Kinderen
alle pijlers
Hij komt stééds uit bed...... Grrrr!!
dinsdag 25 augustus 2009 om 20:49
Ons jongste zoontje (In oktober wordt hij 3) komt stééds zijn bed uit. Savonds bij het slapen gaan klimt hij eruit en komt met allerhande smoesjes beneden.
Hij is doodmoe, dus daar zit het hem niet in.
Boos worden heeft geen zin, want het boeit hem niet. Hij krijst dan de hele toko bijelkaar. Het liefst laat ik em krijsen, maar goed, er ligt er nog één in bed, die smorgens naar school moet. (Oudste is 4 jaar, en zit in groep 1) Dus dat is niet echt een optie.
Nu hebben we dan net een campingbedje op zolder neergezet, zodat hij daar dan eventueel vanaf morgen in slaapt (En kan krijsen totdat ie erbij neervalt). Maar ik heb ergens ook medelijden, en dat vind ik zo raar van mezelf. Want hij test ons gewoon uit. (En ik wil dat ie 'normaal' in zijn bed in slaap valt, zonder problemen)
Wat doen jullie als jullie kinderen dit soort acties hebben?
Onze oudste is altijd zó makkelijk, dat we hier geen ervaring mee hebben. (Gelukkig!)
(Sowieso is erwt 2 behoorlijk aanwezig/ gauw boos/ een peuter)
Hij is doodmoe, dus daar zit het hem niet in.
Boos worden heeft geen zin, want het boeit hem niet. Hij krijst dan de hele toko bijelkaar. Het liefst laat ik em krijsen, maar goed, er ligt er nog één in bed, die smorgens naar school moet. (Oudste is 4 jaar, en zit in groep 1) Dus dat is niet echt een optie.
Nu hebben we dan net een campingbedje op zolder neergezet, zodat hij daar dan eventueel vanaf morgen in slaapt (En kan krijsen totdat ie erbij neervalt). Maar ik heb ergens ook medelijden, en dat vind ik zo raar van mezelf. Want hij test ons gewoon uit. (En ik wil dat ie 'normaal' in zijn bed in slaap valt, zonder problemen)
Wat doen jullie als jullie kinderen dit soort acties hebben?
Onze oudste is altijd zó makkelijk, dat we hier geen ervaring mee hebben. (Gelukkig!)
(Sowieso is erwt 2 behoorlijk aanwezig/ gauw boos/ een peuter)
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:01
Oja. Hm. Ik zou zeggen; kamer isoleren, haakje op de deur, kind om bedtijd in bed en lekker laten gaan
Even serieus; ik heb zelf ook zo'n krijser, maar die is nog wat jonger, dus ik heb goede hoop Gelukkig ligt zij nog in een ledikant, maar laten krijsen is geen optie idd ivm ander slapende kind.
Ik zou het dus echt niet weten. Moeilijk!
Even serieus; ik heb zelf ook zo'n krijser, maar die is nog wat jonger, dus ik heb goede hoop Gelukkig ligt zij nog in een ledikant, maar laten krijsen is geen optie idd ivm ander slapende kind.
Ik zou het dus echt niet weten. Moeilijk!
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:07
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:09
Ik heb hier inderdaad wel een haakje op de deur gedaan. En lekker laten krijsen. Babyfoon op stil gezet (kon hem toch wel horen zo) en uit laten razen. Wel gezorgd dat er in zijn kamer niets te spelen/slopen viel. Hij bleef steeds korter aan de gang, wist dat hij zijn kamer niet uit kon. Uiteindelijk kroop hij altijd zelf in bed en ging dan toch nog slapen. Na 4 avonden was het over.
En hij heeft ook nog een kleiner zusje die toch door alle herrie en kabaal heen sliep...wonder boven wonder...
Nu komt hij nooit meer uit bed. Als hij niet wil slapen of als hij smorgens al wakker is blijft hij er gewoon in liggen. Pas als we hem komen halen komt hij eruit. En natuurlijk wil of kan hij nog steeds niet altijd slapen, maar DE tip die ik hier van het forum heb geplukt is te zeggen dat hij niet moet gillen of huilen als hij niet kan slapen, maar dat hij dan maar moet gaan zingen. En verrek...hij doet het nog ook!
Dus het was een paar avonden doorzetten, maar sindsdien hebben we hier een in zijn kamer blijvend en zich in slaap zingend jongetje van bijna 3 (eind sept) in huis!
En hij heeft ook nog een kleiner zusje die toch door alle herrie en kabaal heen sliep...wonder boven wonder...
Nu komt hij nooit meer uit bed. Als hij niet wil slapen of als hij smorgens al wakker is blijft hij er gewoon in liggen. Pas als we hem komen halen komt hij eruit. En natuurlijk wil of kan hij nog steeds niet altijd slapen, maar DE tip die ik hier van het forum heb geplukt is te zeggen dat hij niet moet gillen of huilen als hij niet kan slapen, maar dat hij dan maar moet gaan zingen. En verrek...hij doet het nog ook!
Dus het was een paar avonden doorzetten, maar sindsdien hebben we hier een in zijn kamer blijvend en zich in slaap zingend jongetje van bijna 3 (eind sept) in huis!
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:10
In overleg met een bevriende pedagoog hebben wij destijds besloten om de deur van de kamer te barricaderen met een bezem. Zoonlief brachten we naar bed en als hij er 1 keer uitkwam, brachten we hem terug naar bed en deden de deur, zoals hij zelf zei, 'op slot'. Hierna viel hij meteen in slaap...
Zoon is een jongen die altijd de grenzen op zoekt en veel structuur en duidelijkheid nodig had. De bezemsteel bood in dit geval grenzen, veiligheid en duidelijkheid.
Inmiddels is hij bijna 5 en soms vraagt hij nog of de deur op slot mag....
Zoon is een jongen die altijd de grenzen op zoekt en veel structuur en duidelijkheid nodig had. De bezemsteel bood in dit geval grenzen, veiligheid en duidelijkheid.
Inmiddels is hij bijna 5 en soms vraagt hij nog of de deur op slot mag....
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:10
Dit probleem wordt wel vaak behandeld door die supernanny op tv. Zij is echt waanzinnig goed.
Het is wel ff moeilijk hoor.
Met het bedprobleem doet ze als volgt :
Kind weer optillen en in bed leggen. Helemaal niks zeggen, eigenlijk dus negeren. Waarschijnlijk komt hij nog tig x uit bed. Steeds weer oppakken, niks zeggen en in bed leggen.
Bij de tweede nacht zie je al verandering.
Als ik het zo schrijf, lijkt het wel een beetje belachelijk, maar als je zoiet hoe het gaat...petje af. ook voor die arme ouders.En ook voor het kindje in eerste instantie, die verwacht helemaal niet zo'n aanpak, maar meer iemand die of boos wordt of steeds erin meegaat.
Het is wel doorzetten en jullie als ouders moeten echt op 1 lijn zitten en elkaar steunen.
Het is wel ff moeilijk hoor.
Met het bedprobleem doet ze als volgt :
Kind weer optillen en in bed leggen. Helemaal niks zeggen, eigenlijk dus negeren. Waarschijnlijk komt hij nog tig x uit bed. Steeds weer oppakken, niks zeggen en in bed leggen.
Bij de tweede nacht zie je al verandering.
Als ik het zo schrijf, lijkt het wel een beetje belachelijk, maar als je zoiet hoe het gaat...petje af. ook voor die arme ouders.En ook voor het kindje in eerste instantie, die verwacht helemaal niet zo'n aanpak, maar meer iemand die of boos wordt of steeds erin meegaat.
Het is wel doorzetten en jullie als ouders moeten echt op 1 lijn zitten en elkaar steunen.
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:13
Mijn oudste dochtertje (3 jaar) komt ook vaak haar bed uit s' avonds. Wij hebben een traphekje voor haar kamerdeur gezet zodat ze niet over de hele bovenverdieping gaat spoken. Meestal gaat ze wel slapen nadat we haar een paar keer terug in bed hebben gelegd. Soms helpt het om haar een boekje te geven om in bed te 'lezen'. Ze valt dan al lezend in slaap.
Laten krijsen heb ik trouwens nooit gedaan want dan raken ze alleen maar opgewondener van.
Laten krijsen heb ik trouwens nooit gedaan want dan raken ze alleen maar opgewondener van.
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:26
heey
Hier een meisje dat momenteel ook uit bed komt ze wordt 28 september 3.
Wat hier helpt is niet meer slapen tussen de middag. dan is ze zo moe dat ze zo in slaap valt. Maar jij zegt dat hij al moe is.
Wat ik wel merk is dat ze het donker niet meer leuk vind en het alleen zijn. dus nu blijft het rolgordijn een stukje open. En zelf zet ze de deur vaak een stukje open. Het liefste heeft ze dat ook de lamp aanblijft.
Wat ze het liefst heeft is de deur open en dat wij dan rommelen toto ze slaapt. Soms vinden we haar onderaan de trap, dan zit ze daar stilletjes te luisteren naar ons.
Dus misschien zou kunnen polsen of hij het ook spannend of eng vind en daar iets mee doen?
Hier een meisje dat momenteel ook uit bed komt ze wordt 28 september 3.
Wat hier helpt is niet meer slapen tussen de middag. dan is ze zo moe dat ze zo in slaap valt. Maar jij zegt dat hij al moe is.
Wat ik wel merk is dat ze het donker niet meer leuk vind en het alleen zijn. dus nu blijft het rolgordijn een stukje open. En zelf zet ze de deur vaak een stukje open. Het liefste heeft ze dat ook de lamp aanblijft.
Wat ze het liefst heeft is de deur open en dat wij dan rommelen toto ze slaapt. Soms vinden we haar onderaan de trap, dan zit ze daar stilletjes te luisteren naar ons.
Dus misschien zou kunnen polsen of hij het ook spannend of eng vind en daar iets mee doen?
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:34
Ik lees mee...
Wij hebben een tijd geleden de zijkant van zoon zijn bed eruit gehaald (zo'n ikea ledikant) ook omdat hij er steeds uit ging klimmen. Hij vond het helemaal stoer maar s'middags slapen was gelijk over want dan ging hij spelen (op zich prima maar de rest van de dag was hij niet te genieten)
en s'nachts ronddolen, over de gang, spelen, soms hadden we het geeneens door... na 2 weken een oververmoeid kind en toen hebben we zijn ledikant weer dichtgemaakt. Hij was echt een soort van opgelucht (ook weer letterlijk die grenzen) dat hij nou tenminste weer lekker kon slapen.
Maar nu is hij al 3 en ligt nog steeds in zijn ledikant.... vinden het nog steeds moeilijk de stap naar een groot bed te maken, hij is nog regelmatig wakker s'nachts en ik denk dat hij anders echt weer gaat spoken. zo'n lamp heeft geen zin, die aan gaat (of uit) als hij uit bed mag. Hebben we gehad maar daar sliep hij doorheen omdat hij dan de hele nacht had gespookt (lol)
Wij hebben een tijd geleden de zijkant van zoon zijn bed eruit gehaald (zo'n ikea ledikant) ook omdat hij er steeds uit ging klimmen. Hij vond het helemaal stoer maar s'middags slapen was gelijk over want dan ging hij spelen (op zich prima maar de rest van de dag was hij niet te genieten)
en s'nachts ronddolen, over de gang, spelen, soms hadden we het geeneens door... na 2 weken een oververmoeid kind en toen hebben we zijn ledikant weer dichtgemaakt. Hij was echt een soort van opgelucht (ook weer letterlijk die grenzen) dat hij nou tenminste weer lekker kon slapen.
Maar nu is hij al 3 en ligt nog steeds in zijn ledikant.... vinden het nog steeds moeilijk de stap naar een groot bed te maken, hij is nog regelmatig wakker s'nachts en ik denk dat hij anders echt weer gaat spoken. zo'n lamp heeft geen zin, die aan gaat (of uit) als hij uit bed mag. Hebben we gehad maar daar sliep hij doorheen omdat hij dan de hele nacht had gespookt (lol)
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:38
Ik werk zelf als 'super-nanny' in de Jeugdhulpverlening en herken het probleem.
Ik zou nooit een deur dichtmaken van het kind. Je wilt dat het kind leert dat het bedtijd is, omdat jij dat zegt en niet omdat hij dan opgesloten wordt in zijn kamertje.
Dus ik zou (net zoals op tv) je zoontje elke keer weer terug leggen in bed. Hierbij mag je geen contact maken. Dus niet alleen niets zeggen, maar ook geen oogcontact maken. Alle aandacht die hij krijgt door uit bed te komen, is namelijk winst voor de kleine man. Zo neutraal mogelijk op hem reageren.
Op deze leeftijd duurt het gemiddeld 4 avonden voordat je kind het doorheeft en het echt werkt. Belangrijk is om het consequent te doen. Voordat je de eerste keer inzet, moet je het ook uitleggen aan hem. Dus bij het naar bed brengen (is er een standaard bedritueel? Anders maken!) uitleggen dat het niet de bedoeling is dat hij uit bed komt. Bij de eerste keer terug leggen, kun je nog eenmaal welterusten zeggen en daarna gewoon negeren.
Het is ff doorbijten, maar echt: binnen een week is er verandering!
(hoop dat het een beetje duidelijk is... heb niet mijn meest heldere avond )
Ik zou nooit een deur dichtmaken van het kind. Je wilt dat het kind leert dat het bedtijd is, omdat jij dat zegt en niet omdat hij dan opgesloten wordt in zijn kamertje.
Dus ik zou (net zoals op tv) je zoontje elke keer weer terug leggen in bed. Hierbij mag je geen contact maken. Dus niet alleen niets zeggen, maar ook geen oogcontact maken. Alle aandacht die hij krijgt door uit bed te komen, is namelijk winst voor de kleine man. Zo neutraal mogelijk op hem reageren.
Op deze leeftijd duurt het gemiddeld 4 avonden voordat je kind het doorheeft en het echt werkt. Belangrijk is om het consequent te doen. Voordat je de eerste keer inzet, moet je het ook uitleggen aan hem. Dus bij het naar bed brengen (is er een standaard bedritueel? Anders maken!) uitleggen dat het niet de bedoeling is dat hij uit bed komt. Bij de eerste keer terug leggen, kun je nog eenmaal welterusten zeggen en daarna gewoon negeren.
Het is ff doorbijten, maar echt: binnen een week is er verandering!
(hoop dat het een beetje duidelijk is... heb niet mijn meest heldere avond )
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:49
quote:zjena35 schreef op 25 augustus 2009 @ 21:10:
Dit probleem wordt wel vaak behandeld door die supernanny op tv. Zij is echt waanzinnig goed.
Het is wel ff moeilijk hoor.
Met het bedprobleem doet ze als volgt :
Kind weer optillen en in bed leggen. Helemaal niks zeggen, eigenlijk dus negeren. Waarschijnlijk komt hij nog tig x uit bed. Steeds weer oppakken, niks zeggen en in bed leggen.
Bij de tweede nacht zie je al verandering.
Als ik het zo schrijf, lijkt het wel een beetje belachelijk, maar als je zoiet hoe het gaat...petje af. ook voor die arme ouders.En ook voor het kindje in eerste instantie, die verwacht helemaal niet zo'n aanpak, maar meer iemand die of boos wordt of steeds erin meegaat.
Het is wel doorzetten en jullie als ouders moeten echt op 1 lijn zitten en elkaar steunen.Dit werkt heel goed. Binnen no time hebben ze weer door dat jij bepaald wat er gebeurd en niet andersom.
Dit probleem wordt wel vaak behandeld door die supernanny op tv. Zij is echt waanzinnig goed.
Het is wel ff moeilijk hoor.
Met het bedprobleem doet ze als volgt :
Kind weer optillen en in bed leggen. Helemaal niks zeggen, eigenlijk dus negeren. Waarschijnlijk komt hij nog tig x uit bed. Steeds weer oppakken, niks zeggen en in bed leggen.
Bij de tweede nacht zie je al verandering.
Als ik het zo schrijf, lijkt het wel een beetje belachelijk, maar als je zoiet hoe het gaat...petje af. ook voor die arme ouders.En ook voor het kindje in eerste instantie, die verwacht helemaal niet zo'n aanpak, maar meer iemand die of boos wordt of steeds erin meegaat.
Het is wel doorzetten en jullie als ouders moeten echt op 1 lijn zitten en elkaar steunen.Dit werkt heel goed. Binnen no time hebben ze weer door dat jij bepaald wat er gebeurd en niet andersom.
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:52
dinsdag 25 augustus 2009 om 22:03
quote:Aapje schreef op 25 augustus 2009 @ 21:38:
Ik werk zelf als 'super-nanny' in de Jeugdhulpverlening en herken het probleem.
Ik zou nooit een deur dichtmaken van het kind. Je wilt dat het kind leert dat het bedtijd is, omdat jij dat zegt en niet omdat hij dan opgesloten wordt in zijn kamertje.
Dus ik zou (net zoals op tv) je zoontje elke keer weer terug leggen in bed. Hierbij mag je geen contact maken. Dus niet alleen niets zeggen, maar ook geen oogcontact maken. Alle aandacht die hij krijgt door uit bed te komen, is namelijk winst voor de kleine man. Zo neutraal mogelijk op hem reageren.
Op deze leeftijd duurt het gemiddeld 4 avonden voordat je kind het doorheeft en het echt werkt. Belangrijk is om het consequent te doen. Voordat je de eerste keer inzet, moet je het ook uitleggen aan hem. Dus bij het naar bed brengen (is er een standaard bedritueel? Anders maken!) uitleggen dat het niet de bedoeling is dat hij uit bed komt. Bij de eerste keer terug leggen, kun je nog eenmaal welterusten zeggen en daarna gewoon negeren.
Het is ff doorbijten, maar echt: binnen een week is er verandering!
(hoop dat het een beetje duidelijk is... heb niet mijn meest heldere avond )
Tja Supernanny, en wat nou als je dit twee weken gedaan hebt en het nog niet werkt? Elk kind heeft een ander temperament, een ander karakter...
Mijn zoon was 2,5 en was om 2300 uur nog bezig om de wasmachine aan te zetten, de computer te slopen etc...
Ik werk zelf als 'super-nanny' in de Jeugdhulpverlening en herken het probleem.
Ik zou nooit een deur dichtmaken van het kind. Je wilt dat het kind leert dat het bedtijd is, omdat jij dat zegt en niet omdat hij dan opgesloten wordt in zijn kamertje.
Dus ik zou (net zoals op tv) je zoontje elke keer weer terug leggen in bed. Hierbij mag je geen contact maken. Dus niet alleen niets zeggen, maar ook geen oogcontact maken. Alle aandacht die hij krijgt door uit bed te komen, is namelijk winst voor de kleine man. Zo neutraal mogelijk op hem reageren.
Op deze leeftijd duurt het gemiddeld 4 avonden voordat je kind het doorheeft en het echt werkt. Belangrijk is om het consequent te doen. Voordat je de eerste keer inzet, moet je het ook uitleggen aan hem. Dus bij het naar bed brengen (is er een standaard bedritueel? Anders maken!) uitleggen dat het niet de bedoeling is dat hij uit bed komt. Bij de eerste keer terug leggen, kun je nog eenmaal welterusten zeggen en daarna gewoon negeren.
Het is ff doorbijten, maar echt: binnen een week is er verandering!
(hoop dat het een beetje duidelijk is... heb niet mijn meest heldere avond )
Tja Supernanny, en wat nou als je dit twee weken gedaan hebt en het nog niet werkt? Elk kind heeft een ander temperament, een ander karakter...
Mijn zoon was 2,5 en was om 2300 uur nog bezig om de wasmachine aan te zetten, de computer te slopen etc...
dinsdag 25 augustus 2009 om 22:07
Ik heb nog nooit meegemaakt dat het niet aanslaat bij een kind. Maar het verschil is natuurlijk ook dat ik er dan naast sta en niet via een beeldscherm hoef te reageren. Vaak zijn er veel dingen die invloed hebben en die zie je pas als je er zelf bij bent...
En dat elk kind een ander temperament heeft, is natuurlijk zo, daarom moet je je aanpak ook enigzins aanpassen aan je eigen kind. En dat doen de meeste ouders al vanzelf. Helaas hebben ook alle mensen (dus ook ouders...) blinde vlekken en die kunnen door een buitenstaander beter aangewezen worden, zodat hier verandering kan plaatsvinden.
En dat elk kind een ander temperament heeft, is natuurlijk zo, daarom moet je je aanpak ook enigzins aanpassen aan je eigen kind. En dat doen de meeste ouders al vanzelf. Helaas hebben ook alle mensen (dus ook ouders...) blinde vlekken en die kunnen door een buitenstaander beter aangewezen worden, zodat hier verandering kan plaatsvinden.
dinsdag 25 augustus 2009 om 22:12
Ik heb geen kinderen, dus "mijn oplossing" is niet uit eigen ervaring
Ik zag 's bij Super Nanny radeloze ouders met 2 kinderen die niet wilden gaan slapen en er steeds weer uit kwamen met smoesjes. Dat ging dat uuuuuren door (ik zou helemaal gek worden... ). Super Nanny liet een van de ouders bij de kinderen in de slaapkamer zitten. Gewoon zitten en niets doen. Er hing een camera in de kamer zodat het hele proces te zien was.
De kinderen klommen er weer uit, zij stond op en stopte ze weer in bed zonder een woord te zeggen. En dat ging dan een paar uur zo door.... Na zo'n 3 dagen (geloof ik...) werkte het .
Ik zag 's bij Super Nanny radeloze ouders met 2 kinderen die niet wilden gaan slapen en er steeds weer uit kwamen met smoesjes. Dat ging dat uuuuuren door (ik zou helemaal gek worden... ). Super Nanny liet een van de ouders bij de kinderen in de slaapkamer zitten. Gewoon zitten en niets doen. Er hing een camera in de kamer zodat het hele proces te zien was.
De kinderen klommen er weer uit, zij stond op en stopte ze weer in bed zonder een woord te zeggen. En dat ging dan een paar uur zo door.... Na zo'n 3 dagen (geloof ik...) werkte het .
dinsdag 25 augustus 2009 om 22:15
Hai Aapje,
Een ritueel hebben we al, eerst voorlezen, en dan nog even zelf lezen. Daarna de dag doornemen en dan welterusten.
Ik wil idd geen deuren op slot, etc. We gaan denk toch maar van dat steeds terugleggen/ niets zeggen/ geen oogcontact doen. Klinkt het meest logisch.
Bij mn oudste noemden we het woord slapen niet meer, maar gewoon lekker uitrusten, en dat was al voldoende, en idd de grenzen van he ledikant waren voldoende. (heeft dus ook t/m 3 jaar en 9 maanden in een lediknt geslapen)
Een ritueel hebben we al, eerst voorlezen, en dan nog even zelf lezen. Daarna de dag doornemen en dan welterusten.
Ik wil idd geen deuren op slot, etc. We gaan denk toch maar van dat steeds terugleggen/ niets zeggen/ geen oogcontact doen. Klinkt het meest logisch.
Bij mn oudste noemden we het woord slapen niet meer, maar gewoon lekker uitrusten, en dat was al voldoende, en idd de grenzen van he ledikant waren voldoende. (heeft dus ook t/m 3 jaar en 9 maanden in een lediknt geslapen)
dinsdag 25 augustus 2009 om 22:19
quote:mevrouwk schreef op 25 augustus 2009 @ 22:15:
Hai Aapje,
Een ritueel hebben we al, eerst voorlezen, en dan nog even zelf lezen. Daarna de dag doornemen en dan welterusten.
Ik wil idd geen deuren op slot, etc. We gaan denk toch maar van dat steeds terugleggen/ niets zeggen/ geen oogcontact doen. Klinkt het meest logisch.
Bij mn oudste noemden we het woord slapen niet meer, maar gewoon lekker uitrusten, en dat was al voldoende, en idd de grenzen van he ledikant waren voldoende. (heeft dus ook t/m 3 jaar en 9 maanden in een lediknt geslapen)Ik denkd at dat inderdaad het beste werkt, negeren, steeds terugleggen en vooral niet gezellig reageren als hij er uit komt. Bij het naar bed gaan de hemel in prijzen dat hij al zo groot is en vast lekker gaat slapen etc. Is hij al te "chanteren"met een stickersysteem?
Hai Aapje,
Een ritueel hebben we al, eerst voorlezen, en dan nog even zelf lezen. Daarna de dag doornemen en dan welterusten.
Ik wil idd geen deuren op slot, etc. We gaan denk toch maar van dat steeds terugleggen/ niets zeggen/ geen oogcontact doen. Klinkt het meest logisch.
Bij mn oudste noemden we het woord slapen niet meer, maar gewoon lekker uitrusten, en dat was al voldoende, en idd de grenzen van he ledikant waren voldoende. (heeft dus ook t/m 3 jaar en 9 maanden in een lediknt geslapen)Ik denkd at dat inderdaad het beste werkt, negeren, steeds terugleggen en vooral niet gezellig reageren als hij er uit komt. Bij het naar bed gaan de hemel in prijzen dat hij al zo groot is en vast lekker gaat slapen etc. Is hij al te "chanteren"met een stickersysteem?
