Kinderen
alle pijlers
Buurjongen komt te vaak aan de deur.
zondag 8 september 2019 22:19
Sinds een jaar wonen wij in een nieuwbouwwoning met afgesloten parkeerplaats, achterom kijken wij uit op de tuin van de buren die in een andere straat wonen. Het is een gezin uit Syrië dat erg moeizaam Nederlands spreekt en geen contact zoekt met de buren. Als hun zoon buiten speelt houden zij op geen enkele manier toezicht, dit heeft er vaak toegeleid dat wij hem wel hebben zien vallen en naar zijn ouders hebben moeten sturen met bijvoorbeeld al zijn tanden door de lip. Ook gooit hij met bakstenen die vervolgens uit de lucht weer naar beneden vallen, heel gevaarlijk en wij spreken hem hierop aan. Ook vanwege de veiligheid van andere kinderen.
Onze 4 jarige dochter speelt graag achterom (altijd onder toezicht) met de kinderen uit de tuinen die aan elkaar grenzen. Nu is het zo dat onze buurjongen (5 jaar) die achter ons woont soms tot wel 10 keer per dag aan onze deur komt of de naam van onze dochter blijft roepen. Als het etenstijd is dan blijft hij voor onze poort zitten of zelfs bij de voordeur. Dit weekend stond hij al om 7:50 in zijn pyjama voor de deur terwijl hij duidelijk net uit bed is en zo opgestaan. De afgelopen 2 dagen stond hij nog na 20:30 en zelfs om 21 uur nog aan de deur met de vraag of onze dochter naar buiten kwam. Wij hebben nu al een aantal keer gezegd dat ze dan ligt te slapen en niet meer zo vroeg/laat langs te komen. En hij beantwoord dit met "waarom?". Verdere uitleg dringt niet tot hem door terwijl op andere momenten hij wel begrijpt wat hem vertelt wordt. Vooral overdag blijft hij dan aan de deur komen tot ze naar buiten komt en vraagt ook of hij niet naar binnen mag. Ook blijft hij door het keukenraam naar binnen kijken of uitdrukkingsloos via de poort naar binnen staren. We verzoeken hem dan vriendelijk om naar huis te gaan. Het is een jongen van 5 jaar oud die duidelijk niemand heeft die hem verteld wat gewenst en ongewenst gedrag is. Nu heb ik zelf het gevoel dat ik zijn ouders hierop moet aanspreken, maar ik heb geen idee hoe? Er is duidelijk meer aan de hand.
Onze 4 jarige dochter speelt graag achterom (altijd onder toezicht) met de kinderen uit de tuinen die aan elkaar grenzen. Nu is het zo dat onze buurjongen (5 jaar) die achter ons woont soms tot wel 10 keer per dag aan onze deur komt of de naam van onze dochter blijft roepen. Als het etenstijd is dan blijft hij voor onze poort zitten of zelfs bij de voordeur. Dit weekend stond hij al om 7:50 in zijn pyjama voor de deur terwijl hij duidelijk net uit bed is en zo opgestaan. De afgelopen 2 dagen stond hij nog na 20:30 en zelfs om 21 uur nog aan de deur met de vraag of onze dochter naar buiten kwam. Wij hebben nu al een aantal keer gezegd dat ze dan ligt te slapen en niet meer zo vroeg/laat langs te komen. En hij beantwoord dit met "waarom?". Verdere uitleg dringt niet tot hem door terwijl op andere momenten hij wel begrijpt wat hem vertelt wordt. Vooral overdag blijft hij dan aan de deur komen tot ze naar buiten komt en vraagt ook of hij niet naar binnen mag. Ook blijft hij door het keukenraam naar binnen kijken of uitdrukkingsloos via de poort naar binnen staren. We verzoeken hem dan vriendelijk om naar huis te gaan. Het is een jongen van 5 jaar oud die duidelijk niemand heeft die hem verteld wat gewenst en ongewenst gedrag is. Nu heb ik zelf het gevoel dat ik zijn ouders hierop moet aanspreken, maar ik heb geen idee hoe? Er is duidelijk meer aan de hand.
zondag 8 september 2019 22:26
Nou, dan is TO er in elk geval vanaf en dat lijkt me toch prioriteit.CherryBlossom- schreef: ↑08-09-2019 22:25Wat sneu zeg. Ik zou er wel mee oppassen. Straks krijgt hij nog flink van langs als zijn vader of moeder hem hier op aanspreekt. Je weet nooit waar je mee te maken hebt hè. Maar zal wel beetje onderzoeken wat de verhoudingen zijn daar..
zondag 8 september 2019 22:32
Dus wij moeten ons weer gaan aanpassen en mee-veren?CherryBlossom- schreef: ↑08-09-2019 22:25Wat sneu zeg. Ik zou er wel mee oppassen. Straks krijgt hij nog flink van langs als zijn vader of moeder hem hier op aanspreekt. Je weet nooit waar je mee te maken hebt hè. Maar zal wel beetje onderzoeken wat de verhoudingen zijn daar..
TO mag de ouders er best op aanspreken.
zondag 8 september 2019 22:33
CherryBlossom- schreef: ↑08-09-2019 22:25Wat sneu zeg. Ik zou er wel mee oppassen. Straks krijgt hij nog flink van langs als zijn vader of moeder hem hier op aanspreekt. Je weet nooit waar je mee te maken hebt hè. Maar zal wel beetje onderzoeken wat de verhoudingen zijn daar..
zondag 8 september 2019 22:35
Ze mogen samen spelen en dat doen ze vaak, soms wel een paar uur per dag in het weekend. Zeker toen het mooi weer was. Doordeweeks komen wij thuis rond 16 uur en rond 17 uur is het etenstijd en onze dochter komt dan netjes aan tafel zitten, ook laat ik altijd 5 minuten van tevoren weten dat het bijna tijd is. Op deze momenten wil hij mee naar binnen. Soms eten ze in het weekend samen wat fruit, maar hij kan niet elke avond bij ons binnen komen tijdens etenstijd. Het gaat hem overigens niet om het eten maar hij lijkt geen afstand te kunnen nemen van onze dochter. Na het eten mag ze af en toe nog even een half uurtje naar buiten en dan is het tijd om in bad te gaan en rustig af te schakelen. Om 19 uur is het bedtijd.Betty_Slocombe schreef: ↑08-09-2019 22:23Waarom mag hij niet met je dochter spelen overdag?
En 's avonds gewoon vriendelijk wegsturen: "Emma ligt nu in bed, dus ze kan niet spelen."
Hij lijkt dit niet te willen accepteren. We kunnen onze luxaflex niet open laten na het bad want dan staat hij soms wel een half uur voor de poort duidelijk geërgerd. We hebben hem vriendelijk gezegd lekker naar huis te gaan en dat ze morgen weer even kunnen spelen. Dit gebeurd vrijwel elke dag maar nu komt hij aan de voordeur en ook al geven wij aan dat ze niet meer naar buiten komt dan staat hij doodleuk 2 uur later weer een de deur.
Als wij bijv. boodschappen gaan doen dan wil hij mee. Het is 200 meter lopen en hij loopt dan gewoon achter ons aan. Het begint ongezond vormen aan te nemen, heb nog nooit zoiets meegemaakt.
zondag 8 september 2019 22:39
Kinderen die morgens vroeg in pyjama of savonds laat heel lang uitdrukkingloos naar binnen staan te staren, daar is echt wel wat mee aan de hand. In ieder geval lijkt er toch een bepaald toezicht/zorg/interesse van de ouders te missen.
zondag 8 september 2019 22:39
Hij klinkt eenzaam, maar goed, ik snap dat je er tureluurs van wordt. Het is wel triest, zo'n jongetje met de ziel onder de arm. Laat ze samen spelen als het jou past en als het leuk is. Ik zou ook niet zo goed weten hoe je dit met zijn ouders kunt bespreken (nog afgezien van de taalbarriere, ik zou het bij een Nederlands kind ook lastig vinden om te zeggen "jullie kind hangt bij ons voor de deur en dat vinden we lastig").
zondag 8 september 2019 22:41
"Wij?"..." Weer?" Heb jij ook last van to's buurjongen dan?SilverShadow schreef: ↑08-09-2019 22:32Dus wij moeten ons weer gaan aanpassen en mee-veren?
TO mag de ouders er best op aanspreken.
zondag 8 september 2019 22:50
Hij heeft een oudere zus van 10 en een oudere broer die druk zijn met sport en andere dingen buitenshuis. Het zijn opgevoede kinderen waar ik niks op kan aanmerken.Betty_Slocombe schreef: ↑08-09-2019 22:39Hij klinkt eenzaam, maar goed, ik snap dat je er tureluurs van wordt. Het is wel triest, zo'n jongetje met de ziel onder de arm. Laat ze samen spelen als het jou past en als het leuk is. Ik zou ook niet zo goed weten hoe je dit met zijn ouders kunt bespreken (nog afgezien van de taalbarriere, ik zou het bij een Nederlands kind ook lastig vinden om te zeggen "jullie kind hangt bij ons voor de deur en dat vinden we lastig").
Het is het claimende gedrag van de jongste, hij laat onze dochter niet buiten spelen met de kinderen van vrienden van ons. Hij lijkt jaloers, hij wordt niet buitengesloten en kinderen die leuk samen spelen dat juich ik alleen maar toe. Maar het is de intensiteit. Het is de manier waarop, hij lijkt geen afstand te kunnen nemen of iets anders te willen doen en het is al voorgekomen dat hij vanuit zijn tuin stond te roepen en naar binnen is gehaald door zijn moeder. Ze moet dit allemaal zien gebeuren ook vanuit haar woonkamer. Als ze dan nog hem zoveel vrijheid geven dan weet ik niet of ze het wel zullen begrijpen.
zondag 8 september 2019 22:52
Of wat die ouders hebben meegemaakt.CherokeeRose1977 schreef: ↑08-09-2019 22:44Kindje uit Syrië, wat heeft hij daar allemaal meegemaakt? Denk dat daar eerder de oorzaak ligt.
Of is hij hier geboren?
Ik zou toch eens t gesprek aangaan met de ouders.
Ik vind het ook wat sneu... het lijkt alsof er niet echt naar het kind omgekeken wordt en hij echt naar aandacht snakt. Hoe lastig het ook is, ik zou toch eens bij de ouders langs gaan.
edit: ik leest nu pas je laatste bericht. Sja... blijf er dan toch bij om eens langs de ouders te gaan want het is duidelijk dat de boodschap niet bij hem aankomt.
lady_day wijzigde dit bericht op 08-09-2019 22:54
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
14.77% gewijzigd
zondag 8 september 2019 22:54
Hier in de flat woont ook een gezin met een dergelijke achtergrond. Ook daar is een jong kind bij. Als hij loopt te klieren spreek ik hem daar op aan, net zoals ik bij ieder ander kind zou doen.
Ik denk dat je prima tegen de ouders kunt zeggen dat je het leuk vindt dat de kinderen samen spelen, maar dat etenstijd gezinstijd is bij jullie en dat er voor tijdstip x en na tijdstip x niet meer buiten gespeeld mag worden. Op die manier hou je het bij jullie (‘dit zijn onze huisregels’), je maakt de ouders geen verwijt, en je bent wel duidelijk in de verwachtingen.
Ik denk dat je prima tegen de ouders kunt zeggen dat je het leuk vindt dat de kinderen samen spelen, maar dat etenstijd gezinstijd is bij jullie en dat er voor tijdstip x en na tijdstip x niet meer buiten gespeeld mag worden. Op die manier hou je het bij jullie (‘dit zijn onze huisregels’), je maakt de ouders geen verwijt, en je bent wel duidelijk in de verwachtingen.
zondag 8 september 2019 22:57
Celaena_Aelin schreef: ↑08-09-2019 22:54Hier in de flat woont ook een gezin met een dergelijke achtergrond. Ook daar is een jong kind bij. Als hij loopt te klieren spreek ik hem daar op aan, net zoals ik bij ieder ander kind zou doen.
Ik denk dat je prima tegen de ouders kunt zeggen dat je het leuk vindt dat de kinderen samen spelen, maar dat etenstijd gezinstijd is bij jullie en dat er voor tijdstip x en na tijdstip x niet meer buiten gespeeld mag worden. Op die manier hou je het bij jullie (‘dit zijn onze huisregels’), je maakt de ouders geen verwijt, en je bent wel duidelijk in de verwachtingen.
Bedankt, dit lijkt me een hele goede manier om het bespreekbaar te maken zonder dat het te ingewikkeld wordt.
zondag 8 september 2019 23:17
Je zit weer vol nuttige tips.redbulletje schreef: ↑08-09-2019 23:03Contact zoeken met de organisatie die in jullie gemeente die statushouders begeleidt zodat die de ouders kunnen aanspreken.
zondag 8 september 2019 23:19
Ik zou eerst toch met de ouders in gesprek, eventueel met een ouder kind als tolk erbij. Gewoon zelf, van ouder naar ouder. Met een organisatie ertussen wordt de boodschap niet helderder en het wederzijds begrip niet groter.redbulletje schreef: ↑08-09-2019 23:03Contact zoeken met de organisatie die in jullie gemeente die statushouders begeleidt zodat die de ouders kunnen aanspreken.
