Kinderen
alle pijlers
Gebroken nachten met baby van 1 jaar
vrijdag 18 oktober 2019 23:08
Waarschijnlijk zijn er al 100 topics te vinden over dit onderwerp en toch start ik er zelf één in de hoop dat iemand mij de Gouden Tip kan geven.
Ons zoontje Levi van 13 maanden sliep altijd goed de nachten door in zijn eigen bedje.
Alleen tijdens de bekende Groeisprongentjes ging het moeilijk en belandde hij wel eens bij mij in bed.
Tot zo'n 2 maanden geleden. De kleine man werd ziek.
Voor het eest een Pseudokroep aanval midden in de nacht en een flinke luchtweginfectie die moeilijk wegging.
Hoewel ik rustig kon blijven in deze situatie vond ik het toch eng om hem alleen te laten snachts omdat hij zo enorm benauwd was.
Vervolgens ging hij hup zn "sprongetje" in met als gevolg dat ongemerkt meneer steeds vaker snachts wakker werd en in mijn bed eindigde.
Wij wonen klein, gehorig en de buren worden snachts wakker van zijn gehuil.
Hoewel zij het ergens wel begrijpen vind ik het wel heel vervelend dat zij nu ook gebroken nachten hebben van mijn kind.
Gevolg.. steeds sneller komt meneertje bij mij liggen als hij wakker wordt.
Ik heb van alles geprobeerd om hem weer in zn eigen bedje in slaap te krijgen...
- iedere keer neerleggen zonder iets te zeggen.
- muziekje aan om weer in slaap te komen
-nachtlampje snachts aan ( misschien is hij bang)
- over zn bed hangen met mn hand op zn bolletje of rug
- en naast hem zitten zonder iets te zeggen.
Dat laatste doe ik nooit meer.
Naast dat ik meerdere nachten een hysterisch kind naast had zien staan kon je mij opvegen. Zijn gehuil ging door merg en been. Doodmoe en hij kon zn draai niet vinden.. zijn mama zat daar maar. Keek hem niet aan, zei niets terwijl hij radeloos was. Ik heb zitten huilen in die stoel... Dit nooit meer!
maar toch.. mijn vriend en ik slapen al die tijd al gescheiden en dit is niet de bedoeling natuurlijk.
Heeft iemand nog een idee wat helpt??
Ons zoontje Levi van 13 maanden sliep altijd goed de nachten door in zijn eigen bedje.
Alleen tijdens de bekende Groeisprongentjes ging het moeilijk en belandde hij wel eens bij mij in bed.
Tot zo'n 2 maanden geleden. De kleine man werd ziek.
Voor het eest een Pseudokroep aanval midden in de nacht en een flinke luchtweginfectie die moeilijk wegging.
Hoewel ik rustig kon blijven in deze situatie vond ik het toch eng om hem alleen te laten snachts omdat hij zo enorm benauwd was.
Vervolgens ging hij hup zn "sprongetje" in met als gevolg dat ongemerkt meneer steeds vaker snachts wakker werd en in mijn bed eindigde.
Wij wonen klein, gehorig en de buren worden snachts wakker van zijn gehuil.
Hoewel zij het ergens wel begrijpen vind ik het wel heel vervelend dat zij nu ook gebroken nachten hebben van mijn kind.
Gevolg.. steeds sneller komt meneertje bij mij liggen als hij wakker wordt.
Ik heb van alles geprobeerd om hem weer in zn eigen bedje in slaap te krijgen...
- iedere keer neerleggen zonder iets te zeggen.
- muziekje aan om weer in slaap te komen
-nachtlampje snachts aan ( misschien is hij bang)
- over zn bed hangen met mn hand op zn bolletje of rug
- en naast hem zitten zonder iets te zeggen.
Dat laatste doe ik nooit meer.
Naast dat ik meerdere nachten een hysterisch kind naast had zien staan kon je mij opvegen. Zijn gehuil ging door merg en been. Doodmoe en hij kon zn draai niet vinden.. zijn mama zat daar maar. Keek hem niet aan, zei niets terwijl hij radeloos was. Ik heb zitten huilen in die stoel... Dit nooit meer!
maar toch.. mijn vriend en ik slapen al die tijd al gescheiden en dit is niet de bedoeling natuurlijk.
Heeft iemand nog een idee wat helpt??
vrijdag 18 oktober 2019 23:41
Wij konden het ook niet doorbreken met onze tweeling. Het lukte gewoon niet dus helaas herkenbaar.
Uiteindelijk na een jaar met zijn vieren in 1 bed te hebben geslapen, hopeloze situatie gewoon hebben we hun ledikantjes naar onze slaapkamer verplaatst en gingen man en ik om en om gelijk met ze naar bed tot ze sliepen. En dan ook nog steeds het Jip en Janneke luister cdtje op.
Niet ideaal maar het ging beter. Je moet natuurlijk wel de ruimte hebben in je slaapkamer.
Sterkte![🍀]()
Uiteindelijk na een jaar met zijn vieren in 1 bed te hebben geslapen, hopeloze situatie gewoon hebben we hun ledikantjes naar onze slaapkamer verplaatst en gingen man en ik om en om gelijk met ze naar bed tot ze sliepen. En dan ook nog steeds het Jip en Janneke luister cdtje op.
Niet ideaal maar het ging beter. Je moet natuurlijk wel de ruimte hebben in je slaapkamer.
Sterkte
vrijdag 18 oktober 2019 23:45
Een van ons offerde in die periode de slaap op en liep rondjes met dreumes in de draagzak. Meestal zijn vader, ik raak een beetje in paniek als ik hem niet getroost krijg en zelf heel moe ben, kan er niet tegen.Hier leek het probleem vooral verlatingsangst rond de eerste verjaardag. En tandjes kwamen door.
Kerel, kerel, kerel, kerel! Ik sta paf!
vrijdag 18 oktober 2019 23:47
Voor mijn zoontje werkte het uiteinelijk door hem niet ui bed te halen en een kus en een knuffel te geven, en dan steeds opnieuw met steeds langere tussen pauzes. Het heeft even geduurt. Maar daarna sliep hij weer door. (1,5 maand)
Daarna kwam er weer een periode waarin t weer moeizaam ging, hij heeft toen weer even bij ons gelegen.
Maar daarna weer kut en knuffel met intervallen.
Ik denk dat wat je ook probeert, het vooral om doorzetten en duidelijkheid gaat.
Daarna kwam er weer een periode waarin t weer moeizaam ging, hij heeft toen weer even bij ons gelegen.
Maar daarna weer kut en knuffel met intervallen.
Ik denk dat wat je ook probeert, het vooral om doorzetten en duidelijkheid gaat.
.
zaterdag 19 oktober 2019 00:02
Nou, wij zijn gelijk voor de bijl gegaan en hebben gekozen voor zoveel mogelijk personen rustig bij nachtelijke uurtjes. Als dat betekende één ouder uitgeput in een comfortabele stoel met zoon op zich in draagdoek of één ouder als een menselijk schild om een baby heen gekruld in het grote bed dan was het maar zo. Wij hebben geloof ik een jaar lang niet samen geslapen. Maar er kon tenminste één iemand slapen om en om. En zoon was rustiger waardoor hij overdag ook niet bij het minste of geringste over zijn toeren ging.
In eigen bed laten slapen hebben wij dus alleen overdag geoefend. En op een middag ging hij gewoon liggen, keek naar zijn bijtring, pakte het ding en was vertrokken. Alsof het altijd zo was geweest. Iets later kon hij ook gewoon s’nachts in zijn eigen bed slapen. En weer iets later (toen was hij 2 jaar) sliep hij op zijn eigen kamer.
Sterkte. Mijn tip: doe wat werkt. Dit gaat echt waar, ooit voorbij. Het lijkt sneller te gaan als je je niet ‘verzet’.
In eigen bed laten slapen hebben wij dus alleen overdag geoefend. En op een middag ging hij gewoon liggen, keek naar zijn bijtring, pakte het ding en was vertrokken. Alsof het altijd zo was geweest. Iets later kon hij ook gewoon s’nachts in zijn eigen bed slapen. En weer iets later (toen was hij 2 jaar) sliep hij op zijn eigen kamer.
Sterkte. Mijn tip: doe wat werkt. Dit gaat echt waar, ooit voorbij. Het lijkt sneller te gaan als je je niet ‘verzet’.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zaterdag 19 oktober 2019 01:21
Waarom slapen jij en vriend gescheiden dan? Kind kan toch aan jouw kant. Bed tegen de muur of iets anders waardoor hij er niet uit kan.
Waarom een probleem maken dat er niet is. Zoals je best kunt lezen is het voor veel kleintjes heel normaal om bij mamma te willen slapen. Doe jezelf een lol en seks als kind een dutje doet, op de bank of in de badkamer en slaap gewoon met de kleine naast je.
Waarom een probleem maken dat er niet is. Zoals je best kunt lezen is het voor veel kleintjes heel normaal om bij mamma te willen slapen. Doe jezelf een lol en seks als kind een dutje doet, op de bank of in de badkamer en slaap gewoon met de kleine naast je.
zaterdag 19 oktober 2019 01:54
Slaap was (is) heilig hier dus wij hebben er altijd voor gekozen om het op die manier te doen dat iedereen goed sliep. Dan maar bij ons in bed, bij ons op de kamer, bij kind in bed (vanaf moment eigen groot bed). Oudste is 6 en jongste 3, we slapen meestal nog steeds niet door. We hebben gewoon slechte slapers. Accepteren dan maar.
Ik hecht meer waarde aan zo veel mogelijk slaap voor iedereen dan aan samen slapen met man.
Ik hecht meer waarde aan zo veel mogelijk slaap voor iedereen dan aan samen slapen met man.
zaterdag 19 oktober 2019 05:51
Dit. Ik heb een twijfelaar in zijn kamer gezet en we zijn om en om bij hem gaan slapen.Hastadepasta18 schreef: ↑19-10-2019 01:54Slaap was (is) heilig hier dus wij hebben er altijd voor gekozen om het op die manier te doen dat iedereen goed sliep. Dan maar bij ons in bed, bij ons op de kamer, bij kind in bed (vanaf moment eigen groot bed). Oudste is 6 en jongste 3, we slapen meestal nog steeds niet door. We hebben gewoon slechte slapers. Accepteren dan maar.
Ik hecht meer waarde aan zo veel mogelijk slaap voor iedereen dan aan samen slapen met man.
zaterdag 19 oktober 2019 06:46
zaterdag 19 oktober 2019 07:34
Simpele zin, maar met zóveel waarheid!TijdvoorTaart schreef: ↑19-10-2019 06:46Helaas niet de gouden tip om je kind door te laten slapen.
Mijn tip om je mentale gesteldheid én je buren relatie zoveel mogelijk intact te houden: geef je er aan over.
Wij hebben zo'n 3 jaar apart geslapen.
Niet samen slapen is echt beter voor je relatie dan samen niet slapen.
zaterdag 19 oktober 2019 11:19
Maak het niet zo moeilijk!
Zo'n klein hummeltje alleen laten of negeren als hij zo overstuur is lijkt me echt niet goed. Je probeert hem iets te leren terwijl hij juist iets anders nodig heeft. Wat een onnodige strijd.
Geef hem geborgenheid en laat hem bij je slapen. Zo veel mensen slapen samen met hun kinderen en dat is hartstikke normaal en verbetert ook nog eens de onderlinge band.
Zo'n klein hummeltje alleen laten of negeren als hij zo overstuur is lijkt me echt niet goed. Je probeert hem iets te leren terwijl hij juist iets anders nodig heeft. Wat een onnodige strijd.
Geef hem geborgenheid en laat hem bij je slapen. Zo veel mensen slapen samen met hun kinderen en dat is hartstikke normaal en verbetert ook nog eens de onderlinge band.
zaterdag 19 oktober 2019 20:39
Onze dreumes heeft ook van die periodes gehad. Indd bij ziekte, kiezen, tanden oid. Omdat ik zwanger was ging man er altijd heen. Op zijn kamer staat een bank. Daar ging man met hem zitten tot hij rustig was. Dan legde hij hem in het ledikant en ging er naast slapen op de bank. Of hij probeerde weg te sneaken maar meestal werd dreumes dan een half uur later weer volkomen in paniek wakker. Het hoefde altijd maar een paar dagen. Vaak als ik dacht, nu moeten we het wel gaan afwennen want dit wil ik niet voor altijd, sliep dreumes weer 'gewoon' de hele nacht door. Tot de volgende sprong, kies of virus.
