Kinderen
alle pijlers
Autisme, ASS bij jonge kinderen (kletstopic)
donderdag 6 oktober 2016 21:14
Volgens mij is er nog niet een soortgelijk topic hier op viva en zo wel, zou ik graag daar de link van willen
Mijn oudste zoon van 4 jaar heeft veel kenmerken van ASS. Toen hij geobserveerd werd door de Opvoedpoli, thuis en op de peuterspeelzaal, was hij te jong om een echte diagnose te stellen. Inmiddels is hij 4 en zou het wel kunnen maar die behoefte heb ik (nog) niet echt.
Waar ik wel behoefte aan heb ik ervaringen delen, tips uitwisselen en steun van moeders met jonge kinderen met autisme/ ass.
Mijn zoon zit momenteel op een behandelgroep, voorheen was dit het MKD. En vorige week heb ik te horen gekregen dat hij naar speciaal onderwijs gaat.
Voor hem is dat helemaal goed natuurlijk, hij zal daar beter op zijn plek zitten dan op een reguliere basisschool. Voor mij is het wel even slikken. Het is zo definitief dat hij "anders" is.
Ik zit nu na een enorme uitbarsting van mijn zoon, uitgeblust op de bank, opzoek naar wat steun.
Wie schrijft er mee?
Mijn oudste zoon van 4 jaar heeft veel kenmerken van ASS. Toen hij geobserveerd werd door de Opvoedpoli, thuis en op de peuterspeelzaal, was hij te jong om een echte diagnose te stellen. Inmiddels is hij 4 en zou het wel kunnen maar die behoefte heb ik (nog) niet echt.
Waar ik wel behoefte aan heb ik ervaringen delen, tips uitwisselen en steun van moeders met jonge kinderen met autisme/ ass.
Mijn zoon zit momenteel op een behandelgroep, voorheen was dit het MKD. En vorige week heb ik te horen gekregen dat hij naar speciaal onderwijs gaat.
Voor hem is dat helemaal goed natuurlijk, hij zal daar beter op zijn plek zitten dan op een reguliere basisschool. Voor mij is het wel even slikken. Het is zo definitief dat hij "anders" is.
Ik zit nu na een enorme uitbarsting van mijn zoon, uitgeblust op de bank, opzoek naar wat steun.
Wie schrijft er mee?
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
dinsdag 4 juli 2017 19:03
Wetenschappelijk, yeah, right.JesyDoe schreef: ↑04-07-2017 17:33Dus wanneer wetenschappelijk onderzoek tot deze conclusie is gekomen en ik dit hier post moet ik optiefen?? Ik zou dankbaar zijn voor elk stukje informatie dat mijn kind zijn/haar klachten zouden kunnen verzachten. Wat een nifo ( tyf van tyfus in plaats van tief van tiefes) maar is ook een moeilijk woord he?
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
dinsdag 4 juli 2017 19:07
Andere hersenstructuur, maar niet door voeding en thuissiatuatie.JesyDoe schreef: ↑04-07-2017 17:45Verdiep je eens in de wetenschappelijk onderzoeken van
Dick Swaab, een kind met autisme heeft een andere hersenstructuur dan 'normale' mensen. Autisme wordt getriggerd en komt tot uiting door dus voeding, thuissituatie enz.
Maar schijnbaar voelt iedereen zich meteen aangevallen.
Voor een heel groot deel aangeboren, genetisch zelfs.
Als je dan toch vindt dat we ons erin moeten verdiepen, begin dan bij jezelf.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
dinsdag 4 juli 2017 19:44
Ik zie het.Starshine-2 schreef: ↑04-07-2017 19:41Ze krijgt geen gelijk en dus gaat ze om zich heen slaan. Niet het eerste topic waarin ze zo doet.
dinsdag 4 juli 2017 19:44
Inderdaad.Starshine-2 schreef: ↑04-07-2017 19:41Ze krijgt geen gelijk en dus gaat ze om zich heen slaan. Niet het eerste topic waarin ze zo doet.
dinsdag 4 juli 2017 19:45
Zonder de loepfunctie komen we nergens.Starshine-2 schreef: ↑04-07-2017 19:41Ze krijgt geen gelijk en dus gaat ze om zich heen slaan. Niet het eerste topic waarin ze zo doet.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
dinsdag 4 juli 2017 23:46
OMG ik zeg negeren die hap! Die is er alleen maar om te stoken. Ben wel benieuwd hoe ze met haar wetenschappelijk onderzoekje verklaard dat in 1 gezin kinderen met en kinderen zondr autisme zijn...die toch echt dezelfde gezinssituatie hebben en hetzelfde voedselaabod......
Anyway on topic; wij zijn weer een hwle stap verder. Naadt vermoeden ass is er inmiddels ook vermoeden hb. Zoon gaat nu van groep 3 naar groep 5 omdat zijn voorsprong te groot. Alhoewel hb ook.vaak verward wordt met ass blijven wij (en ook de juf) toch het vermoeden houden dat van beide sprake is. Zolang t op school goed gaat en we op 1 lijn zitten voor ons geen reden om dit opnieuw/ verder te laten beoordelen.
Kind nu dus sinds 2 weken deel van de week bij groep 4 (zit in combiklas). Wij merken dat hij meteen weer getriggerd wordt zowel positief (oneindig veel (waarom) vragen stellen) als negatief (zusje uitdagen/ snel blokkeren en afsluiten).
Hoe gaat t bij jullie allemaal?
Anyway on topic; wij zijn weer een hwle stap verder. Naadt vermoeden ass is er inmiddels ook vermoeden hb. Zoon gaat nu van groep 3 naar groep 5 omdat zijn voorsprong te groot. Alhoewel hb ook.vaak verward wordt met ass blijven wij (en ook de juf) toch het vermoeden houden dat van beide sprake is. Zolang t op school goed gaat en we op 1 lijn zitten voor ons geen reden om dit opnieuw/ verder te laten beoordelen.
Kind nu dus sinds 2 weken deel van de week bij groep 4 (zit in combiklas). Wij merken dat hij meteen weer getriggerd wordt zowel positief (oneindig veel (waarom) vragen stellen) als negatief (zusje uitdagen/ snel blokkeren en afsluiten).
Hoe gaat t bij jullie allemaal?
woensdag 5 juli 2017 05:19
Hier een heftig weekje achter de rug. Zoon had een schoolreisje op vrijdag. Ondanks alle voorbereidingen en informatie op school (ze bespreken heel gedetailleerd wat ze gaan doen, wanneer en hoe en met wie ), was het toch zo spannend voor hem dat hij niet te genieten was. Ik heb heel wat middelvingers gezien zal ik maar zeggen. Ik krijg echter wel het idee dat het hem sneller lukt om zichzelf te herpakken en dat benoemde zijn juf ook. Toen ik hem 's middags ophaalde na het reisje was hij natuurlijk moe en hongerig en overprikkeld, dus in de auto was het schreeuwen en schelden. Ik heb het genegeerd, en thuis al het eten op tafel gezet. Tegen de tijd dat hij zijn derde pannenkoek op had (die ik van tevoren gebakken had), was hij gelukkig zijn eigen gezellige ik weer. 
Het gaat dus nog steeds niet altijd goed, maar wel steeds beter en daar ben ik wel trots op. Straks echter de grote vakantie, weer een heftige periode. Gelukkig is juf een schema voor hem aan het maken en krijgt hij werk van school mee. Als we niks op de planning hebben staan, houdt hij het bekende schoolritme aan. We zullen zien hoe het gaat.
Het gaat dus nog steeds niet altijd goed, maar wel steeds beter en daar ben ik wel trots op. Straks echter de grote vakantie, weer een heftige periode. Gelukkig is juf een schema voor hem aan het maken en krijgt hij werk van school mee. Als we niks op de planning hebben staan, houdt hij het bekende schoolritme aan. We zullen zien hoe het gaat.
woensdag 5 juli 2017 11:27
Die forummer heeft nu een permaban. 
Verder, hoe het gaat.
Tja ups en downs.
Op zich heel goed. Zoon gaat lekker en laat zich niet gek maken. Schoolreisje ging ook top.
Thuis is minder ruzie met zijn broertje.
We hebben alleen nog oorlog met de instanties. Ik wijd er verder niet over uit. Ik heb het laatst geprobeerd kort op te schrijven en dat werd een heel lang verhaal. Bovendien komen er veel herkenbare details bij kijken.
Laten we erop houden dat we met het cjg overeen waren gekomen dat we een bepaalde vorm van hulp wilden. Dat vonden zij ook goed. En nu zijn we zover dat er over twee weken gestart kan worden en nu krabbelt het cjg ineens terug.
Verder, hoe het gaat.
Tja ups en downs.
Op zich heel goed. Zoon gaat lekker en laat zich niet gek maken. Schoolreisje ging ook top.
Thuis is minder ruzie met zijn broertje.
We hebben alleen nog oorlog met de instanties. Ik wijd er verder niet over uit. Ik heb het laatst geprobeerd kort op te schrijven en dat werd een heel lang verhaal. Bovendien komen er veel herkenbare details bij kijken.
Laten we erop houden dat we met het cjg overeen waren gekomen dat we een bepaalde vorm van hulp wilden. Dat vonden zij ook goed. En nu zijn we zover dat er over twee weken gestart kan worden en nu krabbelt het cjg ineens terug.
woensdag 5 juli 2017 17:56
woensdag 5 juli 2017 18:07
Ik schrijf normaal in het topic "mijn kind heeft een verstandelijke beperking" omdat dit beter de lading van de problematiek van mijn dochter dekt. Maar bij haar syndroom hoort ook (atypisch) autisme. Ze is 4,5. Finctioneert op niveau 1,5-2 jaar.
De laatste tijd nemen gedragsproblemen toe. Ze knijpt (met name mij) heel veel. Ik zit onder de krassen en blauwe plekken. Niet fijn en ook niet goed natuurlijk. Ze doet dit uit frustratie, boosheid, overprikkeling, maar ook om aandacht te vragen of uit te dagen. Ze is amper te corrigeren en ook niet altijd goed af te leiden. Herkent iemand hier dergelijk gedrag? En hoe corrigeer je een kind voor wie de wereld zo anders werkt??
De laatste tijd nemen gedragsproblemen toe. Ze knijpt (met name mij) heel veel. Ik zit onder de krassen en blauwe plekken. Niet fijn en ook niet goed natuurlijk. Ze doet dit uit frustratie, boosheid, overprikkeling, maar ook om aandacht te vragen of uit te dagen. Ze is amper te corrigeren en ook niet altijd goed af te leiden. Herkent iemand hier dergelijk gedrag? En hoe corrigeer je een kind voor wie de wereld zo anders werkt??
donderdag 6 juli 2017 17:26
Miems, op een dergelijk laag niveau is het lastig om je kind te overtuigen dat knijpen niet mag. Bij een dreumes beklijft dat ook niet.
Ik zou dus onderzoeken waar het gedrag vandaan komt/wat het triggert (maar je zegt al frustratie, overprikkeling, vraag om aandacht) en het dan voor zijn. Vergt veel observatie en tijd, maar op een gegeven moment zie je aan je kind dat ze overprikkelt raakt ook al zien anderen niks bijzonders. Dan meteen rust/time out aan bieden.
In mijn werk met verstandelijk beperkte mensen van dergelijk niveua (en lager) is het ook zaak zo min mogelijk op het knijpen te reageren. Immers, als jij auw roept of boos wordt dan is er een reactie. Gewoon neutraal of niet reageren (ja gewoon, alsof het makkelijk is
)
Maar goed, het blijft echt heel lastig. Ik heb een vrouw op mijn werk die dus constant aandacht vraagt. Dmv vragen stellen, fysiek (slaan, bijten, spugen), spullen afpakken of tegen meubilair aanschoppen.
Ze doet het omdat ze veiligheid zoekt over haar dagritme: Mag ik straks wel mijn pyjama aan? of om te peilen of jij als begeleider wel weet wat je moet doen (als ik nou schop, wat doe jij dan?), maar ook wel omdat ze overprikkeld is na een hele dag op de dagbesteding.
We reageren dus neutraal, geven haar evt een time out, leiden haar af met andere dingetjes of laten het even gaan. Als ze bv mijn werktelefoon pakt, kan ik als een gek achter haar aan rennen, maar dan heeft ze een reactie. Als ik niks doe, dan zegt ze een paar keer 'hallo' in de hoorn en dan komt ze hem netjes weer terugbrengen.
Maar goed, dit is een dame van al 50 en heeft natuurlijk een hoop meer geleerd. Jouw kleuter staat nog aan het begin.
Gaat ze naar een school of dagbesteding? Is daar een gedragsdeskundige met wie je hierover kan spreken?
Ik zou dus onderzoeken waar het gedrag vandaan komt/wat het triggert (maar je zegt al frustratie, overprikkeling, vraag om aandacht) en het dan voor zijn. Vergt veel observatie en tijd, maar op een gegeven moment zie je aan je kind dat ze overprikkelt raakt ook al zien anderen niks bijzonders. Dan meteen rust/time out aan bieden.
In mijn werk met verstandelijk beperkte mensen van dergelijk niveua (en lager) is het ook zaak zo min mogelijk op het knijpen te reageren. Immers, als jij auw roept of boos wordt dan is er een reactie. Gewoon neutraal of niet reageren (ja gewoon, alsof het makkelijk is
)Maar goed, het blijft echt heel lastig. Ik heb een vrouw op mijn werk die dus constant aandacht vraagt. Dmv vragen stellen, fysiek (slaan, bijten, spugen), spullen afpakken of tegen meubilair aanschoppen.
Ze doet het omdat ze veiligheid zoekt over haar dagritme: Mag ik straks wel mijn pyjama aan? of om te peilen of jij als begeleider wel weet wat je moet doen (als ik nou schop, wat doe jij dan?), maar ook wel omdat ze overprikkeld is na een hele dag op de dagbesteding.
We reageren dus neutraal, geven haar evt een time out, leiden haar af met andere dingetjes of laten het even gaan. Als ze bv mijn werktelefoon pakt, kan ik als een gek achter haar aan rennen, maar dan heeft ze een reactie. Als ik niks doe, dan zegt ze een paar keer 'hallo' in de hoorn en dan komt ze hem netjes weer terugbrengen.
Maar goed, dit is een dame van al 50 en heeft natuurlijk een hoop meer geleerd. Jouw kleuter staat nog aan het begin.
Gaat ze naar een school of dagbesteding? Is daar een gedragsdeskundige met wie je hierover kan spreken?
donderdag 6 juli 2017 20:08
Dank voor je reactie. Je hebt natuurlijk gelijk: negatief gedrag negeren. Daar ben ik op het moment niet zo goed in moet ik eerlijk zeggen.. ik word op een gegeven moment echt boos als ik haar aan wil kleden en ze intussen 5 nieuwe blauwe plekken knijpt, maar uitstellen van aankleden ook even geen optie is omdat we weg moeten.. pff soms is t echt lastig. Ze gaat naar een odc. De sleutel om haar te sturen is heel lastig te vinden, dat merk ik ook aan de begeleiding/ ortopedagogisch mederwerkers daar.. hun adviezen zijn het vaak ook niet helemaal.. dus dscht ik vraag het eens aan de echte experts..Starshine-2 schreef: ↑06-07-2017 17:26Miems, op een dergelijk laag niveau is het lastig om je kind te overtuigen dat knijpen niet mag. Bij een dreumes beklijft dat ook niet.
Ik zou dus onderzoeken waar het gedrag vandaan komt/wat het triggert (maar je zegt al frustratie, overprikkeling, vraag om aandacht) en het dan voor zijn. Vergt veel observatie en tijd, maar op een gegeven moment zie je aan je kind dat ze overprikkelt raakt ook al zien anderen niks bijzonders. Dan meteen rust/time out aan bieden.
In mijn werk met verstandelijk beperkte mensen van dergelijk niveua (en lager) is het ook zaak zo min mogelijk op het knijpen te reageren. Immers, als jij auw roept of boos wordt dan is er een reactie. Gewoon neutraal of niet reageren (ja gewoon, alsof het makkelijk is
Maar goed, het blijft echt heel lastig. Ik heb een vrouw op mijn werk die dus constant aandacht vraagt. Dmv vragen stellen, fysiek (slaan, bijten, spugen), spullen afpakken of tegen meubilair aanschoppen.
Ze doet het omdat ze veiligheid zoekt over haar dagritme: Mag ik straks wel mijn pyjama aan? of om te peilen of jij als begeleider wel weet wat je moet doen (als ik nou schop, wat doe jij dan?), maar ook wel omdat ze overprikkeld is na een hele dag op de dagbesteding.
We reageren dus neutraal, geven haar evt een time out, leiden haar af met andere dingetjes of laten het even gaan. Als ze bv mijn werktelefoon pakt, kan ik als een gek achter haar aan rennen, maar dan heeft ze een reactie. Als ik niks doe, dan zegt ze een paar keer 'hallo' in de hoorn en dan komt ze hem netjes weer terugbrengen.
Maar goed, dit is een dame van al 50 en heeft natuurlijk een hoop meer geleerd. Jouw kleuter staat nog aan het begin.
Gaat ze naar een school of dagbesteding? Is daar een gedragsdeskundige met wie je hierover kan spreken?
vrijdag 7 juli 2017 06:59
vrijdag 7 juli 2017 08:47
Dus ook bij jezelf nagaan, waarom verlies ik mijn geduld? Omdat je haast hebt omdat je zelf ook maar je werk moet? Omdat je op tijd moet zijn voor het vervoer, omdat je andere kinderen hebt die ook naar school moeten?
Kijk of je daar oplossingen in kan vinden (kinderen gaan zelfstandig naar school of lopen mee met een klasgenootje), is het mogelijk om later op je werk te komen, ben je in de gelegenheid je dochter zelf naar het odc te brengen etc
Of kan iemand anders de ochtendzorg overnemen? Je partner evt, is er een indicatie voor zorg aan huis?
Kijk of je daar oplossingen in kan vinden (kinderen gaan zelfstandig naar school of lopen mee met een klasgenootje), is het mogelijk om later op je werk te komen, ben je in de gelegenheid je dochter zelf naar het odc te brengen etc
Of kan iemand anders de ochtendzorg overnemen? Je partner evt, is er een indicatie voor zorg aan huis?
vrijdag 7 juli 2017 17:02
En wat Starshine zegt: kijk of je de omgeving aan kunt passen.
Dochter gaat na de vakantie naar een andere school waar ze hopelijk wat meer uitdaging heeft. Ik moet zeggen dat ik het erg spannend vind. Ook omdat ik niet weet hoe ze erop gaat reageren dat ze uit haar vertrouwde omgeving gehaald wordt.
Dochter gaat na de vakantie naar een andere school waar ze hopelijk wat meer uitdaging heeft. Ik moet zeggen dat ik het erg spannend vind. Ook omdat ik niet weet hoe ze erop gaat reageren dat ze uit haar vertrouwde omgeving gehaald wordt.
zondag 16 juli 2017 19:51
Ik heb ook een hele tijd niet meer geschreven, was onwijs druk met werk en gezin en we vangen kittens op voor het asiel, het is nu de drukste periode. We bouwen nu de hoeveelheid kittens af omdat onze vakantie eraan komt dus nu heb ik weer meer tijd.
Onze zoon dus HB en ASS, heeft het afgelopen jaar groep 4 en 5 in 1 jaar gedaan en scoort nog steeds I+ op de cito E 5. Hij is echt heel slim en slaat alles razendsnel op mits hij uitgedaagd wordt. Hij gaat nu erg goed maar lag ook een week lang wakker van schoolreisje terwijl alles tot in minimieme details uitgeplozen was ruim voor vertrek. Op maandag barstte hij flink uit en op donderdag , de dag van de reis, had hij zichzelf helemaal herpakt en ging met plezier. Hij kwam droog terug (door spanning verliest zoon de controle over zijn blaas en heeft dan zo 6 ongelukjes op 1 schooldag). Hij was droog gebleven en had regelmatig op zijn wc-briefje gekeken waar de tijden op stonden dat hij naar de wc moet om zo regelmatig zijn blaas te ledigen.
Hij was trots, ik ook maar ik was echt bekaf! Rapport is goed. A.s woensdag heeft hij gesprek met psycholoog over zijn ASS en ook krijgt hij trainingen hoe om te gaan met pijn en wat als je bloed hebt/ naar de dokter of het ziekenhuis moet.
Hij heeft 3 weken geleden zijn C-diploma gehaald. Al met al gaat het goed, m.n omdat de psycholoog wekelijks bij ons komt voor tips en tricks. En m.n omdat ik nu vaste werkdagen heb en zelf daardoor veel meer ontspannen ben.
@miems, ik werk ook in de zorg en kan helemaal achter de manier van starshine staan.
Zo min mogelijk en neutraal reageren, hoe moeilijk dat ook is.
Onze zoon dus HB en ASS, heeft het afgelopen jaar groep 4 en 5 in 1 jaar gedaan en scoort nog steeds I+ op de cito E 5. Hij is echt heel slim en slaat alles razendsnel op mits hij uitgedaagd wordt. Hij gaat nu erg goed maar lag ook een week lang wakker van schoolreisje terwijl alles tot in minimieme details uitgeplozen was ruim voor vertrek. Op maandag barstte hij flink uit en op donderdag , de dag van de reis, had hij zichzelf helemaal herpakt en ging met plezier. Hij kwam droog terug (door spanning verliest zoon de controle over zijn blaas en heeft dan zo 6 ongelukjes op 1 schooldag). Hij was droog gebleven en had regelmatig op zijn wc-briefje gekeken waar de tijden op stonden dat hij naar de wc moet om zo regelmatig zijn blaas te ledigen.
Hij was trots, ik ook maar ik was echt bekaf! Rapport is goed. A.s woensdag heeft hij gesprek met psycholoog over zijn ASS en ook krijgt hij trainingen hoe om te gaan met pijn en wat als je bloed hebt/ naar de dokter of het ziekenhuis moet.
Hij heeft 3 weken geleden zijn C-diploma gehaald. Al met al gaat het goed, m.n omdat de psycholoog wekelijks bij ons komt voor tips en tricks. En m.n omdat ik nu vaste werkdagen heb en zelf daardoor veel meer ontspannen ben.
@miems, ik werk ook in de zorg en kan helemaal achter de manier van starshine staan.
Zo min mogelijk en neutraal reageren, hoe moeilijk dat ook is.
donderdag 5 oktober 2017 22:59
Amper 2 weken later kom ik terug op mn bericht (geen idee of iemand nog leest, maar wil het gewoon kwijt)
Kind heeft weer regelmatig conflicten en geeft nu aan dat hij soms verdrietig voelt op school en zich buitengesloten voelt.... baal daar zo van.
Doorvragend begrijp ik wel waar t misgaat en waarom klasgenoten er soms moeite mee hebben....het is alleen zo lastig uit te leggen aan kind.....
Vanwege t leertechnische aspect is hij nog steeds heel blij in zijn nieuwe klas....maar sociaal gezien vond hij de kinderen in zijn "oude klas" toch fijner. Alhoewel hij toen ook niet tot nauwelijks aansluiting had.
Kind heeft weer regelmatig conflicten en geeft nu aan dat hij soms verdrietig voelt op school en zich buitengesloten voelt.... baal daar zo van.
Doorvragend begrijp ik wel waar t misgaat en waarom klasgenoten er soms moeite mee hebben....het is alleen zo lastig uit te leggen aan kind.....
Vanwege t leertechnische aspect is hij nog steeds heel blij in zijn nieuwe klas....maar sociaal gezien vond hij de kinderen in zijn "oude klas" toch fijner. Alhoewel hij toen ook niet tot nauwelijks aansluiting had.
vrijdag 6 oktober 2017 15:04
Ach wat jammer Angel. En wat sneu ook.
Hoe is de begeleiding op school?
Hier gaat het best goed op school en thuis ook.
Wel merk ik dat het in golfbewegingen gaat. Van de zomer was het echt vreselijk. Alle dagen boos en alles vloog steeds door het huis heen. Hele dagen strijd.
Maar nu, sinds de school weer is begonnen gaat het goed.
Hij vraagt wel heel veel bevestiging, doe ik het goed? ben ik lief? Kopieert heel veel van wat ik dagelijks herhaal.
Zegt bijvoorbeeld tegen zijn broertje dat hij zo lief aan het spelen is of dat hij iets goed heeft gedaan.
Het aanleren van sociaal wenselijke trucjes lijkt zijn vruchten af te werpen
Wel merk ik langzaam weer een verandering. Hij stopt weer veel dingen in zijn mond (speelgoed, kleding, bijt op stoelen en kussens..) Ook vaker weer wat gefrustreerd en bozig.
Ik hou mijn hart vast dus....
Hoe is de begeleiding op school?
Hier gaat het best goed op school en thuis ook.
Wel merk ik dat het in golfbewegingen gaat. Van de zomer was het echt vreselijk. Alle dagen boos en alles vloog steeds door het huis heen. Hele dagen strijd.
Maar nu, sinds de school weer is begonnen gaat het goed.
Hij vraagt wel heel veel bevestiging, doe ik het goed? ben ik lief? Kopieert heel veel van wat ik dagelijks herhaal.
Zegt bijvoorbeeld tegen zijn broertje dat hij zo lief aan het spelen is of dat hij iets goed heeft gedaan.
Het aanleren van sociaal wenselijke trucjes lijkt zijn vruchten af te werpen
Wel merk ik langzaam weer een verandering. Hij stopt weer veel dingen in zijn mond (speelgoed, kleding, bijt op stoelen en kussens..) Ook vaker weer wat gefrustreerd en bozig.
Ik hou mijn hart vast dus....
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
