Extreme driftbuien bijna-kleuter

Wij hebben een enorm lieve, actieve, temperamentvolle en fantastische dochter. Als het goed gaat is ze supervrolijk en goed te pas. Sinds haar geboorte is het al een "pittig ding" zoals anderen haar kunnen beschrijven. Eigenwijs, slim en vooral erg beweeglijk. Ze laat duidelijk weten wat ze wil maar speelt ook goed samen met andere kinderen. De laatste tijd heeft ze echter steeds vaker enorme extreme driftbuien. Deze kunnen door allerlei grote en kleinere dingen ontstaan. Vaak zien we zo'n bui al aankomen maar dan is het al te laat. Haar ogen schieten dan heen en weer van boosheid. Ze spant haar kleine lijfje aan en gilt alles bij elkaar. Zo'n bui kan zo een half uur tot een uur duren. Ze gaat na een poosje negeren aan je hangen, of aan de deur hangen. Van de situatie wegzetten heeft geen zin want ze komt terug. En vooral krijsen, gillen en schreeuwen. Er komt dan ook niets meer bij haar binnen. Na zo'n bui is ze helemaal leeg en slap. Soms weet ze niet meer dat ze boos is geweest, en nooit wil of kan ze erover praten.

De oorzaak zien we soms duidelijk....erg moe....teveel prikkels of honger. Nu proberen we dat zeker te ontwijken maar vaak is er in onze ogen ook niet altijd een duidelijke oorzaak. Als ik het er met vriendinnen overheb vertellen ze dat hun peuters en kleuters dan nog wel eens af te leiden zijn, maar dat is bij ons niet het geval. Dit is niet te doen. Vandaag tot 2x toe, gisteren 3x.

Ze eet en slaapt goed.

Heeft er iemand tips? Herkenning?