Kinderen
alle pijlers
4 jaar logopediste of nog te vroeg?
dinsdag 14 oktober 2008 om 10:03
Mijn dochter is net 4 geworden en sindsdien op aanraden van het CB (toen ze net drie was) naar de logopediste gestuurd. Ze kan wel heel veel praten, alleen de klanken beginnend met een s (spin, schuur) en de r zijn heel lastig voor haar. Mijn dochter vind het helemaal niet leuk daar en het is ook altijd op een lastig tijdstip (half 1) dus thuis broodje eten kan niet, het is snel halen, broodje in de auto eten, naar de logopediste en dan weer snel naar school. Ze gaat 1 keer in de week. Nu is het zo dat ik eigenlijk nog helemaal geen vooruitgang zie. Als ik met haar oefen haalt ze alles door elkaar en begint elk woord met de s ervoor uit te spreken. Ze vind het ook gewoon niet leuk om te oefenen. Zou het nog te vroeg voor haar zijn, pakt ze niet gewoon dingen op als ze wat ouder worden? Ik weet het niet, wellicht dat hier ook moeders met kinderen zijn die naar de logopediste geweest zijn die mij er wat over zouden kunnen vertellen.
dinsdag 14 oktober 2008 om 10:15
dinsdag 14 oktober 2008 om 10:17
Ik heb het er met haar wel over gehad, maar zij zegt dat het niet te vroeg is en dat ik gewoon moet blijven oefenen (en komen). Dat doe ik dus ook, ik lees veel met haar, verbeter haar en laat haar zelf dus ook de woorden uitspreken. Maar ze vind het dus niet leuk, ze raakt in de war, tot huilens aan toe. Heel sneu. Ze is gewoon teleurgesteld dat het haar niet meteen lukt. Maar toch de vooruitgang die ze al geboekt heeft, vanaf haar derde (dus voordat ze al naar de logop. ging) is heel groot. Maar dat komt volgens mij gewoon door het ouder worden, spelen en praten met andere kinderen, dan echt door de logopediste. Tevens denk ik niet dat de logopediste zal zeggen dat het beter is om nog even te wachten. Toch hun broodwinning. (Of zie ik het nu heel somber in).
dinsdag 14 oktober 2008 om 10:22
Als je dochter 4 is, hoeft ze de /r/ nog niet te kunnen en ook woorden die beginnen met sch nog niet. Maar de /s/ wel, ook in combinatie met andere medeklinkers. En 4 jaar is niet te vroeg om dit aan te pakken. Maar het levert zoveel frustratie bij je dochter op... is er wel een goede klik tussen de logo en haar? En wat zou het schelen als je op een ander tijdstip terecht zou kunnen? Probeer het te overleggen met de logo, rond het desnoods op een plezierige manier, iig voor je dochter af, en spreek af dat je na een half jaar weer terugkomt. Dan kun je kijken of ze het ondertussen zelf geleerd heeft.
Dat ze overal een /s/ voor maakt en in de war raakt, komt ook omdat ze er zo specifiek mee bezig is en dan overal toepast.
Dat ze overal een /s/ voor maakt en in de war raakt, komt ook omdat ze er zo specifiek mee bezig is en dan overal toepast.
dinsdag 14 oktober 2008 om 10:22
Volgens mij is het heel belangrijk om je dochter niet te verbeteren. Dus wel lezen, sissen als een slang en andere logopediespelletjes, maar scheidt het spelenderwijs oefenen van het verbeteren van het gewone gesprek. Ik zou erg gefrustreerd raken als mijn geliefden mij in elk gesprek gingen verbeteren.
Succes!
Succes!
dinsdag 14 oktober 2008 om 10:26
Het is niet te vroeg in de zin dat ze er te jong voor is.
Slechthorende en dove kindjes krijgen al veel eerder logopedie, maar natuurlijk is het niveau/aanpak dan wel anders.
Ik heb vroeger ook logopedie gehad, maar vanaf 6 jaar ofzo, en toen vond ik het ook niet leuk. Grote kans is dat jou dochter het nooit leuk gaat vinden hoe jong/oud ze ook is. Maar consequent blijven oefenen is toch wel belangrijk om verbetering te kunnen zien. Misschien kan je werken met een beloningssysteem: elke keer als ze heeft geoefend een stickertje.
Slechthorende en dove kindjes krijgen al veel eerder logopedie, maar natuurlijk is het niveau/aanpak dan wel anders.
Ik heb vroeger ook logopedie gehad, maar vanaf 6 jaar ofzo, en toen vond ik het ook niet leuk. Grote kans is dat jou dochter het nooit leuk gaat vinden hoe jong/oud ze ook is. Maar consequent blijven oefenen is toch wel belangrijk om verbetering te kunnen zien. Misschien kan je werken met een beloningssysteem: elke keer als ze heeft geoefend een stickertje.
dinsdag 14 oktober 2008 om 10:33
De s kan ze dus wel goed uitspreken, met aparte woordjes ook, alleen in een zin is het nog lastig. En ja de r zit er eigenlijk nog helemaal niet in. Die lijkt meer op een l. Voor mij is het ook niet helemaal duidelijk wat ze nu wel en niet moeten kunnen. Ik denk ook dat het te druk voor haar is. Net naar school (hele dagen) en dan ook nog de logopediste erbij. Op een ander tijdstip is niet mogelijk en moet volgens de logop. binnen schooltijd. Wellicht dat ik inderdaad zoals maimai zei over een half jaar weer kan proberen. En de logop. zei juist dat ik haar wel moest verbeteren. Tja ik weet het ook niet.
dinsdag 14 oktober 2008 om 10:33
Niet teveel pushen, want dan vindt ze het steeds minder leuk worden.
Ik denk niet dat de logopediste in kwestie je dochter wil blijven zien, omdat ze anders een client kwijt is. Lijkt me niet echt een professionele houding en bovendien is er zo'n gigantisch tekort aan logopedisten dat ze dat gaatje makkelijk kan opvullen.
Misschien ligt het ook aan het tijdstip dat je dochter moet, dat je zo moet haatsen en zo. Kan je de afspraak niet op een handiger tijd krijgen?
Ik denk niet dat de logopediste in kwestie je dochter wil blijven zien, omdat ze anders een client kwijt is. Lijkt me niet echt een professionele houding en bovendien is er zo'n gigantisch tekort aan logopedisten dat ze dat gaatje makkelijk kan opvullen.
Misschien ligt het ook aan het tijdstip dat je dochter moet, dat je zo moet haatsen en zo. Kan je de afspraak niet op een handiger tijd krijgen?
dinsdag 14 oktober 2008 om 10:54
Neefje van 4 is ook bij logopediste. Hij praat zo verschrikkelijk onduidelijk dat het echt geen overbodige luxe is.
Omdat hij zich tegenover klasgenootjes niet duidelijk kon uiten, begrepen ze hem vaak niet wat bij hem leidde tot boosheid en agressie.
Dus nee, ik denk niet dat 4 te jong is. Als het niet nodig zou zijn, zou je vast niet zijn doorverwezen.
Omdat hij zich tegenover klasgenootjes niet duidelijk kon uiten, begrepen ze hem vaak niet wat bij hem leidde tot boosheid en agressie.
Dus nee, ik denk niet dat 4 te jong is. Als het niet nodig zou zijn, zou je vast niet zijn doorverwezen.
dinsdag 14 oktober 2008 om 10:54
De logopedist zou je heel goed moeten kunnen uitleggen wat je dochter nu al zou moeten kunnen, wat de gevolgen (kunnen) zijn als ze dit nog niet kan en wat de vooruitgang tot nu toe is (testgegevens). Als het probleem ernstig kan dat een reden zijn om tóch door te zetten, maar je hebt zeker gelijk wanneer je zegt dat je dochter ook heel veel spelenderwijs leert (en dat is veel leuker...)
Het is een onderdeel van de logopedische behandeling dit soort dingen goed en duidelijk uit te leggen aan ouders, en met hen op een lijn hierover komen. Een logopedist verder kijken dan het spraak-taalprobleem, en ook iets doen met het feit dat de behandeling frustrerend is voor je dochter, en veel van haar vergt.
Inderdaad kan ik me voorstellen dat je (afhankelijk van de ernst van het probleem) afspreekt om te stoppen en over een half jaar nog eens te kijken hoe de zaken ervoor staan. Als de logo je dochter nu test kan ze dat tegen die tijd weer doen, dan heb je goed inzicht in de vooruitgang (misschien is die wel hetzefde als de vooruitgang in de tijd dat ze wél logopedie had....
Over wel of niet verbeteren; ik zou het in elk geval niet doen op een manier waarvan jij ziet dat het je dochter frustreert, wat je logopedist ook zegt. Communiceren met mama moet leuk en veilig zijn, dat is het belangrijkst. Wel kan je vaak het goede voorbeeld geven, je dochter goed herhalen als ze een fout maakt zonder te zeggen dat ze het fout doet (dochter: "daar zit een psin", ji": "ja, wat een grote spin he, goed gezien!") of met je dochter afspreken dat je haar op bepaalde momenten wél mag verbeteren, aan tafel ofzo. Op andere momenten doe je dat dan niet.
Nouja, heel verhaal: maar ik zou het gesprek met de logo nog een keer aangaan. Vraag door op alles en laat haar uitleggen, dat hoort bij haar vak en zal ze leuk vinden.
Het is een onderdeel van de logopedische behandeling dit soort dingen goed en duidelijk uit te leggen aan ouders, en met hen op een lijn hierover komen. Een logopedist verder kijken dan het spraak-taalprobleem, en ook iets doen met het feit dat de behandeling frustrerend is voor je dochter, en veel van haar vergt.
Inderdaad kan ik me voorstellen dat je (afhankelijk van de ernst van het probleem) afspreekt om te stoppen en over een half jaar nog eens te kijken hoe de zaken ervoor staan. Als de logo je dochter nu test kan ze dat tegen die tijd weer doen, dan heb je goed inzicht in de vooruitgang (misschien is die wel hetzefde als de vooruitgang in de tijd dat ze wél logopedie had....
Over wel of niet verbeteren; ik zou het in elk geval niet doen op een manier waarvan jij ziet dat het je dochter frustreert, wat je logopedist ook zegt. Communiceren met mama moet leuk en veilig zijn, dat is het belangrijkst. Wel kan je vaak het goede voorbeeld geven, je dochter goed herhalen als ze een fout maakt zonder te zeggen dat ze het fout doet (dochter: "daar zit een psin", ji": "ja, wat een grote spin he, goed gezien!") of met je dochter afspreken dat je haar op bepaalde momenten wél mag verbeteren, aan tafel ofzo. Op andere momenten doe je dat dan niet.
Nouja, heel verhaal: maar ik zou het gesprek met de logo nog een keer aangaan. Vraag door op alles en laat haar uitleggen, dat hoort bij haar vak en zal ze leuk vinden.
dinsdag 14 oktober 2008 om 11:10
Ik zou sowieso even een pauze inlassen. Je dochter gaat er niets leren als ze het zo verschrikkelijk vindt. Even een keertje overslaan, vanwege de herfstvakantie bijvoorbeeld.
Verder zou ik thuis even de druk van de ketel halen. Inderdaad zoals hieronder gezegd is: doe haar oefeningen, maar ga haar niet elke zin verbeteren. Sowieso snap ik niet zo goed waarom dat de handigste manier is volgens de logopedist: wat is er gebeurd met positief opvoeden en belonen? Door "fouten" "af te straffen" versterk je alleen maar de negatieve associatie die ze toch al heeft bij de logopedie.
Zo'n spelletje "om de tongspieren te trainen" kun je zelf natuurlijk heel goed gebruiken als afsluiting van de oefeningen die je met je dochter doet. Op die manier beloon je haar voor het harde werken. Ik zou ook het oefenen beperkt houden: sowieso de opgegeven oefeningen en als je daarnaast de zinnen wilt verbeteren, dan zou ik dat maar een afgepast moment doen, wat je van tevoren aangeeft en waar je ook een leuk spelletje van probeert te maken of waarbij je heel nadrukkelijk vorderingen beloont. "Heel goed, deze zin ging al heel goed, het hoeft nog maar een kléin beetje beter en dan zeg je het goed!" Dat idee.
Ik heb zelf geen ervaring met logopedie, maar wel ervaring met terugkerende therapieën, onderzoeken en doktersbezoek. Ik vond bepaalde dingen ook stierlijk vervelend, maar mijn moeder probeerde er altijd wat leuks van te maken. Hetzij door wat leuks van de bezigheid zelf te maken, hetzij door beloning achteraf. Voor mij zit er intussen een stevige positieve associatie bij doktersbezoek: daar hoort gezellig koffiedrinken bij of gezellig wat eten of gezellig de stad in. Of in het geval van je dochter aan het einde van de oefeningen dus lekker hagelslagjes oplikken met haar tong of verzin het.
Qua tijdstip (en ook een beetje qua aanpak) zou je kunnen overwegen om toch over te stappen naar een andere logopedist. Al vraag ik me af wat dat oplevert: het blijft vervelend om te oefenen en het blijft vervelend om er heen te gaan, ook als het school zou onderbreken.
Wat dat laatste betreft: ik moest heel vaak onder schooltijd naar de kno-arts. Vlak bij deze arts zat een snackbar en na het bezoek aan de arts gingen we daar altijd wat eten voor ik weer naar school hoefde. Zo had ik wat naars (doktersbezoek), maar meteen daarna wat leuks om naar uit te kijken. En als ik dan weer terug was op school, herinnerde ik me alleen nog maar de patatjes of het ijsje.
Dat je dochter onder lunchtijd naar de logopedist moet, wil niet zeggen dat je "dus" moet rennen en vliegen natuurlijk. Ik zou als ik jou was proberen om wat meer rust in die afspraak te krijgen, door haar eerder op te halen, rustig een broodje te eten en pas daarná naar de logopedist te gaan. Of als ze dat trekt qua tijd door het anderom te doen: eerst logopedie en daarna gezellig met mama ergens een broodje gaan eten. Al is het bij wijze van spreken in de Hema.
Hopelijk heb je wat aan mijn tips. Succes ermee!
Verder zou ik thuis even de druk van de ketel halen. Inderdaad zoals hieronder gezegd is: doe haar oefeningen, maar ga haar niet elke zin verbeteren. Sowieso snap ik niet zo goed waarom dat de handigste manier is volgens de logopedist: wat is er gebeurd met positief opvoeden en belonen? Door "fouten" "af te straffen" versterk je alleen maar de negatieve associatie die ze toch al heeft bij de logopedie.
Zo'n spelletje "om de tongspieren te trainen" kun je zelf natuurlijk heel goed gebruiken als afsluiting van de oefeningen die je met je dochter doet. Op die manier beloon je haar voor het harde werken. Ik zou ook het oefenen beperkt houden: sowieso de opgegeven oefeningen en als je daarnaast de zinnen wilt verbeteren, dan zou ik dat maar een afgepast moment doen, wat je van tevoren aangeeft en waar je ook een leuk spelletje van probeert te maken of waarbij je heel nadrukkelijk vorderingen beloont. "Heel goed, deze zin ging al heel goed, het hoeft nog maar een kléin beetje beter en dan zeg je het goed!" Dat idee.
Ik heb zelf geen ervaring met logopedie, maar wel ervaring met terugkerende therapieën, onderzoeken en doktersbezoek. Ik vond bepaalde dingen ook stierlijk vervelend, maar mijn moeder probeerde er altijd wat leuks van te maken. Hetzij door wat leuks van de bezigheid zelf te maken, hetzij door beloning achteraf. Voor mij zit er intussen een stevige positieve associatie bij doktersbezoek: daar hoort gezellig koffiedrinken bij of gezellig wat eten of gezellig de stad in. Of in het geval van je dochter aan het einde van de oefeningen dus lekker hagelslagjes oplikken met haar tong of verzin het.
Qua tijdstip (en ook een beetje qua aanpak) zou je kunnen overwegen om toch over te stappen naar een andere logopedist. Al vraag ik me af wat dat oplevert: het blijft vervelend om te oefenen en het blijft vervelend om er heen te gaan, ook als het school zou onderbreken.
Wat dat laatste betreft: ik moest heel vaak onder schooltijd naar de kno-arts. Vlak bij deze arts zat een snackbar en na het bezoek aan de arts gingen we daar altijd wat eten voor ik weer naar school hoefde. Zo had ik wat naars (doktersbezoek), maar meteen daarna wat leuks om naar uit te kijken. En als ik dan weer terug was op school, herinnerde ik me alleen nog maar de patatjes of het ijsje.
Dat je dochter onder lunchtijd naar de logopedist moet, wil niet zeggen dat je "dus" moet rennen en vliegen natuurlijk. Ik zou als ik jou was proberen om wat meer rust in die afspraak te krijgen, door haar eerder op te halen, rustig een broodje te eten en pas daarná naar de logopedist te gaan. Of als ze dat trekt qua tijd door het anderom te doen: eerst logopedie en daarna gezellig met mama ergens een broodje gaan eten. Al is het bij wijze van spreken in de Hema.
Hopelijk heb je wat aan mijn tips. Succes ermee!
dinsdag 14 oktober 2008 om 11:27
wat qwertu zegt is volgens mij ook heel erg waar: als je dochter logopedie en alles daaromheen echt niet leuk vindt, leert ze er ook niet van. Dan is al het andere waarbij ze praat en luistert (en dat is bijna alles ) veeeeel betere "therapie"!
Volgens mij moet je logopedist 2 dingen doen:
1. jou duidelijk maken waarom het nú nodig en zinvol is om door te gaan
2. zorgen dat de therapie en het oefenen thuis leuk wordt voor je dochter
Als ze dat (op dit moment) niet kan, zou ik stoppen met de logopedie, zorgen dat praten in de eerste plaats leuk is voor je kind, en over een tijdje maar weer eens voorzichtig kijken hoe de zaken ervoor staan.
Volgens mij moet je logopedist 2 dingen doen:
1. jou duidelijk maken waarom het nú nodig en zinvol is om door te gaan
2. zorgen dat de therapie en het oefenen thuis leuk wordt voor je dochter
Als ze dat (op dit moment) niet kan, zou ik stoppen met de logopedie, zorgen dat praten in de eerste plaats leuk is voor je kind, en over een tijdje maar weer eens voorzichtig kijken hoe de zaken ervoor staan.
dinsdag 14 oktober 2008 om 11:39
Bedankt voor jullie reacties, ik heb er veel aan. Ik heb zo om half een dus weer een afspraak en zal even wat uitgebreider met de logop. praten over hoe en wat nu. Want vaak schiet dat er dus ook bij in omdat ze om 13:15 weer op school moet zijn. Wellicht is inderdaad een pauze inlassen iets, gewoon om te kijken of ze dan ook vorderingen maakt. Ik zal vragen hoe de logop. daar tegenover staat. Ik bedoel ik weet ook wel dat sommige dingen niet altijd leuk hoeven te zijn voor die kleintjes, maar mijn gevoel zegt gewoon wat anders. Ik laat jullie vanmiddag nog wel weten wat de logop. ervan vind. Maar iig bedankt.
dinsdag 14 oktober 2008 om 11:58
Van wie moet ze om 13.15 uur weer op school zijn? Ze is nog niet leerplichtig toch? En als wel: een kind van 4 (of 5 of 6) heeft gewoon lunchpauze nodig, tijd om tot rust te komen. Als dat vanwege een doktersafspraak niet kan, dan moet je dat daarna inlassen.
Gewoon je tijd nemen voor dat gesprek hoor en ook de tijd nemen voor de lunch van je dochter. Het is voor niemand goed om dat vlug-vlug tussendoor te doen, maar zeker voor zo'n kleintje niet!
Gewoon je tijd nemen voor dat gesprek hoor en ook de tijd nemen voor de lunch van je dochter. Het is voor niemand goed om dat vlug-vlug tussendoor te doen, maar zeker voor zo'n kleintje niet!
woensdag 15 oktober 2008 om 14:05
Nou gisteren weer naar de logop. geweest en haar over mijn twijfels verteld. We hebben afgesproken dat we even een korte pauze inlassen en daarna weer verder gaan. Ze zei ook dat iets oudere kinderen het toch wel sneller oppakken dan jongere kinderen. Maar al met al een goed gevoel aan het gesprek overgehouden. Gisteren nog even een leuke keer ervan gemaakt en dan pas weer over een paar maanden terug. Is dus helemaal goed gekomen. Bedankt voor het meedenken.
woensdag 15 oktober 2008 om 17:08
woensdag 15 oktober 2008 om 17:12
Ik heb tot mijn 5e de j gebruikt ipv r.
Een bjoodje, een jommel, een tjommel etc.
Op gegeven moment hebben mijn ouders een beetje met mij geoefend en tadaa: daar was de rrrrr.
Heb nu een lekkerrrre noorrrrdhollandse R, op het Amsterrrdamse af zeg maarrrr.
Ik zou minimaal een jaar wachten als ik jou was. Komt vast wel goed met haar.
Een bjoodje, een jommel, een tjommel etc.
Op gegeven moment hebben mijn ouders een beetje met mij geoefend en tadaa: daar was de rrrrr.
Heb nu een lekkerrrre noorrrrdhollandse R, op het Amsterrrdamse af zeg maarrrr.
Ik zou minimaal een jaar wachten als ik jou was. Komt vast wel goed met haar.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 29 oktober 2008 om 16:17
Ik ben zelf logopedist en heb de ervaring dat verbeteren van "uitspraakfouten" bijna altijd averechts werkt. Beter kun je je kind het goede voorbeeld geven door het woord instemmend te herhalen met de juiste uitspraak.
Het voelt voor mij nooit goed als een kind niet met plezier komt, naar mijn mening moet je er als logo voor zorgen dat een kind plezier houdt in communiceren en wanneer dat niet werkt, is een pauze helemaal geen slecht idee!
Verder ben ik het erg eens met de reacties hier die zeggen: spelletjes doen en het plezier erin houden. Mocht het niet klikken met de huidige logo (of haar manier van werken past niet bij jouw kind) dan kun je misschien wel verder zoeken naar een geschikte logo! In elk geval moet je kind geen hekel krijgen aan communiceren!
Succes!
Het voelt voor mij nooit goed als een kind niet met plezier komt, naar mijn mening moet je er als logo voor zorgen dat een kind plezier houdt in communiceren en wanneer dat niet werkt, is een pauze helemaal geen slecht idee!
Verder ben ik het erg eens met de reacties hier die zeggen: spelletjes doen en het plezier erin houden. Mocht het niet klikken met de huidige logo (of haar manier van werken past niet bij jouw kind) dan kun je misschien wel verder zoeken naar een geschikte logo! In elk geval moet je kind geen hekel krijgen aan communiceren!
Succes!
