balans relationeel verleden & verlangen stabiele toekoms

Een dilemma dat al een tijdje knaagt, iets waarop ik wat vastloop en waarbij andere inzichten zeker welkom zijn.
Ik ben nu ongeveer 5 jaar geleden uit elkaar gegaan van de mama van m'n kind. Daarna volgden er enkele relaties, over dat aantal ben ik niet zo fier, maar het is nu wat het is. Van 3 daarvan was m'n dochter getuige, relatie duurde een dik half jaar. Er waren veel plussen, zeker op vlak van 'gezinsgevoel', interactie met haar kinderen enzovoort. Los van dat de partner niet dé partner voor het leven (voor mij) was mis ikzelf dat gezinsgevoel wel, en zeker ook m'n eigen kind. Deze relatie is een dik jaar geleden beëindigd.
Ik had gehoopt dat er nog een stukje vriendschappelijkheid kon blijven voortbestaan, zonder dat de (voor ons niet-werkende) relationele druk. Dat is voor een stukje ook zo gegaan, we zagen hen het afgelopen jaar nog een 4-tal keer. Wel voel ik dat m'n eigen kind die voormalige 'gezinshouvast' meer mist dan bijvoorbeeld haar eigen kinderen. Zij vraagt expliciet naar 'wanneer zien we hen nog een keertje?'.

We zijn zeker welkom als we op bezoek komen, maar er komen geen vragen als 'kunnen we hen aub nog eens terug zien'. Dat is denk ik ergens wel normaal, want iedereen gaat vooruit, het een voormalige relationele basis is misschien ook anders dan een gewone vriendschap. Ik heb m'n ex-vriendin een tijdje geleden gevraagd of er van haar kant nog wel behoefte was om elkaar nog te zien, en kreeg wel een volmondige ja.
Ik heb heel wat geleerd uit de afgelopen jaren, ben door onder meer het veel te groot aantal relaties veel voorzichtiger geworden, op dit ogenblik helemaal geen dating, geen zoektocht... niets. Ik wil vermijden weer veel te snel te vertrekken. Ik kom zelf niets te kort, we zijn zeer zelfstandig, maar er blijft wel een stukje gemis van gezinsstructuur. Ik merk dat ik een beetje hang in de kwetsuren van het verleden en het toch wel verlangen naar een stabiele toekomst op relationeel vlak, bijvoorbeeld met LAT of wat het ook mag brengen.

Mijn vraag is dan ook hoe ik in godsnaam de expliciete vraag 'wanneer zien we hen nog een keer' kunnen rijmen op misschien over x maand voor mezelf stappen vooruit te zijn. Op dit ogenblik zie ik niet meteen hoe dat valt te rijmen, het lijkt contradictorisch...
Herkenbaar? Alle constructieve reacties zijn welkom.

@sjaantje37: klopt helemaal, haar even erbuiten houden is zeker het plan.
@swannie12: doe ik niet, maar het is wel duidelijk dat we beiden die behoefte hebben.