Bewust kindvrij sinds 2010, deel 25

09-05-2019 18:55 3036 berichten
Ja! Daar zijn we weer! Deel 25 alweer! :cheer:

(voorheen ook wel bekend als Vanaf oktober 2010 kindvrij).

Voor iedereen die er voor kiest om geen kinderen te krijgen.

Afbeelding
Bruintjedebeer schreef:
13-12-2019 08:09
Ja Godzijdank Redbulletje!
Stel je voor dat je 10 kinderen had...
Ik was desnoods maagd gebleven! ;-D
redbulletje schreef:
13-12-2019 22:43
Ik was desnoods maagd gebleven! ;-D
:hihi:
Alle reacties Link kopieren
Mijn man is afgelopen week gesteriliseerd! We zijn al heel lang samen en overtuigd kindervrij, dus ben blij dat het nu gebeurd is.
Toch had ik wel heel even een onrustig gevoel ervan. Eerst was het kindervrij zijn mijn eigen actieve keuze, die ik elke dag maakte door de pil te nemen, en het voelt alsof de keuze nu vóór mij gemaakt is en ik dus geen keuze meer heb. Heel krom.
Alsof ik dus eerst de touwtjes in handen had en me altijd nog had kunnen bedenken en nu kan dat niet meer.
Ook de onzinargumenten dat later niemand voor je zorgt spoken nu ineens door mijn hoofd. Als ik later alleen over blijf en dood in mijn huis lig, hoe lang duurt het dan voordat iemand me vindt?
Allemaal dingen die ik rationeel kan weerleggen, maar ik moet er gewoon even aan wennen denk ik.

Maar nogmaals, ik heb absoluut geen spijt of twijfel, want ik wil echt geen kinderen. :bonk:
Raar hoe hersenen soms werken.

Voor iemand misschien herkenbaar?

Gister was er trouwens een jankend schreeuwend kind op tv, en toen wees man vrolijk naar zijn kruis 'gaat ons niet gebeuren!' Hahaha. :hihi:
Alle reacties Link kopieren
Ik hoop dat ik later nog steeds sociale contacten heb, en anders ga ik wel bij zo’n telefooncirkel waarbij je iedere dag gebeld wordt door iemand.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren
CarrieM schreef:
15-12-2019 08:28

Ook de onzinargumenten dat later niemand voor je zorgt spoken nu ineens door mijn hoofd. Als ik later alleen over blijf en dood in mijn huis lig, hoe lang duurt het dan voordat iemand me vindt?
Allemaal dingen die ik rationeel kan weerleggen, maar ik moet er gewoon even aan wennen denk ik.
Dat kan toch dat ook al is het jullie gezamenlijke beslissing dat je er gewoon nog aan moet wennen? Het is nog best een stap gok ik.
Het argument dat later niemand voor je zorgt of als je komt te overlijden het lang duurt voordat iemand je vindt herken ik wel. Heb in het verleden ook weleens dat soort argumenten mogen ontvangen als bewust kinderloze. Net als dat daten dan voor mij volgens hem moeilijk zou worden omdat ik geen kinderen wil. Dat was toen van een partner van een vriendin van me die dat tegen me zei nadat hij vroeg of ik kinderen wilde en ik aangaf dat niet te willen. Het is in feite een soort drogreden. Kinderen zijn niet je bezit. Bovendien heb ik toen mijn oma nog leefde en in een bejaardentehuis zat vaak genoeg meegemaakt dat haar buren die kinderen hadden diezelfde kinderen nauwelijks zagen. Diezelfde partner van die vriendin van me heeft overigens samen met mijn vriendin 2 kinderen waarvan 1 kind een zorgenkind is. Dat is al heftig en intens genoeg voor hen maar in mijn beleving ook een ontkrachting van zijn eerder aangehaalde argument. Het is eerder zo dat hij de rest van zijn leven voor zijn kind moet zorgen dan andersom.
Bovendien als je komt te overlijden, dan merk je niks meer dus ook niet hoe lang het al dan niet zou duren voordat je gevonden wordt. Het idee is eerder beangstigender denk ik dan het naakte feit an sich dat je wellicht na je overlijden laat wordt "ontdekt." Ik wil niet ongevoelig overkomen, hoor maar ik zou zeggen laat het bezinken en geniet van je kindvrije bestaan :-). Er is zoveel leuks waar je geen kinderen bij/voor nodig hebt.
Alle reacties Link kopieren
@himalaya: Ja ik hoop ook op een sociaal netwerk. Heb ik (deels) ook zelf in de hand natuurlijk.

@aardbei35: Dankje voor je reactie! Ik ben het helemaal eens met al je argumenten hoor, en ik weet dat zelf eigenlijk ook wel. En zelfs als je een gezond kind hebt groot gebracht, die niet naar Australië emigreert, is het onwaarschijnlijk dat je daar elke dag contact mee hebt (ik heb niet elke dag contact met mijn ouders). Dus ik weet dat kinderen op geen enkele manier een zekerheid/veiligheid zijn in de toekomst.
Het was gewoon even het gevoel dat het nu echt definitief is en er geen keuze meer is.
Maar ik ben er absoluut blij mee hoor! De belangrijkste reden dat ik geen kinderen wil is omdat ik zeker weet dat het mijn leven gewoon véél minder leuk zou maken. Ik kan me niks bedenken waar je een kind voor/bij nodig hebt.

We hadden van tevoren niemand verteld over de sterilisatie, maar ik heb het nu wel aan mijn ouders verteld en die reageerden hartstikke positief, dus dat is ook wel fijn. Ik zeg vanaf mijn 12e al dat ik geen kinderen wil en dat is de afgelopen ruim 20 jaar nooit een twijfelpunt geweest (bij man hetzelfde), dus dit was ook gewoon een logische beslissing.
Alle reacties Link kopieren
CarrieM schreef:
15-12-2019 08:28
Ook de onzinargumenten dat later niemand voor je zorgt spoken nu ineens door mijn hoofd. Als ik later alleen over blijf en dood in mijn huis lig, hoe lang duurt het dan voordat iemand me vindt?
Die angst heb ik ook wel. Als ik dan op het nieuws hoor als iemand 10 jaar dood in zijn/haar woning ligt zonder dat iemand dat opgemerkt heeft. Dan denk ik: dat zou ook mijn verhaal kunnen worden. Ook omdat ik weinig vriendschappen heb die ik gerust weken, soms maanden niet spreek.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb wel kinderen (ik breek even in, stap zo weer uit hoor :-D ) maar heb werkelijk nooit gedacht aan mij ' oude dag' als het over kinderen ging/gaat.
Ik was daar helemaal niet me bezig, voor hetzelfde geld zijn mijn kinderen er bv dan niet meer (uit mijn eigen verleden weet ik dat het leven raar kan lopen), zitten ze in het buitenland of hebben we geen goede band (meer), en ga zo maar door.
Ik ga ervan uit dat ze dan zelf ook een druk leven hebben, en dat hoop ik ook, dat ze niet steeds bij hun ouwe moeke langs 'moeten' gaan.
Dus wat dat betreft reken ik ook nergens op. Ik hoop juist dat ik geen 'last' voor ze wordt, als het gaat over bellen/bezoekjes etc.
hondenmens schreef:
16-12-2019 12:31
Die angst heb ik ook wel. Als ik dan op het nieuws hoor als iemand 10 jaar dood in zijn/haar woning ligt zonder dat iemand dat opgemerkt heeft. Dan denk ik: dat zou ook mijn verhaal kunnen worden. Ook omdat ik weinig vriendschappen heb die ik gerust weken, soms maanden niet spreek.
Maar buren valt het toch op als je je gordijnen nooit meer dicht of open doet? Mijn moeder ligt in het ziekenhuis en dat was maar een paar dagen dat buren berichtjes gingen sturen.
Alle reacties Link kopieren
Ligt er wel een beetje aan waar je woont.

Ik ben van plan om op mijn oude dag bij heel veel clubjes en zo te gaan. Breien in die bieb, dat soort dingen. Kan me er bijna al op verheugen.
Such fun!1
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
16-12-2019 15:17
Maar buren valt het toch op als je je gordijnen nooit meer dicht of open doet? Mijn moeder ligt in het ziekenhuis en dat was maar een paar dagen dat buren berichtjes gingen sturen.
Mijn buurvrouw heeft vorig jaar 3 maanden in het ziekenhuis gelegen en ik wist daar niks vanaf. Zag wel dat ze opgehaald werd met de ambulance. Ze is wel aardig en we doen wel eens wat voor elkaar. Ik heb haar naar de HA gebracht toen ze last van haar hart had. Als ik een dagje weg ben wil ze best even mijn hondjes in de tuin uitlaten. Maar verder hebben we heel weinig contact.
Alle reacties Link kopieren
Ik woon op het platteland. HOewel mensen hier verder uit elkaar wonen, houden ze elkaar toch wel goed in de gaten. Stadsmensen zien dat als bemoeizucht, maar ik zie het als "naar elkaar omzien".
redbulletje schreef:
16-12-2019 15:17
Maar buren valt het toch op als je je gordijnen nooit meer dicht of open doet? Mijn moeder ligt in het ziekenhuis en dat was maar een paar dagen dat buren berichtjes gingen sturen.
Hier zijn de gordijnen beneden vooraan altijd open.

Geen mens die het zou zien dat het licht nooit aan gaat.
En de post valt ook al gewoon naar binnen op de mat :-).



En berichtjes van buren?
Bij mijn schoonmoeder van 86 is er toch écht geen mens in de buurt die onze telefoonnummer of dat van iemand anders in de familie heeft.

Schoonmoeder heeft zelf ook nagenoeg geen contact met de buurt.

We zijn bij haar eindelijk zo ver dat ze mijn man 2 weken geleden een sleutel van de achterdeur heeft gegeven :-).


Wij wonen in de stedelijke rand.
Schoonmoeder woont aan de rand van een dorp.
Met dus wel wat buren, maar 0 contact.
Wij hebben een buurtapp, juist omdat er ook een paar ouderen op de buurt wonen waarvan de kinderen verder weg wonen.
iones schreef:
16-12-2019 16:06
Ik woon op het platteland. HOewel mensen hier verder uit elkaar wonen, houden ze elkaar toch wel goed in de gaten. Stadsmensen zien dat als bemoeizucht, maar ik zie het als "naar elkaar omzien".
Precies dit. Allemaal vrijstaande huizen, maar buren kijken wel naar elkaar om en trekken aan de bel als ze iets vreemds opmerken.
Alle reacties Link kopieren
iones schreef:
16-12-2019 16:06
Ik woon op het platteland. HOewel mensen hier verder uit elkaar wonen, houden ze elkaar toch wel goed in de gaten. Stadsmensen zien dat als bemoeizucht, maar ik zie het als "naar elkaar omzien".

Wat een vooroordelen.. alsof er geen ‘stadsmensen’ zijn die zich bekommeren om anderen/hun buren, en dat op het platteland iedereen elkaar in de gaten houdt..

Ik had vroeger een oude buurvrouw in het portiek. We dronken af en toe samen koffie of maakten een praatje in de hal, maar er gingen veel dagen voorbij dat we elkaar niet zagen. Ik had een weekkalender opgehangen waarop zij iedere dag even ‘aftekende’ en zij vond het fijn dat ik dat ook deed. Prima. We hadden elkaars telefoonnummer en ik had die van haar dochter.

En ook in mijn omgeving (kleine stad in de randstad) zie ik nog veel burenhulp en samenhorigheid.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren
himalaya schreef:
16-12-2019 17:50
Wat een vooroordelen.. alsof er geen ‘stadsmensen’ zijn die zich bekommeren om anderen/hun buren, en dat op het platteland iedereen elkaar in de gaten houdt..

Ik had vroeger een oude buurvrouw in het portiek. We dronken af en toe samen koffie of maakten een praatje in de hal, maar er gingen veel dagen voorbij dat we elkaar niet zagen. Ik had een weekkalender opgehangen waarop zij iedere dag even ‘aftekende’ en zij vond het fijn dat ik dat ook deed. Prima. We hadden elkaars telefoonnummer en ik had die van haar dochter.

En ook in mijn omgeving (kleine stad in de randstad) zie ik nog veel burenhulp en samenhorigheid.

Hier in de grote stad ook hoor. Kom regelmatig bij mijn (bejaarde) buren over de vloer en vice versa, ook voor ziekenhuis/pakjes/hulp.
Such fun!1
Alle reacties Link kopieren
himalaya schreef:
16-12-2019 17:50
Wat een vooroordelen.. alsof er geen ‘stadsmensen’ zijn die zich bekommeren om anderen/hun buren, en dat op het platteland iedereen elkaar in de gaten houdt..
Nou, eigenlijk kwamen mijn woorden voort uit het vooroordeel dat men op het platteland zich te veel met elkaar bemoeit en elkaar in de gaten houdt. Maar hé, niets over stadsmensen hoor. Die zijn heilig. ;)
Alle reacties Link kopieren
iones schreef:
16-12-2019 18:05
Nou, eigenlijk kwamen mijn woorden voort uit het vooroordeel dat men op het platteland zich te veel met elkaar bemoeit en elkaar in de gaten houdt. Maar hé, niets over stadsmensen hoor. Die zijn heilig. ;)

Ik ken dat vooroordeel niet.
Such fun!1
Alle reacties Link kopieren
Oh, in elk verhuistopic wel of niet naar het platteland komt dat ter sprake.
Alle reacties Link kopieren
iones schreef:
16-12-2019 18:18
Oh, in elk verhuistopic wel of niet naar het platteland komt dat ter sprake.

O, logisch dan om dat hier te herhalen @(

Echt, meer gebemoei dan hier ik heb, kan ik me niet voorstellen!
Such fun!1
Alle reacties Link kopieren
iones schreef:
16-12-2019 18:05
Nou, eigenlijk kwamen mijn woorden voort uit het vooroordeel dat men op het platteland zich te veel met elkaar bemoeit en elkaar in de gaten houdt. Maar hé, niets over stadsmensen hoor. Die zijn heilig. ;)

Je kan er wel een smiley achter zetten, maar wat een onzin.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren
CarrieM schreef:
16-12-2019 12:07
@himalaya: Ja ik hoop ook op een sociaal netwerk. Heb ik (deels) ook zelf in de hand natuurlijk.

@aardbei35: Dankje voor je reactie! Ik ben het helemaal eens met al je argumenten hoor, en ik weet dat zelf eigenlijk ook wel. En zelfs als je een gezond kind hebt groot gebracht, die niet naar Australië emigreert, is het onwaarschijnlijk dat je daar elke dag contact mee hebt (ik heb niet elke dag contact met mijn ouders). Dus ik weet dat kinderen op geen enkele manier een zekerheid/veiligheid zijn in de toekomst.
Het was gewoon even het gevoel dat het nu echt definitief is en er geen keuze meer is.
Maar ik ben er absoluut blij mee hoor! De belangrijkste reden dat ik geen kinderen wil is omdat ik zeker weet dat het mijn leven gewoon véél minder leuk zou maken. Ik kan me niks bedenken waar je een kind voor/bij nodig hebt.

We hadden van tevoren niemand verteld over de sterilisatie, maar ik heb het nu wel aan mijn ouders verteld en die reageerden hartstikke positief, dus dat is ook wel fijn. Ik zeg vanaf mijn 12e al dat ik geen kinderen wil en dat is de afgelopen ruim 20 jaar nooit een twijfelpunt geweest (bij man hetzelfde), dus dit was ook gewoon een logische beslissing.
Ja, herkenbaar. Ik denk dat ik ook op jonge leeftijd al de realisatie had dat kinderen niks voor mij zouden zijn. Volgens mij, ik weet niet hoe dat bij de andere bewust kinderlozen hier in dit draadje zit, voel je zoiets al veel eerder aan. Ook op jonge leeftijd. Het idee dat je 24/7 er voor een kind moet zijn heeft mij nooit aantrekkelijk geleken. Ik ben denk ik ook niet zo'n moederlijk type. Mijn neefjes en nichtje vind ik leuk maar het is ook leuk als ik ze weer bij de ouders achterlaat.

Fijn dat het wel jullie gezamenlijke besluit is dat je echt geen kinderen wilt en het zekere voor het onzekere hebben genomen. Ik kan me zo voorstellen dat het wel even een realisatie is van "oh, nu is het echt definitief niet meer mogelijk" maar aan de andere kant hoef je je nu niet meer druk te maken over een eventueel ongewenste zwangerschap in deze relatie :)
Alle reacties Link kopieren
Ik heb zowel in de stad (Utrecht) als in een dorp gewoond en ik heb in beide geen verschil gemerkt in betrokkenheid. Dus ik denk dat het meer van je eigen omgeving en je eigen instelling afhangt. Ik heb er namelijk vrij weinig behoefte aan om me te bemoeien met andere mensen.
Valhalla! Where the brave may live Forever!
Alle reacties Link kopieren
V1k1ng schreef:
16-12-2019 20:54
Ik heb zowel in de stad (Utrecht) als in een dorp gewoond en ik heb in beide geen verschil gemerkt in betrokkenheid. Dus ik denk dat het meer van je eigen omgeving en je eigen instelling afhangt. Ik heb er namelijk vrij weinig behoefte aan om me te bemoeien met andere mensen.
Sociale controle kan volgens mij ook best nadelen hebben. Naar elkaar omkijken vind ik ergens wel een mooie gedachte maar de deur bijvoorbeeld bij elkaar plat gaan lopen als buren gaat mij wel te ver. Ik weet wie mijn buren zijn en als er iets is dan denk ik dat ik bij ze terecht zou kunnen maar we lopen nu niet bepaald de deur bij elkaar plat.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven