Als ouders niet op 1 lijn zitten

16-04-2018 09:30 142 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik sprak gisteren een vriendin die de zoveelste ruzie met haar partner had over de opvoeding van hun kinderen. (2 dochters: tweede helft basisschool).
Zij hebben geregeld onenigheid over hoe ze de kinderen opvoeden. Het zijn trouwens hele normale kinderen, geen etiketjes, geen zorgen.
Het verschil zit hem in hun achtergrond, hij is erg van der harde lijn. In haar ogen wat ouderwets. Hij kopieert zijn ouders, want hij heeft een goede jeugd gehad en is prima terecht gekomen. Maar zijn vader was van de harde hand. “als mijn vader ‘nee’ zei, was het nee”. Hij kan ook erg boos worden op de kinderen.
Mijn vriendin heeft daar moeite mee, gaan meer in gesprek met de kinderen.
Hij vindt haar laks, zij vindt hem ouderwets.
Ik zit meer op haar lijn, maar daarom open ik ook dit topic. Ze heeft er niet veel aan, als we samen haar man bashen. Ze wil er namelijk samen uitkomen. Maar kan dat überhaupt? Als je zo loodrecht tegenover elkaar staat op dit vlak?
Zij zit hier erg mee, ziet haar relatie verkruimelen door de continue ruzies. En ook dat de kinderen eronder lijden. Door de ruzies, maar ook door dat Wat zij goed vindt, door hem weer wordt teruggedraaid. Heel onzeker voor de kinderen.
Ze heeft geen spijt van de kinderen, wel van de keus voor hem als vader
Hoe kom je hier nou doorheen? Hoe kom je op één lijn, als je vanuit de basis er zo anders instaat?
Wie heeft dit meegemaakt en is er uitgekomen?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dit ook wel met mijn man, echter wordt er door beide kanten niks terug gedraaid!
Dat kan natuurlijk ook niet als je wilt dat je kinderen je serieus nemen.
Dus als vader of moeder ja of nee heeft gezegd, dan blijft het erbij. Wat dat betreft ben ik het dus 100% met haar man eens. Nee is nee, en wordt niet opeens ja na 'een gesprek' met je kinderen. Want dat betekend dat de kinderen bepalen.
Denk dus eerst na voor je ja of nee zegt. Dat kan ook hè, als antwoord? Daar moet ik even over nadenken, of ik wil daar even met papa over overleggen.

Natuurlijk hebben kinderen iets in te brengen en moet je proberen te voorkomen om heel boos op ze te worden (liever de situatie voor zijn dmv duidelijke communicatie), maar als 1 van de 2 eenmaal een antwoord heeft gegeven, dan blijft het daarbij.

Dat is hier de basisregel.

En ja soms gebeurd er dus iets tegen mijn of mans zin in, als we elkaar niets goed hebben ingeschat, maar dat zoeken we dan uit als kind op bed ligt.
Alle reacties Link kopieren
Krulliebollie73 schreef:
16-04-2018 10:03
In dit geval zou ik er ook een professional bijhalen.. Vind het alleen lastig of dat een relatietherapeut of opvoedkundige moet zijn. Ik zou voor opvoedkundige gaan maar ergens zit het hem ook in het gebrek aan respect voor elkaar. Ingewikkeld!
ik zou inzetten op relatietherapie, omdat ze (nu zeker) allebei met de hakken in het zand gaan
Alle reacties Link kopieren
blijfgewoonbianca schreef:
16-04-2018 10:10
Nee is nee, daar is op zich niks mis mee, zolang je dat , als kinderen ouder worden en goede argumenten hebben, bij weet te stellen.
Waar is zij bang voor met zijn methode ? Vindt ze die lastig ( doen wat kinderen willen is lekker makkelijk ) , vindt ze het zielig, denkt ze dat ze de kinderen daar schade mee berokkent ?
het is (voor beiden) wat overcompenseren. Hij kan bijvoorbeeld echt heel boos worden. Echt de controle kwijt (maar dat had zijn vader ook, en hij is goed terechtgekomen..., is zijn vergoelijking). En ja, dat vindt zij dan zielig.
Hij vindt haar te laks, en heeft het gevoel er alleen voor te staan, in de opvoeding.

Ik vind dit echt een moeilijk vraagstuk
lilalinda schreef:
16-04-2018 10:16
ik zou inzetten op relatietherapie, omdat ze (nu zeker) allebei met de hakken in het zand gaan
Ik ook. Maar je zegt net dat hij dat niet wil?
Dus is dat wel een optie dan?
anoniem_353419 wijzigde dit bericht op 16-04-2018 10:21
6.47% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
De conflicten over de opvoeding zijn natuurlijk een symptoom van hun onderlinge (scheve) verhouding.

Moeten ze niet wellicht dáár beginnen dan?
Alle reacties Link kopieren
Die kinderen gaan straks liegen en dingen verbergen voor vader. Hij hanteert de autoritaire opvoeding, zoals dat in de jaren 50-70 ging. Ik ben zelf zo opgevoed, en had later geen goede band met mn vader. Nee was nee, en compromissen waren niet mogelijk. Wist niet hoe snel ik de deur uit moest komen.
ik geef mn bek ook maar een douw
Alle reacties Link kopieren
Sereia schreef:
16-04-2018 10:14
Hij kan ook erg boos worden op de kinderen.

Wat wil dat zeggen? Schreeuwen?

Er zijn wel genoeg onderzoeken die uitwijzen dat dat niet gezond is voor kinderen, en het later zeker problemen kan geven. Misschien kan ze hem die onderzoeken onder zijn neus houden.
jazeker, ook schreeuwen

maar dit topic gaat niet over wie van hen de beste methode heeft.
het gaat mij er om, hoe ik haar kan helpen haar relatie niet te laten ontploffen. Dat is voor niemand leuk, zeker voor de kinderen niet.
1 voordeel: ze willen allebei niet uit elkaar, die basis is er
Je zit wel erg op hun prive terrein.
Het enige wat je kan doen is adviseren om in de buurt een opvoedkundig bureau te gaan zoeken, die ondersteunen in opvoeden.
J
Alle reacties Link kopieren
IJskoffie schreef:
16-04-2018 10:20
Ik ook. Maar je zegt net dat hij dat niet wil?
Dus is dat wel een optie dan?
hij wil niet, zij liever ook niet. Maar kan zich nu beetje verschuilen achter zijn harde 'nee' tegen therapie
Alle reacties Link kopieren
Als zij er samen al niet uitkomen, hoe kunnen ze dan überhaupt samen kinderen opvoeden? Dit gaat niet over de opvoeding van de kinderen, die gaat over hun huwelijk. Laat ze professionele hulp gaan zoeken. Willen ze dit niet, dan zou ik mij afvragen wat hun relatie nog voorsteld en of zij wel samen verder moeten.
Madeliefjees schreef:
16-04-2018 10:21
Die kinderen gaan straks liegen en dingen verbergen voor vader. Hij hanteert de autoritaire opvoeding, zoals dat in de jaren 50-70 ging. Ik ben zelf zo opgevoed, en had later geen goede band met mn vader. Nee was nee, en compromissen waren niet mogelijk. Wist niet hoe snel ik de deur uit moest komen.
Waarom moet overal constant onderhandeld worden?
lilalinda schreef:
16-04-2018 10:23
hij wil niet, zij liever ook niet. Maar kan zich nu beetje verschuilen achter zijn harde 'nee' tegen therapie
Maar hoe willen ze dit dan oplossen? Ze zijn volwassen en willen niet uit elkaar. Dan weten ze toch ook dat ze moeten praten om tot een compromis te komen, met of zonder hulp?
Hoe kan jij hen daarbij helpen? Ze zullen dit toch echt samen moeten doen.
Ik denk dat er vooral balans moet zijn. Een kind met teveel vrijheden kan ontsporen, een kind met geen enkele vrijheid net zo goed. Een kind dat verwend wordt krijgt het later moeilijk, een kind dat te weinig krijgt ook. Hetzelfde geldt voor teveel / te weinig aandacht enz, enz.

Samen een middenweg vinden zou heel fijn zijn voor jouw vriendin en haar man. Hoe ze dat kunnen vinden, dat is natuurlijk meer de vraag. De man heeft dus een autoritaire opvoeding gehad en heeft daar geen problemen van ondervonden. Da's mooi, maar dat betekent natuurlijk niet dat dit altijd het geval is. De een is veel gevoeliger voor zulke dingen dan de ander.

TO, heb je ook het idee dat de kinderen erg te lijden hebben onder hun vader?
IJskoffie schreef:
16-04-2018 10:29
Maar hoe willen ze dit dan oplossen? Ze zijn volwassen en willen niet uit elkaar. Dan weten ze toch ook dat ze moeten praten om tot een compromis te komen, met of zonder hulp?
Hoe kan jij hen daarbij helpen? Ze zullen dit toch echt samen moeten doen.
Waarom zou to moeten helpen hun problemen op te lossen? to kan alleen luisteren naar haar vriendin meer niet.
Daar is ze een vriendin voor.
Ik zou samen een opvoedcursus gaan doen. En dat niet eentje van een avondje een uurtje, maar een wat intensievere.
Zoiets:
https://www.ggdzw.nl/jeugd_en_gezin/doo ... iple_p_12-

En dan kijken of je ergens samen een opvoedmanier kunt ontwikkelen waar beide ouders en de kinderen zich goed bij voelen.
8102 schreef:
16-04-2018 10:25
Waarom moet overal constant onderhandeld worden?
Je hoeft niet constant te onderhandelen maar je kind heeft ook recht op meningsvorming en invloed op zijn/haar eigen leven.

Ik ben autoritairder opgevoed dan mijn man en ben nu in de opvoeding ook strenger dan hij, maar ik ben wel veel minder autoritair dan mijn eigen ouders. Het idee daarbij is dat ik graag wil dat mijn kinderen mij en mijn man respecteren, maar niet bang voor mij zijn.
dat bedoelde ik dus inderdaad ook sneeuwwitje.
lilalinda schreef:
16-04-2018 10:19
het is (voor beiden) wat overcompenseren. Hij kan bijvoorbeeld echt heel boos worden. Echt de controle kwijt (maar dat had zijn vader ook, en hij is goed terechtgekomen..., is zijn vergoelijking). En ja, dat vindt zij dan zielig.
Hij vindt haar te laks, en heeft het gevoel er alleen voor te staan, in de opvoeding.
Zo te lezen kunnen er aan beide kanten wel wat dingen aangepast worden.
Maar dat hangt ook af van het karakter van de kinderen, dus het is erg moeilijk te oordelen.
8102 schreef:
16-04-2018 10:31
Waarom zou to moeten helpen hun problemen op te lossen? to kan alleen luisteren naar haar vriendin meer niet.
Daar is ze een vriendin voor.
Eens. Daarom vraag ik ook wat TO denkt te kunnen doen.
Zoals ik het lees heeft de man van vriendin wat controle-issues. Hij wil niet in therapie, vindt zijn vrouw te laks en is autoritair.

Misschien ligt daar de oplossing: erkennen dat hij bang is de controle te verliezen. Geen idee, daar niet van. :)
Alle reacties Link kopieren
IJskoffie schreef:
16-04-2018 10:34
Eens. Daarom vraag ik ook wat TO denkt te kunnen doen.

Mee eens.
Maar ik vermoed dat dit niet over een vriendin gaat, maar over to en haar partner zelf.
8102 schreef:
16-04-2018 10:31
Waarom zou to moeten helpen hun problemen op te lossen? to kan alleen luisteren naar haar vriendin meer niet.
Daar is ze een vriendin voor.
Maar je kan toch tips geven? TO heeft ook kinderen. En die zijn ouder dus misschien dat TO daarom wat eigen ervaringen kan delen met vriendin. Soms is een luisterend oor genoeg, maar soms is het toch ook fijn dat vriendinnen je ook proberen te helpen en suggesties doen?
Ik geloof trouwens wel dat dit niet TO zelf betreft, maar dat dit gewoon een vriendin van haar is. Dat is toch helemaal niet raar, dat kan prima. Ik heb ook weleens op het punt gestaan om hier wat advies te vragen voor een vriendin. Hoe ik haar het beste kon helpen, maar ik vond de casus een beetje te makkelijk herkenbaar voor anderen en daarom nooit gedaan.
Alle reacties Link kopieren
Laat ze wat achtergrond informatie lezen over de verschillen en overeenkomsten tussen autoritair en autoritief opvoeden.
Daarna kunnen ze samen het gesprek aan gaan, al dan niet met een professional (pedagoog) erbij.

In plaats van welles-nietes kunnen ze dan met argumenten samen tot compromissen komen.
sneeuwwitje80 schreef:
16-04-2018 10:46
Maar je kan toch tips geven? TO heeft ook kinderen. En die zijn ouder dus misschien dat TO daarom wat eigen ervaringen kan delen met vriendin. Soms is een luisterend oor genoeg, maar soms is het toch ook fijn dat vriendinnen je ook proberen te helpen en suggesties doen?
Ik geloof trouwens wel dat dit niet TO zelf betreft, maar dat dit gewoon een vriendin van haar is. Dat is toch helemaal niet raar, dat kan prima. Ik heb ook weleens op het punt gestaan om hier wat advies te vragen voor een vriendin. Hoe ik haar het beste kon helpen, maar ik vond de casus een beetje te makkelijk herkenbaar voor anderen en daarom nooit gedaan.
Vriendin zit te "klagen"over haar partner, vriendin vind dat partner niet de goede keuze was om vader van haar kinderen te worden.
Als je als man zijnde krijgt te horen dat partner dit tegen haar vriendin zo zegt, straks is to de gebeten hond vanwege de goed bedoelde adviezen,
In feite zit to met de prive sorres van vriendin te bemoeien.
Soms komt daarmee ook een einde aan de vriendschap.
Alle reacties Link kopieren
Als hun relatie verder goed is lijkt relatie therapie mij niet zo zinvol. Ook al niet omdat de meeste relatietherapeuten niet meer kennis ebben van opvoeden dan de gemiddelde mens.

Dan lijkt mij opvoed ondersteuning zinvoller. Niet omdat het niet goed gaar met de dochters maar om te proberen meer op 1 lijn te komen.

In plaats van te discussiëren over de manier van opvoeden zouden ze eens moeten gaan praten over wat ze willen bereiken met de opvoeding.

Zitten ze dan wel op 1 lijn of begint het verschil van mening daar al? Bijvoorbeeld je kan als ouder vinden dat je kind overal en altijd geheel zich zelf moet zijn en zijn eigen mening moet volgen ook al lig je dan niet echt goed in een groep omdat je het gelukkigst wordt ls je doet wat je zelf wil.

Een ander kan van mening zijn dat je juist moet conformeren aan de meerderheid omdat je dat de meeste sociale contacten oplevert en je daar dan gelukkiger van wordt

Misschien blijkt dat ze dan wel op 1 lijn zitten. Als je van elkaar weet dat je uiteindelijke doel gelijk is dan wordt het makkelijker om te aanvaarden dat de weg daar naar toe wat anders wordt ingevuld door de ander.

Ik lees ook dat moeder softer is dan ze misschien van nature zou zijn om de strengheid van vader te compenseren. Ik lees ook dat vader soms extra streng is om het softe van moeder te compenseren.

Laat ze eens proberen dat los te laten. Dat ze zelf hun koers gaan bepalen zonder iets te willen compenseren.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven