Kinderen
alle pijlers
Bij elkaar blijven tot de kinderen volwassen zij .
dinsdag 10 maart 2020 om 09:20
Zijn er mensen hier die daar voor gekozen hebben? Dat je weet dat het niet meer gaat maar voor de kinderen bij elkaar blijft. We hebben weinig ruzie. Er is wel veel irritatie. Ik kan weinig hebben maar hou me in waar de kinderen bij zijn. Hij is zoveel vreemdgegaan. Heb mijn ogen ervoor gesloten maar ik kan niet meer. Hij wil gewoon zo doorgaan ( stiekem vreemdgaan vermoed ik) tegen mij zegt hij dat hij het niet meer doet. Geloof er niks van dit speelt al jaren.
Wat in in deze situatie het beste voor de kinderen en is het haalbaar? Niet samen zijn maar wel als vrienden ( hopelijk kom ik op dat punt) en ouders in 1 huis.
Wat in in deze situatie het beste voor de kinderen en is het haalbaar? Niet samen zijn maar wel als vrienden ( hopelijk kom ik op dat punt) en ouders in 1 huis.
dinsdag 10 maart 2020 om 10:34
Hij gebruikt thuis dus meer als een hotel.huisvrouw86 schreef: ↑10-03-2020 09:32De kinderen zijn tussen de 4 en 10.
Spanningen zijn er niet veel. Hij is erg veel weg voor zijn werk. Laat thuis. De kinderen zien hem weinig ( wat ook weer een ander probleem is)
Daar zou ik voor passen.
dinsdag 10 maart 2020 om 10:35
Dan zou ik het liever écht alleen doen, zonder dat je ook nog rekening moet houden met zo’n nare vent.huisvrouw86 schreef: ↑10-03-2020 10:29Hij is er zo weinig dat ik me meestal al een single moeder voel.
dinsdag 10 maart 2020 om 10:39
5 kinderen in 5 jaar tijdhuisvrouw86 schreef: ↑10-03-2020 10:29Dat wil ik ook niet hoor. Ik wou sowieso werken als de jongste naar school ging los van uit elkaar gaan of niet. Verder hebben wij duidelijke afspraken en maak ik me over het financiële gedeelte niet veel zorgen. Dit hebben we gisteravond nog gesproken.
Man wil liever niet uit elkaar maar hij is niet het type wat me tegen zou gaan werken. Vanuit mijn kant is het gevoel nu ook echt weg. Het doet me weinig meer als hij gaat en ik weet naar welke vrouw.
Ik neig nu toch meer naar uit elkaar gaan. De sfeer is als hij er is niet fijn en dat voelen de kinderen dus wel aan ook al is het geen ruzie. Hij is er zo weinig dat ik me meestal al een single moeder voel.
Mijn moeder wil dat we bij haar komen wonen. Dat zou ook een optie kunnen zijn. Ik ga het allemaal verwerken en nadenken en vanavond het gesprek aan met man. Bedankt voor het meedenken!
hoe gelukkig is hij ?
word er gepraat
doe je nog leuke dingen samen
dinsdag 10 maart 2020 om 10:42
Dit ja. Hij vindt het wel best zo. Een hotel met nanny en huishoudster en ondertussen lekker rondneuken. Die kerel heeft het goed voor elkaar. En naar de buitenwereld lekker de schijn ophouden.
dinsdag 10 maart 2020 om 10:42
Mijn ex zijn ouders hebben gewacht met scheiden tot hij 21 was. Zodra de scheiding rond was trok zijn vader gelijk in bij zijn nieuwe vriendin, wat er voor zorgde dat als hij bij zijn vader op bezoek kwam zijn nieuwe vlam erbij gelijk altijd bij zat en hij dus nooit voluit kon praten.
Ook was zijn jeugd niet onbezorgd want het was al jaren duidelijk dat ze elkaar niet meer moesten en gebruikten hem ook als uitlaatklep om over elkaar te klagen.
Hij was bezig net met een studie, maar die heeft hij nooit afgemaakt want het werd een vechtscheiding waarbij hij als doorgeefluik werd gebruikt tussen beide ouders.
Ook was zijn jeugd niet onbezorgd want het was al jaren duidelijk dat ze elkaar niet meer moesten en gebruikten hem ook als uitlaatklep om over elkaar te klagen.
Hij was bezig net met een studie, maar die heeft hij nooit afgemaakt want het werd een vechtscheiding waarbij hij als doorgeefluik werd gebruikt tussen beide ouders.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
dinsdag 10 maart 2020 om 10:43
jij kent zeHerfstblaadje19 schreef: ↑10-03-2020 10:42Dit ja. Hij vindt het wel best zo. Een hotel met nanny en huishoudster en ondertussen lekker rondneuken. Die kerel heeft het goed voor elkaar. En naar de buitenwereld lekker de schijn ophouden.
dinsdag 10 maart 2020 om 10:45
Wat een vooroordelen hier zeg, bah!
TS: het lijkt mij dat niemand er iets aan heeft om samen te blijven om de redenen die al zijn genoemd.
Wellicht is dit juist een stap naar een beter leven, een nieuw begin! Dat lijkt natuurlijk spannend, maar de mensen die ik ken die in dezelfde situatie hebben gezeten zijn er allemaal beter en sterker uitgekomen.
En juist in deze tijd, waar banen voor het oppakken liggen, is een mooie start om meer onafhankelijk te worden.
Ik geloof nl best dat je man het beste voor jou en jullie kinderen voor heeft maar je weet nooit wat de toekomst brengt en wat zijn mogelijke nieuwe partner zal brengen.
Kies voor jezelf, voor je kinderen. Je leeft tenslotte maar een keer en laat je niet leven door deze negativiteit!
TS: het lijkt mij dat niemand er iets aan heeft om samen te blijven om de redenen die al zijn genoemd.
Wellicht is dit juist een stap naar een beter leven, een nieuw begin! Dat lijkt natuurlijk spannend, maar de mensen die ik ken die in dezelfde situatie hebben gezeten zijn er allemaal beter en sterker uitgekomen.
En juist in deze tijd, waar banen voor het oppakken liggen, is een mooie start om meer onafhankelijk te worden.
Ik geloof nl best dat je man het beste voor jou en jullie kinderen voor heeft maar je weet nooit wat de toekomst brengt en wat zijn mogelijke nieuwe partner zal brengen.
Kies voor jezelf, voor je kinderen. Je leeft tenslotte maar een keer en laat je niet leven door deze negativiteit!
dinsdag 10 maart 2020 om 10:49
dinsdag 10 maart 2020 om 11:00
Nee natuurlijk wil hij dat niet want dan is hij de kok, huishoudster, opvang voor de kinderen enz kwijt.
Nu heeft hij een thuis waar alles wordt geregeld terwijl hij lekker zijn gang kan gaan.
dinsdag 10 maart 2020 om 11:05
Ik zou serieus van mijn man zijn beweegredenen willen weten waarom je bij elkaar moet blijven.
In krijg toch sterk het gevoel dat hij de situatie nu wel prima vindt (schoon huis, kinderen verzorgd en hij mag doen en laten wat hij wilt) en dat jij vast zit aan je huis en kinderen.
Dit is in mijn ogen een oneerlijke situatie, ook al heb je m gedeeltelijk zelf gecreëerd. Ik vind niet dat je daar alleen schuldig aan bent, maar beide.
In krijg toch sterk het gevoel dat hij de situatie nu wel prima vindt (schoon huis, kinderen verzorgd en hij mag doen en laten wat hij wilt) en dat jij vast zit aan je huis en kinderen.
Dit is in mijn ogen een oneerlijke situatie, ook al heb je m gedeeltelijk zelf gecreëerd. Ik vind niet dat je daar alleen schuldig aan bent, maar beide.
dinsdag 10 maart 2020 om 11:17
Gevolg van TO en die man hun keuze om er een jaren 50 rolverdeling op na te houden. Die man heeft waarschijnlijk 2 x voor de vorm een luier verschoont en is na 3 dagen verlof na de bevalling weer gaan werken. Hij ként zijn kinderen waarschijnlijk niet eens.
Maar de opvang is vergif voor je kinderen volgens TO, dit is blijkbaar beter voor ze.
dinsdag 10 maart 2020 om 11:22
Is dat zo?
Ik ben van de generatie waarvan de ouders niet gingen scheiden (kon ook niet, vrouwen waren financieel afhankelijk). Ik denk dat 70% van de huwelijken van die generatie (ouders van mij en vrienden en familie) niet overliepen van liefde voor elkaar. Soms integendeel. En dat geldt natuurlijk ook voor alle generaties daarvoor. Dat disney sprookje van de liefde en het ideale gezin is maar van de laatste 30 jaar.
Ik zie geen getraumatiseerde generaties die geen liefde kennen hoor. Ik zou dat verkiezen boven elke week met mijn rugzakje naar papa moeten verkassen om de week erop weer naar mama te gaan.
Ik denk dat je de impact van een scheiding onderschat en de interesse van een kind in hun ouders liefdesleven flink overschat. Een kind wil een vaste basis, kinderen van gescheiden ouders scheiden zelf ook vaker. Uit onderzoek blijkt nooit dat de kinderen gelukkig zijn als papa en mama maar gelukkig zijn.
dinsdag 10 maart 2020 om 12:02
huisvrouw86 schreef: ↑10-03-2020 09:20Er is wel veel irritatie. Ik kan weinig hebben maar hou me in waar de kinderen bij zijn.
Ik zat net in je topic over je dochter te reageren, maar als ik dit lees en zie hoe het met je dochter gaat dan zie ik twee opties: ofwel je houdt heel rap op met je te ergeren en je 'in te houden' (dat krijgen ze echt wel mee), ofwel jullie gaan uit elkaar. Niet gek dat dat meisje hier last van heeft.
dinsdag 10 maart 2020 om 12:36
Niet overlopen van liefde is in mijn ogen niet hetzelfde als een ongelukkig huwelijk. Indien je elkaar tolereert, geen echte irritaties hebt en je eigen ding hebt naast of in het huwelijk waar je gelukkig mee bent zou het kunnen zijn dat het voor de kinderen fijner is om samen te blijven.Dubbeljus schreef: ↑10-03-2020 11:22Is dat zo?
Ik ben van de generatie waarvan de ouders niet gingen scheiden (kon ook niet, vrouwen waren financieel afhankelijk). Ik denk dat 70% van de huwelijken van die generatie (ouders van mij en vrienden en familie) niet overliepen van liefde voor elkaar. Soms integendeel. En dat geldt natuurlijk ook voor alle generaties daarvoor. Dat disney sprookje van de liefde en het ideale gezin is maar van de laatste 30 jaar.
Ik zie geen getraumatiseerde generaties die geen liefde kennen hoor. Ik zou dat verkiezen boven elke week met mijn rugzakje naar papa moeten verkassen om de week erop weer naar mama te gaan.
Ik denk dat je de impact van een scheiding onderschat en de interesse van een kind in hun ouders liefdesleven flink overschat. Een kind wil een vaste basis, kinderen van gescheiden ouders scheiden zelf ook vaker. Uit onderzoek blijkt nooit dat de kinderen gelukkig zijn als papa en mama maar gelukkig zijn.
Indien je ongelukkig bent, er irritaties zijn (die kinderen echt wel opmerken) zoals bij TO kan je in mijn ogen beter uit elkaar voor de kinderen. Ik kan natuurlijk niet voor anderen spreken maar wel voor mijzelf en ik ben er van overtuigd dat het voor mijn ouders en mijzelf heel veel beter was geweest wanneer mijn moeder de knoop had durven door te hakken en de relatie met mijn vader had beëindigd. Echter wilde zij ook haar comfort niet inleveren en ik denk ook niet dat ze afhankelijk genoeg was om die keuze te durven maken.
Of ik getraumatiseerd ben? Nee dat denk ik niet maar mijn leven had wel nog leuker kunnen zijn.
dinsdag 10 maart 2020 om 12:38
Nog even als reactie op deze zin, daarmee impliceer je dat er geen gelukkig huwelijk mogelijk is. Gelukkig heb ik inmiddels een hele andere ervaring en ik ben het daar dan ook pertinent niet mee eens. Waarom zou je geen geluk nastreven maar tevreden zijn met een liefdeloos huwelijk?Dubbeljus schreef: ↑10-03-2020 11:22Is dat zo?
Ik ben van de generatie waarvan de ouders niet gingen scheiden (kon ook niet, vrouwen waren financieel afhankelijk). Ik denk dat 70% van de huwelijken van die generatie (ouders van mij en vrienden en familie) niet overliepen van liefde voor elkaar. Soms integendeel. En dat geldt natuurlijk ook voor alle generaties daarvoor. Dat disney sprookje van de liefde en het ideale gezin is maar van de laatste 30 jaar.
Ik zie geen getraumatiseerde generaties die geen liefde kennen hoor. Ik zou dat verkiezen boven elke week met mijn rugzakje naar papa moeten verkassen om de week erop weer naar mama te gaan.
Ik denk dat je de impact van een scheiding onderschat en de interesse van een kind in hun ouders liefdesleven flink overschat. Een kind wil een vaste basis, kinderen van gescheiden ouders scheiden zelf ook vaker. Uit onderzoek blijkt nooit dat de kinderen gelukkig zijn als papa en mama maar gelukkig zijn.
dinsdag 10 maart 2020 om 12:44
De bijstand in? Wat is er mis met gewoon werken?Eggo schreef: ↑10-03-2020 09:52Trouwens ook als huisvrouw kan je het prima redden. Bijstand voor meer personen gezin is geloof ik iets van 1100 en voor zover ik weet mag je de huurtoeslag en zorgtoeslag en kinderbijslag en kindgebonden budget gewoon houden daarnaast. Alleen de alimentatie wordt in mindering gebracht. Zit je toch nog aan zo'n 1700 a 1800 euro en daar valt vanuit een sociale huurwoning prima van te leven.
Laat in de herfst blaadjes in de tuin gewoon liggen of veeg ze op een hoop: goed voor insecten, vogels, eekhoorns en egels.
dinsdag 10 maart 2020 om 13:33
Envelop schreef: ↑10-03-2020 12:38Nog even als reactie op deze zin, daarmee impliceer je dat er geen gelukkig huwelijk mogelijk is. Gelukkig heb ik inmiddels een hele andere ervaring en ik ben het daar dan ook pertinent niet mee eens. Waarom zou je geen geluk nastreven maar tevreden zijn met een liefdeloos huwelijk?
Dat impliceer ik helemaal niet. En ieder individu mag nastreven wat ie wil. Ik vind alleen dat je niet moet doen alsof je het zowat vóor de kinderen doet, je eigen geluk nastreven.
Alsof je kinderen enorm veel belang hebben bij een happy papa of mama met een nieuwe relatie (stiefmama en stiefpapa erbij dus), of goed verhoede, een nieuw samengesteld gezin. Verhuizingen en heen weer gana in co-ouderschap. Alsof kinderen doodongelukkig en getraumatiseerd zijn als papa en mama een liefdeloos huwelijk hebben. Uit onderzoeken blijkt echt het tegendeel.
Daarmee zeg ik niet dat je niet moet scheiden en niet voor je eigen geluk moet gaan maar sommigen hier doen alsof je dat voor het geluk van je kinderen doet! Alsof je kinderen bijna een excuus zijn!
“Ja, ik kon niet bij mijn man blijven want de kinderen voelden onze liefdeloosheid. Dat wilde ik ze niet aan doen. Ze zijn zoveel gelukkiger nu ze hebben moeten verhuizen, elke week hun spulletjes moeten meeslepen, geconfronteerd worden met nieuwe partners (en kans op nieuwe relatiebreuken), nieuwe stiefsiblings. Ik ben echt superhappy, dus ja, zij ook! Want ík ben het allerbelangrijkste tenslotte.”
Tegen bovenstaande houding kom ik in het verweer. Scheiden doe je voor jezelf. Niet voor je kinderen (mishandelings- en ruzie situaties daargelaten).
dinsdag 10 maart 2020 om 13:44
Ik noemde dit als ergste scenario oftewel ze gaat het hoe dan ook redden als ze bij hem weg gaat ook al is er wellicht niet meteen een baan.
dinsdag 10 maart 2020 om 14:25
Ik ga er toch even tegengeluid in gooien.
Mijn ouders gingen uit elkaar toen ik 11 was maar er waren geen ruzies oid. De scheiding was een schok en beiden hebben keuzes gemaakt waarbij eigen belang boven ons belang stond en dat vind ik wel kwalijk.
Ik weet niet hoe het was geweest als ze samen waren gebleven maar dat zullen we natuurlijk nooit weten.
Inmiddels bijna 18 jaar verder en op beleefd begroeten na communiceren ze niet/amper als ze elkaar op verjaardagen zien.
Mijn ouders gingen uit elkaar toen ik 11 was maar er waren geen ruzies oid. De scheiding was een schok en beiden hebben keuzes gemaakt waarbij eigen belang boven ons belang stond en dat vind ik wel kwalijk.
Ik weet niet hoe het was geweest als ze samen waren gebleven maar dat zullen we natuurlijk nooit weten.
Inmiddels bijna 18 jaar verder en op beleefd begroeten na communiceren ze niet/amper als ze elkaar op verjaardagen zien.
dinsdag 10 maart 2020 om 15:13
100% met jou eens.Dubbeljus schreef: ↑10-03-2020 11:22Is dat zo?
Ik ben van de generatie waarvan de ouders niet gingen scheiden (kon ook niet, vrouwen waren financieel afhankelijk). Ik denk dat 70% van de huwelijken van die generatie (ouders van mij en vrienden en familie) niet overliepen van liefde voor elkaar. Soms integendeel. En dat geldt natuurlijk ook voor alle generaties daarvoor. Dat disney sprookje van de liefde en het ideale gezin is maar van de laatste 30 jaar.
Ik zie geen getraumatiseerde generaties die geen liefde kennen hoor. Ik zou dat verkiezen boven elke week met mijn rugzakje naar papa moeten verkassen om de week erop weer naar mama te gaan.
Ik denk dat je de impact van een scheiding onderschat en de interesse van een kind in hun ouders liefdesleven flink overschat. Een kind wil een vaste basis, kinderen van gescheiden ouders scheiden zelf ook vaker. Uit onderzoek blijkt nooit dat de kinderen gelukkig zijn als papa en mama maar gelukkig zijn.
Mensen die zeggen "Joh een scheiding is zo erg nog niet", weten niet waar ze het over hebben.
Een scheiding is voor kinderen wél zo erg. Dat betekent niet dat men niet 'mag' scheiden, natuurlijk wel. Soms is dat de beste keuze en er kunnen allerlei redenen voor zijn. Maar voor kinderen is het vrijwel altijd vreselijk, wees daar realistisch over.
dinsdag 10 maart 2020 om 15:16
Bijzondere conclusie. Kunnen net zo goed mensen zijn van wie de ouders, toen zij kind waren, zelf gescheiden zijn. Dus die uit ervaring spreken.Positivevibes schreef: ↑10-03-2020 15:13
Mensen die zeggen "Joh een scheiding is zo erg nog niet", weten niet waar ze het over hebben.
