Heb jij de ideale situatie gecreëerd voor je kind

14-07-2018 09:25 152 berichten
Alle reacties Link kopieren
Het paste niet in de titel maar ik bedoelde vind jij dat je de beste situatie hebt gecreëerd voor je kind (eren)? In de zin van vind je dat je er genoeg voor hem /haar kunt zijn? Woon je op een plek waar je het geschikt vind voor kinderen? Ben je graag met je kinderen of ga je na 2 weken liever weer naar je werk? Als ze naar de opvang gaan heb je dan gekozen voor goedkoop en in de buurt of echt uitgekozen voor het beste voor je kind? Lukt het jou je geduld te behouden?

Mijn valt het op dat mensen voor ze aan kinderen beginnen vaak een idee hebben van hoe ze het willen doen en vervolgens pakt het heel anders uit. Zo zie ik mensen die heel veel werken, ookal hebben ze de mogelijkheid om minder te werken of 6 weken vakantie te nemen als de kinderen vakantie hebben gaan ze liever aan het werk. Mensen om me heen die ik ook hoor praten over dat ze liever aan het werk zijn en dat ze er soms helemaal gek van worden. Kinderen die heel vaak uitlogeren gaan omdat ouders het niet trekken. Of andersom dat ouders voor ze aan kinderen begonnen al bijna geen geld hadden maar toch kozen voor kinderen.

Ben je wellicht verhuisd, verandert van baan of uren? Welke dingen zijn er aangepast en zijn jullie nu tevreden met de omstandigheden?
Vergeef me dat ik schreeuw wat ik niet weet en dat ik zwijg over wat helder is, dat ik nooit zeg wat ik bedoel en dingen roep die ik niet voel.
elein schreef:
16-07-2018 13:41
Het hebben van kinderen is prima te doen. Het hebben van oma's had ik wel onderschat. Het is nog geen vakantie of er moeten agenda's getrokken worden voor logeerpartijtjes :D
Haha, zo is dat hier ook ja!

Ik zie niet het negatieve ervan in. Als moeder vind ik het af en toe
fijn om wat rust te hebben of (volwassen) uitstapjes te maken met mijn man of vriendinnen. Als dat kan door een logeerpartijtje dan is dat alleen maar heerlijk voor alle partijen.

Dat zegt niks over hoe het moederschap me verder bevalt, want dat vind ik juist geweldig. Alleen sluit dat niet uit dat ik geen leven kan hebben naast het gezinsleven. Je bent toch meer dan alleen moeder? Of is dat nog steeds not done?
Alle reacties Link kopieren
Wij zijn wel verhuisd van een mini huisje met 1 slaapkamer naar een eengezinswoning voordat we zwanger werden. Verder werkten we sowieso al beiden 4 dagen pw, en dat zijn we blijven doen. Vriend en ik hebben allebei 1 doordeweekse dag met zoon, mijn ouders passen 1 dag op bij ons thuis, en verder gaat hij 2 dagen naar het kdv. Ik vind dat een prima combinatie.

In mijn ogen is de 'ideale' situatie er 1 waar het kind veel liefde krijgt, veilig is, een gezonde dosis aandacht en genoeg vrijheid om te ontdekken wie hij/zij is. Daarvoor hoef je niet 24/7 om dat kind heen te hangen, liever niet zelfs.

De uitdrukking 'it takes a village to raise a child' vind ik nog steeds een mooie, en als het aan mij lag was onze 'village' nog groter. Fijn juist dat zoon verschillende volwassenen heeft die hij kent en vertrouwd die voor hem zorgen.

Wij gaan trouwens 1 keer per jaar een week op wintersport zonder zoon (hij is nog te klein) en 1 a 2 keer een weekend weg zonder hem. Dan logeert hij bij mijn ouders, en dat vind hij prima. En ik vind het heerlijk om even alleen met mijzelf en vriend bezig te hoeven zijn. Ik mis hem dan wel, maar niet heel erg, omdat ik weet dat hij oké is. En dan leert hij ook hoe het is om zonder ouders ergens te zijn.
Alle reacties Link kopieren
Deel gecreeerd, deels is het ons overkomen.

Toen ik zwanger werd van onze oudste twee (tweeling) was had ik een management functie en was ik MT lid binnen een bedrijf van zo'n 250 medewerkers. Mijn vriend was al ondernemer en had toen net wat personeel en twee bedrijven waarin veel geïnvesteerd moest worden.

Toen ik bevallen was sloeg ik om als een blad aan een boom. Ik wilde niet meer werken en was helemaal in mijn element bij de babies. Ik ontdekte een kant van mezelf die ik nooit eerder erkent had.

In die periode raakte ik snel zwanger van de derde en had ik met spaargeld en een erfenis een studentenhuis gekocht waaruit ik huur als inkomen heb.

Mijn vriend kocht nog een bedrijf, we kregen een vierde kind. Daarna verkochten we ons huis met een kleine €200.000 overwaarde. Huis wat we zelf voordat er kinderen waren en geld hadden helemaal zelf opgeknapt hebben.

Inmiddels is er een vijfde geboren, ben ik thuis en mijn vriend is elke dag thuis tijdens het ontbijt en diner/bad/bed circus, hij heeft geen noemenswaardig woon/werk verkeer.We wonen in de stad, hebben een huis met voor iedereen een slaapkamer en een lekkere tuin in het centrum.

We doen alles zelf mbt onze kinderen en gelukkig hebben we fijne oppas als we een avondje willen gaan eten. Opa en oma nemen wel eens een logee maar echt geen vijf, en terecht.

Vakantie vieren we samen, in de zomer vakantie is dat 6 weken kamperen.

Ik besef me dat we als gezin een fijn leven hebben en ook aan mijn kinderen vertel ik vaak dat het niet allemaal normaal is.
Alle reacties Link kopieren
Wat me opvalt is dat veel reacties gaan over het huis waar de kinderen in opgroeien. Mij lijkt het veel belangrijker dat je veel van je kind houdt en veel van je partner. Ik las eens: het beste wat een vader voor zijn kind kan doen, is van hun moeder houden. Geldt natuurlijk ook andersom.
Alleen kalmte kan ons redden.
doemediema schreef:
16-07-2018 14:35
Wat me opvalt is dat veel reacties gaan over het huis waar de kinderen in opgroeien. Mij lijkt het veel belangrijker dat je veel van je kind houdt en veel van je partner. Ik las eens: het beste wat een vader voor zijn kind kan doen, is van hun moeder houden. Geldt natuurlijk ook andersom.
Het is allemaal belangrijk. Huis met tuin op fijne locatie draagt hier zeker bij aan de levensvreugde.

Relatie leuk houden staat hier zeker ergens bovenaan de prioriteitenlijst. Niet alleen omdat dat goed is voor de kinderen, maar ook omdat we dat zelf belangrijk vinden, voor onszelf.
Moondancer schreef:
16-07-2018 14:13
In mijn ogen is de 'ideale' situatie er 1 waar het kind veel liefde krijgt, veilig is, een gezonde dosis aandacht en genoeg vrijheid om te ontdekken wie hij/zij is. Daarvoor hoef je niet 24/7 om dat kind heen te hangen, liever niet zelfs.
Dit ja. Als je kind nog een baby is, dan kan ik me voorstellen dat je de meerwaarde ziet van 24/7 bij hem zijn. Maar vanaf een jaar of anderhalf/twee is het voor een kind een stuk leuker en beter voor de ontwikkeling om in contact te komen met andere kinderen van dezelfde leeftijd en ook eens ergens anders te spelen, bijvoorbeeld bij opa en oma.

Dat ideaal van een moeder die altijd thuis is met de kinderen begrijp ik niet zo goed. Dat is toch ontzettend saai voor ondernemende peuters die de wereld willen ontdekken?
newspaper schreef:
16-07-2018 10:24
Mooie herinneringen he!! Ik ben nu 35 en kan me nog zoveel dingen herinneren. Oma en ik gingen een enkele keer de stad in, kopje koffie drinken. Verder ook gewoon thuis en mee in hun ritme. Ik voelde me daar gewoon thuis en dat maakte denk ik dat ik elke vakantie wilde gaan.
Thuis had ik het ook goed, maar daar logeren voelde altijd speciaal ofzo
Wat fijn dat jij ook van die mooie herinneringen hebt :) Ik ben twee jaar jonger dus een generatie-genoot!
Bij opa en oma ligt het zwembad vijf minuten lopen achter hun huis. In de zomervakantie gingen we de hele dag naar het buitenbad, oma en ik. In de voorjaarsvakantie soms naar het binnenbad. Verder boodschappen doen (klein winkelcentrum was ook vijf minuten lopen) mee naar oma haar hobby's en mee op bezoek bij haar vrienden en vriendinnen (en dat waren er VEEL). Die vonden het allemaal schitterend dat oma haar eerste kleinkind meenam en zagen mij ook graag. Dan gingen we gewoon op de koffie en ik keek mijn ogen uit.

En opa had een kikker in de tuin dus opa en ik gingen samen pieren vangen in het brandgangetje naast hun huis, voor de kikker. Terwijl oma kookte. Ik vond als kind koken ook machtig interessant en dan bewaarde oma alle aardappelschillen en groenteresten voor me en mocht ik ook 'koken'. Nu nog hebben we het erover en liggen we samen in een deuk als we eraan terug denken hoe verschrikkelijk dat rook, hahaha.

Als ik op zaterdagavond bleef logeren keken we 's avonds standaard naar Commissaris Rex, dat kwam toen op RTL4. Vonden oma en ik beiden prachtig.

Toen ik eenmaal tiener was gingen we ook wel eens naar de markt in het grotere winkelcentrum en kreeg ik een hip strak truitje of we gingen op de fiets (ik op de vouwfiets) naar het centrum zodat ik kon shoppen.

Sorry voor het lange verhaal, de fijne herinneringen blijven maar komen.
Alle reacties Link kopieren
Neen. Ideaal is het niet. Want ik ben gescheiden, dus mijn dochter heeft sowieso dat al voor de kiezen gekregen. Hoe goed je er ook probeert mee om te gaan.
Maar daarnaast weet ik wel dat ik bij alle overige beslissingen altijd haar belang even groot als niet groter meeweeg. Zonder haar, zou ik niet wonen waar ik nu woon en niet werken waar ik nu werk. Ik zou waarschijnlijk ook meer open staan voor voor een nieuwe relatie. Haar welzijn is mijn 1ste prioriteit.

Het helpt als je de basis op orde hebt (inkomen/huis), maar verder kun je je moeilijk voorbereiden op alle uitdagingen die het leven je gaat brengen. Dus dan is het vaak "er het beste van maken" en dat kun je dan weer door veel tijd/aandacht/liefde voor mekaar te hebben.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren
Ik was ook zo'n zomer opa/oma kindje trouwens en het was heerlijk. Thuis was ik enig kind en bij opa en oma waren de hele zomer neefjes en nichtjes en kon alles. Ik heb ook nooit het idee gehad dat ik daar gedumpt werd.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Ikigai schreef:
16-07-2018 14:00
Haha, zo is dat hier ook ja!

Ik zie niet het negatieve ervan in. Als moeder vind ik het af en toe
fijn om wat rust te hebben of (volwassen) uitstapjes te maken met mijn man of vriendinnen. Als dat kan door een logeerpartijtje dan is dat alleen maar heerlijk voor alle partijen.

Dat zegt niks over hoe het moederschap me verder bevalt, want dat vind ik juist geweldig. Alleen sluit dat niet uit dat ik geen leven kan hebben naast het gezinsleven. Je bent toch meer dan alleen moeder? Of is dat nog steeds not done?
Daar ben ik het helemaal mee eens. Wij doen ook beiden verschillende dingen naast het gezinsleven.
Ikigai schreef:
16-07-2018 14:42
Het is allemaal belangrijk. Huis met tuin op fijne locatie draagt hier zeker bij aan de levensvreugde.

Relatie leuk houden staat hier zeker ergens bovenaan de prioriteitenlijst. Niet alleen omdat dat goed is voor de kinderen, maar ook omdat we dat zelf belangrijk vinden, voor onszelf.
Een huis in een leuke, veilige buurt draagt daar zeker aan bij. Voor mij is een tuin bijvoorbeeld al helemaal niet nodig, ik heb helemaal niets met tuinieren. Wij gaan liever naar het park, bos, de speeltuin, het terras of andere leuk buiten plaatsen.
Zo heeft iedereen zijn eigen wensen/ voorkeuren en dat is de essentie denk ik.

De relatie heeft bij ons ook een hoge prioriteit, daar hebben de kinderen veel baat bij.
anoniem_370597 wijzigde dit bericht op 16-07-2018 18:26
Reden: Typo
0.06% gewijzigd
doemediema schreef:
16-07-2018 14:35
Wat me opvalt is dat veel reacties gaan over het huis waar de kinderen in opgroeien. Mij lijkt het veel belangrijker dat je veel van je kind houdt en veel van je partner. Ik las eens: het beste wat een vader voor zijn kind kan doen, is van hun moeder houden. Geldt natuurlijk ook andersom.

Absoluut waar, alleen maakt voor ons hey juiste huis in de juiste buurt het allemaal veel makkelijker. We wonen in het centrum van een groot dorp. Om de hoek begon het winkelcentrum. Kleine tuin en voor het huis alleen maar staat.

Nu in een buitenwijk met plantsoenen, parkjes, speeltuintjes waardoor ze met vijf al heel erg zelfstandig buiten konden spelen. Nu worden we niet meer wakker als de kroeg dichtgaat en de bezoekers naar huis. We hebben nu genoeg ruimte om onze eigen spullen in huis op te slaan. Kampeerspullen hoeven niet eerst elders gehaald te worden etc.

Dat huis maakt dus mogelijk dat we nu leven hoe we leven. In onze vorige huis hadden we nu een andere manier van leven gehad.
doemediema schreef:
16-07-2018 14:35
Wat me opvalt is dat veel reacties gaan over het huis waar de kinderen in opgroeien. Mij lijkt het veel belangrijker dat je veel van je kind houdt en veel van je partner. Ik las eens: het beste wat een vader voor zijn kind kan doen, is van hun moeder houden. Geldt natuurlijk ook andersom.
Mee eens, dat vind ik ook erg belangrijk.
Rockstarter schreef:
16-07-2018 18:04
Een huis in een leuke, veilige buurt daagt daar zeker aan bij. Voor mij is een tuin bijvoorbeeld al helemaal niet nodig, ik heb helemaal niets met tuinieren. Wij gaan liever naar het park, bos, de speeltuin, het terras of andere leuk buiten plaatsen.
Zo heeft iedereen zijn eigen wensen/ voorkeuren en dat is de essentie denk ik.

De relatie heeft bij ons ook een hoge prioriteit, daar hebben de kinderen veel baat bij.
Ik heb ook niets met tuinieren en toch een grote tuin. Kan me niet voorstellen om te missen dat je gewoon vanaf 8 uur in de tuin bent en behalve af en toe wat te eten pakken, de hele dag buiten bent.
pipootje schreef:
16-07-2018 18:09
Ik heb ook niets met tuinieren en toch een grote tuin. Kan me niet voorstellen om te missen dat je gewoon vanaf 8 uur in de tuin bent en behalve af en toe wat te eten pakken, de hele dag buiten bent.
Tja, smaken en voorkeuren verschillen. Ik kan me niet voorstellen om hele dagen alleen maar in de tuin te zitten, wij gaan er veel liever op uit.
Alle reacties Link kopieren
Ikigai schreef:
16-07-2018 14:51
Dit ja. Als je kind nog een baby is, dan kan ik me voorstellen dat je de meerwaarde ziet van 24/7 bij hem zijn. Maar vanaf een jaar of anderhalf/twee is het voor een kind een stuk leuker en beter voor de ontwikkeling om in contact te komen met andere kinderen van dezelfde leeftijd en ook eens ergens anders te spelen, bijvoorbeeld bij opa en oma.

Dat ideaal van een moeder die altijd thuis is met de kinderen begrijp ik niet zo goed. Dat is toch ontzettend saai voor ondernemende peuters die de wereld willen ontdekken?
Ons kind is een hele ondernemende peuter onderweg naar kleuter, maar mijn kind is het hier echt niet mee eens. Nu gaat mijn kind regelmatig naar het kdv en oma waar ze het heel leuk vindt, en werken wij allebei best veel, maar het állerliefst wil kind met z’n drieën zijn en als tweede optie met tenminste een van ons.
Alle reacties Link kopieren
Rockstarter schreef:
16-07-2018 18:12
Tja, smaken en voorkeuren verschillen. Ik kan me niet voorstellen om hele dagen alleen maar in de tuin te zitten, wij gaan er veel liever op uit.
Ik wil beide. Ik vind een groot huis met een grote tuin fantastisch. Dat draagt echt bij aan mijn geluk. Ik merk echt heel erg veel verschil in rust tussen hoe ik vroeger om 8 uur ‘s ochtends al de straat op moest om kind uit te laten en nu.
Mevrouw75 schreef:
16-07-2018 18:38
Ik wil beide. Ik vind een groot huis met een grote tuin fantastisch. Dat draagt echt bij aan mijn geluk. Ik merk echt heel erg veel verschil in rust tussen hoe ik vroeger om 8 uur ‘s ochtends al de straat op moest om kind uit te laten en nu.
Hier ook hoor.

Heerlijk zomers eten in de tuin, kinderen lekker met water laten kliederen op het gras en gewoon fysieke ruimte om je heen (van benauwde woningen word ik heel onrustig).
Dat is mooi en dus ook meteen mijn punt, zoveel mensen, zoveel meningen/voorkeuren.

Wij zouden ook naar een groot huis met een grote tuin in een andere omgeving kunnen verhuizen, we hebben de middelen, maar dat is dus niet wat wij willen (want hier niet te vinden).

Wij ervaren totaal geen onrust of benauwdheid in ons appartement of zonder tuin. Dat zou ik waarschijnlijk eerder hebben met een tuin, als ik alleen al denk aan al dat geschoffel, grasmaaien etc.

Ieder gezin kiest voor de woonsituatie waar zij zich het beste bij voelen (binnen de mogelijkheden). Voor ons is dat hoe wij nu wonen, wij willen voor geen goud verhuizen.
anoniem_370597 wijzigde dit bericht op 16-07-2018 19:32
Reden: Typo
1.79% gewijzigd
Rockstarter schreef:
16-07-2018 19:31
Dat is mooi en dus ook meteen mijn punt, zoveel mensen, zoveel meningen/voorkeuren.

Wij zouden ook naar een groot huis met een grote tuin in een andere omgeving kunnen verhuizen, we hebben de middelen, maar dat is dus niet wat wij willen (want hier niet te vinden).

Wij ervaren totaal geen onrust of benauwdheid in ons appartement of zonder tuin. Dat zou ik waarschijnlijk eerder hebben met een tuin, als ik alleen al denk aan al dat geschoffel, grasmaaien etc.

Ieder gezin kiest voor de woonsituatie waar zij zich het beste bij voelen (binnen de mogelijkheden). Voor ons is dat hoe wij nu wonen, wij willen voor geen goud verhuizen.
Dat je een tuin hebt betekent niet dat je er nooit op uit gaat. Wij doen allebei. In de zomer leven we buiten in de tuin, daarnaast maken we natuurlijk ook vaak uitstapjes naar andere plekken. De tuin vereist nauwelijks onderhoud trouwens.

Ik zou echt niet meer zonder willen.
Mevrouw75 schreef:
16-07-2018 18:31
Ons kind is een hele ondernemende peuter onderweg naar kleuter, maar mijn kind is het hier echt niet mee eens. Nu gaat mijn kind regelmatig naar het kdv en oma waar ze het heel leuk vindt, en werken wij allebei best veel, maar het állerliefst wil kind met z’n drieën zijn en als tweede optie met tenminste een van ons.
Hier vindt hij het allemaal leuk. Wij zijn de basis, daar bestaat geen twijfel over. Met andere kinderen spelen op het kdv is een feest en bij opa en oma doen ze weer heel andere dingen. Zo dragen al die plekken iets bij. Ik vind het een verrijking.
Alle reacties Link kopieren
Ikigai schreef:
16-07-2018 12:09
Ik vind onze situatie ideaal ja. Wij werken allebei fulltime, maar zijn toch allebei een weekdag thuis met de kinderen. Door een groot netwerk van liefdevolle opa's en oma's en een uitstekend kdv op 100 meter afstand is dat prima te doen. De kinderen logeren regelmatig en iedereen vindt dat juist hartstikke leuk.

Ik zie juist grote meerwaarde in lieve mensen om een kind heen, buiten de vader en moeder. We gaan regelmatig samen een weekend weg, of los van elkaar. Nog steeds zijn vrienden en een bruisend sociaal leven belangrijk voor ons en we doen veel leuke dingen met en zonder kinderen (festival, uit eten, reizen, dagjes weg).

We wonen in een fijn huis met voldoende ruimte en een tuin, midden in een grote stad. De kinderen ontwikkelen zich goed. We stellen duidelijke grenzen en zijn waar nodig behoorlijk streng, maar er mag ook veel bij ons thuis, de kinderen krijgen veel vrijheid en er is veel ruimte voor creativiteit, grapjes, dansen, dollen, stoeien.

Ik had geen hoge verwachtingen van het hebben van kinderen. Ik hoorde voornamelijk hoe zwaar het was en dat je niks meer zou kunnen, dat is me erg meegevallen. Het is zoveel leuker en fijner dan ik me ooit had kunnen voorstellen :heart:
Schreef jij niet laatst op een topic over bewust alleenstaand moederschap dat jullie het zonder netwerk deden?
:nooo:
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Rockstarter schreef:
16-07-2018 18:12
Tja, smaken en voorkeuren verschillen. Ik kan me niet voorstellen om hele dagen alleen maar in de tuin te zitten, wij gaan er veel liever op uit.
Alsof je daar elke dag tijd voor hebt . Bovendien zitten we niet alleen maar tafeltennissen we of doen iets actiefs in de tuin.
Toen ze klein waren lekker fietsen in de tuin ook.
Solomio schreef:
16-07-2018 20:18
Schreef jij niet laatst op een topic over bewust alleenstaand moederschap dat jullie het zonder netwerk deden?
:nooo:
Nee?
Alle reacties Link kopieren
Rockstarter schreef:
16-07-2018 18:12
Tja, smaken en voorkeuren verschillen. Ik kan me niet voorstellen om hele dagen alleen maar in de tuin te zitten, wij gaan er veel liever op uit.
Hier een gezin vol binnenzitters. Ook niks mis mee.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven