Gezondheid
alle pijlers
schema therapie, wie ook? Bevalt het?
maandag 10 januari 2022 18:23
Ik val maar meteen met de deur in huis. Ik ben begonnen met schema therapie en ik merk dat ik daar graag eens over wil praten. Ik bespreek dit met eigenlijk niemand en mijn normale leven gaat eigenlijk gewoon door, terwijl er wel een hoop wordt omgewoeld. Daarnaast vind ik de therapievorm zelf ook eigenlijk best wel vaag. Naast vaag trouwens wel nuttig hoor. Want ik merk dat er een hoop gevoelens leven en dat is goed dat ik daar nu bij stilsta. Maar hoe al die schema's in elkaar steken begrijp ik minder van. Ik heb een huiswerkopdracht mee, maar weet niet zo goed waar alles thuishoort (modi). Dus wie weet kunnen we elkaar ook een beetje helpen?
En wat ik me afvraag, heb je het voor een bepaalde persoonlijkheidsstoornis? Ik geloof dat daar bij mij wel sprake van is in een lichtere vorm. Ik zou heel graag vooruit willen scrollen naar de mens die ik nu ben en de mens die ik hoop te zijn over een jaar of twee.
En wat ik me afvraag, heb je het voor een bepaalde persoonlijkheidsstoornis? Ik geloof dat daar bij mij wel sprake van is in een lichtere vorm. Ik zou heel graag vooruit willen scrollen naar de mens die ik nu ben en de mens die ik hoop te zijn over een jaar of twee.
maandag 10 januari 2022 19:22
Waarom praat je er met niemand over? Ik heb (nog) geen schematherapie, maar heb wel wekelijks reguliere therapie en praat daarover met m’n ouders, enkele vrienden, soms zelfs met collega’s. Niets om je voor te schamen en ik vind het heel erg fijn en behulpzaam om dit met anderen te bespreken. Het geeft vaak nieuwe inzichten en perspectieven, en maakt het minder eenzaam.
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
maandag 10 januari 2022 19:34
Mijn ouders leven niet meer en zijn juist de mensen die mede veroorzaker ben van het feit dat ik deze therapie uberhaupt nodig heb. Mijn vrienden weten wel dat ik "af en toe gesprekken heb met een therapeut", maar inhoudelijk hebben we het er weinig over. Omdat het over behoorlijk pittige emoties gaat en die verwerk ik liever alleen. Dat is ook een van mijn modi ; )
Misschien in een later stadium, maar voor nu voelt het eng prive allemaal om dit te delen met mensen die me kennen.
Misschien in een later stadium, maar voor nu voelt het eng prive allemaal om dit te delen met mensen die me kennen.
maandag 10 januari 2022 19:36
Hier ook nog geen schematherapie. Ik praat wel met mensen over bepaalde dingen, maar niet over alles. Ik heb zelf nog moeite met de dingen die me dwars zitten, ik vind het zelf nogal aanstellerig klinken allemaal. Ik vermoed zelf ook een lichte vorm van een persoonlijkheidsstoornis. Maar we zullen het wel zien.
Ben ook wel benieuwd naar ervaringen van mensen die de therapie gehad hebben. Ik hoor dat het best zwaar is.
Ben ook wel benieuwd naar ervaringen van mensen die de therapie gehad hebben. Ik hoor dat het best zwaar is.
maandag 10 januari 2022 20:01
Ik heb schematherapie gehad en heb er heel veel aan gehad. In het begin moest ik er wel een beetje inkomen en was het wat abstract, maar na een tijdje werd het logisch en zag je de verbanden en toen ging het echt goed werken.
Ik heb voor zover bekend geen persoonlijkheidsstoornis, ik heb het gebruikt om bij mijn gevoel te komen en mijn gevoelens en gedachtes beter te begrijpen. Ik was totaal emotieloos maar dat is mede door schematherapie stukken beter
Ik heb voor zover bekend geen persoonlijkheidsstoornis, ik heb het gebruikt om bij mijn gevoel te komen en mijn gevoelens en gedachtes beter te begrijpen. Ik was totaal emotieloos maar dat is mede door schematherapie stukken beter
maandag 10 januari 2022 20:02
maandag 10 januari 2022 20:04
Ik begrijp overigens waarom je er niet met anderen over praat. Dat doe ik ook niet en het heeft voor mij ook geen meerwaarde. Ik vind het juist heel prettig om niet altijd zo ver de diepte in te gaan met mensen, en ik wil ook helemaal niet dat mensen al die details over mij weten. Ik vind dat privé en heb er in het verleden weleens spijt van gehad dat ik wel dingen heb gedeeld. Het past gewoon niet bij me om dat met een ander te delen dan mijn therapeut. Erover praten is niet per definitie beter.
maandag 10 januari 2022 20:27
Appelwangetje, wat moet ik me voorstellen bij online? Zie je dan je therapeut via je monitor? Vind je dat niet lastig? Ik merk nl. dat ik het erg nodig heb om me ontspannen en vertrouwd te voelen en via een scherm blijf ik toch afstand voelen, alsof er iets tussen jou en de ander staat. Bovendien moet ik ook letterlijk wel eens op verschillende stoelen gaan zitten. Vraag me af hoe je zo'n soort oefening dan doet?
maandag 10 januari 2022 20:39
Ik doe t online via therapieland.nl
Voor mij werkt dit erg goed. En als ik dan bij mijn psycholoog kom bespreken we mijn voortgang.
Ik doe de oefeningen gewoon thuis in mijn eentje.
Voor mij is t vooral verhelderend om te weten waar bepaald gedrag en gevoel vandaan komt.
Voor de trauma s uit mijn jeugd heb ik emdr gehad
Voor mij werkt dit erg goed. En als ik dan bij mijn psycholoog kom bespreken we mijn voortgang.
Ik doe de oefeningen gewoon thuis in mijn eentje.
Voor mij is t vooral verhelderend om te weten waar bepaald gedrag en gevoel vandaan komt.
Voor de trauma s uit mijn jeugd heb ik emdr gehad
maandag 10 januari 2022 20:59
Desayuno, dat is erg goed om te horen. Ik vind het fijn om te horen dat anderen er (veel) baat bij hebben gehad. Ik hoop dat ook te ervaren. Ik merk dat het best veel oproept, maar dan is het nog maar de vraag of ik naast het voelen van alle aanwezige pijn, daar ook iets mee ga kunnen in mijn leven. Want dat is natuurlijk wel mijn wens, dat ik uiteindelijk minder last heb van mezelf, maar ook anderen minder last hebben van mij.
Ik deel je mening ook dat het er met anderen over hebben voor mij niet per se mijn voorkeur heeft. Sommige dingen kan of wil ik globaal best wel een beetje delen, maar het grootste deel voelt echt te prive en te gecompliceerd. Daar wil ik anderen ook uberhaupt niet mee lastig vallen.
Mag ik vragen op welke fronten het jouw leven verbeterd heeft? En vraagt schema therapie na de behandeling nog een actieve instelling? Moet je af en toe op herhaling? Blijf je het toepassen? Blijf je in de bewuste fase? Want dat is een beetje mijn angst dat het na afloop op een gegeven moment weer een beetje wegwaaid en je weer terug sukkelt in oude en ingesleten schema's.
Ik deel je mening ook dat het er met anderen over hebben voor mij niet per se mijn voorkeur heeft. Sommige dingen kan of wil ik globaal best wel een beetje delen, maar het grootste deel voelt echt te prive en te gecompliceerd. Daar wil ik anderen ook uberhaupt niet mee lastig vallen.
Mag ik vragen op welke fronten het jouw leven verbeterd heeft? En vraagt schema therapie na de behandeling nog een actieve instelling? Moet je af en toe op herhaling? Blijf je het toepassen? Blijf je in de bewuste fase? Want dat is een beetje mijn angst dat het na afloop op een gegeven moment weer een beetje wegwaaid en je weer terug sukkelt in oude en ingesleten schema's.
maandag 10 januari 2022 21:07
To, ik las je titel en dacht als eerste: nou nee, schematherapie bevalt niet. Die gedachte komt vooral omdat ik het als heel hard werken heb ervaren en 'het bevalt' staat voor mij gelijk aan 'comfortabel'.
Ja, schematherapie vraagt na de behandeling zeker nog een actieve houding. Ik heb zelf een jaar of twee erna steeds de moduskaarten nog erbij gepakt. Ondertussen is bepaald gedrag zo ingesleten dat het automatisch gaat. Op andere momenten blijf ik gevoelig voor triggers.Mag ik vragen op welke fronten het jouw leven verbeterd heeft? En vraagt schema therapie na de behandeling nog een actieve instelling? Moet je af en toe op herhaling? Blijf je het toepassen? Blijf je in de bewuste fase? Want dat is een beetje mijn angst dat het na afloop op een gegeven moment weer een beetje wegwaaid en je weer terug sukkelt in oude en ingesleten schema's.
maandag 10 januari 2022 21:16
Ik sta op de wachtlijst voor schematherapie en heb over 2 weken mijn 1e gesprek.
Ik ben heel benieuwd. Kan je dus nog niets inhoudelijks vertellen maar schematherapie spreekt mij heel erg aan. Ben benieuwd of ik dat nu ook zo ga ervaren.
Ik ben begonnen in het boek 'Patronen doorbreken' (nog niet uit) en daar staan heel herkenbare verhalen in.
Of ik een stoornis heb weet ik niet. Ik ben wel ooit (jaren geleden) gediagnosticeerd met een piekerstoornis. Deze therapie ga ik voornamelijk volgen voor mijn onzekerheid en het gebrek aan zelfvertrouwen. Dit loopt als een rode draad door mijn leven. Ik worstel nog wel met wat meer dingen dus heb aangegeven dat ik eventueel ook voor andere therapieën opensta.
Heel veel succes, TO!
Ik ben heel benieuwd. Kan je dus nog niets inhoudelijks vertellen maar schematherapie spreekt mij heel erg aan. Ben benieuwd of ik dat nu ook zo ga ervaren.
Ik ben begonnen in het boek 'Patronen doorbreken' (nog niet uit) en daar staan heel herkenbare verhalen in.
Of ik een stoornis heb weet ik niet. Ik ben wel ooit (jaren geleden) gediagnosticeerd met een piekerstoornis. Deze therapie ga ik voornamelijk volgen voor mijn onzekerheid en het gebrek aan zelfvertrouwen. Dit loopt als een rode draad door mijn leven. Ik worstel nog wel met wat meer dingen dus heb aangegeven dat ik eventueel ook voor andere therapieën opensta.
Heel veel succes, TO!
maandag 10 januari 2022 21:20
Kan ik me voorstellen.Desayuno schreef: ↑10-01-2022 20:04Ik begrijp overigens waarom je er niet met anderen over praat. Dat doe ik ook niet en het heeft voor mij ook geen meerwaarde. Ik vind het juist heel prettig om niet altijd zo ver de diepte in te gaan met mensen, en ik wil ook helemaal niet dat mensen al die details over mij weten. Ik vind dat privé en heb er in het verleden weleens spijt van gehad dat ik wel dingen heb gedeeld. Het past gewoon niet bij me om dat met een ander te delen dan mijn therapeut. Erover praten is niet per definitie beter.
Ik deel soms wel dingen maar heb daar inderdaad ook weleens spijt van gehad. Toch vind ik het soms wel fijn om mijn hart te luchten maar ik kies de juiste mensen daarvoor uit.
Iedereen is anders.
maandag 10 januari 2022 22:34
Een paar jaar geleden heb ik schematherapie gevolgd in groepsverband met daarnaast ook persoonlijke gespreken met behandelaar. Hier heb ik echt ontzettend veel aan gehad. Iedereen ontwikkelt bepaalde patronen in zijn jeugd omdat die op dat moment wat opleveren en je helpen. Echter kunnen die patronen je op een later moment (in je volwassen leven) tegen gaan werken. Middels schematherapie heb ik echt geleerd om dat in te gaan zien en patronen te herkennen. Het is zwaar en confronterend om mee aan de slag te gaan, maar meer dan de moeite waard. Ik heb dingen heb geleerd waar ik de rest van mijn leven wat aan heb. Ik voel mij nu veel meer in control over mijn leven (ik heb niet meer het gevoel dat alles me overkomt zonder er invloed op te hebben) en mijn relatie mijn partner is veel gelijkwaardiger geworden.
Ik heb geen persoonlijkheidsstoornis maar was in behandeling voor depressie. Sessies/inzichten/opdrachten besprak ik met mijn partner maar verder niet heel uitgebreid met vrienden of familie. Ze waren wel op de hoogte dat ik therapie volgde op dat moment.
Ik heb geen persoonlijkheidsstoornis maar was in behandeling voor depressie. Sessies/inzichten/opdrachten besprak ik met mijn partner maar verder niet heel uitgebreid met vrienden of familie. Ze waren wel op de hoogte dat ik therapie volgde op dat moment.
maandag 10 januari 2022 23:21
Wat ik momenteel een lastige vind. Vandaag hebben we een aantal modi besproken. Ten minste, ik denk dat ze modi heten, maar misschien ook wel schema's. Dat weet ik nog niet zo goed uit elkaar te houden. Hoe dan ook, die hebben we vandaag besproken en de vraag is of ik voor mijn volgende afspraak verder wil nadenken over die modi en welke er nog meer aanwezig zijn. En dan gaat het bij mij alleen maar van eeeeuuuh?? Ik heb werkelijk waar geen idee waar ik aan moet denken. Het is nl. de bedoeling dat ik ze een naampje ga geven, zodat het voor mij makkelijker is (later als ik verder ben, maar waarschijnlijk ook op het moment wanneer ik klaar ben met de therapie) dat ik die schema's/modi makkelijk kan herkennen en kan zeggen: hé, dit is de bokser die nu opkomt. Of dit is de klager, of dit is de stampvoeter of (etc).
Maar ik sla een beetje stil, want weet nu eigenlijk niet zo goed wat ik moet doen en ik wil graag mijn huiswerk goed doen
Maar ik sla een beetje stil, want weet nu eigenlijk niet zo goed wat ik moet doen en ik wil graag mijn huiswerk goed doen
maandag 10 januari 2022 23:42
Wat fijn om te horen konijntje! Erg goed om terug te horen van een aantal van jullie dat het zoveel heeft bijgedragen aan een verbeterd leven. Ik denk ook dat de verbetering is ontstaan op de plekken waar jullie die het meest nodig hebben?
Ik heb geen therapie voor depressie, maar voor heftige emoties (te heftig). Dat zou je kunnen scharen onder milde borderline problematiek. Ik sla te snel aan met heftige gevoelens die welliswaar aangaan door een situatie in het heden, maar een pijn (verwaarlozing etc) hebben in het verleden. Die pijnen moet ik allemaal in kaart gaan brengen, zodat ik volledige schema's heb ofzo.
Mijn plekken (zwaktes) zijn het kwetsbare kind waar dan een boze coping tegenover staat. Of zoiets. Maar eerlijk gezegd begrijp ik nog niet zo veel van de modi of schema's waar over gesproken wordt. Ik hoop dat dit duidelijker wordt.
Minnimouse, heb je al de onderzoeken gehad om je schema's globaal in kaart te brengen? Want op basis van die uitkomsten worden de schema's verder uitgediept geloof ik.
Dit waren eerst allerlei vragenlijsten en daar kwamen scores op qua schema's. Dat is alweer een tijd geleden trouwens en nu pas gaan we weer verder. Ik ben het daardoor ook een beetje kwijt.
Sorry Martje, bevalt is waarschijnlijk niet het goede woord. Ben je er blij mee klinkt ook verkeerd misschien. Maar ik kan me voorstellen dat als je een goede therapie vindt, dat je echt een gevoel van opluchting kan voelen, omdat je weet, hehe, er is licht aan het eind vd tunnel. Er gaat nu echt iets veranderen als ik me maar hard genoeg inzet. Zo bedoel ik het meer. En het erbij pakken van moduskaarten is inderdaad een actieve houding. Je gaat er iig niet passief bij zitten en denken dat dit nu wel gefixed is. Klinkt mooi dat je er actief mee bezig bent op z'n tijd. Ben je wel minder gevoelig geworden voor die triggers dan vóór de therapie?
Gelukkig zie je nog iemand live om mee te evalueren Appelwangetje. Is er een reden dat je gekozen hebt voor de online aanpak?
Aardbei, weet je al zeker of het schema therapie wordt of kan het ook iets anders worden? Ik heb iig begrepen dat dit een vrij lang durend traject is, wat minimaal een jaar in beslag neemt, maar vaak ook langer.
Wat fijn Desayuno dat je beter bij je emoties kunt komen. Kwam er bij jou ineens een bak met emoties vrij waarvan je amper wist dat je die bij je droeg? Beter kunnen voelen is niet altijd leuk, want naast vreugde ben je ineens ook een stuk bewuster van verdriet. Dapper dat je dat bent aangegaan.
Ik heb geen therapie voor depressie, maar voor heftige emoties (te heftig). Dat zou je kunnen scharen onder milde borderline problematiek. Ik sla te snel aan met heftige gevoelens die welliswaar aangaan door een situatie in het heden, maar een pijn (verwaarlozing etc) hebben in het verleden. Die pijnen moet ik allemaal in kaart gaan brengen, zodat ik volledige schema's heb ofzo.
Mijn plekken (zwaktes) zijn het kwetsbare kind waar dan een boze coping tegenover staat. Of zoiets. Maar eerlijk gezegd begrijp ik nog niet zo veel van de modi of schema's waar over gesproken wordt. Ik hoop dat dit duidelijker wordt.
Minnimouse, heb je al de onderzoeken gehad om je schema's globaal in kaart te brengen? Want op basis van die uitkomsten worden de schema's verder uitgediept geloof ik.
Dit waren eerst allerlei vragenlijsten en daar kwamen scores op qua schema's. Dat is alweer een tijd geleden trouwens en nu pas gaan we weer verder. Ik ben het daardoor ook een beetje kwijt.
Sorry Martje, bevalt is waarschijnlijk niet het goede woord. Ben je er blij mee klinkt ook verkeerd misschien. Maar ik kan me voorstellen dat als je een goede therapie vindt, dat je echt een gevoel van opluchting kan voelen, omdat je weet, hehe, er is licht aan het eind vd tunnel. Er gaat nu echt iets veranderen als ik me maar hard genoeg inzet. Zo bedoel ik het meer. En het erbij pakken van moduskaarten is inderdaad een actieve houding. Je gaat er iig niet passief bij zitten en denken dat dit nu wel gefixed is. Klinkt mooi dat je er actief mee bezig bent op z'n tijd. Ben je wel minder gevoelig geworden voor die triggers dan vóór de therapie?
Gelukkig zie je nog iemand live om mee te evalueren Appelwangetje. Is er een reden dat je gekozen hebt voor de online aanpak?
Aardbei, weet je al zeker of het schema therapie wordt of kan het ook iets anders worden? Ik heb iig begrepen dat dit een vrij lang durend traject is, wat minimaal een jaar in beslag neemt, maar vaak ook langer.
Wat fijn Desayuno dat je beter bij je emoties kunt komen. Kwam er bij jou ineens een bak met emoties vrij waarvan je amper wist dat je die bij je droeg? Beter kunnen voelen is niet altijd leuk, want naast vreugde ben je ineens ook een stuk bewuster van verdriet. Dapper dat je dat bent aangegaan.
maandag 10 januari 2022 23:43
Ik lees mee.
Na een intake kwam er een advies uit om schematherapie in groepsverband te gaan volgen.
De groep zal eind februari hopelijk starten. Tot die tijd individuele gesprekken ter voorbereiding.
Tot nu toe al aardig wat inzichten gekregen. Wel heel benieuwd hoe het straks in groepsverband gaat werken.
Ook veel gehad aan het boek “Patronen verbreken” van Hannie van Genderen, Gitta Jacob en Laura Seebauer.
Ik ben open geweest tegen mijn omgeving over het traject dat ik ga volgen. Gewoon omdat ik niet weet wat het overhoop gaat halen en hoe andere mensen hier “last” van krijgen.
Na een intake kwam er een advies uit om schematherapie in groepsverband te gaan volgen.
De groep zal eind februari hopelijk starten. Tot die tijd individuele gesprekken ter voorbereiding.
Tot nu toe al aardig wat inzichten gekregen. Wel heel benieuwd hoe het straks in groepsverband gaat werken.
Ook veel gehad aan het boek “Patronen verbreken” van Hannie van Genderen, Gitta Jacob en Laura Seebauer.
Ik ben open geweest tegen mijn omgeving over het traject dat ik ga volgen. Gewoon omdat ik niet weet wat het overhoop gaat halen en hoe andere mensen hier “last” van krijgen.
dinsdag 11 januari 2022 09:51
Singlejingle, nee ik heb nog niets in kaart gebracht.
Ik heb alleen een wachtlijstgesprek gehad en naar aanleiding daarvan heb ik over 2 weken de intake voor schematherapie. Ik heb dus zelf gevraagd om schematherapie omdat het mij heel erg aanspreekt en heel herkenbaar is.
De GGZ denkt ook dat het passend is voor de problematiek die ik heb.
Ik hoop ook echt dat het iets gaat doen. Ik ben super gemotiveerd en heb er zelfs zin in.
Edit: wat ik trouwens wel gedaan heb is alles waarvan ik denk dat het van invloed is (geweest) en waar ik tegenaan loop opgeschreven. Heb er dagen over gedaan maar dit zorgt ervoor dat ik een helder verhaal had bij het gesprek. Ik ben weleens eerder in therapie geweest en dan vind ik het moeilijk om mijn hulpvraag onder woorden te brengen en ook om op dat moment te benoemen wat er speelt. Als ik dan een bijeenkomst had en het ging op dat moment goed, dan vind ik het lastig om te benoemen wat er speelt. Beetje ‘als het er niet is, dan bestaat het niet’. Dus dit voorkomt dat.
Ik heb alleen een wachtlijstgesprek gehad en naar aanleiding daarvan heb ik over 2 weken de intake voor schematherapie. Ik heb dus zelf gevraagd om schematherapie omdat het mij heel erg aanspreekt en heel herkenbaar is.
De GGZ denkt ook dat het passend is voor de problematiek die ik heb.
Ik hoop ook echt dat het iets gaat doen. Ik ben super gemotiveerd en heb er zelfs zin in.
Edit: wat ik trouwens wel gedaan heb is alles waarvan ik denk dat het van invloed is (geweest) en waar ik tegenaan loop opgeschreven. Heb er dagen over gedaan maar dit zorgt ervoor dat ik een helder verhaal had bij het gesprek. Ik ben weleens eerder in therapie geweest en dan vind ik het moeilijk om mijn hulpvraag onder woorden te brengen en ook om op dat moment te benoemen wat er speelt. Als ik dan een bijeenkomst had en het ging op dat moment goed, dan vind ik het lastig om te benoemen wat er speelt. Beetje ‘als het er niet is, dan bestaat het niet’. Dus dit voorkomt dat.
dinsdag 11 januari 2022 14:26
Ik lees nu al twee keer het boek 'Patronen Doorbreken'. Misschien helpt het ook wat structuur aanbrengen en in ieder geval een tastbaar iets als je klaar bent en makkelijk erbij kan pakken of kan herlezen. Dus, toch maar bestellen : )
Bedankt voor de tip.
Fijn dat je mag beginnen Kim. Ik ben bekend met groepstherapie jaren en jaren geleden en eerlijk gezegd was dat enorm leerzaam. Van te voren weet je niet wat je kan hebben aan het luisteren naar anderen. Maar juist het luisteren naar anderen geeft soms heel veel inzicht in jezelf. Want de verhalen van anderen zijn ook spiegels voor jezelf. Soms zelfs betere spiegels dan wanneer je het puur moet hebben van de dynamiek tussen jezelf en de therapeut.
Fijn dat je het ervaart als zin in hebben. Ik snap dat. Het geeft toch een gevoel eindelijk iets te kunnen doen. Zeker als je al lange tijd aan het wachten bent en het gevoel hebt dat je stilstaat.
Erg herkenbaar wat je schrijft over het duidelijk voor ogen hebben om te kunnen benoemen wat er speelt. En dat je daar dan soms zelfs even een overzichtje van moet maken, omdat je het anders niet meer weet.
Voor mij werkt het zo dat als ik een goede week heb gehad, ik bijna niet meer terug kan komen naar gevoelens die de week ervoor speelden en misschien wel heel moeilijk waren. Ik 'voel' erg in het moment en ben snel de lijntjes kwijt met gevoelens die er waren, maar weer weg zijn. Kan dan soms bijna niet meer voor de geest halen wat ik moet bespreken, omdat het voor mij alweer als ontzettend oud nieuws voelt en weer weg is. Een paar goede weken achter elkaar maakt dan dat ik mezelf afvraag wat ik in godsnaam bij de therapeut doe en dan weet ik gewoon niet meer waar we het over moeten hebben en voelt alles heel overdreven aan. Terwijl ik bij wijze van spreken 2 weken later een soort crisis gevoel kan hebben (en dan weet ik ook weer precies waarom ik aanklopte bij de therapeut
)
Bedankt voor de tip.
Fijn dat je mag beginnen Kim. Ik ben bekend met groepstherapie jaren en jaren geleden en eerlijk gezegd was dat enorm leerzaam. Van te voren weet je niet wat je kan hebben aan het luisteren naar anderen. Maar juist het luisteren naar anderen geeft soms heel veel inzicht in jezelf. Want de verhalen van anderen zijn ook spiegels voor jezelf. Soms zelfs betere spiegels dan wanneer je het puur moet hebben van de dynamiek tussen jezelf en de therapeut.
Fijn dat je het ervaart als zin in hebben. Ik snap dat. Het geeft toch een gevoel eindelijk iets te kunnen doen. Zeker als je al lange tijd aan het wachten bent en het gevoel hebt dat je stilstaat.
Erg herkenbaar wat je schrijft over het duidelijk voor ogen hebben om te kunnen benoemen wat er speelt. En dat je daar dan soms zelfs even een overzichtje van moet maken, omdat je het anders niet meer weet.
Voor mij werkt het zo dat als ik een goede week heb gehad, ik bijna niet meer terug kan komen naar gevoelens die de week ervoor speelden en misschien wel heel moeilijk waren. Ik 'voel' erg in het moment en ben snel de lijntjes kwijt met gevoelens die er waren, maar weer weg zijn. Kan dan soms bijna niet meer voor de geest halen wat ik moet bespreken, omdat het voor mij alweer als ontzettend oud nieuws voelt en weer weg is. Een paar goede weken achter elkaar maakt dan dat ik mezelf afvraag wat ik in godsnaam bij de therapeut doe en dan weet ik gewoon niet meer waar we het over moeten hebben en voelt alles heel overdreven aan. Terwijl ik bij wijze van spreken 2 weken later een soort crisis gevoel kan hebben (en dan weet ik ook weer precies waarom ik aanklopte bij de therapeut
)
dinsdag 11 januari 2022 15:25
Ik weet heel goed waar mijn knelpunten zitten en deze therapie is vooral voor mij gericht om voor mezelf uit te diepen dat ik weet wat triggert en te accepteren dat sommige dingen uit mijn verleden komen ik heb een gruwelijke hekel om altijd alles af te schuiven op vroeger.
Ik ben niet geschikt voor groepen therapie omdat dat voor mijn persoonlijk niks toevoegde en ik wil niet met vreemde praten en ik van mening ben dat je elkaar dan nog meer versterkt in de verkeerde dingen de een heeft t altijd erger als de ander en dat leid af van je eigen pad.
Ik ben niet geschikt voor groepen therapie omdat dat voor mijn persoonlijk niks toevoegde en ik wil niet met vreemde praten en ik van mening ben dat je elkaar dan nog meer versterkt in de verkeerde dingen de een heeft t altijd erger als de ander en dat leid af van je eigen pad.
dinsdag 11 januari 2022 16:10
Ik lees ook mee. Er is mij schematherapie aangeraden door mijn psychiater, maar ik vind het doodeng. Er gaat zoveel bovenkomen wat ik heel diep heb weggestopt... Dus ik denk er nog even over.
Ik heb een persoonlijkheidsstoornis (dwangmatige, en borderline kenmerken) en een bipolaire stoornis. Mijn gedrag kan me danig in de weg zitten, ik beschadig mezelf ook. Dus ik weet dat het goed voor me zou zijn.
Ik heb een persoonlijkheidsstoornis (dwangmatige, en borderline kenmerken) en een bipolaire stoornis. Mijn gedrag kan me danig in de weg zitten, ik beschadig mezelf ook. Dus ik weet dat het goed voor me zou zijn.
dinsdag 11 januari 2022 16:33
Singlejingle, voor zover ik me nog herinner, moest ik in het begin heel veel situaties uitschrijven. "Ik had een gesprek met x en toen gebeurde er y, ik voelde emoties ( bang, boos, beschaamd, verdrietig, etc). Daarna ga je uitpluizen. Een beschermer laat je vaak boos worden, dat helpt om bijvoorbeeld de angst niet te voelen, die angst hoort bij het kwetsbare kind.Singlejingle schreef: ↑10-01-2022 23:21Wat ik momenteel een lastige vind. Vandaag hebben we een aantal modi besproken. Ten minste, ik denk dat ze modi heten, maar misschien ook wel schema's. Dat weet ik nog niet zo goed uit elkaar te houden. Hoe dan ook, die hebben we vandaag besproken en de vraag is of ik voor mijn volgende afspraak verder wil nadenken over die modi en welke er nog meer aanwezig zijn. En dan gaat het bij mij alleen maar van eeeeuuuh?? Ik heb werkelijk waar geen idee waar ik aan moet denken. Het is nl. de bedoeling dat ik ze een naampje ga geven, zodat het voor mij makkelijker is (later als ik verder ben, maar waarschijnlijk ook op het moment wanneer ik klaar ben met de therapie) dat ik die schema's/modi makkelijk kan herkennen en kan zeggen: hé, dit is de bokser die nu opkomt. Of dit is de klager, of dit is de stampvoeter of (etc).
Maar ik sla een beetje stil, want weet nu eigenlijk niet zo goed wat ik moet doen en ik wil graag mijn huiswerk goed doen
Is het zo helder opgeschreven?
Opluchting is misschien wel het goede woord ja. Het is zo fijn om handvatten te hebben om beter met emoties om te gaan.Sorry Martje, bevalt is waarschijnlijk niet het goede woord. Ben je er blij mee klinkt ook verkeerd misschien. Maar ik kan me voorstellen dat als je een goede therapie vindt, dat je echt een gevoel van opluchting kan voelen, omdat je weet, hehe, er is licht aan het eind vd tunnel. Er gaat nu echt iets veranderen als ik me maar hard genoeg inzet. Zo bedoel ik het meer. En het erbij pakken van moduskaarten is inderdaad een actieve houding. Je gaat er iig niet passief bij zitten en denken dat dit nu wel gefixed is. Klinkt mooi dat je er actief mee bezig bent op z'n tijd. Ben je wel minder gevoelig geworden voor die triggers dan vóór de therapie?
Daarnaast was het ook heel pijnlijk om te beseffen dat wat er gebeurd is in mijn jeugd echt niet oké was.
Ik heb een deel van mijn triggers goed onder de knie. Een ander deel lukt nog niet. Daarom ga ik nu uitzoeken of traumatherapie daar voor kan helpen.
martje55 wijzigde dit bericht op 11-01-2022 16:37
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
26.75% gewijzigd
woensdag 12 januari 2022 20:41
Dank voor je tip Martje, ga dat ook maar eens proberen om het uit te schrijven. En ik heb het boek besteld.
Vinden jullie het zelf fijn om ook te praten over de dingen waar jullie tegenaan lopen en welke veranderingen jullie willen, merken of hopen te merken/al gemerkt hebben?
to trapt af toch? Ik zal het in het begin een beetje algemeen proberen te houden.
Waar ik zelf veel last van heb en dus tegenaan loop zijn de constante gevoelige momenten wanneer het aankomt op grenzen aangeven en gehoord te worden. Die twee dingen lopen bij mij erg door elkaar en zorgen voor heftige emoties, waarvan ik boosheid al genoemd heb.
In het verleden natuurlijk ook al naar gekeken met andere therapieën, maar blijkbaar is dit nog steeds een moeilijk punt dat niet echt veranderd. Ik heb binnen mijn familie, maar ook met ex partner en vrienden heel vaak het gevoel dat ik niet goed adequaat mijn grens kan aangeven (niet duidelijk genoeg) of daar naar kan handelen, waardoor er overheen gegaan wordt. Bewust of onbewust. Ik ga er maar even vanuit dat het onbewust gebeurt, want mijn omgeving is er vast niet op uit om me te kwetsen. Toch gebeurt het voor mijn gevoel keer op keer op keer op keer. En dit maakt me van verbaasd, naar geergerd, naar boos, naar op een bepaald moment woedend. De keren dat ik wel probeer op een nette manier aan te geven dat ik iets onprettig vind, geeft vaak bij anderen ergernis. Daar word ik dan op mijn beurt weer heel onzeker van.
Wat ik me afvraag: hoe combineer je schema therapie in een omgeving waarvan je weet dat je nog zo goed kunt zorgen voor je eigen pijn en eigen triggers, maar dat je omgeving wel bovengemiddeld triggerend blijkt te zijn. Bijv. in de situatie waarin je nog thuiswoont en je hebt ouders die compleet over je heen walsen. Ook al probeer je nog zo goed te leren rustig te blijven. Hoe werkt dat dan?
Vinden jullie het zelf fijn om ook te praten over de dingen waar jullie tegenaan lopen en welke veranderingen jullie willen, merken of hopen te merken/al gemerkt hebben?
to trapt af toch? Ik zal het in het begin een beetje algemeen proberen te houden.
Waar ik zelf veel last van heb en dus tegenaan loop zijn de constante gevoelige momenten wanneer het aankomt op grenzen aangeven en gehoord te worden. Die twee dingen lopen bij mij erg door elkaar en zorgen voor heftige emoties, waarvan ik boosheid al genoemd heb.
In het verleden natuurlijk ook al naar gekeken met andere therapieën, maar blijkbaar is dit nog steeds een moeilijk punt dat niet echt veranderd. Ik heb binnen mijn familie, maar ook met ex partner en vrienden heel vaak het gevoel dat ik niet goed adequaat mijn grens kan aangeven (niet duidelijk genoeg) of daar naar kan handelen, waardoor er overheen gegaan wordt. Bewust of onbewust. Ik ga er maar even vanuit dat het onbewust gebeurt, want mijn omgeving is er vast niet op uit om me te kwetsen. Toch gebeurt het voor mijn gevoel keer op keer op keer op keer. En dit maakt me van verbaasd, naar geergerd, naar boos, naar op een bepaald moment woedend. De keren dat ik wel probeer op een nette manier aan te geven dat ik iets onprettig vind, geeft vaak bij anderen ergernis. Daar word ik dan op mijn beurt weer heel onzeker van.
Wat ik me afvraag: hoe combineer je schema therapie in een omgeving waarvan je weet dat je nog zo goed kunt zorgen voor je eigen pijn en eigen triggers, maar dat je omgeving wel bovengemiddeld triggerend blijkt te zijn. Bijv. in de situatie waarin je nog thuiswoont en je hebt ouders die compleet over je heen walsen. Ook al probeer je nog zo goed te leren rustig te blijven. Hoe werkt dat dan?
woensdag 12 januari 2022 21:48
Ik heb van min psycholoog het advies voor schematherapie gekregen. Zit nu via bedrijfarts in een traject waarbij gekeken wordt naar wat er precies nodig is. Maar ik ga er vanuit dat schematherapie daar ook wel uit komt.Singlejingle schreef: ↑12-01-2022 20:41
Wat ik me afvraag: hoe combineer je schema therapie in een omgeving waarvan je weet dat je nog zo goed kunt zorgen voor je eigen pijn en eigen triggers, maar dat je omgeving wel bovengemiddeld triggerend blijkt te zijn. Bijv. in de situatie waarin je nog thuiswoont en je hebt ouders die compleet over je heen walsen. Ook al probeer je nog zo goed te leren rustig te blijven. Hoe werkt dat dan?
Als antwoord op je laatste vraag... Je kan andere mensen niet echt veranderen, dus de verandering moet vanuit jezelf komen. Op het moment dat jij wel elke keer rustig je een grens blijft aangeven en je ook aan die grens houdt en de ouders aanspreekt over dat ze een grens overgaan en dat je dat niet accepteert, zullen de ouders op een gegeven moment toch iets anders gaan doen. Ik woon al lang niet meer thuis, maar heb wel zulke ouders (en herken de boosheid die je benoemt). Hier kan ik er met mijn vader wel een redelijk gesprek over hebben en die respecteert mijn grenzen nu beter. Mijn moeder is een ander verhaal. Zij moet leren doordat ik mijn grenzen aan geef. En soms gaat dat nog steeds gepaard met boosheid omdat ze het anders niet snapt. So be it. Jammer dat het zo moet, maar als het anders niet duidelijk wordt. En ik merk dat zij zich nu ook enigszins aan gaat passen. Zij noetmhet zelf als dat ze op haar tenen moet lopen in mijn bijzijn, maargoed. Dat laat ik maar want daar kan ik ook niks aan veranderen.
woensdag 12 januari 2022 22:05
Klinkt alsof je zelf al actief bezig bent Aardbei. Ondanks dat de uiteindelijke therapie nog niet gestart is. Je hebt zeker gelijk met dat de verandering uit jezelf moet komen en niet uit de ander en dat anderen door jouw eigen houding mee veranderen.
Ik maak me er ondanks die insteek wel een beetje zorgen over. Bepaalde mensen of situaties zijn niet te ontlopen en bepaalde reacties van anderen zullen blijven. Ik ben heel benieuwd hoe ik daar dan zo anders mee om zal gaan, dat dat maakt dat anderen weer anders gaan reageren.
Momenteel ben ik door deze heftige emoties niet on speaking terms met mijn zusje en hoop ik een goede weg te kunnen vinden om wel weer contact te hebben, zónder de constante teleurstelling van het contact. En ook op een manier waar ik dicht bij mezelf en mijn grens kan blijven.
Heb je zelf het geduld om te wachten op het traject via de reguliere zorg? Als de bedrijfsarts het nog moet adviseren, jij nog aangemeld moet worden (met intake gesprek), dan kijk je al snel tegen nog minimaal een half jaar wachttijd aan. Dan zal je waarschijnlijk die tussenliggende periode opvullen met je psycholoog?
Ik maak me er ondanks die insteek wel een beetje zorgen over. Bepaalde mensen of situaties zijn niet te ontlopen en bepaalde reacties van anderen zullen blijven. Ik ben heel benieuwd hoe ik daar dan zo anders mee om zal gaan, dat dat maakt dat anderen weer anders gaan reageren.
Momenteel ben ik door deze heftige emoties niet on speaking terms met mijn zusje en hoop ik een goede weg te kunnen vinden om wel weer contact te hebben, zónder de constante teleurstelling van het contact. En ook op een manier waar ik dicht bij mezelf en mijn grens kan blijven.
Heb je zelf het geduld om te wachten op het traject via de reguliere zorg? Als de bedrijfsarts het nog moet adviseren, jij nog aangemeld moet worden (met intake gesprek), dan kijk je al snel tegen nog minimaal een half jaar wachttijd aan. Dan zal je waarschijnlijk die tussenliggende periode opvullen met je psycholoog?
