Een baby en peuter, hoe dan?

17-02-2019 08:14 346 berichten
Alle reacties Link kopieren
Sinds vier weken hebben we een tweede zoontje. We hebben ook een 2,5 jarig zoontje. Beide geen moeilijke kids maar toch weet ik het niet meer!

De eerste weken sliep de baby nog heel veel in de box en ging het allemaal prima. Nu is hij steeds meer wakker en onrustig. Hij wil ook niet meer in de box. Ik ben niet voor om kinderen of baby’s te laten huilen maar.... hoe dan???

Voorbeeld: baby heeft krampjes en peuter is wakker en wil uit bed. Of baby wil voeding maar peuter is gevallen etc etc, dat soort situaties.

Draagdoek vind baby vreselijk en ook wipstoel etc helpt natuurlijk niet bij krampjes (en die heeft hij veel deze week). Ik heb het gevoel alsof ik continu moet kiezen tussen welk huilend kind ik moet troosten. En daardoor doe ik het dus altijd fout bij 1 van mijn kinderen. Daarbij komt dat onze peuter een heel gevoelig jongetje is die altijd moet huilen als een ander huilt en dat doet hij nu ook met de baby.

Ik geef borstvoeding maar als ik mijn grote teen al beweeg laat de baby los. bewegen tijdens het voeden lukt dus ook niet (om ander zoontje te troosten bijvoorbeeld)

Herkenbaar? En hoe doen jullie dat?
anoniem_282345 wijzigde dit bericht op 17-02-2019 08:18
6.01% gewijzigd
Waar is vader? Kan peuter misschien naar de opvang/oppas?
Als je je aandacht moet verdelen dan ontkom je er dus niet aan dat een van twee soms moet wachten. That's life.
z-u-s schreef:
17-02-2019 08:17
Waar is vader? Kan peuter misschien naar de opvang/oppas?
Vader zal wel gewoon op zijn werk zijn. TO heeft nog verlof
Alle reacties Link kopieren
z-u-s schreef:
17-02-2019 08:17
Waar is vader? Kan peuter misschien naar de opvang/oppas?
Hij gaat naar opvang 2x in de week een middagje.

Vader is weer aan het werk :)
Het is even wennen dat je je andere kind niet gelijk kan helpen. Maar worden ze niet slechter van hoor, leren wachten. Ik las oudste vaak een boekje voor als ik ging voeden of ik zorgde dat hij even iets te doen had. Ze zijn nu 3,5 en 1,5 en het komt nog steeds regelmatig voor dat er 1 ff moet wachten. Tja, niks aan te doen. Probeer dat voor jezelf te accepteren dat maakt het allemaal makkelijker
Alle reacties Link kopieren
-Darkside- schreef:
17-02-2019 08:17
Als je je aandacht moet verdelen dan ontkom je er dus niet aan dat een van twee soms moet wachten. That's life.
Dat begrijp ik. Dat zou ik ook denken/zeggen als ik er niet emotioneel betrokken bij zou zijn. Maar dat gaat nu toch anders als het om mijn eigen twee kindjes gaat :).
Een baby in de box laten slapen vind ik al een beetje gek, zo'n matrasje is veel te dun.
Verder herken ik het echt niet en onze kinderen schelen minder in leeftijd. je kunt je baby toch even wegleggen als je naar de oudste moet. Soms moeten ze even op elkaar wachten.
Ik zou die 2,5 jarige lekker naar psz/kdv laten gaan. Daar kan hij lekker spelen met leeftijdsgenoten, ook goed voor zijn ontwikkeling. Alleen maar thuis zijn met mama en de baby is natuurlijk niks aan.

En de vader? Kan hij niet een dagje ouderschapsverlof opnemen per week? Is hij verder wel betrokken, of helemaal niet?
Alle reacties Link kopieren
Hier ook peuter van 2,5 en een baby (bijna 2 weken)
Voor nu nog de luxe dat man nog thuis is, maar heb ook al een keer s' avonds de jongens alleen gehad.
Peuter moest naar bed en baby huilen. Op dat moment moest peuter echt even de aandacht hebben voor het slapen gaan. Baby moest toch even wachten. Daarna flink geknuffeld met baby.
wiebelkonijn schreef:
17-02-2019 08:22
Dat begrijp ik. Dat zou ik ook denken/zeggen als ik er niet emotioneel betrokken bij zou zijn. Maar dat gaat nu toch anders als het om mijn eigen twee kindjes gaat :).
Een andere oplossing is er nou eenmaal niet
wiebelkonijn schreef:
17-02-2019 08:20
Hij gaat naar opvang 2x in de week een middagje.

Vader is weer aan het werk :)
Waarom maar zo weinig?
Alle reacties Link kopieren
Z0MER schreef:
17-02-2019 08:23
Ik zou die 2,5 jarige lekker naar psz/kdv laten gaan. Daar kan hij lekker spelen met leeftijdsgenoten, ook goed voor zijn ontwikkeling. Alleen maar thuis zijn met mama en de baby is natuurlijk niks aan.

Oudste gaat 2 dagen naar de opvang maar dan zit ze nog 3 dagen alleen met 2 kinderen. Je kan een kind niet zomaar even fulltime wegbrengen, alleen al om de wachtlijsten en de kosten.

Ik lees even mee TO, ik heb over 2 maanden ook een baby en een peuter.
Wintertime16 schreef:
17-02-2019 08:27
Oudste gaat 2 dagen naar de opvang maar dan zit ze nog 3 dagen alleen met 2 kinderen. Je kan een kind niet zomaar even fulltime wegbrengen, alleen al om de wachtlijsten en de kosten.

Ik lees even mee TO, ik heb over 2 maanden ook een baby en een peuter.
Mijn oudste ging twee dagen, een dagje naar opa en oma en dan was mijn man nog een dag thuis. Toch een stuk leuker voor zo'n kind, dan dat gehang thuis met een pasgeboren baby.

TO: vraag hulp! En tuurlijk zit je dan alsnog regelmatig alleen met twee kinderen, daar zul je echt je weg wel in vinden, maar op dit moment is de jongste nog zo jong.

Het wordt echt makkelijker.
Alle reacties Link kopieren
Z0MER schreef:
17-02-2019 08:25
Waarom maar zo weinig?
Waarschijnlijk omdat dat voldoende is ivm hun werk. En de meeste kinderen kunnen niet voor 3 maanden verlof opeens veel extra gaan, wederom ivm wachtlijsten en kosten.

TO, Het lijkt me inderdaad een kwestie van keuzes maken. Gevallen kind troosten kost minder tijd dan een voeding, dus even troosten en dan voeden. Heb je geen (schoon)ouders die zich af en toe een paar uurtjes met peuter kunnen bezighouden?
Alle reacties Link kopieren
Mijn jongsten schelen 14 maanden en idd ze moeten wachten als ik met de ander bezig ben. Je hebt maar 1 paar armen en kan niet alles tegelijk.
Alles komt goed
Alle reacties Link kopieren
Het word beter!
Na een week of 6 had bij ons de jongste een beter ritme met langere slaapjes. Overdag gingen wij buitenom de voedingen heel veel wandelen. De baby was dan lekker stil en oudste kreeg het gevoel dat hij exclusieve aandacht kreeg door lekker op pad te gaan.

Verder werd ik steeds handiger in borstvoeding geven en ondertussen boekjes voorlezen, de baby wende langzaam aan de draagdoek voor tijdens de huiluurtjes en huilde ook langzaam aan wat minder. En peuter vond ook zijn draai in de nieuwe situatie.

Schroom niet om hulp te vragen. Ik had een heel lief buurmeisje van 12 die helemaal dol was op de kinderen en die sprong vaak zomaar even binnen uit nieuwsgierigheid en duwde oudste dan even in de schommel, kon ik even voeden. Heb je een netwerk van mensen met kinderen in dezelfde leeftijd?
Vraag of ze peuter eens een middagje kunnen meenemen of entertainen / samen spelen. Of grootouders / andere familie of vrienden die eens met kind naar de bieb/het park / het bos willen? Dat kan de situatie ook even doorbreken.

Succes!
Kwestie van even doorbijten. Baby en peuter vond ik zelf prima te doen. En toen had ik een dreumes en een peuter.... en nu een peuter en kleuter en dat wordt langzaam weer makkelijker.
Alle reacties Link kopieren
Het is ook gewoon moelijk. Iedereen moet zijn draai nog vinden en wennen aan elkaar.

Het wordt echt makkelijker!

Wat mij heel erg gerust stelde toen ik in die situatie zat, was iemand die zei: Je kinderen moeten jou delen, maar hebben wel een broertje of zusje die extra aandacht en liefde brengt. Het heft elkaar op.

Het feit dat je je er zorgen over maakt betekent dat je het beste voor ze wil.
Alle reacties Link kopieren
Natuurlijk kan ik de baby even wegleggen. Maar dan is het brullen. En aangezien je een baby ‘niet mag laten huilen’, vraag ik me af hoe andere dat doen of ben ik de enige die het moeilijk vind als haar kind huilt? Dat lijkt me toch niet?

De opvang vind ons zoontje al verschrikkelijk dus die twee middagen vind ik vaak zat voor hem. Hij is ook niet te genieten als hij daar is geweest. Ouders wonen allemaal niet naast de deur. Vader is natuurlijk wel gewoon in the picture en doet heel veel maar je ontkomt er niet aan dat je alleen bent met twee kinderen.

Ik vraag niet zo zeer om een kant en klare oplossing, maar om herkenning en hoe jullie dat doen.
Alle reacties Link kopieren
@damas
@Dreamtheater
Dank jullie wel! Jullie berichtje geeft weer wat hoop :).
Alle reacties Link kopieren
Maar toen je zwanger werd van de 2e had je het idee dat de een wel netjes op de ander zou wachten met eten/poepen/aandacht?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dit gevoel ook best wel gehad in het begin. Peuter (3 jaar toen zusje kwam) was best jaloers op haar zusje en wilde net zoveel aandacht. Daarbij wilde de baby niet aan de borst en kolfde ik ook nog vaak. Dat maakte het wel heel lastig. Inmiddels zijn we 5 maanden verder en gaat het echt veel beter. Peuter snapt beter dat haar zusje meer geholpen moet worden. Ik vraag haar ook vaak om me te helpen en zeg dat ze een goeie grote zus is. Ik denk dus dat je oudste gewoon nog moet wennen en het echt makkelijker gaat worden. Zorg voor af en toe 1 op 1 tijd met je oudste, dat vinden ze vaak heel fijn. Die eerste periode is gewoon even zoeken vond ik.
wiebelkonijn schreef:
17-02-2019 08:38
Natuurlijk kan ik de baby even wegleggen. Maar dan is het brullen. En aangezien je een baby ‘niet mag laten huilen’, vraag ik me af hoe andere dat doen of ben ik de enige die het moeilijk vind als haar kind huilt? Dat lijkt me toch niet?

De opvang vind ons zoontje al verschrikkelijk dus die twee middagen vind ik vaak zat voor hem. Hij is ook niet te genieten als hij daar is geweest. Ouders wonen allemaal niet naast de deur. Vader is natuurlijk wel gewoon in the picture en doet heel veel maar je ontkomt er niet aan dat je alleen bent met twee kinderen.

Ik vraag niet zo zeer om een kant en klare oplossing, maar om herkenning en hoe jullie dat doen.
Ik kan me voorstellen dat je een baby niet twee uur laat huilen maar even wegleggen is erg normaal lijkt me? Of heb jij vier paar handen? Waar ben je bang voor wanneer 1 van de 2 even huilt? Er zit een groot verschil in uren en in even kort omdat je nou eenmaal twee kinderen hebt. Hoe wil je het anders doen? Het is niet te voorkomen lijkt me en ik kan me niet voorstellen dat een kind schade ondervindt van het feit dat ie even op de ander moet wachten.
Alle reacties Link kopieren
Tja hoe wij dat deden, hulp vragen, de baby toch even laten huilen, de oudste leren dat ook hij soms moet wachten en dat hij daar best verdrietig om mag zijn.

En je kan toch kijken naar wat wel lukt?

Ik kon prima een baby op mijn ene arm leggen en met mijn andere hand helpen een puzzel te maken/ te kleien / te verven.
Heb je zon newborn bakje op een triptrap? Ook een lifesaver, baby kan dan meekijken als je met oudste iets doet aan tafel.

Zodra baby dan wel sliep ging ik echt even een op een met oudste wat doen.

En als ze allebei sliepen deed ik snel wat nuttigs in huis of sliep ik ook een halfuurtje.

Oudste keek ook wat meer tv die periode, ook niet erg, zet voor tijdens t voeden de iPad naast jullie en kijk samen. Of wat peuter spelletjes. De gratis app van Jokie en Jet is leuk.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven