Gezondheid
alle pijlers
Wij leven met chronische pijn (vervolg)
donderdag 19 juli 2018 17:04
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Iedereen is welkom mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
dinsdag 16 oktober 2018 12:48
Oh, dit herken ik echt zo. En ik vind het zo stom van mezelf, maar het alternatief is dat ik er verdrietig van wordt en daar pas ik ook voor.YellowLemon schreef: ↑16-10-2018 12:46Volgens mij ben ik ook gewoon bipolair in zijn algemeen want of ik geef mijn problemen te vrolijk aan. Of ik moet in een drie dubbele salto op zijn kop ofzo.
Maar ik heb wel eens geopperd of ik nier bipolair ben, rapid cycling. Maar dat willen ze dan weer niet horen. Lekker flauw.
Dus nu sla ik mezelf wederom voor mijn kop dat ik gisteren niet wat duidelijker geweest ben over de impact van de pijn en de pijn zelf. Maar ja, achteraf he...
dinsdag 16 oktober 2018 13:39
Ik vind het ook altijd wel meevallen bij mijzelf en als het niet valt dan lach ik het alsnog weg, omdat ik een hekel heb aan klagers.
Heb alleen gemerkt dat ik mijzelf ermee in mijn vingers snijdt als ik het niet aangeef, dat het niet gaat. Anderen overschatten mij daarmee, dus geleerd het toch meer uit te spreken.
Heb alleen gemerkt dat ik mijzelf ermee in mijn vingers snijdt als ik het niet aangeef, dat het niet gaat. Anderen overschatten mij daarmee, dus geleerd het toch meer uit te spreken.
dinsdag 16 oktober 2018 15:01
Dit is precies wat ik ook ervaar.Vergeetmenietje1980 schreef: ↑16-10-2018 13:39Ik vind het ook altijd wel meevallen bij mijzelf en als het niet valt dan lach ik het alsnog weg, omdat ik een hekel heb aan klagers.
Heb alleen gemerkt dat ik mijzelf ermee in mijn vingers snijdt als ik het niet aangeef, dat het niet gaat. Anderen overschatten mij daarmee, dus geleerd het toch meer uit te spreken.
dinsdag 16 oktober 2018 15:43
Ik denk dat dit voor ieder van ons geldt.Vergeetmenietje1980 schreef: ↑16-10-2018 13:39Ik vind het ook altijd wel meevallen bij mijzelf en als het niet valt dan lach ik het alsnog weg, omdat ik een hekel heb aan klagers.
Heb alleen gemerkt dat ik mijzelf ermee in mijn vingers snijdt als ik het niet aangeef, dat het niet gaat. Anderen overschatten mij daarmee, dus geleerd het toch meer uit te spreken.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
dinsdag 16 oktober 2018 16:47
Ik ben vandaag voor iemand van wie techniek niet zijn ding Is, goed bezig geweest.
Vanmorgen wou mijn auto niet starten. Dus ik de acculader erbij.
Was geen succes. Er kwam op een gegeven moment rook uit mijn accu!
Dat kon niet goed zijn. Dus gereedschapskist erbij, accu eruit geknutseld ën vriendin opgetrommeld om me naar de autoshop te rijden voor een nieuwe accu.
Binnen een uur reed ik weer!
Soms verbaas ik mezelf even positief.
Vanmorgen wou mijn auto niet starten. Dus ik de acculader erbij.
Was geen succes. Er kwam op een gegeven moment rook uit mijn accu!
Dat kon niet goed zijn. Dus gereedschapskist erbij, accu eruit geknutseld ën vriendin opgetrommeld om me naar de autoshop te rijden voor een nieuwe accu.
Binnen een uur reed ik weer!
Soms verbaas ik mezelf even positief.
lientje69 wijzigde dit bericht op 16-10-2018 20:44
0.22% gewijzigd
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
dinsdag 16 oktober 2018 16:54
Zo knap hoor Lientje, dat zou mij echt niet lukken haha.
Hier gaat het niet zo, op het moment. Op het werk is er zoveel mis, dat het niet leuk meer is. Vandaag was toch echt wel het dieptepunt. Ik zit echt aan mijn grens nu. Eigenlijk zit ik er overheen, merk ik aan mezelf. Maar ik kan er niets mee. Stagebegeleidster is even afwezig ivm privézaken, dus wil haar even niet lastig vallen. Maar intussen komen mijn examens wel erg dichtbij. Ik weet het gewoon niet meer. Jobcoach weet wel van de problemen daar, maar ik ben bang dat hij niks voor me kan doen. Op deze manier ga ik dit gewoon niet trekken (net zoals bijna alle collega's helaas) maar ik moet wel door.
Hier gaat het niet zo, op het moment. Op het werk is er zoveel mis, dat het niet leuk meer is. Vandaag was toch echt wel het dieptepunt. Ik zit echt aan mijn grens nu. Eigenlijk zit ik er overheen, merk ik aan mezelf. Maar ik kan er niets mee. Stagebegeleidster is even afwezig ivm privézaken, dus wil haar even niet lastig vallen. Maar intussen komen mijn examens wel erg dichtbij. Ik weet het gewoon niet meer. Jobcoach weet wel van de problemen daar, maar ik ben bang dat hij niks voor me kan doen. Op deze manier ga ik dit gewoon niet trekken (net zoals bijna alle collega's helaas) maar ik moet wel door.
dinsdag 16 oktober 2018 16:56
dinsdag 16 oktober 2018 17:02
Ik heb het al een paar keer bij diverse mensen aangegeven, onder andere jobcoach. Ik heb tegen de directie van stage ook al mijn zorgen geuit, maar 'alles komt goed'. Daar kan je het dan mee doen.
Vanavond toch maar even jobcoach berichtje sturen denk ik.. Maar ik betwijfel of hij er iets aan kan doen. Niets ten nadele van hem hoor! Maar de verantwoordelijkheid ligt niet bij hem vind ik.
Vanavond toch maar even jobcoach berichtje sturen denk ik.. Maar ik betwijfel of hij er iets aan kan doen. Niets ten nadele van hem hoor! Maar de verantwoordelijkheid ligt niet bij hem vind ik.
dinsdag 16 oktober 2018 17:23
Als het goed is heb je op school een mentor en/ of stagebegeleider kwebbeltje.
Stuur die gelijktijdig een mail met je jobcoach waarin je je zorgen uit.
Stuur deze ook cc naar je begeleider in het huis waar je werkt en geef aan dat je het niet trekt zo en dat je bang bent dat ondanks de " alles komt goed " toezeggingen het niét goed gaat komen. En vraag daarbij gelijk een gesprek aan met alle betrokkenen. Dan heb jij gedaan wat je kon en hopelijk kan je uitstel of iets dergelijks krijgen.
Stuur die gelijktijdig een mail met je jobcoach waarin je je zorgen uit.
Stuur deze ook cc naar je begeleider in het huis waar je werkt en geef aan dat je het niet trekt zo en dat je bang bent dat ondanks de " alles komt goed " toezeggingen het niét goed gaat komen. En vraag daarbij gelijk een gesprek aan met alle betrokkenen. Dan heb jij gedaan wat je kon en hopelijk kan je uitstel of iets dergelijks krijgen.
lientje69 wijzigde dit bericht op 16-10-2018 20:45
0.61% gewijzigd
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
dinsdag 16 oktober 2018 18:07
Zorg ook dat ze het 'het komt goed' zwart op wit zetten. Van alle kanten. Schrijf goed in je verslag (neem aan dat je zoiets moet maken) waar je nu tegenaan loopt en hoe dat je stage beïnvloed. Mocht je jobcoach niets kunnen doen, dan hogerop? Wie is de contactpersoon, die de stageplekken verzorgd?
In elk geval nu zoveel mogelijk mensen berichten waar je mee zit, dat niemand achteraf kan zeggen "Had ik het maar geweten"
Succes. Kan me voorstellen dat je hier de energie helemaal niet voor hebt.
In elk geval nu zoveel mogelijk mensen berichten waar je mee zit, dat niemand achteraf kan zeggen "Had ik het maar geweten"
Succes. Kan me voorstellen dat je hier de energie helemaal niet voor hebt.
Later is nu
dinsdag 16 oktober 2018 18:15
Bedankt voor de tips dames.
Ik kan er nu niet teveel over zeggen, maar ik ga het zeker meenemen. Het grootste probleem is ook eigenlijk de communicatie met hen. Jobcoach is daar ook erg gefrustreerd over (weten jullie misschien nog wel, dat het zolang duurde voordat duidelijk was of ik er aan de slag kon). Hij heeft al zovaak gebeld, gemaild, geappt maar er wordt nauwelijks op gereageerd. Ik heb inmiddels wel mijn eigen gedachten over waarom ze niet of heel laat reageren. Maar wij worden er wel de dupe van.
Lise je hebt PB.
Ik kan er nu niet teveel over zeggen, maar ik ga het zeker meenemen. Het grootste probleem is ook eigenlijk de communicatie met hen. Jobcoach is daar ook erg gefrustreerd over (weten jullie misschien nog wel, dat het zolang duurde voordat duidelijk was of ik er aan de slag kon). Hij heeft al zovaak gebeld, gemaild, geappt maar er wordt nauwelijks op gereageerd. Ik heb inmiddels wel mijn eigen gedachten over waarom ze niet of heel laat reageren. Maar wij worden er wel de dupe van.
Lise je hebt PB.
anoniem_63988565891a9 wijzigde dit bericht op 16-10-2018 18:16
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
1.73% gewijzigd
dinsdag 16 oktober 2018 18:20
Kwebbeltje91 schreef: ↑16-10-2018 17:02Ik heb het al een paar keer bij diverse mensen aangegeven, onder andere jobcoach. Ik heb tegen de directie van stage ook al mijn zorgen geuit, maar 'alles komt goed'. Daar kan je het dan mee doen.
Vanavond toch maar even jobcoach berichtje sturen denk ik.. Maar ik betwijfel of hij er iets aan kan doen. Niets ten nadele van hem hoor! Maar de verantwoordelijkheid ligt niet bij hem vind ik.
Lientje: top! Jij krijgt echt alles voor elkaar!
anoniem_640b06aa65580 wijzigde dit bericht op 22-10-2018 21:36
15.03% gewijzigd
dinsdag 16 oktober 2018 19:28
@Kwebbel, ik heb hem ontvangen maar reageer straks even inhoudelijk terug, want ik wil er wel even op reageren.
Man heeft zijn mening uitgesproken over mijn houding inzake mijn hernia+bijkomende zaken. Hij vindt het wat verwonderlijk dat ik niet meer actie onderneem op het gebied van behandelingen en therapieën.
Ik vind het heel lastig dat hij hier mee komt, maar ik ben wel blij dat hij het aangeeft. Ik heb hem getracht uit te leggen dat andere therapieën me niet verder gaan helpen en dat er alleen nog winst te behalen valt op het vlak van pijnbestrijding en dat traject loopt dus.
Hij vindt het lastig te verkroppen dat ik vooral probeer ermee te leven en de situatie probeer te accepteren zoals hij is. Hij heeft er vooral zelf moeite mee om het te accepteren, zo lijkt het althans.
Mijn uitleg stelde hem wel gerust en maakt dat hij het nu wel begrijpt, zegt hij.
Ik begrijp hem wel. Voor mij is het bekende materie en een beetje 'been there, done it'. Voor hem is het allemaal nieuw. Hij is overal bij betrokken, behalve bij de paramedische therapie. Dus dat is nu precies het onderwerp van zijn bedenkingen. Ik hou hem wel op de hoogte, maar het is voor hem blijkbaar te abstract. Maar hij is zelf nog nooit in zijn leven bij een paramedicus geweest dus voor hem is het sowieso niet herkenbaar.
Hij ziet ook geen verbetering en had dat wel verwacht, terwijl dat nooit het doel is geweest van de therapie.
Ik denk dat ik het hem wel heb kunnen uitleggen...
Man heeft zijn mening uitgesproken over mijn houding inzake mijn hernia+bijkomende zaken. Hij vindt het wat verwonderlijk dat ik niet meer actie onderneem op het gebied van behandelingen en therapieën.
Ik vind het heel lastig dat hij hier mee komt, maar ik ben wel blij dat hij het aangeeft. Ik heb hem getracht uit te leggen dat andere therapieën me niet verder gaan helpen en dat er alleen nog winst te behalen valt op het vlak van pijnbestrijding en dat traject loopt dus.
Hij vindt het lastig te verkroppen dat ik vooral probeer ermee te leven en de situatie probeer te accepteren zoals hij is. Hij heeft er vooral zelf moeite mee om het te accepteren, zo lijkt het althans.
Mijn uitleg stelde hem wel gerust en maakt dat hij het nu wel begrijpt, zegt hij.
Ik begrijp hem wel. Voor mij is het bekende materie en een beetje 'been there, done it'. Voor hem is het allemaal nieuw. Hij is overal bij betrokken, behalve bij de paramedische therapie. Dus dat is nu precies het onderwerp van zijn bedenkingen. Ik hou hem wel op de hoogte, maar het is voor hem blijkbaar te abstract. Maar hij is zelf nog nooit in zijn leven bij een paramedicus geweest dus voor hem is het sowieso niet herkenbaar.
Hij ziet ook geen verbetering en had dat wel verwacht, terwijl dat nooit het doel is geweest van de therapie.
Ik denk dat ik het hem wel heb kunnen uitleggen...
dinsdag 16 oktober 2018 20:32
Wat er ook mee te maken heeft, is dat je steeds weer moet wachten natuurlijk, Lise Zo duurt eea steeds lang, is het net of je niets doet.
Mijn heeft dat ook wel (gehad) hoor, van 'waarom doe je niet dit of dat'. Chronisch ziek is best vaag, soms. Het hoort zo te zijn van 'je gaat naar de dokter, die heeft een oplossing, klaar'.
Mijn heeft dat ook wel (gehad) hoor, van 'waarom doe je niet dit of dat'. Chronisch ziek is best vaag, soms. Het hoort zo te zijn van 'je gaat naar de dokter, die heeft een oplossing, klaar'.
Later is nu
dinsdag 16 oktober 2018 20:38
Mijn man denkt nog steeds dat een nieuwe arts met een geneesmethode komt, maar die is er niet. Ik ben verder dan hem en bezig met het zo leefbaar mogelijk maken en houden van mijn leven.Dreamer schreef: ↑16-10-2018 20:32Wat er ook mee te maken heeft, is dat je steeds weer moet wachten natuurlijk, Lise Zo duurt eea steeds lang, is het net of je niets doet.
Mijn heeft dat ook wel (gehad) hoor, van 'waarom doe je niet dit of dat'. Chronisch ziek is best vaag, soms. Het hoort zo te zijn van 'je gaat naar de dokter, die heeft een oplossing, klaar'.
Het wachten breekt hem inderdaad op, maar hij vestigt ook elke keer zijn hoop op de arts dat die mij kan genezen. En zelfs als het gaat over pijnbestrijding, denkt hij dat er daarna niets meer aan de hand is.
De arts van gisteren was daarin gelukkig wel heel duidelijk, dus dat besef komt nu wel een beetje binnen.
Jouw laatste zinnetje: "Je gaat naar de dokter, die heeft een oplossing, klaar". Dat heeft vooral mijn omgeving heel erg. Ook heel frustrerend.
dinsdag 16 oktober 2018 20:52
Lise, ik roep normaal mijn man als er een probleem met de auto is. Mijn vader is al lang overleden en was ook niet heel technisch, die riep ook mijn man als er wat was. Ik heb geen pechhulp ( want handige man en eigen auto ambulance)
Maar nu was man er niet. En blijk ik meer te kunnen dan ik dacht. Wel goed voor mijn zelfvertrouwen.
Man zei al , nog ff en ik kan wel wegblijven.
Maar nu was man er niet. En blijk ik meer te kunnen dan ik dacht. Wel goed voor mijn zelfvertrouwen.
Man zei al , nog ff en ik kan wel wegblijven.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
dinsdag 16 oktober 2018 20:54
Mijn man is minder technisch dan mij, dus dat is hier geen optielientje69 schreef: ↑16-10-2018 20:52Lise, ik roep normaal mijn man als er een probleem met de auto is. Mijn vader is al lang overleden en was ook niet heel technisch, die riep ook mijn man als er wat was. Ik heb geen pechhulp ( want handige man en eigen auto ambulance)
Maar nu was man er niet. En blijk ik meer te kunnen dan ik dacht. Wel goed voor mijn zelfvertrouwen.
Man zei al , nog ff en ik kan wel wegblijven.
Ik rij een merk met pechhulp er gratis bij, dus dat scheelt. Man idem, dus wij zijn daarin gewoon lui.
'Vroeger' deed ik dat soort dingen ook wel zelf.
dinsdag 16 oktober 2018 20:58
Een accu heb ik nog nooit gedaan, maar ik heb wel eens een cassettedeck gerepareerd. Leuk om doen. Verder brengen we de fiets met een lekke band naar de fietsenmaker. Ik weet in theorie hoe het moet, maar ben niet sterk genoeg in de handen. Verder ga ik echt niet buiten in de regen staan kleumen, met zoiets.
Ik moet nog wel de batterij in m'n achterlicht vervangen. IK kán het wel, het regent niet en is niet koud, maar ik 'vergeet' het steeds
Zo, nu hond uitlaten en lekker in bed lezen. Er is voetbal op.
Ik moet nog wel de batterij in m'n achterlicht vervangen. IK kán het wel, het regent niet en is niet koud, maar ik 'vergeet' het steeds
Zo, nu hond uitlaten en lekker in bed lezen. Er is voetbal op.
Later is nu
woensdag 17 oktober 2018 08:07
Goedemorgen 
Vandaag gelukkig nog mooi weer.
Hoop dat iedereen een fijne dag heeft.
Mijn hond wordt straks geknipt. Hij heeft weer (te) veel klitten, dus komt als een kaal beessie terug. De stakker, zo net voordat het kouder wordt. Nog zieliger is het, dat hij eigenlijk in februari dan weer moet. En hij lijkt steeds minder haar te krijgen, dus misschien moet hij echt een jasje gaan dragen.
Vandaag gelukkig nog mooi weer.
Hoop dat iedereen een fijne dag heeft.
Mijn hond wordt straks geknipt. Hij heeft weer (te) veel klitten, dus komt als een kaal beessie terug. De stakker, zo net voordat het kouder wordt. Nog zieliger is het, dat hij eigenlijk in februari dan weer moet. En hij lijkt steeds minder haar te krijgen, dus misschien moet hij echt een jasje gaan dragen.
Later is nu
