Kinderen
alle pijlers
Brutalen hebben de halve wereld
woensdag 16 mei 2018 13:51
Lang getwijfeld over dit topic, want het onderwerp is potentieel fittiemateriaal. Maar goed, ik vraag het me toch af.
Mijn man en ik zijn vrij ouderwets opgevoed. Hij ouderwetser dan ik, maar we moesten beide altijd stil zijn als grote mensen aan het praten waren, we mochten ons niet met gesprekken bemoeien die ons niet aangingen, we mochten niet klagen en moesten netjes op onze beurt wachten. Nu kwam die beurt ook altijd, dus echt heel dramatisch was het niet.
Onze kinderen worden op bepaalde gebieden wat makkelijker opgevoed, maar de strekking is niet veel veranderd. Daardoor nemen mijn kinderen in gezelschap een wat afwachtende houding aan. De laatste tijd zie ik, tijdens interactie met andere kinderen (vooral als ze niet uit onze provincie komen), dat ze daardoor soms weleens ondersneeuwen. Ik vraag me soms af of ik mijn kinderen niet tekort doe door fatsoensnormen op te leggen die wellicht wat archaïsch zijn.
Zelf voel ik nog weleens de echo's van deze opvoeding, zo kan ik bijvoorbeeld heel moeilijk direct commentaar leveren op oudere collega's, omdat je oude mensen meestal gelijk moet geven ("Tenzij ze echt iets heel raars zeggen" zei mijn moeder dan).
Concrete vraag: moet je je kinderen een vorm van brutaliteit meegeven? Is wat ik brutaal vind, wel brutaal gedrag?
Mijn man en ik zijn vrij ouderwets opgevoed. Hij ouderwetser dan ik, maar we moesten beide altijd stil zijn als grote mensen aan het praten waren, we mochten ons niet met gesprekken bemoeien die ons niet aangingen, we mochten niet klagen en moesten netjes op onze beurt wachten. Nu kwam die beurt ook altijd, dus echt heel dramatisch was het niet.
Onze kinderen worden op bepaalde gebieden wat makkelijker opgevoed, maar de strekking is niet veel veranderd. Daardoor nemen mijn kinderen in gezelschap een wat afwachtende houding aan. De laatste tijd zie ik, tijdens interactie met andere kinderen (vooral als ze niet uit onze provincie komen), dat ze daardoor soms weleens ondersneeuwen. Ik vraag me soms af of ik mijn kinderen niet tekort doe door fatsoensnormen op te leggen die wellicht wat archaïsch zijn.
Zelf voel ik nog weleens de echo's van deze opvoeding, zo kan ik bijvoorbeeld heel moeilijk direct commentaar leveren op oudere collega's, omdat je oude mensen meestal gelijk moet geven ("Tenzij ze echt iets heel raars zeggen" zei mijn moeder dan).
Concrete vraag: moet je je kinderen een vorm van brutaliteit meegeven? Is wat ik brutaal vind, wel brutaal gedrag?
anoniem_328039 wijzigde dit bericht op 16-05-2018 13:56
0.58% gewijzigd
vrijdag 18 mei 2018 15:47
Zo erg is het hier nu ook weer niet hoorredbulletje schreef: ↑18-05-2018 15:39In dorpen wonen net zo goed mensen met 'n opleiding. We hebben hier ook gewoon artsen, notarissen, advocaten etc. Voordeel van 'n dorp is dat de laagopgeleide supermarktmedewerker ook gewoon in 'n normale gezinswoning kan wonen met 'n tuintje ipv in een of andere gruwelijke onveilige achterbuurt vol flats in 'n stedelijke omgeving.
Hoewel je buiten de Randstad voor hetzelfde geld wel een mooier huis kunt kopen, dat is zeker waar. Maar het gros van de mensen woont hier echt niet in een achterbuurt, ook niet als ze supermarktmedewerker zijn.
vrijdag 18 mei 2018 15:49
Directie en management van omliggende bedrijven wonen ook gewoon in die dorpen hoor. Daar kunnen ze tenminste 'n villa met lap grond betalen zonder dat ze er hun hele salaris op hoeven stukslaan.
vrijdag 18 mei 2018 15:51
Mijn ervaring is (gelukkig) anders.
vrijdag 18 mei 2018 15:54
Niet in het dorp uit mijn voorbeeld..., ik ken die dorpen echt hoor...redbulletje schreef: ↑18-05-2018 15:49Directie en management van omliggende bedrijven wonen ook gewoon in die dorpen hoor. Daar kunnen ze tenminste 'n villa met lap grond betalen zonder dat ze er hun hele salaris op hoeven stukslaan.
nog afgezien van het feit dat directie of management of een villa zeker niet perse gelijk staat aan hoogopgeleid
Alsof ik zeg: in deze fruitschaal zitten alleen appels en die lust ik niet.
Jij: maar ik ken een fruitschaal met ook peren dus je moet ze wel lusten!!!!
anoniem_367860 wijzigde dit bericht op 18-05-2018 15:57
11.09% gewijzigd
vrijdag 18 mei 2018 15:57
Nah, dat vind ik dus beperkend op de een of andere manier. Neem aan dat iemand niet van plan is elke dag 300km enkele reis af te leggen voor dé opleiding naar keuze en zou het sneu vinden als iemand denkt: ik wil per se iets op rijafstand dus dan maar een minder leuke opleiding.redbulletje schreef: ↑18-05-2018 15:46Als dorpsbewoner kun je ook met de auto naar je opleiding ipv op kamers te moeten he. Ik koos uiteindelijk voor Antwerpen omdat dat voor mij met de auto goed te doen was.
Maar wie weet denkt een Amsterdams kind zo ook wel. "Mijn favoriete opleiding zit helemaal in Maastricht/Groningen/Enschede etc maar ik ga echt niet helemaal dáár wonen hoor. Kijk wel wat het aanbod in Amsterdam is."
Of zou dat laatste veel minder snel gebeuren?
vrijdag 18 mei 2018 15:58
NYC schreef: ↑18-05-2018 15:57Nah, dat vind ik dus beperkend op de een of andere manier. Neem aan dat iemand niet van plan is elke dag 300km enkele reis af te leggen voor dé opleiding naar keuze en zou het sneu vinden als iemand denkt: ik wil per se iets op rijafstand dus dan maar een minder leuke opleiding.
Maar wie weet denkt een Amsterdams kind zo ook wel. "Mijn favoriete opleiding zit helemaal in Maastricht/Groningen/Enschede etc maar ik ga echt niet helemaal dáár wonen hoor. Kijk wel wat het aanbod in Amsterdam is."
Of zou dat laatste veel minder snel gebeuren?
Welke studie is dat, die niet in Amsterdam of Utrecht wordt aangeboden maar wel in Maastricht of Groningen?
vrijdag 18 mei 2018 15:59
Ik snap Xanthan wel en ik ben mijn moeder dankbaar dat ze - voor mij net op tijd - uit zo'n dorp is weggegaan en met ons is verhuisd naar een universiteitsstad.
Ben nog één keer terug geweest voor een schoolreünie en bijna iedereen van mijn lagere schoolklas woonde nog in het dorp of er vlakbij. Het feit dat ik die dag 100 kilometer had gereden om bij de reünie te zijn, werd als heel bijzonder gezien: "en dan rij je straks ook nog het hele stuk terug?" Eh ja...
Ben nog één keer terug geweest voor een schoolreünie en bijna iedereen van mijn lagere schoolklas woonde nog in het dorp of er vlakbij. Het feit dat ik die dag 100 kilometer had gereden om bij de reünie te zijn, werd als heel bijzonder gezien: "en dan rij je straks ook nog het hele stuk terug?" Eh ja...
anoniem_296755 wijzigde dit bericht op 18-05-2018 16:15
Reden: even highlighten dat ik niet zomaar alle dorpen bedoel, maar een specifiek type dorp, waar Xanthan ook aan refereert
Reden: even highlighten dat ik niet zomaar alle dorpen bedoel, maar een specifiek type dorp, waar Xanthan ook aan refereert
1.60% gewijzigd
vrijdag 18 mei 2018 16:02
Uiteindelijk kan ik mijn kind alleen maar meegeven wat ik belangrijk vind. Daarbij hoort ook de woonsituatie en omgeving. Ik wil veel cultuur in de buurt, diversiteit en zou mij levend begraven voelen in een klein dorp. Misschien leuk voor kinderen, maar dan zitten ze wel met een sombere moeder.
anoniem_110960 wijzigde dit bericht op 18-05-2018 16:03
0.50% gewijzigd
vrijdag 18 mei 2018 16:02
Dat weet ik niet uit mijn hoofd. Ik bedoelde ook dat er bij voorbaat misschien niet eens gekeken wordt naar Maastricht of Groningen. Dat men er al vanuit gaat dat men iets vergelijkbaars ook in de eigen stad kan doen. Al gaat het zelfs om dezelfde studie, dat iemand niet eens gaat vergelijken.
Maar wellicht zijn er best ook studies die enkel in 1 bepaalde studentenstad gegeven worden.
vrijdag 18 mei 2018 16:02
Dat gebeurt allebei. De een kan niet wachten om zo snel mogelijk (en liefst zo ver mogelijk) het huis uit te gaan en kiest voor een andere stad terwijl diezelfde opleiding ook in zijn eigen stad gegeven wordt, en de ander zoekt iets in zijn eigen stad omdat hij niet zo avontuurlijk is of vanuit praktische overwegingen (meer kunnen sparen bijvoorbeeld).NYC schreef: ↑18-05-2018 15:57Nah, dat vind ik dus beperkend op de een of andere manier. Neem aan dat iemand niet van plan is elke dag 300km enkele reis af te leggen voor dé opleiding naar keuze en zou het sneu vinden als iemand denkt: ik wil per se iets op rijafstand dus dan maar een minder leuke opleiding.
Maar wie weet denkt een Amsterdams kind zo ook wel. "Mijn favoriete opleiding zit helemaal in Maastricht/Groningen/Enschede etc maar ik ga echt niet helemaal dáár wonen hoor. Kijk wel wat het aanbod in Amsterdam is."
Of zou dat laatste veel minder snel gebeuren?
Maar ik denk dat wanneer een kind echt heel specifiek iets wil, het niet uitmaakt waar ze vandaan komen of waar ze naartoe moeten.
vrijdag 18 mei 2018 16:04
Ik denk dat provinciaaltjes eerder naar 'n willekeurige stad gaan voor 'n studie dan dat een randstedeling naar Groningen of Maastricht.NYC schreef: ↑18-05-2018 15:57Nah, dat vind ik dus beperkend op de een of andere manier. Neem aan dat iemand niet van plan is elke dag 300km enkele reis af te leggen voor dé opleiding naar keuze en zou het sneu vinden als iemand denkt: ik wil per se iets op rijafstand dus dan maar een minder leuke opleiding.
Maar wie weet denkt een Amsterdams kind zo ook wel. "Mijn favoriete opleiding zit helemaal in Maastricht/Groningen/Enschede etc maar ik ga echt niet helemaal dáár wonen hoor. Kijk wel wat het aanbod in Amsterdam is."
Of zou dat laatste veel minder snel gebeuren?
Maar wat maakt iets 'n leuke opleiding? Ik weet dat in Amerika universiteiten gehypet worden en kinderen daarvoor uren vliegen van hun ouderlijk huis willen studeren, maar waarom zou je hier in Nederland voor 'n uni ver van huis kiezen? Het papiertje aan 't eind is toch gewoon 't zelfde?
vrijdag 18 mei 2018 16:06
Wageningen is uniek volgens mij. De rest is toch overal wel te volgen?NYC schreef: ↑18-05-2018 16:02Dat weet ik niet uit mijn hoofd. Ik bedoelde ook dat er bij voorbaat misschien niet eens gekeken wordt naar Maastricht of Groningen. Dat men er al vanuit gaat dat men iets vergelijkbaars ook in de eigen stad kan doen. Al gaat het zelfs om dezelfde studie, dat iemand niet eens gaat vergelijken.
Maar wellicht zijn er best ook studies die enkel in 1 bepaalde studentenstad gegeven worden.
vrijdag 18 mei 2018 16:10
Wageningen idd, maar ook veel technische en/of universitaire beta-opleidingen (niet gezondheidsgerelateerd) vind ik hier bijvoorbeeld slecht vertegenwoordigd. En het zou toch jammer zijn dat daar nou precies je voorkeur ligt maar iemand dan maar voor iets heel anders gaat kiezen?redbulletje schreef: ↑18-05-2018 16:06Wageningen is uniek volgens mij. De rest is toch overal wel te volgen?
vrijdag 18 mei 2018 16:10
Tja, ik kom dan weer uit een dorp en van mijn oud klasgenoten van mijn lagere school zie ik vanalles. Mensen die zijn blijven plakken en inderdaad 100km ver vinden. Maar ook mensen die in de stad hebben geleerd en weer terug zijn gekomen of zijn gebleven, mensen die in een middelgrote stad zijn gaan wonen.Courage-- schreef: ↑18-05-2018 15:59Ik snap Xanthan wel en ik ben mijn moeder dankbaar dat ze - voor mij net op tijd - uit zo'n dorp is weggegaan en met ons is verhuisd naar een universiteitsstad.
Ben nog één keer terug geweest voor een schoolreünie en bijna iedereen van mijn lagere schoolklas woonde nog in het dorp of er vlakbij. Het feit dat ik die dag 100 kilometer had gereden om bij de reünie te zijn, werd als heel bijzonder gezien: "en dan rij je straks ook nog het hele stuk terug?" Eh ja...
Wij wisten niet beter dat als je na de middelbare school hoger dan MBO wilde studeren je moest reizen of op kamers moest en ik ken niemand die zijn keuze daardoor liet beinvloeden. In een dorp moet je misschien wel veel ondernemender zijn om te gaan doen wat je wilt en daar heb je de rest van je leven profijt van.
vrijdag 18 mei 2018 16:11
Ik ken er in mijn naaste omgeving al twee: een is in Wageningen gaan studeren en één in Leeuwardenredbulletje schreef: ↑18-05-2018 16:04Ik denk dat provinciaaltjes eerder naar 'n willekeurige stad gaan voor 'n studie dan dat een randstedeling naar Groningen of Maastricht.
Maar wat maakt iets 'n leuke opleiding? Ik weet dat in Amerika universiteiten gehypet worden en kinderen daarvoor uren vliegen van hun ouderlijk huis willen studeren, maar waarom zou je hier in Nederland voor 'n uni ver van huis kiezen? Het papiertje aan 't eind is toch gewoon 't zelfde?
vrijdag 18 mei 2018 16:14
Ik had het dan ook over "zo'n dorp". Niet jouw dorp want dat is waarschijnlijk minder 'erg' dan het dorp waar ik het over had.
vrijdag 18 mei 2018 16:20
Maar wie doet dat nou? Als je al je hele jeugd droomt van luchtvaarttechniek dan laat je je daar toch niet van weerhouden omdat delft niet om de hoek ligt? Ik denk dat de beperking in een klein, boerendorp (en dan bedoel ik geen werelds dorp vól artsen en notarissen op fietsafstand van een grote stad mensen..) eerder is dat een kind weinig in aanraking komt met mensen die gestudeerd hebben of gaan studeren en dat daardoor het hele concept studeren vrij abstract blijft. En dat de overgang als het toch gaat studeren vrij groot is en wat aanpassing vereist.NYC schreef: ↑18-05-2018 16:10Wageningen idd, maar ook veel technische en/of universitaire beta-opleidingen (niet gezondheidsgerelateerd) vind ik hier bijvoorbeeld slecht vertegenwoordigd. En het zou toch jammer zijn dat daar nou precies je voorkeur ligt maar iemand dan maar voor iets heel anders gaat kiezen?
In die zin heeft een dorpskind dan wat achterstand.
Maar helemaal niet gaan studeren of een droomstudie laten zitten terwijl het kidn wél de ambitie heeft en stimulerende ouders, dat lijkt me nou ook wat ver gaan.
anoniem_367860 wijzigde dit bericht op 18-05-2018 16:23
11.14% gewijzigd
vrijdag 18 mei 2018 16:23
Ik woon in 'n dorp op 30 autominuten van Antwerpen, dus cultuur zoveel je wil om de hoek. Zou echter never nooit in zo'n stad willen wonen. Leuk om 'ns een terrasje te gaan pakken, naar de megabioscoop te gaan of wat oude gebouwen te zien, maar voor mij houdt het daarmee op.voornu schreef: ↑18-05-2018 16:02Uiteindelijk kan ik mijn kind alleen maar meegeven wat ik belangrijk vind. Daarbij hoort ook de woonsituatie en omgeving. Ik wil veel cultuur in de buurt, diversiteit en zou mij levend begraven voelen in een klein dorp. Misschien leuk voor kinderen, maar dan zitten ze wel met een sombere moeder.
vrijdag 18 mei 2018 16:34
Dat kan, maar dat hoeft zeker niet zo te zijn. Tegenwoordig wil iedereen zo hoog mogelijk en wordt het enorm gestimuleerd om te gaan studeren dus ik denk dat de meeste jongeren er wel mee in aanraking komen.Xanthan schreef: ↑18-05-2018 16:20Maar wie doet dat nou? Als je al je hele jeugd droomt van luchtvaarttechniek dan laat je je daar toch niet van weerhouden omdat delft niet om de hoek ligt? Ik denk dat de beperking in een klein, boerendorp (en dan bedoel ik geen werelds dorp vól artsen en notarissen op fietsafstand van een grote stad mensen..) eerder is dat een kind weinig in aanraking komt met mensen die gestudeerd hebben of gaan studeren en dat daardoor het hele concept studeren vrij abstract blijft. En dat de overgang als het toch gaat studeren vrij groot is en wat aanpassing vereist.
In die zin heeft een dorpskind dan wat achterstand.
Maar helemaal niet gaan studeren of een droomstudie laten zitten terwijl het kidn wél de ambitie heeft en stimulerende ouders, dat lijkt me nou ook wat ver gaan.
En tuurlijk is het een cultuurschok als je ineens naar de stad gaat om te studeren, voor sommigen is dat niets en voor anderen een hele verrijking van hun leven en die worden er heel flexibel en zelfstandig van.
vrijdag 18 mei 2018 16:41
Xanthan schreef: ↑18-05-2018 15:54Niet in het dorp uit mijn voorbeeld..., ik ken die dorpen echt hoor...
nog afgezien van het feit dat directie of management of een villa zeker niet perse gelijk staat aan hoogopgeleid
Alsof ik zeg: in deze fruitschaal zitten alleen appels en die lust ik niet.
Jij: maar ik ken een fruitschaal met ook peren dus je moet ze wel lusten!!!!
Ik ook hoor. Hier onder de rook van Amsterdam zijn echt een paar boerengehuchten, daar woont niet eens een huisarts
vrijdag 18 mei 2018 16:42
NYC schreef: ↑18-05-2018 15:57Nah, dat vind ik dus beperkend op de een of andere manier. Neem aan dat iemand niet van plan is elke dag 300km enkele reis af te leggen voor dé opleiding naar keuze en zou het sneu vinden als iemand denkt: ik wil per se iets op rijafstand dus dan maar een minder leuke opleiding.
Maar wie weet denkt een Amsterdams kind zo ook wel. "Mijn favoriete opleiding zit helemaal in Maastricht/Groningen/Enschede etc maar ik ga echt niet helemaal dáár wonen hoor. Kijk wel wat het aanbod in Amsterdam is."
Of zou dat laatste veel minder snel gebeuren?
Ik heb het wel zo gedaan (helaas, vind ik nu). Ik was 17 en klaar met de havo, vond Utrecht veel te ver weg.
vrijdag 18 mei 2018 17:59
Nou ja, dat is dus de voortdurende vraag aan mijzelf. Of de kinderen voldoende in de gelegenheid komen om een droomstudie(object) te ontwikkelen en op de hoogte te zijn dat je ergens een studie van kunt maken. Als dat er in zou zittenXanthan schreef: ↑18-05-2018 16:20Maar wie doet dat nou? Als je al je hele jeugd droomt van luchtvaarttechniek dan laat je je daar toch niet van weerhouden omdat delft niet om de hoek ligt? Ik denk dat de beperking in een klein, boerendorp (en dan bedoel ik geen werelds dorp vól artsen en notarissen op fietsafstand van een grote stad mensen..) eerder is dat een kind weinig in aanraking komt met mensen die gestudeerd hebben of gaan studeren en dat daardoor het hele concept studeren vrij abstract blijft. En dat de overgang als het toch gaat studeren vrij groot is en wat aanpassing vereist.
In die zin heeft een dorpskind dan wat achterstand.
Maar helemaal niet gaan studeren of een droomstudie laten zitten terwijl het kidn wél de ambitie heeft en stimulerende ouders, dat lijkt me nou ook wat ver gaan.
