Kinderen
alle pijlers
Hevige wens voor een derde, man wil niet meer.
zondag 31 mei 2020 19:32
De titel zegt het eigenlijk al. Ik heb nog een hevige kinderwens voor een derde, man niet meer. Onze oudste wordt bijna 4 en de jongste is 2,5. Momenteel beide flink aan het peuterpuberen en dat is ook vrij zwaar (vooral voor man).
Maar toch, na anderhalf jaar sinds de eerste keer dat we praatten over een derde, is de wens voor mij nog net zo groot als toen.
Verstandsmatig accepteer ik dat man niet meer wil, en ik zou ook absoluut geen kind op de wereld willen zetten dat niet door beide gewenst is. Laat ik dat ik even voorop stellen. Ik zou ons gezin niet willen ontwrichten omdat ik mijn zin zou doordrammen.
Maar nu zou dus de acceptatie moeten komen, en het lukt gewoon niet! We praten er regelmatig over maar ik blijf gevoelens van verdriet en onmacht voelen. De wens voelt zo groot! Ik krijg het niet voor elkaar om me voor te stellen dat er geen derde zou komen en me daarbij neer te leggen.
Hebben jullie tips om me te helpen accepteren dat het niet gaat gebeuren?
Maar toch, na anderhalf jaar sinds de eerste keer dat we praatten over een derde, is de wens voor mij nog net zo groot als toen.
Verstandsmatig accepteer ik dat man niet meer wil, en ik zou ook absoluut geen kind op de wereld willen zetten dat niet door beide gewenst is. Laat ik dat ik even voorop stellen. Ik zou ons gezin niet willen ontwrichten omdat ik mijn zin zou doordrammen.
Maar nu zou dus de acceptatie moeten komen, en het lukt gewoon niet! We praten er regelmatig over maar ik blijf gevoelens van verdriet en onmacht voelen. De wens voelt zo groot! Ik krijg het niet voor elkaar om me voor te stellen dat er geen derde zou komen en me daarbij neer te leggen.
Hebben jullie tips om me te helpen accepteren dat het niet gaat gebeuren?
zondag 31 mei 2020 19:37
Klinkt vrij voor de hand liggend, maar aangezien we al anderhalf jaar verder zijn en het gevoel er weinig tot niets minder op geworden is....
zondag 31 mei 2020 19:39
Heel herkenbaar!
Tja ik weet het ook niet eigenlijk. Ik hoop dat het met de tijd gaat slijten. Soms denk ik ook wel 'het is goed zo'. Misschien ook omdat we 7 jaar hebben moeten knokken om überhaupt deze 2 bij elkaar te krijgen.
Maar toch, gevoel he...
Geen tips, alleen een knuffel, en weet dat je niet alleen bent.
Tja ik weet het ook niet eigenlijk. Ik hoop dat het met de tijd gaat slijten. Soms denk ik ook wel 'het is goed zo'. Misschien ook omdat we 7 jaar hebben moeten knokken om überhaupt deze 2 bij elkaar te krijgen.
Maar toch, gevoel he...
Geen tips, alleen een knuffel, en weet dat je niet alleen bent.
.
zondag 31 mei 2020 19:39
Het heeft absoluut geen haast! Maar man is er eigenlijk heel definitief in. Kans is nihil dat hij van gedachten verandert. En dat is oké en hem goed recht, maar op een of andere manier moet ik daar wel beter mee gaan dealen dan ik nu doe!
zondag 31 mei 2020 19:42
Bedankt!mandylion schreef: ↑31-05-2020 19:39Heel herkenbaar!
Tja ik weet het ook niet eigenlijk. Ik hoop dat het met de tijd gaat slijten. Soms denk ik ook wel 'het is goed zo'. Misschien ook omdat we 7 jaar hebben moeten knokken om überhaupt deze 2 bij elkaar te krijgen.
Maar toch, gevoel he...
Geen tips, alleen een knuffel, en weet dat je niet alleen bent.
Denk dat het ook mede moeilijk is omdat de keus voor je gemaakt wordt. Die van zijn kant heel begrijpelijk is, maar wel enorm zuur.
zondag 31 mei 2020 19:43
zondag 31 mei 2020 19:45
Op papier klinkt dat ideaal, maar alles in mij schreeuwt dit niet te doen in het geval van de minieme kans dat hij zich toch bedenkt. Triest hè! Wil het los laten, maar puntje bij paaltje en zo definitief voelt niet goed.
Hij heeft het overigens zelf ook al ‘aangeboden’ te laten doen.
zondag 31 mei 2020 19:49
Trek je terug, en vraag jezelf eens waardoor die wens zo groot is. Wat denk je dan te hebben wat je nu niet hebt? Wat maakt het dat je zo sterk verlangt? Wat is de werkelijke reden? Ga met je zelf in conclaaf.
Ga desnoods schrijven, achter elkaar doorgaan, minimaal een kwartier. Probeer uit je hoofd te komen als je dit doet.
Ga desnoods schrijven, achter elkaar doorgaan, minimaal een kwartier. Probeer uit je hoofd te komen als je dit doet.
zondag 31 mei 2020 19:50
Lastig.
Als je gevoel en je verstand niet matchen is dat altijd lastig, zeker als het om zoiets heftigs gaat als een kind. Bij mij heeft mijn medische situatie de keuze gemaakt dat er geen kind meer kwam. Dat maakt het ook lastig maar het kán gewoon niet anders. Mogelijk helpt het om er zo tegenaan te kijken, het kán gewoon niet. Sterkte en succes
Als je gevoel en je verstand niet matchen is dat altijd lastig, zeker als het om zoiets heftigs gaat als een kind. Bij mij heeft mijn medische situatie de keuze gemaakt dat er geen kind meer kwam. Dat maakt het ook lastig maar het kán gewoon niet anders. Mogelijk helpt het om er zo tegenaan te kijken, het kán gewoon niet. Sterkte en succes
zondag 31 mei 2020 19:51
Je kunt het dus niet loslaten omdat iets in je blijft hopen dat hij van gedachten veranderd.Rowiee_17 schreef: ↑31-05-2020 19:45Op papier klinkt dat ideaal, maar alles in mij schreeuwt dit niet te doen in het geval van de minieme kans dat hij zich toch bedenkt. Triest hè! Wil het los laten, maar puntje bij paaltje en zo definitief voelt niet goed.
Hij heeft het overigens zelf ook al ‘aangeboden’ te laten doen.
Dat gaat echter niet gebeuren. Dus laat hem dat doen. Pas dan kun je beginnen met loslaten en rouwen om de wens om een derde.
Eerder zal het je waarschijnlijk niet lukken.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
zondag 31 mei 2020 19:51
Je kunt het dus niet loslaten omdat iets in je blijft hopen dat hij van gedachten veranderd.Rowiee_17 schreef: ↑31-05-2020 19:45Op papier klinkt dat ideaal, maar alles in mij schreeuwt dit niet te doen in het geval van de minieme kans dat hij zich toch bedenkt. Triest hè! Wil het los laten, maar puntje bij paaltje en zo definitief voelt niet goed.
Hij heeft het overigens zelf ook al ‘aangeboden’ te laten doen.
Dat gaat echter niet gebeuren. Dus laat hem dat doen. Pas dan kun je beginnen met loslaten en rouwen om de wens om een derde.
Eerder zal het je waarschijnlijk niet lukken.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
zondag 31 mei 2020 19:52
Dat is een goede. Zijn vragen waar ik niet 123 een pasklaar antwoord op heb en even voor zou moeten graven. Eens voor gaan zitten.Blijenvrij schreef: ↑31-05-2020 19:49Trek je terug, en vraag jezelf eens waardoor die wens zo groot is. Wat denk je dan te hebben wat je nu niet hebt? Wat maakt het dat je zo sterk verlangt? Wat is de werkelijke reden? Ga met je zelf in conclaaf.
Ga desnoods schrijven, achter elkaar doorgaan, minimaal een kwartier. Probeer uit je hoofd te komen als je dit doet.
zondag 31 mei 2020 19:53
Zeker. Had gewild dat het om een nieuwe bank of iets gegaan was, dan was het een stuk simpeler allemaal!biekoe schreef: ↑31-05-2020 19:50Lastig.
Als je gevoel en je verstand niet matchen is dat altijd lastig, zeker als het om zoiets heftigs gaat als een kind. Bij mij heeft mijn medische situatie de keuze gemaakt dat er geen kind meer kwam. Dat maakt het ook lastig maar het kán gewoon niet anders. Mogelijk helpt het om er zo tegenaan te kijken, het kán gewoon niet. Sterkte en succes
Wat rot dat je medische situatie het niet toe laat, het klinkt wel alsof je er een soort van vrede mee hebt. Knap van je/fijn voor je!
zondag 31 mei 2020 19:55
Ik ben bang dat je daar misschien gelijk in hebt. Had gehoopt al een stuk verder te zijn in mijn acceptatie. Misschien moet ik het idee van een sterilisatie eens wat beter overwegen/toelaten en kijken wat dat echt oproept.lollypopje schreef: ↑31-05-2020 19:51Je kunt het dus niet loslaten omdat iets in je blijft hopen dat hij van gedachten veranderd.
Dat gaat echter niet gebeuren. Dus laat hem dat doen. Pas dan kun je beginnen met loslaten en rouwen om de wens om een derde.
Eerder zal het je waarschijnlijk niet lukken.
zondag 31 mei 2020 19:56
zondag 31 mei 2020 19:59
Tsja, dat vind ik een dubbele vraag. Zijn zowel positieve en negatieve aspecten aan het krijgen van een derde. Ik zie het voornamelijk zonnig, man ziet voornamelijk de lastige/praktische zaken en wil het liever niet nog een keer doen.
Hij zou het doen om mij gelukkig te zien, maar dat is voor mij geen optie. Je gaat er samen voor of niet. Je ‘neemt’ geen kind voor je partner.
Dus ik kan me wel meer compleet voelen als groter gezin, maar als man niet wil houdt het op.
zondag 31 mei 2020 20:00
Na een derde. Meer zou ik ook niet willen/aankunnen en dat zou teveel aanpassingen vragen praktisch gezien.lollypopje schreef: ↑31-05-2020 19:56Ik vraag me bij dit soort topics ook altijd af wanneer stopt het?
Nu verlang je naar een derde, maar als die er is dan naar een vierde, een vijfde?
En heb er altijd drie gewild.
