Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010, deel 25
vrijdag 10 mei 2019 08:46
.viennas schreef: ↑09-05-2019 22:46Nu, een kleine 9 jaar verder, ben ik meer dan gewend aan de kinderrijke levens om me heen. Ik heb mijn eigen plek daar in gevonden en mijn leven anders vorm gegeven. Maar nog steeds kom ik er soms achter dat vrienden andere prioriteiten hebben en dat ik (als kinderloze) daar vaak buiten val.
Ik heb eigenlijk best veel kinderloze vrienden als ik erover nadenk. Als ik zo even snel op mijn vingers tel, heb ik geloof ik maar drie vrienden met kinderen. Onbewust zo gegroeid. Er zitten bij de vrienden zonder kinderen mensen die ik al sinds mijn studententijd ken en een van de vrienden met kinderen heb ik pas leren kennen toen de kinderen er al waren. Ik denk overigens niet dat het toeval is dat er zo weinig mensen met kinderen in mijn omgeving zitten.
En ik zou me er vrij ongelukkig bij voelen als ik zo'n beetje de enige in mijn omgeving was zonder kinderen en zonder partner. Dat gevoel heb ik nu alleen nog als ik de familie zie. Daar heeft iedereen zo'n keurig gezinnetje met twee kindjes en dan voel ik me soms echt zo'n oude vrijster. En we hebben ongeveer nul raakvlakken. Totaal verschillende levens.
vrijdag 10 mei 2019 10:54
Ze kunnen niet....?redbulletje schreef: ↑09-05-2019 19:55Ze kregen regelmatig van vrienden te horen dat zij ook wel zouden willen, maar ja, die zonnige donderdag was nu eenmaal hun vaste oppasdag dus dan viel er niks weg te gaan. En dan nog alle extra opvang die ze tijdens schoolvakanties moesten verzorgen, want ja, de kinderen hadden hun carrieres. Pffff!
Ze wilden gewoon niet. Als je echt niet wil dan zeg je gewoon dat je t niet meer doet.. tis toch zo simpel!
vrijdag 10 mei 2019 11:13
Nou, ik kan me best voorstellen dat het lastig is om te zeggen dat je als oma/opa wil minderen of zelfs stoppen met oppassen. Het is niet dat je tegen een gewone werkgever zegt: 'ik stop ermee' (vinden sommigen ook al lastig), maar je moet dat tegen je eigen zoon of dochter zeggen. Mogelijk ook nog teleurgestelde kleinkinderen die de wekelijkse dag met oma/opa helemaal geweldig vinden.koekie1980 schreef: ↑10-05-2019 10:54Ze kunnen niet....?
Ze wilden gewoon niet. Als je echt niet wil dan zeg je gewoon dat je t niet meer doet.. tis toch zo simpel!
Maar je moet het wel gewoon doen natuurlijk! En omgekeerd ook: als het oppassen door oma/opa niet goed bevalt bij de kinderen of kleinkinderen.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
vrijdag 10 mei 2019 17:54
Dat lijkt mij eigenlijk het probleem. Als je nog raakvlakken had, dan was het alweer heel anders!Jest schreef: ↑10-05-2019 08:46.
Ik heb eigenlijk best veel kinderloze vrienden als ik erover nadenk. Als ik zo even snel op mijn vingers tel, heb ik geloof ik maar drie vrienden met kinderen. Onbewust zo gegroeid. Er zitten bij de vrienden zonder kinderen mensen die ik al sinds mijn studententijd ken en een van de vrienden met kinderen heb ik pas leren kennen toen de kinderen er al waren. Ik denk overigens niet dat het toeval is dat er zo weinig mensen met kinderen in mijn omgeving zitten.
En ik zou me er vrij ongelukkig bij voelen als ik zo'n beetje de enige in mijn omgeving was zonder kinderen en zonder partner. Dat gevoel heb ik nu alleen nog als ik de familie zie. Daar heeft iedereen zo'n keurig gezinnetje met twee kindjes en dan voel ik me soms echt zo'n oude vrijster. En we hebben ongeveer nul raakvlakken. Totaal verschillende levens.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
vrijdag 10 mei 2019 18:43
Kinderlozen of kindvrijen?hondenmens schreef: ↑10-05-2019 18:42In de Viva van deze week (nr 19) staan 4 verhalen van bewust kinderlozen.
Als het er zo staat als jij het nu schrijft gaan ze daar al de mist mee in.
vrijdag 10 mei 2019 19:17
Ik heb wat vrienden zonder kinderen en wat vrienden met. Een jongere vriendin heeft nog jonge kinderen en ik vind die leuk. Maar het gaat bij haar vooral over die kinderen. Maar los daarvan is zij toch niet iemand waarmee je echt een gesprek kunt voeren dus ik ga niet zo veel met haar om. Maar dat heeft dus niets met haar kinderen te maken.
De anderen die kinderen hebben, dat zijn minimaal tieners of volwassenen.
Dan speelt dat niet meer zo. Maar bij de familie van mijn ex voelde ik me altijd een buitenbeentje. De enige zonder kinderen. Dat had mijn ex zelf niet.
Want voor vrouwen is het toch uitzonderlijker dan voor mannen. tenminste, voor mannen lijkt er niet zoveel verschil te zijn. Omdat die zich toch wel bezig houden met hun werk en sporten. Dat is bij vrouwen gewoon niet zo. Die richten zich voornamelijk op hun kinderen, anders dan mannen.
De anderen die kinderen hebben, dat zijn minimaal tieners of volwassenen.
Dan speelt dat niet meer zo. Maar bij de familie van mijn ex voelde ik me altijd een buitenbeentje. De enige zonder kinderen. Dat had mijn ex zelf niet.
Want voor vrouwen is het toch uitzonderlijker dan voor mannen. tenminste, voor mannen lijkt er niet zoveel verschil te zijn. Omdat die zich toch wel bezig houden met hun werk en sporten. Dat is bij vrouwen gewoon niet zo. Die richten zich voornamelijk op hun kinderen, anders dan mannen.
vrijdag 10 mei 2019 19:48
En het klappert nog steeds niet
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zaterdag 11 mei 2019 00:50
En daarna voor je achterkleinkinderen. Buren van me doen dat een aantal keren in de week. Want ja, de jonge ouders (hun kleinkinderen) moeten natuurlijk ook werken.SilverShadow schreef: ↑09-05-2019 19:45Eerst jezelf wegcijferen voor je kinderen en dan voor je kleinkinderen. Lijkt me een vreselijk leven.
Happy new topic!
zaterdag 11 mei 2019 00:51
Kindvrijen. Maar het staat daar inderdaad als bewust kinderloos.redbulletje schreef: ↑10-05-2019 18:43Kinderlozen of kindvrijen?
Als het er zo staat als jij het nu schrijft gaan ze daar al de mist mee in.
zaterdag 11 mei 2019 09:27
bluewaterrr schreef: ↑10-05-2019 18:53Bewust kinderlozen is voor mij automatisch kindvrij.
Kinderloos niet, dat kan bewust of ongewenst zijn, maar heeft voor velen de associatie met ongewenst.
Bewust kindvrij is eigenlijk dubbelop.
Het is ook gewoon gemierenneuk. Daklozen die er bewust voor kiezen noemen we ook niet dakvrij.
Such fun!1
zaterdag 11 mei 2019 10:34
Voor de oude garde , hebben jullie sinds 2010 nooit getwijfeld?
Er is mij zo vaak verteld dat ik nog van gedachten ga veranderen dat ik ze onbewust bijna zou geloven.
En dat terwijl ik weet dat dat nergens op slaat, ik heb geen idee wat er leuk aan kinderen zou zijn, dat is totaal onherkenbaar voor mij.
Bizar toch, dat de maatschappij zo'n sterke invloed kan hebben. Ik hoop juist dat alle meelezers hier wat meer inzicht in onze keus krijgen, dat het een keus is die je alleen zelf kan maken.
The burning desire to live and roam free, it shines in the dark and it grows within me.
zaterdag 11 mei 2019 10:37
Nee, al heb ik wel een periode gehad dat ik er serieus over nadacht. Dat was een periode dat 'alles er klaar voor was', dus leven op orde, huis enzo. En iedereen om me heen kreeg of had al kinderen. Maar twijfel of het verlangen naar heb ik nooit gehad. Maar nadat ik had besloten dat het niet bij mij paste, voelde ik alleen maar opluchting. Dus het was duidelijk dat dit de juiste keuze was.
Full Moon, zit je nu in een twijfelmoment?
zaterdag 11 mei 2019 10:45
Dus je had meer een twijfel omdat het een logische stap zou zijn vanuit maatschappelijke verwachtingen?Blijenvrij schreef: ↑11-05-2019 10:37Nee, al heb ik wel een periode gehad dat ik er serieus over nadacht. Dat was een periode dat 'alles er klaar voor was', dus leven op orde, huis enzo. En iedereen om me heen kreeg of had al kinderen. Maar twijfel of het verlangen naar heb ik nooit gehad. Maar nadat ik had besloten dat het niet bij mij paste, voelde ik alleen maar opluchting. Dus het was duidelijk dat dit de juiste keuze was.
Full Moon, zit je nu in een twijfelmoment?
Ik twijfel absoluut niet, ik weet dat een kind me alleen maar ongelukkig zou maken. Het is meer dat ik me realiseer dat niemand dat gegeven accepteert met een simpele oké. Iedereen zegt dat het nog wel veranderd, en als je iets vaak genoeg hoort dan ga je het als vanzelf bijna geloven. Ik vind het juist een doodeng idee, dat mijn 'biologische klok' me opeens zou opzadelen met een kind dat ik rationeel niet eens wil.
Ik ben dus echt ontzettend blij met dit topic, hier hoor ik de andere kant en ben ik juist normaal
The burning desire to live and roam free, it shines in the dark and it grows within me.
zaterdag 11 mei 2019 10:51
Nee. Ik was toen al in de 40 en heb daarvoor ook nooit getwijfeld.
Met mijn eerste partner gebroken toen ik 25 was (niet vanwege iets met kinderen) en hij heeft later wel een kind gekregen.
De partner er na had ook geen kinderwens, en mijn huidige man had 1volwassen kind toen ik hem leerde kennen.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje