dacht er ineens aan. Vond het heel raar.
Hier gaat het iets beter. Ik lijk iets op te krabbelen. Ik was een paar dagen extra moe en vage klachten. Het lijkt alsof mijn lichaam daar iets van herstelt. De lijn is nog wel dun.
Komende week een rustige week, dus mijn dingen rustig weer oppakken. Ik heb het voor mijn doen afgelopen tijd ook druk gehad.
De spanning uit zich deze keer erg in mijn kaken.
Hebben jullie dat ook, dat zich qua spanning dingen steeds zich uiten in een ander gebied? Bv eerst mijn nek vast, ga ik naar fysio. Is dat over. Uit zich het in darmen. Ontspan ik buik. Krijg ik zweet aanvallen. Enzovoort. Enzovoort. Het is steeds symptoom bestrijding.
Ik werk ook wel aan mijn psyche op dieper vlak. Maar dit blijft. De spanning wil er steeds uit. En komt continue in een andere vorm.
Daardoor is het ook lastig te bepalen of iets lichamelijk is, bv buikgriep of spanning.
Ik ga altijd eerst uit van spanning.
Ik zou dan bij een bezwaar ook duidelijk aangegeven dat je het hebt uitbesteed. Want anders kun je administratief werk doen. Ze gebruiken alles.
Ook letten ze op je in de gang bij het uwv. Of je koffie kunt pakken, op een stoel kunt zitten etc.
Moest ik blijkbaar kwijt. Dacht er ineens aan. Vond het heel raar.
Hier gaat het iets beter. Ik lijk iets op te krabbelen. Ik was een paar dagen extra moe en vage klachten. Het lijkt alsof mijn lichaam daar iets van herstelt. De lijn is nog wel dun.
Komende week een rustige week, dus mijn dingen rustig weer oppakken. Ik heb het voor mijn doen afgelopen tijd ook druk gehad.
De spanning uit zich deze keer erg in mijn kaken.
Hebben jullie dat ook, dat zich qua spanning dingen steeds zich uiten in een ander gebied? Bv eerst mijn nek vast, ga ik naar fysio. Is dat over. Uit zich het in darmen. Ontspan ik buik. Krijg ik zweet aanvallen. Enzovoort. Enzovoort. Het is steeds symptoom bestrijding.
Ik werk ook wel aan mijn psyche op dieper vlak. Maar dit blijft. De spanning wil er steeds uit. En komt continue in een andere vorm.
Daardoor is het ook lastig te bepalen of iets lichamelijk is, bv buikgriep of spanning.
Ik ga altijd eerst uit van spanning.
zaterdag 2 maart 2019 om 23:14
Ik was met een vriendin weg geweest en die zei dat ik wel 12x per dag 'au' zei.
Hier was ik mezelf niet van bewust.
Ik denk dat het voor mij een soort ontlading is. Vroeger zuchte ik meer, soort pijn/vermoeidheid release ofzo.
Hier was ik mezelf niet van bewust.
Ik denk dat het voor mij een soort ontlading is. Vroeger zuchte ik meer, soort pijn/vermoeidheid release ofzo.
gele_suikerspin wijzigde dit bericht op 02-03-2019 23:16
32.56% gewijzigd
zaterdag 2 maart 2019 om 23:16
Hmm dat heb ik ook een paar dagen gehad GS, het leek wel alsof ik wat grieperig was.
Moe, hangerig, niet echt fit.
Ik heb vandaag weer gewerkt. Ging eigenlijk wel goed, het was wel even een tijdje hectisch maar ik dacht: Ik ga niet haasten. Ik ben niet de enige die werkt en ik wil er ook even voor de bewoners zijn.
Nog 2 diensten en dan lekker een paar dagen vrij. Zit eraan te denken om aankomende week weer eens naar mijn vader te gaan. Het gaat even niet zo lekker met hem, en dan kunnen we ook weer wandelen in de natuur daar. Is voor ons beiden wel goed denk ik. Nu hopen dat het ook wat mooi weer wordt van de week.
Moe, hangerig, niet echt fit.
Ik heb vandaag weer gewerkt. Ging eigenlijk wel goed, het was wel even een tijdje hectisch maar ik dacht: Ik ga niet haasten. Ik ben niet de enige die werkt en ik wil er ook even voor de bewoners zijn.
Nog 2 diensten en dan lekker een paar dagen vrij. Zit eraan te denken om aankomende week weer eens naar mijn vader te gaan. Het gaat even niet zo lekker met hem, en dan kunnen we ook weer wandelen in de natuur daar. Is voor ons beiden wel goed denk ik. Nu hopen dat het ook wat mooi weer wordt van de week.
zondag 3 maart 2019 om 04:50
Ik weet dat ik het niet zeggen mag, maar alles zo lezende voel ik me toch ergens weer een beetje schuldig dat ik hier schrijf terwijl mijn leven zonder noemenswaardige beperkingen door gaat. Morgen voor het eerst 12 uur vliegen op tramadol, dat zal niet zo fijn zijn, maar erger dan dat is het ook niet. Dus ja, naast jullie ben ik een beetje de aansteller van het groepje. En nee, ik wéét wat jullie daar op zeggen, maar zo voelt het wel. Ik merk dat ik echt medelijden (klinkt ook weer stom, maar toch is dat het wel) voel met het verlies dat de meesten van jullie noemen in mogelijkheden, sociaal, werk, etc. En juist daar heb ik nog niets moeten inleveren.
Ik ben er overigens niet open over dit soort dingen naar mijn omgeving. Ik schaam me er niet voor, maar ik merk dat sommige dingen teveel reacties oproepen, waar ik niet mee kan dealen. Dit topic is voor mij een oase, waar ik op voorhand weet: of de reacties zijn positief, inlevend maar nooit opdringerig, of er is geen reactie, maar niemand reageert lullig of veroordelend.
Buiten mijn vrouw heb ik niemand waar ik dat vertrouwen mee heb en dus deel ik vrijwel niets van mijzelf met anderen. Één ding ook niet met mijn vrouw trouwens (misbruik als kind), maar alleen heel sporadisch op dit forum.
Maar goed, ik zit wat sentimenteel te ratelen geloof ik. Mijn benen doen pijn, ik kan niet slapen en ik ben me er weer eens erg bewust van dat mijn leven ver over de helft is. Soms zou ik willen dat ik dronk
Ik ben er overigens niet open over dit soort dingen naar mijn omgeving. Ik schaam me er niet voor, maar ik merk dat sommige dingen teveel reacties oproepen, waar ik niet mee kan dealen. Dit topic is voor mij een oase, waar ik op voorhand weet: of de reacties zijn positief, inlevend maar nooit opdringerig, of er is geen reactie, maar niemand reageert lullig of veroordelend.
Buiten mijn vrouw heb ik niemand waar ik dat vertrouwen mee heb en dus deel ik vrijwel niets van mijzelf met anderen. Één ding ook niet met mijn vrouw trouwens (misbruik als kind), maar alleen heel sporadisch op dit forum.
Maar goed, ik zit wat sentimenteel te ratelen geloof ik. Mijn benen doen pijn, ik kan niet slapen en ik ben me er weer eens erg bewust van dat mijn leven ver over de helft is. Soms zou ik willen dat ik dronk
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
zondag 3 maart 2019 om 09:10
Ik snap je JollyRider. Ik voelde gisteren hetzelfde. Ik heb veel minder pijn als de meeste hier. En voelde mij ook even bezwaard hier te schrijven.
Wij mensen gaan ons automatisch vergelijken met anderen. Dat hoeft niet. Het is geen wedstrijd.
Iedereen ervaart zijn beperkingen anders. Je bent wat mij betreft altijd welkom hier.
Waar gaat de reis heen? Vakantie of werk? Goede vliegreis gewenst!
Wij mensen gaan ons automatisch vergelijken met anderen. Dat hoeft niet. Het is geen wedstrijd.
Iedereen ervaart zijn beperkingen anders. Je bent wat mij betreft altijd welkom hier.
Waar gaat de reis heen? Vakantie of werk? Goede vliegreis gewenst!
zondag 3 maart 2019 om 09:14
Ik had in een ander topic al gelezen wat je als kind hebt meegemaakt.
zondag 3 maart 2019 om 09:14
vervelend dat je weer niet kunt slapen.JollyRider schreef: ↑03-03-2019 04:50Ik weet dat ik het niet zeggen mag, maar alles zo lezende voel ik me toch ergens weer een beetje schuldig dat ik hier schrijf terwijl mijn leven zonder noemenswaardige beperkingen door gaat. Morgen voor het eerst 12 uur vliegen op tramadol, dat zal niet zo fijn zijn, maar erger dan dat is het ook niet. Dus ja, naast jullie ben ik een beetje de aansteller van het groepje. En nee, ik wéét wat jullie daar op zeggen, maar zo voelt het wel. Ik merk dat ik echt medelijden (klinkt ook weer stom, maar toch is dat het wel) voel met het verlies dat de meesten van jullie noemen in mogelijkheden, sociaal, werk, etc. En juist daar heb ik nog niets moeten inleveren.
...
Maar goed, ik zit wat sentimenteel te ratelen geloof ik. Mijn benen doen pijn, ik kan niet slapen en ik ben me er weer eens erg bewust van dat mijn leven ver over de helft is. Soms zou ik willen dat ik dronk
Enneh.. ik gebruik meestal helemaal geen pijnstillers, wat voor aansteller ben IK dan wel niet.
Waar vlieg je heen?
Goedemorgen allen
Ik wil weer zon, maar krijg m'n zin de komende week niet, geloof ik.
Later is nu
zondag 3 maart 2019 om 09:18
We vliegen naar Bangkok. 10,5 uur, maar de Kaagbaan is dicht, en het luchtruim boven Kashmir is gevaarlijk, dus het gaat wat langer duren
Het is voor familiebezoek.
En vwb mijn vrouw: dat is vooral een kwestie van haar er niet mee lastig willen vallen. Man he, sterk zijn enzo
Het is voor familiebezoek.
En vwb mijn vrouw: dat is vooral een kwestie van haar er niet mee lastig willen vallen. Man he, sterk zijn enzo
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
zondag 3 maart 2019 om 09:33
Die zon is ver te zoeken vandaag, ik werd wakker vannacht van de windvlagen.
Ik ga proberen of ik weer een beetje kan functioneren na twee dagen op bed.
Gelukkig is er hier geen wedstrijd wie de meeste klachten heeft, dat vind ik zo fijn aan dit topic.
Ik word echt oud, dat begin ik me steeds meer te realiseren. En anders merk ik het wel aan mijn lichaam.
Fijne dag iedereen!
Ik ga proberen of ik weer een beetje kan functioneren na twee dagen op bed.
Gelukkig is er hier geen wedstrijd wie de meeste klachten heeft, dat vind ik zo fijn aan dit topic.
Ik word echt oud, dat begin ik me steeds meer te realiseren. En anders merk ik het wel aan mijn lichaam.
Fijne dag iedereen!
zondag 3 maart 2019 om 10:11
Ik heb voor het bezwaar het hele dossier, dus inclusief de verslagen die je normaliter niet te zien krijgt.Gele_Suikerspin schreef: ↑02-03-2019 23:10Bij het uwv telde zelfs mee dat ik mijn telefoon oppakte en een normaal gesprek met die meneer kon hebben. Dan heb je meteen werknemers vaardigheden. Hij benoemde het meteen.
Ik zou dan bij een bezwaar ook duidelijk aangegeven dat je het hebt uitbesteed. Want anders kun je administratief werk doen. Ze gebruiken alles.
Ook letten ze op je in de gang bij het uwv. Of je koffie kunt pakken, op een stoel kunt zitten etc.
Moest ik blijkbaar kwijt. Dacht er ineens aan.
Daarin staat o.a. ook dat ik vlot op kon staan en goed kon lopen.
Dat ik aan de arm van mijn man meestrompelde is blijkbaar heel normaal
zondag 3 maart 2019 om 10:24
Lise, wat belachelijk van dat staan en lopen zeg! Zijn ze blind ofzo?
Jolly, ik doe ook heel veel en voel me dan hier soms ook wel een beetje de aansteller. Wel doe ik zoveel op ( te?) veel pijnstillers, maar goed , voor mij werkt het.
Maar ik herken je gevoelens, ik heb dat ook hier gehad, door het positieve geluid in dit topic van de medeschrijvers kan ik dat nu een beetje loslaten.
Zoals hier gezegd, ieder voelt zijn eigen pijn en de ene pijn is niet meer of minder erg dan de andere
De beperkingen zijn wel verschillend ons maar in essentie, dat lees je in de discussies, ervaren we de gevolgen van pijn allemaal hetzelfde.
Succes en sterkte met het vliegen!
Jolly, ik doe ook heel veel en voel me dan hier soms ook wel een beetje de aansteller. Wel doe ik zoveel op ( te?) veel pijnstillers, maar goed , voor mij werkt het.
Maar ik herken je gevoelens, ik heb dat ook hier gehad, door het positieve geluid in dit topic van de medeschrijvers kan ik dat nu een beetje loslaten.
Zoals hier gezegd, ieder voelt zijn eigen pijn en de ene pijn is niet meer of minder erg dan de andere
De beperkingen zijn wel verschillend ons maar in essentie, dat lees je in de discussies, ervaren we de gevolgen van pijn allemaal hetzelfde.
Succes en sterkte met het vliegen!
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
