Kinderen
alle pijlers
Dochter met rugzakje
donderdag 26 maart 2020 19:19
Inmiddels ben ik 31 jaar , moeder van een dochter van 10 wat naar het sbo gaat.
Dochter heeft een sociale emotionele achterstand en daarnaast nog een wat lagere IQ.
Ik maak me zorgen om haar toekomst , zou ze zelfstandig kunnen wonen.
De juiste partner , het laat mij heel veel nadenken.
Nu heb ik inmiddels de leeftijd bereikt waar ik ook aan het nadenken ben of in nog een kind wil , de tijd gaat vliegt zo voorbij.
Alleen merk ik dat er op haar school veel broertjes en zusjes op het zelfde onderwijs zitten.
Dit maakt mij angstig om opnieuw aan een kind te beginnen.
Heb al de nodige zorgen betreft mij dochter.
Zijn hier meer ouders die de zelfde angsten hebben ?
Dochter heeft een sociale emotionele achterstand en daarnaast nog een wat lagere IQ.
Ik maak me zorgen om haar toekomst , zou ze zelfstandig kunnen wonen.
De juiste partner , het laat mij heel veel nadenken.
Nu heb ik inmiddels de leeftijd bereikt waar ik ook aan het nadenken ben of in nog een kind wil , de tijd gaat vliegt zo voorbij.
Alleen merk ik dat er op haar school veel broertjes en zusjes op het zelfde onderwijs zitten.
Dit maakt mij angstig om opnieuw aan een kind te beginnen.
Heb al de nodige zorgen betreft mij dochter.
Zijn hier meer ouders die de zelfde angsten hebben ?
vrijdag 27 maart 2020 22:55
Op dit punt zit het dus allemaal prima!
Met 10 jaar is groep 6 toch normaal?Lina31 schreef: ↑26-03-2020 23:02[...]
Het lastige van me dochter is je ziet het niet aan der uiterlijk.
Ze speelt mee met kinderen van haar leeftijd en zit op zelfde niveau , alleen heeft ze veel meer moeite met leren op school en vooral het ruimtelijk inzicht ontbreekt.
Spelling en lezen groep 6 en rekenen groep 3.
Als je dochter sociaal emotioneel met haar leeftijdgenootjes mee kan komen en qua lezen/spelling ook, alleen met rekenen niet.. dan gaat ze best goed toch? Er zijn echt wel beroepen die ze kan gaan uitoefenen zonder goed te kunnen rekenen. Later gaat toch alles op de rekenmachine telefoon.
Ik denk dat het sociale punt erg belangrijk is. Mensen vallen toch vaak buiten een groep als ze sociaal niet meekomen, als anderen hen niet snappen of andersom. Dat ze daar mee komt zal veel dingen voor haar later makelijker maken denk ik
zaterdag 28 maart 2020 09:01
Hoi TO,
Onze zoon van 4 is pas gestart op het sbo vanwege een algehele ontwikkelingsachterstand, lagere intelligentie en kenmerken van autisme (nog niet gediagnosticeerd). Loopt sociaal-emotioneel ver achter. Wij hebben nu een dochter van 8 weken. Voor ons is de wens voor een tweede pas ongeveer een jaar geleden ontstaan en dat had zeker te maken met de situatie van onze zoon. We zullen zien wat de toekomst brengt, ik herken je zorgen hoor, wij vragen ons ook af hoe ver zoon zich zal ontwikkelen, wat kan hij straks wel en niet, etc. En natuurlijk zijn we ook benieuwd hoe onze dochter het gaat doen. Is zij gewoon “normaal” of zal er straks met haar ook iets aan de hand zijn? De tijd zal het leren..
Onze zoon van 4 is pas gestart op het sbo vanwege een algehele ontwikkelingsachterstand, lagere intelligentie en kenmerken van autisme (nog niet gediagnosticeerd). Loopt sociaal-emotioneel ver achter. Wij hebben nu een dochter van 8 weken. Voor ons is de wens voor een tweede pas ongeveer een jaar geleden ontstaan en dat had zeker te maken met de situatie van onze zoon. We zullen zien wat de toekomst brengt, ik herken je zorgen hoor, wij vragen ons ook af hoe ver zoon zich zal ontwikkelen, wat kan hij straks wel en niet, etc. En natuurlijk zijn we ook benieuwd hoe onze dochter het gaat doen. Is zij gewoon “normaal” of zal er straks met haar ook iets aan de hand zijn? De tijd zal het leren..
zaterdag 28 maart 2020 10:04
zaterdag 28 maart 2020 15:02
Lina31, niemand heeft garantie op een gezond kind. Zelfs al vraag je je artsen hoe zij de kansen inschatten, het blijft afwachten.
Waar je, in mijn beleving, ook goed over moet nadenken is het volgende:
Wil ik wel zo dit grote leeftijdsverschil tussen 2 kinderen? Mocht je snel zwanger raken dan zit er 10, misschien 11 jaar tussen grote zus en baby. Als oudste gaat puberen, zit jij met een peuter of kleuter. Heb je dan wel genoeg tijd om beide kinderen goed te begeleiden, heb je genoeg tijd voor je man, en voor jezelf?
Hou ermee rekening dat een baby een zware wissel trekt, kan trekken op je relatie met je man, maar ook je dochter. Die moet opeens aandacht gaan delen. (Of nog moeilijker: wil zelf ook een baby).
Ik zou me daar meer zorgen om maken.
Succes met de situatie.
Waar je, in mijn beleving, ook goed over moet nadenken is het volgende:
Wil ik wel zo dit grote leeftijdsverschil tussen 2 kinderen? Mocht je snel zwanger raken dan zit er 10, misschien 11 jaar tussen grote zus en baby. Als oudste gaat puberen, zit jij met een peuter of kleuter. Heb je dan wel genoeg tijd om beide kinderen goed te begeleiden, heb je genoeg tijd voor je man, en voor jezelf?
Hou ermee rekening dat een baby een zware wissel trekt, kan trekken op je relatie met je man, maar ook je dochter. Die moet opeens aandacht gaan delen. (Of nog moeilijker: wil zelf ook een baby).
Ik zou me daar meer zorgen om maken.
Succes met de situatie.
zondag 29 maart 2020 00:25
Jeetje zeg...
Een halfbroer of zus waar je fulltime mee opgroeit, voelt net zo goed als een 'echte' broer/zus. Tussen aanhalingstekens zelfs... wauw.
En... 'die wellicht over 5 jaar ook weer uit beeld verdwenen is?' ?! Dat klinkt behoorlijk denigrerend. Je weet van te voren nóóit 100% zeker of een relatie for ever ever ever is...
Dat weet je niet als je gaat trouwen, als je een kindje samen maakt, een huis samen koopt, een wereldreis plant, enz.
Als (hypothetisch) alleen mensen die 100% zekerheid hebben voor altijd bij elkaar te blijven een kind zouden krijgen, zouden er nooit meer kinderen geboren worden.
Je weet van te voren nou eenmaal niet hoe het leven loopt.
Dus dit vind ik wat makkelijk gezegd. (En nee, ik ben niet gescheiden van de vader van mijn kinderen)
