Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010, deel 25
vrijdag 27 december 2019 15:48
Wel zo handig dat je interesses kunt delen. Ik zie dat tussen mij en een vriendin uit elkaar groeien. Voorheen gingen we soms zwemmen, naar een braderie, ergens wandelen. Nu wil ze alleen nog maar zitten en iets drinken. Ik heb dat een aantal keren gedaan, maar als het alleen maar dit is vind ik er weinig meer aan. Ze is naast haar werk wel veel weg, maar meestal in een groep. Terwijl ik liever 1 op 1 dingen doe.iones schreef: ↑21-12-2019 11:56Iedereen zoekt toch mensen met dezelfde interesses of gemeenschappelijk eigenschappen? Mijn vriendinnen houden bijna allemaal van honden en paarden. En toch tenminste van dieren. Heel typisch.
Ik ben ze ook tegengekomen tijdens het uitvoeren van mijn liefhebberijen. Dus daar moet je het dan ook in zoeken.
vrijdag 27 december 2019 16:14
Nou, in kleine gezelschappen gaat het wel, dan kan ik het nog leuk vinden, met mensen die ik goed ken.
Maar via de honden kom ik mensen tegen, via de paarden, bij de dierenarts (daar ben ik door de jaren heen bevriend mee geraakt), ik kom overal zo nu en dan mensen tegen met gemeenschappelijke interesses.
En dan tennis ik nog. Via het tennissen, het les nemen en de wedstrijden, ben ik in een team terecht gekomen met onderling totaal verschillende personen, maar wel allemaal heel sympathiek. Ik denk dat ik het daar ook wel mee getroffen heb hoor. Zij zijn bijna allemaal moeder, en het kan ooit wel eens over kinderen gaan (wat ik niet oninteressant vind) maar het gaat over van alles en nog wat.
Maar via de honden kom ik mensen tegen, via de paarden, bij de dierenarts (daar ben ik door de jaren heen bevriend mee geraakt), ik kom overal zo nu en dan mensen tegen met gemeenschappelijke interesses.
En dan tennis ik nog. Via het tennissen, het les nemen en de wedstrijden, ben ik in een team terecht gekomen met onderling totaal verschillende personen, maar wel allemaal heel sympathiek. Ik denk dat ik het daar ook wel mee getroffen heb hoor. Zij zijn bijna allemaal moeder, en het kan ooit wel eens over kinderen gaan (wat ik niet oninteressant vind) maar het gaat over van alles en nog wat.
vrijdag 27 december 2019 16:34
Wij wonen in een soort kinderparadijs, we hebben veel dieren, veel ruimte ener is altijd wel iets wat je kan doen. Onze vrienden en kennissen willen dit nog wel eens beschouwen als een mooi uitje voor zichzelf en de kinderen. Het heeft even geduurd voor ik het durfde maar ik vraag tegenwoordig nadrukkelijk of ze met de kinderen komen want daar heb ik niet zo veel zin in. De meeste begrijpen dat wel maar sommige mensen vatten dat heel persoonlijk op en die zien we dus niet meer. Heerlijk.
vrijdag 27 december 2019 16:47
Geronimo2 schreef: ↑27-12-2019 16:34Wij wonen in een soort kinderparadijs, we hebben veel dieren, veel ruimte ener is altijd wel iets wat je kan doen. Onze vrienden en kennissen willen dit nog wel eens beschouwen als een mooi uitje voor zichzelf en de kinderen. Het heeft even geduurd voor ik het durfde maar ik vraag tegenwoordig nadrukkelijk of ze met de kinderen komen want daar heb ik niet zo veel zin in. De meeste begrijpen dat wel maar sommige mensen vatten dat heel persoonlijk op en die zien we dus niet meer. Heerlijk.
Apart hè, dat mensen dat niet kunnen begrijpen. Dat zijn vast van die mensen die alles met hun kinderen willen doen, 24/7.
Dan denk ik aan mensen die hun baby's meenemen naar begrafenissen en avondfeesten, waar een gewone ouder ze thuis laat.
Jammer van de vriendschap, maar als je ze nooit meer voor jezelf hebt zou ik er geen zin in hebben.
anoniem_380790 wijzigde dit bericht op 27-12-2019 16:49
Reden: rare tekst aangepast
Reden: rare tekst aangepast
7.50% gewijzigd
maandag 30 december 2019 14:15
Nee, ik heb geen relatie. Soms heb ik het daar wel eens moeilijk mee. Een relatie kost me ook veel energie en ik merk dat ik altijd met randzaken bezig ben. Bijvoorbeeld alles waar je als vrouw maar haar op hebt qua ledematen scheren want oei die donkere haren zijn walgelijk. Of dat ik de verkeerde onderbroek ofoz aanheb. Ik merk dat ik bang ben voor afwijzing. In het verleden is er weleens een man in mijn leven geweest, maar dat werd eigenlijk nooit serieus. Ik merk dat ik ook door autisme moeite heb met non verbale communicatie en die te interpreteren.hondenmens schreef: ↑20-12-2019 12:58@aardbei35: Ik heb ook de diagnose ASS en moeite met vriendschappen. Vooral mensen vinden met een dezelfde interesses. Een relatie aangaan vind ik nog moeilijker. Heb jij een relatie?
maandag 30 december 2019 14:29
Dat is erg herkenbaar. Ik vraag ook altijd wel naar de kinderen/partner van mijn vriendinnen omdat ik weet dat dat voor hen heel belangrijk is. Dat hoort denk ik ook wel sowieso bij een vriendschap dat je ook interesse hebt in de dingen die voor je vriendin heel belangrijk zijn ook al is dat voor jezelf niet zo. Ik ben alleen wel wat anders met de kinderverjaardagen om gegaan. D.w.z. daar doe ik niet meer aan mee. Zulke verjaardagen zijn me veel te druk, kosten in allerlei opzichten ook gewoon geld en hoewel ik met de kinderen van mijn vriendinnen prima overweg kan vind ik persoonlijk niet dat ik een band met ze heb. Misschien klinkt dit heel hard maar ik wil niet hun suikertante worden of zijn.Familiemens schreef: ↑26-12-2019 18:05Ik moet wel toevoegen dat ik altijd wel interesse toon in de kinderen. Hoe vergaat het ze? gaan jullie op vakantie? Eerste stapjes, tandjes, verjaardagen, moederschap enz ik ben altijd wel geinteresseerd. Maar dat komt omdat ik om mijn vriendinnen geef net als dat ik vraag hoe het met hun partner gaat. Ik heb alleen geen behoefte om die kinderen steeds te zien. Het zijn kinderen en die vind ik luidruchtig, veeleisend, aandachtvragers en drukken zo'n stempel op een afspraak. Als ze gaan klieren dan is dat het moment om te gaan terwijl ik dan amper heb bij kunnen praten. Daarbij kun je veel dingen ineens niet bespreken "want er zijn kinderen bij". Zeker bij de 6+ kids die horen ineens alles
Voor mij is het zo dat ik voor de vriendschap met de vriendin heb gekozen en niet met haar hele gezin bevriend wil zijn. Ik snap dat ik er rekening mee moet houden nu ze eenmaal kinderen heeft (en ja die worden ook ouder) en omdat ik de vriendschap de moeite waard vind doe ik dat ook waar ik kan. Dat wil niet zeggen dat het altijd even leuk is. Zelfde geldt voor de problemen waar de vriendinnen met hun kinderen tegenaan lopen. Ik probeer altijd wel een luisterend oor te zijn, maar soms denk ik ook weleens van: pfff... Ik kan er dan gewoon niet zoveel mee. Als bewust kindvrije kun je je daar nooit in verplaatsen. Net zoals wat hier eerder door dakraampje werd gezegd dat andersom zij zich niet of nauwelijks kunnen verplaatsen in de bewust kindvrije vriendin voor wie de vriendschap door de komst van hun kinderen is veranderd. Soms kan ik het wel even irritant vinden dat we niet in dezelfde levensfase zitten. Ik blijf wel gewoon kijken naar dat wat we wél met elkaar gemeen hebben. Ik wil ook niet als een azijnpisser klinken.
zaterdag 11 januari 2020 22:28
Het is gewoon rustig hier, dus het topic popt niet zo snel op!
Hoe bevalt het jaar je tot nu toe Familiemens?
Tijdens mijn vakantie heb ik het boek gelezen; Echte vrouwen krijgen een kind: De stille revolutie van de niet-moeder. Dat werd hier aangehaald.
Ik vond het geen topper, maar ook niet slecht. Het ging vooral over vrouwen die door omstandigheden geen moeder geworden zijn en er niet echt voor gekozen hebben. Nu denk ik wel dat er voor die vrouwen minder begrip is dan voor vrouwen die gewoon niet willen. Dat ze dan nog al eens horen; dat ze het blijkbaar niet genoeg wilden of zo. Dus op dat gebied is het wel goed dat er aandacht voor is. Maar zelf kon ik er vrij weinig mee.
Verder vorig jaar een zalige vakantie gehad en zeer rustige feestdagen! 2020 bevalt tot nu toe prima, het mag alleen wel of warmer en zonniger worden of kouder en zonniger, want die grijze droefenis staat mij niet aan.
Hoe bevalt het jaar je tot nu toe Familiemens?
Tijdens mijn vakantie heb ik het boek gelezen; Echte vrouwen krijgen een kind: De stille revolutie van de niet-moeder. Dat werd hier aangehaald.
Ik vond het geen topper, maar ook niet slecht. Het ging vooral over vrouwen die door omstandigheden geen moeder geworden zijn en er niet echt voor gekozen hebben. Nu denk ik wel dat er voor die vrouwen minder begrip is dan voor vrouwen die gewoon niet willen. Dat ze dan nog al eens horen; dat ze het blijkbaar niet genoeg wilden of zo. Dus op dat gebied is het wel goed dat er aandacht voor is. Maar zelf kon ik er vrij weinig mee.
Verder vorig jaar een zalige vakantie gehad en zeer rustige feestdagen! 2020 bevalt tot nu toe prima, het mag alleen wel of warmer en zonniger worden of kouder en zonniger, want die grijze droefenis staat mij niet aan.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
zaterdag 11 januari 2020 22:49
Ik vond het hier ook al vrij rustig, maar gelukkig zijn we nog alive
Ik gooi er ook nog maar even een onderwerp in; ik ben nu 35 en ik heb steeds meer het gevoel dat ik aansluiting mis met leeftijdsgenoten. Zo'n beetje iedereen om me heen heeft een gezin en dat betekent toch een ander leven, andere keuzes, andere interesses etc. Iedereen is er ook maar zo druk mee! Allerlei verjaardagen die gevierd moeten worden, dierentuinen die bezocht moeten worden, cupcakes die gebakken moeten worden, kinderen die naar sport en clubjes moeten.... enzenzenz....
Nou ben ik naast kindvrij ook nog es happy single, dus dat maakt het verschil nog groter. Maar zijn er kindvrije leeftijdsgenoten die dit herkennen?
Ik gooi er ook nog maar even een onderwerp in; ik ben nu 35 en ik heb steeds meer het gevoel dat ik aansluiting mis met leeftijdsgenoten. Zo'n beetje iedereen om me heen heeft een gezin en dat betekent toch een ander leven, andere keuzes, andere interesses etc. Iedereen is er ook maar zo druk mee! Allerlei verjaardagen die gevierd moeten worden, dierentuinen die bezocht moeten worden, cupcakes die gebakken moeten worden, kinderen die naar sport en clubjes moeten.... enzenzenz....
Nou ben ik naast kindvrij ook nog es happy single, dus dat maakt het verschil nog groter. Maar zijn er kindvrije leeftijdsgenoten die dit herkennen?
zaterdag 11 januari 2020 23:03
Jaa wat een feest van herkenning Kissie30. Ik ben eind 20 en om me heen zie ik ook steeds meer leeftijdsgenoten die trouwen/gezin krijgen etc.
Ik ben dus ook single en wat jij zegt; het verschil merk je steeds meer.
Nu heb ik gelukkig vorig jaar wel iemand leren kennen die net zoals mij single en bewust kindvrij is. Zo fijn! Ik denk dat er wel een mooie vriendschap uit gaat komen. We spreken elkaar niet dagelijks maar als we elkaar spreken is het net of we elkaar gisteren nog gezien hebben, snap je?
Ik ben dus ook single en wat jij zegt; het verschil merk je steeds meer.
Nu heb ik gelukkig vorig jaar wel iemand leren kennen die net zoals mij single en bewust kindvrij is. Zo fijn! Ik denk dat er wel een mooie vriendschap uit gaat komen. We spreken elkaar niet dagelijks maar als we elkaar spreken is het net of we elkaar gisteren nog gezien hebben, snap je?
zaterdag 11 januari 2020 23:16
Ik herken het ook Kissie en Kwebbeltje, ik ben midden 30 en ook de enige kindvrije nog (wel een relatie). Ik merk dat ik me niet prettig voel in groepen vrouwen met kinderen, omdat het dan de hele tijd over de kinderen gaat. Ik heb al een aantal pogingen ondernomen om kindvrije vrouwen te ontmoeten, maar helaas weinig succes.
zaterdag 11 januari 2020 23:24
Dat is inderdaad lastig.
Alhoewel ik wel een keer met iemand in gesprek kwam tijdens het sporten. Ze was van mijn leeftijd, had een jong kind maar ze zei ook: Ik vind het belangrijk dat ik zelf ook nog een leven heb. Dat haar leven niet alleen om haar kind draait. Echt een fijn gesprek gehad.
Zo heb ik een kennis (voorheen vriendin) die kinderen heeft. Regelmatig zucht ze 'dat ze het zo zwaar heeft, sinds de komst van haar kinderen.'
Euh, ja meis. Dat had je je moeten bedenken voordat je eraan begon. Vooral nu ze in scheiding ligt.. Heel complex verhaal en ik denk alleen maar; sneu voor de kids.
Moet zeggen, met 1 van haar kinderen kan ik het goed vinden. Als ik er ben komt diegene ook altijd naar me toe. Echt een lief, rustig kind. Ik vind het ook niet erg, als het van die stuiterballen zijn ben ik er al gauw klaar mee.
Alhoewel ik wel een keer met iemand in gesprek kwam tijdens het sporten. Ze was van mijn leeftijd, had een jong kind maar ze zei ook: Ik vind het belangrijk dat ik zelf ook nog een leven heb. Dat haar leven niet alleen om haar kind draait. Echt een fijn gesprek gehad.
Zo heb ik een kennis (voorheen vriendin) die kinderen heeft. Regelmatig zucht ze 'dat ze het zo zwaar heeft, sinds de komst van haar kinderen.'
Euh, ja meis. Dat had je je moeten bedenken voordat je eraan begon. Vooral nu ze in scheiding ligt.. Heel complex verhaal en ik denk alleen maar; sneu voor de kids.
Moet zeggen, met 1 van haar kinderen kan ik het goed vinden. Als ik er ben komt diegene ook altijd naar me toe. Echt een lief, rustig kind. Ik vind het ook niet erg, als het van die stuiterballen zijn ben ik er al gauw klaar mee.
zondag 12 januari 2020 02:46
Pfff ik ben dus niet de enige. Gedeelde smart enzo 
Een van mijn beste vriendinnen (of naja dat was ze) heeft sinds 2 jaar een kind. Daarvoor zag ik haar wekelijks, nu ben ik al blij als het 1 x in de 2 maanden lukt om iets te plannen. Ze is altijd druk met gezinsactiviteiten of vrienden met kinderen en alle daarbij behorende feestjes
En als ik haar zie praat ze bijna niet over het moederschap hoor, maar omdat ze buiten het moederschap niks meer beleefd, vertelt ze dus helemaal niks meer! En dat vind ik echt jammer. Voorheen ondernam ze best wel vaak iets, tegenwoordig zijn het allemaal kindvriendelijke activiteiten.
Ik merk ook dat ik nu wat vaker naar jongere meiden toe trek. Ik heb laatst iemand leren kennen van 27, wil nog lang geen kinderen en samen gaan we geregeld op pad. Hartstikke leuk. Maar in mijn leeftijdscategorie kom ik gewoon bijna geen kindvrijen meer tegen. Ze zijn op
Allemaal bezwangerd 
@ Kwebbeltje, wat fijn dat je een "lotgenoot" hebt leren kennen. Wat een verademing is dat hè? Wat jij schetst over die zeurende moeders, dat herken ik ook. Doordat ik kindvrij ben heb ik het idee dat moeders sneller het gevoel hebben hun negatieve emoties jegens hun kinderen tegen mij te kunnen uiten. Maar ik denk net als jij: wie z'n billen brandt moet op de blaren zitten
@ Lilguinea: volgens mij is 20% van de vrouwen kinderloos, waarvan de helft gewenst. Dus ja, dat maakt de kans om die vrouwen te ontmoeten wel een stuk kleiner. Wij zijn een zeldzaam soort vrees ik...
Een van mijn beste vriendinnen (of naja dat was ze) heeft sinds 2 jaar een kind. Daarvoor zag ik haar wekelijks, nu ben ik al blij als het 1 x in de 2 maanden lukt om iets te plannen. Ze is altijd druk met gezinsactiviteiten of vrienden met kinderen en alle daarbij behorende feestjes
En als ik haar zie praat ze bijna niet over het moederschap hoor, maar omdat ze buiten het moederschap niks meer beleefd, vertelt ze dus helemaal niks meer! En dat vind ik echt jammer. Voorheen ondernam ze best wel vaak iets, tegenwoordig zijn het allemaal kindvriendelijke activiteiten.
Ik merk ook dat ik nu wat vaker naar jongere meiden toe trek. Ik heb laatst iemand leren kennen van 27, wil nog lang geen kinderen en samen gaan we geregeld op pad. Hartstikke leuk. Maar in mijn leeftijdscategorie kom ik gewoon bijna geen kindvrijen meer tegen. Ze zijn op
Allemaal bezwangerd @ Kwebbeltje, wat fijn dat je een "lotgenoot" hebt leren kennen. Wat een verademing is dat hè? Wat jij schetst over die zeurende moeders, dat herken ik ook. Doordat ik kindvrij ben heb ik het idee dat moeders sneller het gevoel hebben hun negatieve emoties jegens hun kinderen tegen mij te kunnen uiten. Maar ik denk net als jij: wie z'n billen brandt moet op de blaren zitten
@ Lilguinea: volgens mij is 20% van de vrouwen kinderloos, waarvan de helft gewenst. Dus ja, dat maakt de kans om die vrouwen te ontmoeten wel een stuk kleiner. Wij zijn een zeldzaam soort vrees ik...
zondag 12 januari 2020 10:47
Oh dat van dat ‘zeuren’ van moeders herken ik heel erg. Ik heb ook het idee dat vriendinnen met kinderen juist tegen mij wel negatief durven zijn over het moederschap. Laatst merkte ik voor de grap tegen 1 van hen op dat hun verhalen mijn eventuele motivatie om toch nog overstag te gaan niet direct opwekten. Kreeg ik meteen allemaal verontschuldigingen, want kinderen krijgen was echt her mooiste wat er is.
zondag 12 januari 2020 12:23
Zoek het in de homohoek. Ik heb toevalligerwijs een homokoppel en lesbisch koppel als vrienden. Sowieso is het bij gays minder vanzelfsprekend dat daar kinderen een logische volgende stap zouden zijn, maar daarnaast zijn mijn vrienden bewust kindvrij. En het niet in het normale maatschappelijke plaatje passen is ook een goeie overeenkomst.Kwebbeltje91 schreef: ↑12-01-2020 10:51@kissie30 ja zeker, daar zijn we echt zo blij mee allebei. Echt vanaf het moment dat we elkaar voor de eerste keer zagen, was de klik er gelijk.
Het is toch best lastig om op volwassen leeftijd nog vriendschappen te sluiten, maar ik ben blij dat het me is gelukt
zondag 12 januari 2020 12:30
Ik herken wel dat je op boven de 30 minder contact hebt met vrienden, maar ik weet niet of het bij mij direct samen hangt met het krijgen van kinderen. Ik werk ook gewoon fulltime, sport 4x per week en dan heb ik gewoon ook minder zin/tijd om met mensen af te spreken.
Dat zeuren herken ik ook wel, maar bij mij geven ze het gewoon toe, bij mij doen ze het eerder omdat ze bij mij niet bang hoeven te zijn dat ik ze veroordeel. Maar goed, ik zeg dan ook gewoon 'Jij wilde kinderen', gelukkig kan dat bij mijn vrienden.
Dat zeuren herken ik ook wel, maar bij mij geven ze het gewoon toe, bij mij doen ze het eerder omdat ze bij mij niet bang hoeven te zijn dat ik ze veroordeel. Maar goed, ik zeg dan ook gewoon 'Jij wilde kinderen', gelukkig kan dat bij mijn vrienden.
Valhalla! Where the brave may live Forever!
zondag 12 januari 2020 12:45
@ Lilguinea, jaaaa zooo waar is dat! Alsof "wij" daar extra begrip voor hebben dan mensen met kinderen. Laatst zei een vrouw tegen me dat ze nooit kinderen had gewild waar haar kinderen (3 stuks ook nog!) bij zaten. Ze zat zich compleet te verlekkeren op mijn vrije leventje. Tja eigenlijk heb ik daar geen begrip voor, zij had immers dezelfde keuze als mij kunnen maken. Maar toch had ze 3 keer (!) gekozen om wel een kind op de wereld te zetten. Dan denk ik wel eigen schuld dikke bult hoor 
@ redbulletje: volgende week ga ik toevallig stappen in een gaybar, dus wie weet
@ Viking; bij de situatie van mijn vriendin die ik beschreef ligt het wel heel duidelijk aan de komst van het kind. Ze was eind 30 toen ze beviel, dus daarvoor werkte ze ook al en was er al een relatie. Ik moet zeggen dat ik doordeweeks na m'n werk ook niet altijd meer zin heb om de deur uit te gaan, maar in het weekend onderneem ik graag van alles hoor.
@ Kwebbeltje; klopt, is ook lastig op latere leeftijd. Je woont toevallig niet in Overijssel?
@ redbulletje: volgende week ga ik toevallig stappen in een gaybar, dus wie weet
@ Viking; bij de situatie van mijn vriendin die ik beschreef ligt het wel heel duidelijk aan de komst van het kind. Ze was eind 30 toen ze beviel, dus daarvoor werkte ze ook al en was er al een relatie. Ik moet zeggen dat ik doordeweeks na m'n werk ook niet altijd meer zin heb om de deur uit te gaan, maar in het weekend onderneem ik graag van alles hoor.
@ Kwebbeltje; klopt, is ook lastig op latere leeftijd. Je woont toevallig niet in Overijssel?
Beetje ver weg voor mij haha.
zondag 12 januari 2020 13:43
zondag 12 januari 2020 16:42
Ik woon zo te horen in een ander gedeelte van Overijssel dan jij. Ik woon wat stedelijker
zondag 12 januari 2020 18:05
@Kissie30: Ik ben 34 en vind ook maar moeilijk aansluiting met leeftijdsgenoten. Over het algemeen ook een happy single en geen uitgaanstype. Ik heb nog wel een single-vriendin in de buurt wonen zonder kinderen. Maar zij heeft wel een grote kinderwens. We groeien de laatste jaren ook uit elkaar qua interesses. Ik vind de gesprekken ook steeds minder interessant worden. Ik woon trouwens in Zeeland, dus ook niet bij de deur.
zondag 12 januari 2020 19:55
Ik woon in Friesland, dus dan wonen wij precies aan de andere kant van het land ten opzichte van elkaar.hondenmens schreef: ↑12-01-2020 18:05@Kissie30: Ik ben 34 en vind ook maar moeilijk aansluiting met leeftijdsgenoten. Over het algemeen ook een happy single en geen uitgaanstype. Ik heb nog wel een single-vriendin in de buurt wonen zonder kinderen. Maar zij heeft wel een grote kinderwens. We groeien de laatste jaren ook uit elkaar qua interesses. Ik vind de gesprekken ook steeds minder interessant worden. Ik woon trouwens in Zeeland, dus ook niet bij de deur.
