Kinderen
alle pijlers
Borstvoeding na borstverkleining - wie ervaring?
zaterdag 20 maart 2010 14:55
Heb heel wat jaren geleden een borstverkleining laten doen. In september (als alles goed gaat) wordt ons eerste kindje geboren, ik had graag borstvoeding gegeven.
De huisarts zegt dat het niet meer kan, mijn gyneacoloog zegt dat het wel kan, ik bekeek net een interview op internet en die arts zei dat het zelden lukt na een verkleining.
Iemand met een borstverkleining die toch gemakkelijk borstvoeding heeft kunnen geven?
De huisarts zegt dat het niet meer kan, mijn gyneacoloog zegt dat het wel kan, ik bekeek net een interview op internet en die arts zei dat het zelden lukt na een verkleining.
Iemand met een borstverkleining die toch gemakkelijk borstvoeding heeft kunnen geven?
zondag 15 augustus 2010 21:30
Ondertussen vorige week een infoavond rond borstvoeding gehad. Ik ga het zeker proberen, en zo'n ledikantje naast bed lijkt me supergemakkelijk.
Wat ze me ook wist te vertellen was dat er ook een natuurlijk middel is om stuwing te doen stoppen en dat is saliethee. Stel je voor dat ik stuwing heb maar de melk door de operatie niet naar buiten kan, dan zal ik iets moeten nemen. En die pilletjes ben ik niet happig op..
Wat ze me ook wist te vertellen was dat er ook een natuurlijk middel is om stuwing te doen stoppen en dat is saliethee. Stel je voor dat ik stuwing heb maar de melk door de operatie niet naar buiten kan, dan zal ik iets moeten nemen. En die pilletjes ben ik niet happig op..
zondag 15 augustus 2010 21:59
Niet alle reacties gelezen, maar toch even mijn ervaring vertellen.
Toen ik beviel, was mijn bvk ruim 7 jaar geleden. Heb al vanaf begin van de zwangerschap zoveel mogelijk info ingewonnen bij verloskundige, lactatiekundige, borstvoedingscursus en via internet. Wist helemaal hoe ik het wilde aanpakken.
Helaas beviel ik na 23 uur weeën d.m.v. een keizersnee onder algehele narcose. Meteen nadat ik met mijn dochter herenigd werd, geprobeerd aan te leggen. Dat ben ik in het ziekenhuis veel blijven doen en daarnaast heb ik ook veel gekolfd, zonder resultaat. Moest steeds zelf de verpleging eraan herinneren dat ik wilde aanleggen en kolven...
Bij thuiskomst heeft de kraamverzorgster overlegd met de lactatiekundige die ik al eerder gezien had. Ze adviseerde het kolven op te voeren naar elke 2 uur (dus werd het dag en nacht om de 3 uur dochter eerst aanleggen en daarna de fles geven en om de 2 uur kolven, ik sliep bijna niet meer). Helaas nog steeds geen productie, op enkele druppels na. Ben toen dus, na opnieuw overleg met verloskundige, gestopt.
Paar dagen na dat besluit kreeg ik stuwing en nog een paar dagen later alsnog wat druppels die spontaan verschenen... Heb daar ongelooflijk van gebaald, want kreeg toen van iedereen te horen dat het te laat was (dochter was inmiddels al bijna 2 weken en nog nooit succesvol aangelegd). Aan de ene kant heb ik spijt dat ik niet langer heb geprobeerd, aan de andere kant: op het moment dat iedereen me adviseerde te stoppen, stond ik erachter en leek het de beste keuze.
De chirurg die mij heeft geopereerd (bvk bedoel ik dus) heeft destijds al gezegd dat het afwachten zou zijn of het wel of niet zou lukken. Het is dus uiteindelijk niet (echt) gelukt, maar dat heeft mede te maken met de keizersnee (lichaam krijgt dan niet het natuurlijke signaaltje dat het moet starten met voeden), de narcose en de niet zo heel goede begeleiding van de verpleging in het ziekenhuis. Mocht er ooit nog een kindje bij komen, dan weet ik nog niet of ik het weer probeer. De teleurstelling van het niet lukken vond ik toch wel groot, ondanks dat ik wel had ingecalculeerd dat die mogelijkheid erin zat.
Toen ik beviel, was mijn bvk ruim 7 jaar geleden. Heb al vanaf begin van de zwangerschap zoveel mogelijk info ingewonnen bij verloskundige, lactatiekundige, borstvoedingscursus en via internet. Wist helemaal hoe ik het wilde aanpakken.
Helaas beviel ik na 23 uur weeën d.m.v. een keizersnee onder algehele narcose. Meteen nadat ik met mijn dochter herenigd werd, geprobeerd aan te leggen. Dat ben ik in het ziekenhuis veel blijven doen en daarnaast heb ik ook veel gekolfd, zonder resultaat. Moest steeds zelf de verpleging eraan herinneren dat ik wilde aanleggen en kolven...
Bij thuiskomst heeft de kraamverzorgster overlegd met de lactatiekundige die ik al eerder gezien had. Ze adviseerde het kolven op te voeren naar elke 2 uur (dus werd het dag en nacht om de 3 uur dochter eerst aanleggen en daarna de fles geven en om de 2 uur kolven, ik sliep bijna niet meer). Helaas nog steeds geen productie, op enkele druppels na. Ben toen dus, na opnieuw overleg met verloskundige, gestopt.
Paar dagen na dat besluit kreeg ik stuwing en nog een paar dagen later alsnog wat druppels die spontaan verschenen... Heb daar ongelooflijk van gebaald, want kreeg toen van iedereen te horen dat het te laat was (dochter was inmiddels al bijna 2 weken en nog nooit succesvol aangelegd). Aan de ene kant heb ik spijt dat ik niet langer heb geprobeerd, aan de andere kant: op het moment dat iedereen me adviseerde te stoppen, stond ik erachter en leek het de beste keuze.
De chirurg die mij heeft geopereerd (bvk bedoel ik dus) heeft destijds al gezegd dat het afwachten zou zijn of het wel of niet zou lukken. Het is dus uiteindelijk niet (echt) gelukt, maar dat heeft mede te maken met de keizersnee (lichaam krijgt dan niet het natuurlijke signaaltje dat het moet starten met voeden), de narcose en de niet zo heel goede begeleiding van de verpleging in het ziekenhuis. Mocht er ooit nog een kindje bij komen, dan weet ik nog niet of ik het weer probeer. De teleurstelling van het niet lukken vond ik toch wel groot, ondanks dat ik wel had ingecalculeerd dat die mogelijkheid erin zat.
maandag 16 augustus 2010 09:35
Amaai, het is idd niet van een leien dakje gelopen bij jou. Kan me voorstellen dat het na die zware arbeid en bevalling met keizersnede heel moeilijk is om bv op gang te krijgen. Denk dat dit zelfs moeilijk kan zijn voor mensen die geen bv hebben gehad. Als ik met die moeilijkheden zou kampen, zoals jij het hebt gehad (bijna geen slaap meer op termijn), dan zou ik ook geen seconde twijfelen om op flesjes over te schakelen en ik kan me voorstellen dat je achteraf baalde toen je ineens toch wat druppels kreeg. Ik las eenzelfde verhaal op een ander forum, iemand die achteraf vond dat ze te snel had opgegeven, omdat ze ineens toch lichte stuwing begon te krijgen. Maar als dit dan, op dat moment, jouw keuze is geweest om te stoppen (je eigen welzijn en gezondheid blijft ook belangrijk he?), dan hoef je daar geen spijt van te hebben. Ben heel heel erg benieuwd, bevalling komt er stilletjes aan. Ik weet dat ik mezelf niet te veel mag uitputten, ben niet iemand met boordevol energie. Zal daarom waarschijnlijk niet tot het uiterste gaan wat bv betreft, ik ben alleen niet happig om die pillen te moeten innemen. Ik zie steeds het scenario voor mij dat ik wel melk zou hebben maar de melk geen uitgang vindt door de operatie. Maar de bv-problemen kunnen best van heel andere aard zijn. En zou mijn baby toch graag die eerste antistoffen meegeven, alhoewel mijn man en ik beide geen borstvoeding hebben gehad als baby, en wij zijn ook groot geworden.
woensdag 18 augustus 2010 19:38
donderdag 19 augustus 2010 21:18
Ik heb het niet geprobeerd. Omdat bij mijn operatie de tepels eraf gehaald zijn weet ik zeker dat de melk niet naar buiten kan. Ik wilde het niet proberen omdat de kans gewoon 0% was. Ik heb me daarbij neergelegd en heerlijk van mijn kindje genoten. Flesvoeding is ook goed.
Wat voor een operatie heb jij gehad?
Wat voor een operatie heb jij gehad?
dinsdag 24 augustus 2010 21:21
Geen idee. Ik dacht ook dat ze m'n tepels er af hadden gehaald, maar de chirurg wist me te vertellen dat 'in theorie' ik borstvoeding zou kunnen geven.
Een jaar of vijf voor mij heeft iemand die ik ken, die ook bij hem een bv heeft laten uitvoeren, een papier moeten ondertekenen dat ze geen bv meer zou kunnen geven. Mij heeft ie nooit zo'n papier laten tekenen.
In mijn ene tepel heb ik een gaatje, en daar is af en toe wat wit te zien, geen vloeibaar vocht, maar een beetje wit. Zou dit een teken zijn dat het misschien zou lukken?
Een jaar of vijf voor mij heeft iemand die ik ken, die ook bij hem een bv heeft laten uitvoeren, een papier moeten ondertekenen dat ze geen bv meer zou kunnen geven. Mij heeft ie nooit zo'n papier laten tekenen.
In mijn ene tepel heb ik een gaatje, en daar is af en toe wat wit te zien, geen vloeibaar vocht, maar een beetje wit. Zou dit een teken zijn dat het misschien zou lukken?
maandag 30 augustus 2010 11:39
Yamuna, we hebben ons eindelijk zo'n co sleepertje aangeschaft. We moeten alleen nog de zijkant verwijderen om het tegen ons bed te kunnen aanschuiven. Maar vooraleer we dit doen had ik daar eerst nog een vraagje over.
Stel je nou voor dat borstvoeding niet lukt, of het niets voor mij is, is dit systeem om het bedje tegen je eigen bed aan te schuiven dan ook handig voor flesjesvoeding? Als je de flessenwarmer op het nachtkastje plaatst?
En wat als ze moeten boertjes laten? Dan moet je toch rechtop gaan zitten, niet?
Stel je nou voor dat borstvoeding niet lukt, of het niets voor mij is, is dit systeem om het bedje tegen je eigen bed aan te schuiven dan ook handig voor flesjesvoeding? Als je de flessenwarmer op het nachtkastje plaatst?
En wat als ze moeten boertjes laten? Dan moet je toch rechtop gaan zitten, niet?
maandag 30 augustus 2010 14:08
Ik praat even voor Yam als je het niet erg vindt
Ik denk dat het ook dan fijn is, omdat het voor een baby (in het algemeen) fijn is om dicht bij jou te slapen. Als je een flesje geeft, zul je iets minder gemak ervan hebben dan bij borstvoeding. Bij borstvoeding is het kind naar je toehalen en aan de borst leggen, bij een flesje zul je denk ik sowieso even rechtop moeten gaan zitten. Maar je hoeft nog steeds je bed niet uit. Mijn dochter sliep de eerste tijd in een ledikant naast mijn bed, ik moest één voet uit bed zetten, maar wat vond ik fijner toen ik zelfs dat niet meer hoefde.
Kleine tip: verschonen na de voeding kun je ook op je bed doen, (extra) aankleedkussen naast je bed tegen evt. spuitluiers en je hoeft je bed niet meer uit 's nachts
Ik denk dat het ook dan fijn is, omdat het voor een baby (in het algemeen) fijn is om dicht bij jou te slapen. Als je een flesje geeft, zul je iets minder gemak ervan hebben dan bij borstvoeding. Bij borstvoeding is het kind naar je toehalen en aan de borst leggen, bij een flesje zul je denk ik sowieso even rechtop moeten gaan zitten. Maar je hoeft nog steeds je bed niet uit. Mijn dochter sliep de eerste tijd in een ledikant naast mijn bed, ik moest één voet uit bed zetten, maar wat vond ik fijner toen ik zelfs dat niet meer hoefde.
Kleine tip: verschonen na de voeding kun je ook op je bed doen, (extra) aankleedkussen naast je bed tegen evt. spuitluiers en je hoeft je bed niet meer uit 's nachts
dinsdag 31 augustus 2010 08:51
Ik kan bijna niet wachten. Je stoort natuurlijk wel je partner heel erg, als je alles in bed doet, niet? Maar dat vindt de mijne vast helemaal niet erg. En hij kan ook nog een luier verschonen nadat de baby heeft gedronken.
En wat met die boertjes? Hoorde dat niet ieder kind behoefte heeft om te boeren.
En wat met die boertjes? Hoorde dat niet ieder kind behoefte heeft om te boeren.
dinsdag 31 augustus 2010 09:09
dinsdag 31 augustus 2010 13:17
donderdag 30 september 2010 17:54
Weet niet wie er hier nog meeleest maar had beloofd iets te laten weten. Ben vorige week via keizersnede bevallen van een prachtige dochter. Door de keizersnede was het extra moeilijk om bv te geven, maar heb het wel geprobeerd mits voortdurende hulp van de vroedvrouwen. Echter deed het zo'n pijn aan mijn tepels dat ik nacht 2 al zat te huilen en het heb opgegeven. Borsten stuwen nu nog een heel klein beetje maar door de saliethee wordt dit verder onderdrukt. Wel teleurgesteld omdat ik echt vermoedde dat het zou zijn gelukt wat toevoer melk en zo betreft. Ik lijk er niet de geschikte tepels voor te hebben. Mijn petje af voor vrouwen die doorheen die helse pijnen doorbijten.
Morgen mogen we eindelijk naar huis. Kan niet wachten om dat kleine meisje deel te laten uitmaken van ons huiselijke leventje. Ze is zo ontzettend mooi.
Morgen mogen we eindelijk naar huis. Kan niet wachten om dat kleine meisje deel te laten uitmaken van ons huiselijke leventje. Ze is zo ontzettend mooi.
donderdag 30 september 2010 20:32
Hallo drew,
Gefeliciteerd met je ongetwijfeld prachtige dochter!! Jammer dat het een ks is geworden.
Ik heb in maart ook een reactie gegeven. Wat ik toen niet heb geschreven (zag ik nu) is dat ik destijds zwanger was. Ik ben in het voorjaar bevallen en heb weer geprobeerd bv te geven. Deze keer waren er geen maren waardoor ik achteraf zou kunnen denken dat het daaraan had gelegen. Ik heb vanaf het eerste moment bv gegeven. Geen bijvoeding en mijn zoontje kon ik ook direct goed aanleggen. Ik heb de tabletjes gebruikt die hier aanbevolen werden. Helaas ben ik na een paar dagen moeten gaan bijvoeden omdat mijn zoon teveel was afgevallen en honger had. Conclusie: ik had gewoon te weinig. Ik ben niet gestopt met de bv, maar heb het erbij gegeven, zoals het mij uitkwam. Ik denk dat zoonlief iedere keer zo'n 30 cc uit mijn borsten haalde. Nadat ik hem had aangelegd, kreeg hij een flesje, zoveel als hij wilde. Zo is het lange tijd goedgegaan. Totdat zoonlief echt meer behoefte had en op flesjes zat van 150 cc. Toen was het opwarmertje vooraf niet goed meer en wilde hij niet meer aan de borst. Ik heb het toen nog af en toe als troost gebruikt.
Wat betreft jouw tepels, je zou nog kunnen overwegen om thuis te kolven om te kijken of je nog wat op gang krijgt. Een baby aan je tepels doet ontzettend pijn en vaak als je een tijdje gekolfd hebt, gaat het beter.
Maar dat moet je alleen doen als je er volledig achterstaat. De tijd nu is al ontzettend druk en zoiets gevoeligs als het niet lukken van bv kun je er niet bij gebruiken.
Ik wens je in ieder geval heel veel geluk met je dochter. De fles kun je ook heel intiem geven, door heel goed contact te maken met je dochter als je deze geeft, haar heerlijk tegen je aan te leggen en heerlijk oogcontact maken. Ik heb daar ook altijd heel erg van genoten en doe het nu nog!
Liefs,
LB
Gefeliciteerd met je ongetwijfeld prachtige dochter!! Jammer dat het een ks is geworden.
Ik heb in maart ook een reactie gegeven. Wat ik toen niet heb geschreven (zag ik nu) is dat ik destijds zwanger was. Ik ben in het voorjaar bevallen en heb weer geprobeerd bv te geven. Deze keer waren er geen maren waardoor ik achteraf zou kunnen denken dat het daaraan had gelegen. Ik heb vanaf het eerste moment bv gegeven. Geen bijvoeding en mijn zoontje kon ik ook direct goed aanleggen. Ik heb de tabletjes gebruikt die hier aanbevolen werden. Helaas ben ik na een paar dagen moeten gaan bijvoeden omdat mijn zoon teveel was afgevallen en honger had. Conclusie: ik had gewoon te weinig. Ik ben niet gestopt met de bv, maar heb het erbij gegeven, zoals het mij uitkwam. Ik denk dat zoonlief iedere keer zo'n 30 cc uit mijn borsten haalde. Nadat ik hem had aangelegd, kreeg hij een flesje, zoveel als hij wilde. Zo is het lange tijd goedgegaan. Totdat zoonlief echt meer behoefte had en op flesjes zat van 150 cc. Toen was het opwarmertje vooraf niet goed meer en wilde hij niet meer aan de borst. Ik heb het toen nog af en toe als troost gebruikt.
Wat betreft jouw tepels, je zou nog kunnen overwegen om thuis te kolven om te kijken of je nog wat op gang krijgt. Een baby aan je tepels doet ontzettend pijn en vaak als je een tijdje gekolfd hebt, gaat het beter.
Maar dat moet je alleen doen als je er volledig achterstaat. De tijd nu is al ontzettend druk en zoiets gevoeligs als het niet lukken van bv kun je er niet bij gebruiken.
Ik wens je in ieder geval heel veel geluk met je dochter. De fles kun je ook heel intiem geven, door heel goed contact te maken met je dochter als je deze geeft, haar heerlijk tegen je aan te leggen en heerlijk oogcontact maken. Ik heb daar ook altijd heel erg van genoten en doe het nu nog!
Liefs,
LB
dinsdag 12 oktober 2010 14:54
Hey lentebriesje
Ja, ik had nog het idee om thuis af te kolven, maar dan moest ik snel een zo'n afkolfapparaatje in huis halen en dat is er niet van gekomen doordat ik niet zo mobiel was door de keizersnede. En heb nu de indruk dat ik geen melk meer heb, vorige week wel nog. Die saliethee is wel een goed middel om melkproductie stil te leggen, want die pilletjes die geven toch wat bijwerking.
De vroedvrouw wist me te vertellen dat een borstverkleining niet een probleem hoeft te zijn wat borstvoeding betreft, maar dat de voeding vaak ontoereikend is.
Vond het in ieder geval fantastisch om je eigen baby via de borst te voeden, jammer dat het na een tijdje zoveel pijn deed.
En proficiat met de geboorte van jullie zoontje! Je lijkt er heel erg van te genieten.
Ja, ik had nog het idee om thuis af te kolven, maar dan moest ik snel een zo'n afkolfapparaatje in huis halen en dat is er niet van gekomen doordat ik niet zo mobiel was door de keizersnede. En heb nu de indruk dat ik geen melk meer heb, vorige week wel nog. Die saliethee is wel een goed middel om melkproductie stil te leggen, want die pilletjes die geven toch wat bijwerking.
De vroedvrouw wist me te vertellen dat een borstverkleining niet een probleem hoeft te zijn wat borstvoeding betreft, maar dat de voeding vaak ontoereikend is.
Vond het in ieder geval fantastisch om je eigen baby via de borst te voeden, jammer dat het na een tijdje zoveel pijn deed.
En proficiat met de geboorte van jullie zoontje! Je lijkt er heel erg van te genieten.
dinsdag 12 oktober 2010 15:28
Hoi Drew, van harte met de geboorte van je dochter!
Jammer dat het voeden zoveel pijn deed. Pijn aan de tepels wordt meestal veroorzaakt door niet goed aanhappen of door spruw. Normaal gesproken hoort voeden geen pijn te doen, al kan het in het begin wel gevoelig zijn bij elke vrouw.
Salie is inderdaad een bekende productiekiller, fijn dat je die thee voorhanden had. Overigens kun je als vrouw bijna altijd wel weer melk produceren als je het ooit gekund hebt, maar relacteren is best pittig.
Bedoelde je vroedvrouw dat de voeding bij vrouwen die een borstverkleining hebben ondergaan, vaak onvoldoende voeding hebben en dat het daardoor misloopt?
Jammer dat het voeden zoveel pijn deed. Pijn aan de tepels wordt meestal veroorzaakt door niet goed aanhappen of door spruw. Normaal gesproken hoort voeden geen pijn te doen, al kan het in het begin wel gevoelig zijn bij elke vrouw.
Salie is inderdaad een bekende productiekiller, fijn dat je die thee voorhanden had. Overigens kun je als vrouw bijna altijd wel weer melk produceren als je het ooit gekund hebt, maar relacteren is best pittig.
Bedoelde je vroedvrouw dat de voeding bij vrouwen die een borstverkleining hebben ondergaan, vaak onvoldoende voeding hebben en dat het daardoor misloopt?
zondag 17 oktober 2010 18:11
Ja, ze zei me dat het vaak wel lukt maar de melktoevoer op termijn ontoereikend is. Nu heb ik het gevoel dat mijn borsten niet echt nog veel melk produceren, er komt niets meer uit de tepel, ik laat het maar zo nu. Ze is die flesjes al goed gewoon. Ik weet niet of de pijn kwam door verkeerd aan te leggen want ik heb het nooit zonder vroedvrouw gedaan. Ze zoog zo hard, ze had dan ook zo'n ontzettende honger. Ah ja, ze heeft toch 1,5dagen collostrum gehad.
zondag 17 oktober 2010 22:26
Poeh, dat zou ik zo niet weten Deerne. In principe zou het altijd moeten kunnen, als je nagaat dat ook vrouwen die een kind adopteren zonder zelf ooit zwanger te zijn geweest, (gedeeltelijk) borstvoeding kunnen geven. En dat er gevallen bekend zijn van mannen die borstvoeding gaven (een stam in Afrika is zelfs zo ingericht dat de mannen ook baby's voeden als dat zo uitkomt).
Mijn schoonmoeder kon nog járen na haar laatste kind een toeschietreflex krijgen met overvloedige melk.
Maar een baby verleert wel het drinken aan de borst na een tijdje. Dus hoe sneller, hoe beter. Ik geloof dat tot hooguit na een paar weken tot een paar maanden goed kunt proberen te relacteren.
Mijn schoonmoeder kon nog járen na haar laatste kind een toeschietreflex krijgen met overvloedige melk.
Maar een baby verleert wel het drinken aan de borst na een tijdje. Dus hoe sneller, hoe beter. Ik geloof dat tot hooguit na een paar weken tot een paar maanden goed kunt proberen te relacteren.
