Kinderen
alle pijlers
Ervaringen met Dr. Estivill methode voor doorslapen baby
maandag 20 februari 2012 10:53
Beste dames,
Mijn vriend en ik hebben de laatste weken iedere nacht ons zoontje van 10 maanden bij ons in bed. Dit is namelijk de enige plek waar hij na 11 uur s avonds wil gaan slapen. Maar omdat ik hierzelf onrustig door slaap (bang dat hij bekneld komt te liggen etc) willen we proberen om hem te leren om in zijn eigen bedje te slapen.
Voor het zover kwam dat hij bij ons in bed slaapt, hebben we slapeloze nachten gehad van heen en weer lopen naar zijn kamertje, hem troosten, wat pas lukte door hem uit bed te halen etc, maar als hij dan weer sliep en we legden hem terug, begon hij weer te gillen. Om uiteindelijk zelf nog wat rust te krijgen (we werken allebei) hem dan maar bij ons in bed gelegd.
Via het CB heb ik de tip gekregen om de Dr. Estivill methode toe te gaan passen. Ik heb het boekje gelezen en ben vrij enthousiast (weet ook welke klassieke fouten ik heb gemaakt, waardoor hij niet in zijn eigen bedje wil blijven liggen). Maar het zal moeilijk zijn om hem te laten wennen. In die zin, er zal veel gehuild worden de eerste dagen. Voor mij best zenuwslopend, aangezien ik geneigd ben hem meteen te gaan knuffelen als hij huilt.
Om mezelf dat extra zetje te geven om van start te gaan met deze methode, ben ik heel benieuwd of er andere moeders zijn die de methode kennen en wat jullie ervaringen ermee zijn??
Mijn vriend en ik hebben de laatste weken iedere nacht ons zoontje van 10 maanden bij ons in bed. Dit is namelijk de enige plek waar hij na 11 uur s avonds wil gaan slapen. Maar omdat ik hierzelf onrustig door slaap (bang dat hij bekneld komt te liggen etc) willen we proberen om hem te leren om in zijn eigen bedje te slapen.
Voor het zover kwam dat hij bij ons in bed slaapt, hebben we slapeloze nachten gehad van heen en weer lopen naar zijn kamertje, hem troosten, wat pas lukte door hem uit bed te halen etc, maar als hij dan weer sliep en we legden hem terug, begon hij weer te gillen. Om uiteindelijk zelf nog wat rust te krijgen (we werken allebei) hem dan maar bij ons in bed gelegd.
Via het CB heb ik de tip gekregen om de Dr. Estivill methode toe te gaan passen. Ik heb het boekje gelezen en ben vrij enthousiast (weet ook welke klassieke fouten ik heb gemaakt, waardoor hij niet in zijn eigen bedje wil blijven liggen). Maar het zal moeilijk zijn om hem te laten wennen. In die zin, er zal veel gehuild worden de eerste dagen. Voor mij best zenuwslopend, aangezien ik geneigd ben hem meteen te gaan knuffelen als hij huilt.
Om mezelf dat extra zetje te geven om van start te gaan met deze methode, ben ik heel benieuwd of er andere moeders zijn die de methode kennen en wat jullie ervaringen ermee zijn??
maandag 20 februari 2012 12:29
[quote]Surface2 schreef op 20 februari 2012 @ 12:21:
Dus als je kind 's nachts even de behoefte heeft om te voelen/zien/ruiken dat zijn moeder er nog voor hem is, dan wil je daar niet aan voldoen? Lichamelijk contact is toch een erg wezenlijk deel van het je veilig voelen? Dat hoort toch gewoon bij baby's en kinderen? Die willen zich toch veilig voelen?
Bij baby's wel, tot zo'n maand of zeven, acht vind ik dat heel redelijk. Daarna moet het langzaam maar zeker toch eens afgelopen zijn. En zoals ik al zei, overdag knuffelen wij ons een ongeluk.
Wat als een kind naar gedroomd heeft? Dan is het toch fijn dat mama/papa even komt? Als ik rot gedroomd heb, dan kruip ik ook even tegen mijn man aan, gewoon omdat dat veilig is. En ik ben de 30 al gepasseerd hoor!
Nare dromen zijn een reden om getroost te worden. Zoals ik al zei, bij een specifieke reden ga ik wel kijken. Ik hoor aan het soort huilen als mijn dochter wakker wordt van een nare droom.
Dus als je kind 's nachts even de behoefte heeft om te voelen/zien/ruiken dat zijn moeder er nog voor hem is, dan wil je daar niet aan voldoen? Lichamelijk contact is toch een erg wezenlijk deel van het je veilig voelen? Dat hoort toch gewoon bij baby's en kinderen? Die willen zich toch veilig voelen?
Bij baby's wel, tot zo'n maand of zeven, acht vind ik dat heel redelijk. Daarna moet het langzaam maar zeker toch eens afgelopen zijn. En zoals ik al zei, overdag knuffelen wij ons een ongeluk.
Wat als een kind naar gedroomd heeft? Dan is het toch fijn dat mama/papa even komt? Als ik rot gedroomd heb, dan kruip ik ook even tegen mijn man aan, gewoon omdat dat veilig is. En ik ben de 30 al gepasseerd hoor!
Nare dromen zijn een reden om getroost te worden. Zoals ik al zei, bij een specifieke reden ga ik wel kijken. Ik hoor aan het soort huilen als mijn dochter wakker wordt van een nare droom.
maandag 20 februari 2012 12:29
quote:missy_acy schreef op 20 februari 2012 @ 12:22:
Ik snap nog steeds die druk op het "door"slapen niet zo. Niemand slaapt 8 uur aan 1 stuk toch? Blijf t gek vinden.
Klopt helemaal!
Ik las in het weekend dit stukje over George Cloony http://www.nu.nl/achterkl ... ekent-cocainegebruik.html
(laatste alinea) en zei al tegen man dat George nu nog niet doorslaapt
Verder eens met surface en miffy.
Ik snap nog steeds die druk op het "door"slapen niet zo. Niemand slaapt 8 uur aan 1 stuk toch? Blijf t gek vinden.
Klopt helemaal!
Ik las in het weekend dit stukje over George Cloony http://www.nu.nl/achterkl ... ekent-cocainegebruik.html
(laatste alinea) en zei al tegen man dat George nu nog niet doorslaapt
Verder eens met surface en miffy.
maandag 20 februari 2012 12:30
TO, is een co-sleeper waar je hem in legt op het moment dat je hem nu in je eigen bed legt een optie? Dan ben je er neem ik aan bij en zijn katten en eruit kruipen minder een probleem.
Of, omgekeerd: een bed of matras op zijn kamer. Dat doen wij, met als voordelen: een van ons tweeën kan helemaal ongestoord slapen (als je wéét dat de ander aan de beurt is, lig je heel rustig), hij krijgt het goede voorbeeld te zien, want we liggen er echt alleen maar naast, dus geen gezelligheid, en hij huilt niet want hij is niet alleen.
(Hij is alleen wel klaarwakker, net als een boel volwassenen die ik ken, die last hebben van slapeloosheid en die dat ook echt niet leuk vinden.)
Of, omgekeerd: een bed of matras op zijn kamer. Dat doen wij, met als voordelen: een van ons tweeën kan helemaal ongestoord slapen (als je wéét dat de ander aan de beurt is, lig je heel rustig), hij krijgt het goede voorbeeld te zien, want we liggen er echt alleen maar naast, dus geen gezelligheid, en hij huilt niet want hij is niet alleen.
(Hij is alleen wel klaarwakker, net als een boel volwassenen die ik ken, die last hebben van slapeloosheid en die dat ook echt niet leuk vinden.)
maandag 20 februari 2012 12:30
maandag 20 februari 2012 12:31
wij hebben dochter laten huilen (1 nachtje maar) omdat we weinig andere opties zagen. We wilden best naar haar toe en haar troosten hoor. Maar dan? Dan leg je haar terug in bed en huilt/krijst ze weer. Het is ons geen enkele keer in die 4 weken gelukt haar verder te laten slapen. Ja, bij ons in bed, en dat deden we ook. Maar toen na een week of 3 ging dat ook niet meer. En wat moet je dan. Ik zag serieus geen andere opties. Ja, uren met haar bezig zijn totdat ze eindelijk slaapt wellicht. Ik heb er absoluut geen spijt van haar 1x te hebben laten huilen. Ik heb niet het idee dat dochter daar nu zoveel slechter van geworden is. Ze wordt nu lachend wakker in haar bedje en slaapt prima. Als ze 's avonds of 's nachts even wakker wordt en ik ga er heen om haar speen te geven, dan ligt ze heerlijk rustig en zodra ik de speen geef, draait ze haar hoofdje om en slaapt verder. Ze ligt daar zo relaxt. Ik snap best dat sommigen het zielig vinden om kind te laten huilen. Zou het ook niet doen bij een kind van een paar weken of maanden oud. 10 maanden vind ik toch al iets anders. En je hoort zelf ook hoe je kind huilt. Ik had haar absoluut geen uren lang laten krijsen. Want dat kan ik ook echt niet.
En missy_acy. Er is natuurlijk ook een verschil tussen doorslapen of gewoon redelijk slapen. Ik snap ook dat het voor een baby heel moeilijk is om een hele avond en nacht te slapen zonder een kik te geven. Ik geloof ook niet dat TO daar per se op uit is.
Maar er is wel een verschil tussen dat of uren met een baby bezig zijn die overstuur is en niet in eigen bed kan slapen etc. etc. Ik snap dat je dan een oplossing wil en gewoon redelijk wil kunnen slapen. Ik zelf ben al super tevreden als dochter 's nachts 2 of 3x wakker wordt en ik alleen even de speen moet geven of een aai over haar bol.
En missy_acy. Er is natuurlijk ook een verschil tussen doorslapen of gewoon redelijk slapen. Ik snap ook dat het voor een baby heel moeilijk is om een hele avond en nacht te slapen zonder een kik te geven. Ik geloof ook niet dat TO daar per se op uit is.
Maar er is wel een verschil tussen dat of uren met een baby bezig zijn die overstuur is en niet in eigen bed kan slapen etc. etc. Ik snap dat je dan een oplossing wil en gewoon redelijk wil kunnen slapen. Ik zelf ben al super tevreden als dochter 's nachts 2 of 3x wakker wordt en ik alleen even de speen moet geven of een aai over haar bol.
maandag 20 februari 2012 12:33
Ik ben niet fanatiek tegen of voor laten huilen. Ik vind dat iedereen het moet doen op een manier die bij je past. En ik denk niet dat een kind van steeds 5 minuten huilen "iets" krijgt. Het zal lang duren voor zijn/haar gevoel, dat wel. Maar ik snap ook dat er mensen zijn die het niet fijn vinden om met hun kind in 1 bed of op 1 kamer te slapen. Of waar het niet mogelijk is ivm de ruimte.
Onze oudste sliep op een gegeven moment overdag op zijn kamertje in zijn eigen ledikant en 's nachts bij ons op de slaapkamer in een cosleeper. Het bed stond niet zo mooi midden in de kamer en aan de ene kant was het erg krap om uit bed te komen maar het was maar tijdelijk.
TO, als jij er achter staat en je man ook dan zou ik het proberen. Misschien een vrijdag en een maandag vrij nemen zodat je een lang weekend hebt en dan kijken of het lukt. Ik zou wel veel lekkere dingen in huis halen en dat mee naar boven nemen. En een thermoskan thee. Dan kan je het misschien nog een beetje gezellig maken met je man want een paar nachten een huilend kind (als het zover komt) lijkt me niet bepaald gezellig.
Onze oudste sliep op een gegeven moment overdag op zijn kamertje in zijn eigen ledikant en 's nachts bij ons op de slaapkamer in een cosleeper. Het bed stond niet zo mooi midden in de kamer en aan de ene kant was het erg krap om uit bed te komen maar het was maar tijdelijk.
TO, als jij er achter staat en je man ook dan zou ik het proberen. Misschien een vrijdag en een maandag vrij nemen zodat je een lang weekend hebt en dan kijken of het lukt. Ik zou wel veel lekkere dingen in huis halen en dat mee naar boven nemen. En een thermoskan thee. Dan kan je het misschien nog een beetje gezellig maken met je man want een paar nachten een huilend kind (als het zover komt) lijkt me niet bepaald gezellig.
maandag 20 februari 2012 12:40
Ik lees eventjes mee.
Mijn jongste wordt deze week één jaar. Hij slaapt wel in zijn eigen bed (gelukkig), maar hij slaapt altijd onrustig. Slaapt nooit eens langer dan een paar uur achter elkaar. Hij kan dan vanuit het niets zo hard krijsen.. ik heb hem altijd gewoon melk gegeven, sterker nog, zelfs gewoon af en toe een fles gegeven en weer weggegaan na een knuffel, dan sliep hij weer verder..
Hij komt nu nog rond 23.30 uur of iets eerder of later en dan nog een keer in de nacht, soms zelfs 2 keer. Nee, de voedingen schijnt hij niet meer nodig te hebben..... maar zonder fles krijg ik hem onmogelijk weer in slaap, okee heel soms wel..
Ik ben zelf ontzettend anti 'kind in je bed, tussenin' of 'co sleeper toestanden'. Wil ik niet en begin ik niet aan. Ik vind het heerlijk om af en toe met het snoesje in mijn bed te knuffelen, maar slapen op één kamer..... dat hebben we de eerste paar maanden gedaan in een wiegje en nu is dat klaar. En dat is klaar voor mij.
Mijn vriend heeft een tijd geleden al gezegd dat hij het 'laten huilen' wil uitproberen 's nachts. Ik niet.
Nou laat hem eerst maar eens een jaar worden zei ik toen, ergens in november of zo.. en nu wordt hij bijna een jaar.
Enerzijds kan en wil ik het niet....... anderzijds heb ik het gevoel dat mijn baby heel goed weet dat hij weer melk krijgt en juist door gewenning weer wakker wordt en zo..
Kortom.. ik weet het niet, ik weet het niet, ik weet het niet.
Overigens leg ik hem wel altijd wakker in zijn bed en dat gaat hartstikke goed om zelf in slaap te vallen.
De eerste 6 maanden huilde hij alleen maar door (achteraf) verborgen reflux, dus in vergelijk met die nachten zijn deze nachten peanuts
Mijn jongste wordt deze week één jaar. Hij slaapt wel in zijn eigen bed (gelukkig), maar hij slaapt altijd onrustig. Slaapt nooit eens langer dan een paar uur achter elkaar. Hij kan dan vanuit het niets zo hard krijsen.. ik heb hem altijd gewoon melk gegeven, sterker nog, zelfs gewoon af en toe een fles gegeven en weer weggegaan na een knuffel, dan sliep hij weer verder..
Hij komt nu nog rond 23.30 uur of iets eerder of later en dan nog een keer in de nacht, soms zelfs 2 keer. Nee, de voedingen schijnt hij niet meer nodig te hebben..... maar zonder fles krijg ik hem onmogelijk weer in slaap, okee heel soms wel..
Ik ben zelf ontzettend anti 'kind in je bed, tussenin' of 'co sleeper toestanden'. Wil ik niet en begin ik niet aan. Ik vind het heerlijk om af en toe met het snoesje in mijn bed te knuffelen, maar slapen op één kamer..... dat hebben we de eerste paar maanden gedaan in een wiegje en nu is dat klaar. En dat is klaar voor mij.
Mijn vriend heeft een tijd geleden al gezegd dat hij het 'laten huilen' wil uitproberen 's nachts. Ik niet.
Nou laat hem eerst maar eens een jaar worden zei ik toen, ergens in november of zo.. en nu wordt hij bijna een jaar.
Enerzijds kan en wil ik het niet....... anderzijds heb ik het gevoel dat mijn baby heel goed weet dat hij weer melk krijgt en juist door gewenning weer wakker wordt en zo..
Kortom.. ik weet het niet, ik weet het niet, ik weet het niet.
Overigens leg ik hem wel altijd wakker in zijn bed en dat gaat hartstikke goed om zelf in slaap te vallen.
De eerste 6 maanden huilde hij alleen maar door (achteraf) verborgen reflux, dus in vergelijk met die nachten zijn deze nachten peanuts
DTEEZ!
maandag 20 februari 2012 12:41
Mijn dochter is altijd bij mij aan de borst in slaap gevallen, als ze 's nachts wakker werd mocht ze altijd bij ons in bed of wat drinken of aandacht, waar ze maar behoefte aan had. Volgens 'de regels' helemaal fout. Inmiddels is ze drie, slaapt uitstekend zelf in en door. Dat is niet iets wat je hoeft te leren, het is iets wat door ontwikkeling bepaald wordt, en bij sommige mensen komt het nooit.
Waarom als volwassene een termijn eraan stellen waarbinnen je kind moet kunnen slapen als een volwassene? Daar bezorg je alleen jezelf en je kind frustraties mee.
(de meeste kinderen die 'doorslapen' schijnen overigens niet door te slapen, ze roepen alleen hun ouders niet. Omdat ze dat niet (meer) nodig hebben, of omdat ze dat afgeleerd is. Ook volwassenen worden kennelijk 's nachts wakker, de meesten merken het alleen niet.)
Als je instinct zegt dat je hem moet knuffelen als hij huilt, en een boekje / het CB zegt van niet, wie zou er dan gelijk hebben? Een schrijver en heersende maatschappelijke ideeën over slapen, of iets wat miljoenen jaren door de natuur is aangescherpt?
Waarom als volwassene een termijn eraan stellen waarbinnen je kind moet kunnen slapen als een volwassene? Daar bezorg je alleen jezelf en je kind frustraties mee.
(de meeste kinderen die 'doorslapen' schijnen overigens niet door te slapen, ze roepen alleen hun ouders niet. Omdat ze dat niet (meer) nodig hebben, of omdat ze dat afgeleerd is. Ook volwassenen worden kennelijk 's nachts wakker, de meesten merken het alleen niet.)
Als je instinct zegt dat je hem moet knuffelen als hij huilt, en een boekje / het CB zegt van niet, wie zou er dan gelijk hebben? Een schrijver en heersende maatschappelijke ideeën over slapen, of iets wat miljoenen jaren door de natuur is aangescherpt?
maandag 20 februari 2012 12:46
Djoels, misschien kan je een flesje water aanbieden in plaats van melk? Als hij echt dorst heeft zou hij dat wel drinken toch? En speel je ook een muziekje of iets dergelijks als je hem 's avonds in bed ligt? Dan zou je dat 's nachts misschien ook nog een keer op kunnen winden. Dat geeft misschien iets van herkenning dat het tijd is om te gaan slapen?
maandag 20 februari 2012 12:50
maandag 20 februari 2012 12:58
Kaetje, inderdaad muziekje en de hele rambam.
Keeprunning, daar vraag je me iets.. Ik denk echt puur omdat ik denk dat het gewenning / gewoon is en dat hij het in feite niet meer nodig heeft. Water drinkt hij in ieder geval niet.
Het niet vreemd zijn dat hij nog nachtvoedingen nodig heeft.... dat is dus iets waar ik mijn vraagtekens bij zet....
Overigens is het ook vaak zo dat hij niet gaat krijsen van het huilen maar van het lachen. Dan loop ik zijn kamertje binnen, staat hij rechtop, knetterhard te lachen. Hij doet sinds kort onze poes na en toen ik vannacht binnen liep zegt hij 'maauuuuuuuuuw' Tja, weet je...... dan lig ik alweer dubbel.
Kijk, het punt is, ik trek het eigenlijk best wel die nachten, dus ik zit er niet doorheen of zo, verre van dat. Mijn vriend hoeft er nooit uit 's nachts. Hij hoort het toch niet als eerste en hij kan er gewoon niet tegen, dus waarom moeilijk doen als ik het wel trek.
Wat is dan het probleem.
Tja......
Omdat ik dus denk dat hij mij wel echt zit te sarren en dat ik denk dat hij zich toch echt beter moet voelen met wat meer slaap.....
en eerlijk, is trek het wel, maar doorslapen is fijner
Keeprunning, daar vraag je me iets.. Ik denk echt puur omdat ik denk dat het gewenning / gewoon is en dat hij het in feite niet meer nodig heeft. Water drinkt hij in ieder geval niet.
Het niet vreemd zijn dat hij nog nachtvoedingen nodig heeft.... dat is dus iets waar ik mijn vraagtekens bij zet....
Overigens is het ook vaak zo dat hij niet gaat krijsen van het huilen maar van het lachen. Dan loop ik zijn kamertje binnen, staat hij rechtop, knetterhard te lachen. Hij doet sinds kort onze poes na en toen ik vannacht binnen liep zegt hij 'maauuuuuuuuuw' Tja, weet je...... dan lig ik alweer dubbel.
Kijk, het punt is, ik trek het eigenlijk best wel die nachten, dus ik zit er niet doorheen of zo, verre van dat. Mijn vriend hoeft er nooit uit 's nachts. Hij hoort het toch niet als eerste en hij kan er gewoon niet tegen, dus waarom moeilijk doen als ik het wel trek.
Wat is dan het probleem.
Tja......
Omdat ik dus denk dat hij mij wel echt zit te sarren en dat ik denk dat hij zich toch echt beter moet voelen met wat meer slaap.....
en eerlijk, is trek het wel, maar doorslapen is fijner
DTEEZ!
maandag 20 februari 2012 13:08
Wat is dan het probleem. Leuk dat je er schrijvend achterkomt dat het probleem toch niet zo'n groot probleem is.
Dat van die poes vind ik wel ontzettend schattig om te lezen!
Ik heb zo niet de literatuur bij de hand (wen vast wel), maar nachtvoedingen zijn echt veelvoorkomend tot een jaar of twee. En als je er zelf niet zo'n moeite mee hebt om hem even een fles te geven, zou ik daar niet mee stoppen. Hier krijgt B (15 maanden) meestal twee nachtvoedingen, hij slaapt dus wel bij ons, waardoor ik de voedingen nauwelijks merk. Afgelopen weekend was ik voor het eerst een nacht weg en kon man dus mooi proberen of B nu echt melk wilde of dat wat water ook voldoende zou zijn. Manlief kon dus 's nachts naar beneden om de melk op te warmen. Dit laat mij zien dat B echt nog een nachtvoeding wil/nodig heeft.
Wat betreft meer slaap: tuurlijk zou ik een nachtje doorpitten niet erg vinden (wat zeg ik nachtje? Doe maar er maar een stuk of wat ) en je schrijft dat meer slaap je zoontje waarschijnlijk ook goed zal doen. Maar denk je dat hij echt meer slaap krijgt als hij tussendoor niet wakker wordt? Hier is mijn zoontje maar zo kort wakker om te drinken en slaapt daarna weer door. Ik denk dat die 10 minuutjes niet veel uitmaken op de gehele nacht die hij slaapt.
Dat van die poes vind ik wel ontzettend schattig om te lezen!
Ik heb zo niet de literatuur bij de hand (wen vast wel), maar nachtvoedingen zijn echt veelvoorkomend tot een jaar of twee. En als je er zelf niet zo'n moeite mee hebt om hem even een fles te geven, zou ik daar niet mee stoppen. Hier krijgt B (15 maanden) meestal twee nachtvoedingen, hij slaapt dus wel bij ons, waardoor ik de voedingen nauwelijks merk. Afgelopen weekend was ik voor het eerst een nacht weg en kon man dus mooi proberen of B nu echt melk wilde of dat wat water ook voldoende zou zijn. Manlief kon dus 's nachts naar beneden om de melk op te warmen. Dit laat mij zien dat B echt nog een nachtvoeding wil/nodig heeft.
Wat betreft meer slaap: tuurlijk zou ik een nachtje doorpitten niet erg vinden (wat zeg ik nachtje? Doe maar er maar een stuk of wat ) en je schrijft dat meer slaap je zoontje waarschijnlijk ook goed zal doen. Maar denk je dat hij echt meer slaap krijgt als hij tussendoor niet wakker wordt? Hier is mijn zoontje maar zo kort wakker om te drinken en slaapt daarna weer door. Ik denk dat die 10 minuutjes niet veel uitmaken op de gehele nacht die hij slaapt.
maandag 20 februari 2012 13:14
Tja wat ik al zei, er is niet echt een probleem...... ik denk ook niet zo gauw in problemen..
Maar ik denk gewoon wel echt dat hij wakker wordt van de gewoonte... dat hij maar een paar minuten wakker is en dan weer gaat slapen is ook niet altijd zo.... helaas. Zo'n 2 x per week ben ik wel wat langer met hem bezig 's nachts. Dan is hij verdrietig en krijst heel hard of hij wilt spelen en krijst heel hard. Ik laat hem niet heel hard krijsen, dus ga ik bij hem zitten, afijn dan naar mijn eigen bed en dan slaap ik niet meer en vervolgens wordt hij nog een keertje wakker en herhaalt zich het weer.. Vervolgens is hij om half 6 ook klaarwakker (net als zijn broer, dus dat scheelt ) dus denk ik wel eens dat hij wellicht soms ook moe is..
Anderzijds, zelf heb ik maar weinig slaap nodig en barst ik van de energie... dat kan hij natuurlijk ook van mij hebben..
Maar ik denk gewoon wel echt dat hij wakker wordt van de gewoonte... dat hij maar een paar minuten wakker is en dan weer gaat slapen is ook niet altijd zo.... helaas. Zo'n 2 x per week ben ik wel wat langer met hem bezig 's nachts. Dan is hij verdrietig en krijst heel hard of hij wilt spelen en krijst heel hard. Ik laat hem niet heel hard krijsen, dus ga ik bij hem zitten, afijn dan naar mijn eigen bed en dan slaap ik niet meer en vervolgens wordt hij nog een keertje wakker en herhaalt zich het weer.. Vervolgens is hij om half 6 ook klaarwakker (net als zijn broer, dus dat scheelt ) dus denk ik wel eens dat hij wellicht soms ook moe is..
Anderzijds, zelf heb ik maar weinig slaap nodig en barst ik van de energie... dat kan hij natuurlijk ook van mij hebben..
DTEEZ!
maandag 20 februari 2012 13:18
Oei wat een reacties allemaal! Ik ben van mening dat iedere ouder uiteindelijk doet waar hij zich goed bij voelt. Bij ons is dat om onze zoon te leren in zijn eigen bedje te slapen.
Met reacties als "Je leert hem dat je hem iedere keer in de steek laat als je wegloopt" kan ik niet zoveel. De andere kant is namelijk dat je een baby van 10 maanden aanleert dat hij alles gedaan kan krijgen door te huilen. Als er echt iets aan de hand is, dan hoor je dat aan een kinderhuil en dan loop je natuurlijk nooit weg!
Met reacties als "Je leert hem dat je hem iedere keer in de steek laat als je wegloopt" kan ik niet zoveel. De andere kant is namelijk dat je een baby van 10 maanden aanleert dat hij alles gedaan kan krijgen door te huilen. Als er echt iets aan de hand is, dan hoor je dat aan een kinderhuil en dan loop je natuurlijk nooit weg!
maandag 20 februari 2012 13:21
quote:toffifee schreef op 20 februari 2012 @ 12:47:
Ik heb ervaring. Volgens mij was het bij ons vier avonden doorzetten en niets geen problemen meer met inslapen. Hij ging weer lekker rustig slapen na het verhaaltje, geen stress / huilerig en overstuur jochie meer met naar bed gaan. Heerlijk, voor hem en voor ons.Heerlijk toffifee.. Dat geeft de burger moed! Hier precies hetzelfde. Gaat al gillen als hij net in zijn bedje ligt..
Ik heb ervaring. Volgens mij was het bij ons vier avonden doorzetten en niets geen problemen meer met inslapen. Hij ging weer lekker rustig slapen na het verhaaltje, geen stress / huilerig en overstuur jochie meer met naar bed gaan. Heerlijk, voor hem en voor ons.Heerlijk toffifee.. Dat geeft de burger moed! Hier precies hetzelfde. Gaat al gillen als hij net in zijn bedje ligt..
maandag 20 februari 2012 13:26
quote:hompedompie schreef op 20 februari 2012 @ 13:18:
Oei wat een reacties allemaal! Ik ben van mening dat iedere ouder uiteindelijk doet waar hij zich goed bij voelt. Bij ons is dat om onze zoon te leren in zijn eigen bedje te slapen.
Met reacties als "Je leert hem dat je hem iedere keer in de steek laat als je wegloopt" kan ik niet zoveel. De andere kant is namelijk dat je een baby van 10 maanden aanleert dat hij alles gedaan kan krijgen door te huilen. Als er echt iets aan de hand is, dan hoor je dat aan een kinderhuil en dan loop je natuurlijk nooit weg!
Met liefde en aandacht kun je een kind toch niet verwennen? Wel met snoep en materiële zaken.
Hoe kun jij nu weten dat je kind huilt om niets? Een kind huilt echt niet om jou lastig te vallen hoor, er is altijd een reden voor. En wat als het nog even wat extra aandacht nodig heeft? Is dat echt zo erg?
Oei wat een reacties allemaal! Ik ben van mening dat iedere ouder uiteindelijk doet waar hij zich goed bij voelt. Bij ons is dat om onze zoon te leren in zijn eigen bedje te slapen.
Met reacties als "Je leert hem dat je hem iedere keer in de steek laat als je wegloopt" kan ik niet zoveel. De andere kant is namelijk dat je een baby van 10 maanden aanleert dat hij alles gedaan kan krijgen door te huilen. Als er echt iets aan de hand is, dan hoor je dat aan een kinderhuil en dan loop je natuurlijk nooit weg!
Met liefde en aandacht kun je een kind toch niet verwennen? Wel met snoep en materiële zaken.
Hoe kun jij nu weten dat je kind huilt om niets? Een kind huilt echt niet om jou lastig te vallen hoor, er is altijd een reden voor. En wat als het nog even wat extra aandacht nodig heeft? Is dat echt zo erg?
maandag 20 februari 2012 13:31
quote:Surface2 schreef op 20 februari 2012 @ 13:26:
[...]
Met liefde en aandacht kun je een kind toch niet verwennen? Wel met snoep en materiële zaken.
Hoe kun jij nu weten dat je kind huilt om niets? Een kind huilt echt niet om jou lastig te vallen hoor, er is altijd een reden voor. En wat als het nog even wat extra aandacht nodig heeft? Is dat echt zo erg?Nee absoluut niet! Maar wij willen dat hij leert in zijn eigen bedje te slapen. Daar zijn bepaalde methode's voor en ik ben benieuwd naar ervaringen van anderen hiermee.. Ik slaap namelijk niet goed met mijn kindje in bed. Bang dat hij uit bed valt, onder het dekbed komt, etc. Een co-sleeper kunnen wij niet kwijt, past niet..
[...]
Met liefde en aandacht kun je een kind toch niet verwennen? Wel met snoep en materiële zaken.
Hoe kun jij nu weten dat je kind huilt om niets? Een kind huilt echt niet om jou lastig te vallen hoor, er is altijd een reden voor. En wat als het nog even wat extra aandacht nodig heeft? Is dat echt zo erg?Nee absoluut niet! Maar wij willen dat hij leert in zijn eigen bedje te slapen. Daar zijn bepaalde methode's voor en ik ben benieuwd naar ervaringen van anderen hiermee.. Ik slaap namelijk niet goed met mijn kindje in bed. Bang dat hij uit bed valt, onder het dekbed komt, etc. Een co-sleeper kunnen wij niet kwijt, past niet..
maandag 20 februari 2012 13:32
quote:hompedompie schreef op 20 februari 2012 @ 13:18:
Oei wat een reacties allemaal! Ik ben van mening dat iedere ouder uiteindelijk doet waar hij zich goed bij voelt. Bij ons is dat om onze zoon te leren in zijn eigen bedje te slapen.
Met reacties als "Je leert hem dat je hem iedere keer in de steek laat als je wegloopt" kan ik niet zoveel. De andere kant is namelijk dat je een baby van 10 maanden aanleert dat hij alles gedaan kan krijgen door te huilen. Als er echt iets aan de hand is, dan hoor je dat aan een kinderhuil en dan loop je natuurlijk nooit weg!
Jammer dat je niks met, onder meer, mijn reactie kunt. Er is genoeg onderzoek gedaan naar het schadelijke effect van kinderen alleen laten huilen: stress, hechting etc. Wanneer je reageert op de behoeften van je kindje, zal dat heus niet tegen je gebruikt worden. Wellicht is het een verschil in visie op je kind, ik geloof niet dat mijn zoontje huilt om mij te manipuleren, maar omdat hij zich om wat voor reden dan ook, niet fijn voelt. Mijn zoontje huilt nauwelijks, dus het manipuleren heeft hij nog niet ontdekt , maar als hij huilt reageer ik daarop.
Je geeft zelf aan dat je het niet aankan om je kindje te laten huilen, maar je hebt er niets aan als je de reactie krijgt naar je intuitie te luisteren... tja.
@ djoels: een wakker/overstuur kindje 's nachts is natuurlijk ook een stuk pittiger dan mijn zoontje, dat met een paar minuutjes weer verder slaapt. Kun je een reden achterhalen waarom dat gebeurt? Zie je een verschil met de andere dagen/nachten dat hij hier geen last van heeft? Misschien minder overdag gegeten? Een drukkere dag gehad? Kdv of juist bezoek?
En ja gewoonte, misschien wel, maar hij heeft ook gewoon honger/dorst/behoefte aan jouw nabijheid... zolang jij dit trekt zou ik me niet nog meer gedoe op mijn nek halen en handelen op zijn behoefte. (ik houd maar in mijn achterhoofd dat mijn zoontje wanneer hij 18 is geen bv of flesje nodig heeft om in slaap te komen )
Oei wat een reacties allemaal! Ik ben van mening dat iedere ouder uiteindelijk doet waar hij zich goed bij voelt. Bij ons is dat om onze zoon te leren in zijn eigen bedje te slapen.
Met reacties als "Je leert hem dat je hem iedere keer in de steek laat als je wegloopt" kan ik niet zoveel. De andere kant is namelijk dat je een baby van 10 maanden aanleert dat hij alles gedaan kan krijgen door te huilen. Als er echt iets aan de hand is, dan hoor je dat aan een kinderhuil en dan loop je natuurlijk nooit weg!
Jammer dat je niks met, onder meer, mijn reactie kunt. Er is genoeg onderzoek gedaan naar het schadelijke effect van kinderen alleen laten huilen: stress, hechting etc. Wanneer je reageert op de behoeften van je kindje, zal dat heus niet tegen je gebruikt worden. Wellicht is het een verschil in visie op je kind, ik geloof niet dat mijn zoontje huilt om mij te manipuleren, maar omdat hij zich om wat voor reden dan ook, niet fijn voelt. Mijn zoontje huilt nauwelijks, dus het manipuleren heeft hij nog niet ontdekt , maar als hij huilt reageer ik daarop.
Je geeft zelf aan dat je het niet aankan om je kindje te laten huilen, maar je hebt er niets aan als je de reactie krijgt naar je intuitie te luisteren... tja.
@ djoels: een wakker/overstuur kindje 's nachts is natuurlijk ook een stuk pittiger dan mijn zoontje, dat met een paar minuutjes weer verder slaapt. Kun je een reden achterhalen waarom dat gebeurt? Zie je een verschil met de andere dagen/nachten dat hij hier geen last van heeft? Misschien minder overdag gegeten? Een drukkere dag gehad? Kdv of juist bezoek?
En ja gewoonte, misschien wel, maar hij heeft ook gewoon honger/dorst/behoefte aan jouw nabijheid... zolang jij dit trekt zou ik me niet nog meer gedoe op mijn nek halen en handelen op zijn behoefte. (ik houd maar in mijn achterhoofd dat mijn zoontje wanneer hij 18 is geen bv of flesje nodig heeft om in slaap te komen )
maandag 20 februari 2012 13:33
quote: hompedompie schreef op 20 februari 2012 @ 13:18:
Oei wat een reacties allemaal! Ik ben van mening dat iedere ouder uiteindelijk doet waar hij zich goed bij voelt.
Inderdaad, leef en laat leven.
@hompedompie: ik heb een soortgelijke methode gebruikt voor dutjes overdag. Naar bed brengen,kus,lekker instoppen en welterusten wensen. Ging ze jammeren/huilen ging ik erheen en gaf paar slokken water uit fles en liet haar weer proberen zelf in te slapen, totdat ze geluid ging maken dan ging ik er weer heen net zo lang tot ze sliep. Na geloof twee weken nooit meer nodig gehad (na paar dagen steeds minder erheen),ze slaapt als een roosje.
Oei wat een reacties allemaal! Ik ben van mening dat iedere ouder uiteindelijk doet waar hij zich goed bij voelt.
Inderdaad, leef en laat leven.
@hompedompie: ik heb een soortgelijke methode gebruikt voor dutjes overdag. Naar bed brengen,kus,lekker instoppen en welterusten wensen. Ging ze jammeren/huilen ging ik erheen en gaf paar slokken water uit fles en liet haar weer proberen zelf in te slapen, totdat ze geluid ging maken dan ging ik er weer heen net zo lang tot ze sliep. Na geloof twee weken nooit meer nodig gehad (na paar dagen steeds minder erheen),ze slaapt als een roosje.
maandag 20 februari 2012 13:34
ik snap wel wat je bedoelt hoor TO. Met 10 maanden ben ik ook best bang om dochter dingen aan te leren, dat ze wel bij ons in bed mag slapen enzo. Ik lees toch altijd dat kinderen op die leeftijd dat soort dingen wel gaan begrijpen. Dus ik was daar wel bang voor.
Nou ja, ik blijf erbij, ben blij dat we haar 1 nachtje even hebben laten huilen. Hebben we nu profijt van. En dochter is er echt niks slechter van geworden.
Nou ja, ik blijf erbij, ben blij dat we haar 1 nachtje even hebben laten huilen. Hebben we nu profijt van. En dochter is er echt niks slechter van geworden.
