Beginnende puber, hoe streng moet je zijn?

15-05-2019 10:52 241 berichten
Mijn dochter is 13. Zit in de eerste van het gymnasium. Dat wilde ze dolgraag. Met havo/vwo advies toegelaten, met twijfel van mij en man. Wij hadden haar net zo lief op een havo/vwo brugklas gezien, maar ze had haar zinnen op deze school gezet. Het is ook een fijne school met enkel gymnasium, fijn team en een leuke klas. Volgens deze school en basisschool kon ze het makkelijk aan.

Maar ze haalt slechte cijfers. Leren leren was en is een issue. Plannen kon ze niet. Ze is jaren één van de slimste kinderen van de klas geweest en heeft nooit iets hoeven doen. Extra werk gehad, ging allemaal vanzelf.

Nu loopt ze vast. School helpt, wij helpen, maar het gaat niet goed. Ze is meer bezig met haar telefoon dan met school, al zit ze ook uren ‘huiswerk te maken’ in haar beleving. Ze wordt dan enorm afgeleid door álles. We mogen maar beperkt helpen, pas nadat de mentor ingreep en zei dat ze echt meer hulp moest toestaan mogen we af en toe overhoren. Dan lijkt ze de stof te kennen (woordjes), en dan haalt ze een 1,5. Samen een planning maken of nakijken is lastig, want vaak ‘weet ze niet’ welke stof er in een toets komt bijvoorbeeld. Als we dan vragen naar het toetsrooster dan staat het daar niet in volgens haar. Ik stel dan wat vragen, zij wordt boos. Na een paar dagen komt ze er op terug en zegt ze dat ze het verkeerde toetsrooster had en dat ze nu wél weet welke stof gevraagd wordt. En dat dus allemaal ruim over de helft van het schooljaar, dat ze daar achter komt.

Ik hoor van andere ouders dat ze exact weten welke opdracht wanneer ingeleverd moeten worden, welke stof er behandeld wordt, enz. Ik twijfel er dan aan of ik er niet véél meer bovenop moet zitten. Nu overhoor ik, check ik planningen, kijk eens mee hoe ze lange lappen stof verwerkt enz, cijfers geeft ze me zelf door, ik kijk niet op magister. Andere ouders hoor ik véél meer doen dan dat. Maar ik ben ergens ook van mening dat zo op microniveau er bovenop zitten niet goed is.

Dochter brengt veel tijd door met haar telefoon. Instagram is een tijdvreter en whats app ook. Mentor benoemt dat ze ook in de klas hier meer mee bezig lijkt dan met opletten. Telefoon mag niet mee naar boven als ze slaapt. Ze ligt om 20:45/21:00 in bed (belachelijk vroeg volgens haar en idd hoor ik ook ouders zeggen dat die van hen im 22:00 nog huiswerk maakt)
Ze doet een teamsport waar ze eens in de week voor traint en een wedstrijd of 15 heeft per jaar.
Ze heeft het naar haar zin op school, leuke vriendinnen, maar de cultuur is érg streberig. Veel meisjes die fanatiek op hockey zitten en 3/4x per week trainen, negens halen en weinig sociale dingen doen naast huiswerk of sport.

Ik zou haar zo graag wat anders gunnen. Meer ontspannen een beetje door school heen rollen. Natuurlijk moet je er iets voor doen, maar nu is het sinds kerst alleen maar stress rondom school. Gemopper over dat ze aan dr huiswerk moet en dan YouTube moet uitzetten, zij die boos wordt omdat we vragen hoe het met de woordjes Frans gaat, onenigheid tussen man en mij omdat we van aanpak verschillen. Hij is van het preken en 100x zeggen ‘doe die telefoon weg, en kritisch zijn bij een onvoldoende, ik ben meer van het opvangen bij onvoldoendes, uitleg geven over het waarom en hoe van dingen en haar zelf laten ondervinden, hij vindt mij laks, ik hem slecht voor haar eigenwaarde. Gechargeerd, want we zien elkaars goede bedoelingen. Dingen die zij wil maar wij nog niet goed vinden zijn ook onderwerp van discussie, maar iederéén mag het en dus twijfel over hoe streng je moet zijn. Ik vind het zó lastig dit.

Deze week hebben we weer een gesprek op school, ik denk dat ze blijft zitten en dus van school moet. Maar ik worstel ontzettend met hoe je dat nu doet, zo’n puber. Vriendinnen zijn kinderloos of hebben baby’s, en vinden mij héél streng . Waar man me veel te makkelijk vindt. Ik weet het gewoon even niet. Dus ik gooi het hier neer. In de hoop op ervaringen en meedenken.
Orișa schreef:
15-05-2019 13:14
Het wordt nog erger.
Dat hoeft helemaal niet. Een beetje vertrouwen in je kind is op zijn plaats.
anoniem_385862 wijzigde dit bericht op 15-05-2019 13:17
18.06% gewijzigd
Alecta schreef:
15-05-2019 13:16
Op de school van mijn kinderen wordt echt heel veel tijd besteed aan leren leren, plannen en organiseren. Indien nodig zijn er ook nog aparte cursussen. Ik denk dat de meeste kinderen echt prima de theorie kennen, maar het ook echt dóen is een stap verder. En dat doen de meeste kinderen pas als ze er zelf een noodzaak van inzien. En dat ligt echt bij henzelf.
Ik denk dat je daarin echt een groep overschat.
Orișa schreef:
15-05-2019 13:15
Ik wissel tussen 1 en 2 en zijn vader doet 3 en 4.
4 ken ik niet, maar die klinkt spannend. Is die met bedreiging en geweld, want die ouders was ik nog vergeten te noemen.
Betty_Slocombe schreef:
15-05-2019 13:17
4 ken ik niet, maar die klinkt spannend. Is die met bedreiging en geweld, want die ouders was ik nog vergeten te noemen.
Als je ergens iets niet van leert..
Tormenta¿ schreef:
15-05-2019 13:17
Dat hoeft helemaal niet.
Het uitgaan, omgaan met mensen die je niet allemaal kent, drank, drugs, andere domme dingen, teveel geld uitgeven aan een jas waardoor er geen geld meer is voor sokken. Ik vind een chirurgische ingreep zonder verdoving wel makkelijker.
Alle reacties Link kopieren
*TanteSjaan* schreef:
15-05-2019 12:55
TO, school is niet gek. Ze hebben vertrouwen in haar kunnen gehad, dus het ligt niet aan haar capaciteiten. Er speelt dus iets anders, maar wat? Dat is van achter een scherm alleen maar gissen.

Wat maakte dat jij het vijf weken geleden minder positief zag?
Dat is wel een blind vertrouwen in school. De basisschool heeft er ook voordeel van als kinderen zo hoog mogelijk instappen bij de volgende school he? Wat er daarna gebeurt komt niet terug in hun statistieken.
Ranveig schreef:
15-05-2019 13:14
Ik vermoed een combinatie van deze dingen.
En dat is ruk. Vooral jonge pubers zijn nog zo fragiel: de wetenschap dat ze niet overal de beste in zijn is soms echt verwoestend voor ze. Zelfreflectie is voor veel volwassenen al onmogelijk, laat staan voor iemand van 13. Telkens tweeën en drieën terugkrijgen is ongelooflijk demotiverend en jezelf in een uitzonderingspositie plaatsen door dan ook nog eens naar de leraar toe te gaan om te vragen hoe je het beter kunt gaan doen vraagt om enorm veel lef in zo'n groep.
Betty_Slocombe schreef:
15-05-2019 13:17
4 ken ik niet, maar die klinkt spannend. Is die met bedreiging en geweld, want die ouders was ik nog vergeten te noemen.
De overtreffende trap van 3, dus nog net niet mee gaan om tijdens een toets naast hem te zitten en elke minuut van de dag voor hem gepland hebben.
Tormenta¿ schreef:
15-05-2019 13:18
Als je ergens iets niet van leert..
Ze zijn er ook niet veel gelukkig. Maar af en toe kom je ze wel tegen.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk wel eerder aan moeite met plannen, het niet kunnen overzien en dat in combinatie met faalangst. De basisschool blijkbaar met twee vingers in haar neus doorlopen, liep zelfs voor, zat in een plusgroep en dan nu zo'n enorme omslag.

Die enorme nadruk op hoge cijfers halen lijkt me trouwens ook totaal niet helpen. Als je al onzeker bent is weinig zo vervelend als klasgenoten met torenhoge cijfers die ook nog luidkeels verkondigen dat het een eitje was. Zijn docenten ook zo prestatiegericht, als in publiekelijk cijfers bekend maken, lullige opmerkingen over een onvoldoende?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Ik leerde uiteindelijk effectief te leren van een klasgenoot. Zij was extreem ijverig en het was voor mij een openbaring te zien dat er kinderen waren, die écht die dingen deden, die de docent opgaf en die in die soort leren-lerenworkshop's te horen kreeg.

Van mijn ouders (die zich gelukkig nergens mee bemoeide) nam ik dat niet aan en van andere volwassenen ook niet. Ik deed uiteindelijk nog geen kwart van wat mijn klasgenoot deed, maar het was voldoende om redelijk probleemloos door het vwo te fietsen (want alhoewel ik in de eerst klas tegen mijn ouders zei dat ik leerde, deed ik in de praktijk natuurlijk helemaal niets).
anoniem_380947 wijzigde dit bericht op 15-05-2019 13:24
0.16% gewijzigd
Ik lees ook heel veel dat het allemaal aan externe factoren ligt. De docent heeft het vergeten, ik heb de inlogcodes niet, het staat niet in het rooster, dit was niet verteld.
Misschien moet ze ook gewezen worden op haar eigen verantwoordelijkheid.
Alle reacties Link kopieren
Orișa schreef:
15-05-2019 13:18
Het uitgaan, omgaan met mensen die je niet allemaal kent, drank, drugs, andere domme dingen, teveel geld uitgeven aan een jas waardoor er geen geld meer is voor sokken. Ik vind een chirurgische ingreep zonder verdoving wel makkelijker.
Waarheid.

Ooit zei iemand met jonge kinderen dat ze blij was dat als ze groter waren dat het dan allemaal makkelijker zal worden, want dan hebben ze niet meer overal hulp bij nodig.

Nou,
Good Luck with that.
Orișa schreef:
15-05-2019 13:20
De overtreffende trap van 3, dus nog net niet mee gaan om tijdens een toets naast hem te zitten en elke minuut van de dag voor hem gepland hebben.
:facepalm: Ik kreeg ooit eens een mailtje om 22.30 op een donderdagavond (ik lag al te bedde) van ouders die hun kind in de tweede klas aan het overhoren waren voor de toets van vrijdagochtend en een vraag hadden over een van de vertalingen. En die waren echt een beetje nijdig dat ik pas reageerde de dag erop, want zij wilden het op dat moment toch weten!!! Dat arme kind, want ik kreeg alleen af en toe een dom mailtje, maar zij zat dag in dag uit met die lui opgescheept.
beetjegek schreef:
15-05-2019 11:58
Tja wat is beter? Een vriendin van me is superstreng en straight, en haar puberella van 14 doet gewoon waar ze zin in heeft, tot en met nachten wegblijven en drank. Ik ben helemaal niet streng en mijn dochter maakt gewoon haar huiswerk, doet het goed op school en heeft een paard waar ze druk mee is. Het ligt volgens mij ook echt aan het karakter van het kind, tuurlijk kun je ze in goede banen leiden, maar ze moeten het ook zelf willen.
Het ligt ook veel aan de vrienden die ze hebben,van sommigen ga je de goede kant op en sommigen de slechte.En zo te lezen heeft de dochter van je vrienden ook een wat oudere vriendengroep die aan drank kunnen komen.

TO vind je dochter aansluiting in haar klas,heeft ze vriendinnen?
Plannen van het huiswerk vooral het leerdeel,is voor de meesten best moeilijk. Had ik ook vroeger,ik leerde maar kort van tevoren,bij voorkeur ging ik zelfs om 5 uur snachts uit bed zodat ik minimaal 2 uur had om het bewuste deel nog door te lezen en te leren zodat om 7 uur smorgens alles vers in mijn hoofd zat.Bij mij werkte dat en haalde ik mijn examen ook zo. Maar eigenlijk is dat van het gekke en ben ik blij dat mijn jongste zoon die nu nog studeert het destijds op de Havo wel goed weken van tevoren in ging plannen. Ik denk dat je samen met je dochter een planning moet maken van al haar leerwerk waarbij je het Magister als controle punt neemt wat ze moet doen.Je geeft haar hulp in het begin en hopelijk leert ze dan samen met jouw opstart dat ze het op een gegeven moment zelf goed beheerst. Het is nu al half Mei en als ze er slecht voorstaat is het waarschijnlijk niet meer in te halen maar dan weet ze in ieder geval hoe ze het een niveau lager wel goed moet doen.
Alle reacties Link kopieren
Tormenta¿ schreef:
15-05-2019 13:17
Dat hoeft helemaal niet. Een beetje vertrouwen in je kind is op zijn plaats.
Nou zeg dat. Ik vind het niet erger geworden hoor. Ze worden toch verstandiger.
saartje007 schreef:
15-05-2019 13:27
Nou zeg dat. Ik vind het niet erger geworden hoor. Ze worden toch verstandiger.

:rofl: O dan is de mijne zeker overgeslagen.
Betty_Slocombe schreef:
15-05-2019 13:19
En dat is ruk. Vooral jonge pubers zijn nog zo fragiel: de wetenschap dat ze niet overal de beste in zijn is soms echt verwoestend voor ze. Zelfreflectie is voor veel volwassenen al onmogelijk, laat staan voor iemand van 13. Telkens tweeën en drieën terugkrijgen is ongelooflijk demotiverend en jezelf in een uitzonderingspositie plaatsen door dan ook nog eens naar de leraar toe te gaan om te vragen hoe je het beter kunt gaan doen vraagt om enorm veel lef in zo'n groep.
Dat is ook heel lastig. De meisjes uit haar klas proberen haar wel te helpen, op hun manier. Dat is heel lief maar heeft soms een averechts effect denk ik
Soms zou ik best wel een type2 ouder willen zijn trouwens (soms ook niet), maar de waarheid is dat ik er ook gewoon geen zin in heb. Ik vind weinig dingen zo demotiverend als noodgedwongen een totaal onwillige puber overhoren en gezelliger wordt het er in huis ook niet van. Bovendien heb ik zelf al voldoende aan mijn hoofd en geen zin om ook nog eens op Magister of aanverwanten de planningen te gaan bekijken.
Dus ben ik maar gewoon type 1 heb ik besloten.
saartje007 schreef:
15-05-2019 13:19
Dat is wel een blind vertrouwen in school. De basisschool heeft er ook voordeel van als kinderen zo hoog mogelijk instappen bij de volgende school he? Wat er daarna gebeurt komt niet terug in hun statistieken.

Als het goed is laat een basisschool een leerling niet zo hoog mogelijk instappen, maar geeft het een passend advies. VO en PO hebben nog contact met elkaar nadat een kind de basisschool verlaat.
SilverShadow schreef:
15-05-2019 13:22
Ik lees ook heel veel dat het allemaal aan externe factoren ligt. De docent heeft het vergeten, ik heb de inlogcodes niet, het staat niet in het rooster, dit was niet verteld.
Misschien moet ze ook gewezen worden op haar eigen verantwoordelijkheid.
Ik lees iets anders dan. Ik denk alleen dat ze daar wel genoeg op gewezen is en dat het geen kwestie is van een tekort aan verantwoordelijkheidsgevoel.
Orișa schreef:
15-05-2019 13:18
Het uitgaan, omgaan met mensen die je niet allemaal kent, drank, drugs, andere domme dingen, teveel geld uitgeven aan een jas waardoor er geen geld meer is voor sokken. Ik vind een chirurgische ingreep zonder verdoving wel makkelijker.
Daar groei je toch in mee?
Je gooit je 4 jarige toch ook niet zomaar ineens op straat met de woorden,:'zo ga maar alleen buiten spelen? "
Heel herkenbaar. Hier ook allerlei methodes toegepast, van aanspreken op eigen verantwoordelijkheid tot boos worden en aan de hand nemen en het samen doen. Dat laatste leek hier het beste te werken. Eerst dacht ik overigens dat niks zou werken. De overgang van basisschool (eigenlijk is alles met logisch denken wel te raden) naar gymnasium is echt groot.

We hebben uiteindelijk eerst gesprekken gehad over zijn motivatie, en ook begrip getoond voor het feit dat je van allerlei 'onzinnige' dingen moet leren (er is echt bijzonder weinig veranderd sinds dat ik zelf op het gym zat), en dat de begeleiding vanuit school niet altijd optimaal is. Vervolgens echt de toetsen stap voor stap samen geleerd, en nu aan het eind van het jaar kan hij het echt beter dan in het begin en doet bijna alles zelf. De laatste toetsweek hebben we ruim van tevoren samen een planning gemaakt. Gewoon een zaterdagochtend voor uitgetrokken, en meteen in kaart gebracht welke dingen hij nog moest uitzoeken om te weten wat hij precies moest doen. Het gaat echt elk blok een stuk beter en hij heeft er ook meer lol in nu hij niet 3 uur lang naar een bladzijde met woordjes zit te staren, maar bijvoorbeeld heel ouderwets papieren flashcards maakt.
Star² schreef:
15-05-2019 13:29
:rofl: O dan is de mijne zeker overgeslagen.
Die van mij heeft denk ik niet meegekregen dat dit de bedoeling is. Het kind is kampioen in precies dat doen wat hij niet moet doen, de verkeerde keuzes te maken of 764723651x over dezelfde steen te struikelen en dan nog steeds niet te bedenken dat het anders doen misschien wel iets anders oplevert.. Ik vind vertrouwen soms echt heel moeilijk en voor sommige dingen moet het vertrouwen weer terug groeien.
*TanteSjaan* schreef:
15-05-2019 13:31
Als het goed is laat een basisschool een leerling niet zo hoog mogelijk instappen, maar geeft het een passend advies. VO en PO hebben nog contact met elkaar nadat een kind de basisschool verlaat.
Ik denk ook vooral dat school (basis en huidig) niet altijd alles ziet. Die zien intelligentie. En dat is er zeker. Maar dat hele onzekere van haar zie je niet zo goed van buitenaf. Ze is een binnenvetter, maar ze ziet eruit als een kletsgrage puber met chronische slappe lach. Op de basisschool had ze jaren dezelfde meester, die kende haar wel heel goed, maar dat was een veilig kneuterig schooltje. Ik geloof er niets van dat ze uit belang van school een dergelijk advies kreeg.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven