Kinderen
alle pijlers
ervaringen bam-moeders?
woensdag 28 juni 2017 23:00
jiggles en andere "uppies"! Het kind in je uppie topic is inderdaad inmiddels vooral gericht op de weg naar het alleenstaand moederschap toe. Ik mis af en toe best een kletsttopic voor degenen die al moeder zijn om ervaringen over het alleenstaand ouderschap uit te wisselen. Dus leuk om jullie hier weer te treffen!
Rosings, ik ben vanaf de eerste nacht alleen geweest. Ik had van te voren met netwerk afgesproken dat ze zouden blijven slapen als ik daar behoefte aan had, maar die behoefte voelde ik toen ze er eenmaal was niet. Maar ik kwam ook gewoon erg goed uit de bevalling, Ben 's ochtends bevallen en heb een aantal uur in het ziekenhuis moeten blijven. Begin van de avond mocht ik naar huis. Daar werd ik verwelkomt door familie en hebben we samen nog koffie gedronken en taart gegeten. Rond 21:00 uur heb ik iedereen eruit gezet en genoten van de rust in huis. Geslapen heb ik overigens die eerste nacht niet, had nog veel te veel adrenaline in mn lijf.
Rosings, ik ben vanaf de eerste nacht alleen geweest. Ik had van te voren met netwerk afgesproken dat ze zouden blijven slapen als ik daar behoefte aan had, maar die behoefte voelde ik toen ze er eenmaal was niet. Maar ik kwam ook gewoon erg goed uit de bevalling, Ben 's ochtends bevallen en heb een aantal uur in het ziekenhuis moeten blijven. Begin van de avond mocht ik naar huis. Daar werd ik verwelkomt door familie en hebben we samen nog koffie gedronken en taart gegeten. Rond 21:00 uur heb ik iedereen eruit gezet en genoten van de rust in huis. Geslapen heb ik overigens die eerste nacht niet, had nog veel te veel adrenaline in mn lijf.
donderdag 29 juni 2017 14:49
@ chica gaan we hier gewoon verder
@rosings bij mij is mijn zus de eerste week blijven slapen. Hadden we vooraf al zo afgesproken en bleek ook wel nodig want ik had aardig wat bloedverlies bij de bevalling dus een beetje gammel. Ik zou in ieder geval zorgen dat je iemand achter de hand hebt. Je weet nooit vooraf hoe je je voelt na de bevalling en dan heb je in ieder geval nog de optie.
@skipper geen ervaring met een donor via internet, ik weet ook eerlijk gezegd niet of ik dat aan zou durven.
@rosings bij mij is mijn zus de eerste week blijven slapen. Hadden we vooraf al zo afgesproken en bleek ook wel nodig want ik had aardig wat bloedverlies bij de bevalling dus een beetje gammel. Ik zou in ieder geval zorgen dat je iemand achter de hand hebt. Je weet nooit vooraf hoe je je voelt na de bevalling en dan heb je in ieder geval nog de optie.
@skipper geen ervaring met een donor via internet, ik weet ook eerlijk gezegd niet of ik dat aan zou durven.
donderdag 29 juni 2017 16:53
Hai andere uppies! leuk om jullie hier te treffen!
Rosings, mijn moeder is de eerste 3 weken bij mij gebleven in de nacht. Ik kwam behoorlijk gehavend de bevalling uit en was veel bloed verloren. Het was gewoon niet verantwoord om dan met een newborn 3 hoog zonder lift te wonen.
Mijn moeder heeft eigenlijk niets anders gedaan dan er alleen maar zijn voor het geval dat ik het nodig had. Ik heb alle verzorging zelf gedaan
Skipper, ik heb mijn donor via een kliniek. Lijkt mij ook veel te eng om iemand via internet te zoeken
Rosings, mijn moeder is de eerste 3 weken bij mij gebleven in de nacht. Ik kwam behoorlijk gehavend de bevalling uit en was veel bloed verloren. Het was gewoon niet verantwoord om dan met een newborn 3 hoog zonder lift te wonen.
Mijn moeder heeft eigenlijk niets anders gedaan dan er alleen maar zijn voor het geval dat ik het nodig had. Ik heb alle verzorging zelf gedaan
Skipper, ik heb mijn donor via een kliniek. Lijkt mij ook veel te eng om iemand via internet te zoeken
Don't be afraid to fail, be afraid not to try
donderdag 29 juni 2017 20:00
Bij de eerste heb ik de eerste 5 dagen bij mijn ouders gelogeerd ben daar ook bevallen. Mocht niet thuis bevallen, woonde toen in een appartement op 4 hoog en er was geen lift. Had eerst zo iets van ik ga daar bevallen en ga daarna naar huis. Mijn ouders genoten er zo van dus ben toen een paar dagen gebleven. Bij de tweede ben ik thuis bevallen en is mijn moeder de eerste nacht blijven slapen. Was meer zodat ik er niet uit hoefde als de oudste wakker zou worden.
Ik heb mijn donor via internet gevonden. Had een advertentie gezet op een bam site en daar kreeg ik reacties op.
Heb gemaild met de donoren en er 1 uitgekozen die mijn het meest aansprak. Heb daarna een paar keer met die donor afgesproken en het klikte. Daarna dus afspraken gemaakt en besproken hoe we het voor ons zagen. De donor heeft de kids niet erkend.
Op het geboortekaartje stond de donor ook niet.
Ik heb mijn donor via internet gevonden. Had een advertentie gezet op een bam site en daar kreeg ik reacties op.
Heb gemaild met de donoren en er 1 uitgekozen die mijn het meest aansprak. Heb daarna een paar keer met die donor afgesproken en het klikte. Daarna dus afspraken gemaakt en besproken hoe we het voor ons zagen. De donor heeft de kids niet erkend.
Op het geboortekaartje stond de donor ook niet.
zaterdag 1 juli 2017 21:05
Mijn kids zien de donor ongeveer 1 keer per maand. Wij hebben idd een contract op gesteld. Als het op een rechtszaak zou aankomen dan zou ik er denk ik weinig aan hebben, hebben het niet officieel bij een notaris of zo vastgelegd. Omdat hij de kinderen niet heeft erkend en we geen gemeenschap hebben gehad heeft hij eigenlijk geen rechten. Ik kan zelf ook moeilijk gaan doen door geen contact meer toe te staan met de kids of door alimitatie te eisen. Het is een goed vertrouwen wat je moet hebben. Hij heeft geen zeggenschap over de opvoeding mag zijn mening eventueel geven maar daar doe ik mee wat ik wil.
zondag 2 juli 2017 17:14
Hoi hoi , ik wilde ook nog even een bijdrage geven omtrent anoniem donorschap.
Zelf ben ik geadopteerd en ik heb gelukkig mijn biologische familie gevonden, dat is sinds de pubertijd een grote wens van mij geweest. Ik ken veel mede-geadopteerden en niet iedereen heeft de mogelijkheid om zijn/haar familie te vinden en daar hebben de meeste het erg lastig mee. Het idee dat ik nooit mijn biologische familie zou hebben gevonden, lijkt me ook echt vreselijk. Dan was ik levenslang met vraagtekens rond blijven lopen. Om die reden kan ik ook echt niet achter anoniem-donorschap staan. Overigens ben ik heel erg blij met mijn (adoptie)ouders, ik zie hun gewoon als mijn ouders .
Heel veel succes verder!
Zelf ben ik geadopteerd en ik heb gelukkig mijn biologische familie gevonden, dat is sinds de pubertijd een grote wens van mij geweest. Ik ken veel mede-geadopteerden en niet iedereen heeft de mogelijkheid om zijn/haar familie te vinden en daar hebben de meeste het erg lastig mee. Het idee dat ik nooit mijn biologische familie zou hebben gevonden, lijkt me ook echt vreselijk. Dan was ik levenslang met vraagtekens rond blijven lopen. Om die reden kan ik ook echt niet achter anoniem-donorschap staan. Overigens ben ik heel erg blij met mijn (adoptie)ouders, ik zie hun gewoon als mijn ouders .
Heel veel succes verder!
maandag 3 juli 2017 16:44
Dag Sunny Lady
Heel interessant wat je schrijft. Vond je het voldoende om te weten wie deze mensen waren, of had je er ook echt behoefte aan om je ouders te kunnen zien en ermee om te gaan?
Ik vraag me af of het anders is als je al van kleinsaf 1OO procent wéét dat je je vader nooit gaat kennen. Dus dat je ook niet aan een zoektocht kàn beginnen. Zou het kunnen dat je hier dan in berust, of blijven de meesten zoekende ookal weten ze niet waar te beginnen?
Heel interessant wat je schrijft. Vond je het voldoende om te weten wie deze mensen waren, of had je er ook echt behoefte aan om je ouders te kunnen zien en ermee om te gaan?
Ik vraag me af of het anders is als je al van kleinsaf 1OO procent wéét dat je je vader nooit gaat kennen. Dus dat je ook niet aan een zoektocht kàn beginnen. Zou het kunnen dat je hier dan in berust, of blijven de meesten zoekende ookal weten ze niet waar te beginnen?
zondag 9 juli 2017 21:01
Ik heb twee zoons via een donor van een spermabank. Vanaf hun 16e is er de mogelijkheid om te achterhalen wie de donor is, maar tot op heden hebben ze daar allebei geen behoefte aan (ze zijn 16 en (bijna) 19).skipper2 schreef: ↑28-06-2017 17:56Ik begrijp wat Lot zegt ivm spermadonoren. Ik kom uit België en daar is anoniem donorschap verplicht. Als ik naar Nederland ga wordt dit niet terugbetaald en kost het massa's geld. Hebben jullie allemaal een niet-anonieme donor? Zijn er ook mensen die een anonieme donor hebben?
In ieder geval HEEL ERG BEDANKT voor jullie berichtjes! Jullie stellen me echt gerust!
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zondag 9 juli 2017 21:05
Er is een enorm verschil tussen adoptie en een kind van een anonieme donor zijn.Sunny_Lady schreef: ↑02-07-2017 17:14Hoi hoi , ik wilde ook nog even een bijdrage geven omtrent anoniem donorschap.
Zelf ben ik geadopteerd en ik heb gelukkig mijn biologische familie gevonden, dat is sinds de pubertijd een grote wens van mij geweest. Ik ken veel mede-geadopteerden en niet iedereen heeft de mogelijkheid om zijn/haar familie te vinden en daar hebben de meeste het erg lastig mee. Het idee dat ik nooit mijn biologische familie zou hebben gevonden, lijkt me ook echt vreselijk. Dan was ik levenslang met vraagtekens rond blijven lopen. Om die reden kan ik ook echt niet achter anoniem-donorschap staan. Overigens ben ik heel erg blij met mijn (adoptie)ouders, ik zie hun gewoon als mijn ouders .
Heel veel succes verder!
Dat je de link tussen die twee legt snap ik nog, maar de 'problematiek' is totaal anders.
Bij adoptie kan ik me voorstellen dat er veel vragen zijn over bijv de reden dat je bent afgestaan, het gevoel dat je (ooit) niet gewenst was.
Bij bam-schap is het uitgangspunt zo totaal anders. Werkelijk niet te vergelijken.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zondag 9 juli 2017 21:34
zondag 9 juli 2017 22:25
De vraag hoe het komt dat ze er geen behoefte aan hebben impliceert dat dat 'bijzonder' is.skipper2 schreef: ↑09-07-2017 21:34Dag Solomio
Ik vind het heel geruststellend dat je zegt dat je 2 kinderen geen behoefte hebben om hun donor te kennen. Praten ze er wel eens over met je of zijn ze er totaal niet mee bezig? Hoe komt dat ze geen behoefte hebben om hun donor te zien? Hebben ze dit al gezegd tegen jou?
Ik heb aardig wat bam-kinderen in mijn omgeving en geen van allen hebben ze de behoefte om hun donor te ontmoeten.
Mijn oudste zegt: ik heb geen vader, ik heb ook geen auto. Dat laatste is zieliger dan dat eerste.
Ik ben altijd vrij voorzichtig om zaken aan de opvoeding te linken, maar ik denk dat je hierin best iets kunt sturen. Als je er zelf een probleem van maakt zal het voor je kind ook lastiger zijn. En dat heeft denk ik te maken met hoe 'schuldig' je je voelt dat je je kind een vader onthoudt.
Ik heb nooit ook maar een seconde gedacht dat ik mijn kinderen tekort deed door ze geen vader te geven. Daardoor hebben ze zelf ook nooit het idee gehad dat ze iets misten.
Uiteraard hebben ze er wel eens vragen over gesteld en die heb ik eerlijk beantwoord. En altijd geprobeerd uit te leggen dat het een positieve keus van mij is geweest. Niet een soort tweede keus omdat ik helaas-pindakaas geen partner had, maar de oprechte wens voor een kind en niet voor een partner.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zondag 9 juli 2017 22:35
Een goede avond,
Wat ontzettend leuk om jullie ervaringen te lezen. Ben me een beetje meer aan het verdiepen in het alleen staand moeder worden. Zit al een tijdje in mijn hoofd, maar wanneer maak je nu de keuze om er echt voor te gaan.... vond het nu een goed moment . Veel van mijn vrienden staan erachter, maar ook zeker een aantal die het niet snappen. Ach.. dat zal je altijd hebben. Maar fijn om te lezen hoe jullie het hebben aangepakt. Thanks. Lees graag verder mee, en ontvang graah tips.
Wat ontzettend leuk om jullie ervaringen te lezen. Ben me een beetje meer aan het verdiepen in het alleen staand moeder worden. Zit al een tijdje in mijn hoofd, maar wanneer maak je nu de keuze om er echt voor te gaan.... vond het nu een goed moment . Veel van mijn vrienden staan erachter, maar ook zeker een aantal die het niet snappen. Ach.. dat zal je altijd hebben. Maar fijn om te lezen hoe jullie het hebben aangepakt. Thanks. Lees graag verder mee, en ontvang graah tips.
zondag 9 juli 2017 22:46
Dag Solomio
Ik vind het heel leuk dat jij inderdaad ook spreekt over een positieve keuze Bij mij is het ook zo dat ik echt graag een kind zou hebben en niet zozeer op zoek ben naar een relatie Ik kan best goed alleen zijn. Ik heb de indruk dat veel mensen dit niet begrijpen omdat ze denken dat ik het erg vind om geen partner te hebben om samen een kind mee op te voeden
Dag Smitske
Ben ook benieuwd naar jouw verhaal! Ben jij ook van Belgie of van Nederland? Hoe oud ben je en hoe lang twijfel je al over BAM Ik vind het inderdaad ook moeilijk om een moment te prikken om er echt voor te gaan
Ik vind het heel leuk dat jij inderdaad ook spreekt over een positieve keuze Bij mij is het ook zo dat ik echt graag een kind zou hebben en niet zozeer op zoek ben naar een relatie Ik kan best goed alleen zijn. Ik heb de indruk dat veel mensen dit niet begrijpen omdat ze denken dat ik het erg vind om geen partner te hebben om samen een kind mee op te voeden
Dag Smitske
Ben ook benieuwd naar jouw verhaal! Ben jij ook van Belgie of van Nederland? Hoe oud ben je en hoe lang twijfel je al over BAM Ik vind het inderdaad ook moeilijk om een moment te prikken om er echt voor te gaan
zondag 9 juli 2017 23:03
Solomio en skipper, ook ik ervaar dat zo. Ik heb geen behoefte aan een relatie, maar had wel een grote kinderwens. Ik merk echter dat mensen dat over het algemeen moeilijk kunnen bevatten. Als ik vertel dat ik BAM ben krijg ik dan ook heel vaak de opmerking 'dat zou ik ook doen als ik geen man kon vinden'. In het begin probeerde ik elke keer weer uit te leggen dat het voor mij niet zo zat, maar daar ben ik ook maar weer mee gestopt. Zo blijf je jezelf elke keer 'verdedigen'. Maar in mijn omgeving vind men het over het algemeen vreemder dat ik geen relatie wil, dan dat ik alleen voor een kind heb gekozen.
In het uppies topic lees ik vaak over vrouwen die afscheid moeten nemen van hun ideaal beeld (kind met man) en het daar best moeilijk mee hebben. Ik heb dat nooit zo gehad en vind het wel fijn te lezen dat anderen dat ook niet altijd zo ervaren.
In het uppies topic lees ik vaak over vrouwen die afscheid moeten nemen van hun ideaal beeld (kind met man) en het daar best moeilijk mee hebben. Ik heb dat nooit zo gehad en vind het wel fijn te lezen dat anderen dat ook niet altijd zo ervaren.
maandag 10 juli 2017 20:20
Ik heb ook bewust gekozen voor het bam moederschap. Had ook geen behoefte aan een relatie.
Dit vinden mensen soms lastig te begrijpen. Ik mis het niet dat ik geen partner heb.
Mensen zeggen ook weleens o jij hebt het om gedraaid, eerst kinderen en daarna ga je op zoek naar een relatie.
Geef dan aan dat mocht ik iemand tegen komen dat leuk is maar mocht het niet zo zijn ik het ook prima vind.
Dit vinden mensen soms lastig te begrijpen. Ik mis het niet dat ik geen partner heb.
Mensen zeggen ook weleens o jij hebt het om gedraaid, eerst kinderen en daarna ga je op zoek naar een relatie.
Geef dan aan dat mocht ik iemand tegen komen dat leuk is maar mocht het niet zo zijn ik het ook prima vind.