Kinderen
alle pijlers
Baby huilt de hele dag
zondag 19 januari 2020 21:52
Zoon is inmiddels 2 weken oud. Hij krijst de hele dag door, ik weet niet wat ik moet doen. Ik sta stijf van de spanning en loop enorm op mijn tenen als kind stil is. Medisch is er niets aan de hand. De enige moment dat hij rustig stil is, is als hij in zijn Maxi-Cosi ligt, in de auto. Ik pak hem thuis ook stevig in. Ik weet het ff niet. Heb ik een huilbaby gekregen?
zaterdag 22 februari 2020 20:40
Kan zijn dat je zoontje in een sprong zit. Die fases komen steeds weer terug, probeer je ritme te houden en bij je nemen als hij je nodigt heeft.
Dat je vriend zich zo gedraagt is ook niet bevordelijk inderdaad. Zou er een goed gesprek over gaan houden want je kan niet alles alleen. En een oververmoeide moeder is niemand mee geholpen.
Heb je verder nog hulp die je kan inschakelen van ouders of schoonouders?
Dat je vriend zich zo gedraagt is ook niet bevordelijk inderdaad. Zou er een goed gesprek over gaan houden want je kan niet alles alleen. En een oververmoeide moeder is niemand mee geholpen.
Heb je verder nog hulp die je kan inschakelen van ouders of schoonouders?
zaterdag 22 februari 2020 20:41
Dat is een fase. Of hij is even niet lekker of er komt een aanpassing in ritme aan. Dat blijft de komende jaren nog wel zo hoor. Het is steeds weer puzzelen wat het probleem is.DuchessMeganMarkle schreef: ↑22-02-2020 20:30Het ging een tijdje goed, maar sinds gisteren is zoon weer aan het huilen. We krijgen hem dan niet rustig. Ik hoop dat dit een fase is.
Wat betreft je vriend, was dat de eerste keer na de geboorte van zoon?
zaterdag 22 februari 2020 20:55
Misschien de fles ophogen? Hoeveel drinkt hij nu?DuchessMeganMarkle schreef: ↑22-02-2020 20:30Het ging een tijdje goed, maar sinds gisteren is zoon weer aan het huilen. We krijgen hem dan niet rustig. Ik hoop dat dit een fase is.
Kan het zo zijn dat hij jouw spanning voelt mbt tot jouw partner aangezien dit dezelfde dag betrof?
zaterdag 22 februari 2020 21:36
Die dagen horen er ook bij. Kan zijn dat hij niet helemaal lekker is.
En ik heb ook een forse ruzie met mijn man gemaakt toen zoon een aantal weken oud was en hij na zijn tafeltennistraining ook pas om 2 uur thuis was en om 3 uur naar bed ging en de volgende ochtend uitsliep en toen klaagde dat hij moe was. Ik was vanaf 5 of 6 uur bezig geweest met zoon en ik gaf borstvoeding, dus ik was ook moe en niet erg begripvol naar mijn man. Ik was zo boos dat hij uberhaupt weg kon uit huis, terwijl ik alleen maar met onze zoon bezig was. Hij was overigens wel echt betrokken en deed veel, maar het duurde even voor de verandering ook bij hem landde. Het was niet leuk, maar het hielp wel en hij heeft zijn gedrag toen ook wel aangepast.
En ik heb ook een forse ruzie met mijn man gemaakt toen zoon een aantal weken oud was en hij na zijn tafeltennistraining ook pas om 2 uur thuis was en om 3 uur naar bed ging en de volgende ochtend uitsliep en toen klaagde dat hij moe was. Ik was vanaf 5 of 6 uur bezig geweest met zoon en ik gaf borstvoeding, dus ik was ook moe en niet erg begripvol naar mijn man. Ik was zo boos dat hij uberhaupt weg kon uit huis, terwijl ik alleen maar met onze zoon bezig was. Hij was overigens wel echt betrokken en deed veel, maar het duurde even voor de verandering ook bij hem landde. Het was niet leuk, maar het hielp wel en hij heeft zijn gedrag toen ook wel aangepast.
zaterdag 22 februari 2020 23:12
Dit soort ruzies/frustraties/onbegrip etc hebben man en ik die eerste maanden ook wel eens gehad. Geschreeuwd naar hem dat er voor hem niks veranderd was (wat natuurlijk niet zo was) maar een regeldag/dagen is heel uitputtend en ik kon dan vreselijk jaloers zijn op man die gewoon de deur uitging om te werken terwijl ik wéér een dag thuis zat....aikidoka schreef: ↑22-02-2020 21:36Die dagen horen er ook bij. Kan zijn dat hij niet helemaal lekker is.
En ik heb ook een forse ruzie met mijn man gemaakt toen zoon een aantal weken oud was en hij na zijn tafeltennistraining ook pas om 2 uur thuis was en om 3 uur naar bed ging en de volgende ochtend uitsliep en toen klaagde dat hij moe was. Ik was vanaf 5 of 6 uur bezig geweest met zoon en ik gaf borstvoeding, dus ik was ook moe en niet erg begripvol naar mijn man. Ik was zo boos dat hij uberhaupt weg kon uit huis, terwijl ik alleen maar met onze zoon bezig was. Hij was overigens wel echt betrokken en deed veel, maar het duurde even voor de verandering ook bij hem landde. Het was niet leuk, maar het hielp wel en hij heeft zijn gedrag toen ook wel aangepast.
Vraag hulp en ga zelf de deur uit. Oma in huis, jij eruit. Al ga je naar de buurvrouw een theetje doen. DOEN!
zaterdag 22 februari 2020 23:18
zondag 23 februari 2020 00:16
Ik vind dit eerlijk gezegd wel zorgelijk (dat jij alles trekt en jouw man op de oude voet verder gaat). Uit eerdere topics kwam dit al eerder naar voren. Je mag echt wel meer van je man verwachten en meer op je strepen staan. Er komen wel meer momenten zoals dit in de toekomst (Die van mij is net 2 en heeft nu ineens af en toe echt slechts nachten) en dan is het echt wel nodig dat beiden een deel van de zorg op zich nemen.
zondag 23 februari 2020 06:41
Heel herkenbaar!ClaireSophie schreef: ↑22-02-2020 23:12Dit soort ruzies/frustraties/onbegrip etc hebben man en ik die eerste maanden ook wel eens gehad. Geschreeuwd naar hem dat er voor hem niks veranderd was (wat natuurlijk niet zo was) maar een regeldag/dagen is heel uitputtend en ik kon dan vreselijk jaloers zijn op man die gewoon de deur uitging om te werken terwijl ik wéér een dag thuis zat....
zondag 23 februari 2020 08:44
Eens met het advies om hulp te vragen. En ik hoop ook voor je dat je man ook ziet dat jij het zwaar hebt en dat hij ook zijn gedrag aan moet passen. En dat het nu anders is. Dus dat als hij het gevoel heeft dat hij even af moet reageren, want hij heeft het ook zwaar door zijn baan in combinatie met avonden/nachten, dat hij met jou overlegt over hoe jullie dat kunnen regelen. En waar jij behoefte aan hebt. Dat dus niet alles op jouw schouders komt, maar dat er wellicht iemand even helpt en jullie samen of apart even kunnen opladen. Maar wel in communicatie, niet dat hij gaat en jij opvangt. Hij moet echt gaan begrijpen dat als hij langer weg is, jij er nu werk en verantwoordelijkheid bij krijgt.ClaireSophie schreef: ↑22-02-2020 23:12Dit soort ruzies/frustraties/onbegrip etc hebben man en ik die eerste maanden ook wel eens gehad. Geschreeuwd naar hem dat er voor hem niks veranderd was (wat natuurlijk niet zo was) maar een regeldag/dagen is heel uitputtend en ik kon dan vreselijk jaloers zijn op man die gewoon de deur uitging om te werken terwijl ik wéér een dag thuis zat....
Vraag hulp en ga zelf de deur uit. Oma in huis, jij eruit. Al ga je naar de buurvrouw een theetje doen. DOEN!
maandag 2 maart 2020 12:39
maandag 2 maart 2020 14:04
DuchessMeganMarkle schreef: ↑02-03-2020 12:39Inmiddels heel veel gesprekken gehad met vriend, hij lijkt het niet in te zien. Hij geeft aan dat hij financieel alles regelt en dat hij ruimte wil. Wtf, we hebben een kind. Hij zorgt wel wanneer het nodig is, dat moet ik steeds aangeven. Hij is wel knuffelig met zoon.
Op basis waarvan had jij verwacht dat het anders zou zijn?
maandag 2 maart 2020 14:08
DuchessMeganMarkle schreef: ↑02-03-2020 12:39Inmiddels heel veel gesprekken gehad met vriend, hij lijkt het niet in te zien. Hij geeft aan dat hij financieel alles regelt en dat hij ruimte wil. Wtf, we hebben een kind. Hij zorgt wel wanneer het nodig is, dat moet ik steeds aangeven. Hij is wel knuffelig met zoon.
Wat naar dat zijn inbreng zo anders blijkt dan je had gedacht
Kun je hiermee leven?
maandag 2 maart 2020 14:14
Wat ik in het verleden geleerd heb nu na 2 kinderen is dat mannen niet heel veel zelf zien, je moet het gaan aangeven.
Ergens lijkt het voor ons een natuurlijke gang van zaken , noem het oermoder gevoel het zorgen ect.
Ik weet dat het heel erg naar op je dak kan komen , maar het is hier niet anders geweest.
En om het mezelf makkelijker te maken en vooral niet alle frustratie door te slikken ben ik gewoon alles gaan vragen wat ik wou.
Zo was het voor iedereen duidelijk en geen grijze gebieden.
Hoe gek het tegen je gevoel ook ingaat en je denkt mijn hemel dat moet hij toch wel zelf zien, nee dat hebben weinig mannen.
Wees nog meer ruzies voor en vraag aan hem wat je wilt dat hij doet.
Het is heel frustrerend, maar wat wij als normaal ondervinden en daardoor er gelijk van uit gaan dat een ander hetzelfde ziet , maar helaas is dat niet zo. Probeer te blijven communiceren, het zijn tropenjaren en je relatie wordt op de proef gesteld verlies mekaar niet maar praat.
Ergens lijkt het voor ons een natuurlijke gang van zaken , noem het oermoder gevoel het zorgen ect.
Ik weet dat het heel erg naar op je dak kan komen , maar het is hier niet anders geweest.
En om het mezelf makkelijker te maken en vooral niet alle frustratie door te slikken ben ik gewoon alles gaan vragen wat ik wou.
Zo was het voor iedereen duidelijk en geen grijze gebieden.
Hoe gek het tegen je gevoel ook ingaat en je denkt mijn hemel dat moet hij toch wel zelf zien, nee dat hebben weinig mannen.
Wees nog meer ruzies voor en vraag aan hem wat je wilt dat hij doet.
Het is heel frustrerend, maar wat wij als normaal ondervinden en daardoor er gelijk van uit gaan dat een ander hetzelfde ziet , maar helaas is dat niet zo. Probeer te blijven communiceren, het zijn tropenjaren en je relatie wordt op de proef gesteld verlies mekaar niet maar praat.
maandag 2 maart 2020 14:18
Jij - en TO zo te lezen ook- hebt een weggewaaid dakraam aan de haak geslagen dat te beroerd is te kijken. Mannen kunnen dat best hoor.Catco schreef: ↑02-03-2020 14:14Wat ik in het verleden geleerd heb nu na 2 kinderen is dat mannen niet heel veel zelf zien, je moet het gaan aangeven.
Ergens lijkt het voor ons een natuurlijke gang van zaken , noem het oermoder gevoel het zorgen ect.
Ik weet dat het heel erg naar op je dak kan komen , maar het is hier niet anders geweest.
En om het mezelf makkelijker te maken en vooral niet alle frustratie door te slikken ben ik gewoon alles gaan vragen wat ik wou.
Zo was het voor iedereen duidelijk en geen grijze gebieden.
Hoe gek het tegen je gevoel ook ingaat en je denkt mijn hemel dat moet hij toch wel zelf zien, nee dat hebben weinig mannen.
Wees nog meer ruzies voor en vraag aan hem wat je wilt dat hij doet.
Het is heel frustrerend, maar wat wij als normaal ondervinden en daardoor er gelijk van uit gaan dat een ander hetzelfde ziet , maar helaas is dat niet zo. Probeer te blijven communiceren, het zijn tropenjaren en je relatie wordt op de proef gesteld verlies mekaar niet maar praat.
Dat jij door jouw exemplaar een andere kijk ontwikkeld hebt op wat normaal is dan veel anderen klopt dan weer wel.
maandag 2 maart 2020 14:23
Heftig dit. Indertijd had ik een kleuter, een peuter + een baby maar no way dat man zou aangegeven hebben dat hij 'ruimte' wilde want dat had ik echt niet geaccepteerd!DuchessMeganMarkle schreef: ↑02-03-2020 12:39Inmiddels heel veel gesprekken gehad met vriend, hij lijkt het niet in te zien. Hij geeft aan dat hij financieel alles regelt en dat hij ruimte wil. Wtf, we hebben een kind. Hij zorgt wel wanneer het nodig is, dat moet ik steeds aangeven. Hij is wel knuffelig met zoon.
Man werkte 45u/ week maar die hielp echt mee zonder dat ik dat moest vragen.
maandag 2 maart 2020 14:29
Niet alle mannen veralgemenen hoor!Catco schreef: ↑02-03-2020 14:14Wat ik in het verleden geleerd heb nu na 2 kinderen is dat mannen niet heel veel zelf zien, je moet het gaan aangeven.
Ergens lijkt het voor ons een natuurlijke gang van zaken , noem het oermoder gevoel het zorgen ect.
Ik weet dat het heel erg naar op je dak kan komen , maar het is hier niet anders geweest.
En om het mezelf makkelijker te maken en vooral niet alle frustratie door te slikken ben ik gewoon alles gaan vragen wat ik wou.
Zo was het voor iedereen duidelijk en geen grijze gebieden.
Hoe gek het tegen je gevoel ook ingaat en je denkt mijn hemel dat moet hij toch wel zelf zien, nee dat hebben weinig mannen.
Wees nog meer ruzies voor en vraag aan hem wat je wilt dat hij doet.
Het is heel frustrerend, maar wat wij als normaal ondervinden en daardoor er gelijk van uit gaan dat een ander hetzelfde ziet , maar helaas is dat niet zo. Probeer te blijven communiceren, het zijn tropenjaren en je relatie wordt op de proef gesteld verlies mekaar niet maar praat.
Ik ken verschillende mannen die heel goed, na hun werkuren goed voor hun vrouw en baby zorgen.
maandag 2 maart 2020 14:31
Ik denk niet dat jij kan beoordelen dat mijn man een weggewaaid dakraam is, hij werkte overdag, in de avonduren het huis aan het verbouwen tot in de late uren . Dat hij dan op sommige momenten niet zag wat er moest gebeuren vond ik niet altijd heel tof en heb het aangegeven, vragen is vrij makkelijk als je ergens mee zit en communiceren is gewoon nodig zeker als je beiden voor het eerst ouders bent, als ik ergens om vroeg werd het met alle liefde gedaan.
maandag 2 maart 2020 14:35
ik zeg ook nergens ALLE mannen! En ik zeg ook nergens dat GEEN enkele man na het werk niks meer doet.
Het gaat erom dat wat voor ons van zelfsprekend is voor sommige niet zo is. En dan heeft het weinig nut om een ander de schuld te geven dat diegene niet ziet wat jij ziet, een gesprek voeren over wat je van je partner verwacht kan heel verhelderend zijn, zo kom je erachter dat er 2 verschillende mensen aan tafel zitten met 2 verschillende zienswijzen op bepaalde vlakken. dus waarom dan niet praten zodat je mekaar begrijpt en daardoor frustraties voorkomt ?
maandag 2 maart 2020 14:35
Het probleem hier is dat vriend in de avonduren ook gewoon nog zijn werk doet. Tja, ik verwacht van hem dat hij er voor voor ons is. Hij geeft aan dat het nu even een drukke periode is op zijn werk en dat hij dit project echt af moet ronden, de komende maand.
Ik vind het zorgen in mijn eentje ook pittig, ‘s nachts en overdag. Op een gegeven moment ben ik ook niet lief meer tegen vriend. Ik zal dus wat vaker moeten vragen. Ik kan het nog geen plekje geven dat op dit moment werk voor het gezin gaat.
Ik vind het zorgen in mijn eentje ook pittig, ‘s nachts en overdag. Op een gegeven moment ben ik ook niet lief meer tegen vriend. Ik zal dus wat vaker moeten vragen. Ik kan het nog geen plekje geven dat op dit moment werk voor het gezin gaat.
maandag 2 maart 2020 14:43
DuchessMeganMarkle schreef: ↑02-03-2020 14:35Het probleem hier is dat vriend in de avonduren ook gewoon nog zijn werk doet. Tja, ik verwacht van hem dat hij er voor voor ons is. Hij geeft aan dat het nu even een drukke periode is op zijn werk en dat hij dit project echt af moet ronden, de komende maand.
Ik vind het zorgen in mijn eentje ook pittig, ‘s nachts en overdag. Op een gegeven moment ben ik ook niet lief meer tegen vriend. Ik zal dus wat vaker moeten vragen. Ik kan het nog geen plekje geven dat op dit moment werk voor het gezin gaat.
Werk ging altijd al voor, dus ik vraag me nog steeds af op basis waarvan jij verwacht had dat het anders zou zijn. Relatietherapie zit er niet in als ik het me goed herinner, communiceren kunnen jullie ook niet goed met elkaar dus accepteren lijkt me de meest voor de hand liggende optie. Roep/koop hulp in daar waar je het nodig hebt en ga eventueel zelf in therapie als je dat nodig hebt.
maandag 2 maart 2020 14:45
Jullie hebben beide gekozen voor een gezin en beiden wullen verantwoording hiervoor moeten nemen.
Ook hij hoort balans te vinden om jouw te helpen, als jij aangeeft dat je hulp nodig hebt moet deze wel geboden worden.
Wij hebben toen ook in een hele drukke periode gezeten, maar op het moment dat ik aangaf hulp nodig te hebben werd dat gewoon gedaan en omgekeerd net zo.
Het is gewoon lastig in het begin, jullie hebben een pittige start gehad en ook jij snakt naar verademing, geef het aan , duidelijk je grenzen aangeven en hem duidellijk maken dat het gezin jij en kind niet op plek 3 komen.
Er zullen altijd momenten zijn dat jullie beiden even mekaar moeten ondersteunen omdat 1 van jullie even de focus op wat anders moet leggen , maar het hoort in overleg te gaan en vooral in jullie beide mogelijkheden te liggen.
Ook hij hoort balans te vinden om jouw te helpen, als jij aangeeft dat je hulp nodig hebt moet deze wel geboden worden.
Wij hebben toen ook in een hele drukke periode gezeten, maar op het moment dat ik aangaf hulp nodig te hebben werd dat gewoon gedaan en omgekeerd net zo.
Het is gewoon lastig in het begin, jullie hebben een pittige start gehad en ook jij snakt naar verademing, geef het aan , duidelijk je grenzen aangeven en hem duidellijk maken dat het gezin jij en kind niet op plek 3 komen.
Er zullen altijd momenten zijn dat jullie beiden even mekaar moeten ondersteunen omdat 1 van jullie even de focus op wat anders moet leggen , maar het hoort in overleg te gaan en vooral in jullie beide mogelijkheden te liggen.
maandag 2 maart 2020 14:50
Ik ben verbaasd dat iedereen dit al lang en breed zag aankomen, behalve jij.DuchessMeganMarkle schreef: ↑02-03-2020 14:35Ik vind het zorgen in mijn eentje ook pittig, ‘s nachts en overdag. Op een gegeven moment ben ik ook niet lief meer tegen vriend. Ik zal dus wat vaker moeten vragen. Ik kan het nog geen plekje geven dat op dit moment werk voor het gezin gaat.
Ik vrees dat er weinig anders opzit dan zo goed mogelijke afspraken proberen te maken en het beste ervan proberen te maken voor jezelf.
