Baby's maart/april 2016

17-04-2016 14:23 2831 berichten
Alle reacties Link kopieren
2 weken terug ben ik bevallen van een prachtige dochter. Ik heb al een zoon van 19 maanden.

Het lijkt me leuk om te schrijven met andere moeders over de eerste periode met je kind.



Ik zal beginnen. Dochter is een heerlijk kind dat nog lekker bij me wil zijn. Slapen in bed of box wil maar kort lukken, op mij kan ze uren slapen. Heel gezellig maar lastiger omdat ik al een kind heb rond lopen. Lang leve de draagdoek dus haha. Zoon heeft dit ook de eerste 11-12 weken gedaan dus hoop dat dit met haar ook tijdelijk is met het oog op de crèche. Verder drinkt ze goed aan de borst en komt 's nachts nog voor 2 voedingen.

Mijn zoon is super lief voor haar. Nog geen teken van jaloezie en hij wil steeds kusjes geven aan haar.



Lijkt me leuk ervaringen te delen!
Alle reacties Link kopieren
Leuk om hier iets van je te lezen Marie! (stond een uur geleden letterlijk op het punt om ergens anders een berichtje te plaatsen dat ik zo benieuwd was hoe het met jou en jullie kleintje gaat... maar ik wilde niet opdringerig overkomen dus heb het maar weer weggehaald. Maar er wordt aan jullie gedacht ).
@marie: wat gaat dat groeien snel he? die van ons was er eentje van 8 pond. maat 50 heeft hij drie dagen in gepast en nu met drie weken wordt maat 56 al krap. heb inmiddels ook luiers maat 2 gekocht. word er nu al weemoedig van hoe hard het gaat...

het voeden om de drie uur is hier nog niet echt te doorbreken, denk omdat zoon ook een flinke knul is en het dus nodig heeft. laatste dagen kwam hij ineens om 1,5 uur, dus vanochtend heb ik hem in kinderwagen gedaan en ben ik 1,5 uur gaan lopen met 'm.



hij slaapt hier 's nachts in wiegje naast bed, en daar doet hij ook overdag zijn middagslaap (meestal drie uur). alle overige dutjes zijn doorgaans op mij (of in kinderwagen als we op pad zijn).
Alle reacties Link kopieren
Groeien gaat inderdaad snel! Qua gewicht valt het hier wel mee (geboren met 3755, na drie weken zat ze op 4085) maar maat 56 past al niet alles meer... en ze zat al na een week in luier maat 2. Maar dat kwam vooral omdat ik weinig maat 1 in huis had en maat 2 toen al 'best ging'
@gsleutel: Ja, ik heb bewust even wat afstand van fb genomen. Probeer het te verwoorden in een berichtje voor daar, maar kom er nog niet helemaal uit!



@laura: Nou, valt me nog mee hoor ;) Gezien hij pas na 5 weken z'n eerste kleertjes niet meer past. Maar die kleertjes waren eerst denk ik ook te groot. Ons zoontje is nu dus pas 8 pond en ik voel wel echt het verschil als ik hem moet dragen. Kreeg er gisteren een lamme pols van Jullie geven flesvoeding toch laura? Dan kan je in ieder geval een beetje afwisselen met je man/vriend eventueel
Alle reacties Link kopieren
quote:Marie89 schreef op 18 april 2016 @ 12:45:b

@gsleutel: Ja, ik heb bewust even wat afstand van fb genomen. Probeer het te verwoorden in een berichtje voor daar, maar kom er nog niet helemaal uitWeet ik hoor! En je bent mij/ons daar helemaal geen berichtje of verantwoording verschuldigd! Was gewoon benieuwd hoe het met jullie gaat en vond het leuk om hier dus iets van je te lezen (en fijn om te lezen dat het goed gaat!).
Alle reacties Link kopieren
.
gsleutel wijzigde dit bericht op 18-04-2016 13:13
Reden: Ging iets mis
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Vorige week voor het eerst bij het concentatie bureau geweest.



Nu alweer 4120 gram.. Heb het zelfde gevoel als jou Laura wat gaat het hard. Te hard weet nog als de dag van gisteren dat de kleine meid geboren werd. En zo slecht was de bevalling helemaal niet.



Gsleutel dat had ik ook en nu past ze 2 perfect. Nu hoop ik stiekem dat ze hier nog even in blijft.



Kleine maakt een hoop geluid als ze slaapt (smaken, snurken en af en toe als of ze stikt) daar kan ik nog niet helemaal aan wennen is op het moment niets aan de hand dan.

Blij om te horen dat ze niet de enigste is.



Ook moet ik erg wennen aan het woord mijn dochter. Heb het vaak over de baby herkent iemand dit?
Alle reacties Link kopieren
quote:Marie89 schreef op 18 april 2016 @ 12:25:

Volgens de arts (en internet) moeten we uitgaan van de uitgerekende datum en dan zou hij nu een week oud zijn qua ontwikkeling. Maar hij is nu al 5 weken uit de buik, dus ik vermoed eigenlijk dat hij ergens daar tussenin zit. Ik las dat baby's rond een maand hun eerste lachje laten zien, dus daar kijk ik erg naar uit, haha.

Dit verhaal heb ik ook gehoord en ik vind het zo vreemd klinken. Alsof er in de weken buiten de buik niets geleerd/ingehaald wordt.
Alle reacties Link kopieren
quote:28-04-2015 schreef op 18 april 2016 @ 13:15:

Ook moet ik erg wennen aan het woord mijn dochter. Heb het vaak over de baby herkent iemand dit?Haha ja dat heb ik ook! Vooral het idee dat iemand mij mama gaat noemen... Gisteren zat ik tegen man iets re vertellen en toen zei ik "ja, zij heeft ook kinderen" en toen besefte ik ineens dat het woordje 'ook' dus inhoud dat ik een kind heb
Alle reacties Link kopieren
quote:28-04-2015 schreef op 18 april 2016 @ 13:15:Vorige week voor het eerst bij het concentatie bureau geweest.



Nu alweer 4120 gram.. Heb het zelfde gevoel als jou Laura wat gaat het hard. Te hard weet nog als de dag van gisteren dat de kleine meid geboren werd. En zo slecht was de bevalling helemaal niet.



Gsleutel dat had ik ook en nu past ze 2 perfect. Nu hoop ik stiekem dat ze hier nog even in blijft.



Kleine maakt een hoop geluid als ze slaapt (smaken, snurken en af en toe als of ze stikt) daar kan ik nog niet helemaal aan wennen is op het moment niets aan de hand dan.

Blij om te horen dat ze niet de enigste is.



Ook moet ik erg wennen aan het woord mijn dochter. Heb het vaak over de baby herkent iemand dit?Haha dat heb ik ook mbt het woord dochter. Ik zeg ook vaak de baby. Komt mss ook omdat ik zoon gewend ben. Vorige keer zei ik gewoon hij over de baby tegen m'n man haha.
Alle reacties Link kopieren
Gsleutel: benieuwd of de osteopaat wat oplevert. Succes en laat even weten of het uitkomst biedt!



Fleetfox: knap dat je zo relaxt in het slapen staat joh! Ik merk dat ik daar te krampachtig mee bezig ben.
Alle reacties Link kopieren
quote:missesjn schreef op 18 april 2016 @ 10:56:

[...]





Oudste is 2,5 en slaapt sinds kort niet meer, helaas :(

Vandaag is man toevallig een dagje vrij en heeft haar om half 7 van me over genomen. Ik ben toen even op zolder gaan liggen. Af en toe kan dat gelukkig, maar vanochtend zat ik er een beetje doorheen ...



Ik baal gewoon een beetje. Oudste was de eerste 8 maanden een drama met slapen en doordat het nu niet helemaal lekker gaat met de jongste ben ik daar weer bang voor. Maar goed, ze is net 4 weken en moet ook niet te veel verwachten.



Oh dat is wel heftig dan! Mijn zoon slaapt nog zo'n 2/3 uur tussen de middag gelukkig. Gaat de oudste niet naar de opvang? Ik heb de opvang lekker door laten lopen en zoon gaat 2 dagen per week. Ook goed voor z'n eigen ritme.



Ik snap dat van dat slapen hoor. Heb ik nu al met dochter van 2 weken. Met zoon kwam het ook goed maar die onzekerheid blijft. 8 maanden is ook wel erg lang ja. Zoon sliep door met 5 maanden maar daarna zat periodes gehad van weer wakker worden 's nachts.
Alle reacties Link kopieren
Leuk ik schrijf ook graag weer mee! Zie ook een paar dames van het verlof topic

Ik ben 3 weken geleden bevallen van een dochter (Noor) door middel van een keizersnede.



Avonds heeft ze veel last van kraampjes. De ene avond wat meer dan de andere. Harde ontlasting ook maar we doen nu sinds een week elke dag een theelepel zonnebloemolie door de voeding op aanrade van de verloskundige en daardoor gaat het nu een stuk beter.



Nachts slaapt ze goed. Om de 3 uur voeding en vanacht zat er opeens ruim 4 uur tussen. Overdag is het huilen zodra ik haar (bedje of kinderwagen) neer wil leggen.
quote:odsm288 schreef op 18 april 2016 @ 13:50:

[...]





Oh dat is wel heftig dan! Mijn zoon slaapt nog zo'n 2/3 uur tussen de middag gelukkig. Gaat de oudste niet naar de opvang? Ik heb de opvang lekker door laten lopen en zoon gaat 2 dagen per week. Ook goed voor z'n eigen ritme.



Ik snap dat van dat slapen hoor. Heb ik nu al met dochter van 2 weken. Met zoon kwam het ook goed maar die onzekerheid blijft. 8 maanden is ook wel erg lang ja. Zoon sliep door met 5 maanden maar daarna zat periodes gehad van weer wakker worden 's nachts.



Oh lekker hoor, nog 2 ä 3 uur slapen! Oudste zou het ook nog wel kunnen/doen hoor, alleen als we haar laten slapen overdag is ze s avonds tot 22 uur wakker. Dat lijkt me ook weer niet de bedoeling

Gelukkig gaat ze nog gewoon naar de opvang. Is voor haar het leukst, ze heeft het echt naar haar zin daar! En ik heb tijd met de baby overdag!



Ik kan het nu, overdag, na een lange hete douche, ook allemaal wel wat relativeren hoor. Vanochtend was het gewoon even te veel. En ik weet dat we geen wonderen moeten verwachten met 4 weken voor wat betreft slapen.
Volgens mij schrijven hier een paar dames mee die de vorige keer een pnd hebben gehad, toch? Hoe kwamen jullie daar achter? En waar hadden jullie "last" van?



Ik merk namelijk dat ik de laatste week heel erg in het negatieve blijf hangen en vaak moet huilen. Gelukkig geen negatieve gedachten t.ö.v. de baby, maar als er iets tegen zit (planning die anders loopt, opmerkingen van man of anderen, slechte nacht, dat soort dingen) kan ik het zo slecht los laten. Ik kan de knop dan niet, of pas een halve dag later, pas omzetten.



Daarnaast zie ik nu al heel erg op tegen weer gaan werken. Niet door het werken An sich, maar door mijn huidige baan/het team. Ben dus ook heel erg hard aan het solliciteren maar dat heeft ook tijd nodig natuurlijk. Dit draagt ook allemaal niet bij aan mijn gemoedstoestand.



Heb afgelopen weekend tegen man gezegd dat ie me in de gaten moet houden. Ik kan namelijk heel goed doen als of het goed met me gaat. Een aantal jaar geleden ben ik overspannen geweest en ik herken wat dingen van toen.



Iemand tips? Of herkenning?

Sorry voor mijn ego post...
quote:missesjn schreef op 18 april 2016 @ 16:39:

Volgens mij schrijven hier een paar dames mee die de vorige keer een pnd hebben gehad, toch? Hoe kwamen jullie daar achter? En waar hadden jullie "last" van?



Ik merk namelijk dat ik de laatste week heel erg in het negatieve blijf hangen en vaak moet huilen. Gelukkig geen negatieve gedachten t.ö.v. de baby, maar als er iets tegen zit (planning die anders loopt, opmerkingen van man of anderen, slechte nacht, dat soort dingen) kan ik het zo slecht los laten. Ik kan de knop dan niet, of pas een halve dag later, pas omzetten.



Daarnaast zie ik nu al heel erg op tegen weer gaan werken. Niet door het werken An sich, maar door mijn huidige baan/het team. Ben dus ook heel erg hard aan het solliciteren maar dat heeft ook tijd nodig natuurlijk. Dit draagt ook allemaal niet bij aan mijn gemoedstoestand.



Heb afgelopen weekend tegen man gezegd dat ie me in de gaten moet houden. Ik kan namelijk heel goed doen als of het goed met me gaat. Een aantal jaar geleden ben ik overspannen geweest en ik herken wat dingen van toen.



Iemand tips? Of herkenning?

Sorry voor mijn ego post...



Je hoeft je niet te excuseren hoor Misses. Het is al vervelend genoeg dat je niet lekker in je vel zit. Bij mij kwam het besef best laat. Pas toen ik er echt niet meer onderuit kwam eigenlijk. Toen sliep ik slecht, had paniekaanvallen, kon het nieuws op TV niet loslaten en was heel obsessief bezig met de voeding van mijn dochter. Borstvoeding lukte niet en voedde er flesvoeding bij, dat moest biologisch zijn, evenals de hapjes die ik later zelf maakte. Voordat ik de borstvoeding geheel los kon laten, had man al zeker een honderd keer gezegd dat het niet nodig was er zo tegen te vechten, dat ik het goed had gedaan en er hard voor gewerkt had. Met tranen heb ik het maar opgegeven en heb later zelf nog overwogen te relacteren, ik kon het echt niet laten gaan. Heel vervelend. Pas achteraf kwam ik er achter dat ik op het punt van doordraaien stond, was mijzelf ook niet meer.



Probeer er op tijd bij te zijn en bezoek bij twijfel je huisarts. Probeer in de tussentijd genoeg rust te nemen, ook tijd voor jezelf, zodat je even kan loslaten. Ook dat deed ik niet voor mijzelf, had altijd de baby in mijn handen. Dan kun je even bijtanken. Eet gezond en ga lekker de buitenlucht in. Beter op tijd er bij dan achteraf denken, had ik maar...



Veel sterkte Misses, Despie ook. Bij vragen, vraag gerust. Kan ook in een PB.
Missesjn, ik ben er inderdaad één van.

Ik was heel emotioneel, voelde me opgesloten, had spijt van de baby (wist niet wat ik er mee moest, dacht heel vaak "ze gaat nooit meer weg"). Wilde haar niets aandoen en voelde me wel heel verantwoordelijk voor haar, maar het verstikte me enorm. Verder: somber, weinig eetlust, constant gevoel van paniek, durfde niet alleen te zijn.

Ik kreeg bijvoorbeeld een bos bloemen met een lief berichtje thuisbezorgd van een vriendin en daar moest ik ontzettend van huilen want ik was toch zo'n waardeloze moeder en had zo'n mooie bos niet verdiend.
Oh en wat fleetfox schrijft over de borstvoeding is ook herkenbaar. Was er obsessief mee bezig en denk dat als ik niet was overgestapt op de fles, ik echt was doorgedraaid. Werd al misselijk als dochter zich aandiende voor een voeding.



Wilde verder ook niemand zien of spreken, sloot mezelf een beetje af van iedereen.
Alle reacties Link kopieren
Missesjn, vervelend dat jij je ook rot voelt. Ik herken het zelf dus heel erg nu bij mijn eerste kindje. Ik ben me ervan bewust dat ik wat kenmerken heb van een pnd, maar gelukkig is het niet dag in dag uit een somber gevoel. Vandaag gelukkig nog niet gehad, terwijl ik best een pittige dag heb vanwege het bezoek in mijn eentje (pardon, samen met baby haha ) naar het consultatiebureau.

Maar m'n dochtertje is vandaag niet steeds hysterisch aan het huilen, dat scheelt echt. Vorige week en ook afgelopen weekend kon ik best wel mopperen tegen haar als ze zo overstuur was. En me daarna schuldig voelen, dat kleine humpie kan er ook niets aan doen...



Gsleutel, ik ben ook erg benieuwd naar het resultaat van het bezoek aan de osteopaat.



Groeien gaat hier nog niet zo snel. Ze was bij de geboorte maar 48-49 cm en 2660 gram. Nu een maand later is ze 50 cm en 3050 gram. Van het consultatiebureau mag ik haar meer voeding geven. Maar vind het lastig, omdat ze de laatste week meer teruggeeft. C-bureau gaf de tip om haar na de voeding op haar linkerzij te leggen. Dat ben ik nu aan het doen en tot nu toe valt het spugen mee! Ze ligt lekker op haar speen te sabbelen.



Ik maak me geen zorgen om haar groei. Ik weet waar ze vandaan komt qua grootte en ze doet het echt hartstikke goed en het is een sterke beweeglijke baby. Dus de raad van het cb neem ik met een korreltje zout. Ze gaven ook het sterke advies om de komende twee weken haar twee keer te laten wegen... Ik zie nog wel of ik dat doe!
Wat ik nu anders doe:

Mezelf toestaan dat ik een kleine baby niet geweldig vind, dat het af en toe gewoon doorbijten is. Ik accepteer ook dat ik niet direct verliefd ben, maar dat het gevoel moet groeien. Het wordt vanzelf beter en leuker.

Wat ook helpt is dat mijn man meer thuis is (vorige keer had hij net een nieuwe baan) waardoor ik er af en toe gewoon even uit kan. Uurtje naar de stad, even een ijsje eten en dan kan ik er weer tegen.

Oh en ik geef nu bv, maar als ik het niet meer trek, stap ik gewoon over. Zonder schuldgevoel.
Alle reacties Link kopieren
Missesjn, wat naar dat je je zo voelt Ik heb geen ervaring met een pnd, maar herken wel wat je schrijft over dingen die tegen zitten en dat niet los kunnen laten. Ik ben nogal een control freak, en met daarbij onzekerheid hecht ik nogal aan mijn ideeen over de opvoeding. Als dat ineens anders gaat, of de planning wordt ineens anders, dan kan ik behoorlijk over de flos gaan. Mijn vriend is dan heel relaxt, echt het type 'als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat', maar ik trek dat slecht. Geldt bijvoorbeeld voor visite die onverwacht langs komt, maar ook als we gepland hebben om bijv. om 14u ergens heen te gaan en dochter wil ineens om 13.55u nog wat drinken.. Ik tel ook elke ochtend het aantal uur dat ik heb kunnen slapen en dat bepaalt dan ook best mijn gemoedstoestand Vanmiddag moesten we naar het CB, een wandelingetje van 20 minuten, maar dochter had net halverwege bedacht dat ze niet in de wagen wilde liggen en honger had. Stond ik daar in zon gure wind met een koude fles (wilde ik bij CB opwarmen), een krijsende dochter en de druk van die afspraak waardoor ik eigenlijk ook wel door moest lopen. Ik kwam oververhit (en te laat) aan bij het CB en kon wel janken, dochter was natuurlijk net weer de rust zelve. Nu ben ik weer thuis en voel ik me nog steeds geirriteerd/onrustig/opgejaagd? terwijl zulke dingen nou eenmaal gebeuren en helemaal niet erg zijn, maar toch..



Ik herken ook wat je schrijft over nu al op zien tegen weer gaan werken, al is het bij mij meer omdat mijn werk best druk is en de verwachtingen hoog, en ik me afvraag of ik dat wel kan combineren. Ik heb nog ruim 2,5 maand verlof, dus beter laat ik dat niet 'verpesten' door aan m'n werk te denken, maar ook dat is soms makkelijker gezegd dan gedaan..



Sorry, heb niet echt tips voor je, maar dus wel een bak herkenning

Hou je taai en pas vooral ook goed op jezelf!
anoniem_57706 wijzigde dit bericht op 18-04-2016 17:29
Reden: Klein beetje mosterd..
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Fleetfox, dank je wel voor je tips en het delen van je ervaring. En ook honeymoonquiz! Daar twijfel ik zelf nog over, of ik zal stoppen met kolven. Nu ik de laatste drie dagen echt veel eet en drink, voel ik me lichamelijk wel echt wat beter. Nu het mentale stuk nog... En dus een goes ritme zien te vinden waardoor ik niet de hele dag continu bezig ben voor mijn gevoel.
Alle reacties Link kopieren
Despie, ook een voor jou! Het is gewoon echt een pittige tijd en er verandert zoveel.. Waarschijnlijk heb ik er overheen gelezen eerder, maar kolf je nog naast de borstvoeding of geef je de gekolfde melk met de fles? Moeilijk he, dat besluit om eventueel te stoppen?
Waarom twijfel je, Despie? Als je het delen wil hoor, je hoeft niet te antwoorden.
Alle reacties Link kopieren
Onze dochter kan niet vacuüm zuigen ivm een afwijking in de mond en daarom kolf ik alle melk die ze dan met de fles krijgt. Wilde eigenlijk tot aan haar eerste operatie borstvoeding geven, wanneer ze drie maanden is. Heb toch het idee dat ze met bv net iets beter beschermd is tegen invloeden van buitenaf.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven