Kinderen
alle pijlers
De een wel en de ander niet (staken school)
vrijdag 24 januari 2020 16:21
Wij hebben als ouders vandaag pas te horen gekregen dat een aantal klassen toch gaan staken volgende week donderdag èn vrijdag. Nu gaat de lerares van de jongste staken en die van mijn oudste niet. Ik ben nu eigenlijk in staat om gewoon mijn oudste ook thuis te houden zonder hem af te melden en net te doen of mijn neus bloedt. Riskeer ik hiermee een boete? En meer moeders in hetzelfde schuitje?
sjiraf wijzigde dit bericht op 24-01-2020 16:41
2.84% gewijzigd
dinsdag 28 januari 2020 19:04
Dat zou kunnen ja. Alhoewel ik ook daar weer andere geluiden hoor. Jongens die begonnen zijn aan de pabo en echt heel snel afhaakten op het knuffel gehalte op die scholen. Hun eigen school welteverstaan, niet die waar ze moesten gaan werken.feow schreef: ↑28-01-2020 18:45Mijn eerste reactie is: klopt, ik ken niemand die gestopt is vanwege het geld. En wel meerderen die gestopt zijn wegen werkdruk en kinderen niet kunnen bieden wat ze al minimum zien.
Maarrrrr
Mijn tweede reactie is dat er toch een reden is, naast het onzalige plan om op de pabo van groep 1-8 op te leiden, dat mannen het onderwijs massaal de rug toegekeerd hebben. Misschien is dat omdat het tegenwoordig maatschappelijker aanvaard is om je als man ook in de thuissituatie met kinderen te bemoeien, maar ik gok dat geld bij de beroepskeuze wel degelijk een rol speelt.
dinsdag 28 januari 2020 19:07
feow schreef: ↑28-01-2020 18:45Mijn eerste reactie is: klopt, ik ken niemand die gestopt is vanwege het geld. En wel meerderen die gestopt zijn wegen werkdruk en kinderen niet kunnen bieden wat ze al minimum zien.
Maarrrrr
Mijn tweede reactie is dat er toch een reden is, naast het onzalige plan om op de pabo van groep 1-8 op te leiden, dat mannen het onderwijs massaal de rug toegekeerd hebben. Misschien is dat omdat het tegenwoordig maatschappelijker aanvaard is om je als man ook in de thuissituatie met kinderen te bemoeien, maar ik gok dat geld bij de beroepskeuze wel degelijk een rol speelt.
Bij pabo het Iselinge in Doetinchem is de instroom mannelijke studenten 30%.
Deze pabo doet heel veel moeite om meer mannen in de klas te krijgen. En met succes!
Sommigen hebben liever gelijk, dan dat ze gelukkig worden.
dinsdag 28 januari 2020 19:08
Ik dacht dat je het een heel gek idee vond, dat ouders onderwijs belangrijk zouden moeten vinden:nausicaa schreef: ↑28-01-2020 18:03Jullie willen het echt niet begrijpen hè? Als het gaat om onderwijs belangrijk vinden (en dat snap ik, ik ben het er ook mee eens dat een aantal dingen echt beter zou kunnen/moeten), dan voer je acties. Als dat in een uiterst geval staken moet zijn, vooruit dan maar. Maar wáarom kan dat niet op een normale tijd aangegeven worden in plaats van dit last minute veranderende gedoe? En zou er dan misschien ook een heel klein beetje begrip mogen zijn voor ouders die dat ene kind dat wel school heeft dan ook maar thuis houdt. Als je wil kunnen we zelfs zeggen dat die leerlingen mee staken uit solidariteit.
Het is voor een groot deel de manier waarop waardoor echt alle begrip verloren gaat. En dat wordt tekens gepareerd met ‘ja maar, onderwijs is belangrijk!’. Ja en? Dat zou niet overkomen als je het een ruime week van tevoren duidelijk had?
Maar dat is dus wel hoe het gebracht wordt. Als ouders klagen dat het wel erg laat en onzeker is allemaal, moeten ze niet zeuren, kinderen zijn hun eigen verantwoordelijkheid en bovendien moeten ze onderwijs belangrijk vinden en dus deze planning ook maar accepteren.
En ik begrijp je prima, ik vind opvang of een te klein netwerk alleen niet zo’n valide punt eigenlijk.
dinsdag 28 januari 2020 19:11
Maar ja, ik heb het al eerder aangekaart: de school kan zelf ook de werkdruk verminderen door alle activiteiten die niets met onderwijs te maken hebben, buiten de deur te houden.
Als je dit opvalt als ouder dit gewoon melden op school.
Alle beetjes helpen.
Als je dit opvalt als ouder dit gewoon melden op school.
Alle beetjes helpen.
anoniem_395038 wijzigde dit bericht op 28-01-2020 19:12
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
12.63% gewijzigd
Sommigen hebben liever gelijk, dan dat ze gelukkig worden.
dinsdag 28 januari 2020 19:13
Nee, ik bedoelde de insinuatie: als je onderwijs belangrijk vindt, dan moet je achter de acties staan, hoe en op welke manier dan ook. Dus als je klaagt over de planning oid, vind je dús onderwijs niet belangrijk. Dat is een beetje kort door de bocht.Mevrouw75 schreef: ↑28-01-2020 19:08Ik dacht dat je het een heel gek idee vond, dat ouders onderwijs belangrijk zouden moeten vinden:
Maar dat is dus wel hoe het gebracht wordt. Als ouders klagen dat het wel erg laat en onzeker is allemaal, moeten ze niet zeuren, kinderen zijn hun eigen verantwoordelijkheid en bovendien moeten ze onderwijs belangrijk vinden en dus deze planning ook maar accepteren.
En ik begrijp je prima, ik vind opvang of een te klein netwerk alleen niet zo’n valide punt eigenlijk.
dinsdag 28 januari 2020 19:33
Van iedere staking zijn mensen de dupe. Als het busvervoer staakt, betekent dat dat sommige mensen niet naar hun werk kunnen, of andere afspraken niet na kunnen komen. Als de leraren staken, krijsen ouders moord en brand. Als andere sectoren staken waar je als consument last van hebt, idem dito.
Maar ga er nu eens even van uit dat die mensen niet staken omdat ze jou als reiziger of als ouder of in welke vorm dan ook, een loer willen draaien, maar omdat ze al tijden en tijden lang signalen hebben afgegeven dat dingen de foute kant op gaan, maar die worden niet opgepakt door het management of door de regering. En dan is op een bepaald moment de maat gewoon vol. Ik geef hen groot gelijk. Jarenlang heeft men het netjes geprobeerd en er wordt niets mee gedaan. Welk ander middel rest je dan nog?
Maar ga er nu eens even van uit dat die mensen niet staken omdat ze jou als reiziger of als ouder of in welke vorm dan ook, een loer willen draaien, maar omdat ze al tijden en tijden lang signalen hebben afgegeven dat dingen de foute kant op gaan, maar die worden niet opgepakt door het management of door de regering. En dan is op een bepaald moment de maat gewoon vol. Ik geef hen groot gelijk. Jarenlang heeft men het netjes geprobeerd en er wordt niets mee gedaan. Welk ander middel rest je dan nog?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 28 januari 2020 21:14
Eigenlijk zou ik verwachten dat ouders al lang aan de bel hadden getrokken omdatpejeka schreef: ↑28-01-2020 19:33Van iedere staking zijn mensen de dupe. Als het busvervoer staakt, betekent dat dat sommige mensen niet naar hun werk kunnen, of andere afspraken niet na kunnen komen. Als de leraren staken, krijsen ouders moord en brand. Als andere sectoren staken waar je als consument last van hebt, idem dito.
Maar ga er nu eens even van uit dat die mensen niet staken omdat ze jou als reiziger of als ouder of in welke vorm dan ook, een loer willen draaien, maar omdat ze al tijden en tijden lang signalen hebben afgegeven dat dingen de foute kant op gaan, maar die worden niet opgepakt door het management of door de regering. En dan is op een bepaald moment de maat gewoon vol. Ik geef hen groot gelijk. Jarenlang heeft men het netjes geprobeerd en er wordt niets mee gedaan. Welk ander middel rest je dan nog?
- klassen groter worden
en
- meer kinderen met een rugzakje in de klas komen
En natuurlijk hun stem laten horen tijdens verkiezingen.
Maar blijkbaar moet de actie van de onderwijzers komen.
Wat is de vraag die ik niet weet maar wel moet stellen?
dinsdag 28 januari 2020 21:44
Dat niet alleen. Het is in de afgelopen jaren regelmatig in het nieuws geweest dat de kwaliteit van het onderwijs in Nederland de afgelopen decennia zienderogen gedaald is. Stonden we eerst bovenaan in de ranglijsten waar het kwaliteit van onderwijs betreft, tegenwoordig zitten we al aardig in de middelmaat. En al jaren is bekend dat de kennis en kunde bij leerlingen zienderogen daalt. Onlangs nog in het nieuws dat veel leerlingen niet eens op niveau zijn qua lezen, schrijven en rekenen als ze van het basisonderwijs komen. Dat de algemene ontwikkeling van leerlingen in alle geledingen van het middelbaar onderwijs achterblijft als je het vergelijkt met 20-30 jaar geleden. Enz.haarklover schreef: ↑28-01-2020 21:14Eigenlijk zou ik verwachten dat ouders al lang aan de bel hadden getrokken omdat
- klassen groter worden
en
- meer kinderen met een rugzakje in de klas komen
En natuurlijk hun stem laten horen tijdens verkiezingen.
Maar blijkbaar moet de actie van de onderwijzers komen.
Maar blijkbaar geven de ouders geen zier om de kwaliteit van het onderwijs. Zo lang ze hun kind overdag maar ergens kunnen stallen. Dat zie je ook met deze stakingen. Dat het gaat om de kwaliteit van het onderwijs en dus de toekomst van hun kinderen, maakt niet uit. Nee, het probleem is dat de kinderen zomaar een dagje thuis zijn.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 28 januari 2020 22:02
Nou ja, er zijn dus ook best wat ouders die zich wellicht wel zorgen maken over de kwaliteit van het onderwijs, maar die denken dat de voorgestelde eisen geen goede oplossingen zijn.
Overigens snap ik dat verhaal van die te grote klassen niet helemaal. Ik zat 30 jaar geleden op de basisschool, vroegah toen onderwijs nog goed was zeg maar, en toen had ik nooit minder dan 32 leerlingen in de klas gehad. Meestal 33, en een jaar 36, maar dat werd zelf toen als als een beetje veel van het goede beschouwd. Mijn vriendinnetjes op andere scholen idem dito. En onderwijs assistenten hadden we echt nog nooit van gehoord, dus dat werd allemaal door 1 juf of meester tegelijk gedaan.
Er werd toen wel over kleinere klassen gesproken, maar dan was het ideaal onder de 30, liefst 28 of zo. En nu is alles boven de 26 ineens een plof klas en volslagen belachelijk. Dat begrijp ik niet eigenlijk.
Er zal nu een hoop meer papierwerk zijn gok ik, net als in andere sectoren. Maar dan is het probleem eerder dat papierwerk dan het aantal leerlingen. Kleinere klassen maakt het personeelstekort alleen maar nog erger, minder onnodige administratie lost het op.
Ik begrijp dat een hoop van die papierwinkel vanuit de overheid komt, en dat de scholen daar niet veel aan kunnen doen. Maar een hoop andere dingen die werkdruk veroorzaken wel. Zoals iemand al zei, je hoeft niet mee te doen aan iedere Jantje beton/kinderpostzegel/hardlopen voor het goede doel actie natuurlijk. Ik werk in een ziekenhuis en wij (lees: de raad van bestuur) hebben vorig jaar besloten niet meer mee te doen aan allerhande keurmerken als borstkanker-pluimen, reuma-diamanten en diabetes-lintjes. Al die initiatieven zijn goed bedoeld, maar het bestuur kwam er achter dat we op een bepaald moment meer dan 75 keurmerken hadden. Die allemaal elk jaar een flinke stapel papier wilden hebben, met allerlei bewijzen, en allerlei gegevens die opgespoord moesten worden. Voeg daarbij minstens 6 ranglijsten van allerhande kranten en onderzoeksbureaus, en er was een afdeling gewoon full time mee bezig. Daar zijn we dus in een klap mee opgehouden, tot onvrede van de betreffende organisaties. We zullen dit jaar waarschijnlijk helemaal onderaan de ranglijsten belanden. Maar het bestuur heeft besloten dat ze het belangrijker vonden om die tijd en middelen aan patiënten te besteden dan deze uit de hand gelopen toestand. En ik vind dat ze daar groot gelijk in hadden.
Zoiets kan op scholen natuurlijk ook. Je hoeft niet met alle klassen vanaf groep 3 meerdaags op kamp. Je hoeft niet aan elke actie mee te doen. Je hoeft niet wekelijks een optreden van een klas voor de hele school te hebben. En je hoeft dat vooral niet allemaal tegelijk te doen.
Overigens snap ik dat verhaal van die te grote klassen niet helemaal. Ik zat 30 jaar geleden op de basisschool, vroegah toen onderwijs nog goed was zeg maar, en toen had ik nooit minder dan 32 leerlingen in de klas gehad. Meestal 33, en een jaar 36, maar dat werd zelf toen als als een beetje veel van het goede beschouwd. Mijn vriendinnetjes op andere scholen idem dito. En onderwijs assistenten hadden we echt nog nooit van gehoord, dus dat werd allemaal door 1 juf of meester tegelijk gedaan.
Er werd toen wel over kleinere klassen gesproken, maar dan was het ideaal onder de 30, liefst 28 of zo. En nu is alles boven de 26 ineens een plof klas en volslagen belachelijk. Dat begrijp ik niet eigenlijk.
Er zal nu een hoop meer papierwerk zijn gok ik, net als in andere sectoren. Maar dan is het probleem eerder dat papierwerk dan het aantal leerlingen. Kleinere klassen maakt het personeelstekort alleen maar nog erger, minder onnodige administratie lost het op.
Ik begrijp dat een hoop van die papierwinkel vanuit de overheid komt, en dat de scholen daar niet veel aan kunnen doen. Maar een hoop andere dingen die werkdruk veroorzaken wel. Zoals iemand al zei, je hoeft niet mee te doen aan iedere Jantje beton/kinderpostzegel/hardlopen voor het goede doel actie natuurlijk. Ik werk in een ziekenhuis en wij (lees: de raad van bestuur) hebben vorig jaar besloten niet meer mee te doen aan allerhande keurmerken als borstkanker-pluimen, reuma-diamanten en diabetes-lintjes. Al die initiatieven zijn goed bedoeld, maar het bestuur kwam er achter dat we op een bepaald moment meer dan 75 keurmerken hadden. Die allemaal elk jaar een flinke stapel papier wilden hebben, met allerlei bewijzen, en allerlei gegevens die opgespoord moesten worden. Voeg daarbij minstens 6 ranglijsten van allerhande kranten en onderzoeksbureaus, en er was een afdeling gewoon full time mee bezig. Daar zijn we dus in een klap mee opgehouden, tot onvrede van de betreffende organisaties. We zullen dit jaar waarschijnlijk helemaal onderaan de ranglijsten belanden. Maar het bestuur heeft besloten dat ze het belangrijker vonden om die tijd en middelen aan patiënten te besteden dan deze uit de hand gelopen toestand. En ik vind dat ze daar groot gelijk in hadden.
Zoiets kan op scholen natuurlijk ook. Je hoeft niet met alle klassen vanaf groep 3 meerdaags op kamp. Je hoeft niet aan elke actie mee te doen. Je hoeft niet wekelijks een optreden van een klas voor de hele school te hebben. En je hoeft dat vooral niet allemaal tegelijk te doen.
dinsdag 28 januari 2020 22:11
nausicaa schreef: ↑28-01-2020 22:02Nou ja, er zijn dus ook best wat ouders die zich wellicht wel zorgen maken over de kwaliteit van het onderwijs, maar die denken dat de voorgestelde eisen geen goede oplossingen zijn.
Overigens snap ik dat verhaal van die te grote klassen niet helemaal. Ik zat 30 jaar geleden op de basisschool, vroegah toen onderwijs nog goed was zeg maar, en toen had ik nooit minder dan 32 leerlingen in de klas gehad. Meestal 33, en een jaar 36, maar dat werd zelf toen als als een beetje veel van het goede beschouwd. Mijn vriendinnetjes op andere scholen idem dito. En onderwijs assistenten hadden we echt nog nooit van gehoord, dus dat werd allemaal door 1 juf of meester tegelijk gedaan.
Er werd toen wel over kleinere klassen gesproken, maar dan was het ideaal onder de 30, liefst 28 of zo. En nu is alles boven de 26 ineens een plof klas en volslagen belachelijk. Dat begrijp ik niet eigenlijk.
Er zal nu een hoop meer papierwerk zijn gok ik, net als in andere sectoren. Maar dan is het probleem eerder dat papierwerk dan het aantal leerlingen. Kleinere klassen maakt het personeelstekort alleen maar nog erger, minder onnodige administratie lost het op.
Ik begrijp dat een hoop van die papierwinkel vanuit de overheid komt, en dat de scholen daar niet veel aan kunnen doen. Maar een hoop andere dingen die werkdruk veroorzaken wel. Zoals iemand al zei, je hoeft niet mee te doen aan iedere Jantje beton/kinderpostzegel/hardlopen voor het goede doel actie natuurlijk. Ik werk in een ziekenhuis en wij (lees: de raad van bestuur) hebben vorig jaar besloten niet meer mee te doen aan allerhande keurmerken als borstkanker-pluimen, reuma-diamanten en diabetes-lintjes. Al die initiatieven zijn goed bedoeld, maar het bestuur kwam er achter dat we op een bepaald moment meer dan 75 keurmerken hadden. Die allemaal elk jaar een flinke stapel papier wilden hebben, met allerlei bewijzen, en allerlei gegevens die opgespoord moesten worden. Voeg daarbij minstens 6 ranglijsten van allerhande kranten en onderzoeksbureaus, en er was een afdeling gewoon full time mee bezig. Daar zijn we dus in een klap mee opgehouden, tot onvrede van de betreffende organisaties. We zullen dit jaar waarschijnlijk helemaal onderaan de ranglijsten belanden. Maar het bestuur heeft besloten dat ze het belangrijker vonden om die tijd en middelen aan patiënten te besteden dan deze uit de hand gelopen toestand. En ik vind dat ze daar groot gelijk in hadden.
Zoiets kan op scholen natuurlijk ook. Je hoeft niet met alle klassen vanaf groep 3 meerdaags op kamp. Je hoeft niet aan elke actie mee te doen. Je hoeft niet wekelijks een optreden van een klas voor de hele school te hebben. En je hoeft dat vooral niet allemaal tegelijk te doen.
Dertig jaar geleden, klassikaal onderwijs op één niveau. Jammer voor de kinderen die meer wilden leren. Jammer voor de kinderen voor wie het te moeilijk was.
Makkelijker voor de leerkracht. Iedereen gelijk.
dinsdag 28 januari 2020 22:19
Minder niveaus dan nu geloof ik onmiddellijk. Maar 1 niveau, nee, dat niet. Officieel wellicht wel, maar ik heb meer dan eens kinderen in de klas gehad die bij aanvang nog niet eens Nederlands spraken, of die maanden niet naar school waren geweest ivm thuissituatie. Dat dat zo vaak voorkwam had te maken met waar de school lag en de nabijheid van een blijf-van-mijn-lijf huis. En die werden gewoon bijgespijkerd en onderweg nog zo goed mogelijk Nederlands geleerd.
Kinderen die heel goed konden leren hadden inderdaad min of meer pech. Die mochten boeken lezen als ze klaar waren. Of helpen om die andere kinderen Nederlands te leren (wat in mijn optiek achteraf nogal onwenselijk is, maar ok, het gebeurde en ik leef nog).
Toevoeging: maar dit verklaart het misschien inderdaad voor een deel. En toen vond men 36/37 ook wel echt onwenselijk hoor. Maar dat nu 25 als al wel erg veel gezien word blijft raar voor me.
Kinderen die heel goed konden leren hadden inderdaad min of meer pech. Die mochten boeken lezen als ze klaar waren. Of helpen om die andere kinderen Nederlands te leren (wat in mijn optiek achteraf nogal onwenselijk is, maar ok, het gebeurde en ik leef nog).
Toevoeging: maar dit verklaart het misschien inderdaad voor een deel. En toen vond men 36/37 ook wel echt onwenselijk hoor. Maar dat nu 25 als al wel erg veel gezien word blijft raar voor me.
nausicaa wijzigde dit bericht op 28-01-2020 22:23
11.73% gewijzigd
dinsdag 28 januari 2020 22:20
Dertig jaar geleden kwam het gemiddelde kind met méér kennis en vaardigheden van de lagere school dan tegenwoordig...
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 28 januari 2020 22:58
Welnee. Sommige kinderen misschien, helaas werden meer begaafde toen niet zo uitgedaagd als nu. Ze maakten hetzelfde werk als de rest van de klas. Sneller misschien en met minder fouten maar nog steeds hetzelfde. Een vwo kind kreeg hetzelfde aanbod als een lbo kind. Bij de vwo-er bleef er het meest van hangen bij de lbo-er het minst. Nu krijgen die leerlingen vaak echt een breder aanbod en leren dus daadwerkelijk meer dan hun klasgenoten die naar het vmbo basis/kader gaan.
dinsdag 28 januari 2020 23:03
En nog steeds hebben ze minder taalvaardigheid, rekenvaardigheid, schrijfvaardigheid, feitenkennis inzake vakken als aardrijkskunde en geschiedenis, dan 30 jaar geleden. En wel zodanig, dat ze op de middelbare school eerst bijgespijkerd moeten worden alvorens ze kunnen instromen op brugklasniveau...Andersom schreef: ↑28-01-2020 22:58Welnee. Sommige kinderen misschien, helaas werden meer begaafde toen niet zo uitgedaagd als nu. Ze maakten hetzelfde werk als de rest van de klas. Sneller misschien en met minder fouten maar nog steeds hetzelfde. Een vwo kind kreeg hetzelfde aanbod als een lbo kind. Bij de vwo-er bleef er het meest van hangen bij de lbo-er het minst. Nu krijgen die leerlingen vaak echt een breder aanbod en leren dus daadwerkelijk meer dan hun klasgenoten die naar het vmbo basis/kader gaan.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 28 januari 2020 23:07
Ik zat 35 jaar geleden op de basisschool.
Met vakleerkrachten gymnastiek, muziek en handvaardigheid. En zwemles van badmeesters.
Engels stelde geen drol voor. “Ai doont leik shit on te stoep” “mie toe” was een goed gesprek.
En als ik heel eerlijk ben, aardrijkskunde, geschiedenis en biologie was ook niet echt van hoog niveau.
Wetenschap en techniek en digitale vaardigheden bestonden niet.
Pestprogramma’s bestonden uit de schuld bij de gepeste leggen of soms, als het echt te ver ging, de grootste pestkop klassikaal voor lul zetten.
Kinderen waar te veel mee was gingen naar het speciaal onderwijs. (Op het LOM zaten ook kinderen die gewoon wat meer tijd en aandacht nodig hadden. Die konden ook weer uitstromen naar mavo)
De kinderen waarvan wij dachten dat er iets mee was waren kinderen die wat bozig waren. Of die een bril moesten.
Ik doe geen dingen meer waar ik niet achter sta, dus nee, ik ga geen bloemen uitdelen bij de intocht van de avondvierdaagse. En al helemáál niet een dag meelopen omdat de kinderen zich zo veel beter gedragen met een leerkracht in de buurt. Ik doe alleen mee met projecten als ze lesdoelen uit andere stof vervangen in plaats van toevoegen.
Maar mijn werkdruk zit niet (meer) in extra activiteiten of vergaderingen. Wel in handelingsplannen opschrijven, verantwoorden, evalueren. En natuurlijk is dat bij 36 leerlingen meer werk dan bij 18. En het dagelijkse nakijkwerk ook. En het gevoel van falen naar het aantal leerlingen dat je niet kan bieden wat ze nodig hebben ook. En soms is dat zoiets simpels als veiligheid. Of rust om een rekensom uit te leggen, of zelf te maken.
Ik kan inmiddels vanzelfsprekend lesgeven op drie niveaus en daarnaast twee leerlingen met een eigen leerlijn met plezier naar school laten gaan en ze laten leren. Ook lukt het me om dit te doen in een klas waar verschillende kinderen zich anders gedragen dan ideaal is. 20 Jaar geleden gaf ik les op het ZMOK. De kinderen die toen daar zaten heb ik nu ‘gewoon’ in de klas.
De werkdruk komt niet van Jantje Beton (waar ik overigens nog nooit aan meegedaan heb, dus misschien onderschat ik enorm wat je daar als school voor moet doen).
Met vakleerkrachten gymnastiek, muziek en handvaardigheid. En zwemles van badmeesters.
Engels stelde geen drol voor. “Ai doont leik shit on te stoep” “mie toe” was een goed gesprek.
En als ik heel eerlijk ben, aardrijkskunde, geschiedenis en biologie was ook niet echt van hoog niveau.
Wetenschap en techniek en digitale vaardigheden bestonden niet.
Pestprogramma’s bestonden uit de schuld bij de gepeste leggen of soms, als het echt te ver ging, de grootste pestkop klassikaal voor lul zetten.
Kinderen waar te veel mee was gingen naar het speciaal onderwijs. (Op het LOM zaten ook kinderen die gewoon wat meer tijd en aandacht nodig hadden. Die konden ook weer uitstromen naar mavo)
De kinderen waarvan wij dachten dat er iets mee was waren kinderen die wat bozig waren. Of die een bril moesten.
Ik doe geen dingen meer waar ik niet achter sta, dus nee, ik ga geen bloemen uitdelen bij de intocht van de avondvierdaagse. En al helemáál niet een dag meelopen omdat de kinderen zich zo veel beter gedragen met een leerkracht in de buurt. Ik doe alleen mee met projecten als ze lesdoelen uit andere stof vervangen in plaats van toevoegen.
Maar mijn werkdruk zit niet (meer) in extra activiteiten of vergaderingen. Wel in handelingsplannen opschrijven, verantwoorden, evalueren. En natuurlijk is dat bij 36 leerlingen meer werk dan bij 18. En het dagelijkse nakijkwerk ook. En het gevoel van falen naar het aantal leerlingen dat je niet kan bieden wat ze nodig hebben ook. En soms is dat zoiets simpels als veiligheid. Of rust om een rekensom uit te leggen, of zelf te maken.
Ik kan inmiddels vanzelfsprekend lesgeven op drie niveaus en daarnaast twee leerlingen met een eigen leerlijn met plezier naar school laten gaan en ze laten leren. Ook lukt het me om dit te doen in een klas waar verschillende kinderen zich anders gedragen dan ideaal is. 20 Jaar geleden gaf ik les op het ZMOK. De kinderen die toen daar zaten heb ik nu ‘gewoon’ in de klas.
De werkdruk komt niet van Jantje Beton (waar ik overigens nog nooit aan meegedaan heb, dus misschien onderschat ik enorm wat je daar als school voor moet doen).
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
dinsdag 28 januari 2020 23:52
En daar ben je al zo rotsvast van overtuigd dat je ook maar gestopt bent met nadenken. Als mijn kind ziek is, hebben mijn ouders (die 100km verderop wonen) meestal niet al toegezegd op te passen bij mijn zus, hier 75 km vandaan, en mijn schoonouders zitten meestal ook niet al bij mijn zwager op 60km afstand.watdachtjehiervan schreef: ↑28-01-2020 18:26Eze geeft aan dat het om een geografisch probleem gaat. Dat is het ook als Ize haar kind ziek is. Bij mij komt het over alsof ze denkt in onmogelijkheden.
Je moet je opvang voor je kinderen op orde hebben. Ook als dit last minute is.
Daarnaast ben ik het er wel mee eens dat leerkrachten echt wel een week voor de stakingsdag aan kunnen geven of ze staken. Twee weken van te voren zelfs nog wel.
Dat was nou net het punt; iets regelen voor een ziek kind is meestal makkelijker dan een 2 dagen van te voren aangekondigde staking opvangen. Het lukt uiteindelijk wel hoor, maar het is natuurlijk onzin om te doen alsof het normaal is dat scholen zo’n achterlijk wel-niet-oh, toch wel! beleid voeren. En dus niet voor het eerst dit jaar.
woensdag 29 januari 2020 07:52
Klopt! Je kunt én onderwijs belangrijk vinden én een egoistische klager zijn.
Ik lees hier woorden als beleid en planning, waar het over een staking gaat. Dat vind ik zo vreemd.
Alsof dat team in het in het beleidsplan en de jaarplanning had moeten zetten. T is geen schoolreisje.
Ik had begrip gehad als ze het s'ochtends vroeg zouden aankondigen; vandaag niet, ga maar weer. Dan heeft iedereen er nog meer last van (of plezier, leuk een dagje wat anders) en dan heeft een staking meer impact.
Maar het is heel vriendelijk dat het van te voren wordt aangekondigd.
Iedereen die -ondanks een gezin- nog steeds inflexibel is, zal het echter nooit vroeg genoeg zijn.
woensdag 29 januari 2020 08:50
Het is niet vriendelijk dat het van tevoren aangekondigd wordt, dat is gewoon een verplichting in Nederland. We hebben niet alleen een recht om te staken, daar horen ook plichten bij. Een daarvan is het tijdig aanzeggen van de geplande actie, zodat betrokken werkgevers, politiek en burgers actie kunnen ondernemen om de schade niet onevenredig groot te laten zijn. Dat is dus niet iets uit de goedheid van hun hart of zo.permis schreef: ↑29-01-2020 07:52Klopt! Je kunt én onderwijs belangrijk vinden én een egoistische klager zijn.
Ik lees hier woorden als beleid en planning, waar het over een staking gaat. Dat vind ik zo vreemd.
Alsof dat team in het in het beleidsplan en de jaarplanning had moeten zetten. T is geen schoolreisje.
Ik had begrip gehad als ze het s'ochtends vroeg zouden aankondigen; vandaag niet, ga maar weer. Dan heeft iedereen er nog meer last van (of plezier, leuk een dagje wat anders) en dan heeft een staking meer impact.
Maar het is heel vriendelijk dat het van te voren wordt aangekondigd.
Iedereen die -ondanks een gezin- nog steeds inflexibel is, zal het echter nooit vroeg genoeg zijn.
Zoals het nu gegaan is, mag, dat klopt. Maar aangezien staken, en met name stakingen die de algemene bevolking treffen, meestal als doel heeft om je eisen kracht bij te zetten, is het wel relevant om te kijken of je actie leidt tot de gewenste uitkomst. En het tegen je in het harnas jagen van een groot deel van de ouders, hoort daar vast niet bij. Met wat kleine veranderingen, had dat veel meer beperkt kunnen blijven, en dat was natuurlijk ook een optie geweest, terwijl de staking gewoon was blijven staan.
Dat is wat mensen hier aan geven. Niet dat ze niet mogen staken, niet dat het onderwijs niet belangrijk is, niet dat ze daar een jaarplan of algemeen beleid voor moeten hebben, maar dat iets meer dan twee dagen van tevoren totaal van mening veranderen of uitvoering op de aangekondigde dagen wellicht wel handig was geweest.
woensdag 29 januari 2020 09:48
Als het lukt, echt wat is dan het probleem?Eze schreef: ↑28-01-2020 23:52En daar ben je al zo rotsvast van overtuigd dat je ook maar gestopt bent met nadenken. Als mijn kind ziek is, hebben mijn ouders (die 100km verderop wonen) meestal niet al toegezegd op te passen bij mijn zus, hier 75 km vandaan, en mijn schoonouders zitten meestal ook niet al bij mijn zwager op 60km afstand.
Dat was nou net het punt; iets regelen voor een ziek kind is meestal makkelijker dan een 2 dagen van te voren aangekondigde staking opvangen. Het lukt uiteindelijk wel hoor, maar het is natuurlijk onzin om te doen alsof het normaal is dat scholen zo’n achterlijk wel-niet-oh, toch wel! beleid voeren. En dus niet voor het eerst dit jaar.
En heel knap dat jij het aan ziet komen dat je kind ziek gaat worden maar je dient je opvang voor je kind gewoon op orde te hebben. Ook als het onverwachts is.
En met het laatste deel van jouw post ben ik het eens zoals je al had kunnen lezen.
anoniem_270703 wijzigde dit bericht op 29-01-2020 13:44
4.59% gewijzigd
woensdag 29 januari 2020 09:58
Hoe zie je dat voor je dan? Ik denk dat jij een beroep hebt gehad waar je prima weg kan blijven.permis schreef: ↑29-01-2020 07:52
Ik had begrip gehad als ze het s'ochtends vroeg zouden aankondigen; vandaag niet, ga maar weer. Dan heeft iedereen er nog meer last van (of plezier, leuk een dagje wat anders) en dan heeft een staking meer impact.
Maar het is heel vriendelijk dat het van te voren wordt aangekondigd.
Iedereen die -ondanks een gezin- nog steeds inflexibel is, zal het echter nooit vroeg genoeg zijn.
Maar wat als je ouders een beroep doen waar je niet zomaar weg kan blijven. Zoals we hier lezen, ouders die beiden in de zorg werken of de een in de zorg en de ander is buschauffeur en zo zijn er meer beroepen waar je niet even kan bellen dat je niet komt.
Juist omdat het gaat om een landelijke staking gaat het dus niet om 1 ouder op dat moment, maar om heel veel verpleegkundigen of buschauffeurs.
Wat zeg je dan tegen die patiënten in het ziekenhuis? Nee vandaag moet u zelf u drain verzorgen en zelf uw chemo aanhangen. Want 3 van de verpleegkundige moeten thuis zijn, omdat de school van hun kind vanmorgen heeft aangeven te staken.
En nee dit geldt niet voor alle ouders en een groot deel weet er een mouw aan te passen, maar een deel ook niet, omdat ze echt alleenstaand zijn of omdat beide ouders een beroep hebben waar je niet zomaar weg kan blijven. (En dat is anders als je kind ziek is, want dan is het een individueel geval, dan kan je wel eens thuisblijven, omdat er 'genoeg' ander personeel is). Maar bij een landelijke staking gaat het om duizenden ouders die dan maar thuis moeten blijven.
woensdag 29 januari 2020 12:30
Het hele punt van een staking is toch dat staken van au gaat?
Onbegrijpelijk gezien mijn achtergrond in dieprode kringen, maar ik ben niet zo'n staker. Tegelijkertijd begrijp ik prima dat het individuele ongemak, de privéstress, de ergernis juist horen bij een staking. Dat maakt de ergernis niet minder, dat maakt niet dat het ongemak verdwijnt, maar als publieksvriendelijke acties niet meer werken, wat blijft er dan over?
Onbegrijpelijk gezien mijn achtergrond in dieprode kringen, maar ik ben niet zo'n staker. Tegelijkertijd begrijp ik prima dat het individuele ongemak, de privéstress, de ergernis juist horen bij een staking. Dat maakt de ergernis niet minder, dat maakt niet dat het ongemak verdwijnt, maar als publieksvriendelijke acties niet meer werken, wat blijft er dan over?
woensdag 29 januari 2020 13:03
Het hele idee van een staking was dat het pijn deed bij degenen die je onder druk wilde zetten. Dus de fabrieksmedewerkers die geen productie meer draaiden of de mijnwerkers die niet meer in de mijn zaten. Dat kostte met name de werkgever geld, en daar wilden ze ook iets bereiken.Betty_Slocombe schreef: ↑29-01-2020 12:30Het hele punt van een staking is toch dat staken van au gaat?
Onbegrijpelijk gezien mijn achtergrond in dieprode kringen, maar ik ben niet zo'n staker. Tegelijkertijd begrijp ik prima dat het individuele ongemak, de privéstress, de ergernis juist horen bij een staking. Dat maakt de ergernis niet minder, dat maakt niet dat het ongemak verdwijnt, maar als publieksvriendelijke acties niet meer werken, wat blijft er dan over?
Tegenwoordig lijkt het doel meer om zo veel mogelijk overlast te veroorzaken voor het algemene publiek. En dat wekt irritatie omdat die niet de touwtjes in handen hebben om nú voor een oplossing te zorgen. Natuurlijk, ze kunnen stemmen, maar dat heeft allemaal veel minder direct effect dan die fabriekseigenaren vroeger hadden. Ik vind het daarom ook onbegrijpelijk dat dingen als publieksvriendelijk staken (bv in het ov wel rijden maar geen kaartjes controleren, kost de werkgever wel geld, veroorzaakt geen overlast voor reizigers) vaak door de rechter verboden worden.
woensdag 29 januari 2020 13:04
Betty_Slocombe schreef: ↑29-01-2020 12:30Het hele punt van een staking is toch dat staken van au gaat?
Onbegrijpelijk gezien mijn achtergrond in dieprode kringen, maar ik ben niet zo'n staker. Tegelijkertijd begrijp ik prima dat het individuele ongemak, de privéstress, de ergernis juist horen bij een staking. Dat maakt de ergernis niet minder, dat maakt niet dat het ongemak verdwijnt, maar als publieksvriendelijke acties niet meer werken, wat blijft er dan over?
De verkeerden worden getroffen met deze staking, en zo verliest de stakende partij veel goodwil.
Mensen worden dat staken moe.
En eigenlijk zou een schoolbestuur en een ministerie onder druk moeten worden gezet, want die zijn verantwoordelijk voor de huidige gang van zaken.
Stakers hopen dat er veel wordt geklaagd zodat indirect de maatschappelijke onvrede hieromheen op het bordje van de minister komt.
Dus denk ik dat deze staking weinig gaat opleveren.
Terwijl docenten een heel belangrijke taak hebben in het leven van opgroeiende kinderen. Juist de docenten moet je koesteren, maar misschien zijn ze te aardig en te volgzaam naar de Onderwijsbond toe. Daar zit de zwakke schakel.
Sommigen hebben liever gelijk, dan dat ze gelukkig worden.
