Al 17 mnd niet slapen...ten einde raad

06-01-2019 10:48 142 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb hier vaker gepost over onze jongste dochter, nu 17 maanden oud. Hopelijk heeft iemand zin om dit hele epistel door te lezen.

In haar leven heeft onze jongste nooit stelselmatig meer dan 1 of 2 nachten na elkaar doorgeslapen. Op een gegeven moment zaten er echter steeds vaker nachten tussen dat we er om het uur uit moesten. Uiteindelijk werden er in 9 weken tijd 3 oorontstekingen geconstateerd dus toen ze 14 maanden was heeft de KNO arts buisjes geplaatst. De eerste nacht na de ingreep leek het gelijk iets gedaan te hebben want ze sliep klokje rond.

Maar helaas; sindsdien gaat het weer van kwaad tot erger. Op een goede nacht wordt ze ergens tussen 1.00 en 3.30 wakker en slaapt ze na een flesje weer verder. Op een slechte nacht, zoals de afgelopen week, begin het ‘s avonds rond 22.00 uur al. Ze begint meteen te krijsen, ze jammert niet eerst even. Troosten in bed maakt haar alleen maar hysterischer dus meestal pak ik haar dan uit bed en ga met haar zitten schommelen in de schommelstoel. Ze blijft dan doorduimen en soms gaat ze rustig in je armen proberen te slapen maar vaker begint ze te ‘ planken ‘ en huilt door.
De laatste nachten gaan we dan maar naar beneden met haar omdat ze een oudere zus heeft die anders ook wakker wordt. Eenmaal beneden wil ze niet bij je zitten maar rondlopen. Na verloop van tijd begint ze zelfs te spelen dus dan voel ik me behoorlijk genept. Als je dan weer terug naar boven met haar gaat en een flesje geeft, gaat ze meestal wel weer slapen. Tot ze, zoals vanochtend, een aantal uren later weer gillend wakker wordt. Ze wordt nooit gezellig babbelend wakker, het is altijd meteen gillen.

Ik merk dat wij nu beiden richting een soort van inzinking gaan. We kunnen niets meer van elkaar of oudste dochter hebben, verheffen steeds meer onze stem tegen de meiden en ik ben bang dat ik weer depressief wordt (ben ik eerder geweest dus ik ben er beducht voor). Ik heb lang medicatie geslikt en ben daar nu een dik half jaar na behoorlijk knokken vanaf dus ik wil niet zonder meer weer naar die pillen grijpen. Bovendien; dit depressieve gevoel komt niet uit de lucht vallen, ik ben gewoon uitgeput.

Als ik elke nacht nog een fles moet geven om slaap te krijgen; prima, ik doe het (ook al heeft ze het volgens mij echt niet meer nodig). Maar het lijkt niet meer te werken. Nachtlampje, (preventieve) zetpil, weinig prikkels voor het slapengaan, een duidelijk ritueel, badje voor bedtijd, bij ons in bed; allemaal geprobeerd en niets werkt. Soms blijft ze brullen als je haar vasthoudt, soms stopt ze even om daarna weer door te huilen en boos te worden. Je merkt aan alles dat ze eigenlijk wil slapen (ze overstrekt, ze wriemelt in je armen, wisselt wild haar duimpjes af). We blijven in de regel op haar kamertje, houden het donker en praten niet tegen haar.

In haar korte leventje heeft ze nu al 7 antibiotica kuren gehad vanwege oorontstekingen. De KNOarts heeft dus buisjes geplaatst maar sindsdien hebben we alweer 3 ontstekingen gehad. Amandelen wil hij niet knippen. Ik heb ten einde raad een verwijzing naar de kinderarts gekregen en die zei: ach, 7 a 8 oorontstekingen in dit tijdsbestek bij een kind van deze leeftijd is heel normaal. Het is haar zwakke plek; andere kinderen worden verkouden als ze een verlaagde weerstand hebben, zij krijgt oorontstekingen. Geen aanleiding om nader onderzoek te doen. ‘ Ze groeit er wel overheen mevrouw’. En dan sta je weer buiten.
De huisarts zegt: het is gedrag, je moet haar laten huilen. Dat hebben we 1x gedaan; na 45 min kon ik het niet meer. De volgende nacht zaten we bij de huisartsenpost; conclusie: zware middenoorontsteking. Ik kon wel janken dat ik haar zo lang had laten brullen..

Osteopaat zijn we 2x geweest met als resultaat dat de nachten nog tien keer zo erg werden. We zijn nu al een tijdje bezig met homeopatische druppels maar sindsdien lijkt het dus ook verergerd te zijn.

We zijn ten einde raad. Wellicht zit ze nu in een sprongetje, want ze is overdag ook erg huilerig. Maar het punt is dat we eigenlijk nooit een rustige periode hebben gehad. Is het geen oorontsteking, tanden of gewone buikgriep (wat ze rond Oudejaarsdag had) dan zijn het wel oorontstekingen of sprongetjes. We weten niet meer hoe we haar nu op een goede manier kunnen (leren) laten slapen.

Familie woont ver weg of zijn behoorlijk op leeftijd dus je doet ze ook niet zo makkelijk uit voor een nachtje uit logeren, bovendien vind ik het nogal wat om iemand je kind te overhandigen met de gedachte dat zij dus de hele nacht wakker zullen zijn vanwege hun logee. We proberen echt wel af te wisselen (man en ik) maar omdat ze zo hard brult is het meestal zo dat de een de fles maakt en de ander houdt haar alvast rustig. Bovendien merk ik dat we beiden soms in de paniek schieten en dan is het toch fijn om het met zijn twee het hoofd te bieden.
Daarbij: ik merk dat ik zo langzamerhand toch niet meer slaap, in zijn geheel niet: ook als ik haar niet hoor, hoor ik haar, zeg maar.

Laten huilen? Blijven troosten met fles/eruit halen/uren rondlopen of beneden zitten? Toch terug naar de dokter (kinderarts/KNO/consultatiebureau)? Accepteren? Ik weet t niet meer..
Alle reacties Link kopieren
Rilena schreef:
06-01-2019 11:43
Second opinion! Wel eens gehoord dat je dat via de verzekering kan regelen.

Lid worden van de facebook groep; nachtouders van nu.

Wie weet kunnen ze je een goede kno arts aanraden.
Ook las ik daar iets over onderhoudskuur voor geschreven door kno arts na de buisjes. Ik raad je aan om ook dat na te vragen in die groep.
Nog even gezocht;
Het staat in de reacties onder deze vraag. Reactie is van een gezin waar het kindje niet meer at door de oorpijn geloof ik. Ook heel heftig.

https://m.facebook.com/groups/210213226 ... 6157904452

Als je lid wordt dan kun je het topic lezen.
Ik hoop echt dat het opgelost wordt.
En anders opnemen in ziekenhuis zoals anderen zeggen. Heb je bij de huisarts duidelijk laten merken wat het met jullie doet? Dat je er zo door heen zit?

Heel veel sterkte!!!
Alle reacties Link kopieren
Met homeopathische druppels voer je haar gewoon water. Leuk als je erin gelooft, maar ik denk niet dat een baby daar heel veel baat bij heeft. Of ze moet dorst hebben.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou terug naar kno arts en kinderarts en echt met de vuist op tafel.
Dit is niet goed. Dit klopt niet en daar kunnen ze je niet telkens bij afschepen.

Als ik zo lees dan heeft je kind pijn. Dat overtrekken en altijd huilend wakker worden. Krijsend. Wat een ellende. En wat moeten jij en je man zich machteloos voelen.

Nee dit is niet mals. Het heef effect op alles en zal hierna ook nog merkbaar zijn.
Ik zou dus ook sowieso vragen naar een medisch psycholoog die met jullie meekijkt en mee denkt hoe jullie kunnen voorkomen dat jullie kopje onder gaan aan deze situatie
Alle reacties Link kopieren
Een orenkind is mega vervelend omdat je inderdaad niet weet of ze pijn heeft.
Mijn kinderarts leerde mij een trucje waardoor je oorontsteking vaak uit kunt sluiten.

Druk bij je dochter zachtjes (als of je een deurbel in drukt) voor het oor net boven het kaak gewricht. Vertrekt je dochter haar gezicht dan is het pijnlijk. Zo niet kan je er van uitgaan dat er geen ontsteking is.

Hoe vervelend ook, ze gaat hier echt overheen groeien mijn dochter is nu bijna 7 en heeft in haar eerste 4 levens jaren meer dan 40 oorontstekingen gehad.Er zijn een aantal keer buisjes geplaatst... maar door de vele ontstekingen waren deze er vaak binnen een maand al uit.
En ja, ze blijft gevoelig op haar oren maar het is lang niet zo erg meer als het was.

Je zegt dat je dochter 17 maanden is wat betekend dat ze best wel snapt wat je zegt. Heb je haar al geprobeerd te vragen je gewoon te roepen als ze wakker word? Mijn kiddo's gilde ook alles bij elkaar als ze wakker werden, je adraline schiet meteen het dak uit en je denkt minstens dat ze op hun kop aan hun bedje hangen. Toen ik mijn kids aangaf dat ze me ook gewoon konden roepen en dat ik dan ook kwam, hebben ze het alle 3 nooit meer gedaan.

Probeer voor de rest zelf zo veel mogelijk te rusten....mischien is het mogelijk met je partner de nachten te verdelen zodat je in iedergeval een aantal uur aan een kan slapen.

Heel veel succes er komt een einde aan deze slapeloze tijden, maar het is even doorbijten.
Alle reacties Link kopieren
Wat fijn, al die reacties! Ik zit gewoon te huilen als ik dit lees...Even in reactie op al jullie suggesties:

@ Babydonthurtme
- Buisjes zaten vorige week nog goed (even bij huisarts geweest),
- Hoofdeind bedje staat al hoger.
- Oordruppels weleens gehad maar kregen ze met geen mogelijkheid goed in haar oortje, ze schudt panisch met haar hoofd en zit met haar vingers in haar oren. Bovendien moet je schijnbaar echt zorgen dat het kind een paar minuten op de zij blijft liggen willen ze er goed in lopen en dat lukt dus echt niet...
-Er is nog nooit iets op kweek gezet.
- Babyneusspray doen we idd al als ze verkouden is

@fryskefaam
- Ze slaapt niet bij ons in bed, hebben we ook geprobeerd maar het lijkt wel alsof ze panisch wordt van het ‘ opgesloten zijn’, tussen ons in. Ze is een buikslaper dus misschien is dat niet fijn zo tussen twee hoofdkussens in? Hoe dan ook, geprobeerd, en geen succes.
- Nauwelijks ruimte om overdag bij te tanken; ik werk 32 uur (overigens in een baan die me erg veel plezier en energie geeft, dus dat helpt) en geen oppas oid in de buurt die ik zo kan inzetten voor dit soort dingen. In het weekend probeer ik wel mijn rust te pakken. Dat lukt steeds minder goed; ik sta voortdurend strak, lijkt het wel.

@pamelacourson en owlette
- Allergieën zijn nog nooit naar gekeken; kinderarts zag daar geen noodzaak toe..we hebben een kat dus misschien dat daar een probleem mee is? Hoe kun je dat nog meer merken?

@Janny1965
- Ik probeer haar oortjes zoveel mogelijk droog te houden maar oordopjes onder de douche (we hebben helaas geen bad) trekt ze er meteen uit...

@newspaper
- Nou, onze kinderarts was dus van mening dat onderhoudskuren oid allemaal niet nodig zijn..

@Rilena
- Idd al lid van die groep, heel erg fijn in de eenzame nachtelijke momenten

@LoveDobby
- Buisjes zitten nog goed (huisarts vorige week gecheckt)

Algemeen:
Iemand hier zei ook al waar ik bang voor was: waar is het pijn/niet kunnen slapen door fysieke ongemakken en wanneer wordt het gedrag? Hoe sluit je uit dat er iets medisch speelt zodat je met een ‘ gerust hart ‘ aan een slaaptraining kan beginnen? In december was ik maandagochtend bij de huisarts, die keek naar de oren en vond ze er normaal uitzien, ‘s avonds begon het gekrijs weer en dinsdagnacht zaten we bij de huisartsenpost waar dus een fikse ontsteking werd geconstateerd..Zo snel kan het dan dus kennelijk gaan?
Is de pijnstilling voldoende? Hier mocht zoon toen hij 1.5 was en nog geen 15kg wel al 360mg paracetamol zetpil van de specialist, minder was ook gewoon niet effectief. Kleine kinderen mogen ook al ibuprofen, je zou het kunnen overleggen met de huisarts. Bij oorontsteking is hier nog nooit een ab-kuur gegeven. Sinds zoon buisjes heeft en oorontsteking krijgt hij wel ab-oordruppels, die werken snel. En idd 2nd opinion vragen bij andere KNO. Hier zijn de neusamandelen bv wel verwijderd want tijdens de operatie bleken ze fors vergroot. Is daar naar gekeken bij jullie dochter?
anoniem_63972f32e201f wijzigde dit bericht op 06-01-2019 13:20
1.58% gewijzigd
Op dit moment zou ik niet met een slaaptraining beginnen. Er zijn medisch gezien nog een heleboel mogelijkheden die eerst geprobeerd kunnen worden. Second opinion, kweek, amandelen. Daarbij is het kind 17 maanden en geloof ik nog niet dat ze het doet om ‘aandacht’.

Mijn oudste heeft ook veel oorontstekingen gehad. Gelukkig was het hier met buisjes opgelost. Die zitten er al bijna 2 jaar in. Ik laat dat regelmatig controleren.

Dat krijsen herken ik hier ook als karaktertrek. Ook zonder pijn wilde kind gewoon direct actie. Nu is oudste net drie en is er een wereld veranderd. Kind kan frustratie beter uiten met woorden. En ipv leren lopen/rennen/klimmen doet lichaam nu wat kind wil.

Ik zou toch eens uitkijken naar kind een nacht te logeren sturen. Hier sliep kind die nacht een stuk beter dan thuis. En daarna was het een paar dagen ook beter. En je familie weet echt dat de kans aanwezig is dat ze dd nacht waker zijn. Maar als ze ‘ja’ zeggen dan moet jij erop vertrouwen dat ze het geen punt vinden in de wetenschap dat ze daarna kunnen uitrusten.
Alle reacties Link kopieren
Wat ontzettend heftig voor jullie! Wij zitten met onze dochter van 15 maanden in precies hetzelfde traject.
Zoals ik het lees worden jullie niet echt serieus genomen, dat lijkt me nog het meest zware. Het heeft bij ons ook een tijdje geduurd maar nadat wij voor een second opinion zijn gegaan is het een wereld van verschil. Ik zou dat jou ook aanraden.
Wat bij onze dochter goed helpt is iedere dag haar neus spoelen met zout water. 1 ml in ieder neusgat, is niet leuk maar het voorkomt soms wel dat een ontsteking doorzet. Zo'n neusspray doet dit vaak niet.
Je hebt het ook over oordruppels. Die kunnen enorm branden bij het inbrengen, daarom spartelt ze waarschijnlijk tegen. Misschien (in overleg met de arts) vragen om een andere soort? Hebben wij ook gedaan en dit scheelde wel.
Door de pijn in haar oren (en benauwdheid maar dat is een ander verhaal) heeft onze dochter heel lang op ons geslapen terwijl wij op de bank zaten. Dan lag ze dus op haar buik (zij is ook een buikslaper) Anders krijste ze de hele nacht, precies wat jij beschrijft. Zo pakten we allebei een shift. Wij hebben 14 maanden niet langer dan 3 uur per nacht geslapen. Dat breekt je op.
Ik voel echt met je mee! Het is echt niet makkelijk. Ik hoop dat je iets kunt met mijn tips en denk alsjeblieft na over een second opinion. Heel veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Ik denk eerlijk gezegd ook dat het pijn is. Dat ze beneden weer vrolijk is en wil lopen en spelen is gewoon omdat kleine kinderen als snel vergeten. Dus zodra ze de pijn niet voelen (want ze staat rechtop) is ze vrolijk.
Ik heb zelf een paar jaar gedubd met gezondheid kind en uiteindelijk, na heel veel smeken, huilen bij de huisarts, boos worden bij de kno, hebben ze kind dan toch geopereerd. We hebben er een ander kind voor terug gekregen. Ook was er sprake van flink ijzertekort, omdat kind telkens ziek was. Met bloedarmoede kom je er moeilijk weer bovenop en zo werd het een cirkel.
Ik herken het gillen en de nachten en het niet meer kunnen ontspannen. Vreselijk. Ons kind is nu nog maar 1x per jaar ziek en was voorheen elke week ziek.
Heel veel sterkte.
En vraag inderdaad een second opinion aan.
Trouwens: weet je hoe vaak ik te horen kreeg dat er geen ontsteking was door huisarts? En er dan toch een ontsteking zat? Niet op twee handen te tellen. Het is ook niet makkelijk te zien in die kleine oortjes.
goldmember schreef:
06-01-2019 13:31

Trouwens: weet je hoe vaak ik te horen kreeg dat er geen ontsteking was door huisarts? En er dan toch een ontsteking zat? Niet op twee handen te tellen. Het is ook niet makkelijk te zien in die kleine oortjes.
Dit ook. Dochter heeft helaas oortjes waarbij het pas zichtbaar is nádat een loopoor is begonnen. Dus van tevoren zegt de arts: ziet er goed uit! Twee dagen later is er een loopoor en kijkt de arts en constateert: zo, dat is een flinke ontsteking geweest, het trommelvlies bloedt zelfs nog dus even in de gaten houden...
.
anoniem_352267 wijzigde dit bericht op 25-11-2019 11:58
99.90% gewijzigd
Dat willen spelen herken ik ook. Het was ook een vorm van afleiding.

Overigens ben ik zelf ook niet onbekend met oorontsteking. En zelf voel ik nog steeds veel pijn, ook wanneer het trommelvlies is gebarsten en de druk eraf is. De ontsteking zelf kan ook pijn doen. Niet een scherpe, snijdende pijn maar een zware, drukkende pijn.
Wat ontzettend naar.

Mijn jongste was ook een ramp met slapen en ik weet hoe wanhopig je dan kunt worden.

Los van een oplossing voor je kind waar al heel veel over is gezegd: als het te zwaar voor je wordt, kun je evt ook een beroep doen op een nacht-verpleegkundige. Die zorgt voor je kind, terwijl jullie (met oordoppen) slapen. Dat is wellicht minder ingrijpend dan een opname.

Een kennis met een geschiedenis van depressie is zo ook de tijd dat haar dochter slecht sliep doorgekomen. Vraag het je huisarts.

Sterkte!
.
anoniem_352267 wijzigde dit bericht op 25-11-2019 11:58
98.28% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Heb je al eens geprobeerd om haar een dag of wat achter elkaar de maximale dosis paracetamol die ze mag hebben te geven? Dus echt een dag of 4 achter elkaar drie maal daags paracetamol geven, de laatste gift voor je haar naar bed brengt. Je bouwt dan een spiegel op. Als ze in die nachten beter gaat slapen, dan weet je vrijwel zeker dat het pijn is en kan je daar gericht mee terug naar de KNO- of kinderarts.
snowy2 schreef:
06-01-2019 13:58
Heb je al eens geprobeerd om haar een dag of wat achter elkaar de maximale dosis paracetamol die ze mag hebben te geven? Dus echt een dag of 4 achter elkaar drie maal daags paracetamol geven, de laatste gift voor je haar naar bed brengt. Je bouwt dan een spiegel op. Als ze in die nachten beter gaat slapen, dan weet je vrijwel zeker dat het pijn is en kan je daar gericht mee terug naar de KNO- of kinderarts.

Onze peuter had tot zijn tweede ook elke 3-4 weken oorontsteking. Wij gaven inderdaad maximaal paracetamol én daarbij neurofen op advies van de kinderarts. Dan sliep hij als een roos. Was het enige dat werkte, alleen paracetamol was niet afdoende. De huisarts kan aangeven of dit mag of niet bij jullie kindje TO.

Voor TO zou ik adviseren een second opinion bij een kinderarts of kno arts (of gezamenlijk) aan te vragen en zeker ook te vertellen aan de kinderarts hoe jullie er aan toe zijn. Misschien kan hij of zij tijdelijk sterke pijnstillers voorschrijven of haar opnemen zodat er even rust komt.

Zo gaat het toch niet meer? Heel veel sterkte TO.
Alle reacties Link kopieren
Ananas schreef:
06-01-2019 13:18
Op dit moment zou ik niet met een slaaptraining beginnen. Er zijn medisch gezien nog een heleboel mogelijkheden die eerst geprobeerd kunnen worden. Second opinion, kweek, amandelen. Daarbij is het kind 17 maanden en geloof ik nog niet dat ze het doet om ‘aandacht’.

Mijn oudste heeft ook veel oorontstekingen gehad. Gelukkig was het hier met buisjes opgelost. Die zitten er al bijna 2 jaar in. Ik laat dat regelmatig controleren.

Dat krijsen herken ik hier ook als karaktertrek. Ook zonder pijn wilde kind gewoon direct actie. Nu is oudste net drie en is er een wereld veranderd. Kind kan frustratie beter uiten met woorden. En ipv leren lopen/rennen/klimmen doet lichaam nu wat kind wil.

Ik zou toch eens uitkijken naar kind een nacht te logeren sturen. Hier sliep kind die nacht een stuk beter dan thuis. En daarna was het een paar dagen ook beter. En je familie weet echt dat de kans aanwezig is dat ze dd nacht waker zijn. Maar als ze ‘ja’ zeggen dan moet jij erop vertrouwen dat ze het geen punt vinden in de wetenschap dat ze daarna kunnen uitrusten.
Eens met nu niet aan slaaptraining beginnen en met dat sommige kinderen explosiever zijn dan anderen.

Zelfs al zou het een gedragskwestie zijn, TO, dan zou ik nog steeds niet kiezen voor slaaptraining, maar proberen uit te vinden wat er achter dat gedrag zit. Bij die van mij was het dus gewoon te weinig prikkels en vooral te weinig actie. Als hij fysiek goed moe was, sliep hij een stuk beter. Uren laten huilen om hem te trainen had daar weinig bij geholpen.
.
anoniem_352267 wijzigde dit bericht op 25-11-2019 11:58
99.80% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Dit is niet normaal, eens met alle reacties, het klinkt alsof ze pijn heeft en wakker schrikt daarvan, als ze een tijdje rechtop zit is de druk weer van de oortjes af en wordt ze weer rustig.

Terug naar je KNO arts zou ik zeggen! En terug blijven gaan zolang je dit soort nachten hebt, laat alle artsen maar meedenken tot het over is.
Of neem een keertje een filmpje op van het huilen snachts, dat ze kunnen zien hoe ze er aan toe is, namelijk in paniek van de pijn.

Sterkte! En ik zou zeker ook kijken of je haar toch af en toe een nachtje ergens onder kan brengen.
Alle reacties Link kopieren
Een huilbaby zonder directe aanwijsbare oorzaak. Been there done that. Ik had de luxe dat ik thuis was. Gewoon koptelefoon en filmnet aan met baby op schoot. Slapen deed ik wanneer hij ook maar even sliep. Geen man geen gezin. Is er echt niemand die jullie even kan ontzien? Kun je vrij nemen zodat je iig even rust kunt pakken?
Alle reacties Link kopieren
Zo fijn om al jullie reacties te lezen, dank!

@shining_star
Geen idee of de zetpil die we geven voldoende is (240mg). Op dit moment kan ik niet met zekerheid zeggen of er nu sprake is van een oorontsteking maar ja, dat kon ik al die andere keren eerst ook niet zeggen. Ik zie het patroon van slecht slapen, nog slechter slapen, super slecht slapen, bam, oorontsteking. En tja, daar lijkt het nu ook weer op ja..Ik vind het toch moeilijk om zo standaard zetpillen te geven; ze wordt ook steeds panischer als ik met dat ding in de buurt kom, zo naar om te zien..Sinaspril spuugt ze uit..

@Snowy2
We gaan nu idd jouw raad maar opvolgen; heb net een zetpil gegeven en ga het morgenochtend weer doen. 3x gaat op ma, di en vr niet lukken (want: naar het kdv) maar 2x gaan we dus zeker doen, kijken of dat al verschil maakt.

@Eze
Daar heb ik ook al aangedacht; dat ze misschien fysiek gezien niet moe genoeg is. Ze loopt nog maar een maand of anderhalf echt goed maar eerlijk gezegd zie ik daar dus geen voordelig effect van in het slapen..Vandaag wel een stuk met haar gewandeld en een paard geaaid :-) dus wie weet ;-)

Algemeen over het vrij pakken: waar het gaat doe ik het. Een paar uurtjes eerder naar huis terwijl de meiden op het kdv/BSO zijn, in de kerstvakantie een dagje toen ze beiden op de opvang zaten. Maar eerlijk gezegd doet dat weinig..Ik kan dan toch niet gaan slapen (slaap slecht overdag) en zie dan vooral alles in het huis wat nog gedaan moet worden. Ik weet het: een schoon huis is nu geen prio maar een huis waarin schone kleren zijn, er redelijk gezond gekookt wordt en de wc niet aan je billen vastkoekt, vind ik toch wel belangrijk..

Merk dat ik nu alweer met stress op de bank zit. Zo van: hoe lang zal het vanavond goed gaan. Zo’n naar gevoel.
Alle reacties Link kopieren
En die onrust die je nu hebt gaat dus ook in je lijf zitten.
Dus ga daar ook mee aan de slag. Vraag een verwijzing naar een medisch psycholoog voor jullie ondersteuning.

En nogmaals oorontsteking is niet altijd makkelijk te achterhalen.
Ik had haast chronisch oorontsteking als kind van 2. Is pas ontdekt toen er zeer veel etter uit mn oor kwam.
Toen buisjes, amandelen en poliepen geknipt en kon ik naar de logopedie omdat ik alles verkeerd uitsprak.
Ik zou altijd een lichamelijke oorzaak uit laten sluiten!
Wat naar voor kind en jullie en heel herkenbaar (helaas). Inderdaad terug naar een andere KNO.

Ik weet niet of het helpt maar ons "orenkind" sliep vanaf een jaar of twee steeds beter en slaapt nu redelijk normaal. Na buisjes met twee jaar en buisjes en amandelen met vier jaar.

Hang in there :hug:
Ja die pijnstilling. Wij hadden alleen pcm maar achteraf gezien denk ik dat we wat zwaarder geschut in hadden kunnen zetten. Zou ik zeker even naar kijken.
Heb je geen vrienden die je willen helpen? Met of zonder kinderen?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven