Kinderen
alle pijlers
Dochter (11) maakt veel onnodige slordigheidsfouten.
maandag 18 februari 2019 12:09
Hoi,
Mijn dochter doet het prima op school (groep 7), alleen keldert haar gemiddelde af en toe door stomme fouten zoals: vergeten te kijken of er op de achterkant van het blaadje ook nog opdrachten staan, of dingen door elkaar halen of niet goed te kijken. Kortom, echt stomme fouten.
Ze scoort I+ voor spelling en zit met begrijpend lezen ook op I niveau, maar regelmatig heeft ze dus weer zo'n actie wat het rapportcijfer dan naar beneden haalt.
Mijn dochter is een slow starter. Is in groep 3 blijven zitten wegens niet halen van AVI-score en nihilscores op cito rekenen. Nu is ze al 3 jaar AVI-UIT en scoort ze voor rekenen een hoge III met rapportcijfer 7-.
Kortom. Prima leerling, alleen slordig en ontzettend dromerig. Moeite met aanleren nieuwe dingen, domweg omdat ze niet oplet.
Eind dit jaar krijgen we voorlopig studie-advies. Ik zou het zonde vinden als ze door dit slordige werken een advies krijgt mede-gebaseerd op het slordige werken. Thuis heeft ze moeite met langer dan 5 minuten met iets bezig te zijn. Zou dit een aanwijzing kunnen zijn voor ADD? (ik ga zelf binnenkort het traject ook in). Moeten we dit laten onderzoeken of het gewoon zo laten?
School geeft wel extra instructie tijdens aanleerlessen maar nog maakt ze die stomme fouten steeds.
Mijn dochter doet het prima op school (groep 7), alleen keldert haar gemiddelde af en toe door stomme fouten zoals: vergeten te kijken of er op de achterkant van het blaadje ook nog opdrachten staan, of dingen door elkaar halen of niet goed te kijken. Kortom, echt stomme fouten.
Ze scoort I+ voor spelling en zit met begrijpend lezen ook op I niveau, maar regelmatig heeft ze dus weer zo'n actie wat het rapportcijfer dan naar beneden haalt.
Mijn dochter is een slow starter. Is in groep 3 blijven zitten wegens niet halen van AVI-score en nihilscores op cito rekenen. Nu is ze al 3 jaar AVI-UIT en scoort ze voor rekenen een hoge III met rapportcijfer 7-.
Kortom. Prima leerling, alleen slordig en ontzettend dromerig. Moeite met aanleren nieuwe dingen, domweg omdat ze niet oplet.
Eind dit jaar krijgen we voorlopig studie-advies. Ik zou het zonde vinden als ze door dit slordige werken een advies krijgt mede-gebaseerd op het slordige werken. Thuis heeft ze moeite met langer dan 5 minuten met iets bezig te zijn. Zou dit een aanwijzing kunnen zijn voor ADD? (ik ga zelf binnenkort het traject ook in). Moeten we dit laten onderzoeken of het gewoon zo laten?
School geeft wel extra instructie tijdens aanleerlessen maar nog maakt ze die stomme fouten steeds.
anoniem_651d480a3d1d1 wijzigde dit bericht op 18-02-2019 12:10
Reden: typfout
Reden: typfout
0.31% gewijzigd
maandag 18 februari 2019 12:53
pantoffel81 schreef: ↑18-02-2019 12:23Omdat het geen kwestie is van niet weten, maar van vergeten en snel afgeleid zijn.
Oei, de echo van mijn vader.
maandag 18 februari 2019 12:54
Pergamon schreef: ↑18-02-2019 12:29Ik herken mezelf in je dochter. Mijn leerkracht gaf altijd extra huiswerk mee en ik kreeg veel begeleiding om. 'die stomme slordige fouten' af te leren. (overschrijven van teksten bijvoorbeeld)
Resultaat: jarenlange faalangst en het gevoel te hebben nooit goed genoeg te zijn.
Dit ook. Jarenlang heb ik mijzelf een waardeloos, nergens ergens goed in zijnde mens gevoeld.
maandag 18 februari 2019 12:55
Dit klinkt heel zorgelijk.pantoffel81 schreef: ↑18-02-2019 12:53Ik vind van wel, omdat ik nu de kans hebt om 'fouten' in mijn eigen verleden te voorkomen en het dit keer wél goed te doen.
Jij hoeft niks meer te doen. Het is aan je dochter. Je kan je leven niet overdoen via je kind. Zij is iemand anders dan jij. Hoe staat school er eigenlijk in?
maandag 18 februari 2019 12:57
Misschien wel, misschien ook niet. Waarom dan nu wel die druk op je dochter leggen? Omdat het in jouw geval dan misschien wel sneller was gegaan?pantoffel81 schreef: ↑18-02-2019 12:30Thanx! dit werpt ook een heel ander inzicht in mijn eigen situatie... Had er zo nooit tegenaan gekeken. Ik heb het wel als vermoeiend ervaren. Niet in de zin van leren, want ik leerde nooit, omdat een 6 ook voldoende was. Maar ik werd moe van steeds weer een (hogere) studie. Terwijl ik misschien met de juiste begeleiding wel gelijk had kunnen doorstromen.
maandag 18 februari 2019 12:57
Oh jee. Je kind kan nooit jouw fouten voorkomen.pantoffel81 schreef: ↑18-02-2019 12:53Ik vind van wel, omdat ik nu de kans hebt om 'fouten' in mijn eigen verleden te voorkomen en het dit keer wél goed te doen.
maandag 18 februari 2019 12:59
Dat suggereer ik toch ook niet. Heb het over haar slordige werkhouding. Ik verwees naar de AVI-score in de zin van dat ze aardig mee kan komen.Because schreef: ↑18-02-2019 12:53"Ik zou het zonde vinden als ze door dit slordige werken een advies krijgt mede-gebaseerd op het slordige werken"
Deze zin begrijp ik echt niet.
Een schooladvies is gebaseerd op resultaten, inzet, kwaliteiten. Niet alleen op dat je dochter toevallig 3 jaar lang AVI uit leest, daar is niets bijzonders aan.
maandag 18 februari 2019 13:01
pantoffel81 schreef: ↑18-02-2019 12:53Ik vind van wel, omdat ik nu de kans hebt om 'fouten' in mijn eigen verleden te voorkomen en het dit keer wél goed te doen.
Grootste fout die je kunt maken. Jij kind ben jij niet, zij is jou niet. In jouw verleden zijn geen fouten gemaakt en in de toekomst van je dochter worden geen fouten gemaakt. Je maakt keuzes die op dat moment het handigst lijken, je stuurt bij, en bij een bij een dan komt het op zijn pootjes terecht. Ieder kind heeft een eigen pad te gaan.
maandag 18 februari 2019 13:03
Net als een paar anderen hier herken ik mij ook in jouw dochter. Mijn ouders vonden het ook erg zonde dat ik 'stomme' en 'slordige' fouten maakten, en lieten mij allerlei testen doen omdat ze graag wilden zien dat ik echt wel intelligent was en naar het gymnasium kon. Daar werd ik erg ongelukkig, zeker omdat mij steeds werd verteld: maar je kan het echt hoor, wees nou eens wat minder slordig/dromerig. Ik bloeide op toen ik HAVO op een vrije school ging doen en daar veel aan theater en kunst kon doen. Dat paste bij mijn dromerige karakter. Dat slordige is er nooit helemaal uit gegaan, maar wat maakt het uit. Ik ben een evenwichtig en creatief persoon. Je kan niet alles hebben.
Misschien moet je de vraag stellen wat jouw dochter nu eigenlijk zelf vindt en wil.
Misschien moet je de vraag stellen wat jouw dochter nu eigenlijk zelf vindt en wil.
maandag 18 februari 2019 13:04
Oh, gelukkig maar!
maandag 18 februari 2019 13:06
Dit laatste inderdaad TO.luiwammes schreef: ↑18-02-2019 13:03Net als een paar anderen hier herken ik mij ook in jouw dochter. Mijn ouders vonden het ook erg zonde dat ik 'stomme' en 'slordige' fouten maakten, en lieten mij allerlei testen doen omdat ze graag wilden zien dat ik echt wel intelligent was en naar het gymnasium kon. Daar werd ik erg ongelukkig, zeker omdat mij steeds werd verteld: maar je kan het echt hoor, wees nou eens wat minder slordig/dromerig. Ik bloeide op toen ik HAVO op een vrije school ging doen en daar veel aan theater en kunst kon doen. Dat paste bij mijn dromerige karakter. Dat slordige is er nooit helemaal uit gegaan, maar wat maakt het uit. Ik ben een evenwichtig en creatief persoon. Je kan niet alles hebben.
Misschien moet je de vraag stellen wat jouw dochter nu eigenlijk zelf vindt en wil.
Luiwammes, mooi verhaal. Mag ik vragen wat je voor werk bent gaan doen?
maandag 18 februari 2019 13:08
pantoffel81 schreef: ↑18-02-2019 12:23Omdat het geen kwestie is van niet weten, maar van vergeten en snel afgeleid zijn.
Het gaat niet alleen om het weten of intelligentie maar ook of dat je dit kan toepassen, en je werkhouding.
Vervolgonderwijs wordt echt niet alleen bepaald op je intelligentie.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
maandag 18 februari 2019 13:13
Mijn ouders stimuleerden mij nergens in. Ondanks alleen negens en tienen, verknalde ik mijn cito volledig en kon ik nog net naar de mavo. Mijn ouders hebben altijd gezegd dat ze spijt hebben gehad dat ze toen niet aan de bel hebben getrokken. De leraar had gezegd dat de Citoscore bindend was. Heb me nergens zo ongelukkig gevoeld, ik vond geen aansluiting en bracht de pauzes op de wc door. Eenmaal op de HAVO bloeide ik op.luiwammes schreef: ↑18-02-2019 13:03Net als een paar anderen hier herken ik mij ook in jouw dochter. Mijn ouders vonden het ook erg zonde dat ik 'stomme' en 'slordige' fouten maakten, en lieten mij allerlei testen doen omdat ze graag wilden zien dat ik echt wel intelligent was en naar het gymnasium kon. Daar werd ik erg ongelukkig, zeker omdat mij steeds werd verteld: maar je kan het echt hoor, wees nou eens wat minder slordig/dromerig. Ik bloeide op toen ik HAVO op een vrije school ging doen en daar veel aan theater en kunst kon doen. Dat paste bij mijn dromerige karakter. Dat slordige is er nooit helemaal uit gegaan, maar wat maakt het uit. Ik ben een evenwichtig en creatief persoon. Je kan niet alles hebben.
Misschien moet je de vraag stellen wat jouw dochter nu eigenlijk zelf vindt en wil.
Begrijp me goed, ze hoeft van mij niet perse naar havo of vwo, maar ik zou het zonde vinden als het schooladvies anders uitvalt dan haar kunnen. Misschien wil ik niet mijn fout herstellen, maar wel die van mijn ouders dan.
Mijn dochter wil voor het jeugdjournaal werken.
maandag 18 februari 2019 13:13
Omwille van herkenbaarheid deel ik dat liever niet. Ik wil wel kwijt dat ik een volledige hbo en een volledige wo studie heb afgerond in zes jaar tijd en dat ik een prachtige carrière heb en elke dag met plezier naar mijn werk ga. Mijn slordigheid staat nog weleens in de weg, maar wordt overschaduwd door creativiteit en sociale vaardigheden - dat is in mijn werk hard nodig. Mijn ouders zijn er onderhand wel achter dat dit gewoon mijn weg was; ik denk dat ze met de kennis van nu anders hadden gehandeld.watdachtjehiervan schreef: ↑18-02-2019 13:06Dit laatste inderdaad TO.
Luiwammes, mooi verhaal. Mag ik vragen wat je voor werk bent gaan doen?
maandag 18 februari 2019 13:13
pantoffel81 schreef: ↑18-02-2019 12:43Ik twijfel daar dus aan. Wel of niet labeltjes plakken. Toen ze in groep 3 zat, zat ze daar met zwakke leerlingen'. Al die acht leerlingen kregen RT, maar mijn dochter niet, want ze viel niet op met haar dromerig gedrag en zo slecht waren haar resultaten ook weer niet. Uiteindelijk zijn al die acht leerlingen overgegaan naar groep 4 en bleef mijn dochter zitten. Uiteindelijk wel goed uitgepakt, omdat ze nu dus plust met heel veel vakken, maar misschien was het met de juiste aanpak wel goed gegaan.
Maar ik heb me daar ook heel onzeker en slecht over gevoeld omdat heel veel mensen (ook hier) verkondigden dat doubleren niets uitmaakt. Had ik nu wel voet bij stuk moeten houden om aan de bel te trekken en haar over te laten gaan, of is het goed geweest. Soms weet ik echt niet meer wat wel of niet goed is.
Maar het is nu toch ook goed gegaan? Hier een kind dat groep vijf heeft gedoubleerd, met als doel steviger in haar schoenen te staan voordat ze naar de bovenbouw ging. Inmiddels heeft ze (zonder één dag studievertraging) haar Hbo-opleiding afgerond. Ik zei altijd: je zit op school om iets te leren, het is geen wedstrijd wie er het eerst vanaf is.
Overigens herken ik heel veel in je verhaal. Mijn enige advies: brandt je kind niet af om wie ze is. Je wordt er namelijk niet zekerder van als er constant gehamerd wordt op je slordigheid, die wordt verward met onverschilligheid, terwijl daar in werkelijkheid geen sprake van is.
maandag 18 februari 2019 13:14
pantoffel81 schreef: ↑18-02-2019 12:53Ik vind van wel, omdat ik nu de kans hebt om 'fouten' in mijn eigen verleden te voorkomen en het dit keer wél goed te doen.
Ik snap wel wat je bedoelt. Ik deed zo min mogelijk op school en toch deed ik het super goed. Dat ik vaak afgeleid of dromerig was, maakte daardoor niet uit. Maar achteraf gezien is het duidelijk dat ik mij verveelde, want te weinig uitdaging. Uitleg was vaak niet interessant, want ik wist het al. Daar is nooit iets mee gedaan. Als mijn kind hetzelfde mee zou maken, dan zou ik ook in willen grijpen om de 'fout' die ze bij mij hebben gemaakt te voorkomen.
Dat slordige heb ik nog altijd en dat zal er nooit helemaal uit gaan, maar hoe meer ik ergens in geïnteresseerd ben, hoe beter het gaat. Gelukkig ben ik geen perfectionist, dus last heb ik er niet van.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 18 februari 2019 13:16
Ai, ik hoop maar dat dit gewoon een onhandige opmerking is, want anders is dit echt het moment om hulp in te schakelen. Voor jezelf wel te verstaan. Jouw dochter heeft haar eigen leven, maakt haar eigen fouten en kiest voor haar eigen toekomst. Jij bent er om haar te begeleiden, haar een beetje te sturen en om haar onvoorwaardelijk te steunen en liefde te geven. Maar jouw dochter is er niet om jouw fouten uit het verleden goed te maken.pantoffel81 schreef: ↑18-02-2019 12:53Ik vind van wel, omdat ik nu de kans hebt om 'fouten' in mijn eigen verleden te voorkomen en het dit keer wél goed te doen.
maandag 18 februari 2019 13:18
Wat mooi dat je goed gebruik weet te maken van je capaciteiten.luiwammes schreef: ↑18-02-2019 13:13Omwille van herkenbaarheid deel ik dat liever niet. Ik wil wel kwijt dat ik een volledige hbo en een volledige wo studie heb afgerond in zes jaar tijd en dat ik een prachtige carrière heb en elke dag met plezier naar mijn werk ga. Mijn slordigheid staat nog weleens in de weg, maar wordt overschaduwd door creativiteit en sociale vaardigheden - dat is in mijn werk hard nodig. Mijn ouders zijn er onderhand wel achter dat dit gewoon mijn weg was; ik denk dat ze met de kennis van nu anders hadden gehandeld.
maandag 18 februari 2019 13:18
en voor de goede orde: Ik brand mijn dochter niet af om haar slordigheid. Want ik ben net zo, ik begrijp het zo goed. Alleen ik heb er wel ontzettend last van dat ik soms zo ben... En daarmee benadeel ik mijn kinderen ook, als ik weer eens wat vergeet etc.
Ik zou het leven voor haar iets makkelijker willen maken.
Ik zou het leven voor haar iets makkelijker willen maken.
maandag 18 februari 2019 13:19
Weet je wat nou echt voor direct het tegenovergestelde resultaat zorgt bij 'dromers': moeten.
Moeten moeten moeten.
Dat is de rem. Noodstop bijna....
Waarom moet ze perse een hogere opleiding toegewezen krijgen? Misschien is haar weg wel om het stapje voor stapje te doen.
Eerst mavo, dan havo, dan vwo....of misschien is zij wel het beste op een praktijkschool.
Goed zijn in iets, is niet perse een hoog diploma halen.
Goed zijn in iets kun je alleen als je het zelf graag doet, als je er plezier in hebt.
Voor hetzelfde geld zegt jouw dochter over 25 jaar "ik wil niet de fout van mijn moeder herhalen op mijn eigen kind. Mijn kind ga ik juist niet pushen."
Een kind is niet een pop die je kunt kneden naar hoe jij had willen zijn. Een kind is een eigen persoon, een eigen mens die graag zijn/haar eigen leven vorm geeft.
Begeleiden is jouw taak, niet pushen.
En zeker niet 'stom' noemen! (stomme fouten zal een kind opvatten als 'ik ben stom')
Moeten moeten moeten.
Dat is de rem. Noodstop bijna....
Waarom moet ze perse een hogere opleiding toegewezen krijgen? Misschien is haar weg wel om het stapje voor stapje te doen.
Eerst mavo, dan havo, dan vwo....of misschien is zij wel het beste op een praktijkschool.
Goed zijn in iets, is niet perse een hoog diploma halen.
Goed zijn in iets kun je alleen als je het zelf graag doet, als je er plezier in hebt.
Voor hetzelfde geld zegt jouw dochter over 25 jaar "ik wil niet de fout van mijn moeder herhalen op mijn eigen kind. Mijn kind ga ik juist niet pushen."
Een kind is niet een pop die je kunt kneden naar hoe jij had willen zijn. Een kind is een eigen persoon, een eigen mens die graag zijn/haar eigen leven vorm geeft.
Begeleiden is jouw taak, niet pushen.
En zeker niet 'stom' noemen! (stomme fouten zal een kind opvatten als 'ik ben stom')
maandag 18 februari 2019 13:19
pantoffel81 schreef: ↑18-02-2019 13:13Mijn ouders stimuleerden mij nergens in. Ondanks alleen negens en tienen, verknalde ik mijn cito volledig en kon ik nog net naar de mavo. Mijn ouders hebben altijd gezegd dat ze spijt hebben gehad dat ze toen niet aan de bel hebben getrokken. De leraar had gezegd dat de Citoscore bindend was. Heb me nergens zo ongelukkig gevoeld, ik vond geen aansluiting en bracht de pauzes op de wc door. Eenmaal op de HAVO bloeide ik op.
Begrijp me goed, ze hoeft van mij niet perse naar havo of vwo, maar ik zou het zonde vinden als het schooladvies anders uitvalt dan haar kunnen. Misschien wil ik niet mijn fout herstellen, maar wel die van mijn ouders dan.
Mijn dochter wil voor het jeugdjournaal werken.
Ik begrijp dat je je kind wilt behoeden, maar maak niet de fout van je ouders door niet te zien wie je kind werkelijk is. Ze is niet jij, en ze heeft zeer waarschijnlijk een heel andere benadering nodig dan jij nodig had.
maandag 18 februari 2019 13:21
Wat jij miste was stimulering. Wat mijn ouders deden ging verder dan stimuleren, het was richting pushen. Op basis van je OT krijg ik de indruk dat je ook verder gaat dan stimuleren. Als je een kind wil stimuleren dan moedig je de eigen wensen van het kind aan. Dan moet je dus eerst goed nagaan wat die wensen zijn. Bij het jeugdjournaal werken, maar wat nog meer? Waar voelt ze zich prettig bij? Welke vakken vindt ze leuk? Houdt ze van leren of van creatieve dingen? Is ze graag onder de mensen? Op basis daarvan kun je er voor haar zijn zonder te pushen.pantoffel81 schreef: ↑18-02-2019 13:13Mijn ouders stimuleerden mij nergens in. Ondanks alleen negens en tienen, verknalde ik mijn cito volledig en kon ik nog net naar de mavo. Mijn ouders hebben altijd gezegd dat ze spijt hebben gehad dat ze toen niet aan de bel hebben getrokken. De leraar had gezegd dat de Citoscore bindend was. Heb me nergens zo ongelukkig gevoeld, ik vond geen aansluiting en bracht de pauzes op de wc door. Eenmaal op de HAVO bloeide ik op.
Begrijp me goed, ze hoeft van mij niet perse naar havo of vwo, maar ik zou het zonde vinden als het schooladvies anders uitvalt dan haar kunnen. Misschien wil ik niet mijn fout herstellen, maar wel die van mijn ouders dan.
Mijn dochter wil voor het jeugdjournaal werken.
Als mijn ouders me hadden gestimuleerd in plaats van gepusht dan hadden ze me op toneel les gezet in plaats van op bijles.
maandag 18 februari 2019 13:23
Ik vind dat er weer een hoop overhaaste conclusies getrokken worden bij vrij weinig informatie, Ik lees niet dat TO haar kind afbrandt of onder druk zet, ze stelt hier gewoon wat vragen.
Ik vind dat je je eruit moet halen wat erin zit binnen de grenzen van wat je kind aankan qua intelligentie en karakter en eigen wensen.
Praat met school en desnoods iemand buiten school, wat zeggen zij? Wat vindt je kind zelf? Hoe vindt ze het zelf dat ze lagere cijfers krijgt omdat ze de helft vergeet te maken bij een toets (raar trouwens van de leerkracht)? Maakt dat haar niet uit of wordt ze er onzeker van? Dat zegt iets over wat ze straks aankan. En ook dat kan veranderen met het ouder worden.
Ik vind dat je je eruit moet halen wat erin zit binnen de grenzen van wat je kind aankan qua intelligentie en karakter en eigen wensen.
Praat met school en desnoods iemand buiten school, wat zeggen zij? Wat vindt je kind zelf? Hoe vindt ze het zelf dat ze lagere cijfers krijgt omdat ze de helft vergeet te maken bij een toets (raar trouwens van de leerkracht)? Maakt dat haar niet uit of wordt ze er onzeker van? Dat zegt iets over wat ze straks aankan. En ook dat kan veranderen met het ouder worden.
anoniem_318965 wijzigde dit bericht op 18-02-2019 13:25
0.29% gewijzigd
maandag 18 februari 2019 13:23
pantoffel81 schreef: ↑18-02-2019 13:18en voor de goede orde: Ik brand mijn dochter niet af om haar slordigheid. Want ik ben net zo, ik begrijp het zo goed. Alleen ik heb er wel ontzettend last van dat ik soms zo ben... En daarmee benadeel ik mijn kinderen ook, als ik weer eens wat vergeet etc.
Ik zou het leven voor haar iets makkelijker willen maken.
Maar dan weet je toch als geen ander dat die "slordigheid" onderdeel is van je karakter en dat daar weinig aan te doen is. Je kunt het denk ik makkelijker voor haar maken door te accepteren dat het nu eenmaal zo is, en te benadrukken dat jij en zij andere goede kwaliteiten hebben waar je op kunt focussen.
