Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010, deel 25
zondag 17 mei 2020 om 11:47
Wat een enorm dilemma Doornroosje! Ik ben het eens met doemaarzonnebloemen: vooral dichtbij jezelf blijven en alleen doen wat goed bij je past. Anders ga je misschien toch weer die kinderen verwijten dat je niet je eigen leven hebt kunnen leiden en daar worden ze ook niet beter van. Maar kan me voorstellen dat je je blijft afvragen of je genoeg doet. Ik kan me herinneren dat ik hier ooit heb beweerd dat ik neefjes en nichtjes meteen in huis zou halen, maar hoe ouder ik word, hoe minder ik dat zou willen. Als je leven eenmaal is ingericht, is dat wel een heel heftige aanpassing.doemaarzonnebloemen schreef: ↑17-05-2020 08:58Dit zijn erg heftige dingen, zeg. Heel lastig, kinderen worden de dupe.
En als je zo'n echt moederdier bent, is het misschien niet zo moeilijk om te zeggen: kom maar hier, we kunnen er wel een paar bij hebben. Maar als je niet zo in elkaar zit, en dit gewoon niet bij je past, wil je dat niet. En ik kan me voorstellen dat er toch iets knaagt. Van: het is toch familie enzo. Wat je misschien wel kan doen, of je doet dat al, de kinderen eens uitnodigen bij jou thuis. Zodat ze even uit de ellende zijn.
zondag 17 mei 2020 om 11:52
Nou, never nooit niet wat mij betreft! Ik zou er uberhaupt al van gebaald hebben een sibling te hebben die zich voortplant, maar er voor gaan zorgen is nog een paar stappen verder. Ze zouden met hun jonge spul sowieso al niet welkom geweest zijn in mijn huis, laat staan dat ik het jonge spul zonder verantwoordelijke volwassen oppasser in huis zou halen.iones schreef: ↑16-05-2020 22:06Moeilijk. Ik sta er hetzelfde in als jij, wil vrijheid niet kwijt. Maar als dit de kinderen waren geweest van mijn zus (ik heb geen broer), dan had ik ze toch liever in de familie gehouden denk ik. Dan was ik er voor gaan zorgen. Die kinderen hebben nergens om gevraagd.
zondag 17 mei 2020 om 12:20
Luistervink schreef: ↑17-05-2020 11:47Wat een enorm dilemma Doornroosje! Ik ben het eens met doemaarzonnebloemen: vooral dichtbij jezelf blijven en alleen doen wat goed bij je past. Anders ga je misschien toch weer die kinderen verwijten dat je niet je eigen leven hebt kunnen leiden en daar worden ze ook niet beter van. Maar kan me voorstellen dat je je blijft afvragen of je genoeg doet. Ik kan me herinneren dat ik hier ooit heb beweerd dat ik neefjes en nichtjes meteen in huis zou halen, maar hoe ouder ik word, hoe minder ik dat zou willen. Als je leven eenmaal is ingericht, is dat wel een heel heftige aanpassing.
Dit inderdaad. Heel lastig, maar ik snap ook heel goed dat je het niet doet. Wij zijn wel voogden voor een neefje en nichtje, mochten hun ouders beiden komen te overlijden. Dat zou ik niet tof vinden (ook omdat broer/schoonzus doodzijn uiteraard), maar zou ik zeker wel doen. Ook omdat ik die kinderen dat het beste leven, naar omstandigheden, gun en ik weet wel dat wij dat kunnen bieden. Ook al vinden we het zelf niet zoals we het gepland hadden. In het geval dat de ouders nog leven en met behulp van allerlei instanties er nog het beste van proberen te maken......tja, dat weet ik niet. Dan denk ik ook niet. Maar misschien de kinderen wat vaker op bezoek laten komen, ze even bij jullie tot rust laten komen. Dan zie je dat als je 'vrijwilligerswerk'
zondag 17 mei 2020 om 12:29
Er zijn vast genoeg mensen die zitten te trappelen om adoptiekinderen, daar zijn ze beter af dan bij een bewust kindvrije die een pesthekel aan kindergedrag heeft (en uberhaupt niet met iemand onder 1 dak kan wonen)katkaatje schreef: ↑17-05-2020 12:20Dit inderdaad. Heel lastig, maar ik snap ook heel goed dat je het niet doet. Wij zijn wel voogden voor een neefje en nichtje, mochten hun ouders beiden komen te overlijden. Dat zou ik niet tof vinden (ook omdat broer/schoonzus doodzijn uiteraard), maar zou ik zeker wel doen. Ook omdat ik die kinderen dat het beste leven, naar omstandigheden, gun en ik weet wel dat wij dat kunnen bieden. Ook al vinden we het zelf niet zoals we het gepland hadden. In het geval dat de ouders nog leven en met behulp van allerlei instanties er nog het beste van proberen te maken......tja, dat weet ik niet. Dan denk ik ook niet. Maar misschien de kinderen wat vaker op bezoek laten komen, ze even bij jullie tot rust laten komen. Dan zie je dat als je 'vrijwilligerswerk'
zondag 17 mei 2020 om 12:38
redbulletje schreef: ↑17-05-2020 12:29Er zijn vast genoeg mensen die zitten te trappelen om adoptiekinderen, daar zijn ze beter af dan bij een bewust kindvrije die een pesthekel aan kindergedrag heeft (en uberhaupt niet met iemand onder 1 dak kan wonen)
Maar hoeveel pesthekel iemand aan kinderen heeft, verschilt natuurlijk van mens tot mens. Bij ons valt het dus mee, maar bij jou is dat erger. Dan zou ik dit zeker niet aanraden. Maar voor Doornroosje is dit wellicht wel een optie. Er zitten natuurlijk veel gradaties op de schaal van "houden van kinderen --------------------------------------------------------------------------------- intense hekel aan kinderen" . Zit je meer aan de hekelkant, dan zeker niet doen. Zit je meer in het midden, bijvoorbeeld ergens in het spectrum 'ik vind ze best ok, maar wil ze zelf echt niet', dan kan dat misschien wel.
zondag 17 mei 2020 om 12:43
Ook al heb je geen hekel aan kinderen, je hebt bewust geen eigen kind genomen vanwege de vele nadelen en die zou je dan op je dak krijgen door voor een kind van een ander te gaan zorgen. Of je moet het met 'n stel familieleden kunnen rouleren per 2-3 maanden.katkaatje schreef: ↑17-05-2020 12:38Maar hoeveel pesthekel iemand aan kinderen heeft, verschilt natuurlijk van mens tot mens. Bij ons valt het dus mee, maar bij jou is dat erger. Dan zou ik dit zeker niet aanraden. Maar voor Doornroosje is dit wellicht wel een optie. Er zitten natuurlijk veel gradaties op de schaal van "houden van kinderen --------------------------------------------------------------------------------- intense hekel aan kinderen" . Zit je meer aan de hekelkant, dan zeker niet doen. Zit je meer in het midden, bijvoorbeeld ergens in het spectrum 'ik vind ze best ok, maar wil ze zelf echt niet', dan kan dat misschien wel.
zondag 17 mei 2020 om 12:46
redbulletje schreef: ↑17-05-2020 12:43Ook al heb je geen hekel aan kinderen, je hebt bewust geen eigen kind genomen vanwege de vele nadelen en die zou je dan op je dak krijgen door voor een kind van een ander te gaan zorgen. Of je moet het met 'n stel familieleden kunnen rouleren per 2-3 maanden.
Ja, dat is zo. Dus zou je, met je partner, moeten overwegen of je dat ervoor over hebt. Maar dat kan, dat je gezien de nieuwe omstandigheden je mening bijstelt. Hoeft natuurlijk niet, maar meningen bijstellen gebeurt dagelijks. Zou ook hierover kunnen
zondag 17 mei 2020 om 12:49
Met 'n partner is het nog lastiger natuurlijk. Het familielid zal zich wellicht geroepen voelen voor de kroost van hun sibling te zorgen, maar de andere partner is ook bewust kindvrij en heeft ook voor het kindvrije leven gekozen. Dat zou wat mij betreft einde relatie betekenen dus.
zondag 17 mei 2020 om 13:17
Ik heb geen hekel aan kinderen en zeker niet aan deze. Het zijn inmiddels pubers, dus van lawaaierige kleuters is evenmin sprake. Maar idd mijn vriend en ik hebben heel bewust voor een kindvrij leven gekozen en het ook zo ingericht. Ons huis voorop: een flatje zonder extra slaapkamers. 'In huis nemen' is alleen daarom al geen optie, tenzij we een ander huis kopen. Dat vind ik al een enorme stap.
Wat daarnaast meespeelt is dat ik niet weet of ik de juiste persoon ben om deze beschadigde pubers de ondersteuning en veiligheid te bieden die ze nodig hebben. Wat is beter voor hen: een familielid dat geen idee heeft wat te doen of een 'vreemde' die ervaring heeft met het opvoeden van kinderen?
Wat ik zeker doe is ze op sleeptouw nemen, ze meenemen voor leuke uitstapjes (zodra het weer kan). Ik ben een prima tante, maar verder....?
Wat daarnaast meespeelt is dat ik niet weet of ik de juiste persoon ben om deze beschadigde pubers de ondersteuning en veiligheid te bieden die ze nodig hebben. Wat is beter voor hen: een familielid dat geen idee heeft wat te doen of een 'vreemde' die ervaring heeft met het opvoeden van kinderen?
Wat ik zeker doe is ze op sleeptouw nemen, ze meenemen voor leuke uitstapjes (zodra het weer kan). Ik ben een prima tante, maar verder....?
Ik geloof niet meer in sprookjes.
zondag 17 mei 2020 om 16:31
kinderen/mijn-tieners-zijn-vermoeiend/l ... ges/462436
geen last van die puistige tieners op de bank. wel van 2 volwassenen (ons) op de bank met glaasje rose en zak chips
geen last van die puistige tieners op de bank. wel van 2 volwassenen (ons) op de bank met glaasje rose en zak chips
zondag 17 mei 2020 om 16:47
Pot thee en een goed boek.RickDalton schreef: ↑17-05-2020 16:31kinderen/mijn-tieners-zijn-vermoeiend/l ... ges/462436
geen last van die puistige tieners op de bank. wel van 2 volwassenen (ons) op de bank met glaasje rose en zak chips
Geen kat(ten) op schoot. 
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zondag 17 mei 2020 om 17:15
Ik kan me zo voorstellen dat er voortdurend een Katkaatje- en Redbulletje-stem in je zit, waardoor je blijft twijfelen. En misschien door de buitenwereld het gevoel dat je je moet verantwoorden. Niet iets waar je om gevraagd hebt.Doornroosje75 schreef: ↑17-05-2020 13:17Ik heb geen hekel aan kinderen en zeker niet aan deze. Het zijn inmiddels pubers, dus van lawaaierige kleuters is evenmin sprake. Maar idd mijn vriend en ik hebben heel bewust voor een kindvrij leven gekozen en het ook zo ingericht. Ons huis voorop: een flatje zonder extra slaapkamers. 'In huis nemen' is alleen daarom al geen optie, tenzij we een ander huis kopen. Dat vind ik al een enorme stap.
Wat daarnaast meespeelt is dat ik niet weet of ik de juiste persoon ben om deze beschadigde pubers de ondersteuning en veiligheid te bieden die ze nodig hebben. Wat is beter voor hen: een familielid dat geen idee heeft wat te doen of een 'vreemde' die ervaring heeft met het opvoeden van kinderen?
Wat ik zeker doe is ze op sleeptouw nemen, ze meenemen voor leuke uitstapjes (zodra het weer kan). Ik ben een prima tante, maar verder....?
Ik denk dat je het goed doet zoals je het nu doet.
zondag 17 mei 2020 om 17:37
Luistervink schreef: ↑17-05-2020 17:15Ik kan me zo voorstellen dat er voortdurend een Katkaatje- en Redbulletje-stem in je zit, waardoor je blijft twijfelen. En misschien door de buitenwereld het gevoel dat je je moet verantwoorden. Niet iets waar je om gevraagd hebt.
Ik denk dat je het goed doet zoals je het nu doet.
Oohh ja, dat vind ik ook hoor! Ik hoop niet dat je (Doornroosje) mijn tips op hebt gevat als een ‘zo moet je het doen’. Het was meer dat je wat leek te zwoegen en dat ik me dat heel goed kon voorstellen. Dat ik daar wat opties voor wilde geven. Maar volgens mij doen jullie het hartstikke goed, want je blijft dicht bij jezelf: je kijkt eerlijk naar wat jij kan en wil, en daarnaast wat goed is voor de kinderen.
Maar dat het een worsteling is, kan ik me heel goed voorstellen.
zondag 17 mei 2020 om 18:08
Zo bedoelde ik het trouwens ook niet hoor, jullie willen juist helpen, dat is duidelijk. Vond dat jullie allebei een goed punt hadden. Maar het blijft een heel erg enerzijds-anderzijds vraagstuk. Lastig!katkaatje schreef: ↑17-05-2020 17:37Oohh ja, dat vind ik ook hoor! Ik hoop niet dat je (Doornroosje) mijn tips op hebt gevat als een ‘zo moet je het doen’. Het was meer dat je wat leek te zwoegen en dat ik me dat heel goed kon voorstellen. Dat ik daar wat opties voor wilde geven. Maar volgens mij doen jullie het hartstikke goed, want je blijft dicht bij jezelf: je kijkt eerlijk naar wat jij kan en wil, en daarnaast wat goed is voor de kinderen.
Maar dat het een worsteling is, kan ik me heel goed voorstellen.
zondag 17 mei 2020 om 18:26
Hier ook geen kat op schoot. Morgen wel weer want 1x per week ben ik vrijwilliger bij een kattenopvang (katten met een ziekte of aandoening waardoor niemand ze nog wil hebben) ff de handen uit de mouwen steken daar.
zondag 17 mei 2020 om 18:50
Ik had van jou niet anders verwacht. Jij leeft puur en alleen voor jezelf.redbulletje schreef: ↑17-05-2020 11:52Nou, never nooit niet wat mij betreft! Ik zou er uberhaupt al van gebaald hebben een sibling te hebben die zich voortplant, maar er voor gaan zorgen is nog een paar stappen verder. Ze zouden met hun jonge spul sowieso al niet welkom geweest zijn in mijn huis, laat staan dat ik het jonge spul zonder verantwoordelijke volwassen oppasser in huis zou halen.
Maar het leven is niet maakbaar en je kunt niet alles plannen. Je kunt niet plannen dat een broer of zus dood gaat, en dat die wel kinderen hebben gehad, of juist niet. En die kinderen hebben iemand nodig. Soms moet je er gewoon zijn. Tenzij je van jezelf weet dat je echt niet kunt voldoen. Maar goed, dat is mijn mening en ik veroordeel iemand er niet om als die daar anders over denkt en anders zou handelen.
Ik denk dat ik weet wie jullie bedoelen, miss perfect met "kinderen hebben is a piece of cake en leven gaat net zo door als voorheen". Zij slaagt er zelfs in om moeders op de kast te jagen met haar houding.
zondag 17 mei 2020 om 18:54
Hier ook meegemaakt, zus was 33 en had 1 kind en 2e op komst toen ze omkwam bij een ongeval in het verkeer. (15 jaar geleden inmiddels) hoefd niet voor het ventje te zorgen maar had het wel zo gedaan. knulletje was toen 2.iones schreef: ↑17-05-2020 18:50Ik had van jou niet anders verwacht. Jij leeft puur en alleen voor jezelf.
Maar het leven is niet maakbaar en je kunt niet alles plannen. Je kunt niet plannen dat een broer of zus dood gaat, en dat die wel kinderen hebben gehad, of juist niet. En die kinderen hebben iemand nodig. Soms moet je er gewoon zijn. Tenzij je van jezelf weet dat je echt niet kunt voldoen. Maar goed, dat is mijn mening en ik veroordeel iemand er niet om als die daar anders over denkt en anders zou handelen.
Ik denk dat ik weet wie jullie bedoelen, miss perfect met "kinderen hebben is a piece of cake en leven gaat net zo door als voorheen". Zij slaagt er zelfs in om moeders op de kast te jagen met haar houding.
zondag 17 mei 2020 om 19:18
Wat heftig RickDalton.
Het leven kun je inderdaad niet plannen.
Ik droomde vroeger er wel van om moeder te worden, maar dat was nog in de tijd dat ik met barbies speelde Maar doordat er wat heftige dingen zijn gebeurd en ik nu allang blij ben dat mijn leven in rustig vaarwater is gekomen (en ik hoop enorm dat dat zo blijft) passen er gewoon geen kinderen in het plaatje. Tja, ik vind het wel prima zo.
Het leven kun je inderdaad niet plannen.
Ik droomde vroeger er wel van om moeder te worden, maar dat was nog in de tijd dat ik met barbies speelde
Maar doordat er wat heftige dingen zijn gebeurd en ik nu allang blij ben dat mijn leven in rustig vaarwater is gekomen (en ik hoop enorm dat dat zo blijft) passen er gewoon geen kinderen in het plaatje. Tja, ik vind het wel prima zo.
zondag 17 mei 2020 om 19:21
Ik weet van mijzelf dat ik daar niet aan kan voldoen en ik daar zelf aan onderdoor ga. Je kunt beter je eigen grenzen bewaken en dat kind overlaten aan mensen die daar wel iets mee kunnen. Bloedband zegt verder niet zoveel natuurlijk.iones schreef: ↑17-05-2020 18:50Ik had van jou niet anders verwacht. Jij leeft puur en alleen voor jezelf.
Maar het leven is niet maakbaar en je kunt niet alles plannen. Je kunt niet plannen dat een broer of zus dood gaat, en dat die wel kinderen hebben gehad, of juist niet. En die kinderen hebben iemand nodig. Soms moet je er gewoon zijn. Tenzij je van jezelf weet dat je echt niet kunt voldoen. Maar goed, dat is mijn mening en ik veroordeel iemand er niet om als die daar anders over denkt en anders zou handelen.
Ik denk dat ik weet wie jullie bedoelen, miss perfect met "kinderen hebben is a piece of cake en leven gaat net zo door als voorheen". Zij slaagt er zelfs in om moeders op de kast te jagen met haar houding.
zondag 17 mei 2020 om 20:22
maandag 18 mei 2020 om 08:54
Madrid87, wat rot dat je broer en zijn vrouw zo van hun roze wolk zijn gevallen. Ik vind dat toch altijd wel rot voor mensen, want ze hebben er zo naar uitgekeken en zo'n bevalling is ook niet niets, dus ik gun iedere ouder in ieder geval een rustige kraamweek.
Collega van mij zat in zo'n vergelijkbare situatie, wilde dolgraag een kind, maar dat ging heel moeilijk, maar toch gelukt. Ze had een goede zwangerschap, maar helaas was het wel een huilbaby doordat hij hele gevoelige darmpjes had. Ik vond dat zo sneu voor hen alledrie. Maar eerlijk is eerlijk, het enige waar ze echt over klaagde was dat ze het zo naar vond dat ze niets voor hem kon doen. Die roze wolk interesseerde haar niet zo, ze wilde gewoon dat haar kind geen pijn had. Gelukkig is het wel goed gekomen, maar dat heeft lang geduurd en het blijft een gevoelig kind op dat gebied.
Wat ik wel goed vind aan dat verhaal in de Linda, dat die moeder wel aan haar kinderen meegeeft dat kinderen krijgen een keuze is en je echt wel voor jezelf mag kiezen. Blijkbaar was zij huisvrouw, ik kan mij ook voorstellen als ze wel had gewerkt, alles misschien ook wel anders was gegaan. Ik vraag mij wel af wat nu verder de rol van de vader in het verhaal is, waar is hij, want vindt hij? Hij had wel die kinderwens, maar heeft hij alles aan haar over gelaten?
RickDalton, tjee, dat is echt wel heftig. Ik kan mij ook best voorstellen dat je op zo'n moment zegt, kom maar hier.
Doornroosje, je had al eens eerder over die situatie geschreven, echt heel heftig. Wel fijn dat jij zo'n lieve tante voor ze bent.
Collega van mij zat in zo'n vergelijkbare situatie, wilde dolgraag een kind, maar dat ging heel moeilijk, maar toch gelukt. Ze had een goede zwangerschap, maar helaas was het wel een huilbaby doordat hij hele gevoelige darmpjes had. Ik vond dat zo sneu voor hen alledrie. Maar eerlijk is eerlijk, het enige waar ze echt over klaagde was dat ze het zo naar vond dat ze niets voor hem kon doen. Die roze wolk interesseerde haar niet zo, ze wilde gewoon dat haar kind geen pijn had. Gelukkig is het wel goed gekomen, maar dat heeft lang geduurd en het blijft een gevoelig kind op dat gebied.
Wat ik wel goed vind aan dat verhaal in de Linda, dat die moeder wel aan haar kinderen meegeeft dat kinderen krijgen een keuze is en je echt wel voor jezelf mag kiezen. Blijkbaar was zij huisvrouw, ik kan mij ook voorstellen als ze wel had gewerkt, alles misschien ook wel anders was gegaan. Ik vraag mij wel af wat nu verder de rol van de vader in het verhaal is, waar is hij, want vindt hij? Hij had wel die kinderwens, maar heeft hij alles aan haar over gelaten?
RickDalton, tjee, dat is echt wel heftig. Ik kan mij ook best voorstellen dat je op zo'n moment zegt, kom maar hier.
Doornroosje, je had al eens eerder over die situatie geschreven, echt heel heftig. Wel fijn dat jij zo'n lieve tante voor ze bent.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 18 mei 2020 om 17:55
Bijgelezen........
Ooit was ik vrijwilliger bij een activiteitencentrum. Er kwamen twee meisjes en dat bleken nichtjes te zijn, eentje woonde in een tehuis. Ik snapte als tiener niet waarom meisje dan niet bij tante was terecht gekomen, maar denk dat ik me er inmiddels wel wat bij kan voorstellen (zelfs als je niet kindvrij bent).
Doornroosje: kennen de pubers KOPP(-gespreksgroepen)?
Deze periode van lockdown vind ik af en toe vooral een saaie toestand. Ook wel weer rustig zonder kinderen in huis, maar mis het ongedwongen door het land treinen en heb de tantezeggers dan maar verjaardagspost gestuurd ipv langs te gaan.
Ooit was ik vrijwilliger bij een activiteitencentrum. Er kwamen twee meisjes en dat bleken nichtjes te zijn, eentje woonde in een tehuis. Ik snapte als tiener niet waarom meisje dan niet bij tante was terecht gekomen, maar denk dat ik me er inmiddels wel wat bij kan voorstellen (zelfs als je niet kindvrij bent).
Doornroosje: kennen de pubers KOPP(-gespreksgroepen)?
Deze periode van lockdown vind ik af en toe vooral een saaie toestand. Ook wel weer rustig zonder kinderen in huis, maar mis het ongedwongen door het land treinen en heb de tantezeggers dan maar verjaardagspost gestuurd ipv langs te gaan.
anoniem_325127 wijzigde dit bericht op 18-05-2020 21:49
1.45% gewijzigd
maandag 18 mei 2020 om 21:19
Heftig RickDalton en Doornsroosje waar jullie meemaken/hebben meegemaakt. Meer dan je eigen waardes en levensvisie in de gaten houden en vanuit daar de kaders bepalen of en hoe je er voor de kinderen van je sibling kunt zijn, kun je niet doen denk ik.
Over het Linda-artikel: eens met Dianaf, de vader is wel behoorlijk afwezig in dit hele verhaal. Dan lijkt me het ook nog (veel) zwaarder.
Iets heel anders. Herkennen jullie deze irritatie? Deze week kwam op mijn Facebook een vrouw voorbij die zwanger is van haar tweede. Niks mis mee, dikke gefeliciteerd.
Nu heeft ze een fotoshoot laten doen. Dat snap ik ook nog. Het is natuurlijk een bijzondere tijd en om die vast te leggen, is mooi voor later. Misschien ook wel leuk voor het kind.
Maar.......de manier waarop die foto's zijn gemaakt! Ze heeft nog nét geen aureooltje boven haar hoofd. Maar zacht zonlicht dat haar van achter beschijnt, een witte engelenjurk, Maria-blik afwisselend liefdevol gericht op haar buik en dan weer met zo'n zij-ïge glimlach omhoog naar Onze Lieve Vader in de hemel. Echt, zum kotschen.
Met ook een tekst erbij over het wonder van de natuur, en hoe bijzonder het is dat zij het leven mag maken en blablablabla. Echt waarom? Hartstikke tof voor je dat je zwanger wilde raken en dat het is gelukt. Geniet ervan en je mag het van mijn part van de (digitale) daken schreeuwen. Maar je bent geen fucking heilige, omdat je nu even een dikke buik hebt. En je hoeft het ook niet te Instagram-mommy-to-be-influencen. Echt, de realiteitszin is helemaal verdwenen bij sommige mensen.
Waar ik ook benieuwd naar ben: wat doet dit met de kinderen van dit soort mensen? Zouden die hun moeders ook steeds moeten bevestigen in hun goede oer-moeder-schap? Lijkt me serieus best schadelijk.
Over het Linda-artikel: eens met Dianaf, de vader is wel behoorlijk afwezig in dit hele verhaal. Dan lijkt me het ook nog (veel) zwaarder.
Iets heel anders. Herkennen jullie deze irritatie? Deze week kwam op mijn Facebook een vrouw voorbij die zwanger is van haar tweede. Niks mis mee, dikke gefeliciteerd.
Nu heeft ze een fotoshoot laten doen. Dat snap ik ook nog. Het is natuurlijk een bijzondere tijd en om die vast te leggen, is mooi voor later. Misschien ook wel leuk voor het kind.
Maar.......de manier waarop die foto's zijn gemaakt! Ze heeft nog nét geen aureooltje boven haar hoofd. Maar zacht zonlicht dat haar van achter beschijnt, een witte engelenjurk, Maria-blik afwisselend liefdevol gericht op haar buik en dan weer met zo'n zij-ïge glimlach omhoog naar Onze Lieve Vader in de hemel. Echt, zum kotschen.
Met ook een tekst erbij over het wonder van de natuur, en hoe bijzonder het is dat zij het leven mag maken en blablablabla. Echt waarom? Hartstikke tof voor je dat je zwanger wilde raken en dat het is gelukt. Geniet ervan en je mag het van mijn part van de (digitale) daken schreeuwen. Maar je bent geen fucking heilige, omdat je nu even een dikke buik hebt. En je hoeft het ook niet te Instagram-mommy-to-be-influencen. Echt, de realiteitszin is helemaal verdwenen bij sommige mensen.
Waar ik ook benieuwd naar ben: wat doet dit met de kinderen van dit soort mensen? Zouden die hun moeders ook steeds moeten bevestigen in hun goede oer-moeder-schap? Lijkt me serieus best schadelijk.
maandag 18 mei 2020 om 23:00
Ik denk dat de moeder in kwestie gewoon helemaal in de wolken is en er ook echt van is overtuigd dat het een wonder is. Ik heb echt heel vaak het idee dat zodra mensen (vooral vrouwen) ouders worden ze heel erg veranderen en ineens niet meer realistisch nadenken over hoe stom en overdreven het allemaal is 
Daarnaast vind ik al die geposeerde shoots een beetje lachwekkend. Ik vind niet geforceerde foto's altijd veel leuker. Gewoon even spontaan. Ik klink vast ouderwets. Weetje wat ook zo erg is? Naja meer goor... Van die shoots van kindjes in een taart. Dat ze bij een taart worden gezet en zichzelf helemaal onder smeren met die taart. Brr ik krijg er rillingen van. Ik vind vooral kleine kindjes vaak een beetje vies. Als kind zelf vond ik het al erg om een ander kind met een snotneus te zien bijvoorbeeld. Brrrrrrr snuit je neus dacht ik dan
En over de opvoeding.. ik vind het zo gek tegenwoordig. Ik vraag mij af of alle generaties dit hebben. Dat ze dan ouder worden en denken 'goh die ouders van tegenwoordig.' Volgens mij heerst er wel een soort van onderlinge strijd. Alle kinderen moeten naar het vwo en twee sporten doen. Ik heb echt het idee dat er vroeger minder werd gepushed. Maargoed, kan complete onzin zijn natuurlijk. Sowieso heb ik heel vaak bij ouders dat ik denk 'joh zoek een leven.' ze zitten elkaar een beetje op stang te jagen met hoe snel/slim/sterk hun kind is. Ben blij dat ik niks te maken heb met al die dingen.
Daarnaast vind ik al die geposeerde shoots een beetje lachwekkend. Ik vind niet geforceerde foto's altijd veel leuker. Gewoon even spontaan. Ik klink vast ouderwets. Weetje wat ook zo erg is? Naja meer goor... Van die shoots van kindjes in een taart. Dat ze bij een taart worden gezet en zichzelf helemaal onder smeren met die taart. Brr ik krijg er rillingen van. Ik vind vooral kleine kindjes vaak een beetje vies. Als kind zelf vond ik het al erg om een ander kind met een snotneus te zien bijvoorbeeld. Brrrrrrr snuit je neus dacht ik dan
En over de opvoeding.. ik vind het zo gek tegenwoordig. Ik vraag mij af of alle generaties dit hebben. Dat ze dan ouder worden en denken 'goh die ouders van tegenwoordig.' Volgens mij heerst er wel een soort van onderlinge strijd. Alle kinderen moeten naar het vwo en twee sporten doen. Ik heb echt het idee dat er vroeger minder werd gepushed. Maargoed, kan complete onzin zijn natuurlijk. Sowieso heb ik heel vaak bij ouders dat ik denk 'joh zoek een leven.' ze zitten elkaar een beetje op stang te jagen met hoe snel/slim/sterk hun kind is. Ben blij dat ik niks te maken heb met al die dingen.
Emboldened by the flame of ambition
dinsdag 19 mei 2020 om 08:41
Watervrouw333, ik reis ook zoveel mogelijk met de trein/ov, alleen nu dus niet. Nu scheelt het dat het meeste gewoon dicht is, maar ik heb best zin om bijvoorbeeld naar Zwolle te gaan en daar in de stad rond te kijken. Niet winkelen, maar ik vind het gewoon een mooie stad.
katkaatje, een tijd geleden was Byoncé zwanger en daar was ook zo'n vage fotoshoot van. Inderdaad bijna alsof ze een heilige was. Maar aan de hand daarvan kwam ik ook een artikel tegen mbt de verering van de moeder/het moederschap. Sowieso wordt het moederschap nog steeds als super belangrijk gevonden, maar het wordt steeds bijzonderder gevonden omdat een gemiddeld gezin kleiner is én het vaker lastig lijkt te gaan.
Dat van die taart, ik vind het altijd zo zonde van een goede taart. Vroeger was zoiets per ongeluk omdat kind dan even alleen gelaten werd voor een leuke foto en oeps, zit ineens in de taart.
En het brein van een zwangere schijnt ook te krimpen tijdens de zwangerschap. Met als gevolg zwangerschapsvergeetachtigheid en dat er nieuwe gebieden aangemaakt worden voor de verzorging van het kind. Het duurt 2 jaar voor de meeste van de wijzigingen weg zijn, maar sommige dingen zijn blijvend veranderd. Dus het is niet zo gek dat vrouwen na een zwangerschap anders zijn...
Ik heb afgelopen weekend een hele stapel boeken gelezen, oké niet overdrijven, het waren er 3, 1 bouquetreeksboekje en twee boeken van Cassandra Clare. Zalig!
katkaatje, een tijd geleden was Byoncé zwanger en daar was ook zo'n vage fotoshoot van. Inderdaad bijna alsof ze een heilige was. Maar aan de hand daarvan kwam ik ook een artikel tegen mbt de verering van de moeder/het moederschap. Sowieso wordt het moederschap nog steeds als super belangrijk gevonden, maar het wordt steeds bijzonderder gevonden omdat een gemiddeld gezin kleiner is én het vaker lastig lijkt te gaan.
Dat van die taart, ik vind het altijd zo zonde van een goede taart. Vroeger was zoiets per ongeluk omdat kind dan even alleen gelaten werd voor een leuke foto en oeps, zit ineens in de taart.
En het brein van een zwangere schijnt ook te krimpen tijdens de zwangerschap. Met als gevolg zwangerschapsvergeetachtigheid en dat er nieuwe gebieden aangemaakt worden voor de verzorging van het kind. Het duurt 2 jaar voor de meeste van de wijzigingen weg zijn, maar sommige dingen zijn blijvend veranderd. Dus het is niet zo gek dat vrouwen na een zwangerschap anders zijn...
Ik heb afgelopen weekend een hele stapel boeken gelezen, oké niet overdrijven, het waren er 3, 1 bouquetreeksboekje en twee boeken van Cassandra Clare. Zalig!
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
