Bij elkaar blijven tot de kinderen volwassen zij .

10-03-2020 09:20 84 berichten
Alle reacties Link kopieren
Zijn er mensen hier die daar voor gekozen hebben? Dat je weet dat het niet meer gaat maar voor de kinderen bij elkaar blijft. We hebben weinig ruzie. Er is wel veel irritatie. Ik kan weinig hebben maar hou me in waar de kinderen bij zijn. Hij is zoveel vreemdgegaan. Heb mijn ogen ervoor gesloten maar ik kan niet meer. Hij wil gewoon zo doorgaan ( stiekem vreemdgaan vermoed ik) tegen mij zegt hij dat hij het niet meer doet. Geloof er niks van dit speelt al jaren.

Wat in in deze situatie het beste voor de kinderen en is het haalbaar? Niet samen zijn maar wel als vrienden ( hopelijk kom ik op dat punt) en ouders in 1 huis.
Alle reacties Link kopieren
Ik ken ook iemand wiens ouders dat gedaan hebben.
Hij is daar erg van aangedaan geweest. Vond dat hij in een leugen had geleefd en nam dit zijn ouders erg kwalijk.
.
anoniem_63a410da8207f wijzigde dit bericht op 10-03-2020 09:53
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
ClumsyNinja schreef:
10-03-2020 09:48
(...)

Tijd om een zelfstandige vrouw te worden i.p.v. een huisvrouw.
Dit dus. Dat is het beste voorbeeld dat je kunt geven aan je kinderen; zelfstandigheid en zelfbewustzijn. Niet iemand die zich laat besodemieteren en voor lul laat zetten en dat willens en wetens nog 14 jaar door laat sudderen.
Waarom zou je niet weggaan TO?
Trouwens ook als huisvrouw kan je het prima redden. Bijstand voor meer personen gezin is geloof ik iets van 1100 en voor zover ik weet mag je de huurtoeslag en zorgtoeslag en kinderbijslag en kindgebonden budget gewoon houden daarnaast. Alleen de alimentatie wordt in mindering gebracht. Zit je toch nog aan zo'n 1700 a 1800 euro en daar valt vanuit een sociale huurwoning prima van te leven.
Als het gewoon een uitgeblust huwelijk is en je als broer/zus leeft maar er nog enige vriendschap en respect jegens elkaar is, kun je dat veel beter uitzingen dan wanneer je met een notoire vreemdgaande partner van doen hebt.
Echt TO, ik denk dat je je erin vergist hoeveel het van je gaat vergen.
Alle reacties Link kopieren
Bij elkaar blijven heeft ook voordelen. Je man is veel weg, komt laat thuis, dus echt op elkaars lip zitten doen jullie niet.

Maak dan wel hele duidelijke afspraken. We wonen in 1 huis, maar we laten elkaar verder vrij. Dus niet meer stiekem vreemdgaan, maar daar afspraken over maken. Ik ken stellen waarbij dit werkt.

Of je zet een punt achter de relatie.

Maar zo door modderen is het laatste wat je moet doen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
En ga je werken dan mag je de partner en kinder alimentatie wel houden dus met een parttime baan ben je er al.
to ik hoop dat je ingeschreven staat voor sociaal huren.
Ik zou uit elkaar gaan. Die kinderen voelen de onderhuidse irritaties écht wel aan. Stap 1 is dus dat je een manier zoekt om je broek op te houden. Als ik het me goed herinner sta je nu niet echt op eigen benen.
Partneralimentatie totdat de jongste 12 wordt ja. Daarna houdt dat op.

Wat je ook nog zou kunnen doen (heel rare optie) is proberen er samen uit te komen. 4 jaar geleden kennelijk nog een verse baby dus toen was de relatie nog goed? Waardoor komt het dat hij vreemd ging, is relatietherapie een optie?
Kennelijk ziet hij nu al de kinderen nooit en jij werkt niet: zou de relatie verbeteren als jullie alle rollen en taken eerlijker zouden verdelen?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb overwogen te blijven omdat ik dacht dat het beter was voor kind. Nu ik ruim een jaar weg ben, merk ik juist dat scheiden het betere alternatief was. Omdat ik nu gelukkiger en zelfverzekerder ben en mijn kind hier ook baat bij heeft. Het leert nu alvast dat een vrouw/moeder/mens niet over zich heen hoeft te laten lopen, een eigen mening en een eigen leven mag hebben. Het is nooit te laat om je fouten te herstellen.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
Zoiets kan alleen als je geen sterke gevoelens meer voor elkaar hebt, als het je echt niks uitmaakt dat hij een ander heeft en als je om elkaar geeft als een broer en zus.
Alle reacties Link kopieren
Gewoon samenblijven. Dit huwelijk is namelijk een fantastisch voorbeeld voor je 5 kinderen, kunnen ze het later net zo doen als jullie. Zoveel liefdeloosheid gun je je dochter(s) toch ook? En vreemdgaan is toch een prima voorbeeld voor je zoon(s)?
ankalida wijzigde dit bericht op 10-03-2020 10:02
0.41% gewijzigd
...
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dit zelf als kind meegemaakt. Was 11 jaar toen mijn ouders toch besloten uit elkaar gegaan. Ik heb letterlijk gezucht van opluchting toen ze het vertelden. Was zo klaar met mijn ouders; ik voelde aan alles dat ze niet meer van elkaar hielden en er alles aan deden dat niet te laten merken. Vreselijk. Zou sowieso uit elkaar gaan.
Alle reacties Link kopieren
Eggo schreef:
10-03-2020 09:52
Trouwens ook als huisvrouw kan je het prima redden. Bijstand voor meer personen gezin is geloof ik iets van 1100 en voor zover ik weet mag je de huurtoeslag en zorgtoeslag en kinderbijslag en kindgebonden budget gewoon houden daarnaast. Alleen de alimentatie wordt in mindering gebracht. Zit je toch nog aan zo'n 1700 a 1800 euro en daar valt vanuit een sociale huurwoning prima van te leven.
Ja doeg, ze gaat haar eigen broek maar gewoon ophouden. Niks bijstand, ze heeft het toch zo goed geregeld met d'r vent? Zodat haar kinderen noooooit naar die vreselijke opvang hoefden? Dan nu ook niet je handje ophouden.
Alle reacties Link kopieren
Mijn oom en tante hebben ook gewacht tot beide kinderen het huis uit waren. Mijn nichtje vond het juist extra erg, omdat ze al die tijd in een gezin had gewoond waarvan de ouders niet meer van elkaar hielden en zelfs andere scharrels/relaties hadden. Voelde als één grote leugen.
pamelacourson wijzigde dit bericht op 10-03-2020 10:05
0.89% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
nessemeisje schreef:
10-03-2020 10:02
Ja doeg, ze gaat haar eigen broek maar gewoon ophouden. Niks bijstand, ze heeft het toch zo goed geregeld met d'r vent? Zodat haar kinderen noooooit naar die vreselijke opvang hoefden? Dan nu ook niet je handje ophouden.
+1
...
Vreselijk voor de kinderen als je ouders liefdeloos tegen hun zin maar bij elkaar blijven voor de kinderen of omdat ze niet uit elkaar durven of omdat “het zo heurt”. Alsof de kinderen dat niet doorhebben. En lekker slecht voorbeeld geef je ook nog eens.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou echt gaan praten met je man. Vertel wat je denkt, vermoed. Hij wil nog doorgaan met het huwelijk, waarom? Hoe kan dat voor jou ook acceptabel worden. Niet alleen voor de kinderen dus, maar ook voor jou. Aan je kinderen de boodschap geven dat jij alleen maar moet incasseren lijkt me niet goed. Maar zijn er echt maar 2 smaken, blijven of scheiden? Ik zou toch echt kijken of er geen andere opties zijn.
Alle reacties Link kopieren
pamelacourson schreef:
10-03-2020 10:04
Mijn oom en tante hebben ook gewacht tot beide kinderen het huis uit waren. Mijn nichtje vond het juist extra erg, omdat ze al die tijd in een gezin had gewoond waarvan de ouders niet meer van elkaar hielden en zelfs andere scharrels/relaties hadden. Voelde als één grote leugen.

Je kan als ouders ook eerlijk zijn. Dat papa en mama gewoon vrienden zijn en het wel gezellig vinden om nog samen met de kids in een huis te wonen. Er zijn vervelendere dingen.

Ik denk dat het lange termijn niet houdbaar is maar dat is wat anders..
Alle reacties Link kopieren
nessemeisje schreef:
10-03-2020 10:02
Ja doeg, ze gaat haar eigen broek maar gewoon ophouden. Niks bijstand, ze heeft het toch zo goed geregeld met d'r vent? Zodat haar kinderen noooooit naar die vreselijke opvang hoefden? Dan nu ook niet je handje ophouden.
.
Sowieso dit.
Alle reacties Link kopieren
De ouders van mn vriendin zijn bij elkaar gebleven totdat zij 18 jaar was. Zij voelde altijd de kilheid en de leegte van liefde. Ze heeft altijd gezegd dat ze wilde dat haar ouders uit elkaar waren gegaan, omdat dat waarschijnlijk minder pijn deed dan aan te zien hoe platonisch haar ouders waren.

Ze vindt het ook verdrietig dat haar ouders veel tekort zijn gekomen in hun liefde en ondanks dat het hun keuze was om bij elkaar te blijven, voelt zij zich toch schuldig hierin.

Zelf heeft het haar opgeleverd dat ze zelf geen kinderen heeft gekregen omdat dat voor haar heel veel verplichtingen leek te hebben. Het heeft ook lang geduurd voordat ze de ware liefde vond (35+).

Dat laatste weet je natuurlijk niet zeker of dat aan haar thuissituatie te wijten is, maar ik denk dat dat haar wel tegen zat.
Alle reacties Link kopieren
Wij doen dit. Met name omdat ik 1 kind heb die het psychisch heel zwaar heeft en haar niet nog eens durf te belasten met een scheiding. Ik weet niet of ik anders dit zou doen. Ik vind het zwaar. Ook hier vanuit man veel vreemdgaan. We proberen als vrienden samen te wonen. Zoveel mogelijk een gewoon gezin te zijn maar zeker vanuit mij is er veel pijn en verdriet. en je moet doorgaan, je kunt niet rouwen zeg maar omdat je in de situatie blijft. Het is iedere dag opnieuw een confrontatie. Als ik kinderen zou hebben zonder issues en die gewoon belastbaar zouden zijn was ik weg geweest. Maar het is wat het is. Dus probeer ik door te gaan en te denken dat ook hier een einde aan komt.
ClumsyNinja schreef:
10-03-2020 10:00
Partneralimentatie totdat de jongste 12 wordt ja. Daarna houdt dat op.

Wat je ook nog zou kunnen doen (heel rare optie) is proberen er samen uit te komen. 4 jaar geleden kennelijk nog een verse baby dus toen was de relatie nog goed? Waardoor komt het dat hij vreemd ging, is relatietherapie een optie?
Kennelijk ziet hij nu al de kinderen nooit en jij werkt niet: zou de relatie verbeteren als jullie alle rollen en taken eerlijker zouden verdelen?
Denk je dat nou echt? Dat er een kind komt wil niet zeggen dat de relatie goed is. Was het maar zo’n feest.
Alle reacties Link kopieren
nessemeisje schreef:
10-03-2020 10:02
Ja doeg, ze gaat haar eigen broek maar gewoon ophouden. Niks bijstand, ze heeft het toch zo goed geregeld met d'r vent? Zodat haar kinderen noooooit naar die vreselijke opvang hoefden? Dan nu ook niet je handje ophouden.
Dat wil ik ook niet hoor. Ik wou sowieso werken als de jongste naar school ging los van uit elkaar gaan of niet. Verder hebben wij duidelijke afspraken en maak ik me over het financiële gedeelte niet veel zorgen. Dit hebben we gisteravond nog gesproken.

Man wil liever niet uit elkaar maar hij is niet het type wat me tegen zou gaan werken. Vanuit mijn kant is het gevoel nu ook echt weg. Het doet me weinig meer als hij gaat en ik weet naar welke vrouw.

Ik neig nu toch meer naar uit elkaar gaan. De sfeer is als hij er is niet fijn en dat voelen de kinderen dus wel aan ook al is het geen ruzie. Hij is er zo weinig dat ik me meestal al een single moeder voel.

Mijn moeder wil dat we bij haar komen wonen. Dat zou ook een optie kunnen zijn. Ik ga het allemaal verwerken en nadenken en vanavond het gesprek aan met man. Bedankt voor het meedenken!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven