Gezondheid
alle pijlers
zorgen om voortijdig ontslag vader uit revalidatiecentrum
maandag 1 december 2025 om 22:05
(Bij voorbaat excuus voor het lange verhaal), situatieschets; mijn vader (87) verblijft sinds enige maanden in een revalidatiecentrum vanwege een gecompliceerde enkelbreuk door een val binnenshuis (tweede keer al dit jaar). Hij woonde tot dit gebeurde nog zelfstandig. Dat ging allemaal nog maar net goed, maar het ging. Mijn vader heeft een zeer kwetsbare gezondheid (ernstig hartfalen, langdurige diabetes) met alle gevolgen van dien. Ook cognitief is hij de afgelopen maanden hard achteruit gegaan, ik heb het idee dat het ongeval dit heeft versneld. Omdat het revalidatieproces zo goed als afgerond is (de enkel is inmiddels hersteld) heeft het revalidatiecentrum de ontslagdatum vastgesteld; 5 december a.s. moet mijn vader terug naar huis, weliswaar met inzet van thuiszorg 2x per dag, maar wij (broer, zus en ik) maken ons enorm veel zorgen hierover omdat zelfstandig wonen naar onze mening niet meer verantwoord is. Dit hebben we ook al meerdere malen aangekaart bij de behandelaren, maar zij houden voet bij stuk; enkel is genezen, revalidatiedoel is bereikt, dus terug naar huis. Gisteren is mijn vader een dagdeel thuis geweest op ‘proefverlof’ om te kijken hoe hij zich in de thuissituatie zou redden. Ik was daarbij en ben geschrokken van hoe het ging. Mijn vader raakte zelfs bij de meest eenvoudige dagelijkse handelingen (zelf broodje smeren, magnetron bedienen) compleet overvraagd en bevroor gewoon. Hij raakte snel in paniek (‘hoe moet dat nou straks’) ook al probeerde ik hem gerust te stellen (want wil mijn zorgen niet te veel op hem overbrengen). Vanwege zijn hartfalen was ie al na een paar meter lopen (achter de rollator) doodop en buiten adem. Daarnaast was ie ook weer regelmatig duizelig bij (te snel) opstaan – reden waarom ie al regelmatig is omgevallen, met alle gevolgen van dien.
We hebben al deze bevindingen gedeeld met het revalidatiecentrum, maar we vinden geen gehoor. Voor een indicatie in een instelling is mijn vader in hun ogen nog ‘te goed’ – inmiddels hebben we trouwens wel zelf een aanvraag ingediend (met medewerking van de huisarts van mijn vader) bij het CIZ, maar besluitvorming kan natuurlijk nog weken/maanden duren (als hij al een positieve indicatie krijgt).
Omdat we bij het revalidatiecentrum niet verder komen, hebben we vandaag contact opgenomen met de huisarts van mijn vader. Die begrijpt onze zorgen, maar kan niet veel omdat hij op dit moment geen hoofdbehandelaar is en geen ontslag kan tegenhouden als een andere behandelaar daar op staat. Het bevreemdt hem wel dat er geen tussenoplossing kan worden bedacht. Volgens hem is er, als de behandelend arts bij het CIZ in overleg gaat, de mogelijkheid om de aanvraag van de indicatie te versnellen en zou een (tijdelijke) opname op een beschikbaar verpleeghuisbed mogelijk moeten zijn. De huisarts heeft aangeboden om in (telefonisch) overleg te gaan met de hoofdbehandelaar (arts van het revalidatiecentrum) – we hebben nu per mail gevraagd of de hoofdbehandelaar contact op wil nemen met de huisarts. Maar we zijn er dus compleet afhankelijk van of zij dit gaat doen en de tijd gaat inmiddels wel dringen. En ik krijg echt buikpijn bij het idee dat mijn vader vanaf vrijdag zich thuis in zijn eentje moet gaan redden.
Nouja, mijn vraag is eigenlijk ; zijn er nog andere machtsmiddelen die we in kunnen zetten? Of hebben we gewoon echt geen poot om op te staan en is dat hoe het tegenwoordig gaat? Ik begin echt aan mezelf te twijfelen ondertussen, al bevestigt de reactie van de huisarts wel dat dit toch niet helemaal is zoals het hoort te gaan. Ik hoop dat er iemand is met ervaring in dit domein want ik weet het intussen niet meer.
We hebben al deze bevindingen gedeeld met het revalidatiecentrum, maar we vinden geen gehoor. Voor een indicatie in een instelling is mijn vader in hun ogen nog ‘te goed’ – inmiddels hebben we trouwens wel zelf een aanvraag ingediend (met medewerking van de huisarts van mijn vader) bij het CIZ, maar besluitvorming kan natuurlijk nog weken/maanden duren (als hij al een positieve indicatie krijgt).
Omdat we bij het revalidatiecentrum niet verder komen, hebben we vandaag contact opgenomen met de huisarts van mijn vader. Die begrijpt onze zorgen, maar kan niet veel omdat hij op dit moment geen hoofdbehandelaar is en geen ontslag kan tegenhouden als een andere behandelaar daar op staat. Het bevreemdt hem wel dat er geen tussenoplossing kan worden bedacht. Volgens hem is er, als de behandelend arts bij het CIZ in overleg gaat, de mogelijkheid om de aanvraag van de indicatie te versnellen en zou een (tijdelijke) opname op een beschikbaar verpleeghuisbed mogelijk moeten zijn. De huisarts heeft aangeboden om in (telefonisch) overleg te gaan met de hoofdbehandelaar (arts van het revalidatiecentrum) – we hebben nu per mail gevraagd of de hoofdbehandelaar contact op wil nemen met de huisarts. Maar we zijn er dus compleet afhankelijk van of zij dit gaat doen en de tijd gaat inmiddels wel dringen. En ik krijg echt buikpijn bij het idee dat mijn vader vanaf vrijdag zich thuis in zijn eentje moet gaan redden.
Nouja, mijn vraag is eigenlijk ; zijn er nog andere machtsmiddelen die we in kunnen zetten? Of hebben we gewoon echt geen poot om op te staan en is dat hoe het tegenwoordig gaat? Ik begin echt aan mezelf te twijfelen ondertussen, al bevestigt de reactie van de huisarts wel dat dit toch niet helemaal is zoals het hoort te gaan. Ik hoop dat er iemand is met ervaring in dit domein want ik weet het intussen niet meer.
Nothing happens for a reason
maandag 1 december 2025 om 22:11
Tja, het revalidatiecentrum voldoet aan haar zorgplicht.
De ciz indicatie kan met een dikke week geregeld zijn maar liefst wel door die instelling.
Het enige middel dat je hebt is hem niet ophalen op 5/12. Dan moeten ze wel blijven zorgen en iets anders gaan regelen.
Zodra je hem toch naar huis haalt sta je drie-nul achter want gaat er niemand meer zijn best doen.
Mijn advies zou zijn Reva weer te bellen.
De ciz indicatie kan met een dikke week geregeld zijn maar liefst wel door die instelling.
Het enige middel dat je hebt is hem niet ophalen op 5/12. Dan moeten ze wel blijven zorgen en iets anders gaan regelen.
Zodra je hem toch naar huis haalt sta je drie-nul achter want gaat er niemand meer zijn best doen.
Mijn advies zou zijn Reva weer te bellen.
maandag 1 december 2025 om 22:17
Ach wat naar en ontzettend frustrerend.
Ik werk als verpleegkundige in de thuiszorg.
Ook wij krijgen veel cliënten thuis die eigenlijk niet meer thuis kunnen wonen.
Het is dan vaak wachten tot het weer mis gaat. Zielig.
Onze mening (bijvoorbeeld als cliënten eerder in zorg zijn geweest) wordt helaas niks mee gedaan.
Het is een trieste ontwikkeling.
Ik heb weinig tips.
Behalve vraag of het ciz bij je vader thuis kan komen. En dan zelf.(of je broer) ook aanwezig zijn.
Zo kunnen ze met eigen ogen zien hoe het (niet) gaat thuis.
Vaak wordt er dan sneller een indicatie afgegeven. Omdat ze dan ook met eigen ogen de situatie zien.
Ik werk als verpleegkundige in de thuiszorg.
Ook wij krijgen veel cliënten thuis die eigenlijk niet meer thuis kunnen wonen.
Het is dan vaak wachten tot het weer mis gaat. Zielig.
Onze mening (bijvoorbeeld als cliënten eerder in zorg zijn geweest) wordt helaas niks mee gedaan.
Het is een trieste ontwikkeling.
Ik heb weinig tips.
Behalve vraag of het ciz bij je vader thuis kan komen. En dan zelf.(of je broer) ook aanwezig zijn.
Zo kunnen ze met eigen ogen zien hoe het (niet) gaat thuis.
Vaak wordt er dan sneller een indicatie afgegeven. Omdat ze dan ook met eigen ogen de situatie zien.
maandag 1 december 2025 om 22:21
Jij bevestigt dus inderdaad wat ik niet hoopte te horenkaartje1 schreef: ↑01-12-2025 22:17Ach wat naar en ontzettend frustrerend.
Ik werk als verpleegkundige in de thuiszorg.
Ook wij krijgen veel cliënten thuis die eigenlijk niet meer thuis kunnen wonen.
Het is dan vaak wachten tot het weer mis gaat. Zielig.
Onze mening (bijvoorbeeld als cliënten eerder in zorg zijn geweest) wordt helaas niks mee gedaan.
Het is een trieste ontwikkeling.
Ik heb weinig tips.
Behalve vraag of het ciz bij je vader thuis kan komen. En dan zelf.(of je broer) ook aanwezig zijn.
Zo kunnen ze met eigen ogen zien hoe het (niet) gaat thuis.
Vaak wordt er dan sneller een indicatie afgegeven. Omdat ze dan ook met eigen ogen de situatie zien.
ik ws er al bang voor. De aanvraag bij het CIZ is vorige week de deur uit gegaan - ik vermoed dat ze wel contact op gaan nemen binnenkort en dan kunnen we inderdaad een huisbezoek afspreken. Maar in de tussentijd moet ie dus toch naar huis, vrees ik.
Nothing happens for a reason
maandag 1 december 2025 om 22:23
Nouja, dat doen ze dus niet. Want mijn vader is nog 'te goed', volgens hen, dus ze willen niet meewerken aan een (spoed)aanvraag.Ben-ik-weer schreef: ↑01-12-2025 22:11Tja, het revalidatiecentrum voldoet aan haar zorgplicht.
De ciz indicatie kan met een dikke week geregeld zijn maar liefst wel door die instelling.
Het enige middel dat je hebt is hem niet ophalen op 5/12. Dan moeten ze wel blijven zorgen en iets anders gaan regelen.
Zodra je hem toch naar huis haalt sta je drie-nul achter want gaat er niemand meer zijn best doen.
Mijn advies zou zijn Reva weer te bellen.
En bellen/mailen/praten doen we de hele tijd al, helpt niet.
Om hem doodgewoon niet op te halen, hebben we ook al aan gedacht. Wel bizar dat je het blijkbaar zo op de spits moet drijven.
Nothing happens for a reason
maandag 1 december 2025 om 22:26
Helaas bestaan verzorginshuizen, waar ook kortdurende opname mogelijk was, niet meer. Hele kwalijke beslissing. En het revalidatiecentrum is geen verpleeghuis. En zo vallen heel veel ouderen tussen wal en schip.
Adviezen heb ik verder ook niet. Ben heel blij dat mijn ouders en schoonmoeder nog wel hun laatste jaren in een verzorgingshuis hebben kunnen doorbrengen.
Daarvoor waren man en ik de enige mantelzorgers, allebei nog werkend.
Ik weet niet hoe ik het gedaan zou hebben indertijd zonder het verzorgingshuis..
Ik wens je heel veel sterkte.
Adviezen heb ik verder ook niet. Ben heel blij dat mijn ouders en schoonmoeder nog wel hun laatste jaren in een verzorgingshuis hebben kunnen doorbrengen.
Daarvoor waren man en ik de enige mantelzorgers, allebei nog werkend.
Ik weet niet hoe ik het gedaan zou hebben indertijd zonder het verzorgingshuis..
Ik wens je heel veel sterkte.
maandag 1 december 2025 om 22:31
Dan bellen ze een taxi of een ambulance. Ik heb dit al in meerdere situaties meegemaakt. Ziekenhuizen en revalidatiecentra zijn geen verpleeghuizen, dus als je ‘beter’ bent willen ze die plek vrij.juliet64 schreef: ↑01-12-2025 22:23Nouja, dat doen ze dus niet. Want mijn vader is nog 'te goed', volgens hen, dus ze willen niet meewerken aan een (spoed)aanvraag.
En bellen/mailen/praten doen we de hele tijd al, helpt niet.
Om hem doodgewoon niet op te halen, hebben we ook al aan gedacht. Wel bizar dat je het blijkbaar zo op de spits moet drijven.
maandag 1 december 2025 om 22:35
Ik werk zelf ook op een revalidatiecentrum voor ouderen. Als iemand zelfstandig is op de afdeling en de revalidatie doelen zijn behaald, dan ga je naar huis. Een arts en de paramedisch behandelaren kunnen geen verslag opstellen naar het CIZ als het op de afdeling goed gaat. Je komt tegenwoordig niet zomaar in aanmerking voor een indicatie, er moet echt sprake zijn van ongeplande zorg of niet zelf kunnen alarmeren.
maandag 1 december 2025 om 22:36
Ja, dat dacht ik ook al. En ja dat een revalidatiecentrum geen verpleeghuis is, dat snappen we. Maar dat volkomen gebrek aan meedenken voor een tussenoplossing of een vervolgindicatie vind ik wel slecht hoor.
Nothing happens for a reason
maandag 1 december 2025 om 22:37
Oke, duidelijk. Niet leuk om te lezen, maar dan weten we in elk geval waar we aan toe zijn en wachten we wel tot ie weer omvaltTulpje25 schreef: ↑01-12-2025 22:35Ik werk zelf ook op een revalidatiecentrum voor ouderen. Als iemand zelfstandig is op de afdeling en de revalidatie doelen zijn behaald, dan ga je naar huis. Een arts en de paramedisch behandelaren kunnen geen verslag opstellen naar het CIZ als het op de afdeling goed gaat. Je komt tegenwoordig niet zomaar in aanmerking voor een indicatie, er moet echt sprake zijn van ongeplande zorg of niet zelf kunnen alarmeren.
Nothing happens for a reason
maandag 1 december 2025 om 22:40
Ja, dat is echt afschuwelijk. Mijn moeder is in de laatste fase van haar leven drie keer uit het ziekenhuis ontslagen en weer terug gebracht naar het verzorgingshuis, waar de zorg gewoon minder alert en professioneel was. Ik zelf kon na mijn bevalling niet meer dan twee meter lopen zonder om te vallen, woonde alleen maar herstellen moest ik thuis doen.
maandag 1 december 2025 om 22:42
Wat een trieste situatie 
Overleggen met de zorgverzekeraar over een zorghotel nog een optie misschien? Volgens mij wordt dat vergoed als er een verwijzing is van huisarts of medisch specialist. Dan is je vader in ieder geval weer paar weken 'onder dak' en heeft hij 24/7 zorg. Want als ik het zo lees heeft hij dat ook echt nodig.
Overleggen met de zorgverzekeraar over een zorghotel nog een optie misschien? Volgens mij wordt dat vergoed als er een verwijzing is van huisarts of medisch specialist. Dan is je vader in ieder geval weer paar weken 'onder dak' en heeft hij 24/7 zorg. Want als ik het zo lees heeft hij dat ook echt nodig.
Purr-a-noia
Irrational fear that the cats are up to something
Irrational fear that the cats are up to something
maandag 1 december 2025 om 22:43
Als je een client in revalidatie hebt en die stuur je over de dag (al is het maar enkele keren) aan in structuur en dagplanning gaat het dus niet goed.Tulpje25 schreef: ↑01-12-2025 22:35Ik werk zelf ook op een revalidatiecentrum voor ouderen. Als iemand zelfstandig is op de afdeling en de revalidatie doelen zijn behaald, dan ga je naar huis. Een arts en de paramedisch behandelaren kunnen geen verslag opstellen naar het CIZ als het op de afdeling goed gaat. Je komt tegenwoordig niet zomaar in aanmerking voor een indicatie, er moet echt sprake zijn van ongeplande zorg of niet zelf kunnen alarmeren.
Er wordt soms vergeten dat ouderen thuis totaal die structuur niet hebben en daar zichzelf dus niet meer kunnen redden. Zoals in de situatie van to haar vader.
Ik begrijp dat mensen niet op de revalidatie kunnen blijven. Maar als wij als zorgprofessionals van de thuiszorg aangeven dat het niet meer thuis gaat (inclusief argumenten waarom niet) wordt er vaak als reden gegeven client kan ook niet hier blijven. Dus moet naar huis.
Dan denk ik wel van.
Beargumenteer dan ook in je verslag waarom je vind dat iemand naar huis kan. Niet gooi maar over de schutting en zoek het uit thuis.
maandag 1 december 2025 om 22:48
Als je vader zich thuis niet kan redden met hulp van de wijkverpleging etc dan zou je kunnen informeren of woonzorgcentra in de buurt wellicht een logeerkamer hebben en of er eentje vrij is. Dat wordt wel eens vaker ingezet als iemand naar huis mag maar het niet gaat redden maar ook niet kan blijven. Ik zal ook eens met de huisarts gaan praten of hij niet een indicatie kan krijgen voor een aanleunwoning of woongroep in een woonzorgcentrum.
Er worden in het ziekenhuis al zoveel bedden bezet gehouden door ouderen die eigenlijk het ziekenhuis uit mogen maar dus echt niet meer naar huis kunnen. Heel vervelend allemaal maar daardoor ook logisch dat ze niet iedereen laten blijven want dan is er straks geen bed meer over voor echte patienten die een operatie ofzo moeten ondergaan.
Er worden in het ziekenhuis al zoveel bedden bezet gehouden door ouderen die eigenlijk het ziekenhuis uit mogen maar dus echt niet meer naar huis kunnen. Heel vervelend allemaal maar daardoor ook logisch dat ze niet iedereen laten blijven want dan is er straks geen bed meer over voor echte patienten die een operatie ofzo moeten ondergaan.
maandag 1 december 2025 om 22:49
Wij schrijven altijd naar de huisarts toe waarom iemand kan thuis wonen. Wij laten ook zodra iemand dat kan meer de eigen regie voeren door niet meer alles aan te reiken zoals eten en drinken, helpen bij de toilethandelingen.kaartje1 schreef: ↑01-12-2025 22:43Als je een client in revalidatie hebt en die stuur je over de dag (al is het maar enkele keren) aan in structuur en dagplanning gaat het dus niet goed.
Er wordt soms vergeten dat ouderen thuis totaal die structuur niet hebben en daar zichzelf dus niet meer kunnen redden. Zoals in de situatie van to haar vader.
Ik begrijp dat mensen niet op de revalidatie kunnen blijven. Maar als wij als zorgprofessionals van de thuiszorg aangeven dat het niet meer thuis gaat (inclusief argumenten waarom niet) wordt er vaak als reden gegeven client kan ook niet hier blijven. Dus moet naar huis.
Dan denk ik wel van.
Beargumenteer dan ook in je verslag waarom je vind dat iemand naar huis kan. Niet gooi maar over de schutting en zoek het uit thuis.
Mensen vallen thuis vaak in oude patronen, terwijl ze zelf best wat kunnen.
maandag 1 december 2025 om 22:54
maandag 1 december 2025 om 23:53
Het klinkt hard maar zo is het wel hoe het werkt: als de opname reden behaald is wordt de patiënt ontslagen naar de oude situatie.
Zodra hij thuis is alles in gang zetten, en evt via crisis opname ( als die crisis ontstaat) een snelle plaatsing daar waar er op dat moment plek is.
Zo gaat het in het ziekenhuis ook, en dat wordt op de opname dag al heel duidelijk uitgelegd aan patiënten e hun contactpersonen. Anders zou deze gespecialiseerde zorg ( ziekenhuis, geriatrische revalidatie) totaal vol komen te liggen met " wachters". En dat gebeurt nu ook al vaak, de zogenaamde ' verkeerde bed- problematiek).
Jouw vader moet nu plaats maken voor een volgende patiënt die waarschijnlijk vanuit het ziekenhuis komt. Die maakt dan weer plaats voor een nieuwe spoedopname. Het moet wel op deze manier om het nog enigszins door te laten stromen.
Wat natuurlijk in dit geval bij jullie, en dagelijks bij heel veel andere ouderen, ontzettend akelig en eng aanvoelt.
Het vervolgtraject regel je dus vanuit de oorspronkelijke woonplek, en dan kan het CIZ ook veel meer, want waar hij nu zit krijgt hij zorg en kan dus niet naar werkelijkheid worden ingevuld waarom hij niet meer thuis kan wonen.
Sterkte... voor veel ouderen komt dit moment een keer en het is steeds weer moeilijk.
Zodra hij thuis is alles in gang zetten, en evt via crisis opname ( als die crisis ontstaat) een snelle plaatsing daar waar er op dat moment plek is.
Zo gaat het in het ziekenhuis ook, en dat wordt op de opname dag al heel duidelijk uitgelegd aan patiënten e hun contactpersonen. Anders zou deze gespecialiseerde zorg ( ziekenhuis, geriatrische revalidatie) totaal vol komen te liggen met " wachters". En dat gebeurt nu ook al vaak, de zogenaamde ' verkeerde bed- problematiek).
Jouw vader moet nu plaats maken voor een volgende patiënt die waarschijnlijk vanuit het ziekenhuis komt. Die maakt dan weer plaats voor een nieuwe spoedopname. Het moet wel op deze manier om het nog enigszins door te laten stromen.
Wat natuurlijk in dit geval bij jullie, en dagelijks bij heel veel andere ouderen, ontzettend akelig en eng aanvoelt.
Het vervolgtraject regel je dus vanuit de oorspronkelijke woonplek, en dan kan het CIZ ook veel meer, want waar hij nu zit krijgt hij zorg en kan dus niet naar werkelijkheid worden ingevuld waarom hij niet meer thuis kan wonen.
Sterkte... voor veel ouderen komt dit moment een keer en het is steeds weer moeilijk.
dinsdag 2 december 2025 om 00:07
Mijn moeder is ongeveer 8 jaar geleden opgenomen geweest in een z.g. Topkamer: een tijdelijke opname in een verzorgingshuis. Ik heb net even gegoogeld: die schijnen nog te bestaan. Ik kende de term eerst niet: dacht dat het een luxe opvang was, maar nee het staat dus voor de afkorting: tijdelijke opname plaats. We kregen daarmee toen wat adem. Daarna hebben we intensieve thuiszorg geregeld. Die thuiszorg was zo'n 4 keer per dag. We hebben daarmee een lange tijd kunnen overbruggen tot er een andere oplossing was. Naast de thuiszorg hebben we toen met een aantal zussen samen voor m'n moeder gezorgd. Ik weet hoe naar het is als een ouder niet de juiste zorg en hulp kan krijgen. Sterkte!
dinsdag 2 december 2025 om 06:43
dinsdag 2 december 2025 om 07:57
Kunnen jullie als kinderen niet zolang bijspringen?
Overbruggen gaat denk ik behoorlijk lang duren als er geen spoedindicatie is. Je vader laten zitten in het revalidatiecentrum vind ik niet netjes.
Zij zullen in hun besluit ook meewegen dat er sprake is van een systeem dat kan helpen (jullie dus). Als je vader helemaal alleen was geweest dan hadden ze waarschijnlijk iets anders bedacht.
Overbruggen gaat denk ik behoorlijk lang duren als er geen spoedindicatie is. Je vader laten zitten in het revalidatiecentrum vind ik niet netjes.
Zij zullen in hun besluit ook meewegen dat er sprake is van een systeem dat kan helpen (jullie dus). Als je vader helemaal alleen was geweest dan hadden ze waarschijnlijk iets anders bedacht.
dinsdag 2 december 2025 om 08:27
Zo erg is het nou ook weer niet. Als er straks een indicatie is, kan vader meer zorg thuis krijgen. Dat kan zelfs tot 24 uur per dag. Je komt gewoon niet meer in een verpleeghuis. Gewoon niet. Ook als je erg dement bent moet je thuis blijven met verzorging aan huis. Dat betekent dat iedereen die nu nog gezond is, op tijd verstandige keuzes moet maken over wonen. Ga op tijd naar dat appartement of die woning waar je ook blijven zitten als je volledige verzorging thuis moet hebben.
dinsdag 2 december 2025 om 08:32
Naast eigen inzet kun je ook hulp inkopen, bv via senior Service.
Fysiotherapie en ergotherapie aan huis regelen, Uitgekookt oid voor zijn maaltijd, persoons alarm, traplift of bed beneden.
Ga met je vader in gesprek wat zijn wensen zijn, samen met de huisarts. Het kan ook zijn dat je vader liever thuis blijft en dat je daar maximaal op inzet, met als risico dat hij valt en een heup breekt. Overleg met hem en de arts of hij dan nog geopereerd zou willen worden.
Het einde van het leven moet wel bereikt kunnen worden, en hoe ziet hij dat voor zich? Daar is echt ondersteuning voor, om dat met hem samen te bespreken.
Ook als je cognitieve problemen vermoedt.
Probeer in jullie zorg om vader in te zetten op kwaliteit van leven, en niet op kwantiteit. Hij heeft zijn grootste deel achter zich, en wat ziet hij als waardevol voor het laatste deel?
Met nog maar een paar spulletjes eindigen op een verpleeghuis kamer is een veilig gevoel voor jullie, en ontlast jullie, maar draagt niet perse bij aan zijn levensgeluk.
Fysiotherapie en ergotherapie aan huis regelen, Uitgekookt oid voor zijn maaltijd, persoons alarm, traplift of bed beneden.
Ga met je vader in gesprek wat zijn wensen zijn, samen met de huisarts. Het kan ook zijn dat je vader liever thuis blijft en dat je daar maximaal op inzet, met als risico dat hij valt en een heup breekt. Overleg met hem en de arts of hij dan nog geopereerd zou willen worden.
Het einde van het leven moet wel bereikt kunnen worden, en hoe ziet hij dat voor zich? Daar is echt ondersteuning voor, om dat met hem samen te bespreken.
Ook als je cognitieve problemen vermoedt.
Probeer in jullie zorg om vader in te zetten op kwaliteit van leven, en niet op kwantiteit. Hij heeft zijn grootste deel achter zich, en wat ziet hij als waardevol voor het laatste deel?
Met nog maar een paar spulletjes eindigen op een verpleeghuis kamer is een veilig gevoel voor jullie, en ontlast jullie, maar draagt niet perse bij aan zijn levensgeluk.
dinsdag 2 december 2025 om 08:33
Als ze dat zouden kunnen of willen was er geen probleem geweest natuurlijk.Carola_456 schreef: ↑01-12-2025 23:23Kan vader dan niet bij 1 van de 3 kinderen wonen? Of is dat een heel gekke gedachte van me?
Ik zou het niet willen ( zeker in geval van mijn ouders niet) en in mijn woning kan het ook niet.
Voor tijdelijke noodoplossing als er wat met schoonmoeder zou gebeuren zouden man en ik bij hun in huis kunnen om voor schoonvader te zorgen maar wij moeten ook naar ons werk. Dus wij duimen nu al een jaar dat er niks gebeurd al heeft schoonvader wel een indicatie voor verblijf ivm Alzheimer. Ik weet niet hoe lang die aanvraag heeft geduurd maar we langer dan een paar weken maar dat komt denk ik omdat het toen geen spoed was.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
